Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΙΑΤΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΣ - ένα περιστατικό

Απρίλιος 2021 " εγώ θα σου πάρω τον υψηλό πυρετό του Κοροναϊού γιατί ήρθες να φτιάξεις το εκκλησάκι μου " παρουσιάστηκε ολοζώντανος ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑΣ και του είπε αυτά.

Αυτό το περιστατικό έγινε πριν λίγες μέρες και σήμερα μας το μετέφεραν.

"Εις το βουνό ψηλά εκεί είν' εκκλησιά ερημική" λέει το γνωστό τραγούδι των παιδικών μας χρόνων και όταν σηκώναμε το βλέμμα μας ψηλά ατενίζαμε το χαριτωμένο εκκλησάκι του ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ που μας θύμιζε τους στίχους αυτούς.
Μέσα στο περιαστικό δάσος της πανέμορφης πόλεως της Καβάλας με το ένδοξο ιστορικό παρελθόν της (σημείο πρώτης αποβίβασης του Αποστόλου Παύλου στην Ευρώπη , τότε λεγόταν Νεάπολη και μετέπειτα οι Βυζαντινοί πρόγονοι μας την ονομάτισαν εξ αιτίας αυτού του γεγονότος σε ΧΡΙΣΤΟΥΠΟΛΗ) σε υψόμετρο περίπου 200 μέτρων από την θάλασσα και κάτωθεν του τεράστιου μαρμάρινου ΣΤΑΥΡΟΥ που δεσπόζει υψηλότερα (τάμα του Ελληνικού εκστρατευτικού σώματος που πολέμησε στην Κορέα) βρίσκεται το πανέμορφο εκκλησάκι του ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ που δεσπόζει επιβλητικά στο γεωγραφικό ανάγλυφο της αμφιθεατρικής αυτής πόλεως.

Φέτος ο σκληρός χειμώνας δοκίμασε άσχημα την τοιχοποιία στο εκκλησάκι αυτό και μια ομάδα από νέα παιδιά τεχνίτες σε διάφορα επαγγέλματα που σχετίζονται με την οικοδομή (υπόψη ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑΣ στο μικρό αυτό εκκλησάκι είναι προστάτης των θερμουδραυλικών της πόλεως) αποφάσισαν με δικό τους κόπο να το συντηρήσουν από τις υγρασίες και τις άλλες φθορές.
Κάθε μέρα η όμορφη αυτή παρέα ανέβαινε και δούλευε με μεράκι.

Μια μέρα ένας από τους τεχνίτες δεν ανέβηκε.
Έτσι οι υπόλοιποι ρώτησαν και έμαθαν, ότι ο φίλος τους ήταν ασθενής και μάλιστα είχε νοσήσει με τον Covid -19.
Φυσικό ήταν να στενοχωρηθούν και τις επόμενες μέρες ανησυχούσαν για την έκβαση της ασθένειας αυτής του φίλου τους.
Τα νέα όμως δεν βράδυναν, όταν έμαθαν από αυτόν ότι η ασθένεια αυτή του προκάλεσε υψηλό πυρετό που δεν έπεφτε.
Αλλά όπως τους είπε ο φίλος τους μέσα σε αυτή την ταλαιπωρία του εμφανίστηκε μπροστά του (δηλ. ολοζώντανα) ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑΣ σαν ένα πανέμορφο παλληκάρι και του είπε: "εγώ θα σου πάρω τον υψηλό πυρετό του κορονοιού γιατί ήρθες να φτιάξεις το εκκλησάκι μου "
Από εκείνη την στιγμή , όπως τους ανέφερε η θερμοκρασία επανήλθε στις φυσιολογικές τιμές της δίχως να χρειαστεί να πάρει κανένα αντιπυρετικό.
Σήμερα αδελφοί μόλις μας το μετέφεραν το γεγονός αυτό συγκινηθήκαμε ιδιαίτερα και όχι μόνο από το ΘΑΥΜΑ και την ολοζώντανη παρουσία του ΑΓΙΟΥ, αλλά για το βαθύ θρησκευτικό αίσθημα αυτών των νέων ανθρώπων να ανακαινίσουν το εκκλησάκι αυτό, μια παράδοση ευλάβειας που συνεχίζεται δεκαετίες στην Πόλη αυτή σε σχέση με το θαυματουργικό αυτό εκκλησάκι , ενθυμούμενοι εμείς τον μακαρίτη πατέρα μας που μας έλεγε, ότι όταν το 1959 το έκτιζαν εκεί ψηλά, μετέφερε πάνω στην πλάτη του μέσα από κακοτράχαλα τότε μονοπάτια που γλιστρούσαν, την σιδερένια εξώπορτα του ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗΜΟΝΟΣ , τάμα που είχε κάνει για θαύμα σωτηρίας που του χάρισε ο ΑΓΙΟΣ να σώσει την μητέρα μου.

ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ο ΘΕΟΣ εν τοις Αγίοις Αυτού.

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com
ΣΤΩΜΕΝ καλώς
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

[toula]

«Οι άγγελοι έχουν τρομερή αγάπη προς την ψυχή του ανθρώπου, γιατί είναι οι μεγάλοι αδελφοί μας και γνωρίζουν τι εστί παράδεισος και τι εστί κόλαση. Πανηγυρίζουν, όταν έλθει η ώρα να ανεβάσουν μια ψυχή σωσμένη προς τα επάνω».

Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας

[toula]

Η πόρνη που πέθανε καθώς πήγαινε να γίνει μοναχή.

Κάποιος μοναχός πήγε σε ένα διαφθορείο, με σκοπό να μεταπείσει μια πόρνη (Μαρία την έλεγαν), ώστε να μετανοήσει και να αλλάξει τρόπο ζωής.
Ο μοναχός με τη βοήθεια του Θεού, κατάφερε τον σκοπό του και μάλιστα η Μαρία θέλησε να γίνει μοναχή! Το μοναστήρι ήταν στην έρημο και προχώρησαν με τα πόδια αρκετές ώρες. Η Μαρία ήταν ξυπόλητη και τα πόδια της είχαν ματώσει…
Στο τέλος της ημέρας, η Μαρία κουράστηκε και κάθισε λίγο να ξεκουραστεί. Είχε εξαντληθεί από την κούραση και εκεί πάνω πέθανε! Ο μοναχός τα έχασε και είπε:
– Θεέ μου, τί μυστήριο είναι αυτό; Εγώ να την πηγαίνω στο μοναστήρι, να εξομολογηθεί, να συγχωρεθεί, να γίνει μοναχή και Εσύ την πήρες έτσι;
Εμφανίζεται τότε άγγελος Κυρίου και του λέει:
– Θάψτε την, μετά των Οσίων, διότι αυτά που σου εξομολογήθηκε, ήταν μυστήριο εξομολογήσεως και συγχωρέθηκε! Η θέλησή της να σε ακολουθήσει, λογαριάστηκε ως τέλεια υπακοή!
Και ο τόσο μεγάλος κόπος που έκανε, λογαριάστηκε ως θυσία και ο Θεός την παίρνει στην πιο κατάλληλη στιγμή. Η Μαρία σώθηκε, είναι σεσωσμένη! Δόξα Χριστού.

Πηγή: Βήμα ορθοδοξίας

[toula]

Να βλέπει ο άνθρωπος με τα μάτια του Χριστού.

Σήμερα, μας λείψανε οι ήρωες γιατί σβήσαμε από την ζωή των παιδιών μας τους Αγίους..
Δεν καλλιεργήσαμε την ψυχή μας. Απομακρυνθήκαμε απλά από τον Θεό επειδή πλανηθήκαμε και πιστέψαμε στη δύναμη μας.
«Γίναμε εγωιστές και εγωιστές φτιάξαμε και τα παιδιά μας. Ο εγωιστής άνθρωπος είναι ανίκανος και ανάπηρος και να ερωτευτεί και να αγαπήσει.
Η σιωπή της κοινωνίας μας για όλα αυτά που βλέπουμε να υπάρχουν γύρω μας, είναι ενταγμένη σ’ αυτόν τον εγωισμό μας.
Ουσιαστικά, όλα αυτά που προωθούνται σήμερα στην Παιδεία και την Πολιτεία μας, τέτοιους ανάπηρους ανθρώπους φτιάχνουν, γιατί τέτοιους ανάπηρους ανθρώπους χρειάζεται το σύστημα για να λειτουργήσει.»
Και είναι δυστυχισμένα τα παιδιά, συνέχισε. Και επαναστατούν τα παιδιά γιατί δεν βρίσκουν τα δύο βασικά πράγματα που έχουν ανάγκη, την αλήθεια και την αγάπη.
Επομένως, πρόσθεσε ο Σεβασμιώτατος, το ερώτημα είναι αν εμείς θα τα αφήσουμε να αλλάξουν τον κόσμο, ή θα είμαστε εμείς οι πρώτοι που θα τους σταθούμε εμπόδιο.
Είναι απαραίτητο οι γονείς να προστατεύσουν και να στηρίξουν τα παιδιά τους με την αγαπητική παρουσία και ζωή τους στο σπίτι.
Αν τα παιδιά ακουμπήσουν κάπου καλά, τότε θα προχωρήσουν. Θα ανακαλύψουν νόημα ζωής και θα νιώσουν την ομορφιά της δημιουργίας, της θυσίας, της προσφοράς.

Σε άλλο σημείο δε της τοποθέτησης του, σημείωσε:
«Σήμερα, μας λείψανε οι ήρωες γιατί σβήσαμε από την ζωή των παιδιών μας τους Αγίους. Κι έτσι το ηρωικό φρόνημα το παγιδεύουμε και το χειρότερο, το στρέφουμε σε λάθος κατεύθυνση. Θέλουμε παιδιά σήμερα που να ενοχλούν όλους μας.
Αλλά με μια ξεκάθαρη θέαση. Και πιο ξεκάθαρη θέαση, από το να βλέπει ο άνθρωπος με τα μάτια του Χριστού δεν υπάρχει. Γιατί αυτός ο άνθρωπος θα αντιμετωπίσει όμορφα, ακόμα κι αυτούς που σήμερα τον διώκουν.»
Η μόνη ελπίδα είναι η μετάνοια μας, τόνισε. Χωρίς την μετάνοια μας δεν θ’ αλλάξει τίποτα. Η μετάνοια είναι κάτι που ξεκινάει από μένα. Εμείς οι χριστιανοί έχουμε μία μεγάλη ευθύνη. Αντί να είμαστε άνθρωποι μετάνοιας, είμαστε άνθρωποι που φωνάζουμε, που καταγγέλλουμε, που κατηγορούμε, αλλά δεν μετανοούμε εμείς. Δεν νιώθουμε το φταίξιμο μας, την ευθύνη μας.

Μητροπολίτης Σιατίστης και Σισανίου Παύλος

[toula]

Η αληθινή χφριστιανική ζωή.
Αυτό που λέγαν οι παλιοί ότι:
«Ό,τι περιγελάσεις θα το πάθεις» και
«Ό,τι κοροϊδεύεις θα το λουστείς»
έτσι είναι, πραγματικά.
Ό,τι ο άνθρωπος κρίνει και κατακρίνει
θα επιτρέψει ο Θεός να το πάθει.
Θα το πάθει για να μάθει άλλη φορά
να μην κατακρίνει τους αδερφούς του!
Διότι μόνο ο θεός ξέρει την καρδιά του ανθρώπου.
Η Χριστιανική ζωή σημαίνει
Χριστού μίμησης, Χριστού ομοίωσης.
Να γίνεις όμοιος με το Θεό Πατέρα σου.
Να γίνεις όμοιος με το Χριστό.
Να έχεις Ευαγγελική ζωή, να είναι η ζωή σου γεμάτη αγάπη, καλοσύνη, ευγένεια, συμπάθεια. Να είσαι ταπεινός ανθρωπος.
Να μην κρίνεις τους άλλους ανθρώπους.
Να μην είσαι εύκολος στο να κρίνεις και να κατακρίνεις τον αδερφό σου..

π.Αθανάσιος Μητρ.Λεμεσού

[toula]

"Ο Χριστιανός δεν θα εξετασθεί
αν αρνήθηκε τον κόσμο για την αγάπη του Χριστού,
μήτε αν μοίρασε τον πλούτο του στους φτωχούς,
μήτε αν νηστευσε και αγρύπνησε...
Αλλά θα εξετασθεί ακριβώς,
αν έχει, κάποια ομοιότητα, με τον Χριστό, ως υιός με πατέρα...
Διότι εκείνοι που φυλάσσουν τις πόρτες της Βασιλείας των ουρανών,
εάν δεν ιδούν τον χριστιανό,
να έχει , ομοιότητα με τον Χριστό,
ως υιός με πατέρα,
δεν είναι δυνατόν να του ανοίξουν για να περάσει"

Αγίου Συμεών του Νέου θεολόγου

[toula]

Δυσάρεστο, αλλά ευεργετικό.

Μεγάλο κακό η κακογλωσσιά. Μεγάλο κακό νά ορμούν επάνω σου άλλοι, νά σέ σπιλώσουν!
Συμβαίνει. Ξαφνικά. Απότομα. Καί άλλοτε είναι μιά δίκαιη κρίση τού Θεού γιά μάς καί άλλοτε όχι.
Στήν πρώτη περίπτωση, όταν είχαμε καί εμείς φταίξει, όταν είχαμε υποπέσει σέ κακές πράξεις καί «ενέργειες», αποδίδοντας σέ άλλους μομφές, ανάλογες μέ εκείνες πού μάς αποδίδουν, -έχομε χρέος νά μή κολλάμε στό πόσο υποφέρομε, αλλά νά φροντίζωμε, καί νά διορθώσωμε τά «πράγματα», αλλά καί νά διορθωθούμε. Καί τότε η καταφορά εναντίον μας θα σταματήσει.
Στήν περίπτωση, πού μάς κακολογούν μέ λόγια σκληρά, ένώ εμείς δέν θυμόμαστε νά είχαμε ποτέ κάμει τέτοια λάθη σέ βάρος άλλων, είναι φυσικό νά αισθανόμαστε πολύ άσχημα.
* Μήπως όμως έχομε καί τότε, υποχρέωση νά κάνωμε τήν σκέψη, ότι μπορεί νά μήν είμαστε τόσο αθώοι, όσο τό φανταζόμαστε;
* Μήπως εφέρθηκα καί εγώ σέ άλλους άσχημα, χωρίς νά τό καταλάβω, χωρίς νά τό θέλω;
* Μήπως, καί έκρινα καί κατέκρινα άλλους;
Μήν τό ξεχνάτε ποτέ:
* Μέ τό μέτρο πού μετράτε, θά σάς μετρήσουν.
* Μέ βάση τίς αμαρτίες σας, θά κριθήτε.
* * *
Παράλληλα θά πρέπει, νά μή ξεχνάμε καί κάτι άλλο:
Η κάθε σέ βάρος μας καταδρομή, δέν είναι μόνο κάτι κακό. Είναι, ταυτόχρονα, καί ευεργεσία. Μάς βοηθάει, νά γίνωμε καλύτεροι νά αποκτήσωμε ταπείνωση. Η κακή γλώσσα, η γλώσσα δηλητήριο, είναι ένας «άγγελος σατάν», όπως λέγει ο απόστολος Παύλος (Β΄ Κορ. 12, 7), πού τόν στέλνει ο Θεός νά μάς «κολαφίζει», γιά νά μή επαιρόμαστε.
Γιά νά μάς βοηθήσει, νά περιορίζωμε τήν έπαρσή μας, τήν μεγάλη καί καλή ιδέα γιά τόν εαυτό μας, τήν αυταρέσκειά μας.
Κάτι τέτοια τά επιτρέπει ο Θεός, γιά νά μάς κάμει νά ασχοληθούμε μέ τόν εαυτό μας. Γιατί, μόνο όταν σκύψωμε στόν έσω εαυτό μας, στόν εσωτερικό μας κόσμο, στόν τρόπο πού αντιδράμε σέ κάτι τέτοια, -θά μπορέσωμε νά καταλάβωμε, τί κρύβεται μέσα μας: θυμός καί οργή, ή καλωσύνη καί πραότητα;
Απαντάς στίς βρισιές εις βάρος σου καί στίς κακολογίες μέ μνησικακία καί πικρία; Είναι φανερό, ότι μέσα σου έχεις οργή καί θυμό.
Απαντάς μέ υπομονή καί μακροθυμία; Μέσα σου έχεις ειρήνη καί πραότητα.
Ποτέ λοιπόν άς μή τό ξεχνάμε:
Οι βρισιές, οι συκοφαντίες, η κακογλωσσιά, μάς βοηθούν νά καταλάβωμε, τί έχομε μέσα μας μάς βοηθούν νά ιδούμε τόν εσωτερικό μας κόσμο.
Λίγο τό έχεις;

Άγιος Τύχων (Επίσκοπος Ζαντόνκ)

[toula]

Επίκαιρα όπως πάντα τα συναξάρια των Αγίων μας! Από το συναξάρι του Αγίου Πεντελεήμονα!

«… Αφορμή του μαρτυρίου του στάθηκε ένα ακόμα θαύμα του Αγίου. Κάποτε είχε θεραπεύσει έναν τυφλό, ο οποίος και ανέφερε το γεγονός της θεραπείας του στον βασιλιά, λέγοντάς του ότι τον θεράπευσε ο Παντελέων στο όνομα του Χριστού, στον οποίο και ο ίδιος πλέον πίστευε.
Ο βασιλιάς αφού τον άκουσε, αμέσως διέταξε και τον αποκεφάλισαν. Ο ίδιος ο Παντελέων προσήχθη στον βασιλιά, ο οποίος διέταξε τον βασανισμό του με σκοπό την άρνηση της πίστεώς του.
Ο Άγιος βασανίσθηκε σκληρά με διάφορους τρόπους, όμως δεν υπέκυψε στις πιέσεις αφού ο Κύριος εμφανίσθηκε μπροστά του με τη μορφή του πνευματικού του Ερμόλαου και του έδωσε θάρρος.
Τέλος διατάχθηκε ο αποκεφαλισμός του και τότε ακούστηκε φωνή από τον ουρανό που τον καλούσε όχι ως Παντελέοντα αλλά ως Παντελεήμονα. Μόλις όμως ο δήμιος άπλωσε το χέρι του για να κόψει με το σπαθί του το κεφάλι του Αγίου, το σπαθί λύγισε και το σίδερο έλιωσε σαν κερί.
Μπροστά σε τέτοιο θαύμα και οι παραβρισκόμενοι στρατιώτες έγιναν χριστιανοί. Τότε ο Άγιος εκουσίως παραδόθηκε στο μαρτύριο. Λέγεται ότι από τη πληγή του δεν έτρεξε αίμα αλλά γάλα και το δέντρο της ελιάς, στο οποίο τον είχαν δέσει καρποφόρησε ξαφνικά. ….»

[toula]

Μεγάλο χάσμα.

Μη πλανώμεθα, μεταξύ ορθοδοξίας και ετεροδοξίας υπάρχει χάσμα μέγα.
Εμείς ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί αγαπούμε όλους και επιθυμούμε
να έρθουν σε επίγνωση της αληθείας.
Έτσι μας δίδαξε «ο Θεός της αγάπης»· έτσι αναπαύεται η συνείδησίς μας.
Δεν εχθραινόμεθα προς τους ανθρώπους εξ αιτίας της αιρέσεως
η της απιστίας των, αλλά και δεν θα αγαπήσωμεν ποτέ την απιστίαν ή
την αίρεσίν χάριν των ανθρώπων, διότι θα αποξενωθούμε από τον Θεόν
.
Ανδρέας Θεοδώρου, Καθηγητής

[toula]

"Μην υποκύψετε ποτέ στην τρελή σκέψη ότι ο Θεός σας έχει εγκαταλείψει. Ο Θεός ξέρει ακριβώς πόσο μπορεί να αντέξει κάποιος και, σύμφωνα με αυτό, μετρά τα δεινά και τους πόνους όλων.

(Άγιος Νικολάι Βελιμίροβιτς)