Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

«Όταν η χάρη δείχνει την παρουσία της, τότε όλα είναι υποφερτά. Κάποτε όμως, για λόγους καθαρά προνοητικούς, συστέλει την παρουσία της και τότε ο άνθρωπος χάνει την ελπίδα του και μειώνεται ο ζήλος και αυτή ακόμα η πίστης αμβλύνεται. Αυτές είναι οι πιο σκληρές στιγμές στην πνευματική ζωή γιατί, αν εδώ δεν κρατήσει ο Θεός, δεν αντέχει ο άνθρωπος…»

+ Άγιος Λουκάς ο Ιατρός

[toula]

Να μήν ταράζεται η καρδιά σας, απ’ αυτά που λένε οι Επιστήμονες κατά της Πίστεως. Ας ακολουθήσει η Επιστήμη τον δρόμο της, ερευνώντας τη φύση. Εμείς ακολουθούμε άλλη Οδό, την Οδό της Πίστεως, με την οποία γνωρίζουμε τον Αόρατο κόσμο. Αυτή η Πίστη γεμίζει την καρδιά μας όταν μεταλαμβάνουμε του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Πιστεύουμε πως δεν κοινωνούμε απλώς άρτο και οίνο αλλά Σώμα και Αίμα Χριστού. Επίσης κανείς από μας δεν είδε τον δικό του Άγγελο Φύλακα και όμως όλοι πιστεύουμε ότι υπάρχει.
Η Πίστη είναι ο πιό πολύτιμος Θησαυρός στη γη και πρέπει να την φυλάγουμε πιό πολύ από οτιδήποτε άλλο!

Άγιος Λουκάς Κριμαίας

[toula]

Να ξέρουμε ότι κάθε φορά που μας βασανίζει η συνείδησή μας, αυτό σημαίνει ότι μας προειδοποιεί πώς οι δαίμονες μας απομακρύνουν από το δρόμο της αλήθειας. Να ξέρουμε ότι κάθε φορά που οργιζόμαστε και μαλώνουμε με τους συνανθρώπους μας, κάθε φορά που η καρδιά μας γεμίζει με αντιπάθεια και μίσος, να ξέρουμε ότι μέσα στην καρδιά μας ενεργούν οι δαίμονες.
Να κάνουμε αμέσως το σημείο του σταυρού και να αρχίσουμε την πάλη εναντίον τους. Να ξέρουμε ότι κάθε φορά που ψευδολογούμε, συκοφαντούμε, κάνουμε καταγγελίες εναντίον κάποιου ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο προκαλούμε ζημιά στόν πλησίον μας, να ξέρουμε ότι στην καρδιά μας ενεργούν οι δαίμονες.

~ Άγιος Λουκάς ο Ιατρός
(Λόγοι και Ομιλίες Τόμος Β' σελ, 115)

[toula]

Ο διάβολος μας πειράζει, για να μας καταστρέψει, ο Θεός μας δοκιμάζει, για να μας στεφανώσει!

Άγιος Αμβρόσιος Μεδιολάνων

[toula]

…Ο Θεός παρακολουθεί τη καρδιά μας και ελέγχει το περιεχόμενό της. Να εξετάζουμε συνεχώς τον εαυτό μας, να μετανοούμε για το παρελθόν και να φοβόμαστε τις αδυναμίες μας. Να μην χάνουμε όμως την ελπίδα της σωτηρίας μας…

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης.

[toula]

Χάρισε τη καρδιά σου στον Κύριο και Εκείνος θα της δώσει όλες τις βιταμίνες και όλη τη ενέργεια που χρειάζεται για να μη καταρρεύσει.

(Άγιος Λουκάς ο Ιατρός)

[toula]

Εάν έχεις φοβερό πόνο που σε βασανίζει και δεν μπορείς να υπομένεις άλλο, δές τον Σταυρό, δές τον Υιό του Θεού με το κεφάλι σκυμμένο να φορά το ακάνθινο στεφάνι. Σκέψου πόσες φορές χτυπούσαν το κεφάλι αυτό, σκέψου τον πόνο που προκαλούσαν στο Σωτήρα μας τα αγκάθια και θα μάθεις να υπομένεις τον πόνο σου.

Άγιος Λουκάς Κριμαίας (✞ 11 Ιουνίου)

[toula]

Όταν, Γέροντα, ζηλεύω, προσπαθώ να τοποθετηθώ λογικά.
– Αν εξ αρχής προσπαθήσης να μη ζηλέψης, δεν είναι πιο καλά; Η ζήλεια είναι γελοίο πράγμα.
Λίγη σκέψη χρειάζεται, για να ξεπεράση την ζήλεια κανείς· δεν χρειάζεται να κάνη μεγάλους αγώνες και πολλή άσκηση, γιατί είναι ψυχικό πάθος.
Πρόσεξε, μην αφήσης ποτέ το πάθος της ζήλειας να σε κυριέψη, γιατί είναι ένα από τα μεγαλύτερα πάθη.
Ξέρεις από την ζήλεια που μπορεί να φθάση ο άνθρωπος; Στον φθόνο και στην διαβολή. Και οι διαβολές κάνουν πολύ μεγαλύτερο κακό από τον φθόνο.
– Γέροντα, τί έχει μέσα η ζήλεια;
– Και τί δεν έχει!... Υπερηφάνεια έχει, εγωισμό έχει, φιλαυτία έχει... Δεν έχει αγάπη ούτε φυσικά και ταπείνωση.

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

[toula]

Στην Ρωσία, στα χρόνια του μαχητικού αθεϊσμού, κάποιος κομματικός παράγων προσπάθησε με μία «επιστημονική» ομιλία του να πείσει το ακροατήριό του ότι η Ανάστασις του Χριστού είναι μύθος.

Ενό­μισε ότι όλοι επείσθησαν.

Όταν ερώτησε, εάν κάποι­ος έχει να ειπεί κάτι, εζήτησε τον λόγο ένας ευσεβής Ρώσος, ο οποίος είπε δύο λέξεις μόνον:

«Χριστός Ανέστη».

Όλο το ακροα­τήριο εβροντοφώνησε:

«Αληθώς Ανέστη».

*Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Καθηγούμενος Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους
(†8/6/2014)*

[toula]

ΠΡΟΣΩΠΟ Ή ΑΤΟΜΟ;
Υπάρχει μια ριζική διαφορά ανάμεσα στο πρόσωπο και το άτομο. Το πρόσωπο είναι μια ύπαρξη κοινωνίας, ενώ το άτομο μια φιγούρα διάσπασης.
Το μέν είναι ανοιχτό στο Θεό και τους άλλους, το δέ είναι εγωιστικό και επικεντρωμένο γύρω απο τον εαυτό του.
Το ένα ευχαριστεί τον Θεό για όλα και εκλαμβάνει κάθε κίνηση, λόγο, και συνάντηση ώς μυστήριο. Το άλλο χρησιμοποιεί και βλέπει τα πάντα- τους άλλους ανθρώπους και την πλάση- σαν ένα μέσο ικανοποίησης των επιθυμιών και αναγκών του.
Το πρώτο δίνει και μοιράζεται. Το δεύτερο αποκτά, συσσωρεύει και καταναλώνει.
Το πρόσωπο ταπεινώνεται για να δοξασθεί, το άτομο ανεβαίνει με σκοπό να αυτοθεωθεί.
Κι εγώ μέσα στη ζωή μου, τι είμαι;
Τι θέλω να είμαι: Ένα πρόσωπο ή ένα άτομο;

~ Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης