ΙΩΑΝΝΗΣ ο Χρυσόστομος
Δώστε, δώστε στούς φτωχούς!
"Ξέρω ότι πολλοί από τούς συγκεντρωμένους πάλι θα μας κατηγορήσουν, όταν μιλούμε γι' αυτά, καί θά πούν «Μή, σέ παρακαλώ, μή γίνεσαι φορτικός καί βαρετός στούς ακροατές•Από Αυτοβιογραφικές σελίδες καί απάνθισμα κειμένων του.
Εισαγωγή καί απόδοση στα νεοελληνικά Αρχιμ. Χρυσόστομος Π. Αβαγιάνος, εκδ. Αποστολική Διακονία τής Εκκλησίας τής Ελλάδος, Αθήνα 1998
Άφησέ το στή συνείδηση τού καθενός, άφησέ το στήν κρίση τών ακροατών•
Έτσι τώρα μάς ντροπιάζεις, μάς κάνεις νά κοκκινίζουμε!...».
Αλλ' όχι! Αυτά τά λόγια δέν τα ανέχομαι!
Γιατί ούτε ο Παύλος ντρεπόταν να ενοχλεί συνέχεια γιά τέτοια πράγματα και να ζητά σαν ζητιάνος. Εάν έλεγα τούτο, δηλαδή δός μου, φέρε γιά το σπίτι μου, ίσως να 'ταν ντροπή.
Αν και ούτε τότε θα 'ταν ντροπή. «Ου γάρ τω θυσιαστηρίω», λέγει, «προσεδρεύοντες, τω θυσιαστηρίωα συμμερίζονται» (Α' Κορ. 9,13).
Πλήν όμως πιθανόν να με κατηγορούσε κάποιος, ότι μιλώ γιά τον εαυτό μου• Τώρα όμως παρακαλώ γι' αυτούς που στερούνται, μάλλον όχι γι' αυτούς που στερούνται, αλλά γιά σας που δίνετε• Γι' αυτό και μιλώ χωρίς να ντρέπομαι.
Γιατί που είναι η ντροπή σαν πω, δώσε στον Κύριο που πεινά, ντύσε τον που γυρίζει γυμνός, φιλοξένησέ τον που είναι ξένος; Ο Δεσπότης σου δεν ντρέπεται μπροστά σ' όλη την οικουμένη να λέγη «επείνασα και ουκ εώκατέ μοι φαγείν"(Ματθ. 25,42), ο ανενδεής, εκείνος που δεν έχει ανάγκη από τίποτε' και εγώ θα ντραπώ και θα διστάσω;
Σε παρακαλώ, μακρια τέτοια πράγματα! Του διαβόλου είναι αυτή η ντροπή!
Δεν θα ντραπώ, λοιπόν. Αντίθετα μάλιστα και με παρρησία θα πω•
Δώστε σ' όσους έχουν ανάγκη, και θα φωνάζω πιό δυνατά απ' αυτούς. Γιατί εάν κάποιος έχη στοιχεία καί μπορεί ναμας κατηγορήση, ότι αυτά τα λέμε για να σας παρασύρουμε προς όφελός μας, και με το πρόσχημα των φτωχών κερδίζουμε εμείς, τότε πράγματι αυτό δεν είναι μονάχα άξια ντροπής, αλλά και μυρίων κεραυνών, και ούτε αξίζει να ζουν όσοι κάνουν παρόμοια.
Αλλά εάν, με τη χάρη του Θεού, καθόλου δεν σας ενοχλούμε για τον εαυτό μας και κηρύττουμε αδάπανο το ευαγγέλιο, χωρίς βέβαια να κοπιάζουμε όπως ο Παύλος, αρκούμενοι πάντως στα δικά μας, με όλο το θάρρος θα σας λέγω, δώστε στους φτωχούς• Και δεν θα σταματήσω να το λέγω, και όταν δεν δίνετε θα σας είμαι σκληρός κατήγορος!.'
