Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Με μεγάλο αγώνα και κόπο του νου, με σεμνές έννοιες και με συνεχή φροντίδα όλων των καλών κατορθώνεται η αγάπη προς το Θεό, όπως προείπαμε. Και αυτό γιατί ο εχθρός εμποδίζει το νου και δεν τον αφήνει να προσηλώνεται στον θείο έρωτα με τη μνήμη των καλών, αλλά του ερεθίζει την αίσθηση προς τις γήινες επιθυμίες.

Γιατί ο θάνατος του εχθρού και η αγχόνη του, μπορούμε να πούμε, είναι όταν ο νους χωρίς περισπασμό ενδιατρίβει στην αγάπη και στη μνήμη του Θεού. Από αυτό μπορεί να γεννηθεί και η ειλικρινής αγάπη του πλησίον· επίσης και η αληθινή απλότητα, η πραότητα, η ταπείνωση, η ακεραιότητα, η αγαθότητα και η προσευχή, και γενικά όλο το πανέμορφο στεφάνι των αρετών, από τη μία και μόνη και πρώτη εντολή, την αγάπη προς το Θεό(Ματθ. 22, 38), αντλεί την τελειότητα.

Έχομε λοιπόν ανάγκη από μεγάλο αγώνα και πόνο κρυφό και εσωτερικό, από έρευνα των λογισμών και γύμναση των εξασθενημένων αισθητηρίων της ψυχής για να διακρίνουν το καλό και το κακό(Εβρ. 5, 14), και από ενδυνάμωση και αναζωπύρωση των καταπονημένων μελών της ψυχής με την επιμελή ύψωση του νου προς το Θεό. Γιατί όταν ο νους μας συνεχώς προσκολλάται με τέτοιο τρόπο στο Θεό, θα γίνει ένα πνεύμα με τον Κύριο, σύμφωνα με το ρητό του Παύλου(Α΄ Κορ. 6, 17).

Εκείνοι που αγαπούν την αρετή πρέπει νύχτα και μέρα να έχουν ακατάπαυστα αυτόν τον κρυφό αγώνα και τον πόνο και τη μελέτη κατά την εργασία οποιασδήποτε εντολής, δηλαδή όταν προσεύχονται, όταν διακονούν, όταν τρώνε, όταν πίνουν, ή όταν κάνουν ο,τιδήποτε, ώστε όποιο αγαθό πραγματοποιηθεί, να γίνει για τη δόξα του Θεού(Α΄ Κορ. 10, 31) και όχι για δική μας δόξα.

Έτσι θα είναι ευχερής και εύκολη για μας όλη η επιμέλεια των εντολών, καθώς θα την ευκολύνει και θα ελαφρύνει τον κόπο της η αγάπη του Θεού. Γιατί όλος ο αγώνας και η φροντίδα του εχθρού συγκεντρώνεται, όπως προείπαμε, στο να αποτραβήξει το νου από τη μνήμη του Θεού και το φόβο και την αγάπη Του, και εξαπατώντας τον με γήινα δολώματα να τον στρέψει από το όντως αγαθό στα νομιζόμενα αγαθά.

Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος
Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών

[toula]

Η προσευχή είναι συμφιλίωση με το Θεό,

συγχώρηση των αμαρτημάτων,

τοίχος που μας προστατεύει

από τις θλίψεις, έργο των Αγγέλων.

Ιωάννης της Κλίμακος

[toula]

"Μας κατατρώει το τίποτα*…"

Θερίζει ο καρκίνος, όπως σε κάθε εποχή και μια σοβαρή ασθένεια.
Τις προάλλες μου ανέφεραν πάλι δυο νέους ανθρώπους που έφυγαν από κοντά μας. Και καθημερινά φεύγουν πολλοί. Ωστόσο αναλογίζεται κανείς ότι ο θάνατος μέσα στο απόλυτο μαύρο του έχει και φως. Κοιτάζοντας το αναπόφευκτο του, μπορεί να σε ευεργετήσει, από την άποψη ότι ξυπνά μέσα σου την επιθυμία για ζωή.

Τόσο εγώ προσωπικά όσο και πολλοί φίλοι και γνωστοί, μετα από
μια περιπέτεια υγείας ή κάποιο σοβαρό ατύχημα, επανεκτίμησαν την
ζωή στην ολότητα της. Είδαν εκ νέου αυτά που πριν απλά κοιτούσαν.
Άλλαξαν τις σάπιες αξίες τους, και αναθεώρησαν την άποψη περί αυτονοήτων. Όχι δεν υπάρχουν αυτονόητα. Είναι απάτη να πιστεύεις
κάτι τέτοιο. Όλα τα στήνουμε κάθε μέρα από την αρχή. Κανείς δεν
μας υπόσχεται ότι το πρωί θα δούμε ξανά εκείνους που αγαπάμε,
αυτά που μας αρέσουν, αυτά που κάνουν όμορφη την ύπαρξη μας.

Γι’ αυτό όσο μεγαλώνω, πιστεύω ότι το μεγαλύτερο δώρο της ζωής
είναι να συνειδητοποιήσουμε την θνητότητα μας. Αυτό δηλαδή στο
οποίο επιμένει ο Χριστός. Γιατί; Γιατί αυτή η κατανόηση θα μας ωθήσει στην ζωή. Μονάχα όσοι συνάντησαν τον θάνατο έτρεξαν με ορμή
και δίψα προς την ζωή. Το να κοιτάξω κατάματα και με βαθιά αποδοχή
την θνητότητα μου, θα γκρεμίσει τις ψεύτικες επιφανειακές αξίες μου.
Θα καταλάβεις πόσο ανόητο είναι όλη μέρα μετα μανίας να κυνηγάς λεφτά, φήμη, δόξα, και επιβεβαίωση. Στα πιο ανόητα και σάπια θέματα φεύγει η ζωή μας.

Αναφέρει χαρακτηριστικά ο Mark Manson, «αυτή η αποδοχή του
θανάτου μου, η κατανόηση της εύθραυστης φύσης μου, έχει κάνει τα πάντα ευκολότερα -με απάλλαξε από εθισμούς και με βοήθησε να διακρίνω και να αντιμετωπίσω τον εγωισμό μου, όπως επίσης και τα αποδεχθώ την ευθύνη για τα δικά μου προβλήματα- να υποφέρω τους φόβους και τις αβεβαιότητες μου, να δέχομαι τις αποτυχίες μου και να αγκαλιάζω τις απορρίψεις- όλο αυτό το φορτίο έγινε πιο ελαφρύ μέσα
από την σκέψη του δικού μου θανάτου. Όσο περισσότερο κοιτάζω μέσα στο σκοτάδι, τόσο πιο φωτεινή γίνεται η ζωή, τόσο πιο ήρεμος γίνεται ο κόσμος, τόσο μικρότερη ασυναίσθητη αντίσταση νιώθω απέναντι σε… οτιδήποτε.» Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι η Ανάσταση του Χριστού, είναι μια βαθιά μεταμόρφωση της ζωής που δεν γνωρίζει θάνατο.

*(η φράση ανήκει στον Τσαρλς Μπουκόφσι)

π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος

[aposal]

«Μεγάλη είναι η παρηγοριά και μεγαλύτερη η ωφέλεια που προκύπτει για έναν άνθρωπο, όταν βρει κάποιον έμπειρο και σοφό πνευματικό οδηγό».
Όσιος Μακάριος της Όπτινα

[toula]

Μία σχέση δεν μπορεί να διατηρηθεί όταν τα πρόσωπα συναντιούνται μία φορά την εβδομάδα για μία ώρα.
Όταν δύο άνθρωποι είναι σε ερωτική σχέση συναντιούνται κάθε ημέρα, περνάνε πολλές ώρες μαζί, ακόμα και όταν απομακρύνονται σωματικά η σκέψη τους είναι στον άλλο. Η καρδιά τους συνεχως αναζητά αυτήν την κοινωνία των προσώπων.
Αυτό δείχνει ότι ενδιαφέρονται ο ένας για τον άλλο, ότι έχουν κάνει κέντρο της ζωής τους το πρόσωπο του άλλου.
Εάν λοιπόν αυτό συμβαίνει μεταξύ ανθρώπων, πόσο μάλλον θα έπρεπε να συμβαίνει μεταξύ ανθρώπων και Θεού.
Εάν λοιπόν αγαπάμε τον Θεό καλούμαστε να το δείχνουμε με την ζωή μας, με την σχέση μας με τον Θεό, μία σχέση η οποία δεν εξαντλείται στον Κυριακάτικο εκκλησιασμό μας, ούτε σε ένα κεράκι που θα ανάψουμε καθώς περνούμε φευγαλέα από έναν ναό.
——————————————————
Ο Θεός είναι ζηλωτής, μας λέγει ο προφήτης Ναούμ. Δεν αρέσκεται ο Θεός στο να αγαπάμε άλλα πράγματα πιο πολύ απ’ Αυτόν, να βάζουμε την δουλειά μας, υλικά πράγματα ακόμα και ανθρώπους πιο ψηλά από την σχέση μας με Αυτόν.
Όχι ότι ο Θεός έχει πάθος. Ο Θεός είναι απαθής. Όμως ο προφήτης λέγοντας ότι ο Θεός είναι ζηλωτής θέλει να δείξει την άμετρη αγάπη Του προς εμάς, θέλει να δείξει την φιλοστοργία Του, θέλει να δείξει τον πόθο Του να ενωθεί μαζί μας αιώνια.
——————————————————
Χριστιανική ζωή σημαίνει ζωή με κέντρο μια σχέση ερωτική, όχι όμως με έναν άνθρωπο αλλά με τον Θεάνθρωπο Χριστό ο οποίος την σχέση μας αυτή την κάνει οικουμενική, παγκόσμια, αιώνια, την αναγάγει πέρα από τον βιολογικό μας θάνατο, και μας ενώνει με τους πάντες δια πάντα.
Έτσι ο έρωτας γίνεται τρόπος ζωής και όχι απλά ένα εμπαθές αίσθημα που οριοθετείται μέσα στο πλαίσιο μιας αισθητής ηδονής.
——————————————————
«Φιλείς με....»; ρωτά τον καθένα μας ο Χριστός.
Δηλαδή: με αγαπάς;
Και το ρωτά αυτό όχι γιατί διακατέχεται από ανασφάλειες αλλά επειδή θέλει να μας δείξει την δίκη Του αγάπη και συγχρόνως να μας ξυπνήσει από τον λήθαργο της αχαριστίας μας.
Είναι σα να μας λέγει: «Εγώ σας αγαπώ, έδωσα τον εαυτό μου για εσάς. Εσείς όμως με αγαπάτε; Νιώθετε άραγε αγάπη για Εμένα που σας σώζω, που σας αγκαλιάζω και σας αποδέχομαι αιωνίως; Άραγε έστω και λίγο με έχετε μέσα στην καρδιά σας; Μου αφήνεται έστω λίγο χώρο στην ζωή σας για να στριμωχθώ εκεί»;
——————————————————
Αχ, Χριστέ μου δώσε μας την αγάπη πρωτίστως για να Σε αγαπήσουμε και για να αγαπήσουμε και τον κόσμο ολάκερο.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[aposal]

«Ο άνθρωπος δεν πρέπει να φεύγει από την Εκκλησία πληγωμένος, αλλά θεραπευμένος».
Αγ. Ιάκωβος εν Ευβοία

[Αναστάσιος]

«Όπως φερόμαστε στον πλησίον μας, έτσι φέρεται και ο Θεός σ’ εμάς. Από σένα, τον ίδιο, άνθρωπε, εξαρτάται η άφεση των αμαρτιών σου. Στα χέρια σου κρέμεται η σωτηρία ή η καταστροφή σου. Και ξέρεις μόνος σου πολύ καλά, ότι χωρίς άφεση δεν υπάρχει δικαίωση και σωτηρία».
Άγιος Τύχων του Ζαντόνσκ

[toula]

"Ότι και αν έχετε κάνει, την πιο μεγάλη αμαρτία,

ο πνευματικός έχει την εξουσία από τον Χριστό και

από τους Αποστόλους με το πετραχήλι του

να τη συγχωρήσει".

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης

[aposal]

«Αν πρόκειται, για τις αποτυχίες που συμβαίνουν, να μένουμε αργοί και να είμαστε μακριά από όλα τα ζητήματα, όλη μας η ζωή θα πάει χαμένη».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος

[toula]

Αυτοί οι αόρατοι εχθροί του Θεού, έχουν βάλει ως μοναδικό τους σκοπό μέρα και νύχτα να επιδιώκουν την καταστροφή μας.
Όμως μη φοβάστε, πάρτε δύναμη από το όνομα του Ιησού!

Άγιος Λουκάς Συμφερουπόλεως