Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Ένα πρωινό ήλθε ένας πτωχός, μπήκε μέσα και περίμενε [στο Μετόχι της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρα στην Αθήνα, στον Βύρωνα]. Ο Γέροντας [όσιος Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης] του είπε:
– Έλα.Άνοιξε το συρτάρι του κομοδίνου του και χωρίς να κυττάξη έπιασε ένα χαρτονόμισμα το τσαλάκωσε και του το έδωσε.Εγώ είδα ότι ήτο χιλιόδραχμο και όταν έφυγε είπα:
– Γέροντα, χοντρό νόμισμα του δώσατε.
Εκείνος, κάπως αυστηρά, μου απάντησε:
– Κάνε τη δουλειά σου, ευλογημένε.

Δεν είχε περάσει παρά λίγη ώρα και άρχισε να μου λέη με ύφος ήρεμο και γλυκό:
– Εγώ, Κωνσταντίνε, δεν εργάζομαι, είμαι τεμπέλης, και δεν έχω χρήματα.Πολλοί χριστιανοί που έρχονται εδώ το γνωρίζουν αυτό και μου αφήνουν από τα ιδικά τους, περισσότερο για να τα δώσω, και εγώ δίνω τα δικά τους χρήματα…

Τον διέκοψα και του είπα:
– Σας το είπα, γιατί διαβάζουμε στα βιβλία ότι πρέπει να ιδρώνη η ελεημοσύνη στα χέρια μας.

Ο Γέροντας χαμογέλασε και το Πνεύμα το Άγιον, που τον εφώτιζε σε κάθε του απάντηση, είπε διά του στόματος του:
– Δεν γνωρίζω τι ανάγκη έχει ο καθείς που μου ζητά χρήματα. Παρακαλώ λοιπόν τον Θεό να μου βάλη στο χέρι και να δώσω στον πτωχό ό,τι έχει ανάγκη για να πορευθή. Αυτό που είδες εσύ χιλιόδραχμο στο χέρι του ανθρώπου αυτού, μπορεί να γίνει εκατόδραχμο και αυτό που βλέπεις δεκάδραχμο μπορεί να γίνει χιλιόδραχμο.

Από το βιβλίο του Μοναχού Μωυσή, "Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης, ο Γέρων της ‘Αναλήψεως’", έκδοση Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρα.

http://www.inagiounikolaoutouneou.gr/

[Αναστάσιος]

«Όταν ζητάτε κάτι από τον Κύριο στην προσευχή σας, να βάζετε στο τέλος: "… εάν είναι προς όφελος της ψυχής μου".
Γιατί, αυτό δείχνει ταπείνωση και παραχώρηση στο θείο θέλημα. Ό,τι ζητήσεις από τον Κύριο με την καρδιά σου, θα στο δώσει. Και να Τον δοξάζεις πάντοτε».
Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης

[aposal]

«Αρχή της ψυχικής καταστροφής είναι το να έχει κανείς αφύλακτο το στόμα του».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος

[toula]

Όταν αγαπήσεις τον Θεό, ο πόθος σου γι’ Αυτόν είναι ανεξάντλητος!
Οι ψυχές που αγαπούν τον Θεό και την αλήθεια, δεν υποφέρουν ούτε την παραμικρή ελάττωση του έρωτά τους προς τον Κύριο! Αλλά καρφωμένες ολοκληρωτικά στο σταυρό Του αισθάνονται μέσα τους την Πνευματική προκοπή!

Πληγωμένες λοιπόν από τον πόθο Του, κι αν ακόμη αξιωθούν Θεία μυστήρια και μετάσχουν ευφροσύνης και Χάριτος, δεν έχουν πεποίθηση στον εαυτό τους, ούτε νομίζουν ότι είναι τίποτε. Αλλά όσο αξιώνονται πνευματικά χαρίσματα τόσο επιζητούν τα ουράνια. Και όσο περισσότερη προκοπή αισθάνονται, τόσο πιο λαίμαργες γίνονται για τα θεία. Και ενώ είναι πνευματικά πλούσιες, κάνουν σαν να είναι φτωχές.
«Όσοι με τρώνε θα πεινάσουν κι’ άλλο, και όσοι με πίνουν θα διψάσουν κι’ άλλο», λέει η Θεία Γραφή.

Αυτού του είδους οι ψυχές αξιώνονται να λάβουν την τέλεια ελευθερία από τα πάθη και ν’ αποκομίσουν την έλλαμψη και την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος με την πληρότητα της Χάρης!

Όσες όμως είναι οκνηρές και αποφεύγουν τους κόπους και δεν επιζητούν τον αγιασμό της καρδιάς από αυτή εδώ τη ζωή, όχι εν μέρει, αλλά ολοκληρωτικά. Αυτές ας μη ελπίζουν να κοινωνήσουν το Άγιο Πνεύμα και ν’ απαλλαγούν από τα πάθη της κακίας• αυτές κι’ αν αξιωθούν τη Θεία Χάρη, επειδή ξεγελιούνται από την κακία, αφήνουν κάθε πνευματική φροντίδα, διότι απολαμβάνουν ολίγη πνευματική γλυκύτητα.

Έτσι οι ψυχές αυτές είναι εύκολο να πέσουν σε έπαρση, διότι δεν αγωνίζονται να φτάσουν την τέλεια απάθεια. Και καθώς αρκούνται στη λίγη αυτή ενίσχυση της Χάρης και προκόβουν όχι στην ταπείνωση, αλλά στην έπαρση, απογυμνώνονται κάποτε κι’ από το χάρισμα που έλαβαν.

Γιατί η ψυχή, που αγαπάει αληθινά τον Θεό, κι’ αν ακόμη μυριάδες αρετές κατορθώσει, έχει τέτοια μετριοφροσύνη, σαν να μην έχει αρχίσει ακόμη να ζει κατά το θέλημα του Θεού και νοιώθει απληστία και έρωτα για τη Θεία αγάπη που εμπνέει ο Δεσπότης Χριστός!

Στα πνευματικά αυτά μέτρα ούτε μονομιάς ούτε εύκολα μπορεί να φτάσει κανείς, αλλά αφού προηγηθούν πολλοί κόποι και αγώνες και περάσουν χρόνια με δοκιμασίες και ποικίλους πειρασμούς, μέχρι το τέλειο μέτρο της απάθειας. Έτσι, αφού δοκιμασθεί με πόνους και κόπους και υποφέρει με γενναιοψυχία όλους τους πειρασμούς που προξενεί η κακία, αξιώνεται να λάβει τις μεγάλες τιμές και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και τον Θεϊκό πλούτο. Έπειτα γίνεται και κληρονόμος της Βασιλείας των Ουρανών!

Άγιος Μακάριος ό Αίγύπτιος
https://proseuxi.gr/

[Αναστάσιος]

«Σᾶς συνιστῶ νὰ ἔχετε σὲ ὅλα διάκριση καὶ φρόνηση. Ν’ ἀποφεύγετε τὰ ἄκρα. Οἱ αὐστηρότητες συμβαδίζουν μὲ τὰ μέτρα τῆς ἀρετῆς. Αὐτὸς ποὺ δὲν ἔχει μεγάλες ἀρετὲς καὶ συναγωνίζεται μὲ τοὺς τέλειους, θέλοντας νὰ ζεῖ μὲ αὐστηρότητα, ὅπως οἱ ἅγιοι ἀσκητές, αὐτὸς κινδυνεύει νὰ ὑπερηφανευθεῖ καὶ νὰ πέσει.
Γί’ αὐτὸ νὰ πορεύεσθε μὲ διάκριση καὶ νὰ μὴν ἐξαντλεῖτε τὸ σῶμα μὲ ὑπέρμετρους κόπους. Νὰ θυμᾶστε πὼς ἡ ἄσκηση τοῦ σώματος ἁπλῶς βοηθάει τὴν ψυχὴ νὰ φτάσει στὴν τελειότητα, ἡ τελειότητα κατορθώνεται κυρίως μὲ τὸν ἀγώνα τῆς ψυχῆς. Μὴν τεντώνετε περισσότερο ἀπὸ τὸ μέτρο τὴ χορδή. Νὰ ξέρετε ὅτι ὁ Θεὸς δὲν ἐκβιάζεται στὶς δωρεές Του. Δίνει, ὅταν Αὐτὸς θέλει. Ὅ,τι παίρνουμε, τὸ παίρνουμε δωρεὰν ἀπὸ τὸ θεῖο ἔλεος. Μὴ ζητᾶτε νὰ φτάσετε ψηλὰ μὲ μεγάλες ἀσκήσεις χωρὶς νὰ ἔχετε ἀρετές, γιατί κινδυνεύετε νὰ πέσετε σὲ πλάνη γιὰ τὴν ἔπαρση καὶ τὴν τόλμη σας. Ὅποιος ἐπιζητεῖ θεία χαρίσματα καὶ ὑψηλὲς θεωρίες, ἐνῷ εἶναι ἀκόμα φορτωμένος μὲ πάθη, αὐτός, σὰν ἀνόητος καὶ ὑπερήφανος, πλανιέται.
Πρῶτα ἄπ’ ὅλα ὀφείλει ν’ ἀγωνιστεῖ γιὰ τὴν κάθαρσή του. Ἡ θεία χάρη στέλνει τὰ χαρίσματα σὰν ἀμοιβὴ σ’ ὅσους ἔχουν καθαριστεῖ ἀπὸ τὰ πάθη. Τοὺς ἐπισκέπτεται χωρὶς θόρυβο καὶ σὲ ὤρα ποὺ δὲν γνωρίζουν».
Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης

[toula]

Ψάξε να βρείς τον εαυτό σου μέσα στο κείμενο εύχομαι να μην τον βρείς..Έχουμε έναν θησαυρό και δεν κάνουμε τίποτα όχι μόνο για να τον μάθουμε αλλά και για να τον ζήσουμε και αυτός δεν είναι άλλος από την Ορθόδοξη αλήθεια. Πάμε να δούμε όμως , πόσο υποκριτές είμαστε. Γεννιόμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί μέσα δηλαδή στην αληθινή πίστη όπου ο Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος ώστε να μας διδάξει της πνευματικές νουθεσίες για την σωτηρία μας και εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα.

Δεν ερευνούμε γιατί είμαστε Ορθόδοξοι και τι σημαίνει αυτό. Στην συνέχεια της ζωή μας γινόμαστε άθεοι, δωδεκαθεϊστές ή αιρετικοί έχουμε όμως το βάπτισμα διότι γνωρίζουμε ότι μπας και η Ορθοδοξία είναι η αλήθεια και καλά να έχουμε μια πισινή που λέει ο λαός.

Γιορτάζουμε κοσμικά Χριστούγεννα και Πάσχα. Πάμε τα Χριστούγεννα στα μπουζούκια ενώ Χριστούγεννα σημαίνει να συναντήσουμε της ωδές για την αναγγελία γέννησης του θεανθρώπου στην Eκκλησία αλλά εμείς τα πίνουμε στις πίστες. Το Πάσχα τρώμε σαν τα μοσχάρια την λαμπρή αντί να αναρωτηθούμε ο Χριστός σταυρώθηκε για μένα αλλά γιατί; Γιατί λεμέ καλά Χριστούγεννα; αναρωτηθήκαμε ποτέ; ή Χριστός Ανέστη; τι σημαίνουν αυτές οι μέρες ;

Αρνούμαστε την εκκλησία αλλά όταν το παιδί μας πάθει κάτι τρέχουμε στον παπά να μας κάνει ευχέλαιο ή προσπαθούμε σαν τρελοί να μάθουμε για κάποιον Άγιο γέροντα η κάποια προσευχή Άγιου για να μας βοηθήσει.

Καλά δεν διερωτήθηκες ποτέ την ώρα που βλέπεις στην κάσα τον πατέρα σου ,την μάνα σου ,το παιδί σου , Τι στο καλό γίνεται μετά ;

Ανάβεις καντήλι παραφινέλαιου διότι απλά λες οτι δεν πειράζει το ίδιο είναι , χωρίς να γνωρίζεις φυσικά ότι ο Χριστός προσευχήθηκε στο κήπο των ελαίων. Στο Χριστό προσφέρεις και καίς αυτό που τρώς, αυτό σημαίνει θυσία και προσφορά. Δεν μπορείς να κάνεις νηστεία αλλά κάνεις δίαιτα για να πας Μύκονο το καλοκαίρι και μετά έχεις απαίτηση αν υπάρχει Χριστός με τα δικά σου δεδομένα να σε σώσει

Πας και κοινωνάς ανεξομολόγητος θεωρώντας σαν ημιμαθής και ανόητος ότι αμαρτία είναι μόνο αν πυροβολήσεις άνθρωπο και όχι το δηλητήριο της φιλαυτίας που έχεις μέσα στην καρδιά σου.

Θεωρείς ότι ο Θεός είναι παντού και μέσα σου Θεοποιώντας τον Εγώ σου και καταδικάζοντας τον εαυτό σου σε απώλεια χωρίς να το συνειδητοποιείς.

Αρνείσαι τον Χριστό αλλά όταν σου μιλήσουν για διάβολο και σατανισμό κάνεις χιλιόμετρα μακριά , γιατί; τι φοβάσαι; αν αρνείσαι τον Χριστό δεν πιστεύεις και στο διάβολο, τοτε γιατι σε τρομάζει το σκότος και οι δυνάμεις του; μήπως χτυπάει η συνείδηση μέσα σου και το εγώ σου δεν την ακούει;

Κάνεις τον μάγκα οτι Θεός δεν υπάρχει και άλλα τέτοια αλλά μόλις σου πει ο γιατρός ότι έχεις 6 μήνες ζωής τότε γυρνάς σαν βρεγμένη γάτα πίσω παρακαλώντας τον να σε κρατήσει ακόμα λίγο για να χορτάσεις την αχόρταγη και αμαρτωλή ζωή σου.

Η Ορθοδοξία γεννήθηκε απο την ανάσταση του Θεανθρώπου ενώ οι άλλες θρησκείες – αιρέσεις γεννήθηκαν απο την ανοησία των ανθρώπων για να χειραγωγήσουν τον εαυτό τους με προϊόν το Θεό.

Αρνείσαι το Ευαγγέλιο χωρίς να το έχεις διαβάσει έστω μία φορά αλλά σε κουβέντες περι θρησκείας το παίζεις Ραβίννος Αρχιερέας. Απο την άλλη παίρνεις απο το Ευαγγέλιο οτι σε συμφέρει και το θεωρείς σωστό και ότι δεν σε συμφέρει η το θεωρείς λάθος το βαφτίζεις αλλοίωση των γραφών δια μέσου των αιώνων.

Κατηγορείς από τον καναπέ του σπιτιού σου τρώγοντας σουβλάκια τους ιερείς και την εκκλησία σαν Πόντιος Πιλάτος αλλά όποιος πάει να κρίνει εσένα γίνεσαι κέρβερος.

Θεωρείς οτι δεν υπάρχει Ανάσταση αλλά πηγαίνεις να πεις το Χριστός Ανέστη και να ντερλικώσεις το αρνί και τα κρασιά στο όνομα του Χριστού αλλά χωρίς Χριστό.

Όταν βλέπεις ή σου γίνεται θαύμα λές οτι έτυχε χωρίς να δεις την αιτιοκρατία γιατί και το πώς συνέβη. Αλλά από την άλλη το δέχεσαι με χαρά.

Δεν πας να εξομολογηθείς διοτί λές ότι το κάνεις μπροστά στις εικόνες αγνοώντας οτι μια εικόνα δεν μπορεί να μιλήσει και να δώσει την ευχή της συγχώρεσης ενώ ο πνευματικός μπορεί, το οποίο έχρισε ο ίδιος ο Κύριος.

Υπάρχει μια άποψη συνήθως άθεων που αναφέρει οτι “Με βάφτισαν χωρίς να με ρωτήσουν”. Ωραία τουλάχιστον μάθε γιατί βαφτίστηκες και τι σημαίνει αυτό και μετά κουβεντιάζουμε. Αν έχεις ένα παιδί 5 μηνών και πάθει λευχαιμία θα το ρωτήσεις για να το πας στο γιατρό να το θεραπεύσει ; φυσικά και όχι. Αυτό είναι και το βάπτισμα

Έχεις έφεση στον αρνητισμό και αυτό φαίνεται από το εξής : Αν δώσεις σε κάποιον 2 βιβλία που το ένα θα έχει τίτλο “Ποιος είναι πραγματικά ο Ιησούς” και το άλλο “Ο Ιησούς δεν υπήρξε” θα επιλέξει το δεύτερο και αυτό διότι δεν έχουμε την ταπείνωση να μάθουμε πρώτα κάτι τι είναι ώστε να το αρνηθούμε αλλά ο εγωισμός επιλέγει την οδό του αρνητισμού για να τραφεί και να χορτάσει με αοριστολογίες. Κάποιος έλεγε ότι καλύτερα η Αγία Γραφή να ήταν απόκρυφο διότι τότε θα το διαβάζανε όλοι.

Αγαπητέ αδερφέ μου ,Μήπως βρήκες τον εαυτό σου μέσα στο κείμενο;

Μήπως ήρθε η μέρα έστω να ερευνήσεις τα πράγματα;

Ο Χριστός χτυπάει την πόρτα της καρδιά σου κάθε λεπτό ενώ εσύ ακούς τις σειρήνες της αμαρτίας και τον αγνοείς. Άκουσε τον. Για ένα πράγμα να είσαι σίγουρος μόνο κακό δεν μπορεί να σου κάνει. Αντίθετα θέλει το καλό σου και την σωτηρία σου. Για αυτή την σωτηρία εκατομμύρια των αγιών μαρτύρησα με χάρα και μάλιστα κάνοντας θαύματα ακόμα και σήμερα.

Μήπως ήρθε η ώρα να δεις και άλλες πλευρές της ύπαρξης και να ερευνήσεις αυτές που αγνοείς ή έχεις ελάχιστη γνώση για αυτήν ;

Καλό ταξίδι αδερφέ όπως ελεγε και ο Πατέρας Παϊσιος ο ίσιος δρόμος ειναι ο ανηφορικός, εμπρός ξεκίνα και ο Κύριος θα σε βοηθά . . .Αμην

π. Σπ. Σκουτής

EUXH.GR

[toula]

Άνθρωπος που έχει καρδιά φθονερή πάντα έχει μέσα του πόλεμο. Ποτέ δεν ειρηνεύει. Ακόμα και κακό να έχει διαπράξει, μη νομίζεις αδελφέ ότι τα κατάφερε. Τον άνθρωπο αυτόν να τον λυπάσαι. Να τον λυπάσαι γιατί η ζωή του είναι γεμάτη κόμπλεξ και σκοτάδι.
Ο φθονερός θα συκοφαντήσει εύκολα, θα προσβάλει αβίαστα και κατακρίνει όπως αναπνέει.
Ο φθονερός άνθρωπος θα εφεύρει διάφορες μεθόδους για να διαβάλλει και να οδηγήσει τον φθονούμενο σε κάποια δυσκολία ή στην δυστυχία.
Ακόμα όμως κι αν το καταφέρει, ο άνθρωπος αυτός, ποτέ δεν βρίσκει ησυχία. Πως να βρει ησυχία κάποιος που συμμαχεί με τον διάβολο;
Ο φθόνος και η ζήλια είναι μεγάλες αρρώστιες της ψυχής.

Από άνθρωπο φθονερό να απομακρυνθείς. Γιατί αργά ή γρήγορα θα ποθήσει να βλάψει κι εσένα.
Να θυμάσαι ότι πίσω από "σκάνδαλα" κρύβεται ένας φθονερός άνθρωπος που ηδονίζεται με τις πράξεις του.
Διαβάστε τι μας λέγουν τρεις μεγάλοι Άγιοι της Εκκλησίας μας που βίωσαν τον φθόνο των ανθρώπων, την συκοφαντία και γίνανε "σκάνδαλο".
Διαβάστε αδελφοί μου παρακάτω το μέγεθος της πτώσης.

Ο Άγιος Νεκτάριος ο Πενταπόλεως λέει: "Όπως η σκουριά φθείρει και τρώει το σίδερο, έτσι και η ζήλια κατατρώει την ψυχή που την έχει. Ο φθόνος λοιπόν πρώτα φθείρει τον φθονερό και έπειτα τον φθονούμενο. Πρώτα εξολοθρεύει την ψυχή του -καθώς το φίδι κατατρώει την κοιλιά που το έθρεψε- και κατόπιν δαγκώνει αυτόν που φθονεί. Από μόνος του ο φθόνος δεν έχει καμιά αιτία ύπαρξης, γι’ αυτό δεν μπορεί να τύχει ούτε συγχώρεσης. Ο φθόνος δεν γνωρίζει να προτιμάει το συμφέρον. Κανένα πάθος δεν είναι πιο καταστροφικό από τον φθόνο, γιατί διαφθείρει τις ψυχές, από τη στιγμή που φυτρώνει μέσα τους".

Ο Άγιος Βασίλειος ο Μέγας λέει: "Τι πιο καταστροφικό μπορεί να υπάρχει από την αρρώστια αυτή; Είναι φθορά της ζωής, αρρώστια της φύσης· εχθρεύεται ακόμη και αυτά που ο Θεός έχει δώσει, εναντιώνεται προς τον Θεό, είναι κακό αφόρητο, διδασκαλία του πονηρού, εφεύρεση των δαιμόνων, σπορά έχθρας, αρραβώνας της κόλασης, εμπόδιο της ευσέβειας, δρόμος προς τη γέεννα, στέρηση της βασιλείας των ουρανών".

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει: "Ο φθόνος μετατρέπει τον άνθρωπο σε Διάβολο. Τον μετατρέπει σε άγριο δαίμονα. Από φθόνο έγινε ο πρώτος φόνος· έτσι αγνοήθηκε η φύση, έτσι μολύνθηκε η γη. Τίποτα πιο ολέθριο δεν τρυπώνει στις ψυχές των ανθρώπων, από το πάθος του φθόνου, ο οποίος πολύ λίγο λυπεί και κάνει κακό στους άλλους, αφού το μεγαλύτερο κακό το παθαίνει πρώτα αυτός που φθονεί".

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[aposal]

«Η αμαρτία, πραγματικά, είναι τύραννος φοβερός».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος

[Αναστάσιος]

«Εκείνος που θέλει να σωθεί πρέπει, ακόμη και με τη βία, να ωθεί τον εαυτό του προς το καλό και ας μη θέλει η καρδιά. Γιατί λέει ο αψευδής Κύριος: "Η βασιλεία των ουρανών βιάζεται και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν" και πάλι: "Αγωνίζεσθε εισελθείν δια της στενής πύλης". Πρέπει λοιπόν, και χωρίς να θέλουμε, να ωθούμε τον εαυτό μας στην αρετή. Δηλαδή στην αγάπη, ενώ δεν έχουμε αγάπη, στην πραότητα, ενώ αυτή μας λείπει, στο να έχουμε συμπαθή και φιλάνθρωπη καρδιά, να ανεχόμαστε τις προσβολές και τον παραμερισμό και να εγκαρτερούμε, ενώ ακόμη δεν έχουμε αυτή τη συνήθεια, στην προσευχή, αν και δεν έχουμε ακόμη πνευματική προσευχή. Αν ο Θεός δεί ότι αγωνιζόμαστε έτσι και ωθούμε με την βία τον εαυτό μας πρός το καλό, έστω κι αν η καρδιά μας αντιστέκεται, τότε θα μας γεμίσει με όλους τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος».
Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος

[toula]

π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος «Η ελευθερία από την ανάγκη να ελέγχεις τα πάντα»

https://www.youtube.com/watch?v=vaGJuD2 ... STnj-OW5qQ