Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

"Ποτέ μην φυλακιστείς στο παρελθόν σου, απλά ήταν ένα μάθημα και όχι μια ισόβια καταδίκη.""

Μην μένεις στα δεσμά του παρελθόντος. Ότι συνέβη ήταν μέρος των μαθημάτων που ως ύπαρξη έπρεπε να λάβεις. Λέγε δόξα τω Θεώ και προχώρα. Αυτό που δεν έγινε χθες δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να συμβεί αύριο.

π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Ὅταν ἰκανοποιεῖται ἡ ἀνάγκη τοῦ φαγητοῦ δέν πρέπει νά λησμονεῖται ἡ εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ».
Μέγας Βασίλειος
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ο αστρονομικός προσδιορισμός της εορτής του Πάσχα

Γιατί άραγε το Πάσχα γιορτάζεται κάθε χρόνο σε άλλη ημερομηνία; Πώς υπολογίζεται αυτή και τι σχέση έχει με την πραγματική ημερομηνία της Ανάστασης του Χριστού; Η απάντηση στα ερωτήματα αυτά δεν είναι καθόλου απλή.

Καταρχήν θα πρέπει να πούμε ότι, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο ο Χριστός αναστήθηκε ημέρα Κυριακή και η ημέρα της Σταύρωσης ήταν Παρασκευή. Επίσης, το πάσχα των Εβραίων, δηλαδή η επέτειος της φυγής τους από την Αίγυπτο (το πέρασμα από τη γη της δουλείας στη γη της επαγγελίας) είτε συνέπιπτε εκείνη τη χρονιά με την ημέρα της Σταύρωσης είτε με την επομένη της. Σύμφωνα με την εβραϊκή παράδοση η επέτειος της φυγής γιορταζόταν στις 14 του εβραϊκού μήνα Νισάν, ημερομηνία που συνέπιπτε πάντα με την πρώτη πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία. Άρα αντιλαμβανόμαστε ότι, το πρόβλημα του καθορισμού της ημερομηνίας της Ανάστασης είναι κατά βάση αστρονομικό.

Πρώτος ο Νεύτωνας υπολόγισε ποια ημέρα της εβδομάδας έπεφτε η πρώτη ανοιξιάτικη πανσέληνος για μια σειρά ετών.
Πώς όμως καθορίστηκε η μέθοδος προσδιορισμού του Πάσχα που ακολουθούμε σήμερα; Στα πρώτα χρόνια της Χριστιανικής εποχής υπήρχαν δύο σχολές εορτασμού του Πάσχα. Η πρώτη, η μικρασιατική, εόρταζε το Πάσχα στις 14 του Νισάν, ακολουθώντας το εβραϊκό σεληνιακό ημερολόγιο. Σύμφωνα με αυτόν τον εορτασμό, το Χριστιανικό Πάσχα μπορούσε να πέσει οποιαδήποτε μέρα της εβδομάδας. Η δεύτερη σχολή, η αλεξανδρινή, γιόρταζε το Πάσχα την πρώτη Κυριακή μετά την εαρινή ισημερία. Αυτή η σχολή είχε συνδέσει το Πάσχα με το ηλιακό ημερολόγιο, αυτό που ακολουθούμε ακόμη και σήμερα.

Ο καθορισμός της ημερομηνίας του Πάσχα ήταν ένα από τα θέματα που απασχόλησαν την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ. Εκεί, μετά από παρέμβαση του Μεγάλου Κωνσταντίνου, αποφασίστηκε να εορτάζεται το Πάσχα την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο που συμβαίνει μετά την εαρινή ισημερία. Οι εκκλησίες της Μικράς Ασίας συνέχισαν όμως να γιορτάζουν το Πάσχα στις 14 του Νισάν για περισσότερο από μια εκατονταετία, ίσως και μέχρι τον 7ο μ.Χ. αιώνα.

Έτσι ανατέθηκε στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας (όπου υπήρχε μεγάλη αστρονομική παράδοση) ο καθορισμός της ημερομηνίας του Πάσχα για ένα μεγάλο αριθμό επόμενων ετών και η κοινοποίηση αυτής της πληροφορίας στα υπόλοιπα Πατριαρχεία. Η μέθοδος υπολογισμού στηριζόταν στο Ιουλιανό ημερολόγιο για το καθορισμό της εαρινής ισημερίας και στην υπόθεση ότι κάθε 19 χρόνια η πανσέληνος πέφτει στις ίδιες ημερομηνίες κάθε μήνα, παρατήρηση που οφείλεται στον Έλληνα αστρονόμο Μέτωνα.

Υπολογίστηκαν λοιπόν οι ημερομηνίες του Πάσχα για 532 συνεχόμενα χρόνια, όσα δηλαδή είναι το ελάχιστο κοινό πολλαπλάσιο των αριθμών 19 (κύκλος του Μέτωνος), 7 (οι διαφορετικές μέρες της εβδομάδας που μπορεί να πέσει η πρώτη Ιανουαρίου) και 4 (ο αριθμός των ετών στον κύκλο των δίσεκτων).

Επειδή μετά από αυτήν την περίοδο οι ημερομηνίες του Πάσχα επαναλαμβάνονται περιοδικά, η εκκλησία θεώρησε ότι το θέμα του προσδιορισμού της ημερομηνίας του Πάσχα είχε λήξει, αφού οι υπολογισμοί που είχαν γίνει μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν επ' άπειρον, κυκλικό το τρόπο.
Δυστυχώς σύντομα άρχισε να γίνεται αντιληπτό ότι, τόσο το Ιουλιανό ημερολόγιο, όσο και ο κύκλος του Μέτωνος έχουν σφάλματα, που γίνονται εμφανή μετά από την πάροδο πολλών ετών. Έτσι το Ιουλιανό ημερολόγιο κάνει λάθος 3 μέρες κάθε 400 χρόνια, ενώ ο κύκλος του Μέτωνος κάνει λάθος μία μέρα κάθε 320 χρόνια. Η Λατίνοι διόρθωσαν αυτά τα δύο σφάλματα, υπολογίζοντας την ημερομηνία της εαρινής ισημερίας με το νέο, Γρηγοριανό ημερολόγιο και την ημερομηνία της πανσελήνου με τον σωστό τρόπο. Η Ανατολική Εκκλησία όμως εξακολουθεί να υπολογίζει το Πάσχα με το Ιουλιανό ημερολόγιο και τον κύκλο του Μέτωνος, και έτσι:

α) υποθέτει ότι η εαρινή ισημερία συμβαίνει στις 3 Απριλίου, δηλαδή 13 μέρες αργότερα από την πραγματική.
β) υπολογίζει την ημέρα της πανσελήνου με τον κύκλο του Μέτωνος, που αυτήν την εποχή πέφτει έξω περίπου 5 ημέρες.
Αποτέλεσμα των δύο αυτών σφαλμάτων είναι να εορτάζεται το Ορθόδοξο Πάσχα συνήθως 1 εβδομάδα μετά το Λατινικό. Υπάρχουν και φορές όμως που συνεορτάζονται και άλλες που καθυστερούμε κατά ένα μήνα ή κατά δύο εβδομάδες.

Παρόλα ταύτα πάντως, δεν πρέπει να μας απασχολεί τόσο ο προσδιορισμός της ημερομηνίας αλλά αυτό το γεγονός της Αναστάσεως. Άλλωστε και η εορτή της Χριστού Γεννήσεως δεν έγινε στις 25 Δεκεμβρίου γιατί όπως μας αναφέρουν τα κείμενα των ευαγγελίων οι ποιμένες ήταν αγραυλούντες. Τοποθετήθηκε την ημερομηνία αυτή για να καλύψει ο Ήλιος της Δικαιοσύνης Χριστός, την εορτή των ειδωλολατρών για το Θεό Ήλιο. Έτσι και για την εορτή του Πάσχα δεν μας απασχολεί το -πότε- ακριβώς έγινε αλλά το -ότι- έγινε!

Αρχιμ. Σεραφείμ Λεβέντης
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Στην πνευματική ζωή βαδίζουμε μπουσουλώντας και όχι τρέχοντας. Ζούμε και δυστυχώς έχουμε ξεχάσει να υπάρχουμε, και μέσα στον χρόνο της φθοράς έρχεται η ολοκληρωτική διάλυση.Κάποιες φορές πάμε να κάνουμε κάποια κίνηση για να υπάρξουμε στη ζωή μας αλλά υπάρχουμε με τα πάθη και το σκοτάδι αντί να προχωρήσουμε προς το φως.Καταντήσαμε τη ζωή απλά μία πορεία κατά την οποία περιμένουμε κάποια δυσάρεστα νέα να έρθουν. Η λύση υπάρχει! Να υπάρξουμε με το υπερκόσμιο «είναι» όπως έλεγε ο Όσιος γέροντας Σωφρόνιος. Ύπαρξη και σχέση με το πρόσωπο του Κυρίου.

Στη σχέση όμως αυτή δεν πας τακτοποιημένος για να πάρεις βραβείο. Εκεί ο Θεός σιωπά όχι από αδιαφορία αλλά διότι αυτές οι κραυγές του εγωϊσμού δεν πάνε στα «αυτιά» του. Κάποιες όμως κραυγές διαλυμένων τελωνών που χτυπάνε την καρδιά τους, κάνουν τον Θεό να ρίχνει ποταμούς ύδατος ζώντος συγχωρήσεως και αγάπης.

Η πνευματική ζωή είναι μια πορεία θεραπείας που θέλει χρόνο , υπομονή, αργά και σταθερά βήματα. Όχι βιασύνες, όχι εξωτερικές «αγιότητες», αλλά εσωτερική διάλυση. Ο 50ος ψαλμός τα λέει όλα "Καρδίαν συντετριμμένη και τεταπεινωμένη ο Θεός ουκ εξουδενώσει".

Πολλοί είναι αυτοί που μπαίνουν στην Εκκλησία και στην εξομολόγηση τακτοποιημένοι, που θέλουν κάποιο βραβείο, κάποιοι για επίδειξη «αγιότητος» και ευσέβειας, άλλοι για να καλύψουν τις αμαρτίες και χωρίς να θέλουν να τις θεραπεύσουν. Άλλοι για κοινωνιολογικούς λόγους, για κάποιο παράσημο «Είμαι και εγώ της Εκκλησίας» λένε.

Κάποιοι μπαίνουν διαλυμένοι που ζητάνε οδηγό, άρρωστοι που ζητάνε γιατρό, ορφανοί που ζητάνε πατέρα. Προσεύχονται όχι μόνο για να τους ακούσει ο Θεός αλλά για να βγάλουν τον πόνο τους και να ζητήσουν θεραπεία.

Πάνε στη σχέση βαδίζοντας τα βήματα Εκείνου, μέσα στη σιωπή της αμαρτίας περιμένουν ηλιαχτίδες μετάνοιας από το φως του Κυρίου.

Ο άνθρωπος που θέλει τον Χριστό, ο έχων προαίρεση για σχέση, μπουσουλάει και κρατάει τα χέρια του πατέρα. Πέφτει και σηκώνεται και ξέρει ότι ο πατέρας είναι εκεί! Ο οποίος παιδαγωγεί και θεραπεύει δείχνοντας τον δρόμο της σωτηρίας.

Ζώντας τη σχέση με τον πατέρα αρχίζεις να υπάρχεις, αυτή η σχέση σε κάνει Υιό αγαπημένο Εκείνου που άπλωσε τα χέρια Του ακόμα και για τους εχθρούς.

Αν ακούσεις άνθρωπο που βάζει τη σχέση με τον Χριστό σε κουτάκια, πολύ απλά δεν έχει καμία σχέση με το πρόσωπο του Χριστού, με τον ζωντανό Χριστό αλλά με κάποιο είδωλο που το ονομάζει Χριστό. Ο άνθρωπος του Κυρίου απλά παραδίδει τη ζωή του στον Κύριο. Ακολουθεί τα βήματά Του. Διψάει για σωτηρία και Βασιλεία των Ουρανών.

Πετάει τα κουτάκια στο καλάθι των αχρήστων…

Δεν ρωτάει πόσες μέρες είναι η νηστεία αλλά δεν μπορεί να φάει γενικά, ούτε φαγητό ούτε τον διπλανό του, διότι είναι ερωτευμένος με τον Νυμφίο.

Δεν κοιτάει το ρολόι για το πότε θα πάει στον Ναό, αλλά παρακαλάει η Θεία Λειτουργία να μην τελειώσει ποτέ.

Όταν πονάει δεν ζητάει από τον Χριστό να του πάρει τον πόνο, αλλά να του δώσει δύναμη να τον αντέξει, διότι ξέρει ότι αυτός ο πόνος θα οδηγήσει στη θεραπεία και τον αγιασμό.

Σε κάθε λογισμό, επιθυμία, αμαρτία τρέχει στην εξομολόγηση για να βρει θεραπεία και στήνει τον εαυτό του στον τοίχο.

Σε κάθε δυσκολία δεν λέει «γιατί σ’ εμένα» αλλά «Να΄ναι ευλογημένο!».

Μπαίνει στον Ναό βλέπει την εικόνα του Κυρίου και θέλει να φωνάξει σαν μικρό παιδί «ΜΠΑΜΠΑ!». Μπαίνει μπουσουλώντας έχοντας χάσει τον δρόμο για να βρει πάλι τη διαδρομή της σωτηρίας στα χνάρια Εκείνου.

Η πορεία της σωτηρίας είναι πορεία που θέλει αποφάσεις αλλά και υπομονή.

Θέλουμε Εκείνον σαν πατέρα ή ψάχνουμε κάποιο υπερφυσικό είδωλο;

Από την απάντηση θα εξαρτηθεί και το αποτέλεσμα της πορείας μας.

π.Σπυρίδων Σκουτής - euxh.gr - Iερα Μητρόπολη Λήμνου
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

«Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με τον αμαρτωλό». Αυτή η ευχή του Ιησού είναι το πανίσχυρο όπλο του κάθε χριστιανού. Να την λες με τα χείλη σου, με την καρδιά σου, με το νου σου. Να την λες όταν εργάζεσαι, όταν μαγειρεύεις, όταν οδηγάς, όταν βγαίνεις για περίπατο.
Να την λες καθώς ξαπλώνεις για ύπνο, μα και όταν ξυπνάς και ετοιμάζεσαι να βγεις από το σπίτι.
Με την προσευχή αυτή πολλοί χριστιανοί ξεπέρασαν μεγάλες δοκιμασίες και πειρασμούς στην ζωή τους και βρήκαμε την ειρήνη.
Κανείς δεν έχασε από την προσευχή. Όλοι κάτι παίρνουν, κάτι κερδίζουν.

Δεν χρειάζεται να βατολογούμε στην προσευχή μας, να λέμε πολλά και διαφορά. Η ευχή αυτή κρατά το νου μας συγκεντρωμένο. Ο Κύριος ξέρει τι ζητά η καρδιά μας. Έτσι αφήνουμε την Χάρη του Θεού να ενεργήσει χωρίς τις δικές μας εγωπαθής και φίλαυτες κατευθύνσεις και οδηγίες. Ο Θεός ξέρει πως θα μας βοηθήσει. Ας Τον εμπιστευτούμε. Μην Τον λησμονούμε μέσα στην καθημερινότητα της βιοπάλης. Γιατί ο Θεός σεβόμενος την ελευθερία μας περιμένει το δικό μας κάλεσμα για να ενεργήσει. Και αυτό το κάλεσμα γίνεται μέσα από την προσευχή μας, μέσα από την αναφορά του ονόματός Του.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Τα εντός μου γράμματα

«Δύο μήνες αποχής από το Κοινό Ποτήριο. Δύο μήνες, δηλαδή, στέρησης της παρουσίας του Χριστού στη ζωή μας. Τώρα, που ο κουρνιαχτός κατακάθεται και η θλίψη χάνει τα δικαιολογημένα ερείσματά της, ένας λογισμός ελπίδας ανέτειλε μέσα μου».

«Συχνά τρέχουμε σε βίους αγίων, στους υψιπετής ασκητές για να λάβουμε παρηγοριά αντικρίζοντας τα παράδοξα. Εκεί που τα αγιασμένα πρόσωπα αυτά απολαμβάνουν συνεχώς τον έρωτα του Θεού, ως παρουσία πυρπολούσα σύμπασα της ύπαρξή τους, εκεί είναι που γεύονται το στυφό και συνάμα σωτήριο δώρο της θεοεγκατάλειψης. Μια στιγμή συντριβής κατά την οποία, δίχως αιτία, ο Θεός χάνεται από τη ζωή του μανιακού εραστή Του για να τον κάνει να αισθανθεί εκ νέου το κοινωνικό φαινόμενο της αμαρτίας. Για να του δώσει και πάλι την αίσθηση της επίπονης ζωής του κόσμου που ζει μακριά από τη Θέα του Θεού, αναγκάζοντάς τον τοιουτοτρόπως να προσεύχεται δίπλα για όλους, για τον κάθε αδελφό που στην πραγματικότητα είναι ένα μ’ αυτόν.

«Ίσως και για εμάς, του αδύναμους και βολεμένους, που συνηθίσαμε το φρικτό μυστήριο της Θείας Κοινωνίας θεωρώντας το ρουτίνα, ο Θεός αποτραβήχτηκε, για να μας διδάξει το αυτονόητο. Ότι όλοι είμαστε ένα. Για να νιώσουμε την αποστέρηση της παρουσίας του, όπως τόσοι και τόσοι αδελφοί που δεν άγγιξε τα αυτιά και προ πάντων την καρδιά τους το φαιδρό της Αναστάσεως μήνυμα. Για να μας κάνει να προσπαθήσουμε δίπλα, ο καθένας από το μετερίζι του να χωρέσουμε όλοι στο Ποτήριο, βυθιζόμενοι στη Ζωή.

«Ίσως προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου για την ευλογία αυτή, χτυπώντας τον νου στο αμόνι του καλού λογισμού. Ίσως προσπαθώ σαν άλλος Νίκος Γκάτσος να ομολογήσω: «μες την ερημιά του κόσμου ένα χέρι γράφει εντός μου, κάπου υπάρχει Θεός». Ίσως…».

https://m.facebook.com/story.php?story_ ... 8007156737
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Ὅπως οἱ βαφεῖς βάφουν μὲ χρώματα ἀνεξίτηλα, ἔτσι ἀνεξίτηλο πρέπει νά μείνει μέσα μας τὸ καλό».
Μέγας Βασίλειος
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Σου μίλησε απότομα, σε κοίταξε περίεργα, σου συμπεριφέρθηκε απαξιωτικά. Ε καί;

Γιατί τόσο πολύ σου στοιχίζει αυτή η ανάρμοστη συμπεριφορά του άλλου;
Να στεναχωριέσαι εάν εσύ είσαι τέτοιος άνθρωπος· εάν αδικείς, εάν συκοφαντείς, εάν ζεις μέσα στην παραξενιά και την ιδιοτροπία.
Γιατί θυμώνεις και βλέπεις τον άλλον ως εχθρό σου όταν έχει μια τέτοια συμπεριφορά; Η αλήθεια είναι ότι δεν στεναχωριέσαι που ο άλλος "ξέφυγε", στεναχωριέσαι και θυμώνεις που ο άλλος "ξέφυγε" πάνω σου!

Ο άλλος λοιπόν μπορεί να σε βλέπει κακοπροαίρετα ή να σε αντιμετωπίζει απαξιωτικά, όμως εσύ γιατί αντιδράς με τον ίδιο τρόπο; Γιατί απαντάς στην κακία του με κακία;
Δεν ωφελείσαι σε τίποτα, αντιθέτως και εσύ γίνεσαι όμοιος με αυτόν. Υιοθετείς την συμπεριφορά εκείνη, την οποία γνωρίζεις ότι δεν σου αρμόζει.

Είναι δυστυχώς ο εγωισμός που υπάρχει και μέσα σου και δεν σε αφήνει να δεις τις παγίδες του διαβόλου.
Άσε στην άκρη το σκεπτικό του κόσμου περί σωστού και λάθους, περί δικαίου και αδίκου. Βάλε στο κέντρο της ζωής σου το σκεπτικό του Θεού.

Δεν είναι ευχάριστο να δέχεσαι μια εχθρική επίθεση, όποια μορφή κι αν έχει αυτή, όμως μην εστιάζεις στην επίθεση αλλά δες την παγίδα που στήνεται και για σένα ώστε να μοιάσεις τον επιτιθέμενο στην συμπεριφορά του.

Πολλές φορές βέβαια, νομίζουμε ότι μας επιτίθενται οι άλλοι λόγο της καχυποψίας μας η οποία μας κάνει να παραμονεύουμε ώστε να παρεξηγηθούμε.
Ας έχουμε την "καλή υποψία" ώστε να βρισκόμαστε πάντοτε σε πνευματική εγρήγορση για να μην ενδίδουμε τόσο εύκολα σε αυτά που μας ψιθυρίζει ο εγωισμός μας.
Ας αντιμετωπίζουμε τα πράγματα απλά και ταπεινά, χωρίς αναλύσεις και δικές μας ερμηνείες.

Εσύ προσπάθησε να έχεις ανοικτή καρδιά προς όλους, καλή προαίρεση και διάθεση για ειρήνη, από εκεί και πέρα το πώς θα αντιδράσει ο άλλος είναι δική του απόφαση και επιλογή. Εσύ επέλεξε τον τρόπο του Θεού που απαντά στο μίσος με αγάπη, στον εγωισμό με ταπείνωση, στην κακία με συγχώρεση, στην ιδιοτροπία με απλότητα, στην βλοσυρότητα με χαμόγελο, στην οργή με πραότητα, στον πόλεμο με ειρήνη, στην πονηρία με αγαθότητα.

Όλα αυτά, θα μου πεις είναι δύσκολα ή και ακατόρθωτα να τα πετύχεις. Άλλη μια αλήθεια όμως είναι ότι όλα αυτά είναι δύσκολα στο βαθμό που εμείς επιμένουμε στο να ψάχνουμε μια επίγεια δικαίωση, μια κοσμική καταξίωση, μία φίλαυτη αυτοεπιβεβαίωση.

Εάν πάψουμε να βλέπουμε την ζωή μας τόσο ρηχά, εάν πάψουμε να πασχίζουμε να ζούμε για το καλό μας όνομα, για την αξιοπρέπειά μας (που είναι βαπτισμένος εγωισμός), για το "δίκιο" μας, τότε θα αρχίσουμε να ζούμε την χαρά της ζωής και πλέον χωρίς προσπάθεια αλλά κατά έναν φυσικό τρόπο θα ζούμε Χριστομίμητα. Όχι ότι δεν θα έχουμε προβλήματα ή ότι οι άλλοι δεν θα μας επιτίθενται, αλλά πλέον εμείς θα αντιμετωπίζουμε τα θέματα αυτά διαφορετικά. Δηλαδή, αντί να προσπαθούμε να νικήσουμε τους άλλους θα προσπαθούμε να τα βρούμε με τους άλλους. Εάν δεν θέλουν εκείνοι είναι δικό τους θέμα, εμείς τουλάχιστον προσπαθήσαμε και θα έχουμε ήσυχη την συνείδησή μας.

Η ζωή είναι πολύ μικρή μα και πολύ σημαντική για να την χαραμίζουμε σε μικρότητες και σε αντιμαχίες με τους άλλους.

Μακάρι την ζωή μας να την ξοδέψουμε μέσα στην χαρά και την ευτυχία, μέσα στην ειρήνη και την αγάπη που όλοι μας αξίζουμε.

Να σημειώσω όμως και αυτό...
Ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι το εγώ μας, όχι οι άλλοι.
Μην υποκρίνεσαι κάτι που δεν είσαι για να αρέσεις στους άλλους, ούτε να κάνεις εκπτώσεις στα "πιστεύω" σου μόνο και μόνο για νιώθεις "ένα με την παρέα". Δεν είναι λύση αυτή... Διότι αργά ή γρήγορα θα δημιουργηθούν μέσα σου συγκρούσεις που θα σε πνίγουν, επειδή ακριβώς δεν θα αφήνεις τον πραγματικό σου εαυτό να εκφραστεί και να ζήσει. Μην ευνουχίζεις την προσωπικότητά σου στο βωμό της ανθρωπαρέσκειας.
Δεν θέλουμε την σύγκρουση, κάποιες φορές όμως έρχεται από μόνη της λόγο της διαφορετικότητάς μας με τον άλλον άνθρωπο.

Η ομορφιά και το νόημα της ζωής ξεκινά κάπου εκεί: στην αποδοχή μας ότι δεν θα αρέσουμε σε όλους, ότι δεν ταιριάζουμε με όλους, άρα δεν θα τα βρούμε με όλους. Αυτό όμως δεν μας εμποδίζει από το να τους αγαπούμε όλους.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Μήν ἀφήνεις νά διαμορφώνονται πονηρὲς ἰδέες στό μυαλό σου τίς ὦρες τῆς ἀναπαύσεως».
Μέγας Βασίλειος
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Σήμερα όπως κάθε Τρίτη απόγευμα τελέσαμε την Παράκληση του Αγίου Λουκά του ιατρού αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως του Θαυματουργού.

Στο μοναστήρι μας (Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά στην Βέροια) έχουμε την ευλογία να έχουμε το μεγαλύτερο ιερό τεμάχιο λειψάνου του Αγίου Λουκά εκτός Κριμαίας-Ουκρανία (εκεί φυλάσσεται το ιερό λείψανο του Αγίου).

Τα θαύματα που επιτελεί ο Άγιος Λουκάς είναι αναρίθμητα. Γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες των θαυματουργικών επεμβάσεων του Αγίου Λουκά στις ζωές ανθρώπων που είτε έρχονται στο μοναστήρι για να προσκυνήσουν το ιερό του λείψανο και γίνεται το θαύμα, είτε ανθρώπων που δεν επισκέφτηκαν το μοναστήρι μας πριν, αλλά μόνο μετά από το θαύμα που έκανε ο Άγιος στην ζωή τους. Ο Άγιος σε πολλές περιπτώσεις εμφανίζεται σε ασθενείς ως ιατρός, με την ιατρική του ποδιά. Όταν τον ρωτούν που θα τον βρούνε ή από που είναι (νομίζουν είναι κάποιος ιατρός), τους στέλνει στην Βέροια, στο μοναστήρι μας. Όταν γίνεται το θαύμα, τότε τα συνδυάζουν στο μυαλό τους και αντιλαμβάνονται τι έγινε στην ζωή τους και έρχονται να προσκυνήσουν τον ευεργέτη τους.

Σήμερα λοιπόν ψάλλαμε τον Αναστάσιμο Εσπερινό και μετά τον κανόνα του Αγίου Λουκά.
Το ιερό λείψανο, στο σημείο που φαίνεται ξεκάθαρα στην φωτογραφία άρχισε να βγάζει μύρο. Ένα ξερό οστό άρχισε να υγραίνεται από το εσωτερικό του προς τα εξω! Πώς να το εξηγήσεις αυτό επιστημονικά; Απλά δεν γίνεται. Ο Άγιος κοιμήθηκε οσιακώς το 1961.

Όταν το υπερφυσικό εισβάλει στον φυσικό μας κόσμο, η εξυπνάδα μας, οι γνώσεις μας μοιάζουν ανόητες μπροστά στο κάλλος των Θείων Αποκαλύψεων.
Ο Θεός αποκαλύπτεται μέσα από τέτοια θαύματα.
Τώρα γιατί έγινε; ο Άγιος γνωρίζει. Κάποιο θαύμα; Δείχνει την ευαρέστησή του; Για να ενισχύσει την αδύναμη πίστη μας; Ποιος ξέρει; Αυτά είναι θέματα του Θεού και του Αγίου.

Το θέμα όμως είναι ότι έγινε και για άλλη μια φορά επιβεβαιώνει με τρόπο κραυγαλέο την Αλήθεια της Πίστεώς μας. Οι Άγιοι και τα λείψανά τους είναι οι αλάνθαστοι μάρτυρες της Αναστάσεως και της Ζωής που νικά την φθορά και τον θάνατο.

Σήμερα, άλλη μια φορά ο Άγιος Λουκάς έδειξε πόσο ζωντανός και παρών είναι στην ζωή μας.

Μόνο χαρά και δοξολογία μπορεί να γεμίσει η καρδιά μας με αυτό το ορατό σημάδι και την αδιάψευστη απόδειξη ότι μέσα στην Εκκλησία μας υπάρχει η Χάρις του Θεού πλούσια.

Χριστός Ανέστη αδελφοί μου.
Άγιε Λουκά ιατρέ και θαυματουργέ, πρέσβευε υπέρ ημών.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”