Ψυχοφελή μηνύματα...

[Αναστάσιος]

«Ο Απόστολος Παύλος, όσο δεν γνώριζε τον Κύριο, Τον καταδίωκε. Όταν όμως Τον γνώρισε, τότε γύρισε σ’ όλη την οικουμένη κηρύσσοντας το Χριστό. Για να σωθείς, είναι ανάγκη να ταπεινωθείς. Γιατί τον υπερήφανο, και με τη βία να τον βάλεις στον παράδεισο, κι εκεί δεν θα βρει ανάπαυση. Κι εκεί δεν θα είναι ικανοποιημένος και θα λέει: «Γιατί δεν είμαι εγώ στην πρώτη θέση;». Αντίθετα, η ταπεινή ψυχή είναι γεμάτη αγάπη και δεν επιδιώκει πρωτεία, αλλά επιθυμεί για όλους το καλό και ευχαριστιέται με όλα».
Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

[toula]

Η ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ...

Το τριαντάφυλλο όσο όμορφο κι΄ αν είναι βγάζει μαζί κι' αγκάθια.
Τα ωραία συνοδεύονται με πόνο αλλά και ο πόνος βγάζει στη χαρά.
Συνήθως το ουράνιο τόξο υψώνεται ύστερα από την μπόρα.
Πρέπει να προηγηθούν οι καταιγίδες για να ξαστερώσει ο ουρανός.
Τα πιο θαυμάσια αγάλματα έχουν τα περισσότερα κτυπήματα.
Οι μεγάλες ψυχές οφείλουν την μεγαλοσύνη τους στα κτυπήματα του πόνου.
Τα χρυσά και βαρύτιμα κοσμήματα περνούν πρώτα απ' την φωτιά.

Οφείλουμε λοιπόν, ν΄ αποδεχόμαστε τον πόνο που μας επισκέπτεται σαν μια ευλογία του Θεού.
Το σιτάρι συμπιέζεται και λιώνει μέσα στη γη, αλλά τότε καρποφορεί την ζωή.
Πλούσια και ευλογημένη του πόνου η συγκομιδή.
Μεγάλη η ευλογία του Θεού στον αγρό των δακρύων.
Ευλογία που την βιώνουν όσοι με το χάρισμα της διακρίσεως αληθινά πιστεύουν.

Αρχιμ. Σεραφείμ Λεβέντης

[toula]

Να πονάς, να κλαις, να ουρλιάζουν τα μέσα σου, να ακροβατούν στην κόψη της απόγνωσης και εσύ να λες «Δόξα σοι ο Θεός». Δεν ξέρεις τι θαύμα είναι αυτό!!! Τι δύναμη, τι ευλογία!!! Ένα «δόξα σοι ο Θεός» μέσα στη «κόλαση» είναι σαν χίλιες προσευχές στο παράδεισο….

π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος

[toula]

Ν' αγαπάς κάποια τόσο πολύ που το μόνο που θέλεις είναι να είστε μαζί, τίποτα λιγότερο. Η αγάπη σου να μην υπολογίζει τίποτα, όλα να σιωπούν μπροστά στους χτύπους της καρδιάς σου γι εκείνη και το μόνο που ποθείς είναι να ενωθείς μαζί της. Όχι για λίγο, αλλά για πάντα...

Φοβερή είναι η αγάπη. Δεν έχει όρια, δεν έχει σύνορα. Σε αλλοιώνει. Όταν αγαπάς, δεν χορταίνεις τον άλλο με τίποτα. Δεν θέλεις χρόνο μόνος σου, γιατί δεν μπορείς να σκεφτείς τον εαυτό σου χωρίς εκείνη, δεν μπορείς να σκεφτείς την ζωή σου χωρίς το χαμόγελό της, την φωνή της, τα μάτια της, το πρόσωπό της...

Δεν ξέρω εάν έχεις νιώσει ποτέ έτσι για κάποιο άτομο. Σου εύχομαι να νιώσεις. Είναι ευλογία να μπορείς ν' αγαπάς και ν' αγαπιέσαι...

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

Απέκτησε ταπεινό φρόνημα και θα σωθείς. Ο παράδεισος είναι γεμάτο ταπεινούς ανθρώπους, όχι αναμάρτητους. Διότι την αναμαρτησία την κατέχει μόνο ο Κύριός μας. Οι υπόλοιποι αμαρτωλοί και ατελείς, ασθενείς και επιρρεπείς είμαστε σε πάθη και λάθη.
Γι'αυτό το "εισιτήριο" για τον παράδεισο δεν θα το βρεις μέσα στην τελειότητα, διότι αυτή δεν μπορεί να κατορθωθεί· θα το βρείς μέσα στην ταπείνωση και την απλότητα.
Η αγιότητα γεννάται μέσα σε καρδιές που δεν έχουνε στόχο την προβολή και την δόξα, ούτε την ηθική τους τελείωση ή την επίτευξη κάποιων αρετών (ως ατομικά κατορθώματα), αλλά έχουνε στόχο τον Χριστό και τον συνάνθρωπο.
Όλοι κάνουμε λάθη, όλοι μας έχουμε κάποια πάθη.
Το θέμα είναι να έχουμε ταπείνωση ώστε (τουλάχιστον) να μην ασχολούμαστε με τις ζωές των άλλων και τους κατακρίνουμε, να βλέπουμε την δική μας καμπούρα. Και βλέποντας και αναγνωρίζοντας τις ελλείψεις μας να πλησιάζουμε τους συνανθρώπους μας με έλεος και συγκατάβαση, με φρόνημα απλό και αγαπητικό.
Το θέμα είναι να έχουμε ταπείνωση ώστε να πλησιάζουμε τον Θεό με αίσθημα σεβασμού και χρέους και όχι με έπαρσης και αλαζονείας. Δεν μας χρωστά τίποτα ο Θεός. Εμείς χρωστάμε τα πάντα στον Θεό. Όσες "αρετές" κι αν έχουμε, όσα ασκητικά παλαίσματα κι αν έχουμε κατορθώσει και πάλι χρεώστες είμαστε προς τον Θεό. Δεν μας έχει ανάγκη ο Θεός, ούτε τις αρετές μας έχει ανάγκη, ούτε τις νηστείες μας, ούτε τις προσευχές μας. Εμείς έχουμε ανάγκη τον Θεό και τα κάνουμε όλα αυτά ως αντίδωρο της αγάπης Του.
Ταπείνωση ας αποκτήσουμε. Που σημαίνει να μοιάσουμε στον Χριστό μας, ο οποίος είναι το παράδειγμα ζωής μας, ο οποίος μας είπε ξεκάθαρα: "Μάθετε απ’ εμού, ότι πράος είμι και ταπεινός τη καρδία" (Ματθ. ια' 29).

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

Ποσό μελάνι έχει ξοδευτεί για την αγάπη;
Πολύ, παρά πολύ...

Και έχει μείνει η αγάπη στα ράφια των βιβλιοθηκών...κι ας είναι η θέση της στις καρδιές.

Το σ’αγαπώ δεν είναι για να το γράφεις,
αλλά για να το κάνεις θυσία και συγχώρεση,
αποδοχή και συγκατάβαση,
αγκαλιά και φιλί.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

Οι χαρές που δεν βλέπουμε

Μια ημέρα του χειμώνα αγχωμένος και βιαστικός έφθασα στο μετρό "Πλακεντίας" και αμέσως αναζήτησα ταξί για να μεταφερθώ γρήγορα στο Ναό.Το βρήκα εύκολα.Καλησπέρισα τον οδηγό.Του είπα τον προορισμό. Στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου ακούγονταν στη διαπασών οι ειδήσεις της ημέρας. Ένταση...απεργίες...επεισόδια.. πολλά ονόματα και γενικότερη ακαταστασία. Κάποια στιγμή μου λέει ο οδηγός:

-Πάτερ τι έχεις να πεις για όλα αυτά;
Τον παρακάλεσα να κλείσει για λίγο το ραδιόφωνο και του είπα:

-Έχεις υγεία;
-Ναι.
-Οικογένεια;
-Ναι.
-Παιδιά;
-Ναι.
-Το ταξί είναι δικό σου;
-Σε αγαπά η σύζυγος;
-Πολύ.

-Αδελφέ μου, μ' αυτά να ασχολείσαι. Αυτά να φροντίσεις. Τα άλλα που ακούς "αύριο"δεν θα υπάρχουν.
Η οικογένειά σου...
Τα παιδιά σου...
Η εργασία σου..
Η υγεία σου...
Είναι δώρα που πρέπει να τα φροντίσεις και να σε κάνουν πανευτυχή. Έφτασα στο προορισμό Με ευχαρίστησε. Μπήκα στο ναό.Είδα την Αγία Τράπεζα του Ναού μου. Είναι η δική μου πρώτη χαρά. Σκέφθηκα,ότι όλοι μας έχουμε χαρές, που δεν τις υπολογίζουμε, όσο πρέπει. Και όμως δίνουν χαρά ανεξάντλητη. Πόσα έχουμε να σκεφθούμε γι'αυτές τις χαρές που αντέχουν.

http://www.inagiounikolaoutouneou.gr

[toula]

Να είστε όμορφοι άνθρωποι.
Το σκέτο όμορφοι
δεν λέει τίποτα από μονο του.

Όμορφος άνθρωπος σημαίνει
άνθρωπος ταπεινός και απλός,
με αρχοντική καρδιά,
με διάκριση και σύνεση,
με ανυπόκριτη ευγένεια,
με φιλόστοργη ματιά,
με νου απονήρευτο,
με φρόνημα αγάπης και συγχώρεσης,
με ακατάκριτα χείλη,
με ειρηνική και πράη λαλιά.

Να είστε όμορφοι άνθρωποι
όπως τον Θεάνθρωπο.

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

Πάνω απ' όλα είναι ο Θεός. Μη νομίζουμε ότι όλα εξαρτώνται από εμάς....

Αρχιμ. Σεραφείμ Λεβέντης

[toula]

Οι άνθρωποι δεν αλλάζουμε εύκολα. Όχι πάντα γιατί δεν θέλουμε, αλλά συνήθως γιατί δεν ξέρουμε ή δεν μπορούμε να αντέξουμε τις αλλαγές. Η παθολογία μας, πολλές φορές είναι ο μόνος τρόπος που έχουμε για να ζούμε. Γι αυτό αντί να κρίνουμε τους άλλους, ας τους δώσουμε, έναν άλλο τρόπο ζωής να υπάρξουν. Όσο μεγαλώνω τόσο πιο πολύ αισθάνομαι, ότι το μόνο κριτήριο για το κατά πόσο ένας άνθρωπος έχει Θεό μέσα του, είναι η επιείκεια!!! Να κατανοείς και να αποδέχεσαι τις αδυναμίες των άλλων. Την δυσκολία τους στην αλλαγή. Πες μου πόσο επιεικής είσαι, να σου πω πόσο ουρανό κουβαλάς μέσα σου…

π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος