Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ξέρεις τα φωτοστέφανα που ποθείς τι σταυρό έχουν; Τα χαρίσματα με τι παθήματα ανθίζουν; Ξέρεις οι μεγάλοι έρωτες τι πόνο κρύβουν; Εκείνα τα σ «αγαπώ» με τι χείλη ξεραμένα στην μοναξιά προφέρονται; Και αυτά τα γέλια που ακούς, γνωρίζεις σε τι κλάμα ξεπλένονται; Πίσω από τον παράδεισο είναι η κόλαση, και πίσω από το χαμόγελο όλα εκείνα που μας πόνεσαν πολύ.

π. Χαρ. Λίβυος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Κι αν στα μάτια σου πέσω, θυμήσου ότι ποτέ μου δεν διεκδίκησα τον τίτλο του αλάθητου καριερίστα. Αντιθέτως, προτιμώ να με χαρακτηρίσεις ερασιτέχνη άνθρωπο. Γι' αυτό κι αν σε πλήγωσα, σε απογοήτευσα, σε σταύρωσα -στο ξαναλέγω- καλύτερα αγκάλιασέ με για να μ' αντέξω.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Υπάρχει μια όμορφη ιστορία, που λέει ότι ένας άγιος της εκκλησίας, δίδαξε σε ένα απλοϊκό μοναχό την μονολόγιστη ευχή, «Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με..». Καθώς έφευγε ο άγιος, ακούει τον μοναχό να λέει, «Κύριε Ιησού Χριστέ μη με ελεήσεις..». Είχε κάνει λάθος τα λόγια της προσευχής. Γυρίζει ο άγιος, έτοιμος να τον παρατηρήσει και βλέπει αυτό τον μοναχό να ρίχνει την κάπα του στον ποταμό, να ανεβαίνει πάνω, κι η κάπα ως άλλη βάρκα, να το μεταφέρει στην αντίπερα όχθη. Τότε θαυμάζοντας την αγία απλότητα του, του είπε, «πήγαινε πίσω και λέγε ότι νιώθεις».

Αυτή η ωραία με χαριτωμένα «μυθικά» στοιχεία ιστορία, μας φανερώνει μια μεγάλη πνευματική αλήθεια. Ότι στην εν Χριστώ ζωή, δεν έχει τόσο σημασία τι λες αλλά πως το λες. Δηλαδή εάν μετέχεις ως ύπαρξη σε αυτό που κάνεις και ζητάς. Η σχέση στέκει πάντα πιο δυνατή απο τις λέξεις. Δεν υπάρχουν ιερά λόγια, αλλά ιερές και καθαρές καρδιές, πρόσωπα μοναδικά και ανεπανάληπτα με τα οποία ο Θεός συνάπτει μοναδικές σχέσεις. Δεν έχει σημασία τι ξέρεις ή γνωρίζεις, αλλά πως ζεις και πόσο αγαπάς.

Πολλές φορές το να ξέρεις νοησιαρχικά και μόνο, είναι εμπόδιο στην πορεία συνάντησης με τον Χριστό. Γι αυτό βλέπουμε, όταν αναζητάμε να μάθουμε ένα όργανο ή μια τέχνη, ο δάσκαλος, μας ζητάει να ξεχάσουμε ότι ξέραμε. Να αδειάσουμε το νου μας. Το ίδιο συμβαίνει και στην πνευματική τέχνη. Θα πρέπει να διαγράψουμε όλες αυτές τις στρεβλές πληροφορίες που έχουμε λάβει περί του Θεού, και στην ουσία γίνονται εμπόδιο στην συνάντηση μας με τον ζωντανό Πρόσωπο Του.

Ο Θεός δεν είναι στις λέξεις, αλλά στο όλον της ζωής μας. Ο ασκητής δεν ξέρεις τι σωστές προσευχές, αλλά λίγη σημασία έχει. Βιώνει ένα άλλο τρόπο γνώσεως, που στηρίζεται στην αγάπη και οχι στις λογικές απαιτήσεις και αποδείξεις. Η γλώσσα της πίστεως δεν έχει πάντα σύμφωνα ή φωνήεντα, αλλά πάθος, πείνα και δίψα, έρωτα του Απολύτου. Εκεί δεν γνωρίζεις επειδή ξέρεις, αλλά γιατί νιώθεις και αισθάνεσαι. Ας θυμηθούμε το γνωμικό του Γεροντικού, «έχεις καρδιά; Τότε μπορείς να σωθείς…». Δηλαδή θέληση και προαίρεση να συναντήσεις Αυτόν που είναι πέρα από τα αλφάβητα των θνητών.

π. Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Άλλο είναι να πιστεύεις στον Θεό και άλλο να ζεις όπως θέλει ο Θεός. Επειδή πιστεύουμε στον Θεό δεν σημαίνει ότι ζούμε και όπως θέλει ο Θεός ή επειδή λέμε και ένα "Δόξα τω Θεώ" ή ένα "Κύριε ελέησον" ότι είναι αρκετά για την πνευματική μας προκοπή και την εν Χριστώ τελείωσή μας.
---------------------------
Πιστή χωρίς έργα είναι νεκρή. Και η ελπίδα μας στον Θεό χωρίς μια προσπάθεια από την δική μας μεριά είναι ανόητη.
Χρειάζεται επιτέλους να μπούμε στην διαδικασία να δούμε σοβαρά την ζωή μας, χωρίς δικαιολογίες, χωρίς μαλθακότητα και συμβιβασμούς.
---------------------------
Δεν μπορούμε αδελφοί μου να μιλούμε για Χριστό εκτός Εκκλησίας, δεν μπορούμε να λέμε ότι είμαστε του Χριστού ζώντας μακρυά από τον τρόπο ζωής της Εκκλησίας. Όποια άλλη διδασκαλία ή τρόπος προσέγγισης του Χριστού εκτός Εκκλησίας είναι κάποιο τέχνασμα του Διαβόλου ώστε να μας οδηγήσει σε πλάνη. Να νομίζουμε δηλαδή ότι είμαστε του Χριστού, ότι είμαστε μια χαρά πνευματικά, ενώ βρισκόμαστε δέσμιοι του σκότους και της αιωνίου απώλειας.
---------------------------
Πολλές φορές πέφτουμε στην παγίδα να θεωρούμε ότι ζώντας "ήσυχα και ειρηνικά" ευαρεστούμε τον Χριστό. Όχι. Επειδή έχουμε μια ήσυχη ζωή δεν σημαίνει ότι ζούμε και όπως θέλει ο Χριστός. Ο Χριστός δεν θέλει να ζήσουμε ήσυχα αλλά αγαπητικά, σταυρικά, μυστηριακά, σύμφωνα με την Αγία Γραφή αλλά και την Ιερή Παράδοση των Αγίων. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί και να χάσουμε την ησυχία μας, το βόλεμά μας για χάρη Του και για χάρη του συνανθρώπου μας.
---------------------------
Τις προάλλες έγραψα ένα κείμενο για την ενδυμασία κατα την προσέλευσή μας στους ναούς (ειδικά όταν είναι να συμμετάσχουμε σε κάποιο Μυστήριο). Μια κυρία μου έστειλε ένα μήνυμα στο οποίο κατηγορούσε τους χριστιανούς που ντύνονται σεμνά αλλά μετά τον εκκλησιασμό τους κατακρίνουν, κουτσομπολεύουν κτλ. Και όλα αυτά σε μια προσπάθειά της να με πείσει ότι η ενδυμασία δεν δείχνει απαραίτητα και την εσωτερική πνευματική κατάσταση του ανθρώπου. Εν μέρη είχε δίκαιο. Όπως χαρακτηριστικά σημείωσε "τα ράσα δεν κάνουν τον παπά". Όμως ας ρωτήσω κάτι: ένας σωστός ιερέας θα φορούσε τα ράσα του ή όχι; ένας ιερέας που έχει φόβο Θεού, που έχει συναίσθηση της ιδιότητάς του θα φορούσε το ρασάκι του ή όχι; Όπως έλεγε -νομίζω- και ο Όσιος Γέροντας Παΐσιος, "παπάς αράσοτος είναι παπάς άσωτος". Η κυρία λοιπόν αυτή ήταν ανένδοτη στο ότι η ευπρεπής ενδυμασία είναι δείγμα εκκλησιαστικού φρονήματος. Την ρώτησα λοιπόν που εκκλησιάζεται η ίδια. Η απάντηση φυσικά και ήταν αναμενόμενη: "δεν το θεωρώ απαραίτητο να πηγαίνω την Κυριακή στο Ναό, πηγαίνω όταν το νιώσω μόνη μου σε κάποια μικρή εκκλησία ή προσεύχομαι στο σπίτι μου ή βγαίνω το βράδυ στη αυλή του σπιτιού μου και βλέπω τα άστρα κι μιλώ στον Κύριο". Αχ, τί ρομαντικό, σκέφτηκα. Η σωτηρία μας όμως δεν εξαρτάται από τον ρομαντισμό μας και τον συναισθηματισμό μας!
Την ρώτησα επίσης εάν νηστεύει ή εάν έχει πνευματικό πατέρα. Η απάντηση που πήρα ήταν και πάλι η αναμενόμενη "νομίζω ότι όλα αυτά είναι κατασκευάσματα κάποιων κληρικών κάποιας άλλη εποχής που δεν χρειάζονται...ο Χριστός όλους μας αγαπά όπως είμαστε".
---------------------------
Αυτό που θέλω να σημειώσω είναι ότι πολλές φορές τέτοια σκεπτικά φαίνονται λογικά, με δόσεις αλήθειας. Όμως η πνευματική ζωή δεν μπορεί να στηρίζεται αδελφοί μου ούτε στην δική μας λογική, ούτε σε δόσεις αλήθειας ή φιλοσοφικά σχήματα. Η πνευματική ζωή μας και η σωτηρία μας πρέπει να έχουνε θεμέλια τα παραδεδομένα από τους Αγίους Πατέρες μας με τον φωτισμό του Παναγίου Πνεύματος (που ξεπερνούν πολλές φορές την λογική) και την Αλήθεια (και όχι δόσεις αλήθειας).
---------------------------
Ρώτησα αυτή την κυρία εάν παραδέχεται τους Αγίους μας. Και αυτή μου απάντησε ότι φυσικά και τους παραδέχεται, πηγαίνει και πολλές φορές στον τάφο του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου και τον προσκυνά. Την ρώτησα λοιπόν, "πως είναι δυνατόν να τιμάται έναν Άγιο, όπως τον Γέροντα Παΐσιο, και από την άλλη να απορρίπτεται τον τρόπο με τον οποίο αγίασε αυτός ο άνθρωπος; Διότι ο Γέροντας Παΐσιος αγίασε όχι με τον δικό του τρόπο αλλά με τον τρόπο της Εκκλησίας. Δεν πήγαινε σε κάποιο εξωκκλήσι μια δυο φορές τον χρόνο ν' ανάψει τα καντήλια και αυτό ήταν όλο. Νήστευε, εκκλησιαζόταν, προσευχόταν, ντυνόταν όπως έπρεπε και από λαϊκός, μελετούσε τον Λόγο του Θεού, εξομολογούταν κτλ. Δεν έλεγε "ο Χριστός μας αγαπά όλους, δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα".
---------------------------
Είναι πλάνη να νομίζουμε ότι θα σωθούμε επειδή πιστεύουμε στον Χριστό. Το θέμα αδελφοί μου είναι να πιστεύουμε στον Χριστό της Ορθοδόξου Εκκλησίας και Αυτόν να προσπαθούμε να ευαρεστούμε διότι πολλοί "Χριστοί" υπάρχουν που έχουν φτιάξει οι άνθρωποι στα δικά τους μέτρα και σταθμά.
---------------------------
Δεν μπορείς λοιπόν να θεωρείς ότι ζεις πνευματικά επειδή απλά ποστάρεις κάποιες φωτογραφίες με τον Παναγία και τον Χριστούλη ή επειδή δήθεν γράφεις αγιοπνευματικές αναρτήσεις (καλή ώρα) ή επειδή ακούς όμορφες ομιλίες πατέρων ή διαβάζεις όμορφα κείμενα και αυτό μόνο. Για να γίνεις του Χριστού θέλει να ματώσεις, θέλει να αρνηθείς το εγώ σου, θέλει να πάψεις να διεκδικείς το ¨δίκαιό" σου, θέλει να σταυρωθείς, να ξεβολευτείς, να πάψεις να είσαι κολλημένος στην σάρκα σου, στα θέλω σου, στο χρήμα σου, στη δόξα σου, στις γνώσεις σου, στις εμπαθείς προσδοκίες σου. Για να γίνεις του Χριστού θέλει να πεθάνεις για τον κόσμο (για το κοσμικό φρόνημα). Και αυτό σημαίνει ότι μπορεί να χάσεις "φίλους", να σε πούνε παράξενο, να σε χλευάσουν, να σε πολεμήσουν, να σε μισήσουν. Είναι εύκολο να λέμε ότι είμαστε του Χριστού και από την άλλη να διατηρούμε κάθε εμπαθή και φαύλη συνήθεια στην καθημερινότητά μας. Ποιον κοροϊδεύουμε;
---------------------------
Να είσαι του Χριστού σημαίνει ότι είσαι της Εκκλησίας. Διότι Χριστός εκτός Εκκλησίας δεν βιώνεται και Εκκλησία χωρίς Χριστό δεν υπάρχει.
---------------------------
Αγώνα θέλει και φιλότιμο. Τουλάχιστον μην δικαιολογείς τον εαυτούλη σου όταν δεν ζεις όπως θέλει η Εκκλησία δηλαδή ο Χριστός. Και μη προσπαθείς να βγάλεις σκάρτο τον τρόπο ζωής που προτείνει η Εκκλησία, διότι έτσι προσπαθείς να βγάλεις σκάρτο τον Χριστό. Αυτό κι αν είναι κομπλεξισμός: επειδή δεν θέλω να αλλάξω, να ταπεινωθώ, να εξελιχθώ πνευματικά, να κάνω υπακοή, τα βγάζω όλα λάθος. Δηλαδή όλοι οι Άγιοι εδώ και 2000 και πλέον χρόνια ήτανε λάθος και ξέρεις εσύ καλύτερα;
---------------------------
Μαθήματα λοιπόν για πνευματική προκοπή δεν μπορώ να δεχτώ από ανθρώπους που ζούνε συνειδητά εκτός Εκκλησίας, που δεν έχουν γεύση Μυστηριακής ζωής και το μόνο που ξέρουν είναι να υπερασπίζονται την λογική τους, το σκεπτικό τους και την μαλθακή ζωούλα τους με ξεσπάσματα θρησκευτικού συναισθηματισμού.
---------------------------
Συμβιβασμοί στο θέμα της σωτηρίας μας δεν χωρούν. Ας ακολουθήσουμε τον τρόπο που ακολούθησαν οι Άγιοι, δηλαδή τον τρόπο της Εκκλησίας. Εάν θέλουμε να σωθούμε αλλά συνειδητά δεν ακολουθούμε τον τρόπο των Αγίων, δηλαδή της Εκκλησίας τότε έχουμε πρόβλημα. Ή είμαστε αιρετικοί ή είμαστε σχιζοφρενείς ή και τα δυο μαζί...
---------------------------
Είμαι του Χριστού σημαίνει ζω την ζωή, χαίρομαι την ζωή. Πώς όμως; Ζω χωρίς να εξαρτάται η ευτυχία μου από τίποτα το φθαρτό, τίποτα το παροδικό. Όλα τα χαίρομαι και τα χρησιμοποιώ αλλά τίποτα δεν με δουλώνει παρα μόνο δουλώνομαι οικειοθελώς στον Κύριο και Θεό μου Ιησού Χριστό. Το να είσαι χριστιανός και όχι να είσαι κάτι σαν χριστιανός σημαίνει ότι έχεις πάρει χαμπάρι ότι υπάρχει κάποιος που θέλει την απώλειά σου και αυτός είναι ο Διάβολος. Και αυτός είναι έμπειρος ώστε με μαεστρία να σε πλανήσει. Γι' αυτό πειραματισμοί δεν χωρούν. Υπάρχει η ασφάλεια των λόγων των Αγίων που αποκαλύπτουν τα πονηρά τεχνάσμα του Διαβόλου και των συν αυτώ, υπάρχει η ασφάλεια της Εκκλησίας, των Μυστηρίων που τρέφει και φωτίζει τον άνθρωπο ώστε να καταλαβαίνει αυτά που μέχρι τότε αγνοούσε.
---------------------------
Το να είσαι χριστιανός και όχι να είσαι κάτι σαν χριστιανός σημαίνει ότι έχεις πάρει χαμπάρι ότι υπάρχει κάποιος που θέλει την σωτηρία σου και αυτός είναι ο Χριστός. Ο Χριστός της Αγίας Γραφής και Ιερής Παράδοσης της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ο Χριστός των Αγίων μας, των Μαρτύρων και των Οσίων μας. Σ' Αυτόν να πιστεύεις. Αυτόν να ακολουθείς. Αυτόν ν' αγαπάς.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Δώσε στον άλλο να καταλάβει τα όρια σου, για να διαμορφώσει κι εκείνος τα δικά του. Τα μικρά σκαντζοχοιράκια όταν κάνει κρύο μαζεύονται το ένα κοντά στο άλλο για να ζεσταθούν. Έτσι όμως τρυπιούνται και πονάνε. Θα χρειαστεί αρκετές φορές να αλλάξουν θέση ώστε να βρουν την σωστή εκείνη απόσταση που θα τους επιτρέψει να ζεσταθούν χωρίς όμως να πονέσει το ένα το άλλο. Ας προσπαθήσουμε να βρούμε την σωστή θέση απέναντι στον εαυτό μας και τους άλλους, ώστε να αγαπάμε δίχως να πληγώνουμε και να πληγωνόμαστε.

π.Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Πολλοί πολλές φορές δεν ωφελήθηκαν καθόλου από τις συμβουλές, συγκινήθηκαν όμως από τα δάκρυα και την συμπάθεια.
Με την αγάπη και τα δάκρυα μπορούμε να διορθώσουμε και τους κακούς.
Πόνεσε εσύ, ίσως έτσι συνέλθει και πονέσει κι εκείνος. Όπως ακριβώς ο άρρωστος που δεν έχει όρεξη, όταν δει τον γιατρό του να τρώει φαγητό, παρακινείται κι αυτός να φάει, έτσι θα συμβεί κι εδώ, αν ο κακός σε δει να θρηνείς για την κατάσταση του, θα μαλακώσει, θα γίνει καλός και πράος άνθρωπος.
Όταν λοιπόν δεις τον αδελφό σου να είναι σκληρός και αδιάλλακτος και να μην σε προσέχει, λέγε μέσα σου «μήπως με την πάροδο του χρόνου μπορέσω να τον πείσω».
Και ο απόστολος Παύλος το ίδιο έλεγε να κάνουμε «ο δούλος του Κυρίου δεν πρέπει να φιλονικεί αλλά οφείλει να είναι ήπιος και γλυκύς προς όλους και να σωφρονίζει με πραότητα τους αντιφρονούντες, μήπως κάποτε τους δώσει ο Θεός μετάνοια και οδηγηθούν στην ορθή γνώση της αλήθειας»".

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
--------------------------------
Σήμερα το πρωί έπεσε στα χέρια μου αυτό το κείμενο. Πόσο όμορφα και αληθινά τα γράφει ο Άγιος Ιωάννης. Πολλές φορές βλέποντας κάποιον αδελφό μας να παραφέρεται, να πέφτει σε κάποιο σφάλμα, αμέσως τον αποπαίρνουμε, ή τον κατακρίνουμε με πνεύμα ελεγκτικό και εμπαθές. Εδώ ο Άγιος Ιωάννης μας δείχνει μια άλλη οδό αντιμετώπισης. Την οδό της αγάπης που πονά καθώς βλέπει τον αδελφό να σφάλει. Μας δείχνει τον δρόμο της συγκατάβασης και της πραότητος, της συγχώρεσης και της γλυκύτητας της καρδιάς.
--------------------------------
Είδες τον αδελφό σου να σφάλει, να σου εναντιώνεται, να σε αδικεί, να κάνει κάτι το αδιάκριτο; Μην τον κατακρίνεις, μην σκληρύνει η καρδιά σου γι'αυτόν. Δεν θα τον κερδίσεις έτσι, χειρότερα θα κάνεις τα πράγματα. Πόνεσε γι'αυτόν, δάκρυσε γι'αυτόν και προσευχήσου γι'αυτόν. Και ο Θεός θα δει τα δάκρυά σου, θα δει την ιερή σου αγωνία για τον αδελφό σου που ως πνευματικά ασθενής πέφτει σε λάθη και αμαρτίες και θα σε ευλογεί διπλά (για την αγάπη και την ταπείνωσή σου) αλλά και αυτόν θα φωτίσει ώστε να διορθωθεί. Μα και σίγουρα δεν θα αφήσεις την καρδιά σου να σκοτιστεί με μίσος κατά του αδελφού σου ,αλλά αντιθέτως θα κάνεις τον αδελφό σου μέρος της καρδιάς σου.
--------------------------------
Αν έχουμε στην ζωή μας τον Χριστό, τότε δεν έχει θέση η αυστηρότητα, η οργή, το μίσος, η κακία, η επιδίωξη να νικήσουμε τους άλλους (σε διαμάχες που έχουμε μεταξύ μας ή σε οποιαδήποτε σύγκρουση μέσα στην καθημερινότητα), η αδιαλλαξία, ο αδιάκριτος έλεγχος.
--------------------------------
Όλοι έχουμε αγάπη μέσα μας. Όλοι μας μπορούμε να γίνουμε για τους άλλους παραδείγματα ανεξικακίας και συγχώρεσης, πραότητας και γλυκύτητας. Εμείς ας κάνουμε αυτό που μπορούμε, αυτό που έκανε ο Χριστός μας κι ας αφήσουμε τους άλλους να κάνουνε αυτό που θέλουνε. Εμείς ας πονέσουμε για εκείνους που επιλέγουν τον δρόμο της εμπάθειας, μη τους ομοιάσουμε, διότι πιο το όφελος; Ας πονέσουμε κι ας προσευχηθούμε για εκείνους που δεν μπορούν να καταλάβουν την αδιακρισία τους, τα λάθη τους, την αμαρτία τους, την αδικία τους· μην προσπαθήσουμε να τους νικήσουμε διότι έτσι θα χαθούμε κι εμείς μέσα στην σύγκρουση και την ταραχή.
--------------------------------
Ας δακρύσουμε για εμάς πρώτα και μετά και για τους αδελφούς μας που ίσως έσφαλαν σε μας ή και σφάλουν.
Ας ποτίσουμε την καρδούλα μας με δάκρυα αγάπης και όχι δάκρυα εγωισμού ώστε να την μαλακώσουμε κι άλλο, να την κάνουμε τόσο εύπλαστη που εύκολα πλέον θα αγκαλιάζει ακόμα και τον πιο δύστροπο, ιδιότροπο και παράξενο αδελφό μας. Όπως η καρδιά του Χριστού μας που αγκαλιάζει και εμένα κι εσένα και τον καθένα μας χωρίς να ζορίζεται, χωρίς να θλίβεται, χωρίς να δυσκολεύεται.
--------------------------------
Έλεος ας δώσουμε στους αδελφούς μας ώστε να λάβουμε έλεος. Έλεος θέλει ο Θεός από εμάς. Να δείξουμε έλεος ώστε να ζήσουμε αιωνίως με τον όντως Ελεήμων και Φιλάνθρωπο.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Εξύμνηση της Παναγίας

Μητέρα της δικής μας Ειρήνης, Μητέρα της δικής μας Χαράς, Μητέρα της δικής μας Ελπίδας και δικής μας Αγάπης. Μητέρα Αυτού που υπάρχει, Αυτού που ουσιώνει τα πάντα.

Μητέρα Άχραντε, το ύψος της δικής σου αγνότητας δεν μπορεί να φαντασθεί η δική μας ακάθαρτη ψυχή. Μητέρα Παμμακάριστε, την αγαθότητά σου δεν μπορεί να συλλάβει ο νους του ανθρώπου. Μητέρα πάντων των χριστιανών, οι εικόνες σου είναι σε κάθε πόλη και κάθε χωριό και μαρτυρούν τη γρήγορη βοήθεια που προσφέρεις σε μας.

Να είσαι και για μένα τον αμαρτωλό και τρισάθλιο γρήγορη βοήθεια και προστάτρια στους πόνους, στις θλίψεις και στους πειρασμούς!

Πως να προσευχόμαστε στην Παναγία
Να φανταστείς ότι στέκεσαι μπροστά στη βασίλισσα και την παρακαλείς να πραγματοποιήσει κάποιες δικές σου επιθυμίες. Με τι δέος και τι σεβασμό θα το έκανες!
Σκέψου τώρα ότι και αυτή είναι άνθρωπος, όπως και εσύ. Σκέψου τώρα πως πρέπει να στέκεσαι μπροστά στη Βασίλισσα του ουρανού και της γης, στη Μητέρα του Θεού του Υψίστου, με τι δέος και τι ειλικρίνεια! Ανέκφραστη είναι η μεγαλωσύνη της και απερίγραπτη η τελειότητα. «Πάσα η δόξα της θυγατρός του βασιλέως έσωθεν» (Ψαλ. 44, 14). Αυτή είναι τόσο κοντά στο Θεό. Πρόσεχε, να προσεύχεσαι σ’ Αυτήν με ανάλογο δέος, με καθαρή και συντετριμμένη καρδιά.

Αγίου Ιωάννου της Κρονστάνδης

www.pigizois.net
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ο άνθρωπος που φεύγει μακρυά από τον Θεό,

κάνει πολύ μεγάλο κακό στον εαυτό του και

όχι στον Θεό.!

Άγιος ΠαΪσιος ο Αγιορείτης
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Τα μέλη της Εκκλησίας έχουνένα σώμα, μια ψυχή, μια καρδιά, μια συνείδηση, μια αλήθεια, μια διακιοσύνη, μια αγάπη, μια ζωή, έναν παράδεισο, μια αιωνιότητα».
Γέρων Ιουστίνος Ποπόβοτς
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Πιστεύουμε πολύ, αγαπάμε πολύ. Αν η πίστη μας είναι χλιαρή και η αγάπη μας θα είναι χλιαρή. Αν η πίστη μας είναι θερμή και η αγάπη μας θα είναι θερμή».
Αγ. Παΐσιος Αγιορείτης
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”