Σελίδα 313 από 2749

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Σάβ Οκτ 13, 2018 11:41 am
από aposal
«Κύριε, ποιος άραγε, όταν εννοήσει τις εντολές σου και τα λοιπά λόγια σου, δεν θα εκπλαγεί κατανοώντας την άπειρη σοφία σου;».
Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Σάβ Οκτ 13, 2018 4:45 pm
από toula
Η πιο μεγάλη παγίδα για τους πνευματικούς πατέρες είναι να μετατραπούν σε ψυχολόγους. Να προσπαθούν δηλαδή να κάνουν τον άλλον να αισθανθεί καλά. Να προσπαθούν να τον θεραπεύσουν σε ψυχολογικό επίπεδο και όχι σε πνευματικό.
Είναι μεγάλη παγίδα. Ο πνευματικός πατέρας δεν θα πρέπει να γίνει το συναισθηματικό μας δεκανίκι. Χρειάζεται διάκριση και προσοχή και από μέρους του πνευματικού πατρός αλλά και του πνευματικού τέκνου.
---------------------------------
Ο πνευματικός πατέρας καλείται να φανερώσει στο πνευματικό του τέκνο την Αλήθεια, δηλαδή τον Χριστό, να το συνδέσει μαζί Του. Αυτό μπορεί να είναι επώδυνο για το πνευματικό τέκνο. Όμως όπως ο χειρουργός δεν διστάζει να κάνει επίπονες τομές στον ασθενή για να τον σώσει έτσι και ο πνευματικός ιατρός χρειάζεται κάποιες φορές να γίνει αυστηρός και να φανεί στα μάτια του πνευματικού ασθενή "κακός" ώστε να τον σώσει από τον αιώνιο θάνατο.
---------------------------------
Δυστυχώς οι χριστιανοί ψάχνουν πνευματικούς πατέρες που θα τους αναπαύσουν συναισθηματικά και όχι που θα τους ωφελήσουν πνευματικά· ψάχνουν πνευματικά βιβλία που θα τους ηρεμήσουν και όχι που θα τους προβληματίσουν, που θα τους ξυπνήσουν. Ψάχνουν κληρικούς στα μέτρα τους...
---------------------------------
Είναι απλά τα πράγματα αδελφοί μου. Θέλουμε Χριστό ή μόνο να είμαστε καλά; Θέλουμε Χριστό ή μόνο λύση στα προβλήματά μας; Ξεκάθαρα πράγματα. Ο Λόγος του Θεού είναι ξεκάθαρος. Μας καλεί ο Κύριος να τον ακολουθήσουμε. Αυτό όμως για να γίνει χρειάζεται να ξεβολευτούμε, να ζοριστούμε, να ματώσουμε γι'Αυτόν. Δεν είναι δυνατόν να πηγαίνουμε στην εξομολόγηση και να ψάχνουμε μόνο λόγους παρηγοριάς και δικαίωσης από τον πνευματικό μας. Στο μέγα Μυστήριο της Εξομολογήσεως πάμε να ταπεινωθούμε, πάμε να δείξουμε τις πληγές μας, πάμε να ομολογήσουμε την αλήθεια για τον εαυτό μας, για το χάλι μας. Πάμε με μετάνοια και όχι επειδή δεν είμαστε καλά συναισθηματικά ή επειδή θέλουμε να κοινωνήσουμε!
---------------------------------
Ο πνευματικός μας πατέρας λοιπόν μπορεί να μας μαλώσει, θα μας συμβουλέψει, θα μας καθοδηγήσει όχι για να αναπαυτούμε αλλά για να αγιάσουμε. Τώρα από κει και πέρα εάν θέλουμε τον ακούμε εάν δεν θέλουμε είμαστε υπεύθυνοι για την επιλογή μας. Με το ζόρι τίποτα δεν γίνεται.
---------------------------------
Μεγάλης σημασίας είναι να καταλάβουμε επιτέλους και εμείς οι πνευματικοί πατέρες ότι δεν προσφέρουμε θεάρεστη διακονία εάν απλά "αναπαύουμε" τους ανθρώπους. Το θέμα νομίζω δεν είναι να "αναπαύουμε" αυτούς που έρχονται στο πετραχήλι μας αλλά να τους οδηγούμε στον Χριστό. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να μην έχουμε πολλά πνευματικά τέκνα. Μα το ζητούμενο δεν είναι να έχουμε πολλούς κάτω από την καθοδήγησή μας (και να τρέφουμε την φιλαυτία μας) αλλά αυτούς που πήρανε την ζωή τους στα σοβαρά και υπεύθυνα θέλουνε να ζήσουνε τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής τους με μετάνοια.
---------------------------------
Μεγάλης σημασίας όμως είναι να καταλάβουμε αγαπητοί μου αδελφοί -και ως πνευματικά τέκνα που είμαστε- ότι ο πνευματικός πατέρας που μόνοι μας διαλέξαμε όταν μας μιλά, όταν μας συμβουλεύει, όταν μας καθοδηγεί, μιλά ο ίδιος ο Θεός. Εάν δεν εμπιστευόμαστε τον πνευματικό μας πατέρα δεν έχει νόημα να πάμε σ'αυτόν. Μάλλον καλύτερα...εάν δεν εμπιστευόμαστε τον Θεό δεν έχει νόημα να προσέλθουμε στο Μυστήριο!
---------------------------------
Πάλι κάποιοι θα γράψετε ως σχόλιο (σας προλαβαίνω) ότι υπάρχουν και αδιάκριτοι πνευματικοί και πνευματικοί που κάνανε λάθος και πήρανε στο λαιμό τους ανθρώπους κτλ. Σίγουρα μπορεί να υπάρχουν και τέτοιοι πνευματικοί. Όμως αδελφοί μου, μόνοι σας πήγατε και διαλέξατε ως πνευματικό σας αυτόν τον άνθρωπο. Φέρετε μεγάλη ευθύνη. Τις πιο πολλές φορές όμως -λόγω προσωπικής εμπειρίας από ανθρώπους που ήρθαν στο πετραχήλι μου απορρίπτοντας τους παλαιούς πνευματικούς τους- διαπίστωσα ότι τελικά ο πρώην πνευματικός τους πατέρας δεν έκανε κάτι λάθος, ούτε είπε κάτι λάθος. Τους είπε την αλήθεια, τους έδειξε την Αλήθεια. Ίσως ο τρόπος του δεν ήταν ο ιδανικός. Το θέμα όμως ήταν ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουνε την ταπείνωση να δεχτούν την αλήθεια για τις επιλογές της ζωής τους, ούτε την υπακοή για να ακολουθήσουν τον τρόπο της Εκκλησίας. Και γι'αυτό εύκολα ρίχνουν την ευθύνη στον πνευματικό τους πατέρα και αμνηστεύουν τον εαυτούλη τους. Τις περισσότερες φορές γίνεται κάτι τέτοιο διότι τα πρωταρχικά κίνητρα εύρεσης πνευματικού πατρός δεν είναι -όπως είπαμε και παραπάνω- να μας οδηγήσει στο Χριστό αλλά να μας "αναπαύσει". Όταν λοιπόν παύει να μας "αναπαύει" τότε χαρακτηρίζεται αδιάκριτος, κακός, εμπαθής, ακατάλληλος κτλ.
---------------------------------
Όταν υπάρχει ταπείνωση και αίσθηση της αμαρτωλότητάς μας θα πάμε στην εξομολόγηση και θα καταθέσουμε την αμαρτία μας. Ούτε άλλες κουβέντες θα λέμε, ούτε "ιστορίες για αγρίους". Γιατί οι "ιστορίες για αγρίους" που ακούμε συνεχώς -δυστυχώς- μέσα στο εξομολογητήριο αποδεικνύουν ότι ούτε ιστορίες για αγίους θέλουνε να ακούσουν οι άνθρωποι, ούτε να προσπαθήσουνε να τις κάνουνε πράξη στην ζωή τους.
---------------------------------
Ας πάρουμε λοιπόν στα σοβαρά την ζωή μας, τη σωτηρία μας. Ας πάρουμε σοβαρά το μέγα Μυστήριο της Εξομολογήσεως και γενικότερα όλα τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας. Ας πάρουμε σοβαρά τις νουθεσίες του πνευματικού μας πατρός που δεν θέλει απλά το καλό μας, αλλά θέλει την σωτηρία μας. Φέρει πνευματική ευθύνη για εμάς. Ο πνευματικός μας πατέρας θα δώσει λόγο για εμάς στον Κύριο. Και γι'αυτό ένα περισσότερο αγωνιά για την πνευματική μας κατάσταση. Έκανε ότι μπορούσε για να μας ξυπνήσει; Μας είπε την αλήθεια; Προσπάθησε να μας θεραπεύσει; Εάν ναι, τότε δεν θα κατακριθεί. Από εκεί και πέρα ο καθένας μας θα δώσει λόγο στον Θεό κατά πόσο υπάκουσε τον πνευματικό του πατέρα, κατά πόσο προσπάθησε να εφαρμόσει τις συμβουλές του, κατά πόσο προσπάθησε να ζήσει με τον τρόπο ζωής που προτείνει η Εκκλησία του Χριστού.

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Κυρ Οκτ 14, 2018 8:42 pm
από toula
Κάποια μέρα τα χέρια μας θα έχουν μονάχα μια μνήμη, εκείνους που τα κράτησαν στις δύσκολες μας ώρες….

π. Χαρ. Λίβυος Παπαδόπουλος

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Κυρ Οκτ 14, 2018 8:47 pm
από toula
Θα παρακαλούσα να διαβάσετε, μάλλον να μελετήσετε, τον παρακάτω λόγο του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου περί ιεροκατηγορίας. Η γλώσσα στην οποία είναι γραμμένο το κείμενο δεν είναι στα νέα ελληνικά όμως εάν το διαβάσετε αργά και ίσως όχι μόνο μία φορά θα το καταλάβετε πλήρως.
---------------------------------
---------------------------------
Δια τους λαϊκούς τους κρίνοντας τους ιερείς και επεμβαίνοντας εις την διοίκησιν της Εκκλησίας.

Δι' αυτό παρακαλώ και συμβουλεύω να λείψη η πονηρά αυτή συνήθεια (της ιεροκατηγορίας). Δια να μάθης δε καλά ότι, και αν ακόμη περιπίπτουν εις αμαρτήματα οι ιερείς, συ δεν δικαιολογείσαι να γίνεσαι παρήκοος, άκουσε τι λέγει δια τους συγχρόνους του άρχοντας των Ιουδαίων ο Χριστός Επί της Μωσέως καθέδρας εκάθησαν οι γραμματείς και οι φαρισαίοι πάντα ουν, όσα αν λέγωσιν υμίν ποιείν, ποιείτε˙ κατά δε τα έργα αυτών μη ποιείτε (Ματθ. ΚΓ' 23).
Και όμως τι ημπορούσε να είναι χειρότερον από εκείνους, των οποίων τα πάθη διέστρεφαν τους μαθητάς των; Αλλά και πάλιν δεν ηθέλησε να εκμηδένιση το κύρος των και να συστήση εις τον λαόν να παρακούη. Και πολύ σωστά. Διότι, αν οι λαϊκοί ήθελαν λάβη τοιαύτην εξουσίαν, θα τους εβλέπατε να καταληφθούν από την μανίαν να καθαιρούν και να εκβάλλουν τους ιερείς από το άγιον βήμα.
...Όχι, δεν είναι επιτετραμμένον εις τους λαϊκούς, οφείλοντας υποταγήν, να εμφανίζωνται επικριταί των Ιερέων και να αξιούν ότι αυτοί είναι αρμόδιοι να διορθώσουν την Εκκλησίαν. Διότι, εάν ο ένας και ο άλλος, με πρόφασιν να διορθώσουν τα κακώς κείμενα, έκαμνον επέμβασιν εις τα Ιερατικά δικαιώματα, ούτε πρόφασις επεμβάσεως θα λείψη ποτέ, ούτε θα γνωρίζωμεν ποίοι είναι εις την Εκκλησίαν οι άρχοντες και ποίοι οι αρχόμενοι, αλλά θα επήρχετο γενικόν ανακάτευμα και θαλάσσωμα.


Οι δήθεν ευσεβούντες κατήγοροι των ιερέων άθλιοι υποκριταί.

Είναι, δυστυχώς, βέβαιον ότι πολλοί λαϊκοί αγαπούν να παραμεγαλώνουν μικρά σφάλματα, εις τα οποία ημπορεί να περιπέση και ο ιερεύς, ως άνθρωπος και αυτός, δεν λείπουν δε και οι πρόθυμοι συκοφάνται και διαβολείς των ιερέων.
Συ όμως θέλεις να είσαι πράγματι ευσεβής; Φυλάξου από το να ύβρίζης και κακολογής τους ιερείς, έστω και αν ήθελε να είναι ελαττωματικοί εις το ποιμαντικόν και διδακτικόν των έργον. Διότι, εάν δια τον σωματικόν γονέα λέγει ένας σοφός καν απολίπη σύνεσιν, συγγνώμην έχε (Σοφίας Σειράχ Γ' 15), ήτοι, και αν καταντήση ανόητος, συ οφείλεις να τον συγχωρής, πολύ περισσότερον χρεωστούμεν να φυλάττωμεν τον νόμον αυτόν, προκειμένου δια τους πνευματικούς γονείς μας. Θα το φυλάττωμεν δε, εάν δεν κρίνωμεν τους ιερείς, αλλά κρίνωμεν τον εαυτόν μας, δια να μη ακούσωμεν κατ' εκείνην την ημέραν, υποκριτά, τι βλέπεις το κάρφος το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου, την δε εν τω σω οφθαλμώ ου κατανοείς δοκόν; (Ματθ. Ζ' 3).

Ενοχλείσαι, διότι σε είπα υποκριτήν;

Και όμως οφείλεις να το αναγνώρισης˙ Υποκριτής είσαι, όταν εις μεν τον ναόν φιλείς το χέρι του ιερέως και γονατίζεις εμπρός του και επιζητής τας προς τον Θεόν ευχάς του και, όταν χρειάζεσαι βάπτισιν, τρέχεις και τον αναζητείς, εις το σπίτι σου δε και εις τας διαφόρους συναναστροφάς σου τον λούεις με ύβρεις ή ανέχεσαι να κακολογούν και να καταλαλούν άλλοι τους περιβεβλημένους το ιερατικόν αξίωμα!


Η μεγαλύτερα βλάβη της Εκκλησίας.

Τίποτε δεν βλάπτει τόσον τας Εκκλησίας, όσον το νόσημα αυτό. Και όπως το σώμα, του οποίου τα νεύρα είναι άτακτα, γεννά πολλάς ασθενείας και κάμνει αβίωτον τον βίον, τοιουτοτρόπως και μία Εκκλησία, όταν της λείπη η αρμονία και η τάξις και η αγάπη, περιπίπτει εις διχόνοιας και εσωτερικούς πολέμους και αυξάνει την οργήν του Θεού και εκτίθεται εις πολλούς πειρασμούς.

ολόκληρο το άρθρο στον παρακάτω σύνδεσμο

https://imverias.blogspot.com/2018/10/blog-post_14.html,

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Δευ Οκτ 15, 2018 6:20 am
από aposal
«Όσοι διακατέχονται από τον άγιο φόβο του Θεού, ελευθερώνονται από κάθε γήινο φόβο».
Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Τρί Οκτ 16, 2018 5:35 am
από aposal
«Όταν βλέπεις τα πουλιά στον αέρα να πετούν ή τα νερά που τρέχουν, να σκέφτεσαι πως η ζωή σου με μεγαλύτερη γρηγοράδα πετά και διαβαίνει στο τέλος της».
Αγ. Νικόδημος ο Αγιορείτης

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Τρί Οκτ 16, 2018 7:08 am
από toula
Η σιωπή είναι θαυμαστή βοήθεια στην εκγύμναση των αρετών και

γι΄αυτό είναι σημάδι φρονιμάδας.

Άγ. Νικόδημος ο Αγιορείτης

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Τρί Οκτ 16, 2018 8:34 pm
από toula
Χθες το βράδυ λίγο πριν κοιμηθώ, χωρίς να καταλάβω πώς και γιατί, γέμισε ο νους μου με σκέψεις, με λογισμούς απώλειας αγαπημένων προσώπων. Ένας λογισμός τόσο δυνατός που με έπιασε δύσπνοια. Ένα σενάριο ήρθε μπροστά μου κατα το οποίο ένα αγαπημένο μου πρόσωπο θα έφευγε μακρυά. Σκεφτόμουν την καθημερινότητά μου. Όλα θα άλλαζαν. Όλα θα ήταν διαφορετικά. Ναι, σκέφτηκα εγωιστικά. Διαπίστωσα ότι δεν ήμουν έτοιμος να χάσω αυτόν τον άνθρωπο. Θα μου στοίχιζε τόσο πολύ...Από την άλλη δεν ξέρω εάν είναι εγωισμός να μην μπορείς να αποδεχθείς την απώλεια. Κανείς -νομίζω- δεν είναι φτιαγμένος για να νιώσει την απώλεια. Ειδικά όσο αφορά ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπούν. Η παύση αυτής της σχέσης που είχαμε μαζί τους μας καθιστά πλέον λειψούς, ανάπηρους. Ανάπηρος στην αγάπη μας. Να μην μπορείς να κοιτάξεις τον άνθρωπό σου στα μάτια, να περιδιαβείς το πρόσωπό του με το χάδι σου, να ακούς το γέλιο του...
Προσπαθούσα εκείνη την ώρα να νιώσω την φωνή του ανθρώπου αυτού. Να νιώσω αυτήν την χροιά της φωνής...
Όμως άρχισα να νιώθω αυτό το φοβερό βίωμα της απώλειας όλο και περισσότερο. Πώς θα ήταν εάν ο άνθρωπος αυτός όντως έφευγε από την ζωή μου; Αβάσταχτος ο πόνος. Προσπάθησα να πάψω τους λογισμούς γιατί θα τρελαινόμουν...
-----------------------------------
Να προσπαθείτε να ζείτε κάθε στιγμή με τους αγαπημένους σας, γιατί κάποτε θα φύγουν από την ζωή σας. Μα τότε κανένα δάκρυ δεν θα τους φέρει πίσω, κανένας πόνος δεν θα μπορέσει να τους φέρει μπροστά σας και να τους πείτε χωρίς ντροπή "σ'αγαπώ", καμία προσευχή δεν θα μπορέσει να σας δώσει την αίσθηση της αγκαλιάς τους...
-----------------------------------
Κάθε απώλεια είναι διαφορετική και κάθε άνθρωπος την βιώνει διαφορετικά. Ο καθένας ξέρει τον πόνο που βιώνει.
-----------------------------------
Κατάλαβα χθες το βράδυ πόσο βαθιά αγαπώ κάποιους ανθρώπους. Δεν χρειάζεται να χάσουμε τους ανθρώπους μας για να καταλάβουμε πόσο τους αγαπούσαμε, πόσο μας αγαπούσανε. Όταν έρθει η απώλεια, τουλάχιστον ας έρθει με αναμνήσεις γεμάτες αγκαλιές, αναμνήσεις με χαμόγελα και λόγια γλυκά...χωρίς συγνώμες που δεν ειπώθηκαν και φιλιά που δεν δόθηκαν.

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Τρί Οκτ 16, 2018 8:37 pm
από toula
Πάρε την απόφαση και πες στον εαυτό σου, οτι για μια ολόκληρη ημέρα δεν θα αναφέρεις τίποτε αρνητικό και δεν θα μιλήσεις για κανένα σου πρόβλημα. Τότε έκπληκτος θα διαπιστώσεις ότι δεν έχεις τίποτα να πεις. Δεν ξέρεις για ποιο θέμα να μιλήσεις. Και τούτο γιατί έχεις εκπαιδευτεί και εθιστεί να μιλάς και να βλέπεις μονάχα προβλήματα, αδιέξοδα και αρνητικές καταστάσεις. Κι ενώ δεν είναι μονάχα αυτή η πραγματικότητα σου, εσύ εκεί επικεντρώνεσαι και ζουμάρεις, σε τέτοιο βαθμό που αισθάνεσαι οτι δίχως την δυστυχία δεν θα υπήρχες.

π. Χαρ. Λίβυος Παπαδόπουλος

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Τετ Οκτ 17, 2018 6:26 am
από aposal
«Με τη δύναμη του Σταυρού ο θάνατος έπαψε να είναι θάνατος, αλλά ύπνος· με τη δύναμη του Σταυρού όλα όσα μας πολεμούν, έπεσαν στη γη και καταπατήθηκαν».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος