Σελίδα 394 από 2749

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Μάιος 09, 2019 8:09 pm
από toula
Μόνο ένας πνευματικός, μόνο ένας ηγούμενος μοναστηριού, μόνο ένας κληρικός, μόνο ένας μοναχός μπορεί να καταλάβει το βάρος του σταυρού σου, τον πόνο σου, την αγωνία σου, τα δάκρυά σου, τον αγώνα σου, την χαρά σου.
Ήσουν άνθρωπος περιζήτητος, άνθρωπος ευλογημένος.
Εγώ σε γνώρισα μόνο μέσα από τα κείμενά σου· μα αυτό είναι αρκετό για να καταλάβω την λεπτότητα του χαρακτήρα σου, την απλότητα των τρόπων σου, την ποιητική ψυχή σου.
Κάποιοι είχαν την ευλογία να σε γνωρίσουν από κοντά, να σε έχουν πνευματικό τους πατέρα, να σε έχουν φίλο και συνασκητή, ηγούμενο και διακονητή.
Η διάκρισή σου, η αγάπη σου, η πραότητα και η συγκατάβασή σου ήταν χαρακτηριστικά της ζωής σου που μοσχοβολούσε Χριστό.
Τώρα πλέον γέροντα βιώνεις όλα αυτά που κήρυττες και πίστευες. Τώρα πλέον γέροντα συγχωρείσαι αιωνίως με τον Κτίση και την Κτίση ολάκερη. Τώρα πλέον γέροντα βιώνεις αυτήν την αιώνια νιότη της Ανάστασης και της Χαράς, της Πληρότητας και της Αγάπης στην Ουράνια πολιτεία.
Τώρα για σένα δεν υπάρχει χθες και αύριο παρά μόνο ένα αιώνιο παρόν με τον Χριστό.
Χριστός Ανέστη Γέροντα Αιμιλιανέ, σου λέμε εμείς που παραμένουμε μέσα στην φθορά. Κι εσύ με αυτό το ιλαρό βλέμμα σου, με το απαλό χαμόγελό σου, με την γλυκιά φωνούλα σου μας λες: "το ξέρω παιδιά μου, Αληθώς Ανέστη ο Κύριος. Το ξέρω, όχι γιατί κάποιοι μου το είπανε, όχι γιατί κάποιοι το γράψανε, αλλά γιατί το ζω".
Εύχου Γέροντα και για εμάς, να περάσουμε από την πίστη, στην αγάπη και από την ελπίδα, στο βίωμα της Αναστάσεως.
Έφυγες σε ημέρα χαράς, σε αναστάσιμη περίοδο, σε περίοδο που ψέλνουμε το "Χριστός Ανέστη".
Έφυγες για να είσαι για πάντα κοντά μας, για να είσαι δίπλα μας "εν ετέρα" μορφή.
Έφυγες από την φθορά και την αρρώστια για να βρεθείς πλέον μέσα στην ενδοχώρα της αφθαρσίας και της Χάριτος.
Έφυγες μα δεν έφυγες. Γεύτηκες κι εσύ τον θάνατο για να ζήσεις αιώνια όπως κάθε άνθρωπος γεύεται τον τοκετό μιας γέννας για να έρθει στο φως και στην ζωή...

Αιωνία σου η μνήμη αξιομακάριστε πατέρα Αιμιλιανέ.

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Μάιος 09, 2019 8:10 pm
από toula
Έχετε παρατηρήσει ποιοι άνθρωποι είναι αγαπητοί και περιζήτητοι; Όσοι διακονούν, όσοι είναι πέρα για πέρα ήρεμοι και πρόθυμοι να αποδεχθούν την γνώμη του άλλου, την επιθυμία του, την σκέψη, την ενέργεια του, το αμάρτημα του, το πάθος του, την ευγένεια του, την αγένεια του, που η ευαισθησία τους είναι στραμμένη προς τον Θεόν και προς τους ανθρώπους.
Αντιθέτως, αυτοί που θέλουν να υπερασπίζουν τον εαυτό τους, που θέλουν να έχουν θέση, γνώμη, σκέψη, να διεκδικήσουν ένα δικαίωμα, να επιβάλλουν την γνώμη τους – άκουσε με, λένε, και μετά κάνε ότι θέλεις – γίνονται αντιπαθητικοί. Γιατί να σε ακούσω, βρε αδελφέ; Εγώ αυτό θέλω να κάνω. Βέβαια, από ταπείνωση ή εξυπνάδα – το ίδιο είναι – θα σε ακούσω, αλλά εσύ έχασες.Όποιος αφήνει ανέγγιχτους τους άλλους από την παρουσία του, όποιος τους αφήνει ελεύθερους να κάνουν ότι θέλουν και η μόνη σχέση του μαζί τους είναι η σχέσης της διακονίας, της υπηρεσίας, του εσχάτου ανθρώπου, ο απλός, ο ταπεινός, ο ανεπιτήδευτος, αυτός είναι πάντοτε ο αγαπημένος. Όσοι ζητούν, απαιτούν, παρακαλούν, αυτούς, από μακριά τους βλέπεις και τους αποφεύγεις.
Όλα αυτά δεν έχουν θέση σε μια ψυχή η οποία αγνίζει αυτή και την ευτρεπίζει για το Θεόν. Όποιος δεν προσέχει και υποστηρίζει το θέλημα Του, την γνώση Του, αυτός κερδίζει την έχθρα, δεν τον αγαπάει κανείς".

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Μάιος 09, 2019 8:11 pm
από toula
Κάποιους ανθρώπους δεν είναι ανάγκη να τους γνωρίσεις από κοντά για επηρεάσουν την σκέψη και την ζωή σου. Ίσως και να μην χρειάζεται. Να μην είναι απαραίτητο. Καλύτερα να τους κρατάς στην προσωπική σου μυθολογία ως κάτι ιδιαίτερο, ως ένα σπάνιο φως που ακόμη κι από μακριά μπορεί να σκορπίσει τα σκοτάδια σου. Άλλωστε η αγάπη δεν έχει αποστάσεις ούτε φοβάται χωρισμούς, γιατί έχει αρχή μα δεν γνωρίζει τέλος.

Έτσι αισθάνομαι και σήμερα που κοιμήθηκε ο μεγάλος αυτός πατήρ της εκκλησίας μας, ο Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης. Για μένα αλλά και για πάρα πολλούς άλλους, υπήρξε ο άνθρωπος εκείνος που μας κράτησε και μας στήριξε μέσα σ’ ένα άγονο, άχαρο, άγευστο και θλιψηγενές θρησκευτικό περιβάλλον. Μας έμαθε ότι ο Χριστός είναι έρωτας και φως. Ότι η πνευματική ζωή εάν δεν είναι χαρά δεν είναι τίποτα. Ότι τα πάθη και οι αμαρτίες μας, δεν είναι ηθικές κατηγορίες, αλλά κραυγές μιας ύπαρξης που ζητάει το Αληθές και όταν δεν το βρίσκει χρησιμοποιεί υποκατάστατα. Μας δίδαξε ότι ο Χριστιανός δεν είναι ο μίζερος και φοβισμένος γκρινιάρης της ζωής, αλλά αυτός που σαν προβάλει πάντες θέλουν να τον έχουν στην παρέα τους, στην ζωή τους, ως χαρά και ελπίδα ζωής Αναστάσιμης. Ο Χριστιανός είναι εκείνος που το λίγο το κάνει πολύ.

Όλα αυτά και τόσα άλλα που θα χρειαστεί σύντομα να επανέλθω με εκτενές κείμενο για να σας πω, μας δίδαξε ο μακαριστός όσιος Γέροντας Αιμιλιανός, που δίχως να τον γνωρίσουμε από κοντά πλημύρισε με φως την ψυχή μας. Άλλωστε είναι χαρακτηριστικό του φωτός να μην γνωρίζει αποστάσεις και να φωτίζει από μακριά το ίδιο δυνατά ωσάν να ήταν δίπλα σου.

+ Αιωνία του η μνήμη.....

π. Χαρ. λιβυος Παπαδόπουλος

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Μάιος 09, 2019 8:13 pm
από toula
Aν η αγάπη είχε σύζυγο...

"Όταν αποφασίσουμε να μην μας ενδιαφέρει αν θα πληγωθούμε, τότε θα μπορέσουμε να ελευθερωθούμε για να ζήσουμε και να αγαπήσουμε πραγματικά.
Και τον Θεό και τον άνθρωπο.
Η ανασφάλεια ειναι εγωϊσμός.
Αν θέλουμε να αγαπήσουμε χωρίς να τσαλακωθούμε και αν συμβεί να πληγωθούμε γινόμαστε θηρία, τότε υπάρχει πρόβλημα.
Φοβόμαστε να αγαπήσουμε για να μην πληγωθούμε, φοβόμαστε να πάμε στον Χριστό για να μην μας ελέγξει η καθαρότητα της αγάπης Του, φοβόμαστε να πάμε στον γιατρό μην τύχει κι ακούσουμε κάτι δυσάρεστο.

Ζώντας στον φόβο είναι σαν να έχεις πεθάνει.
Η εικόνα απο τα ματωμένα καρφιά του Χριστού μπορεί να μας σοκάρει, όμως είναι η αγάπη στα καλύτερα της.
Η αγάπη αν είχε σύζυγο, αυτός θα ήταν ο πόνος και καρπός του έρωτα τους η αγιότητα.
Οι Άγιοι δεν φοβήθηκαν αλλά δόθηκαν, παραδόθηκαν, γι΄αυτό τράβηξαν απίστευτα μαρτύρια που όμως με τη χάρη του Κυρίου έμοιαζαν με δροσιά.

Λές φοβάμαι...
Και απαντά ο Κύριος «Μη φοβού, αλλά πίστευε».
Αν αγαπάς Χριστοκεντρικά δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα.
Διότι η αγάπη σου έχει βαπτιστεί με την αιώνιότητα.
Γιατί όμως φοβάσαι;
Διότι για να αγαπήσεις πραγματικά, πρέπει να αφήσεις ό,τι σε σκοτώνει για να μπορείς να πετάξεις.

Πόσο δύσκολη η εμπιστοσύνη.
Μας φωνάζει! : “Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς” αλλά εμείς αντί να τρέξουμε απλά κοιτάμε, πεθαίνουμε σε μια φοβική ακινησία.

Μα αναρωτιέσαι:
“Και πώς θα ξεπεράσω τον φόβο”;
Απλά παιδί μου, κοίταξε και αγκάλιασε τα ματωμένα καρφιά του Κυρίου και η θεραπεία έχει ήδη αρχίσει.
Καλή ανάρρωση."

πατήρ Σπυρίδων Σκούτης
https://amfoterodexios.blogspot.com/

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Μάιος 09, 2019 8:14 pm
από toula
Έλεγε ο Γερο Παΐσιος: «Τις διάφορες θεωρίες των θεολόγων να τις περνάτε από το «πατερικό κόσκινο».
Πρέπει να τις κοσκινίζετε με βάση τούς Πατέρες και ότι είναι σκουπίδια ή πίτουρα να τα πετάτε. Να ψάχνετε με βάση τούς Πατέρες. Προσέξτε ένα παράδειγμα. Υπάρχει το μπακίρι, ό μπρούντζος και ό χρυσός.
Ακόμη και μπακίρι καλό και άσχημο, μπρούντζος καλός και άσχημος, χρυσός 12 καρατίων και χρυσός 24 καρατίων. Εσείς να διαλέγετε το χρυσό των 24 καρατίων. Και τα άλλα χρειάζονται, άλλα όλοι να προτιμάτε το χρυσό».

Aγιος Παϊσιος

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Μάιος 09, 2019 8:17 pm
από toula
Το Κομποσχοίνι και η σημασία του – Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

– Γέροντα, ποιά σημασία έχει το κομποσχοίνι;
– Το κομποσχοίνι είναι μια κληρονομιά, μια ευλογία, που μας έχουν αφήσει οι Άγιοι Πατέρες μας. Και μόνο γι’ αυτό έχει μεγάλη αξία. Βλέπεις, σε κάποιον αφήνει ο παππούς του μια κληρονομιά ένα ασήμαντο πράγμα και το έχει μετά σαν φυλαχτό, πόσο μάλλον το κομποσχοίνι που μας το άφησαν κληρονομιά οι Άγιοι Πατέρες!

Παλιά, που δεν υπήρχαν ρολόγια, οι μοναχοί μετρούσαν την ώρα της προσευχής με το κομποσχοίνι, αλλά οι κόμποι του κομποσχοινιού ήταν απλοί. Κάποτε ένας ασκητής έκανε πολύ αγώνα, πολλές μετάνοιες κ.λπ., και ο διάβολος πήγαινε και έλυνε τους κόμπους του κομποσχοινιού του. Έκανε – έκανε μετάνοιες ο καημένος και απέκαμε, γιατί δεν μπορούσε να τις μετρά, αφού ο διάβολος του έλυνε συνέχεια τους κόμπους. Τότε παρουσιάσθηκε Άγγελος Κυρίου και του δίδαξε πώς να πλέκη τους κόμπους, ώστε σε κάθε κόμπο να σχηματίζωνται εννέα σταυροί. Ο διάβολος μετά, ο οποίος τρέμει τον σταυρό, δεν μπορούσε να τους λύση. Έτσι κάθε κόμπος του κομποσχοινιού έχει εννέα σταυρούς, που συμβολίζουν τα εννέα τάγματα των Αγγέλων.

– Γέροντα, τι σημαίνουν οι τριάντα τρεις, οι πενήντα, οι εκατό και οι τριακόσιοι κόμποι που έχουν τα κομποσχοίνια;
– Μόνον ο αριθμός τριάντα τρία είναι συμβολικός συμβολίζει τα τριάντα τρία χρόνια που έζησε ο Χριστός επάνω στην γη. Οι άλλοι αριθμοί απλώς μας βοηθούν να μετράμε τις μετάνοιες που κάνουμε ή πόσες φορές θα πούμε την ευχή.

Μερικές μηχανές έχουν ένα σχοινί με μια χειρολαβή στην άκρη και, όταν θέλης να τις βάλης μπρος, τραβάς μερικές φορές το σχοινί με δύναμη, μέχρι να ξεπαγώσουν τα πνευματικά λάδια. Έτσι και το κομποσχοίνι είναι το σχοινί το οποίο τραβάμε μία – δύο – πέντε – δέκα φορές και ξεπαγώνουν τα πνευματικά λάδια και παίρνει μπρος η πνευματική μηχανή της αδιάλειπτου προσευχής, οπότε δουλεύει μετά μόνη της η καρδιά στην ευχή. Αλλά, και όταν η καρδιά πάρη μπρος στην ευχή, και πάλι δεν πρέπει να καταργήσουμε το κομποσχοίνι, για να μην παρακινηθούν και άλλοι να το καταργήσουν, ενώ δεν πήρε ακόμη μπρος η καρδιά τους στην ευχή.

– Όταν, Γέροντα, κρατώ το κομποσχοίνι μου και λέω την ευχή μηχανικά, μήπως υπάρχει κίνδυνος ανθρωπαρέσκειας;
– Αν κάνης κομποσχοίνι εξωτερικά από ανθρωπαρέσκεια, ακόμη και τα χέρια σου να ξεφλουδίσης, σε τίποτε δεν θα σε ωφελήση. Μόνον κούραση θα σου φέρη και την ψευδαίσθηση ότι δήθεν ασχολείσαι με την νοερά προσευχή.

– Γέροντα, εγώ δεν έχω συνηθίσει να κρατώ κομποσχοίνι.
– Το κομποσχοίνι να το κρατάς, για να μην ξεχνάς την ευχή, την οποία πρέπει να εργάζεσαι εσωτερικά, στην καρδιά. Όταν μάλιστα βγαίνης από το κελλί σου, να θυμάσαι ότι ο εχθρός είναι έτοιμος για επίθεση. Γι’ αυτό, να μιμήσαι τον καλό στρατιώτη που βγαίνοντας από το πολυβολείο έχει πάντοτε «ανά χείρας» το αυτόματο όπλο. Το κομποσχοίνι έχει μεγάλη δύναμη είναι το όπλο του μοναχού και οι κόμποι είναι σφαίρες, που θερίζουν τα ταγκαλάκια.

Περί Προσευχής, Γέροντος Παΐσιου Αγιορείτου Λόγοι ς´
Ιερόν Ησυχαστήριον Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος - Σουρωτή Θεσσαλονίκης

https://xristianos.gr

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Μάιος 09, 2019 8:18 pm
από toula
Ο Θεός όμως επιτρέπει να αντιμετωπίσεις πειρασμούς,

για να χτυπήσεις την πόρτα Του με επιμονή και

να φυτευτεί η θυμησή Του στο νου σου από των φόβο των θλίψεων και

να πας κοντά Του με τις προσευχές ώστε

να αγιασθεί η καρδιά σου με την αδιάκοπη θυμησή Του.

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Παρ Μάιος 10, 2019 6:16 am
από aposal
«Κάθε άνθρωπος γίνεται καλός ή κακός από τη δική του προαίρεση».
Αγ. Ιω. ο Δαμασκηνός

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Παρ Μάιος 10, 2019 2:14 pm
από toula
«Βρίσκεσαι μέσα σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο και κουνάς τα χέρια σου και προσπαθείς μ’ αυτό τον τρόπο να διώξης το σκοτάδι. Δεν φεύγει, όμως, έτσι το σκοτάδι.

Άνοιξε το παράθυρο για να μπη το φως και μόνο τότε θα φύγη το σκοτάδι.

Το φως είναι εκείνο που θα διώξη το σκοτάδι.

Να μελετούμε, λοιπόν, την Αγία Γραφή,τους βίους των Αγίων, τους Πατέρες αυτό είναι το φως, που θα διώξη το σκοτάδι».

«Βίος και λόγοι» οσίου γέροντα Πορφυρίου

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσιεύτηκε: Παρ Μάιος 10, 2019 5:21 pm
από toula
ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ

Κρατάτε την Ευχή! Φουρτούνα είναι, θα περάσει. Θα υποχωρήσει. Όταν αντιστέκεστε και κρατάτε το μέτωπο γερά και δεν χάνετε το θάρρος σας, τα πάντα υποχωρούν! Ούτως ή άλλως, αυτή είναι η τακτική του διαβόλου: να επιτίθεται για να σπάσει το μέτωπο, να ρίξει το τείχος και να γκρεμίσει ό,τι όρθιο υπάρχει. Να κρατάτε το τείχος γερά και αυτός θα υποχωρήσει.

Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής