Πως μας εξεπατούν οι δαίμονες με την αναβολή και την αμέλεια

[efthumhs]

Aπό τη ζωή του Οσίου Γέροντος Αρσενίου Μπόκα 1910-1989

Μια θαυμαστή αποκάλυψη

Στο μοναστήρι του μάρτυρος Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου ο γέροντας Αρσένιος φωτίσθηκε από την χάρι του Αγίου Πνεύματος καί προικίσθηκε με το χάρισμα της προοράσεως. Μόνον εάν σε αντίκριζε, αισθανόσουν ότι έμπαινε στα βάθη της ψυχής σου σαν το ηλεκτρικό ρεύμα. Σε καθήλωνε καί σου απεκάλυπτε τους λογισμούς σου, τίς αμαρτίες καί τα έργα πού είχες κάνει. Δηλαδή γνώριζε όλη την ζωή σου καί σε καλούσε με το όνομα σου.Καί τώρα να εξιστορήσουμε μερικά από τα θαυμαστά έργα του (θα μπορούσα να τα ονομάσω θαύματα), δια των οποίων ό Θεός απεκάλυψε σε πολλούς ευλαβείς Χριστιανούς ότι ο π. Αρσένιος ήτο προφήτης των ημερών μας.Άφ' ότου χειροτονήθηκε Ιερεύς καί έλαβε καί την ευλογία να εξομολογεί, συχνά στην εξομολόγηση έλεγε στους ανθρώπους που έρχονταν τα ανεξομολόγητα αμαρτήματα τους (τα όποια αυτοί τα έκρυβαν ή τα ξεχνούσαν) καί μόνο σε μερικούς έδινε την ευλογία να κοινωνήσουν των Άχραντων Μυστηρίων. Είχε το χάρισμα από τον Θεό ο π. Αρσένιος και έβλεπε την εσωτερική κατάσταση των ανθρώπων κι αυτά που είχαν κάνει στη ζωή τους και αυτά που θα τους συμβούν.

Βλέποντας όμως ο Πατήρ ότι πολλοί απ' αυτούς, πού εξομολογούντο δεν άλλαζαν τον τρόπο της ζωής τους, αλλά συνέχιζαν με τίς κακές επιθυμίες τους καί τα αμαρτήματα τους καί γνωρίζοντας ότι θα είναι εγγυητής για τη σωτηρία των ψυχών τους στη Μέλλουσα Κρίση, παρεκάλεσε τον Θεό να του αποκαλύψει για ποια αιτία οί άνθρωποι δεν αφήνουν τίς αμαρτίες τους.

TO OΡΑΜΑ

Καί μία ήμερα, καθήμενος σ' ένα κάθισμα στον κήπο του μοναστηριού καί κοιτάζοντας προς το βουνό, βλέπει ότι εμφανίσθηκε στην κορυφή του βουνού ένα μεγάλο σύννεφο, μαύρο καί σκοτεινό καί μέσα σ' αυτό ακουγόταν φασαρία καί πολύς θόρυβος. Αντικρίζοντας με περισσότερη προσοχή, παρατήρησε ότι ξαφνικά το σύννεφο χωρίσθηκε σε δύο μέρη καί στο μέσον του σύννεφου φάνηκε ή κορυφή του βουνού, όπου υπήρχε βασιλικός θρόνος περικυκλωμένος από φωτιά καί ό σατανάς να κάθεται εκεί έχοντας γύρω του πολλούς δαίμονες. Άκουσε τότε ό π. Αρσένιος τον Εωσφόρο να λέγει στους δαίμονες:
-Ποιος από εσάς είναι επιτήδειος να εύρει ένα πονηρό λογισμό τον οποίον να ψιθυρίσουμε στον νου των ανθρώπων για να τους ελκύσουμε προς το μέρος μας κι έτσι να κερδίσουμε πολλές ψυχές, να κάνουμε μία βασιλεία μεγαλύτερη από εκείνη του Θεού, διότι λίγος καιρός ακόμη μας έμεινε;
Τότε εμφανίζεται ένας διάβολος. Προσκύνησε τον αρχηγό του μέχρι του εδάφους καί του είπε:
-Έξοχε του σκότους αρχηγέ βρήκα κατάλληλο να ψιθυρίσω στους ανθρώπους τον λογισμό ότι δεν υπάρχει Θεός.
Τότε ό αρχισατανάς του είπε: Δεν είναι πολύ καλή αυτή ή πονηριά σου, διότι μπορούμε να κερδίσουμε περισσότερους με άλλο τρόπο. Ας έλθει κάποιος άλλος.
Ήλθε ό δεύτερος καί του είπε:
-Έξοχε του σκότους αρχηγέ, εγώ προτείνω, να τους αφήσουμε να πιστεύουν στον Θεό, αλλά να τους ψιθυρίσουμε ότι δεν υπάρχει ούτε παράδεισος ούτε κόλασης καί ότι ή ζωή αυτή υπάρχει μόνο μέχρι του τάφου.
Ό αρχισατανάς, μετά από αρκετή περίσκεψη του είπε:
Ούτε μ' αυτή την πονηρή σκέψη θα ημπορέσουμε να κερδίσουμε πάρα πολλούς, διότι ό Χριστός, όταν ανυψώθηκε στους ουρανούς, είπε στους μαθητές Του: «Εν τη οικία του Πατρός μου μοναί πολλοί εισι... καί εάν πορευθώ καί ετοιμάσω υμίν τόπον, πάλιν έρχομαι καί παραλήψομαι υμάς προς έμαυτόν...» (Ίωάν. ιδ' 2-3). Ακόμη είναι αρκετά φυτεμένη αυτή ή πίστης στο νου των ανθρώπων ότι υπάρχει Θεός καί Αυτός θα τους ανταμείψει κατά τα έργα τους. Λοιπόν, ας έλθει άλλος.
Έρχεται ό τρίτος καί λέγει, αφού πρώτα τον προσκύνησε μέχρι του εδάφους:
- Έξοχε του σκότους αρχηγέ, εγώ προτείνω καλύτερα να επαινούμε τους ανθρώπους για την πίστη τους στον Θεό, στην ύπαρξη του παραδείσου καί της κολάσεως, στην τελική Κρίση, αλλά ταυτόχρονα, χωρίς διακοπές να τους ψιθυρίζουμε: «Μη βιάζεστε να μετανοήσετε. Άφετε αυτό το έργο στα γεράματα σας, διότι ό θάνατος θ' αργήσει. Τώρα να χαίρεσθε τίς απολαύσεις της ζωής, να ικανοποιείτε όλες τίς σαρκικές σας επιθυμίες, διότι έχετε αρκετό χρόνο μπροστά σας»! Καί κάνοντας εμείς τα δελεαστικά μαγικά μας έργα, δεν θα καταλαβαίνουν αυτοί πότε περνάει ό καιρός καί έρχεται το τέλος τους. Ό θάνατος θα έρχεται ξαφνικά καί θα τους ευρίσκει απροετοίμαστους καί τότε αυτοί θα είναι για πάντα δικοί μας.
Τότε ό άρχισατανάς κούνησε το κεφάλι του ικανοποιητικά. Γρύλισε από μια διαβολική χαρά καί με μία βιαστική λαχτάρα τους είπε:
- Πηγαίνετε καί κάνετε, όπως ακούσατε από τον συνάδελφο σας!
Έτσι, μόνο τυπικά καί για τα μάτια του κόσμου εκπληρώνουν οί άνθρωποι τα χριστιανικά τους καθήκοντα, έφ' όσον σε κάθε στιγμή οι πονηροί δαίμονες τους ψιθυρίζουν δελεαστικά για τίς απολαύσεις αυτού του κόσμου καί οί άνθρωποι υπακούουν. Δεν αλλάζουν την τακτική τους καί συνεχίζουν να ικανοποιούν τίς επιθυμίες τους καί τίς αμαρτίες τους, περιφρονώντας τίς πατρικές συμβουλές καί την αληθινή μετάνοια, έστω καί στα γεράματα τους.

[panos0]

Ωραια διηγηση....

Τι στο καλο δεν βαριεσε... ουτως η αλλως στην κολαση θα παω...
Παμε λοιπον

Μηπως ξερουμε εαν ο Πατηρ ειδε και τι εκανε ο Θεος την στιγμη εκεινη?
Υπαρχει αντίστοιχη απαντηση του Θεου στο "δελεαστικο ψιθυρισμα των πονηρων δαιμονων που γινεται καθε στιγμη" ή το "πονηρος δαιμονας" πρεπει να μεταφραστει σε δραστηριος δαιμονας ?

Εννοω τα ειπε ο Χριστος μια και εξω ενω ο Διαβολος καθε ημερα ειναι διπλα και με τα "δελεαστικα μαγικα εργα" βαζει τρικλοποδια αφενος στον καυμενο και χιλιοβασανισμενο καθημερινο ανθρωπο που κακα τα ψεμματα ειναι σε δυσκολη θεση και αφετερου στον σιωπηλο Θεο?

Εαν ειναι ο Θεος διπλα τοτε ειναι μαπα η ιδεα, αφου Θεος ειναι, κατι καλυτερο θα βρει, αρα ο Εωσφορος που την βρηκε καλη ειναι ολιγον βλαξ πραγμα που δεν το νομιζω αφου οταν ερχεται στο να βρει τροπο να μαγκωσει τον αλλο ειναι "μαστορας", να ειναι παλι ο Θεος "στον κοσμο του", ξερω γω.. δεν νομιζω οτι ειναι...

[defender]

Πως μας εξεπατούν οι δαίμονες με την αναβολή και την αμέλεια-Μια θαυμαστή αποκάλυψη



Στο μοναστήρι του μάρτυρος Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου ο γέροντας Αρσένιος φωτίσθηκε από την χάρι του Αγίου Πνεύματος καί προικίσθηκε με το χάρισμα της προοράσεως. Μόνον εάν σε αντίκριζε, αισθανόσουν ότι έμπαινε στα βάθη της ψυχής σου σαν το ηλεκτρικό ρεύμα. Σε καθήλωνε καί σου απεκάλυπτε τους λογισμούς σου, τίς αμαρτίες καί τα έργα πού είχες κάνει. Δηλαδή γνώριζε όλη την ζωή σου καί σε καλούσε με το όνομα σου.
Καί τώρα να εξιστορήσουμε μερικά από τα θαυμαστά έργα του (θα μπορούσα να τα ονομάσω θαύματα), δια των οποίων ό Θεός απεκάλυψε σε πολλούς ευλαβείς Χριστιανούς ότι ό π. Αρσένιος ήτο προφήτης των ημερών μας.

Άφ’ ότου χειροτονήθηκε Ιερεύς καί έλαβε καί την ευλογία να εξομολογεί, συχνά στην εξομολόγηση έλεγε στους ανθρώπους πού έρχονταν τα ανεξομολόγητα αμαρτήματα τους (τα όποια αυτοί τα έκρυβαν ή τα ξεχνούσαν) καί μόνο σε μερικούς έδινε την ευλογία να κοινωνήσουν των Άχραντων Μυστηρίων. Είχε το χάρισμα από τον Θεό ό π. Αρσένιος καί έβλεπε την εσωτερική κατάσταση των ανθρώπων κι αυτά πού είχαν κάνει στη ζωή τους καί αυτά πού θα τους συμβούν.
Βλέποντας όμως ό Πατήρ ότι πολλοί άπ’ αυτούς, πού εξομολογούντο δεν άλλαζαν τον τρόπο της ζωής τους, αλλά συνέχιζαν με τίς κακές επιθυμίες τους καί τα αμαρτήματα τους καί γνωρίζοντας ότι θα είναι εγγυητής για τη σωτηρία των ψυχών τους στη Μέλλουσα Κρίση, παρεκάλεσε τον Θεό να του αποκαλύψει για ποια αιτία οί άνθρωποι δεν αφήνουν τίς αμαρτίες τους.

Καί μία ήμερα, καθήμενος σ’ ένα κάθισμα στον κήπο του μοναστηριού καί κοιτάζοντας προς το βουνό, βλέπει ότι εμφανίσθηκε στην κορυφή του βουνού ένα μεγάλο σύννεφο, μαύρο καί σκοτεινό καί μέσα σ’ αυτό ακουγόταν φασαρία καί πολύς θόρυβος. Αντικρίζοντας με περισσότερη προσοχή, παρατήρησε ότι ξαφνικά το σύννεφο χωρίσθηκε σε δύο μέρη καί στο μέσον του σύννεφου φάνηκε ή κορυφή του βουνού, όπου υπήρχε βασιλικός θρόνος περικυκλωμένος από φωτιά καί ό σατανάς να κάθεται εκεί έχοντας γύρω του πολλούς δαίμονες. Άκουσε τότε ό π. Αρσένιος τον Εωσφόρο να λέγει στους δαίμονες:

-Ποιος από εσάς είναι επιτήδειος να εύρει ένα πονηρό λογισμό τον όποιον να ψιθυρίσουμε στον νου των ανθρώπων για να τους ελκύσου με προς το μέρος μας κι έτσι να κερδίσουμε πολλές ψυχές, να κάνουμε μία βασιλεία μεγαλύτερη από εκείνη του Θεού, διότι λίγος καιρός ακόμη μας έμεινε;
Τότε εμφανίζεται ένας διάβολος. Προσκύνησε τον αρχηγό του μέχρι του εδάφους καί του είπε:
-Έξοχε του σκότους αρχηγέ βρήκα κατάλληλο να ψιθυρίσω στους ανθρώπους τον λογισμό ότι δεν υπάρχει Θεός.
Τότε ό αρχισατανάς του είπε: Δεν είναι πολύ καλή αυτή ή πονηριά σου, διότι μπορούμε να κερδίσουμε περισσότερους με άλλο τρόπο. “Ας έλθει κάποιος άλλος.
Ήλθε ό δεύτερος καί του είπε:
-Έξοχε του σκότους αρχηγέ, εγώ προτείνω, να τους αφήσουμε να πιστεύουν στον Θεό, αλλά να τους ψιθυρίσουμε ότι δεν υπάρχει ούτε παράδεισος ούτε κόλασης καί ότι ή ζωή αυτή υπάρχει μόνο μέχρι του τάφου.
Ό αρχισατανάς, μετά από αρκετή περίσκεψη του είπε:
Ούτε μ’ αυτή την πονηρή σκέψη θα ημπορέσουμε να κερδίσουμε πάρα πολλούς, διότι ό Χριστός, όταν ανυψώθηκε στους ουρανούς, είπε στους μαθητές Του: «Εν τη οικία του Πατρός μου μοναί πολλοί εισι… καί εάν πορευθώ καί ετοιμάσω υμίν τόπον, πάλιν έρχομαι καί παραλήψομαι υμάς προς έμαυτόν…» (Ίωάν. ιδ’ 2-3). Ακόμη είναι αρκετά φυτεμένη αυτή ή πίστης στο νου των ανθρώπων ότι υπάρχει Θεός καί Αυτός θα τους ανταμείψει κατά τα έργα τους. Λοιπόν, ας έλθει άλλος.
Έρχεται ό τρίτος καί λέγει, αφού πρώτα τον προσκύνησε μέχρι του εδάφους:

- Έξοχε του σκότους αρχηγέ, εγώ προτείνω καλύτερα να επαινούμε τους ανθρώπους για την πίστη τους στον Θεό, στην ύπαρξη του παραδείσου καί της κολάσεως, στην τελική Κρίση, αλλά ταυτόχρονα, χωρίς διακοπές να τους ψιθυρίζουμε: «Μη βιάζεστε να μετανοήσετε. Άφετε αυτό το έργο στα γεράματα σας, διότι ό θάνατος θ’ αργήσει. Τώρα να χαίρεσθε τίς απολαύσεις της ζωής, να ικανοποιείτε όλες τίς σαρκικές σας επιθυμίες, διότι έχετε αρκετό χρόνο μπροστά σας»! Καί κάνοντας εμείς τα δελεαστικά μαγικά μας έργα, δεν θα καταλαβαίνουν αυτοί πότε περνάει ό καιρός καί έρχεται το τέλος τους. Ό θάνατος θα έρχεται ξαφνικά καί θα τους ευρίσκει απροετοίμαστους καί τότε αυτοί θα είναι για πάντα δικοί μας.
Τότε ό άρχισατανάς κούνησε το κεφάλι του ικανοποιητικά. Γρύλισε από μια διαβολική χαρά καί με μία βιαστική λαχτάρα τους είπε:
- Πηγαίνετε καί κάνετε, όπως ακούσατε από τον συνάδελφο σας!

Έτσι, μόνο τυπικά καί για τα μάτια του κόσμου εκπληρώνουν οί άνθρωποι τα χριστιανικά τους καθήκοντα, έφ’ όσον σε κάθε στιγμή οι πονηροί δαίμονες τους ψιθυρίζουν δελεαστικά για τίς απολαύσεις αυτού του κόσμου καί οί άνθρωποι υπακούουν. Δεν αλλάζουν την τακτική τους καί συνεχίζουν να ικανοποιούν τίς επιθυμίες τους καί τίς αμαρτίες τους, περιφρονώντας τίς πατρικές συμβουλές καί την αληθινή μετάνοια, έστω καί στα γεράματα τους.

http://kotsarikos.com/2013/01/12/πως-μα ... με-την-αν/

[ΜΙΧΣ]

προτείνω καλύτερα να επαινούμε τους ανθρώπους για την πίστη τους στον Θεό, στην ύπαρξη του παραδείσου καί της κολάσεως, στην τελική Κρίση, αλλά ταυτόχρονα, χωρίς διακοπές να τους ψιθυρίζουμε: «Μη βιάζεστε να μετανοήσετε. Άφετε αυτό το έργο στα γεράματα σας, διότι ό θάνατος θ’ αργήσει. Τώρα να χαίρεσθε τίς απολαύσεις της ζωής, να ικανοποιείτε όλες τίς σαρκικές σας επιθυμίες, διότι έχετε αρκετό χρόνο μπροστά σας»! Καί κάνοντας εμείς τα δελεαστικά μαγικά μας έργα, δεν θα καταλαβαίνουν αυτοί πότε περνάει ό καιρός καί έρχεται το τέλος τους. Ό θάνατος θα έρχεται ξαφνικά καί θα τους ευρίσκει απροετοίμαστους καί τότε αυτοί θα είναι για πάντα δικοί μας.
Τότε ό άρχισατανάς κούνησε το κεφάλι του ικανοποιητικά. Γρύλισε από μια διαβολική χαρά καί με μία βιαστική λαχτάρα τους είπε:
- Πηγαίνετε καί κάνετε, όπως ακούσατε από τον συνάδελφο σας!

Πολύ ψυχωφέλιμο κείμενο Αδελφέ μου! Ευχαριστώ! Ετσι ακριβώς κάνουν αυτοί οι μισόκαλοι εχθροί του ανθρώπου... που και νηστεύουν διαρκώς, και αγρυπνούν συνεχώς και δουλεύουν διαρκώς την απώλεια της ψυχής μας...

[nickzark]

δυστηχώς ετσι ειναι