"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

16 Φεβρουαρίου

Των αγίων Μαρτύρων Παμφίλου, Ουάλεντος, Παύλου, Σελεύκου, Πορφυρίου, Ιουλιανού, Θεοδούλου, Ηλία, Ιερεμίου, Ησαΐου, Σαμουήλ και Δανιήλ. «Ούτοι οι ένδοξοι Μάρτυρες εν τω έκτω έτει του κατά Διοκλητιανόν διωγμού εις μαρτύριον ήχθησαν, εκ διαφόρων άμα πόλεων, και επιτηδευμάτων, και αξιωμάτων, εις μίαν την εν τω Χριστώ πίστιν συνενωθέντες» γράφεται στο Συναξάρι τους. Δηλαδή δώδεκα άγιες ψυχές – μια άγια ψυχή! Και δώδεκα άγιες καρδιές – μια άγια καρδιά! Και δώδεκα άγιες θελήσεις – μια άγια επιθυμία κι οι δώδεκα! Μια αγία δωδεκάδα τιμούμε σήμερα! Δώδεκα αγιόητες μαζί! Χριστέ μου, άγιε αγίων!

18 Φεβρουαρίου

Μαρτύρησε ο νεαρός Παρηγόριος. Έχασε το φίλο του ο Λέων. Κι έγινε λιοντάρι σαν επέστρεψε απ’τον τάφο του φίλου του. Και σύντριψε τα είδωλα. Πιάστηκε, ανακρίθηκε, ομολόγησε θαρρετά, βασανίστηκε, οδηγήθηκε στο χείλος ενός γκρεμού, προσευχήθηκε, και πριν τον πετάξουν κάτω στο φαράγγι, πέταξε αυτός στον ουρανό κι αντάμωσε το φίλο του στις χαρές του Παραδείσου. Να αληθινή και αιώνια φιλία!

19 Φεβρουαρίου

Από νεαρή αρχοντοπούλα γίνεται μάνα της ψυχής και της καρδιάς σε πολλές κατατρεγμένες Ελληνοπούλες – και Οθωμανίδες ακόμη – και τις λυτρώνει από την οικονομική και ηθική αθλιότητα, που τις απειλούσε, κάνει το Μοναστήρι της μυστικό εργαστήρι ανάστασης και εστία αγάπης για κάθε πονεμένο του έθνους, χύνει κι αυτό το αίμα της μαρτυρικά για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία, και γίνεται, έτσι, η οσιοεθνομάρτυς Φιλοθέη η Αθηναία, η θαυμαστή σ’όλη την Ευρώπη.

Μια αρχοντοπούλα αγία!

Οσίων την έλλαμψιν εισδεδεγμένη σεμνή, την πόλιν αφαίδρυνας των Αθηναίων τη ση ασκήσει και χάριτι. συ γαρ εν ευποιίαις διαλάμπουσα Μήτερ, ήθλησας δι’αγάπης ευσεβώς του πλησίον. διο σε, ω Φιλοθέη, Χριστός εδόξασε.

22 Φεβρουαρίου

Τη ημέρα ταύτη η Αγία Ανθούσα και οι δώδεκα αυτής οικέται ξίφει τελειούνται – μαζί, αδελφικά πέφτουν κοντά – κοντά δούλοι και κυρά, όπως αδελφικά ζούσαν. Μαζί στη ζωή – μαζί στον μαρτυρικό θάνατο – μαζί στη βασιλεία του Θεού! Ευλογημένη ενότητα!

23 Φεβρουαρίου

Τη ημέρα ταύτη ο Άγιος Μάρτυς Κλήμης ξίφει τελειούται. Τη αυτή ημέρα η Αγία Μάρτυς Θεή ξίφει τελειούται. Απ’άλλες, μπορεί, επίγειες πατρίδες, με την ουράνια όμως χαρά στην καρδιά, σ’αυτήν τα βλέμματα στραμμένα και ωραϊσμένα, πορφυρούμενοι άγγελοι δυο μαζί πετούνε στα ουράνια.

26 Φεβρουαρίου

Τη αυτή ημέρα η αγία Φωτώ, αδερφή αυτής (της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος) ξίφει τελειούται. Τη αυτή ημέρα η Αγία Φωτίς, ετέρα αδελφή αυτής, εις δύο προσδεθείσα δένδρα και διαμερισθείσα τελειούται. Τη αυτή ημέρα η αγία Παρασκευή η ετέρα αδελφή αυτής ξίφει τελειούται. Τη αυτή ημέρα η αγία Κυριακή, ετέρα αδελφή αυτής, ξίφει τελειούται. Τη αυτή ημέρα ο άγιος Μάρτυς Ιωσής, ο υιός της Αγίας Φωτεινής, ξίφει τελειούται. Τη αυτή ημέρα ο άγιος Φωτεινός, ο έτερος υιός αυτής, ξίφει τελειούται.

- Πάντες υπέρ Χριστού χαίροντες και αγαλλιώμενοι αποθνήσκομεν, είχε πει στον θηριώδη Νέρωνα η Αγία Φωτεινή.

Έτσι και έκαναν, αφού δέχθηκαν προηγουμένως φοβερά και τρομερά βασανιστήρια.

Δεν είναι ολοφάνερη και ολοζώντανη η παρουσία και η χάρη του Κυρίου Ιησού; Δεν είναι όπως τότε στο πηγάδι, μα με την παντοδυναμία Του τώρα;

Ταις αυτών πρεσβείαις ο Θεός ελέησον ημάς. Αμήν.

1 Μαρτίου

Δες, μια πανέμορφη κοπέλλα, κρίνος δροσερός και μοσχομύριστος, ρίχνει τούτο το θαυμάσιο δώρο του Θεού στο Βόρβορο και δέχεται να το καταπατούν με τα χονδροπάπουτσά τους η βία και η ασέλγεια. Μαζί της βορβορώνονται κι άλλοι – εικόνες του άγιου Θεού κι αυτοί. Συνάζει πλούτο πολύ, μα και δυστυχία ψυχική περισσότερη. Ο Κύριος όμως εξακολουθεί να την αγαπά και στέλνει ένα ευλαβικό κρινόλευκο μοναχό και της λέει για μετάνοια και επιστροφή και σωτηρία. Πείθεται, βγαίνει απ’το βόρβορο, καθαρίζεται με το Άγιο Βάπτισμα και βλέπει τους αγγέλους να την οδηγούν στον ουρανό. Μοιράζει τότε τον πλούτο της στους πτωχούς και πηγαίνει σε Μοναστήρι. Την καταγγέλουν και την οδηγούν στον Βασιλέα της Φοικίνης Αυρηλιανό οι πρωην συναμαρτωλοί της, αυτή όμως ανασταίνει με θαύμα του Θεού το νεκρό παιδί του βασιλιά, και κερδίζει τον πατέρα στον Χριστό! Ύστερα από χρόνια ανακρίνεται πάλι από τον ηγεμόνα της ιδιαίτερης πατρίδας της, της Ηλιούπολης, και, κάνοντας πάλι θαύμα ευεργετικό, αφήνεται ελεύθερη. Από το Βικέντιο ομως, τον διάδοχο του Διογένη, μαρτυρεί με αποκεφαλισμό, λούζεται και με το αίμα της, και ανεβαίνει στον ουρανό πεντακάθαρη και αγία Μάρτυς.

Η αγάπη του Θεού – Πατέρα ξαναδέχθηκε κοντά Του τιμημένη και δοξασμένη, αγιασμένο κρίνο πορφυρό του Παραδείσου, την άλλοτε βορβορωμένη κόρη του Ευδοκία, χάρη στη μετάνοια και την άγια κατόπι ζωή της.

2 Μαρτίου

Πρώτος στο παλάτι του Μαξιμιανού και κορυφαίος Συγκλητικός ήταν ο Ησύχιος. Μα στη διαταγή του αυτοκράτορα να φύγουν οι χριστιανοί απ’το παλάτι, αποχωρεί κι αυτός θαρρετά, προτιμώντας την αγάπη και την τιμή του Θεού από την ψεύτικη του αυτοκράτορα. Τότε διατάσσει εκείνος να του βγάλουν τα πολυτελή ρούχα του Συγκλητικού και να του φορέσουν φτωχό γυναικείο ένδυμα.
- Δεν ντέπεσαι τώρα έτσι; τον ρωτά.
- Προτιμώ την αιώνια τιμή του Κυρίου Ιησού, απάντησε εκείνος με καύχηση με υψωμένο το κεφάλι.
- Δέστε στο λαιμό του μυλόπετρα και ρίξτε τον στον Ορόντη ποταμό!, πρόσταξε τότε ο υπερθηριώδης αυτοκράτορας, και μετέθεσε, έτσι, χωρίς να το θέλει, τον Συγκλητικό στο παλάτι του ουρανού!
Το άξιζε ο άγιος Ησύχιος να είναι Συγκλητικός του ουράνιου Βασιλέως της αγάπης, παρά του επίγειου του μίσους και του κάθε λογής εγκλήματος. Τ’αξιζε!

Τη αυτή ημέρα η αγία Παρθένος Ευθαλία ξίφει τελειούται από τον αδελφό της Τερμιλιανό. Τον εμπόδισε να πνίξει τη χριστιανή μητέρα τους κι αυτός τη γυμνώνει, την μαστιγώνει σκληρά και την αποκεφαλίζει, γιατί δήλωσε πώς κι αυτή είναι χριστιανή: Δεν τον συγκράτησε το θαύμα της προσωρινής τυφλώσεως του υπηρέτη του με την προσευχή της Ευθαλίας για να μη την εξευτελίσει.
Ζωή προσφέρει η αγία – θάνατο ο άθλιος άπιστος αδελφός της...

4 Μαρτίου

Βλέποντας την υπομονή, τη δύναμη, το χαμόγελο και το θαύμα ακόμη στα φρικτά βασανιστήρια των αδελφών Παύλου και Ιουλιανής οι Κοδράτος, Ακάκιος και Στρατόνικος γίνονται από φοβεροί δήμιοι θαρραλέοι πιστοί ομολογητές και άγιοι μάρτυρες. Ξίφει τελειούνται.
Να η δύναμη της πίστεως στο Θεό. Κάνει άκακα αρνάκια τους πεινασμένους λύκους.

5 Μαρτίου

Ο όσιος Μακάριος ο μοναχός αγαπούσε και τα θηρία ακόμα. Το ήξεραν αυτό αυτά. Έτσι, μια μέρα μπήκε μέσα στην αυλή του μια ύαινα με τυφλό τον σκύμνο της. Ο άγιος σπλαγχνίστηκε και τη μάνα και το παιδί της, πόνεσε με τον πόνο και την παράκληση για θεραπεία, και βάζοντας σάλιο στα σβησμένα μάτια προσευχήθηκε θερμά στον Κύριο να κάνει το θαύμα της αγάπης Του. Και ο Δημιουργός άκουσε την πυρωμένη από αγάπη προσευχή και θεράπευσε τα μάτια του ζώου.
Η ζωογόνος αγάπη και χάρη του Αγίου Πνεύματος πλημμύριζε την ψυχή του αγίου Μακαρίου. Γι’αυτό έλαμπε το πρόσωπό του. Γι’αυτό.