Δημοσιεύτηκε: Τετ Ιαν 31, 2007 1:06 pm
Σύμφωνοι, αλλά η αγάπη δεν έίναι συναίσθημα, άλλά καρπός του Πνεύματος. Η προσευχή και η άσκηση οδηγούν στην αγάπη. Ένας μοναχός σημαίνει ότι δεν έχει αγαπη και δεν δραστηριοποιείται όποτε και οταν χρειαστεί;Ioanath έγραψε:Κανείς δεν υποτιμά τον μοναχισμό. Αυτό που είπα είναι ότι εφ'όσον δεν επιλέξαμε το μοναστήρι έχουμε χρέος να παλέψουμε μέσα στον κόσμο που ζούμε για το καλό το δικό μας και των άλλων, και όχι να κλεινόμαστε μέσα στο καβούκι μας και να κατηγορούμε όσους είναι απ' έξω.parikos_ έγραψε:Κλείσιμο στον εαυτό σου ο μοναχισμός; Η μεγαλύτερη επανάσταση είναι να παλεύεις με τον εαυτό σου και α πάθη σου και μετά θα έρχονται και από την Αυστραλία να ακούσουν ένα λόγο και να μεταμρφ΄΄ωνεται η ζωή τους (βλ. γ. Παΐσιο)Ioanath έγραψε: Αυτός είναι ο κόσμος μας Πόπη μου. Είτε τον αντέχουμε και τον διαχειριζόμαστε, είτε κλεινόμαστε στο καβούκι μας ή σε κάποιο μοναστήρι και παλεύουμε με τον ευατό μας.
Προτιμώ το πρώτο. Σίγουρα θα χάσουμε κάποια πράγματα αλλά ίσως κερδίσουμε περισσότερα. Σίγουρα επίσης θα ωφελήσουμε πολλούς αν πιστεύουμε ότι είμαστε οι σωστοί.
Κάποιος σοφός είχε πει ότι η σωτηρία έχει δυό δρόμους εξίσου δύσκολους:
να κλειστείς μέσα σε ενα μοναστήρι και να προσεύχεσαι να κλαις και να κάνεις μετάνοιες από το πρωί μέχρι το βράδυ
ή να μείνεις στο κόσμο και να αγαπάς τον πλησίον σου με λόγια και με πράξεις από το πρωί μέχρι το βράδυ.