Κίνηση Αγάπης

[eleimon]

Δε βλεπω να ανοιγεται κανενα θεμα γι αυτο πηρα την πρωτοβουλια να το ανοιξω εγω.Πλησιαζουν Χριστουγεννα θα κανουμε καμια κινηση αγαπης σαν συνολο?

Παρακατω παραθετω τεσσερα ιδρυματα,που βρισκονται στο νομο Αττικης,αν συμφωνειτε με καποιο απ αυτα η αν εχετε να προτεινετε καποια αλλα σε διαφορετικα μερη της Ελλαδας να κανουμε μια αρχη γιατι στην ουσια εμεινε ενας μηνας.

Να φροντισουμε να παραδωσουμε τα χρηματα το πρωτο δεκαημερο του Δεκεμβριου.Ακουω προτασεις,για να κατασταλαξουμε καπου.


1.Παιδικά Χωριά SΟS. Σωματείο, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, το οποίο προστατεύει
παιδιά που, για σοβαρούς κοινωνικούς λόγους, στερούνται μόνιμα τη φροντίδα των
φυσικών τους γονιών. Η προστασία και φροντίδα των παιδιών προσφέρεται σε μακρόχρονη
βάση, από την παιδική ηλικία μέχρι την επαγγελματική, οικονομική αποκατάστασή τους.


2.Αγκαλιά, Σύλλογος Προστασίας Αγέννητου Παιδιού. Φιλανθρωπικό μη κερδοσκοπικό
σωματείο το οποίο ιδρύθηκε το 1998. Μαζί με το Κέντρο Φροντίδας Μητέρας και Παιδιού ο
σύλλογος παρέχει εντελώς δωρεάν υπηρεσίες σε εγκύους που αντιμετωπίζουν κάθε είδους
προβλήματα λόγω της εγκυμοσύνης τους καθώς και μετά τη γέννηση του παιδιού.


3.Φλόγα, Σύλλογος Γονιών Παιδιών με Νεοπλαστική Ασθένεια. Δημιουργήθηκε το 1982 ως
σύλλογος μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με σκοπό την υποστήριξη των 3.000 περίπου
οικογενειών παιδιών με καρκίνο από όλη την Ελλάδα, με σκοπό την εξασφάλιση της
καλύτερης δυνατής φροντίδας από κάθε πλευρά, ιατρική, ψυχική και κοινωνική.


4.Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας. Ιδρύθηκε το 1889 από τον Ιωάννη και τη
σύζυγό του Μαριγώ Χατζηκυριακού με σκοπό την περίθαλψη ορφανών και άπορων κοριτσιών.

[panagiotisspy]

Μέσα.
Μπράβο Ελπίδα, Δόξα τω Θεώ!

[Captain Yiannis]

Πολύ ωραία

Να σκεφθούμε επίσης τους περιθωριακούς της ζωής , αυτούς δηλαδή που ζούν κάτω από γέφυρες
και κοιμούνται στα παγκάκια , καθώς και τους φυλακισμένους ,

αν είναι ευλογημένο

[vasilisalt]

Ελπίδα είσαι καταπληκτική.
Όλες οι προτάσεις μου φαίνονται υπέροχες, αλλά
προσωπικά θα πρότεινα κάτι για ιεραποστολή.
Πρόαφατα είχα ενημέρωση για το έργο που γίνεται στο Καμερούν
και το συγκινήθηκα είναι λίγο.

Εννοείται πως θα συμμετάσχω σε όποιο θέμα και από όποιο μετερίζι.

[vasilisalt]

Άσυλο ανιάτων. Η ευγενική μικρόπολη εκπέμπει SOS

››.Η πόρτα είναι πάντα ανοιxτή. Και για τους φιλοξενούμενους που μπαινοβγαίνουν ελεύθερα και συναναστρέφονται με τον κόσμο της γειτονιάς, και για τους επισκέπτες που έρχονται για να δουν τους ανθρώπους τους ή για να προσφέρουν βοήθεια εθελοντικά. Το Άσυλο Ανιάτων είναι μια ανοιχτή, φιλόξενη και ιδιαιτέρως ευγενική μικρόπολη, ηλικίας 116 ετών, στην Κυψέλη. Το «παιδί» του είναι το Ίδρυμα Περιθάλψεως Χρονίως Πασχόντων. Βρίσκεται στον ίδιο χώρο από το 1972. Το Άσυλο Ανιάτων είναι το φιλανθρωπικό σωματείο, το οποίο με τα έσοδά του χρηματοδοτεί το Ίδρυμα. Στις εγκαταστάσεις του φιλοξενούνται και περιθάλπονται τουλάχιστον 235 ασθενείς απ’ όλη την Ελλάδα, με παθήσεις που δεν έχουν βρει ακόμα γιατρειά, από παραπληγίες μέχρι σκλήρυνση κατά πλάκας. Δίπλα τους σε 24ωρη βάση εργάζονται αθόρυβα δεκάδες νοσηλευτές, γιατροί, φυσιοθεραπευτές, τραπεζοκόμοι και εθελοντές.
Ένας χώρος πλήρης, σχεδόν αυτάρκης, με δικό του ραφείο, κουρείο, εργαστήριο για τη συντήρηση των αμαξιδίων, εντευκτήριο, χώρο εργασιοθεραπείας και έκθεσης χειροτεχνημάτων των ασθενών, λεβητοστάσιο, ιματιοθήκη. Χώρος καταπράσινος με δόμηση χαμηλή και βλάστηση πυκνή. Οι Κυψελιώτες θεωρούν το Άσυλο «πνεύμονα» της γειτονιάς. «Είμαστε σαν μια μικρή πόλη μέσα στη μεγαλούπολη. Το Ίδρυμα δεν είναι νοσοκομείο. Από το νοσοκομείο ο ασθενής βγαίνει, παίρνει εξιτήριο. Εδώ όλα είναι μόνιμα» εξηγεί ο Γιώργος Αλεξόπουλος. Μόλις και διακρίνεται πίσω από τις στοίβες φακέλων. Δεκαεννέα χρόνια μαζί με τον Γιώργο Παπαηλίου στο ίδιο γραφείο, επιμελούνται των περιουσιακών στοιχείων του Ασύλου: «Αυτό που κάνουμε είναι λειτούργημα με τεράστιο εύρος θεμάτων για να ασχοληθούμε». Τον τελευταίο καιρό τα θέματα πολλαπλασιάστηκαν. Η οικονομική ύφεση βρήκε κι αυτή την πόρτα του ιδρύματος ανοιχτή και μπήκε.

«Μη μας φορολογείτε»
Τα έξοδα είναι καθημερινά και υπέρογκα. Τα έσοδα, τουλάχιστον για το ίδρυμα, προέρχονται μόνο από τα νοσήλια των δύο ασφαλιστικών ταμείων των ασθενών, ΙΚΑ και ΟΓΑ. Υπάρχει κι ένας μικρός αριθμός ασθενών, οι οποίοι είναι ανασφάλιστοι, χωρίς πόρους. «Έχουμε εδώ ανθρώπους άπορους» μας λέει η διευθύνουσα του ιδρύματος Δήμητρα Πατρινού και συμπληρώνει: «Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσες πάνες, χαρτοπετσέτες και φανελάκια χρειαζόμαστε σε καθημερινή βάση. Δεν έχουμε βιομηχανία για να μπορούμε από μόνοι μας να παρέχουμε τα πάντα στους ασθενείς». Το ημερήσιο κόστος του κάθε ασθενούς υπολογίζεται περίπου στα 115 ευρώ. Το ΙΚΑ καταβάλλει 52 ευρώ ημερησίως και ο ΟΓΑ 44 ευρώ, με σχετική καθυστέρηση. Το υπόλοιπο αναλαμβάνει να καλύψει με τους πόρους του το Άσυλο Ανιάτων. Σύμφωνα με την έκθεση πεπραγμένων του Ασύλου, οι τακτικοί πόροι προέρχονται από ενοίκια, προσφορές, κληροδοτήματα και χρηματικές δωρεές. Η ίδια έκθεση υπογραμμίζει ότι η παρούσα οικονομική κρίση επηρέασε «τρομερά τα έσοδα του Ασύλου και έκανε ακόμα μεγαλύτερο το έλλειμμά του».
.................................................................................................................................

Οικογενειακή υπόθεση
Δεν είναι εύκολη η επίσκεψη σ’ ένα χώρο που φιλοξενεί ανθρώπους άρρωστους που δεν θα γίνουν καλά. Αποφασίζω να καθυστερήσω την επίσκεψη στους θαλάμους και θαυμάζω το κτίριο που στεγάζονται τα γραφεία του Ασύλου. Είναι από τα πλέον ιστορικά της Αθήνας. Ανήκε αρχικώς στον Βρετανό ναύαρχο σερ Πάλτνι Μάλκολμ – διοικητή του βρετανικού στόλου της Μεσογείου το 1831. Ήταν αυτός που αντικατέστησε το ναύαρχο Κόδρινγκτον. Σύμφωνα με μια εκδοχή ο Μάλκολμ διάλεξε να χτίσει την έπαυλή του στην περιοχή διότι εκεί είχε στήσει ο πασάς Μεχμέτ Ρεσίτ (Κιουταχής) τη σκηνή του όταν πολιορκούσε την Ακρόπολη. Ο Βρετανός ναύαρχος λέγεται ότι θέλησε να δείξει στους Έλληνες ότι η απελευθέρωση της χώρας τους ήταν γεγονός και ότι θα έπρεπε και άλλοι να χτίσουν σπίτια στην ερειπωμένη γη. Αργότερα το κτίριο αγοράστηκε από τους Σπυρίδωνα και Χαρίλαο Τρικούπη.

Το γραφείο της Δήμητρας Πατρινού είναι σε ένα διώροφο κτίριο κατασκευής του ’60. Εκεί είναι οι θάλαμοι των ασθενών. Το 90% εξ αυτών είναι κατάκοιτοι και ακρατικοί. Γύρω μου κυκλοφορούν γιατροί και νοσηλευτές. «Η ζωή των ασθενών να είναι όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική. Αυτό είναι το μόνο που με νοιάζει» λέει η παθολόγος του ιδρύματος Σοφία Κοτσαλίδου. Η προϊσταμένη με τη στολή νοσοκόμας που θυμίζει Ερυθρό Σταυρό γνωρίζει με το όνομά του κάθε ασθενή και θυμάται καλά το ιστορικό του. Πέσαμε πάνω στην ώρα του φαγητού. Κάποιοι έχουν τα κρεβάτια τους διακοσμημένα και διψούν για κουβέντα. Κάποιοι άλλοι δεν έχουν καμία αντίληψη του χώρου γύρω τους. Ένας, από τους πιο καινούργιους, διαμαρτύρεται γιατί δεν του επιτρέπουν το κάπνισμα. Η ατμόσφαιρα είναι οικογενειακή και αρχηγός αυτής της οικογένειας εδώ και 30 χρόνια είναι η πρόεδρος του ΔΣ Μαρία Γ. Οικονομοπούλου: «Είμαστε μια οικογένεια. Βρισκόμαστε εδώ χωρίς καμία ιδιοτέλεια. Ποτέ δεν βγήκαμε προς τα έξω για να διαφημίσουμε ή να αναδείξουμε το έργο μας. Πιστεύουμε ότι η κατάσταση και η ζωή των ασθενών μας αποτελεί την καλύτερη προβολή για μας». Οι συνομιλητές μου δηλώνουν αισιόδοξοι. Το Άσυλο θα αντέξει και θα ξεπεράσει και αυτή τη δυσκολία. Εξάλλου δεν είναι η πρώτη φορά.

Λίγες μέρες μετά, ψάχνοντας να βρω στοιχεία από την ιστορία αυτής της ευγενικής μικρόπολης, πέφτω σε ένα άρθρο με τίτλο άκρως επίκαιρο: «Το Άσυλο Ανιάτων περνάει δύσκολες μέρες. Ας το έχουν υπόψιν τους οι φιλάνθρωποι» - Περιοδικό «Θησαυρός», 5 Μαρτίου του 1950.

[eleimon]

Αν συμφωνησουμε για ιεραποστολη,προσωπικα δεν εχω κανενα απολυτως προβλημα, ο πιο καταλληλος να μας διαφωτισει ειναι ο Νικος (pilotos),για το ποια κατευθυνση θ ακολουθησουμε.

Βεβαια το θεμα μπηκε σημερα και Σαβ-Κυρ δεν επισκεπτονται συνηθως πολλα ατομα τον ιστοχωρο,απο βδομαδα ομως πρεπει να παρθει μια αποφαση.

[stathis73]

Αν συμφωνησουμε για ιεραποστολη,προσωπικα δεν εχω κανενα απολυτως προβλημα, ο πιο καταλληλος να μας διαφωτισει ειναι ο Νικος (pilotos),για το ποια κατευθυνση θ ακολουθησουμε.

Βεβαια το θεμα μπηκε σημερα και Σαβ-Κυρ δεν επισκεπτονται συνηθως πολλα ατομα τον ιστοχωρο,απο βδομαδα ομως πρεπει να παρθει μια αποφαση.

Μια πολυ καλη κινηση παιδια, καλο ειναι να μπει καποιο παιδι που ξαναεχει ασχοληθει γιατι ειναι πολυ ομορφη κινηση και αξιζει να κανουμε ολοι μαζι μια καλη πραξη για αυτα τα παιδια.

Προχθες που πηγαινα στο σπιτι ειδα δυο οικογενειες να ψαχνουν μεσα σε σκουπιδια και ακομα ειμαι στεναχωρημενος, εμεις τα εχουμε ολα και αλλα παιδακια περιμενουν να βρουν κατι στα σκουπιδια.
Ο Θεός να μας λυπηθει.

[toula]

Καλημέρα παιδιά. Πολύ καλή η σκέψη της Ελπίδας ! Γι οποιοδήποτε ίδρυμα αποφασισθεί συμφωνώ να συμμετέχω και εγώ αλλά και στην εξωτερική ιεραποστολή γίνεται σπουδαίο έργο. Προσωπικά έχω επαφή με τον Μητροπολίτη Ειρηνουπόλεως κ. Δημήτριο που επιτελεί σπουδαίο έργο στην Τανζανία στην Αφρική. Πριν 5 χρόνια έστειλα ένα ποσό και βάπτισα ένα παιδάκι και έκτοτε παρακολουθώ τις προσπάθειες του, οι οποίες και καρποφορούν με την βοήθεια των πιστών και από την Ελλάδα.
Υπάρχουν τόσα πολλά ιδρύματα και άνθρωποι που έχουν πραγματική ανάγκη !

[vasilisalt]

Το επαναφέρω για να το δει και το Σμαρούλι μας.
Και να λάβει θέση...

[smarti]

Το επαναφέρω για να το δει και το Σμαρούλι μας.
Και να λάβει θέση...

Βασίλη καλημέρα!!
Το διαβάζω εδω και καιρό αυτό το ποστ , αλλα δεν γράφω κατι συγκεκριμένο γιατι έχω κάτι στο νου μου και περιμένω μια απάντηση απο τον πνευματικό μου για να μπορω να τη γραψω. Ελπίδα μου ελπίζω να μην θυμώσεις που ενω άνοιξες εσυ το θέμα...τωρα και εγω γραφω τα δικά μου.... Αυτό που έχω στο νου αλλα περιμένω ευλογία πρωτα για να το πω...είναι μια πολλή ωραια προταση.... η προσφορά του καθενός μας θα πιασει τόπο.....δεν ξερω κατα ποσο θα την δεχτείτε..αλλα έχει ο Θεός. Περιμένετε λοιπόν αν θέλετε νεότερα. Εντάξει?