Φτάνοντας εκεί είχα σχηματίσει μια εικόνα πως θα βλέπαμε παιδιά φοβισμένα, μαζεμένα, γενικά προβληματισμένα, αντίθετα όμως είδαμε μια τεράστια οικογένεια γεμάτη υγεία που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα.
Ότι και να πούμε εμείς, γι΄αυτές τις μονάχες που με μητρική στοργή και χριστιανική αγάπη, χωρίς να παραβλέπουν τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις του μοναχικού τους βίου, φροντίζουν τα παιδία όπως ο καλύτερος γονιός, είναι λίγο!
Ήταν μια απίστευτη εμπειρία , αυτό που λάβαμε από αυτά τα παιδιά και τις μοναχές ήταν θείο δώρο!
Κλείνοντας θέλω να ευχαριστήσω τον Νίκο και την Σοφούλα του, την Αγγελικούλα μας, τον κολλητό μου τον Βασίλη, τον Οδυσσέα, τον Δήμο, τον Διονύση, και τον Διονύση, κάθε φορά που τους βλέπω γεμίζει η ψυχή μου
Επίσης θέλω να ευχαριστήσω αυτούς που είχα την τιμή και χαρά να συναντήσω για πρώτη φορά, τον κύριο Κώστα, την Ελπίδα και τον Νικολάκη της, την Τούλα, τον Γιώργο, τον Ευθύμη, και τον Σωτήρη, εύχομαι να ξαναβρεθούμε σύντομα.
Μπράβο σε όλους όσους συμμετείχαν και είχα την τιμή να εκπροσωπήσω!!!
Δόξα Σοι Ο Θεός!
Βασίλης: Σας φέραμε και μια επιταγή
Μοναχή Παρθενία: Σας ευχαριστούμε
Βασίλης: Ακάλυπτη είναι βέβαια…
Μοναχή Παρθενία:…
Βασίλης: Δώστε την και εσείς κάπου… να βολευτούμε όλοι
Μοναχή Παρθενία: Περιμένετε να έρθει η αδελφή που είναι υπεύθυνη στα οικονομικά!!!
