Θεολογική Ημερίδα από την Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς 15/2/2012

[aposal]

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Πειραιῶς διοργανώνει τήν Τετάρτη 15η Φεβρουαρίου ἐ.ἔ. καί ὥρα 4.00 μ.μ.
στό Στάδιο Εἰρήνης καί Φιλίας, Ν. Φάληρο Πειραιῶς (αἴθουσα «Μελίνα Μερκούρη»)
μέ ἐλεύθερη εἴσοδο
Ἡμερίδα θεολογικοῦ προβληματισμοῦ,
κατά τό ἐπισυναπτόμενο Πρόγραμμα, μέ τό ἐξόχως ἐνδιαφέρον θέμα:

«Πατερικὴ Θεολογία καὶ μεταπατερικὴ αἵρεση »

Α΄ Συνεδρία
Προεδρεύων: Δημήτριος Τσελεγγίδης, Καθ. Πανεπ. Θεσσαλονίκης
Τοποθέτηση Προεδρεύοντος Συνεδρίας
Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός, Ὁμ. Καθηγητής Πανεπ. Ἀθηνῶν
«Ἀπὸ τὴν Πατερικότητα στὴν “μεταπατερικότητα”. Ἡ αὐτοαναίρεση τῆς Ὀρθοδόξου ἡγεσίας»
Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Ὁμ. Καθηγητής Πανεπ. Θεσσαλονίκης
«Ἡ σημασία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἡ πατρομαχικὴ ἄρνησή της»
Ἰωάννης Μαρκᾶς, Ἐρευνητὴς
«Μεταπατερικῶν ἔργα καὶ ἡμέραι»

Β΄ Συνεδρία
Προεδρεύων: Λάμπρος Σιάσος, Καθηγητὴς Πανεπ. Θεσσαλονίκης
Τοποθέτηση Προεδρεύοντος Συνεδρίας
Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ.κ. Ἱερόθεος
ΘΕΜΑ: «Ἡ μεταπατερικὴ θεολογία ἀπὸ ἐκκλησιαστικῆς προοπτικῆς»
Ἰωάννης Κουρεμπελές, Ἀναπλ. Καθηγητὴς Πανεπ. Θεσσαλονίκης
ΘΕΜΑ: «Ὀρθοδοξία ἀνορθόδοξη; Στιγμὲς στὴ σύγχρονη ἑλληνικὴ θεολογικὴ ἔκφραση καὶ στίγματα μετα-θεολογικῶν στιγμῶν»
Συζήτηση - Πορίσματα-Ψήφισμα. Λήξη ἡμερίδος
Ἡ παρουσία σας θά συντελέσῃ στήν ἐνδυνάμωση τῆς πίστεως καί τῆς ἀληθείας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

[babisgr]

Να θυμίσω και το πρόγραμμα:

http://www.scribd.com/doc/79454586/%CE% ... E%AF%CE%B1

[angieholi]

Κατάμεστη ήταν η αίθουσα στο ΣΕΦ, όπου πραγματοποιήθηκε η ημερίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς με θέμα: "Πα­τε­ρι­κή θε­ο­λο­γί­α καί με­τα­πα­τε­ρι­κή αίρε­ση".

Το παρών στην ημερίδα έδωσαν ο Αρχιεπίσκοπος Σινά κ. Δαμιανός, ο Μητροπολίτης Γλυφάδας κ. Παύλος, ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος, ο Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφείμ και Επίσκοπος Μαραθώνος κ. Μελίτων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ημερίδα, παρέστη και ο Αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας κ. Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος.

Επίσης παρέστησαν ο Έξαρχος του Παναγίου Τάφου, Αρχιμ. Δαμιανός, Ηγούμενοι Ιερών Μονών, Καθηγητές, κληρικοί, μοναχοί, μοναχές και πλήθος κόσμου.

Στην έναρξη της ημερίδας χαιρετισμό απεύθυνε ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε ότι "η σημερινή ημερίδα είναι μια ομολογιακή μαρτυρία, στην λεγόμενη μεταπατερική θεολογία των ημερών μας".

Επίσης μίλησαν Μητροπολίτες, ο π. Γεώργιος Μεταλληνός, ο Αρχιμ. Αθανάσιος προηγούμενος της Ι.Μ. Μεγάλου Μετεώρου, ο π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης, ο Καθηγήτης κ. Τσελεγγίδης και πολλοί άλλοι διακεκριμένοι Θεολόγοι.

[angieholi]

Στην χθεσινή ημερίδα "έτυχε" να βρεθώ και εγώ και αν έφτασα εκεί γύρω στις 5 (λόγω δουλειάς) θα τολμήσω να σας μεταφέρω λίγο τον παλμό της χθεσινής εκδήλωσης.
Η αίθουσα ήταν κατάμεστη με έντονη την παρουσία Ιερέων, Μοναχών και Μοναζουσών αλλά και αρκετών λαϊκών, ιδιαίτερα νεαρής ηλικίας, κάτι που μου έκανε εντύπωση.
Η εκδήλωση ήταν πολύ όμορφα οργανωμένη, με το που έμπαινες μέσα σε γέμιζαν με πλούσιο υλικό: 2 βιβλια, την εφημερίδα του Ορθοδόξου Τύπου, έντυπο της πολιτικής κίνησης "Κοινωνία" και φυσικά ένα πολύ ωραίο folder της Μητροπόλεως με μέσα στυλο, μπλοκ και ένα ψυχοφελές βιβλιάρακι από την γνωστή εκδοτική "Ορθόδοξο Κυψέλη" .
Δυστυχώς έχασα την ομιλία του Μητροπολίτη Σεραφείμ και του π. Παύλου από την Αγία Αικατερίνη.
Όταν έφτασα, μίλαγε ο καθηγητής Τσελεγγίδης, στη συνέχεια ο π. Μεταλληνός και μετά ο νεαρός ερευνητής Ιωάννης Μαρκάς, η ομιλία του οποίου ήταν ιδιαίτερα καυστική, με την έννοια ότι αναφέρθηκε εξολοκλήρου στην Ακαδημία Βόλου και δεν δίστασε να αναφερθεί σε ονόματα και καταστάσεις. Σίγουρα κέρδισε το ακροατήριό του αφού συνεχώς το πλήθος τον χειροκροτούσε και άλλοτε φώναζε "Μπράβο, Πέστα!", ενώ άλλοτε φώναζε "Αίσχος!", όχι βέβαια για τον εκφωνητή αλλά για όσα "καυτηρίαζε".
Μετά έγινε ένα 15λεπτο διάλλειμα και μίλησαν στη σειρά ο καθηγητής Λάμπρος Σιάσος, ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος και τέλος ο π. Θεόδωρος Ζήσης. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες ήταν οι τοποθετήσεις των τελευταίων όπου ο μεν Μητρ. Ιερόθεος ανέλυσε την μεταπατερική θεολογία από θεολογικής πλευράς ενώ ο π. Ζήσης έκανε μια αναφορά στο παρελθόν και πως αυτή η μεταπατερική αίρεση δεν είναι πρωτοεμφανιζόμενη τώρα στις μέρες αλλά υποβόσκει εδώ και χρόνια, κάτι που ανέφερε και ανέλυσε και ο π. Μεταλληνός.

Έτσι λοιπόν αναφέρθηκε ότι η μεταπατερική Θεολογία δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά εδώ και αρκετά χρόνια έχει κάνει την εμφάνισή της, τόσο από τους Σλάβους στα νεότερα χρόνια, όσο και στη Δύση από πριν την Τουρκοκρατία. Η μεταπατερική θεολογία στο βάθος προτεσταντίζει και απλώς στην Ελλάδα κάνει την εμφάνισή της με την Ακαδημία του Βόλου, που όπως πολύ εύστοχα είπε ο π. Ζήσης, "Αυτή δεν είναι Ακαδημία, είναι επιδημία"........
Στην ουσία (αν κατάλαβα σωστά) θεωρούν ότι οι Πατέρες από τον 3ο αιώνα και μετά έχουν επηρρεαστεί από τους νεοπλατωνικούς και στωικούς φιλοσόφους (και αυτό γιατί κάτι προτεστάντες ερευνητές βρήκαν κάποιες ομοιότητες στους Πατέρες και τον νεοπλατωνισμό) οπότε θεωρούν ότι οι Πατέρες στηρίζονται και έχουν επηρρεαστεί από τους ειδωλολάτρες, επομένως έχουν ξεφύγει από την ορθή πίστη και δεν αποδέχονται τα 3 στάδια του καθαρισμού, του φωτισμού και της θέωσης του ανθρώπου.
Πραγματικά ειπώθηκαν πολύ ωραία και ενδιαφέροντα πράγματα για την πίστη μας και μάλιστα ο π. Ζήσης αν και είχε υπερβεί κατά πολύ τον χρόνο που έπρεπε να μιλήσει, εντούτοις από "ιερή αγανάκτηση", τρόπον τινά και αν επιτρέπεται η έκφραση, και ενώ του έκαναν σύσταση να τελειώσει, εκείνος "ξεσπάθωσε" λέγοντας"ότι δεν πειράζει να καθυστερήσουμε και λίγο και να κουραστούμε λιγο παραπάνω. Οι άγιοι Πατέρες έδωσαν το αίμα τους και μεις δεν μπορούμε να κάνουμε λίγο υπομονή να ακούσουμε όλα αυτά που αφορούν την ΠΙΣΤΗ μας;;;;"

Αν και στο πρόγραμμα υπήρχε η συζήτηση, δηλαδή να γίνουν ερωτήσεις και να δωθούν απαντήσεις από τους ομιλητές, εν τούτοις λόγω υπέρβασης του χρόνου, η ώρα είχε πάει 9, η συζήτηση ακυρώθηκε, δώθηκαν οι ευχαριστίες για όλους όσους πήραν μέρος, μίλησαν, βοήθησαν ή αγωνίζονται για την Ορθόδοξη Πίστη μας και αφού ανακοινώθηκε το πόρισμα της Ημερίδας, ψάλλοντας την "Υπερμάχω" η εκδήλωση έλαβε τέλος.
Το πόρισμα και συμπέρασμα πάντως της Ημερίδας με 2 μόνο λόγια είναι ότι η μεταπατερική θεολογία είναι ΞΕΝΗ προς την Ορθόδοξο πίστη μας!!!!!

Δεν ξέρω αν κάποιοι άκουσαν την Ημερίδα που μεταδιδόταν ζωντανά από την Πειραική Εκκλησία, πάντως θα ήταν ευχής έργο να αρχίζουν σιγά σιγά να "ανεβαίνουν" βίντεο ή οι ομιλίες από την εκδήλωση, οι οποίες με περισσότερη ησυχία και προσοχή να μελετηθούν, διότι ήταν πραγματικά πολύ ενδιαφέρον και όπως είναι φυσικό σε μια τέτοια πληθώρα ομιλιών και ακουσμάτων, αυτά που μπορεί να συγκρατήσει κανείς είναι ελάχιστα σε αυτά που μπορεί να αποκομήσει με πιο βαθειά μελέτη.

Συγχαρητήρια στον Μητρ. Πειραιώς και ο Θεός να του δίνει δύναμη και να τον κρατάει «σῶον, ἔντιμον, ὑγιᾶ, μακροημερεύοντα και ὀρθοτομοῦντα τόν λόγον τῆς ἀληθείας».
ΠΑΝΑΞΙΟΣ!

[angieholi]

Χαιρετισμός Μητρoπολίτου Πειραιώς κ.κ. Σεραφείμ (video) στην ημερίδα
««Πατερική Θεολογία και μεταπατερική αίρεση »

[xristianos.net]

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΤΡΟΜΑΧΟΙ ΑΡΝΗΤΑΙ ΤΗΣ

Περίληψη τῆς ὁμιλίας τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Ὁμ. Καθηγητοῦ π. Θεοδώρου Ζήση
στὴν ἡμερίδα τῆς Ἱ.Μ. Πειραιῶς μὲ θέμα «Πατερικὴ Θεολογία καὶ μετα-πατερικὴ αἵρεση»

Ἡ Ἐκκλησία κατὰ τὴ διαχρονική της συνείδηση, ἀπὸ τὴν ἀποστολικὴ ἐποχὴ μέχρι σήμερα, σέβεται καὶ τιμᾷ τοὺς Ἁγίους Πατέρες καὶ διδασκάλους, ὄχι γιὰ τὴν ἀνθρώπινη σοφία τους, ἡ ὁποία ὡς κτιστὴ παλιώνει καὶ φθείρεται καὶ γερνᾷ, ἀλλὰ γιὰ τὸν φωτισμό τους ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, οἱ ἐνέργειες τοῦ ὁποίου καὶ στὴν διδασκαλία τους καὶ στὴν ζωή τους δὲν παλιώνουν οὔτε γερνοῦν, ὥστε νὰ χρειάζονται ὑπέρβαση καὶ ξεπέρασμα, κατὰ τὴν καινοφανῆ διδασκαλία τῶν Μεταπατερικῶν Θεολόγων, παλαιῶν καὶ συγχρόνων.

Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι μόνον Ἀποστολική, ἀλλὰ καὶ Πατερική. Ἂν ἐπιτρεπόταν νὰ γίνει κάποια προσθήκη στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως, στὸ ἐκκλησιολογικὸ ἄρθρο «Εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν», θὰ μπορούσαμε κάλλιστα νὰ προσθέσουμε «καὶ Πατερικήν» : «Εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν, Ἀποστολικὴν καὶ Πατερικὴν Ἐκκλησίαν». Δὲν χρειάζονται ὑπέρβαση καὶ ξεπέρασμα οἱ Πατέρες, ὅπως δὲν ὑπερβαίνεται οὔτε τὸ κήρυγμα τῶν Ἀποστόλων, διότι, ὅπως λέγει ὁ α΄ κανὼν τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, «ἐξ ἑνὸς γὰρ ἅπαντες καὶ τοῦ αὐτοῦ Πνεύματος αὐγασθέντες ὥρισαν τὰ συμφέροντα». Τῶν Ἀποστόλων τὸ κήρυγμα καὶ τῶν Πατέρων τὰ δόγματα ὑφαίνουν ἀπὸ κοινοῦ τὸν χιτῶνα τῆς Ἀληθείας, κατὰ τὸ ὡραῖο κοντάκιο τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Πατέρων. Κατὰ δὲ τὸ Συνοδικὸν τῆς Ὀρθοδοξίας ποὺ ἐπαναλαμβάνει τὸν Ὅρο τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου: «Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν Οἰκουμένην ἐστήριξεν».

Λυπούμεθα, διότι ὁ Παπισμός, ὁ Προτεσταντισμὸς καὶ ὁ Διαφωτισμός, ποὺ ἐμείωσαν πρῶτοι τοὺς Ἁγίους Πατέρες, ἀπέκτησαν καλοὺς μαθητὰς καὶ ὀπαδοὺς καὶ ἐκ τῶν Ὀρθοδόξων, κυρίως μεταξὺ τῶν ὑποστηρικτῶν τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, στοὺς ὁποίους ἀνήκει καὶ ἡ προκαλέσασα τὴν συζήτησιν «Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν τοῦ Βόλου», μὲ τὸ πατρομαχικό της συνέδριο γιὰ τὴν «μεταπατερικὴ» καὶ «συναφειακὴ» Θεολογία. Γιατί ἆραγε παραμερίζουν καὶ ὑπερβαίνουν τοὺς Πατέρες οἱ σύγχρονοι Πατρομάχοι; Γιὰ τὸν ἴδιο λόγο ποὺ ἀντέδρασε καὶ ὁ παπικὸς θεολόγος Ἰωάννης τῆς Ραγκούσης λίγο πρὶν ἀπὸ τὴν Σύνοδο τῆς Φερράρας-Φλωρεντίας, ὅταν οἱ ὀρθόδοξοι Πατριάρχες ἐδέσμευαν διὰ ἐπισήμων γραμμάτων τοὺς ἐκπροσώπους των, νὰ ἀκολουθήσουν ὅσα οἱ Πατέρες στὶς οἰκουμενικὲς συνόδους καὶ στὰ συγγράμματά τους ὅριζαν. Ἂν εἶχε τηρηθῇ αὐτό, δὲν θὰ φθάναμε στὴν τελικὴ προδοσία καὶ ἀποστασία τῆς πίστεως. Ἐπειδὴ λοιπὸν καὶ τώρα μὲ τὸν Οἰκουμενισμὸ σχεδιάζεται παρόμοια καὶ χειρότερη ἀποστασία, θεωροῦν ὅτι μέγα ἐμπόδιο στὰ σχέδιά τους εἶναι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καὶ θέλουν νὰ τοὺς ὑπερβοῦν. Ἀποτελεῖ πάντως καὶ αὐτὸ περιφανῆ νίκη τῶν Ἁγίων Πατέρων, διότι ἀποδεικνύει ὅτι οἱ «μεταπατερικοὶ» θεολόγοι δὲν μποροῦν νὰ διαλεχθοῦν καὶ νὰ ἀντιμετωπίσουν τὴν διδασκαλία τους καὶ ἀλλάζουν δρόμο ξεπερνώντας τους.

Ἡ ἀντιπατερικὴ πάντως στάση τοῦ μασωνικῆς ἐμπνεύσεως Οἰκουμενισμοῦ καὶ Συγκρητισμοῦ, εἶναι σαφὴς ἀπόδειξη τοῦ ἀντιχρίστου χαρακτῆρος των, ἐφ’ ὅσον κατὰ τὸ ἱερὸ κείμενο τῆς Ἀποκαλύψεως, ὁ ἴδιος ὁ Ἀντίχριστος θὰ βλασφημήσει τοὺς Ἁγίους: «Καὶ ἤνοιξε τὸ στόμα αὐτοῦ εἰς βλασφημίαν πρὸς τὸν Θεόν, βλασφημῆσαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ καὶ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ, τοὺς ἐν τῷ οὐρανῷ σκηνοῦντας». Οἱ τῆς Ἐκκλησίας θὰ ἐξακολουθήσουμε νὰ ἀκολουθοῦμε τοὺς Ἁγίους Πατέρες, «ἑπόμενοι τοῖς θείοις Πατράσι», καὶ νὰ μὴ μετακινοῦμε ἢ ὑπερβαίνουμε τὰ ὅρια ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἐκεῖνοι ἔθεσαν «μὴ μεταίρειν ὅρια αἰώνια, ἃ ἔθεντο οἱ Πατέρες ἡμῶν». Πρὸς ὅλους δὲ τοὺς μεταπατερικοὺς καὶ ἀντιπατερικοὺς τοῦ συγχρόνου Οἰκουμενισμοῦ καὶ πανθρησκειακοῦ Συγκρητισμοῦ, ποὺ ἐκτὸς τῶν ἄλλων διακατέχονται ἀπὸ ἐγωισμὸ καὶ φιλοσοφικὴ ἔπαρση ἐπαναλαμβάνουμε τὸ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης: «Παυσώμεθα τοῦ θέλειν εἶναι τῶν διδασκάλων διδάσκαλοι. Μισήσωμεν τὸ λογομαχεῖν ἐπὶ καταστροφῇ τῶν ἀκουόντων. Πιστεύσωμεν ὡς οἱ Πατέρες ἡμῶν παραδεδώκασιν. Οὑκ ἐσμὲν τῶν Πατέρων σοφώτεροι· οὐκ ἐσμὲν τῶν διδασκάλων ἀκριβέστεροι».

http://www.impantokratoros.gr/metapater ... is.el.aspx

[babisgr]

Άμα βρείτε πουθενά τις ομιλίες των πρώτων ομιλιτών ανεβάστε τες γιατί τελικά δεν κατέβηκα πειραιά και θέλω να τις ακούσω..

[angieholi]

Όλη η Ημερίδα σε μορφή βίντεο (6 μέρη) από το ιστολόγιο "Αναβάσεις"


Ημερίδα.Πατερική Θεολογία καί μεταπατερική αἵρεση 1ο



Ημερίδα.Πατερική Θεολογία καί μεταπατερική αἵρεση 2ο
http://vimeo.com/36863949


Ημερίδα.Πατερική Θεολογία καί μεταπατερική αἵρεση 3ο



Ημερίδα.Πατερική Θεολογία καί μεταπατερική αἵρεση 4ο



Ημερίδα.Πατερική Θεολογία καί μεταπατερική αἵρεση 5ο



Ευχαριστίες και πορίσματα Ημερίδος (Μέρος 6ο)

[Loginos]

Η ΒΙΝΤΕΟΣΚΟΠΗΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ <<ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ>> ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥΜ ( ΑΠΟ ΟΤΙ ΕΠΕΣΕ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΜΟΥ)

[angieholi]

Το κείμενο χαιρετισμού του π. Αθανάσιου Αναστασίου στην Ημερίδα «Πατερική Θεολογία καί μεταπατερική αίρεση»


Ἀρ­χιμ. Ἀ­θα­να­σί­ου, Προ­η­γου­μέ­νου Ἱ­ε­ρᾶς Μο­νῆς Με­γά­λου Με­τε­ώ­ρου, Ἁ­γί­ων Με­τε­ώ­ρων
Χαι­ρε­τι­σμός στήν ἡ­με­ρί­δα «Πα­τε­ρι­κή θε­ο­λο­γί­α καί με­τα­πατερική αἵ­ρε­ση»

Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως Πει­ραι­ῶς, ΣΕΦ 15-2-2012



Σε­βα­σμι­ώ­τα­τοι, σε­βα­στοί πα­τέ­ρες, ἐλ­λο­γι­μώ­τα­τοι κ. Κα­θη­γη­τές, σε­βα­στό προ­ε­δρεῖ­ο, ἀ­γα­πη­τοί ἐν Χρι­στῷ ἀ­δελ­φοί,
Χαι­ρε­τί­ζον­τας τήν ἀ­πο­ψι­νή ἡ­με­ρί­δα τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως Πει­ραι­ῶς μέ θέ­μα «Πατερική θε­ο­λο­γί­α καί με­τα­πα­τε­ρι­κή αἵ­ρε­ση», προ­γευ­ό­με­νοι τήν χα­ρά καί τήν ἐσω­τε­ρι­κή πλη­ρό­τη­τα τῆς ἁ­γι­ο­πα­τε­ρι­κῆς καί αὐ­θεν­τι­κῆς θε­ο­λο­γί­ας, τῆς θε­ο­λο­γί­ας τῶν Πα­τέ­ρων μας, πού θά μᾶς προ­σφέ­ρουν οἱ ἐ­κλε­κτοί καί δι­α­κε­κρι­μέ­νοι εἰση­γη­τές τοῦ θέ­μα­τος, ἀ­να­πέμ­που­με θερ­μή καί ἐγ­κάρ­δια δο­ξο­λο­γί­α πρός τόν ἐν Τριά­δι Θε­ό μας γιά τήν ἰ­δι­αί­τε­ρη αὐ­τή εὐ­λο­γί­α, τήν ἀ­πο­ψι­νή πνευ­μα­τι­κή πανδαισία.

Μί­α μο­να­δι­κή εὐ­και­ρί­α νά ἀ­πο­λαύ­σου­με τούς κο­ρυ­φαί­ους θε­ο­λό­γους τῆς ἐκ­κλη­σί­ας μας μέ πλού­σι­ες περ­γα­μη­νές καί δι­α­κρί­σεις, ἐ­πι­στη­μο­νι­κή ἀρ­τι­ό­τη­τα, πανεπι­στη­μια­κούς τί­τλους καί πλη­θω­ρι­κή συγ­γρα­φι­κή πα­ρου­σί­α καί μαρ­τυ­ρί­α. Θε­ο­λό­γους πι­στούς στήν ὀρ­θό­δο­ξη πί­στη καί δι­δα­σκα­λί­α, «ἑ­πο­μέ­νους τοῖς ἁ­γί­οις πα­τράσι», πού ἀν­τλοῦν τήν θε­ο­λο­γί­α τους ἀ­πό τήν ἁ­γι­α­στι­κή ἐμ­πει­ρί­α καί τήν ἀ­πο­κα­λυ­πτι­κή ἀ­λή­θεια τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας, ἀ­πό τίς πα­ρα­κα­τα­θῆ­κες καί τήν σώ­ζου­σα πα­ρά­δο­ση τῶν Ἁ­γί­ων Πα­τέ­ρων μας καί τήν προ­σω­πι­κή τους με­το­χή στήν ἄκτιστη χά­ρη καί τήν μυστηριακή ζω­ή τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας, χω­ρίς ἐ­ξα­το­μι­κευ­μέ­νες καί ἐγ­κε­φα­λι­κές ἐ­πι­νο­ή­σεις, ἀ­πο­κλί­σεις καί νε­ω­τε­ρι­σμούς.

Ἡ ἀ­πο­ψι­νή ἡ­με­ρί­δα εἶ­ναι μιά ὁ­μο­λο­για­κή μαρ­τυ­ρί­α καί μί­α ἀ­πο­φα­σι­στι­κή ἀ­πάν­τη­ση στήν νο­η­σι­αρ­χι­κή, στοχαστική δυ­τι­κό­τρο­πη θε­ο­λο­γί­α, τήν λε­γο­μέ­νη μεταπατε­ρι­κή, πού ἀ­να­πτύσ­σε­ται ἀλ­λο­τρι­ω­τι­κά καί δι­α­σπα­στι­κά στίς μέ­ρες μας.

Ἡ με­τα­πα­τε­ρι­κή θε­ο­λο­γί­α, σέ γε­νι­κές γραμ­μές, ἀ­πο­τε­λεῖ προ­έ­κτα­ση καί πα­ρα­κλά­δι τῶν ποι­κί­λων νε­ώ­τε­ρων θε­ο­λο­γι­ῶν, πού ἀ­να­πτύ­χθη­καν στήν Δύ­ση –κυρίως τήν προτεσταντική- (κοι­νω­νι­κή θε­ο­λο­γί­α, πο­λι­τι­κή θε­ο­λο­γί­α, θε­ο­λο­γί­α τῆς ἐ­λευ­θε­ρί­ας, τῆς ἀ­πε­λευ­θέ­ρω­σης, θε­ο­λο­γί­α τῆς ἐ­πα­να­στά­σε­ως, «μαύ­ρη» θε­ο­λο­γί­α, θε­ο­λο­γί­α τῆς συ­νά­φειας, φε­μι­νι­στι­κή θε­ο­λο­γί­α, πε­ρι­ε­κτι­κή θε­ο­λο­γί­α κ.ἄ.) καί εἶ­ναι καρ­πός τῆς ἐκ­κο­σμι­κεύ­σε­ως, τοῦ ὀρ­θο­λο­γι­σμοῦ καί τῆς πα­ρεκ­κλί­σε­ως ἀ­πό τά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά τῆς ὀρ­θο­δό­ξου πί­στε­ως καί δι­δα­σκα­λί­ας.

Κοι­νό στοι­χεῖ­ο τῶν θε­ο­λο­γι­ῶν αὐ­τῶν εἶ­ναι ὅ­τι πα­ρα­με­ρί­ζουν τό νό­η­μα τοῦ Σταυ­ροῦ καί τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως, τόν ἀ­σκη­τι­κό, νη­πτι­κό καί ἡ­συ­χα­στι­κό χα­ρα­κτή­ρα τῆς πί­στε­ως, τήν ἁγιοπνευματική ἐμπειρική μέθοδο τῆς ὀρθοδοξίας, τήν μετοχή στήν ἄκτιστη χάρη καί δόξα τοῦ Θεοῦ καί με­γε­θύ­νουν σέ ἀ­πό­λυ­το βαθ­μό τά κοι­νω­νι­κά καί πο­λι­τι­στι­κά δε­δο­μέ­να τῆς κά­θε ἐ­πο­χῆς.

Πα­ρου­σιά­ζουν τήν πί­στη καί τήν πνευ­μα­τι­κό­τη­τα μέ τρό­πο προ­σαρ­μο­σμέ­νο στήν νο­ο­τρο­πί­α καί τήν ἐκ­κο­σμι­κευ­μέ­νη ἀν­τί­λη­ψη καί λογική τῶν συγ­χρό­νων ἀνθρώπων. Ὑ­πο­βαθ­μί­ζουν τό ἀ­λη­θι­νό καί σω­τη­ρι­ῶ­δες νό­η­μα τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου σέ ἁπλή κοι­νω­νι­κή καί πο­λι­τι­στι­κή συν­θη­μα­το­λο­γί­α, σέ ἄ­νευ­ρη καί ἀ­νού­σια γνωσιολο­γί­α καί φι­λο­σο­φί­α.

Οἱ ποι­κί­λες αὐ­τές νε­ώ­τε­ρες δυ­τι­κές θε­ο­λο­γί­ες σχε­τί­ζον­ται ἄ­με­σα μέ τήν λε­γό­με­νη θε­ο­λο­γί­α τῆς συ­νά­φειας (C­o­n­t­e­x­t­u­al T­h­e­o­l­o­gy) πού προ­βάλ­λε­ται στήν χώ­ρα μας σέ συν­δυα­σμό μέ τήν με­τα­πα­τε­ρι­κή θε­ο­λο­γί­α. Ἡ θε­ο­λο­γί­α τῆς συ­νά­φειας πρω­το­πα­ρου­σι­ά­ζε­ται τό 1972 στήν Συ­νέ­λευ­ση τοῦ «Παγ­κο­σμί­ου Συ­νε­δρί­ου γιά τήν Ἱ­ε­ρα­πο­στο­λή καί τόν Εὐ­αγ­γε­λι­σμό», πού δι­ορ­γα­νώ­θη­κε στήν Μπαγ­κόγκ ἀ­πό τό Παγ­κό­σμιο Συμ­βού­λιο Ἐκ­κλη­σι­ῶν.

Ξε­κί­νη­σε ἀρ­χι­κά μέ τό πρό­σχη­μα τῆς ἀ­ναγ­και­ό­τη­τος γιά τήν κα­θι­έ­ρω­ση μιᾶς κοι­νῆς θε­ο­λο­γι­κῆς με­θο­δο­λο­γί­ας στά πλαί­σια τοῦ οἰ­κου­με­νι­κοῦ δι­α­λό­γου. Σταδιακά, ὅ­μως, κα­θι­ε­ρώ­θη­κε ὡς κυ­ρί­αρ­χη θε­ο­λο­γι­κή ἀν­τί­λη­ψη στό ΠΣΕ λαμ­βά­νον­τας μά­λι­στα τρα­γι­κά ἀλ­λο­τρι­ω­τι­κές τῆς χρι­στι­α­νι­κῆς πί­στε­ως δι­α­στά­σεις, οἱ ὁ­ποῖ­ες κα­τα­φά­νη­καν μέ τόν πιό κραυ­γα­λέ­ο τρό­πο στήν Ζ΄ Γε­νι­κή Συ­νέ­λευ­ση στήν Καμ­πέ­ρα τό 1991 καί ἔ­γι­ναν αἰ­τί­α ἐν­το­νό­τα­των ἀν­τι­δρά­σε­ων ἐκ μέ­ρους τῶν ὀρθο­δό­ξων.

Κα­τά τήν συ­νή­θη, ὅ­μως, στούς δι­α­λό­γους τα­κτι­κή, ἡ θε­ο­λο­γί­α τῆς συ­νά­φειας συ­νε­χί­ζει νά κυ­ρια­ρχεῖ στούς δι­α­λό­γους στό ΠΣΕ, πα­ρά τό ἀν­τορ­θό­δο­ξο περιέχομενό της, μέ τήν συγ­κα­τά­θε­ση καί ὀρ­θο­δό­ξων ἀν­τι­προ­σώ­πων.

Τό πλέ­ον, ὅ­μως, ἀ­νη­συ­χητι­κό καί ἐ­πι­κίν­δυ­νο εἶ­ναι ὅ­τι ἡ θε­ο­λο­γί­α τῆς συ­νά­φειας βρί­σκει ἰ­σχυ­ρούς ὑ­πο­στη­ρι­κτές καί ἐν­τός τῆς ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας μας καί πα­ρου­σι­ά­ζε­ται ὡς, δῆ­θεν, χρή­σι­μη καί ἀ­πα­ραί­τη­τη γιά τήν ἀ­παι­τού­με­νη μαρ­τυ­ρί­α τῆς ὀρ­θο­δο­ξί­ας στόν σύγ­χρο­νο κό­σμο. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πα­ρά­δειγ­μα αὐ­τῆς τῆς τά­σε­ως εἶ­ναι τό συ­νέ­δριο πού ὀρ­γα­νώ­θη­κε ἀ­πό τήν Ἀ­κα­δη­μί­α Θε­ο­λο­γι­κῶν Σπου­δῶν Βό­λου μέ θέ­μα «ΝΕ­Ο­ΠΑ­ΤΕ­ΡΙ­ΚΗ ΣΥΝ­ΘΕ­ΣΗ Ή ΜΕ­ΤΑ­ΠΑ­ΤΕ­ΡΙ­ΚΗ ΘΕ­Ο­ΛΟ­ΓΙΑ. ΤΟ ΑΙ­ΤΗ­ΜΑ ΤΗΣ ΘΕ­Ο­ΛΟ­ΓΙΑΣ ΤΗΣ ΣΥ­ΝΑ­ΦΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΡ­ΘΟ­ΔΟ­ΞΙΑ».

Ἔ­φτα­σαν μά­λι­στα εἰ­ση­γη­τές τοῦ Συ­νε­δρί­ου αὐ­τοῦ νά κα­τη­γο­ροῦν τούς ὀρ­θο­δό­ξους γιά «ἐκ­κλη­σι­α­στι­κή θρι­αμ­βο­λο­γί­α» καί «πα­τε­ρι­κό φον­τα­μεν­τα­λι­σμό». Καί ὡς ἀ­πάν­τηση στόν «πα­τε­ρι­κό φον­τα­μεν­τα­λι­σμό» προ­βάλ­λουν, οἱ εἰσηγητές αὐτοί, τήν συ­να­φεια­κή καί με­τα­πα­τε­ρι­κή θε­ο­λο­γί­α, κα­θώς καί ποικίλες κα­κο­δο­ξί­ες πού ἐκ­κο­λά­πτονται στά σύγ­χρο­να οἰ­κου­με­νι­στι­κά καί δῆ­θεν ὀρ­θό­δο­ξα κέν­τρα.

Πρό­κει­ται γιά μί­α με­ταλ­λαγ­μέ­νη θε­ο­λο­γί­α· θε­ο­λο­γί­α κα­τα­σκευ­α­σμέ­νη καί προ­σαρ­μο­σμέ­νη, θε­ο­λο­γί­α τοῦ ἐρ­γα­στη­ρί­ου καί τοῦ σπου­δα­στη­ρί­ου, τῶν κλει­στῶν συ­νε­δρί­ων καί τῶν ἐ­πι­λεγ­μέ­νων ἀ­κρο­α­τη­ρί­ων. Μί­α θε­ο­λο­γί­α «ἐ­πι­δο­τού­με­νη» καί «χρη­μα­το­δο­τού­με­νη» ἀ­πό ἑ­τε­ρό­δο­ξα ἱ­δρύ­μα­τα καί πα­νε­πι­στή­μια καί κο­σμι­κούς φο­ρεῖς τῆς Δύ­σε­ως. Μί­α θε­ο­λο­γί­α καί μιά ἀν­τί­λη­ψη πού λει­τουρ­γεῖ ἀλ­λοι­ω­τι­κά καί δι­α­βρω­τι­κά ἀ­κό­μη καί γιά τήν ἱ­στο­ρι­κή συ­νεί­δη­ση καί συ­νο­χή τοῦ Ἔ­θνους καί τοῦ λα­οῦ μας.

Συμ­πε­ρα­σμα­τι­κά θά λέ­γα­με πώς δέν πρό­κει­ται ἁ­πλῶς γιά «μί­α ἄλ­λη ἄ­πο­ψη» ἤ γιά τόν «πλου­ρα­λι­σμό τῶν σκέ­ψε­ων καί τῶν ἰ­δε­ῶν», ὅ­πως πα­ρου­σι­ά­ζε­ται ἡ σύγ­χρο­νη αὐ­τή αἱ­ρε­τι­κή καί ἐ­πι­κίν­δυ­νη θε­ο­λο­γί­α ἀ­πό τούς ἐκ­φρα­στές της. Πρό­κει­ται οὐ­σι­α­στι­κά γιά τήν συν­το­νι­σμέ­νη ἐ­πι­χεί­ρη­ση ἀ­πο­δο­μή­σε­ως καί κατεδαφίσε­ως ὅ­λων τῶν κυ­ρί­αρ­χων συ­στα­τι­κῶν πού συν­θέ­τουν τήν μα­κραί­ω­νη ἑλ­λη­νορ­θό­δο­ξη πα­ρά­δο­σή μας. Μί­α ἐ­πι­χεί­ρη­ση πού συν­τε­λεῖ­ται πλέ­ον ἀπρο­κά­λυ­πτα καί μέ πε­ρισ­σή ἀ­με­τρο­έ­πεια καί θράσος.

Πι­στεύ­ου­με τε­λι­κά ὅ­τι οἱ εἰ­ση­γη­τές τῶν και­νο­φα­νῶν αὐ­τῶν καί αἱ­ρε­τι­κῶν θε­ο­λο­γι­ῶν, πού ἀ­μαυ­ρώ­νουν καί δι­α­στρέ­φουν τήν ἱ­στο­ρι­κή καί θε­ο­λο­γι­κή πα­ρά­δο­ση τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας καί τοῦ Ἔ­θνους μας, μι­λών­τας γιά «ἀρ­χαι­ο­λα­τρεί­α», γιά «βυ­ζαν­το­λα­γνεί­α», γιά «ἐγ­κλω­βι­σμό στόν ἀν­τι­θε­τι­κό ἄ­ξο­να Ἀ­να­το­λή-Δύ­ση» καί γιά «ἀ­δυ­να­μί­α ἀρ­θρώ­σε­ως σο­βα­ροῦ θε­ο­λο­γι­κοῦ λό­γου» ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας καί ἄλλα τοια­ῦτα, ὅπως καί τά ἔρ­γα τους καί τά λε­γό­με­νά τους θά βρεθοῦν πο­λύ σύν­το­μα στό πε­ρι­θώ­ριο καί τήν λή­θη τῆς ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῆς ἱ­στο­ρί­ας μας, κα­θώς εἶ­ναι βέ­βαι­ο ὅ­τι ἡ αὐ­θεν­τι­κή ὀρ­θό­δο­ξη δογ­μα­τι­κή καί ἐκ­κλη­σι­ο­λο­γι­κή συ­νεί­δη­ση τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας ἀ­πορ­ρί­πτει καί ἀ­πο­βά­λλει ὁ­λο­κλη­ρω­τι­κά τέ­τοι­ου εἴ­δους αἱ­ρε­τι­κές καί δι­χα­στι­κές δι­δα­σκα­λί­ες καί ἀ­πό­ψεις.

Ἐ­κεῖ­νο πού μᾶς θλί­βει καί μᾶς στε­νο­χω­ρεῖ ἰ­δι­αι­τέ­ρως καί προ­κα­λεῖ τόν ἔν­το­νο προβληματισμό καί τήν ἀ­γα­νά­κτη­σή μας εἶ­ναι τό γε­γο­νός ὅ­τι ὅ­λες αὐ­τές οἱ ἀντορθό­δο­ξες ἀ­πό­ψεις, ἀλ­λά καί οἱ εἰ­ση­γη­τές τους, μεταπατερικοί θεολόγοι, βρί­σκουν στέ­γη καί λαμ­βά­νουν τόν ἔ­παι­νο καί τήν ἐ­πι­βρά­βευ­ση τῶν τά πρῶ­τα ἐχόντων τῆς ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῆς μας δι­οι­κή­σε­ως.

Τέ­τοι­ες σο­βα­ρές ἐ­κτρο­πές σέ θέ­μα­τα πί­στε­ως ἔ­πρε­πε ἤ­δη νά ἔ­χουν ἀν­τι­με­τω­πι­σθεῖ ἐγκαίρως ἀ­πό τά ἁρ­μό­δια θε­σμι­κά συ­νο­δι­κά ὄρ­γα­να. Ἡ ἀ­πο­ψι­νή αὐ­τή θεολογι­κή ἡ­με­ρί­δα, πού ἐμ­πε­ρι­στα­τω­μέ­να θά κα­τα­δεί­ξει τό μέ­γε­θος τῆς πα­ρε­κτρο­πῆς τῶν μεταπατερικῶν καί συναφειακῶν θεολόγων –κληρικῶν καί λαϊκῶν- εὐχό­μα­στε νά γί­νει ἡ αἰ­τί­α γιά τήν ἀν­τί­στοι­χη συ­νο­δι­κή πα­ρέμ­βα­ση.

Κλεί­νον­τας νά ἐκ­φρά­σου­με τά θερ­μά, ἐγ­κάρ­δια καί εἰ­λι­κρι­νή συγ­χα­ρη­τή­ριά μας καί τίς ὁ­λό­ψυ­χες εὐ­χα­ρι­στί­ες μας πρός τόν Σε­βα­σμι­ώ­τα­το Μη­τρο­πο­λί­τη Πειραιῶς κ. Σε­ρα­φείμ, πού μέ παρ­ρη­σί­α καί πι­στό­τη­τα δί­νει κα­θη­με­ρι­νά τήν μαρ­τυ­ρί­α τῆς ἑλ­λη­νορ­θο­δο­ξί­ας, κα­θώς καί στούς συ­νερ­γά­τες του, γιά τήν ἐμ­πνευ­σμέ­νη πρω­το­βου­λί­α νά δι­ορ­γα­νώ­σει τήν πο­λύ ση­μαν­τι­κή αὐ­τή θε­ο­λο­γι­κή ἡ­με­ρί­δα μέ τήν συμ­με­το­χή τό­σων ἐ­κλε­κτῶν καί σε­βα­στῶν καί λί­αν ἀ­γα­πη­τῶν εἰ­ση­γη­τῶν.

http://anavaseis.blogspot.com/2012/02/b ... _1887.html