Προσκύνημα στη Μεγαλόχαρη

[NIKI]

Ευλογημένος να εισαι Θεοδωρη και η καλη μας Παναγία θα σε αξιωσει να πας.Με πιστη και προσευχη ολα γινονται.Αναψε μας και εμας κανενα κερακι στην Μεγαλόχαρη που δυστυχως εγω δεν εχω καταφέρει να παει.Καλοταξιδος και ευλογημένος.Αμην

[Dimitris39]

Με το καλο να πας και να προσκυνησης την Μεγαλοχαρη αναψε και κανα κερακι για εμας
και οσο για την σωματικη σου κουραση,,,,η Παναγια θα σου δωση την δυναμη να τα ξεπερασεις ολα
Βοηθεια σου

[theodore]

Ελπίζω η Παναγία να με αξιώσει να φθάσω με το καλό σήμερα το βραδάκι.Φεύγω στις 7.30 το απόγευμα απο Ραφήνα για Τήνο.Θα φθάσω περίπου στις 11.00 το βράδυ.Δεν έχω ξαναπάει.Υποθέτω πως θα έχει λειτουργία και θα μπορέσω να προσκυνήσω και στην συνέχεια να κοινωνήσω.Επιστρέφω αύριο ανήμερα στις 2.00 το μεσημέρι.Νιώθω αδύναμος και ότι μπορώ να μην τα καταφέρω να πάω.
Είμαι πολύ κουρασμένος σωματικά επειδή την τελευταία εβδομάδα εργαζόμουν από το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα.Είμαι τόσο εξουθενωμένος που σκέφτομαι να πάω μια άλλη φορά.Η δύναμη της καρδιάς μου όμως και η αγάπη μου προς την Παναγία με δυναμώνει να ξεπεράσω τον ευατό μου.Θυμάμαι όσες φορές ζήτησα την βοήθεια της με βοήθησε...Δεν με άφησε μόνο.Θυμάμαι μια φορά, αλήθεια σας λέω, την είδα στον ύπνο μου και γύρισα το κεφάλι μου προς τα πίσω και ήρθε και με αγκάλιασε σαν μια σπλαχνική Μητέρα όλων των ανθρώπων.Ξύπνησα στον ύπνο μου εκείνη την στιγμή και άρχισα να κλαίω με λυγμούς...
Θα ταλαιπωρηθώ μου λένε οι γνωστοί...Δεν με νοιάζει λέω.Ο μισθός που μου έχει δώσει είναι τόσο μεγάλος.Θα βρώ ελπίζω κάπου να ξαποστάσω το βράδυ.Ας κοιμηθώ και στα σκαλιά.Λίγο με ενδιαφέρει.
Παναγία βοήθα όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα τους αδύναμους.Πάρε από εμάς και δώσε κάτι και σε Αυτούς τους αδελφούς μας.

Μεγάλη η Χάρη σου

Θοδωρής

[theodore]

Dimitris 39 και Νικι είχατε δίκιο.Η Παναγια μου έδωσε δύναμη και με αξίωσε να φθάσω εκει.'Εφθασε το πλοίο λίγο πριν τα μεσάνυχτα.Πλήθος κόσμου κατέβαινε.Τα βήματα τους μετά την αποβίβαση στο λιμάνι ήταν γοργά.Έβλεπα στο βλέμμα τους μια ικανοποιήση που έφτασαν στον προορισμό τους.Δεν γνώριζα που θα πάω στον ναό.Έβλαιπα τον κόσμο να πηγαίνει παραλιακώς οπότε τους ακολούθησα και εγώ.Η λαχτάρα μου μεγάλη.Η κούραση που είχα εξαφανίσθηκε.Αισθανόμουν τα πόδια μου γερά.Τα μάτια που έκλειναν απο την νύστα άνοιξα χωρίς κόπο διάπλατα.Αναρωτιόμουν θα έχει λειτουργία τέτοια ώρα ή θα έχει τελειώσει.Η ώρα ήταν ήδη 11.45.
Ξάφνου εκεί που κάνω αριστερά , όπως πήγαινε ο κόσμος, βλέπω τον μεγαλοπρεπή ναό λουσμένο με φως.Πλήθος κόσμου ανέβαινε.Νόμιζα ότι ήταν αυτός ο τελικός προορισμός μου.Δεν με ένοιαζε μετά από εκεί τι θα γίνει.Που θα πάω και εαν θα υπάρχω.Μόνο να φθάσω εκεί να προσκυνήσω την Παναγιά μου ήθελα.
Στο δεξί μέρος βλέπω χαλί σαν διάδρομος να εκτείνεται μέχρι ψηλά στο ναό.Ο περισσότερος κόσμος πήγαινε αριστερά.Λίγοι πήγαιναν γονατιστοί απο το χαλάκι εκείνο.Τι κάνω τώρα λέω μέσα μου; Ο εύκολος δρόμος ήταν να πάω όρθιος , στην μέση και αριστερή πλευρά του δρόμου.Ο δύσκολος δρόμος να πάω γονατιστός.Θα τα καταφέρω όμως να πάω γονατιστός αναρωτιέμαι ;
Προσπερνώ τα πέντε-δέκα μέτρα που είχε χαλί και μετά δεν κρατιέμαι..Πέφτω και εγώ μπρούμητα και αρχίζω να ανεβαίνω γονατιστός.Στην πλάτη μου κουβαλούσα και ένα σακουβαγιάζ που δεν ήταν και ελαφρύ.Την ώρα που ανέβαινα με τα γόνατα σκεφτόμουν όσες φορές ζήτησα την βοήθεια της Παναγίας μου την έδωσε.Όσες φορές γονάτισα ήρθε και με σήκωσε.Όσες φορές δεν μπορούσα να περπατήσω και να συνεχίσω την ζωή μου λόγω ανυπέρβλητων για μένα εμποδίων, με πήρε αγκαλιά.Έχω προχωρήσει λίγα μέτρα και αισθάνομαι τα γόνατα μου να μην μπορούν να συνεχίσουν.Δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί.Αυτοί που έρχονται από πίσω μου με προσπερνάνε.Τους δίνω χώρο να με προσπεράσουν.Σταματώ για δέκα λεπτά να ξεκουράσω τα γόνατα μου.Με βλέπει ένας καταστηματάρχης απο δεξιά και μου φωνάζει "θέλεις επιγονατίδες ; " Δεν απάντησα.Τα γόνατα μου ήταν γυμνά.Μόνο ένα παντελόνι τζήν φορούσα.Ξαναξεκινώ πάλι την πορεία μου προς την Παναγιά μου.Αισθάνομαι δυνατούς πόνους στα γόνατα.Φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσω να συνεχίσω.Αρχίζω και κλαίω.Θεωρώ τον ευατό μου ανίκανο να μην μπορεί να φθάσω στην Παναγια γονατιστός όταν Εκείνη έχει κάνει και έχει δώσει τα Πάντα σε εμένα.Τα δάκρυα μου πέφτουν στο πεζοδρόμιο ασταμάτησα.Θα κάνω άλλη μια προσπάθεια λέω στον ευατό μου.Ξεκινώ γονατιστός πάλι.Κάνω πέντε - έξι βηματισμούς και τα γόνατα μου λυγίζουν και πέφτω μπρούμητα στο πεζοδρόμιο.Αρχίζω και σέρνομαι.Δεν καταφέρνω και πολλά πράγματα όμως.Σηκώνω το βλέμμα μου και κοιτάζω μπροστά.Πρέπει να είμαι στην μισή απόσταση.Θα έρθω Παναγια μου λέω μέσα μου όπως ξεκίνησα.Περιμενέ με.
Σταματώ και κοιτάζω γύρω μου απεγνωσμένα.Τι να κάνω τώρα.Πως θα ανέβω? Πως θα φθάσω; Λες να μας κοιτάζει η Παναγια απο το καμπαναριό τώρα; Eίχα διαβάσει κάπου ότι γύρω στις 12 τα μεσάνυχτα εμφανίζεται η Παναγια στο καμπαναριό...
Ξάφνου βλέπω απο δίπλα μου έναν τσιγγάνο θαρρώ να με προσπερνά αλλά όχι γονατιστός.Ανέβαινε σέρνοντας τους δυο μηρούς του στο έδαφος και έχοντας την πλάτη τον ναό.
Δεν έχω άλλη επιλογή λέω.Τα γόνατα μου κάινε.Δεν μπορούν να συνεχίσουν.Κρεμώ το σακουβαγιάζ στην πλάτη μου , γυρίζω ανάποδα και αρχίζω εναλλάξ με τα ποδια μου να σπρώχνω το υπόλοιπο σώμα μου προς τα πάνω.Είναι πιο δυσκολο αυτό αλλά τουλάχιστον τα γόνατα μου είναι ελευθερα και δεν πληγιάζουν άλλο.Νιώθω τα χέρια μου να κουράζονται , η πλάτη και οι ώμοι μου.Εχω ιδρώσει και είμαι μούσκεμα απο τον ιδρώτα.Ευτυχώς φυσάει λίγο.Τουλάχιστον έτσι τα καταφέρνω καλύτερα.Παίρνω δύναμη έτσι.Κοντεύω τώρα να φθάσω στην αυλή του ναού.Φθάνω στα πρώτα σκαλοπάτια.Αναγκαστικά γυρίζω στα γόνατα.Πονάω πολύ αλλά τα καταφέρνω.Συνεχίζω έχω μπεί ήδη στην αυλή του ναού.Βλέπω μπροστά μου την μεγάλη σκάλα που με οδηγεί στην Παναγία.Λέω στον ευατό μου λίγο ακόμη.Ευτυχώς το χαλί εδώ είναι πιο χονδρό και τα γόνατα αντέχουν λίγο ακόμη.Ο κόσμος δεξιά και αριστρερά είναι όρθιος και περιμένει την σειρα του.Για εμάς τους προσκυνητές που πάμε γονατιστοί μας ανοίγουν δρόμο.Είμαι στο τελευταίο σκαλί τώρα και σε πέντε -εξί μέτρα μπαίνω στην εκκλησία.Δυστυχώς έχει κόσμο πολύ και κολλάμε.Απέχω μόλις λίγο για να μπώ.Λέω να σηκωθώ και να πάω όρθιος.Οχι λέω μέσα μου.Θα φθάσω στην Παναγιά όπως ξεκίνησα.Γονατιστός.Δεν αντέχω τους πόνους απο τα γόνατα και πέφτω μπρούμητα.Προσπαθώ να σηκωθώ.Ο κόσμος δίπλα μου με κοιτάζει.Νομίζω απορεί...δεν καταλαβαίνω το γιατί.Βλέπω πάλι να ξεκινάμε.Μπάινω γονατιστός.Ναι βλέπω την Παναγιά να με περιμένει.Δεν μπορώ να συνεχίσωωωω...να γράφω......υγραίνονται τα μ άτια μου....
Εφθασα γονατιστός.Σηκώνομαι και προσκυνώ και ευχαριστώ την Παναγιά μου.Νιώθω ότι πετάω.Έφυγε η καρδιά μου , αισθάνομαι ελαφρύς, δεν πονάω πουθενά, τι είναι αυτό που μου συμβαίνει...
Βγαίνω απο την εκκλησία όρθιος τώρα.Ρωτάω που έχει νερό.Δεν αντέχω άλλο.Μου λένε κατέβα κάτω , έχει μια γούρνα.Κατέβηκα κάτω έπλυνα τα χέρια μου, ήπια νερό και αισθάνθηκα καλύτερα.Ανέκτησα δυνάμεις.Σηκώνω το παντελόνι να δώ τι πρόβλημα υπάρχει στα γόνατα μου και δεν μπορούσα.Αυτό που είδα δεν μπορούσα να το πιστέψω.Το αριστερό μου γόνατο έιχε δυο κόκκινες πληγές και είχε φύγει το πρώτο δέρμα και μόνο που το φύσυξα έτσουζε.Το δεξί γόνατο είχε μια μεγάλη πληγή στην μέση του γόνατου και είχε φύγει το δέρμα (πέτσα) και ετοιμαζόταν να πέσει.
Δυστυχώς σκέφτηκα ότι οι πληγές θα φύγουν σε λίγες μέρες.Κρίμα...είπα.
Εκανα μια βόλτα γύρω στο ναό.Η ώρα ήταν 1.15 μεσάνυχτα.Αλλοι ήταν σε πλατύσκαλα και περίμεναν.Αλλοι είχαν στρώσει κουβέρτες και σεντόνια και κοιμόντουσαν.Εκανα μια περιήγηση και χάζευα γύρω-γύρω.Δεν είχα που να πάω κιόλας .Δεν είχα κλεισει δωμάτιο.Ξαναμπήκα στην εκκλησία.Δεν είχα που να κάτσω και έβαλα το σακουβαγιάζ σε μια γωνιά και έκατσα πάνω.Ρωτώ μια Κυρία αν θα ξεκινήσει λειτουργία.Μου απαντά στις 3.00 .Ας κάτσω να περιμένω λέω.Ουτως ή άλλως πρέπει να κοινωνήσω.
Έχει περάσει κανά μισάωρο και χαζεύω τα τάματα που κρέμονται απο τα καντήλια.Δεν έχω αντικρύσει τέτοιες εικόνες μέχρι τώρα στην ζωή μου.
Ακούω ξαφνικά μια γυναικεία φωνή να ψέλνει.Παροτρύνει και τους υπολοίπους να ψάλλουν.Τι είναι αυτό τώρα αναρωτιέμαι.Η μελωδία πολύ γλυκιά.Υμνοι προς την Παναγιά.Παρασύρομαι και ψέλνω και εγώ.Δεν γνωρίζω όλους τους στίχους.Αλλά ψέλνω.Ο κόμος που ήταν έξω αρχίζει και μπαίνει στον ναό.Τον τράβηξε η μελωδία, οι ύμνοι προς την Παναγιά.Όλη η εκκλησία σείεται απο τους ύμνους αυτούς.Ολοι ψέλνουν.Κοιτάζω ψηλά.Δεν πρέπει να υπάρχει τρούλος τώρα πια.Οι προσευχές μας πάνε τόσο πολύ γρήγορα στον ουρανό που τα μάτια δεν προλαβαίνουν να στεγνώσουν.Θέλω να φύγω, να πετάξω, να προλάβω την καρδιά μου που τώρα πια δεν την ορίζω.Έχει φύγει και προσπάθώ να την φέρω πίσω.Μάταια όμως.Εκεί ψηλά είναι μάλλον ο προορισμός της.Δεν το ήξερα ποτέ αυτό.Σκύβω και μονολογώ "Σε ευχαριστώ Παναγία μου.Ο μισθός που μου έδωσες μεγάλος".
Εκοινώνησα κατά τις 6.00 το πρωί με το πέρας της Θείας Λειτουργίας.Στις 7.15 ξεκίνησε νεα Θεία Λειτουργία που στο τέλος έγινε και η λιτάνευση της εικόνας.Παρακολούθησα και την λιτάνευση της εικόνας και έφυγα στις 2.30 το μεσημέρι για επιστροφή στην Αθήνα.
Ο πόνος του αποχωρισμού αβάσταχτος.Προσπάθησα να μην το σκέφτομαι αλλά δεν μπορούσα.Δεν πρέπει να σας πω άλλα.Πρέπει να είμαι ταπεινός.Πρέπει με το μισθό που πήρα να καταφέρω να περάσω εδώ στην Αθήνα.
Αναψα και ένα κερί για όλο το forum του Αγίου Ορους.Οταν έφθασα σπίτι στις 8.30 το βράδυ είδα που η οικογένεια μου κρεμόταν απο τα χείλη μου να τους πω πως πέρασα.Είπα στον γιό μου τον μεγάλο τον Παναγιώτη ότι του έφερα δώρα απο την Παναγία.Λάδι ,Αγίασμα και αγάπη.
Τους διηγήθηκα πως πέρασα και στην συνέχεια εβγήκαμε όλοι μαζί έξω να δειπνήσουμε.(δεν γνωρίζω με τι δυνάμεις κατάφερα να βγώ έξω για φαγητό)

Να είστε όλοι καλά και εύχομαι η Παναγία να είναι πάντα μαζί μας

Θοδωρής

[Dimitris39]

Θεωδορε παντα καλα να σε εχει η Παναγια, αξιζε ο κοπος τελικα ετσι?σιγουρα τωρα νιωθεις καλυτερα που εκανες ενα ταμα πραγματηκοτητα,
σε ευχαριστουμε που μας θυμηθηκες και αναψες για το ΦΟΡΟΥΜ κερακι
Εγω ανημερα ειμουν στην Ιερα μονη της Αγιας Βαρβαρας Σερρες
και την Κυριακη στην Ιερα μονη Αναληψεως του Σωτηρος στην Δραμα οπου εκει εινε και τα Ιερα λειψανα του Αγιου Γεωργιου Καρσλιδη ,οπου εκει σας θυμηθηκα και εγω. να μας εχει η παναγια παντα γερους να βρισκομαστε εδω να ανταλασουμε γνωμες και αποψεις.

[agiooros]

Θεόδωρε σε ευχαριστούμε που μας πήγες νοερά εκεί.
Να σε αξιώσει η Παναγιά μας και του χρόνου.

[NIKI]

Aγαπημένε μας αδελφέ.Αξιο το προσκυνημα σου.Μακαρι να με αξιωσει η Μεγαλόχαρη και εμενα την αναξια να βρεθω γονατιστη στην Χαρη Της.Ευλογια να εχεις στο σπιτι σου ολο, ευλογημενα και τα δωρα που εχεις παρει στο σπιτι σου.Καλη συνεχεια και να σε αξιωσει και του χρονου πάλι εκει.Αμην