Προχθές το Σάββατο (11/5/2013) αποφασίσαμε για μια αυθημερόν επίσκεψη - προσκύνημα στον Οσιο Δαυίδ. Είναι από τις πλέον αγαπημένες μου μονές (επειδή:
viewtopic.php?f=31&t=2377&start=30#p176131).
Ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί για να προλάβουμε το καραβάκι των 9, τα καταφέραμε και φτάσαμε γύρω στις 10,30 στη Μονή. Εκτός από εμένα ήταν επίσης η σύζυγος, ο μικρός γιός, η μητέρα μου και η αδελφή μου. Παρά το γεγονός ότι είχαμε πάει τελευταία φορά το καλοκαίρι του 2011 (πριν τη κοίμηση του Γέροντος Κυρίλλου) είχαμε μαζέψει αρκετές "χάρες" που θέλαμε να μας κάνει ο Όσιος Δαυίδ. (Σοβαρούτσικα προβληματάκια υγείας, εξετάσεις ο μικρός κλπ). Την ώρα που προσκυνούσαμε στο καθολικό ήρθε ένας Ιερομόναχος (δεν θυμάμαι να τον είχα δει άλλη φορά) και έβγαλε την κάρα του Οσίου και προσκυνήσαμε εμείς και άλλοι προσκυνητές. Μόλις άδεισε λίγο από το πολύ το κόσμο, ζητήσαμε από τον Ιερομόναχο να διαβάσει μια ευχή στην αδελφή μου που πρόκειται να κάνει μια σοβαρή επέμβαση, και στον μικρό Παναγιώτη-Δαυίδ που σε λιγες εβδομάδες θα δώσει για το Lower.
Μας διάβασε σε όλους , μετά ρώτησε την αδελφή μου τι επέμβαση θα κάνει, της διάβασε ευχή, είδε σε ΄μένα κάτι σημάδια στο χέρι με διάβασε, διάβασε τον γιό, τη μητέρα, ξανά την αδελφή μου, και μη τα πολυλογώ, μας αφιέρωσε καμμιά ώρα περίπου από μόνος του χωρίς εμείς (εκτός απο τη πρώτη ευχή) να του το ζητήσουμε. Ρωτήσαμε το όνομά του, Άνθιμος, και ρωτήσαμε αν θα βλέπαμε και τον Γέροντα Γαβριήλ, πράγμα λίγο δύσκολο γιατί ήταν εκτός μονής, και μετά θα τελούσε έναν γάμο το παρεκκλήσι.
Μη σας κουράζω, πετύχαμε τον Γέροντα Γαβριήλ την ώρα που ερχόταν στη Μονή, μας δέχθηκε, μας διάβασε και αυτός και μας σταύρωσε με το λείψανο του Οσίου. Εμείς νομίσαμε ότι μπορεί και να μη μας θυμόταν, αλλά θυμόταν και τον μεγάλο μου γιό τον Κωνσταντίνο και ενώ μας λέει: μπα, που να σας θυμάμαι, χαμογελώντας μας ρωτάει, Ο Κωνσταντίνος τι κάνει;
Μας ξανασταύρωσε και φύγαμε.
Σ΄ αυτό το μοναστήρι ώρες ώρες έχω την εντύπωση ότι ο Θεός διαλέγει έναν έναν τους υπηρέτες του για να υπηρετούν Αυτόν και να αναπαύουν εμάς!!!
Ήταν από τα πιό όμορφα προσκυνήματα της ζωής μου και απλά ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας...