"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Επειδή τα περί Ορθοδόξου πίστεως είναι σχετικώς προσιτά στον έχοντα την διάθεση να ασχοληθεί με αυτά - τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο - και επειδή στην πατρίδα μας και στην γλώσσα μας, δόξα τω Θεώ, υπάρχουν άπειρα βιβλία Πατερικά, Εκκλησιαστικά και τελευταία και το διαδίκτυο έχει βοηθήσει κατά πολύ στο να γίνουν προσιτά σε ακόμα περισσότερους και με ευκολότερο και αμεσότερο τρόπο τα της Ορθοδόξου Πίστεώς μας, και επιπλέον υπάρχουν και πάρα πολλοί πνευματικοί άνθρωποι που κάποιος μπορεί να συμβουλευτεί για ανάλογα θέματα που τον απασχολούν, δεν θάθελα να επεκταθώ στο παρόν θέμα σε αυτά.

Υπάρχει όμως ένα ζήτημα που παρατηρώ πως κυριαρχεί όχι μόνον στους μεγάλους σε ηλικία ανθρώπους αλλά και σε νέους και σχετικά μορφωμένους - με την κοσμική έννοια του όρου - ανθρώπους. Και αυτό είναι η θρησκοληψία.

Επειδή συμβαίνει προσωπικά να μην γνωρίζω και καλά ούτε κάν τι είναι η
θρησκοληψία θάθελα στο παρόν θέμα να συζητήσουμε δύο κυρίως πράγματα:

Πρώτον:
Τι είναι η θρησκοληψία;

Δεύτερον:
Που τελειώνει η Ορθόδοξος Πίστις και που αρχίζει η θρησκοληψία;
Ποιά είναι η «κόκκινη γραμμή» που χωρίζει την Ορθόδοξον Πίστιν απ την θρησκοληψία;

Θα είμαι ευγνώμων σε όσους έχουν την υπεύθυνη γνώση να μας πληροφορήσουν σχετικώς Και θα παρακαλέσω τους μη γνωρίζοντες - σαν και μένα - να μην αρθρώνουν άναρθρες κραυγές. Αυτές αρμόζουν μόνον σε φανατικούς φονταμενταλιστές μουσουλμάνους και όχι σε Ορθόδοξους Χριστιανούς. Θέλω τουλάχιστον να το πιστεύω αυτό.

Ευχαριστώ προκαταβολικώς τους συνεισφέροντας τις γνώσεις τους

Μέγα θέμα με το οποίο έχω ασχοληθεί κι εγώ σε αυτό εδώ το φόρουμ.
Αν σε ενδιαφέρει σου παραθέτω το λινκ του θέματός μου "ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΟΙ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΟΙ":
viewtopic.php?f=7&t=5782

Σχετικόταο είναι επίσης αυτό που έχει γράψει ο Άγιος Νεκτάριος:

ο χαρακτήρας του μη κατ' επίγνωση ζηλωτού (του Αγ. Νεκταρίου)

Ο μη κατ' επίγνωσιν ζηλωτής κέκτηται μεν ζήλον αλλ' ου κατ' επίγνωσιν, πλανάται εν ταις σκέψεσι και ενεργείας αυτού και εργαζόμενος δήθεν υπέρ της δόξης του Θεού παραβαίνει τον νόμον της προς τον πλησίον αγάπης.

Ο μη κατ' επίγνωσιν ζηλωτής εν τη ζέσει του ζήλου αυτού πράττει τα ενάντια, προς τάς διατάξεις του Θειου νόμου και προς το Θείον θέλημα.

Ο μη κατ' επίγνωσιν ζηλωτής διαπράττει το κακόν, όπως επέλθη το υπ' αυτού νοούμενον αγαθόν.

Ο ζήλος του μη κατ' επίγνωσιν ζηλωτού είναι πυρ διαφθείρον, πυρ καταναλίσκον· η καταστροφή προπορεύεται αυτού και η ερήμωσις έπεται αυτώ.

Ο μη κατ' επίγνωσιν ζηλωτής εύχεται τω Θεώ να ρίψη πυρ εξ ουρανού και να κατακαύση πάντας τους μη δεχόμενους τας αρχάς και πεποιθήσεις αυτού.

Τον μη κατ' επίγνωσιν ζηλωτήν χαρακτηρίζει μίσος προς τους ετεροθρήσκους ή ετεροδόξους, ο φθόνος και ο επίμονος θυμός, η εμπαθής αντίσταση προς το αληθές πνεύμα του Θείου νόμου, η παράλογος επιμονή εν τη υπερασπίσει των ιδίων φρονημάτων, ο παράφορος ζήλος προς κατίσχυσιν εν πάσιν, η φιλοδοξία, η φιλονικία, η έρις, και το φιλοτάραχον.

Ο μη κατ' επίγνωσιν ζηλωτής είναι, άνθρωπος ολέθριος.

Εγώ πιστέυω οτι καλό είναι να υπάρχει ο ζήλος αλλά να μην είναι μονόπλευρος. Δηλαδή ας πούμε να αγωνιζόμαστε να τηρήσουμε μια νηστεία αλλά παράλληλα να μην κανουμε κόπο να σβήσουμε την πίκρα για κάποιο γέγονός που μας στεναχώρεσε κάποτε κάποιος και του κρατάμε κακία και μούτρα. Ούτε βέβαια είναι σωστό να τηρήσουμε την νηστεία και να κάνουμε φασαρία στην γυναίκα μας γιατί δεν μαγείρεψε άλαδο ή νηστήσιμο και να τσαντιζόμαστε με το παιδί μας επειδή την Κυριακή το απόγευμα πχ θέλει να το πάμε στο λούνα πάρκ και όχι στο κατηχητικό.

Το πρώτο βήμα που κάνει κάποιος όταν σκέφτεται να ασχοληθεί με κάτι καινούργιο, είναι να διαβάσει και να μάθει τα πρώτα 1-2 βήματα. Πριν πάει παρακάτω δοκιμάζει αυτά που έμαθε. Αυτά που έμαθε δεν είναι σπουδαία ώστε να πεις κανείς ότι "κάτι κάναμε", αλλά επειδή είναι καινούργια γι' αυτόν, τα βρίσκει υπέροχα, με αποτέλεσμα να κάνει υπερβολές. Όταν καταλαγιάσει αυτή η χαρά, τότε αρχίζει να μπαίνει στο πλήρες νόημα της ζωής που του υπόσχεται το πράγμα με το οποίο ασχολείται.

Έτσι γίνεται και με την ορθοδοξία. Ξεκινάς π.χ να διαβάσεις ένα κειμενάκι μιας σελίδας από την Αγία Γραφή, και έχεις την εντύπωση ότι διάβασες ολόκληρο τόμο!! Και όπου σταθείς και όπου βρεθείς λες "εγώ είμαι διαβασμένος"!! Όταν περάσουν 1-2 χρόνια τότε αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι τα σχετικά. Τότε αρχίζεις να μπαίνεις στο νοήμα. Αν όμως δεν το ξεκινήσεις αυτό το κάτι, πως θα πας παρακάτω; Έχουμε φαγωθεί τόσο πολύ με το μην τυχών κολλήσουμε θρησκοληψία, ώστε φτάνουμε στο άλλο άκρο και δεν ασχολούμαστε καν. Τι έχουν φαγωθεί όλοι με δαύτην; Πάει κάποιος να κάνει κάτι ως πρώτο βήμα και αμέσως τον λένε θρησκόληπτο. Μα αν δεν ξεκινήσει από κάπου κάποιος, έστω και αν αυτό είναι ηλίθιο, πως θα πάει στο επόμενο βήμα ώστε να κάνει σύγκριση τελικά με βάση την πείρα του ώστε να καταλάβει αν ήταν στα αλήθεια θρησκόληπτος ή όχι; Ας κάνει αυτό το βήμα και μετά όταν θα φτάσει στο βήμα της αναζήτησης πνευματικού τότε θα καθοδηγείται από αυτόν.

Έτσι, ότι θρησκοληπτικά (και άλλα) ελλατώματα έχει κάποιος σιγά-σιγά θα καταπολεμηθούν. Δεν είναι δουλειά μας να λέμε ποιος είναι θρησκόληπτος και ποιος δεν είναι. Πρώτον γιατί κάνουμε κατάκριση (και από όσο ξέρω κανείς μας δεν έχει το άλάθητο), δεύτερον γιατί μπορεί να έχουμε άδικο, τρίτον γιατί δεν είναι η δουλειά μας γιατί πολύ απλά δεν είμαστε πνευματικοί άρα δεν έχουμε και την χάρη του Αγίου Πνεύματος και τέταρτον γιατί δεν έχουμε βγάλει ακόμα το αγκάθι από το δικό μας μάτι θα κοιτάξουμε το ξένο;

Η ζωή του χριστιανού είναι να καταπολεμήσει τα πάθη του. Όχι να κοιτάζει των άλλων. Ας κάνει ο καθένας ότι καλύτερο μπορεί.

Η θρησκοληψία είναι παρόμοια με την ιδεοληψία. Η κατάσταση που ο άνθρωπος βιώνει ένα είδος "εμμονής" με τη θρησκεία και παγιδεύεται στην επιφάνεια και τους τύπους της λατρείας στο Θεό, ικανοποιώντας ψυχολογικές καθαρά ανάγκες.

Η εμμονή αυτή ωστόσο, μπορεί σταδιακά και όταν υπάρχει καλή προαίρεση, να οδηγήσει στην πραγματική Ορθόδοξη πίστη, στην πραγματική αγάπη του Θεού.

Ποτέ δεν ξέρουμε πως εργάζεται η θεία Χάρη και πως μπορεί να αλλοιώσει τον έσω άνθρωπο.

Byzantine_Spirit έγραψε:Μέγα θέμα με το οποίο έχω ασχοληθεί κι εγώ σε αυτό εδώ το φόρουμ.
Αν σε ενδιαφέρει σου παραθέτω το λινκ του θέματός μου "ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΟΙ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΟΙ":
viewtopic.php?f=7&t=5782

Ευχαριστώ για τις παραθέσεις όλων σας.
Ιδιαιτέρως ευχαριστώ σε Byzantine_spirit!

Είναι ένα θέμα που χρήζει ενδελεχούς μελέτης από όλους μας νομίζω.
Για να γνωρίζουμε τί ακριβώς πιστεύουμε και να μην εμπαίζουμε εαυτούς και αλλήλους.

Την καλησπέρα μου

Byzantine_Spirit έγραψε:Σχετικόταο είναι επίσης αυτό που έχει γράψει ο Άγιος Νεκτάριος:

ο χαρακτήρας του μη κατ' επίγνωση ζηλωτού (του Αγ. Νεκταρίου)

...Τον μη κατ' επίγνωσιν ζηλωτήν χαρακτηρίζει μίσος προς τους ετεροθρήσκους ή ετεροδόξους, ο φθόνος και ο επίμονος θυμός, η εμπαθής αντίσταση προς το αληθές πνεύμα του Θείου νόμου, η παράλογος επιμονή εν τη υπερασπίσει των ιδίων φρονημάτων, ο παράφορος ζήλος προς κατίσχυσιν εν πάσιν, η φιλοδοξία, η φιλονικία, η έρις, και το φιλοτάραχον.

Ωχ! Ωχ! Εμένα είχε μπροστά του ο Άγιος;

Δόξα σοι ο Θεός!

Ο πρωτοσύγκελος και ιεροκύρηκας της Ιεράς Μητροπόλεως Σισανίου και Σιατίστης πάτερ Εφραίμ μας είπε όταν είχε έρθει και μας κύρηξε ότι η θεούσα ή θεούσος είναι άτομο που είναι μόνο εξωτερικά χριστιανός . Είναι υπερήφανο άτομο και πιστεύει ότι είναι καλύτερος από τους άλλους .

ΕΝΑΣ ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΚΛΗΡΙΚΟΣ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΠΩΣ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ Ο ΠΡΟΤΕΝΣΤΑΝΤΗΣ ΟΥΤΕ Ο ΚΑΘΟΛΙΚΟΣ. ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ Ο ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΟΣ. ΚΑΤ ΑΡΧΗΝ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ ΜΕ ΔΙΑΘΕΣΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ.