Σελίδα 4 από 4

Re: Γιατί είναι τόσο δύσκολο?

Δημοσιεύτηκε: Τετ Σεπ 24, 2014 5:54 pm
από stempil
Σας ευχαριστώ όλους παιδιά. Μερικές φορές σκεφτόμουν πως αν ήμουν για παράδειγμα σε ένα μοναστήρι, θα το αντιμετώπιζα, τουλάχιστον τον ψυχολογικό τομέα πολύ πιο εύκολα. Ένα μεγάλο αγκάθι σε 1 από τις 2 παθήσεις που έχω, εκτός του πόνου κατά καιρούς, είναι και οι κοινωνικές υποχρεώσεις...

Τέσπα...και πάλι ευχαριστώ τον καθένα ξεχωριστά.

Re: Γιατί είναι τόσο δύσκολο?

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Σεπ 25, 2014 1:04 pm
από dionysisgr
stempil έγραψε:Καλησπέρα.

1. Επιστρέφω μετά από αρκετό καιρό ελπίζοντας να μου απαντήσει κάποιος σε μια ερώτηση.
2. Αυτό που θέλω να ρωτήσω, είναι αν κανείς από εσάς, όχι άκουσε ή διάβασε, αλλά αν είδε να γίνεται κάποιο θαύμα στον ίδιο.
3. Δεν νιώθω ιδιαίτερα καλά με αυτή μου την ερώτηση, γιατί μαρτυρά την ολιγοπιστία μου.
4. Η ζωή που κάνω σίγουρα είναι αμαρτωλή, αλλά κάνω ότι μπορώ να διορθωθώ.
5. Γιατί 2,5 χρόνια δεν εισακούγομαι?
Με συγχωρεις, που τα βαζω ετσι καπως σχολαστικα, 1,2,3 κλπ, αλλα για να βαλω σε μια ταξη την σκεψη μου.

Ηδη, ομως οπως βλεπεις, εχω κανει πριν ακομα απαντησω, και εγω το πρωτο λαθος.
Παω να σου απαντησω με βαση την σκεψη μου.. Ενω θα επρεπε να ειχα βαλει πρωτα την καρδια.

Ας ειναι. Παμε να τα συνδυασουμε, δηλαδη νου και καρδια, μηπως και βγει νοημα.


1. Επιστρέφω μετά από αρκετό καιρό ελπίζοντας να μου απαντήσει κάποιος σε μια ερώτηση.


Ακομα και εαν σου απαντουσαμε ολες τις αποριες σου, αυτο δεν θα ηταν παρα μια απλη παρακληση, μια μικρη παρηγορια,
στον νου σου, που θα αναπαυοταν ισως ορθολογιστικα, με την πληρωση των αποριων του, και ετερον ουδεν.

Ομως εσυ, δεν θες να απαντηθουν οι αποριες σου, αλλα να παψεις να υποφερεις. Θελεις την ιαση. Και εχεις δικιο να την θελεις.

2. Αυτό που θέλω να ρωτήσω, είναι αν κανείς από εσάς, όχι άκουσε ή διάβασε, αλλά αν είδε να γίνεται κάποιο θαύμα στον ίδιο.

Το οτι υπαρχουμε, ειναι ηδη το ανειπωτο θαυμα. Το οτι συνεχιζουμε να υπαρχουμε με οτι ειμαστε, το ιδιο μεγαλο.
Απο εκει και περα, το εσχατο θαυμα ειναι να μετανοησει αληθινα ο ανθρωπος, και να δει καθαρα την υπαρξη του,
και τα θαυματα που επιτελουνται γυρω του, καποια στιγμη θα τον αγγιξουν, και θα τον αφορουν προσωπικα.

Εσυ κρουε, ζητα, επεμενε, και ο Χριστος ξερει πως και ποτε, θα σε Οικονομησει. Δεν σε αγνοει, σε περιμενει. Κατι θελει απο εσενα.

3. Δεν νιώθω ιδιαίτερα καλά με αυτή μου την ερώτηση, γιατί μαρτυρά την ολιγοπιστία μου.

Οποιος δεν νιωθει ολιγοπιστια, και δεν ισορροπει συνεχως με τρομο, επανω στο τεντωμενο σχοινι της υπαρξεως, και της παλης με τον Θεο,
και της τραγικοτητας του κοσμου, δεν εχει πιστεψει ποτε αληθινα, αλλα ειχε μια επιφανειακη, ψευτικη, βολικη, και αδοκιμαστη πιστη.

Η Πιστη, ονομαζεται ετσι, ακριβως γιατι συνεχως και δυναμικα δοκιμαζεται, ωστε να βρεθει "πιστή".
Οχι στην βολεμενη και χαϊδεμενη μας εσωτερικοτητα, αλλα ενωπιον Θεου, δια πυρος και σιδηρου, μεσα στην ζωη.

Και τοτε, αναφαινεται και η αβυσσος που μας φτανει στο οριο του μηδενος, αλλα και η γη Χανααν εαν περασουμε τα δυσκολα.
Καθε προσωπικη πορεια, ειναι μια Εξοδος, απο την ανυδρη ερημο, στην γη της χαρας και της κοινωνιας με τον Θεο.
Και καθενας καλειται προσωπικα, να παλεψει με τον εαυτο του, τους δαιμονες του, νοητους και υποστατικους, και την ολιγοπιστια του.
Εδω παιζονται ολα, στο μαρμαρενιο αλωνι της υπαρξεως μας. Ολα χαριζονται και ολα χανονται, και στο ανεπιγνωστο φοντο της σιωπης,
ο Θεος παντα διπλα, παντα Εδω, μας αναμενει, μας στερεωνει, μας δινει καιρο μετανοιας, και λαδι στο καντηλι μας.

4. Η ζωή που κάνω σίγουρα είναι αμαρτωλή, αλλά κάνω ότι μπορώ να διορθωθώ.

Αυτο κανουμε ολοι, οποτε συνεχισε το μεχρι εσχατου αναπνοης. Ο Θεος δεν μας ελεει γιατι ειμαστε αγιοι, (αλοιμονο), αλλα ακριβως γιατι ως αμαρτωλοι και αστοχουντες, ως ρημαδια υπαρξιακα, εχουμε συνεχως αναγκη το Ελεος Του, για να σταθουμε απλως και μονο και να υπαρξουμε, και μετα ολα τα αλλα επονται, κατα την Πανσοφια και την Μακροθυμια Του.

5. Γιατί 2,5 χρόνια δεν εισακούγομαι?

Μην μετρας τα χρονια, αλλα μετρα την αποσταση σου, απο τον Θεο.
Απεχουμε τροπικα, κατα τον τροπο υπαρξεως μας, απο τον Θεο, οχι χρονικα.
Εδω ειναι, διπλα, καθε ωρα και στιγμη, αλλα κρινει με διαφορετικα κριτηρια.
Εχει ως ρολοϊ την αιωνιοτητα, οχι την προσκαιρη αυτη ζωη μας.

Θα πεις.. Παρηγορια στον αρρωστο, εγω ποναω, και εσυ μιλας για αιωνιοτητα. Δεν μας παρατας..

Δες τον Παυλο. Αυτον τον ανθρωπο, που τα ειδε ολα στην ζωη του, απο την μια ακρη, ως την αλλη.

Μια και Δυο, και "Τρις" παρακαλεσε, να του αφαιρεθει μια σοβαρη ενοχλητικη ασθενεια, καθως διακονουσε περιτρεχοντας,
ολη την τοτε γνωστη Οικουμενη, υπομενοντας φυλακισεις, μαστιγωσεις, ναυαγια, ληστειες, ξυλοδαρμους, ταπεινωσεις, ειρωνιες, και τοσα ακομα.

Και τι απαντηση πηρε απο τον Χριστο;
"..ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου, ἡ γὰρ δύναμις ἐν ἀσθενείᾳ τελεῖται.."

Ποιος αυτος που ευαγγελισε τα Εθνη και την Οικουμενη.
Και ποιοι ειμαστε εμεις; Ποια ειναι η υποσταση μας;

Ερμαια των καιρων, και των επιλογων μας.

Οποτε μεινε, επεμεινε, κανε Μονη την ασθενεια και μονασε,
φορωντας το Σχημα της υπομονης, της αφιερωσης του πονου,
στον Χριστο. Δωσε τα "αχρηστα" δωρα των πονων, για να παρεις το Αντιδωρο,
που ειναι ο Χριστος, ο Οποιος σε εχει ηδη επισκεφθει, μυστικα και αθορυβα.

Εμεις ειμαστε πολυ ανοητοι και μικροι για να σου απαντησουμε.
Ψελλιζουμε απλως, σκορπιες σκεψεις, και κρυφες ενοχες, ανακατεμενες με μια νερωμενη πιστη,
καθως παραπαταμε ο καθενας μεσα στην συγχυση που ολοενα επιτεινεται.

Δεν υπαρχουνε ετοιμες-στατικες απαντησεις, ακριβως γιατι ο ανθρωπος, ειναι ενα δυναμικο και ερχομενο ον,
που θα φανει τι πραγματικα ειναι στην καινη κτιση, εν Χριστω. (Μαξιμος Ομολογητης)

Δεν ειμαστε ακριβως αυτο που φαινομαστε, και σερνομαστε και υποφερουμε, αλλα αυτο που θελει ο Θεος να γινουμε.

Οποτε ας γινουμε αυτο, και ολα τα αλλα, ας ειναι του Θεου.

Σου ευχομαι το καλυτερο, τοσο για το σωμα, οσο και για την ψυχη σου.

Συγχωρα με, εαν καπου αστοχησα υπερβολικα,
αλλωστε ολοι, στο ιδιο καζανι βραζουμε λιγο πολυ, τυφλος τυφλον οδηγει..

Re: Γιατί είναι τόσο δύσκολο?

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Σεπ 25, 2014 4:55 pm
από stempil
Να σαι καλά dionysi, σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου.

25 Οκτωβρίου πρώτα ο Θεός, θα πάω στο Άγιο όρος για πρώτη φορά...ελπίζω να πάρω εκεί δύναμη να κάνω όλα αυτά που ανέφερες...

Re: Γιατί είναι τόσο δύσκολο?

Δημοσιεύτηκε: Παρ Σεπ 26, 2014 6:34 am
από aposal
dionysisgr έγραψε: 5. Γιατί 2,5 χρόνια δεν εισακούγομαι?
Μην μετρας τα χρονια, αλλα μετρα την αποσταση σου, απο τον Θεο.
Τέλειο!

Re: Γιατί είναι τόσο δύσκολο?

Δημοσιεύτηκε: Παρ Σεπ 26, 2014 6:38 am
από toula
aposal έγραψε:
dionysisgr έγραψε: 5. Γιατί 2,5 χρόνια δεν εισακούγομαι?
Μην μετρας τα χρονια, αλλα μετρα την αποσταση σου, απο τον Θεο.
Τέλειο!
Ο Διονύσης μίλησε !!!! Μπορούσε να απαντήσει διαφορετικά ;;

Re: Γιατί είναι τόσο δύσκολο?

Δημοσιεύτηκε: Παρ Σεπ 26, 2014 6:53 am
από petrosathonas
Αδελφέ μου stempil (συγνώμη δεν ξέρω το όνομά σου)
σου εύχομαι καλό κι ευλογημένο προσκύνημα.

Και μιας που θα πας στο περιβόλι της Παναγίας μας θυμήσου αυτό που λέει στο μεγάλο απόδειπνο :

Ὅτι οὐκ ἔχομεν παρρησίαν, διὰ τὰ πολλὰ ἡμῶν ἁμαρτήματα, σὺ τὸν ἐκ σοῦ γεννηθέντα δυσώπησον, Θεοτόκε Παρθένε·
πολλὰ γὰρ ἰσχύει δέησις Μητρός, πρὸς εὐμένειαν Δεσπότου·
μὴ παρίδῃς ἁμαρτωλῶν ἱκεσίας ἡ πάνσεμνος, ὅτι ἐλεήμων ἐστί,
καὶ σῴζειν δυνάμενος, ὁ καὶ παθεῖν ὑπὲρ ἡμῶν, σαρκὶ καταδεξάμενος.

Re: Γιατί είναι τόσο δύσκολο?

Δημοσιεύτηκε: Κυρ Σεπ 28, 2014 1:09 pm
από stempil
petrosathonas έγραψε:Αδελφέ μου stempil (συγνώμη δεν ξέρω το όνομά σου)
σου εύχομαι καλό κι ευλογημένο προσκύνημα.

Και μιας που θα πας στο περιβόλι της Παναγίας μας θυμήσου αυτό που λέει στο μεγάλο απόδειπνο :

Ὅτι οὐκ ἔχομεν παρρησίαν, διὰ τὰ πολλὰ ἡμῶν ἁμαρτήματα, σὺ τὸν ἐκ σοῦ γεννηθέντα δυσώπησον, Θεοτόκε Παρθένε·
πολλὰ γὰρ ἰσχύει δέησις Μητρός, πρὸς εὐμένειαν Δεσπότου·
μὴ παρίδῃς ἁμαρτωλῶν ἱκεσίας ἡ πάνσεμνος, ὅτι ἐλεήμων ἐστί,
καὶ σῴζειν δυνάμενος, ὁ καὶ παθεῖν ὑπὲρ ἡμῶν, σαρκὶ καταδεξάμενος.
Ευχαριστώ...

Γνωρίζει κάποιος να μου εξηγήσει τι εννοούσε ο Κύριος λέγοντας στον Παύλο

ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου, ἡ γὰρ δύναμις ἐν ἀσθενείᾳ τελεῖται (?)

Re: Γιατί είναι τόσο δύσκολο?

Δημοσιεύτηκε: Κυρ Σεπ 28, 2014 1:26 pm
από ntinos
stempil έγραψε:
petrosathonas έγραψε:Αδελφέ μου stempil (συγνώμη δεν ξέρω το όνομά σου)
σου εύχομαι καλό κι ευλογημένο προσκύνημα.

Και μιας που θα πας στο περιβόλι της Παναγίας μας θυμήσου αυτό που λέει στο μεγάλο απόδειπνο :

Ὅτι οὐκ ἔχομεν παρρησίαν, διὰ τὰ πολλὰ ἡμῶν ἁμαρτήματα, σὺ τὸν ἐκ σοῦ γεννηθέντα δυσώπησον, Θεοτόκε Παρθένε·
πολλὰ γὰρ ἰσχύει δέησις Μητρός, πρὸς εὐμένειαν Δεσπότου·
μὴ παρίδῃς ἁμαρτωλῶν ἱκεσίας ἡ πάνσεμνος, ὅτι ἐλεήμων ἐστί,
καὶ σῴζειν δυνάμενος, ὁ καὶ παθεῖν ὑπὲρ ἡμῶν, σαρκὶ καταδεξάμενος.
Ευχαριστώ...

Γνωρίζει κάποιος να μου εξηγήσει τι εννοούσε ο Κύριος λέγοντας στον Παύλο

ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου, ἡ γὰρ δύναμις ἐν ἀσθενείᾳ τελεῖται (?)
Αν δεν κάνω λάθος: "Η χάρης μου (προς εσένα) είναι αρκετή, γιατί δυνατός γίνεσαι μέσα από την ασθένεια"...εγώ πάντως το καταλαβαίνω/νιώθω (σε μία πρόταση, και σε δική μου μετάφραση) ως εξής: Πρέπει πρώτα να "ασθενήσεις" για να καταλάβεις πως είναι το να είσαι καλά, κ για να είσαι καλά είναι αρκετή η Χαρης του Θεου...

Re: Γιατί είναι τόσο δύσκολο?

Δημοσιεύτηκε: Κυρ Σεπ 28, 2014 2:17 pm
από dionysisgr
O Κυριος, αρχιζει εκει που τελειωνει ο ανθρωπος.

Οταν καταθεσει τιμια την ελευθερια του ο ανθρωπος, αυτος ο μικροθεος,
τοτε την ανασηκωνει πανω απο το ερεβος, της απελπισιας ο Παντοκρατωρ.

Τοτε αναφαινεται μεσα απο την αχλυ της απογνωσης, της βαθιας υπαρξιακης παραιτησης,
ο των ολων Δεσποτης, ο του Παντος Αιτιος και παντων επεκεινα Λογος.

Τοτε παιρνει μυστικα, απαλα, αθορυβα, ανεπαισθητα συμπασα την υλικοπνευματικη υπαρξη του ανθρωπου,
στο Χερι Του, και της εμφυσα παλι, την αρχαια Πνοη.

Και δινει νεα απαντοχη, νεο προσανατολισμο, και πυξιδα πορειας.

Το υψηλο κυμα, της εσωτερικης ταραχης, κανει να μοιαζει με γαληνια θαλασσα.
Το ορμητικο ποταμι, του παρασυρμου της αυταρκειας, κανει να φαινεται, απαλο ρυακι αυτογνωσιας.
Το ρευμα το κρυο με τον αερα που διαλυει τα παντα, κανει να φαινεται αυρα λεπτη γεματη φρονηση και υπερβατικη ειρηνη.

Ο Παυλος, και καθε ενας απο εμας, θα φτασει καποια στιγμη στο τερμα.
Εκει οπου δεν αντεχει αλλο. Εκει οπου τα παντα μοιαζουν απροσιτα.
Εκει οπου η ψυχη παραπατα σε υψη οπου δεν αντεχει να αντικρυσει.

Εκει θα φανει ο Θεος. Εκει περιμενει. Εκει σφυρηλατειται ενας αιωνιος δεσμος.

Οταν ο ανθρωπος τα αφησει ολα κατω, τοτε ο Θεος θα δωσει το χερι που ουρανωνει την γη.
Και τοτε εν ασθενεια, η δυναμις τελειουται, τοτε ο ανθρωπος αρπαζεται σαν τον Ηλια, σε πυρινο αρμα,
Χαρης, Ελεους, Δυναμεως, Ελπιδος, Πιστης και με μια λεξη Θεωσεως.

Γιατι μεσα στην υπαρξιακη τιμια και ειλικρινη απογνωση, ο Θεος βρισκει τον αρχετυπο, αληθινο, γνησιο ανθρωπο.

Και τοτε μπορει να συννενοηθει μαζι του, χωρις καν, να ανταλλαξει μια λεξη.

Ενδιαθετα, μυστικα, σιωπηρα.

Καρδια με καρδια. Ανασα με ανασα. Αβυσσος με αβυσσο.

Ετσι μιλα ο Θεος.
Και ετσι ακουει και ζει αληθινα ο ανθρωπος.

Γιατι ο Θεος δεν μιλα για την ζωη,
αλλα με τον Λογο Του δινει την ζωη..

Re: Γιατί είναι τόσο δύσκολο?

Δημοσιεύτηκε: Δευ Σεπ 29, 2014 10:14 am
από stempil
Ευχαριστώ και πάλι...