"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Αγαπητη εν Χριστώ αδελφούλα.Σε παρακαλώ γλυκια μου μην βλεπεις τον χαμό του πατέρα σου σαν μεγάλη απώλεια αλλα σαν μεγάλη ευλογια και ειδικα τους ανθρώπους με ειδικες αναγκες.Ο Καλος και Δικαιος Θεος απλα τώρα τον Θελησε κοντα Του . Καλη μου να κοιτας τον ουρανό και να χαμογελας ξέροντας οτι οταν φυγομε απο την γηινη ζωη δεν ειμαστε πια ασθενεις αρα ο καλος σου πατερούλης σε θελει να χαμογελας και να προσευχεσαι.Καλο Παραδεισο να εχει.Αμην

Ο Θεος να τον αναπαυσει και να δωσει μεγαλη παρηγορια και δυναμη σε εσας...
Η πληγη μπορει να ειναι ακομα νωπη αλλα με το χρονο και φυσικα με τη βοηθεια του Θεου ολα γλυκαινουν...
Μη σταματησετε να προσευχεστε για εκεινον και να κανετε ελεημοσυνη για την ψυχη του...

Ο Κυριος ας τον αναπαυσει,καλο παραδεισο.

Εύχομαι ο Θεός να τον αναπαύσει.
Προσπάθησε (το κατά δύναμιν) να μην σε πάρει από κάτω ο χαμός του, γιατί, ο πατέρας σου ζει, απλά συνεχίζει τη ζωή του σε έναν άλλο χώρο (όπου όλοι θα πάμε) και πιθανότατα αισθάνεται πολύ καλύτερα απ' ότι όταν βρισκόταν στη γη.
Όπως λέγει και Απόστολος Παύλος είναι λάθος να στενοχωριόμαστε υπερβολικά για τον επίγειο θάνατο των αδελφών μας, σαν του εθνικούς, που δεν έχουν καμία ελπίδα.
Εμείς ξέρουμε ότι η ψυχή ΔΕΝ πεθαίνει ποτέ και ότι μπορούμε, ακόμη και τώρα, να βελτιώσουμε την κατάστασή του κεκοιμημένου αδελφού μας, άσχετα με τι έπραξε, ή δεν έπραξε ο ίδιος όσο ζούσε. Χρειάζεται όμως να κάνουμε αγώνα, πολλές προσευχές, μνημόσυνα, τρισάγια και ελεημοσύνες στο όνομά του. Το καλύτερο όλων είναι το μνημόσυνο. Και το καλύτερο μνημόσυνο (όπως έλεγε ο μακαριστός Γέροντας Παΐσιος) είναι ο δικός μας αγώνας. Όσο προοδεύουμε πνευματικά τόσο πιο καλά θα περνάνε αυτοί για τους οποίους προσευχόμαστε με θέρμη.