Συνάφεια με σεξουαλικό διαφωτισμό...;

[melos]

Αδέλφια,

Κάποιοι λογισμοί για σχολιασμό.

Από καιρό τώρα με προβληματίζει η ύπαρξη Κατηχητικών σχολείων στις Ενορίες.

Έχω την αίσθηση ότι ομοιάζουν κατά κάποιο τρόπο με την σεξουαλική αγωγή (ή καλύτερα με την κακή της διάσταση, τον σεξουαλικό "διαφωτισμό") στα σχολέια...

Η σχέση με Το Θεό, κατά τους Πατέρες, δεν είναι μια κατεξοχήν ερωτική σχέση;

Η κίνηση προς το Θεό δεν είναι μια κίνηση συννουσίας με τον Δημιουργό;

Όπως δεν είναι καλός ο σεξουαλικός διαφωτισμός στα σχολέια, μήπως είναι κάτι αντίστοιχο κι ο ερωτικός προς το Θεό "διαφωτισμός";

Μπαίνει σε καλούπια μια ερωτική, βιωματική, προς το Θεό σχέση;

Το παιδί ΝΑ ΠΑΕΙ στον Πνευματικό. Στο κατηχητικό να κάνει τι όμως; Θα του μάθουν πως θα βιώνει το Θεό και τη Θεία Χάρη Του;

Νιώθω ότι η ορθή προσέγγιση στο Θεό είναι μια καθαρά προσωπική υπόθεση χωρίς κάποιο συγκεκριμένο timing (όπως ακριβως με τις σεξουαλικές σχέσεις με το άλλο φύλο) και πολλές κατευθύνσεις. Νιώθω ότι μια οργανωμένη και συστηματική κατήχηση είναι σαν βιασμός των φυσικών και αντανακλαστικών λειτουργιών του ανθρώπου για την ανακάλυψη και προσέγγιση Του Θεού...

Οπωσδήποτε χρειάζεται μια βασική κατήχηση, αλλά αυτή θα μπορούσε κάλλιστα να τη προσφέρει ο Πνευματικός χωρίς οργανωμένες προσπάθειες.

Δεν ξέρω...
Σκέφτομαι κάπου λάθος;

Παρακαλώ πολύ διορθώστε με αν κάνω λάθος
Ευχαριστώ.

[AngelsGR]

Το παιδί ΝΑ ΠΑΕΙ στον Πνευματικό. Στο κατηχητικό να κάνει τι όμως; Θα του μάθουν πως θα βιώνει το Θεό και τη Θεία Χάρη Του;

ο πνευματικος ειναι πνευματικος και δεν πιστευω πως το κατηχητικο μπορει να αντικαταστησει τον πνευματικο. Ασε που αρκετες φορες το κατηχητικο γινεται απο καποιον ιερεα που εχει την ιδιοτητα του εξομολογου.

επισης, ο ανθρωπος ως κοινωνικο πλασμα που ειναι, εχει την αναγκη να συναναστρεφεται με αλλους ανθρωπους, και τι το καλυτερο να συζηταει για πνευματικα θεματα. Και μεσα απο αυτες τις συζητησεις πιστευω πως βοηθιεται.

[NIKI]

Αγαπητό εν Χριστώ "Μέλος",
Επειδη ειμαι και εγω κατηχητρια (αλλα οχι Θεολόγος)θα σου πω καποια πραγματα τα οποια ευχομαι να σου δωσουν καποιες απαντησεις.Στο κατηχητικο ερχονται παιδια ηλικιας 6 χρονων μεχρι 13 (στν δικη μου κατηχητικη συναξη) Πολλες φορες ειδικα οταν ερχονται γιορτές προτρέπω τα παιδια να πηγαινουν για εξομολόγηση και η απαντηση ειναι μα τι καναμε εμεις σαν μικρα παιδιά που ειμαστε κυρια ,εχομε κανει αμαρτίες?Και τοτε συζηταμε γιατι ακομα ,και τα μικρα παιδια πρεπει να εξομολογουνται .Επισης εχει παιδια που δεν τους πανε οι γονεις τους εκκλησιασμο ,τοτε εχομε εμεις τις τρεις εκδρομουλες οπου τους πηγαινομε εκκλησιασμο πρωτα .Στο κατηχητικο μιλαμε και για θεματα που προβληματιζουν τα παιδια για θεματα Θρησκειας τις περισσοτερες φορες. Τα Χριστουγεννα τα περνω σε ιδρυματα για να πουνε τα καλαντα για να καταλαβουν οτι ακομα και με ενα τραγουδι μπορει να φέρουν γαληνη και χαρα σε καποιο ανθρωπο .Επισης μιλουσαμε μια φορα για τους Χαιρετισμους .Και ειπα στα παιδια θέλω να μου πειτε διαφορα επιθετα που αντιπροσωπευουν την Παναγια μας. Οταν φτασαμε στην Παρθενο αρχισαν οι ερωτήσεις. Αρα το κατηχητικό βοηθαει τα παιδια να μιλανε ελευθερα για καποια Θεματα και αναλογα ο κατηχητης/τρια το αναλυει ή ακομα αν χρειαζεται το παυει.Ολα αυτα ειναι δύσκολο να α συζητησουν σε μια εξομολογηση η οποια ειναι βεβαια απαραιτητη. Ευχομαι να σε βοηθησα εστω λίγο.Αμην

[melos]

Το κατηχητικό σχολείο όμως δεν διανοητικοποιεί την εμπειρική / βιωματική σχέση με το Θεό;

Η μόνη διαφορά που έχω βρεί ανάμεσα στις μεταξύ των ανθρώπων ερωτικές σχέσεις και στην ερωτική σχέση με το Θεό είναι ότι η ερωτική σχέση με το Θεό είναι πιο μαζική / ομαδική...

Δηλαδή ο έρωτας με το Θεό οφείλει είναι πάνδημος -ή ομαδικός-(δεν σώνεται κανείς μόνος του αλλά μαζί με τους άλλους) ενώ κάτι τέτοιο στις διαφυλικές σχέσεις θεωρείται διαστροφή.

Sorry αν ξέφυγα εκφραστικά...

Αυτή είναι η μόνη διαφορά που μπορώ να βρω και ίσως να δικαιολογεί την "ομαδοποίηση" και "μαζοποίηση" στην ποροεία προς το Θεο.

[Σπάρτακος]

Η σχέση με Το Θεό, κατά τους Πατέρες, δεν είναι μια κατεξοχήν ερωτική σχέση;

Η κίνηση προς το Θεό δεν είναι μια κίνηση συννουσίας με τον Δημιουργό;

Προσωπικά με ενοχλούν - εκτός του ότι διαφωνώ - τέτοιου είδους εκφράσεις.
Δεν θα ήθελα να τις χαρακτηρίσω, γιατί θα παρεξηγηθούν οι γράφοντες.
Τα περι θείου έρωτος, δεν έχουν σχέση με ότι ο κάθε ένας καταλαβαίνει ή θέλει να καταλάβει και κυρίως να νιώσει.
Και τι σχέση έχουν εδώ τα κατηχητικά;

Επι τέλους όλα δεν μπορεί να τα βλέπει κανείς μέσα απο τους παραμορφωτικούς φακούς της συνουσίας. Έτσι τα έβλεπαν τα πράγματα οι αρχαίες θρησκείες.

[constantinosa.gr]

Λειτουργία και κατήχηση. Αυτα τα δύο τα έκανε και ο Χριστός. Ο ίδιος λέει προς τους Αποστόλους " ΠΟΡΕΥΘΕΝΤΕΣ, ΜΑΘΗΤΕΥΣΑΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΘΝΗ, ΒΑΠΤΙΖΟΝΤΕΣ ΑΥΤΟΥΣ ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟY ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΕΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΗΡΕΙΝ ΠΑΝΤΑ ΟΣΑ ΕΝΕΤΕΙΛΑΜΗΝ ΥΜΙΝ (Ματθ. 28, 19)"

Η Εκκλησία αυτά τα δυο πράγματα τα τελεί διαχρονικά. Τα μυστήρια και την κατήχηση. Η κατήχηση στους πρώτους Χριστιανούς γινόταν πριν το βαπτιμα, ωστε ο μελλοντικός Χριστιανος να γνωρίσει τι θα πίστευε. Ο νηπιοβαπτισμός υπήρχε και αυτός απο τους πρώτους Χριστιανούς, Αυτό βέβαια προϋποθέτει οι γονείς να είναι Χριστιανοί, και ο νονός, ωστε να φροντίσουν αυτοί να μάθει για την κατήχηση.

Η κατήχηση είναι έργο του επισκόπου το οποίο ανατίθεται στους ιερείς και απο αυτούς σε φωτισμένους λαϊκούς.

Τώρα όσο διαφέρει ο Χριστός απο το διάβολο, άλλο τόσο διαφέρει και ο διαστροφικός έρωτας αλληλοεκμετάλευσης, με τον Θείο έρωτα. Όσο διαφέρουν αντίστοιχα και τα μυστήρια και τα θαύματα του Θεού με τα θαύματα και την μαγία του διαβόλου.

Η προσέγγιση στον Θεό δεν είναι μονο προσοπική υπόθεση αλλά και Εκκλησιαστική, Λειτουργική. Δεν προχωρει κανείς μονος του προς τον Θεό. ΑΛλα συμπορεύεται με την Εκκλησια, τον Χριστο, την Παναγία, τους Μαρτυρες, τους αγίους, τους κακοιμημένους, τους ζώντες

[aposal]

Η τέλεια αγάπη προς τον Θεό είναι μια ερωτική σχέση. Όχι βέβαια με την έννοια που λέμε εμείς σήμερα τις ερωτικές σχέσεις. Ακριβώς το αντίθετο! Κατά την άποψή μου είναι η υπέρτατη συναισθηματική σχέση, μια σχέση λατρείας. Μια σχέση ΠΟΛΥ ΑΝΩΤΕΡΗ από οποιαδήποτε γήινη σχέση, μια σχέση υπέρτατου βαθμού και άφθαρτη στο χρόνο.
Μακάριοι όσοι μπορέσουν να την γευτούν. Θα έχουν πετύχει την απόλυτη ευτυχία.

[filotas]

Για όλα όσα δημιούργησε ο Θεός, υπάρχει η σωστή χρήση και η παράχρηση. Τον Έρωτα ο Θεός τον έβαλε μέσα στην καρδιά του ανθρώπου για να συνδέει τον άνθρωπο με τον Δημιουργό του με άρρηκτους δεσμούς.

Δυστυχώς ο άνθρωπος τους έσπασε και ο Θείος Έρωτας αντικαταστάθηκε με το υποκατάστατο του ανθρώπινου έρωτα. Ακόμη κι αυτό το αίσθημα όμως μπορεί εν δυνάμει να βοηθήσει στην πορεία του ανθρώπου προς το Θεό.

Τα περί σεξουαλικής αγωγής, που θα αναπτύσσονταν στα σχολεία, δεν αναφέρονται στον Έρωτα ως αίσθημα, αλλά στη σεξουαλική πράξη, που υποτίθεται ότι προέρχεται απ' αυτόν, χωρίς όμως αυτό στην εποχή μας να αποτελεί πραγματικότητα. Ο υποβιβασμός του Έρωτα στην απλή σεξουαλική έλξη είναι έσχατη προσβολή γι αυτό το υπέροχο δώρο του Θεού.

Επομένως ο παραλληλισμός που κάνεις μεταξύ Θείου Έρωτα και σεξουαλικής αγωγής είναι άστοχος και αδόκιμος.

[srev]

Όταν ήμουν μικρός έιχα πάει για κάποιο σεβαστό διάστημα στο κατηχητικό αλλά δεν με τραβούσε και η μητέρα μου, παρότι βαθύτατα ευλαβής, δεν επέμεινε καθόλου. Προσωπικά εάν είχα παιδί δεν το θα έστελνα, π ο τ έ, σε κατηχητικό σχολείο στη μορφή που τα γνωρίζω και έχω μάθει για αυτά ώς σήμερα. Δυστυχώς η ύπαρξη, λειτουργία και μορφή τους έχει στενότατη σχέση με τον Προτεσταντισμό και τη δυτική αιρετική προσέγγιση του Χριστιανισμού. Θα δανειστώ μόνο μια φράση του εξέχοντως ακαδημαϊκού θεολόγου και πρωτοπρεσβύτερου π. Νικολάου Λουδοβίκου, που επαναλαμβάνει συνειδητά στις ομιλίες του, ότι το κατηχητικό τον έδιωξε από την εκκλησία όταν ήταν παιδί και μόνο μετά από πολλά χρόνια επανήλθε στην εκκλησία χάριν του π. Πορφυρίου και άλλων αγίων. Χρειαζόμαστε αγίους, όχι ψευδοχριστιανιά κατηχητικά. Η πραγματική κατήχηση μπορεί να γίνεται από τους βιωμένους το Χριστό και μόνο αλλιώς προκαλείται ανυπολόγιστη ζημιά.

Θα έλεγα ότι τα κατηχητικά στην Ελλάδα ώς και σήμερα είναι στην απολύτως συντριπτική τους πλεοψηφία χώροι διαστρεβλώσεως της Ορθόδοξης παράδοσης.

Ευχές,

Σπύρος.

[constantinosa.gr]

Καλημέρα σας! Κυριακή της Ορθοδοξίας σήμερα και μάλιστα έχει συνδεθεί η σημερινή εορτή με την ιεραποστολη.

Συμφωνώ φίλε srev σε αυτά που λες. Οι κατηχητές πρέπει να έχουν βίωμα και γνώσεις. Δύσκολο πράγμα για τις μέρες μας και όντως αποτελεί πρόβλημα.

Όμως όταν είσαι αντιμέτωπος με ένα σοβαρό πρόβλημα κοιτάς πως θα το λύσεις, όχι πως θα το καταργήσεις. Η κατήχηση ήταν και είναι καίραιο θέμα στην ζωή της Εκκλησίας. Θα χαιρόμουν να ακούσω όμορφες προτάσεις, ζωή γεμάτη ζήλο και προθυμία για την ιεραποστολή.

Να πάει ο καθένας στην ενορία του, στην μητρόπολή του, στον πνευματικό του, και να ζητήσει να βοηθήσει σε ότι μπορεί. Να συγκεντρώσουμε προτάσεις και να τις στείλουμε στον μητροπολίτη, να προσευχηθούμε.

Ξαναλέω οτι η κατήχηση παράλληλα με τα μυστήρια είναι κατεξοχήν έργο της Εκκλησίας.