Xριστιανός και Υγεία

[vasilis_m21]

Η κορυφαία βυζαντινολόγος Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, σε συνέντευξη της στην Παναγιωταρέα έχει πει ότι η θεολογία στους περασμένους αιώνες είχε επηρεαστεί από το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και την αγραμματοσύνη, και έχει χαρακτηρίσει πολλά θεολογικά επιχειρήματα ως αστεία.
Έχει πει ότι οι θεολογικές έριδες πολλές φορές οφείλονταν σε πολιτικούς λόγους, σε μάχη για πρωτεία και πρωτοκαθεδρίες και ότι οι θεολογίες ήταν απλά μία πρόφαση. Και γιαυτό το λόγο αμφισβητεί την εγκυρότητα των συνόδων, ακόμα και των οικουμενικών.
Μάλιστα έχω δει βιβλία της Αρβελέρ να είναι αφιερωμένα σε Καθολικούς Ιερείς, η ίδια έχει δηλώσει ότι δεν κωλύεται από τις διαφορές με τους καθολικούς και έχει βαφτίσει ως ανάδοχος καθολικά παιδιά.

Εγώ παιδιά με συγχωρείτε αλλά συμφωνώ με την Αρβελέρ.

[vasilis_m21]

Για διαβάστε εδώ, για του λόγου το αληθές.

Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ

"Δεν είναι καθόλου εκπληκτικό ότι οι εκπρόσωποι του αρχαΐζοντος ρεύματος αναζητούν την προσέγγιση με την ρώμη και την δύση, ενώ εκείνο του εκκλησιαστικού ρεύματος τυφλωμένοι από το ελληνικό-αντιλατινικό τους πάθος, δεν διστάζουν να προσεγγίζουν τους τούρκους. Όλα αυτά δείχνουν την τύφλωση που είχε πάθει η εκκλησία ο λαός και η ίδια η βυζαντινή κυβέρνηση, που πείσθηκε στο τέλος ότι οι λόγοι της εκκλησίας όφειλαν να υπερισχύσουν πάνω στους λόγους και το συμφέρον του κράτους. Όπως ξέρουμε το αποτέλεσμα ήταν η καταστροφή του 1453 από την οποία χρειάστηκε πάνω από τέσσερις αιώνες για να συνέλθει ο ελληνικός λαός. Ο λαός που κατέληξε να δεχτεί τις αδιάλεχτες και παθιασμένες θέσεις της ορθόδοξης εκκλησίας."


"Ο Ελληνομαθημένος άνθρωπος μένει μπροστά στον ριζικά θεοκρατικό και στον καθολικά μοναρχικό χαρακτήρα του βυζαντινού πολιτεύματος γεμάτος αμηχανία και ερωτηματικά. Συνηθισμένος να δρά και να αντιδρά σύμφωνα με τις αρχές που είχε ο ίδιος επεξεργασθεί και που πάντα μπορούσε να υποβάλλει στην αντικειμενική κριτική του λόγου, αισθάνεται ξένος στα πλαίσια ενός κράτους, του οποίου οι κυβερνήτες δρούν ως εκπρόσωποι αρχηγών πολιτικών και θρησκευτικών οι οποίοι αντιπροσωπεύουν ο καθένας στην σφαίρα του τον έναν και μόνο αληθινό Θεό. Αρχές υποστασιακά απροσπέλαστες απρόσιτες, αμετάθητες και αμετάκλητες, ο Βασιλεύς και ο Πατριάρχης σημαίνουν την ύπατη εξουσία έξω απο τον χρόνο, εφ'όσον βασική τους ιδιότητα είναι οτι βρίσκονται όχι μόνο οι ίδιοι αλλά και το άμεσο περιβάλλον τους πέρα απο κάθε έλεγχο και κριτική, πέρα απο κάθε λογοδοσία. Η απρόσκοπτη, οργανική συνεργασία των αρχηγών του Κράτους και της Εκκλησίας, του Βασιλέως και του Πατριάρχη, θεμελιώνει το θεοκρατικό, συγκεντρωτικό και μοναρχικό Βυζαντινό πολίτευμα. Έτσι η μετάβαση απο την αρχαία Δημοκρατία προς την αξιοκρατική Ελληνική Βασιλεία και απο κεί προς την θεοπρόβλητη και θεοστήρικτη παγκόσμια χριστιανική αυτοκρατορία, απο τη δημοκρατούμενη δηλαδή αρχαία πόλη στην μοναρχούμενη οικουμένη, διαγράφει το μέγεθος της προσπάθειας που κατέβαλε ο άνθρωπος της εποχής, και πιό συγκεκριμένα ο ελληνομαθημένος άνθρωπος, για να προσαρμοσθεί στην νέα βυζαντινή πραγματικότητα"

Επίσης:

Αθανάσιος Κομίνης καθηγητής Βυζαντινολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών
"Εις το Βυζάντιον αντιθέτως φαίνεται ευθύς εξ'αρχής οτι το τοιούτο πνεύμα (το Ελληνικό) έχει εκλείψει. Βασιλεύει σοβαρότης ή σοβαροφάνεια, αυστηρότης και σιωπή, σκληρότης και δυσκαμψία περι την συμπεριφορά, απομάκρυνσις απο την ζωή, η οποία εντούτοις δέν παύει ζητούσα την ενάσκησιν των δικαιωμάτων της. Τους ύμνους της χαράς και της αμεριμνησίας αντικαθιστούν σοβαροί εκκλησιαστικοί ήχοι και προσευχαί. Αντί ρωμαλέα ωραία σώματα να γεμίζουν τας παλαίστρας και τα γυμναστήρια, λιπόσαρκαι σκιαί διασχίζουν αθόρυβαι τους δρόμους των πόλεων, ψιθυρίζουσαι λόγους μυστικών προσευχών και κατευθυνόμεναι εις μοναστήρια, όπου ασκείται η ζωή και ο θρήνος αποβαίνει ο οίμος, επι του οποίου βαδίζων ο πιστός επιτυγχάνει την λύτρωσιν. Τί άρα να είναι εκείνο το οποίο ήλλαξε τόσο πολύ τους ανθρώπους; Μήπως η πάροδος των αιώνων; Μήπως τέλος ο Χριστιανισμός;"

Γεώργιος Α. Κουρβετάρης καθηγητής Κοινιολωγίας Πανεπιστημίου Βορείου Ιλλινόις
"το σύστημα αυτό ήταν κατα βάθος ένα θεοκρατικό ιμπεριαλιστικό αυταρχικό σύστημα. Όπως και στη Δύση, η εκκλησία σάν θεσμός και το κράτος δέν ήταν διαφοροποιημένα. Το βυζαντινό πρότυπο ήταν κατα βάση εσχατολογικό και αντι-κοσμικό. Για τις μάζες και κατώτερες τάξεις της Βυζαντινής αυτοκρατορίας η σωτηρία του ανθρώπου και η ευτυχία δέν είναι σ'αυτόν τον κόσμο αλλά πρέπει ν'αναζητηθούν στην άλλη ζωή. Μια στείρα θρησκοληψία και τελετουργία ήταν χαρακτηριστικά γνωρίσματα του χριστιανικού Βυζαντίου. Η απάρνηση της εγκόσμιας ζωής και της ανθρώπινης κοινωνίας βρήκαν την αποκορύφωση τους στο μοναχισμό και τον μυστικισμό, που έχουν επηρεασθεί και απ'την Ανατολική φιλοσοφία και θεοσοφία"

[lovethink]

Παιδιά Εεεεεεεεεεεεεεεεεειιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι
Ξεφύγαμε από το θέμα
Το θέμα είναι ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ και ΥΓΕΙΑ και κατά πόσο έχουμε εμπιστοσύνη στο Θεό ή αν το να πάμε σε γιατρό σημαίνει έλειψη εμπιστοσύνης ή πίστης κτλπ
Οσο αφορά το θέμα "περιορισμός της πολιτισμικής και καλιτεχνικής δημιουργίας" με εξόργισε και μένα γιατί γράφω μουσική και από εκεί που μέχρι χτές νόμιζα πως η έμπνευση και το ταλέντο είναι ΔΩΡΟ ΘΕΟΥ στη ζωή μου , το μετέτρεψε σε "αρνητικό" το εν λόγο κείμενο
ΑΛΛΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Το κείμενο αυτό ήταν μέσα σε ένα ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ περί Ηδονής και Φαντασίας
Στο ίδιο το βιβλίο έγραφε ότι και η πολύ ψαλμωδία κρύβει ηδονή και είναι επικίνδυνη . Ηταν όπως είπε ( δεν θυμάμαι ποιός ) συμβουλές για ανθρώπους που είναι ήδη μοναχοί προφανώς και μάλιστα σε υψηλό πνευματικό επίπεδο
Από εκεί και πέρα όμως ένα βιβλίο όταν απευθύνετε νομίζω σε ανθρώπους που είναι σε υψηλό πνευματικό επίπεδο θα πρέπει να το αναφέρει στον πρόλογο ή στο οπισθόφυλο
Διότι καμμιά φορά δημιουργεί αυτές τις "διαφορές" μεταξύ ανθρώπων που πιστεύουν
Ναι το βιβλίο το συγκεκριμένο είχε διάφορα κουφά που με βρήκαν διαφωνούντα όπως πχ ότι οι πατέρες αποφεύγουν την ανάγνωση της λογοτεχνίας γιατί εμπεριέχει "Φαντασία" κάνει την καρδιά δηλαδή και το μυαλό να φαντάζονται και να φτιάχνουν εικόνες
Βέβαια οι περιπέτειες ενός προσκυνητή δεν νομίζω ότι δημιουργούν εικόνες φαντασίας που ζημιώνουν την ψυχή μας
Από εκεί και πέρα δεν είναι δυνατόν να κρίνουμε ΟΛΟΚΛΗΡΗ την ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΑΣ ΠΙΣΤΗ και ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ επειδή ΕΝΑΣ συγγραφέας έγραψε κάτι ακραίο

[michail]

Είπε ο αββάς Ηλίας:



- Εγώ τρία πράγματα φοβάμαι πάντα:



Όταν θα βγαίνει η ψυχή μου από το σώμα,

όταν θα βρίσκομαι μπροστά στο Θεό,

και όταν θα βγει η απόφαση εναντίον μου.

Εκπληκτός δίαβασα από τήν Pavmaria τό κείμενο αυτό,(καί πολλά άλλα)τό οποίο σέ τρείς προτάσεις αναφέρει κατάσταση πού όλοι θά <ζήσουμε>αλλά τότε δέν θά έχουμε κεφάλι για νά τό χτυπήσουμε.Ο Θεός νά βάλη τό χέρι τού.

[ix8ys]

Η κορυφαία βυζαντινολόγος Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, σε συνέντευξη της στην Παναγιωταρέα έχει πει ότι η θεολογία στους περασμένους αιώνες είχε επηρεαστεί από το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και την αγραμματοσύνη, και έχει χαρακτηρίσει πολλά θεολογικά επιχειρήματα ως αστεία.

Το αν είναι κορυφαία δεν το γνωρίζω (δεν είμαι του τομέα αυτού). Αλλά σου προτείνω να διαβάσεις (μακάρι να το κάνεις) την «επί του όρους ομιλία». Μετά «θεοποίησε» οποιαδήποτε «Αρβελέρ» νομίζεις. Αλλά έλεος, διάβασε τους....

[vasilis_m21]

Την έχω διαβάσει την επι του όρους ομιλία, γιατί λες ''μακάρι να τη διαβάσεις'', δεν είμαι κανάς άθεος. Κλείνω καμιά δεκαριά χρόνια στον εκκλησιαστικό χώρο.
Μα ούτε και η Αρβελέρ είναι καμμιά άθεη, από ενδιαφέρον τα λέει. Αν ήταν αδιάφορη δεν θα ασχολιόταν.

Το ''μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι'' εννοεί αυτούς που δεν είναι υπερήφανοι, είναι απλοί και ξέρουν τα όρια τους. Δεν εννοεί τους ηλίθιούς ή τους αφελείς.
Η λέξη κρετίνος που σημαίνει ηλίθιος ξέρετε από που βγαίνει ετυμολογικά; Από το χριστιανός. Πώς και γιατί αξίζει να ψάξουμε.

[ix8ys]

Το ''μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι'' εννοεί αυτούς που δεν είναι υπερήφανοι, είναι απλοί και ξέρουν τα όρια τους. Δεν εννοεί τους ηλίθιούς ή τους αφελείς.

Ευτυχώς που η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει αγιοποιήσει και «Σαλλούς».

Όπως και να έχει πάντως, για να κατανοήσεις τον Χριστό και τις διδαχές του Χριστιανισμού δεν χρειάζεται να έχεις 10 πτυχία και 500 δοκτορά, αλλά χρειάζεται να έχεις καρδιά. Γιʼ αυτό τον απλό λόγο πιστεύω ότι το «Γεροντικό» είναι ένα μνημειώδες έργο που πρέπει να διαβαστεί από όλους.

Η λέξη κρετίνος που σημαίνει ηλίθιος ξέρετε από που βγαίνει ετυμολογικά; Από το χριστιανός. Πώς και γιατί αξίζει να ψάξουμε.

Αυτό πραγματικά δεν το ήξερα και μάλλον έχεις δίκιο αφού στο λεξικό βρήκα το εξής: [<γαλλ. crétin < chrétien (= χριστιανός)] Μήπως ξέρεις ποιοί και γιατί το υιοθέτησαν;

[vasilis_m21]

Ναι, το κρετίνος που σημαίνει βλαξ βγήκε απτο χριστιανός. Κάποιοι που θεωρούσαν τους χριστιανούς χαζούς έλεγαν ''την πάτησα σαν χριστιανός", τώρα λέμε ''την πάτησα σαν κρετίνος".
Κρετίνοι βέβαια αποκαλούντο και οι δύσμορφοι και καθυστερημένοι νάνοι που κατοικούσαν ορισμένα χωριά των Ελβετικών Άλπεων κατά τον δέκατο ένατο αιώνα. Υπάρχει ιατρική πάθηση, ο Κρετινισμός, με υποθυρεοειδισμό.