Ερωτήσεις

[XRHSTOS]

[sverkalo]

Αυτό που με συγκινεί είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν φοβούνται την αλήθεια. Και το να παλεύουν για αυτή.

[dionysisgr]

Αδερφε αγαπητε, sverkalo, κοιταξε να δεις δυο πραγματακια.

Θα πρεπει να προσεξεις, μηπως οι συνεχεις, φαινομενικα αθωες, και εν αγνοια γενομενες, αποριες σου, εξελιχθουν σε αθελητες, θελω να πιστευω, πλην ομως, βλασφημιες κατα του ζωντος Τριαδικου Θεου.

Επισης οταν ερωτας κατι, σαν να εχεις αγνοια επι ενος θεματος, δεν ειναι πρεπον, αφου παρεις απαντηση απο καποιον, να την κρινεις ταχα, με αυθεντια, ως λαθος η σωστη, διοτι ετσι φανερωνεις, οτι εχεις ηδη διαμορφωμενη γνωμη, και ρωτας, με αλλο σκοπο απο τον οποιο φαινεται εξ'αρχης.

Παμε να τα δουμε λιγο αναλυτικα..

Ενα παραδειγμα: Αναρωτιεσαι, γιατι ο Θεος δεν βοηθησε τοτε, και τοτε και εκεινον και τον αλλον;

Ποιος σου ειπε οτι καταρχην ο Θεος δεν βοηθησε σε καθε περιπτωση, τον καθε εναν απο εμας, απαρχης και μεχρι συντελειας, και παιρνεις ως δεδομενο οτι "αδιαφορει", η "αδιαφορησε" για καποιους; Λαθος!

Ξερεις ποιοι Τον επικαλεστηκαν και ποιοι οχι; Ποιοι Τον ηθελαν για Βοηθο και Προστατη;

Το να πεθανει καποιος, για εσενα, και για εμας, ισως ειναι το εσχατο κακο, και το τελος, για τον Θεο ομως, αδερφε, ΤΙΠΟΤΑ δεν ειναι τελος.. Οσα Βουλεται, ηδη αμα τη βουλησει Του, ειναι αληθεια και πραγματικοτητα ακαταλυτη. Θεος δινει, Θεος παιρνει. Θεος ζωοποιει, Θεος ανασταινει.

Συνεπως το πως εφυγε, η θα φυγει ο καθενας, ειτε απο φονο, ειτε μεσα στα πουπουλα, ουδολως μειωνει η αποστερει την Οικονομια Του, για την σωτηρια του καθε ανθρωπου.

Οι Αγιοι που προσκυνας, δεν πηγαν απο.. καλοπεραση. Ολοι σχεδον απο μαρτυριο πηγαν. Λοιπον;

Ας μην καλοτυχιζουμε λοιπον τον καθε εναν, που περασε "καλα", κατα τα δικα μας ανθρωπινα και ανοητα μετρα, γιατι η κολαση θα ειναι γεματη απο "ευτυχισμενους" εν τω κοσμω τουτω.

Επισης ο.. Χιτλερ που αναφερεις ως "Χριστιανο", ηταν τοσο "Χριστιανος", οσο εγω ειμαι Αστροναυτης και εχω παει δεκαπεντε φορες στην Σεληνη με το.. ΙΧ μου. Αποκρυφιστης ηταν και εντελως αθεος, μηδενιστης, θερμος οπαδος της μισοτρελλης πλανεμενης, θεοσοφιστριας μανταμ Μπλαβατσκυ, και αλλων δαιμονοκινητων αποκρυφιστων του 18ου και 19ου αιωνα.

Αλλο τωρα.

Δεν θα σωθουμε με την λογικη μας, ουτε με την γνωση μας, ουτε με τις χιλιαδες, "λυμενες" αποριες μας, αλλα ΜΟΝΟΝ, με την Πιστη στον Θεο, και τα Εργα τα οποια ειναι ευαρεστα ενωπιον του Θεου.

Αρα οσες αποριες και να σου λυσουμε εμεις εδω, και ειναι πολυ ευκολο, για οσες εχεις διατυπωσει εως τωρα, ομως δεν εχει Πνευματικο νοημα, τοσο, οσο το αλλο, το κυριο, που θα πρεπει να σε απασχολει πρωτιστως και εναγωνιως.

Να εχεις την Πιστη σου, την Ελπιδα σου, την προσοχη και την μνημη σου, στραμμενες εις τον Χριστον, και θα σου δοθουν και τα υπολοιπα εν καιρω. Οσα κρινει ο Χριστος οτι χρειαζεται για την Πνευματικη σου οικοδομη και ωφελεια.

Διοτι και εαν ακομα, σου λυναμε ολες σου τις αποριες, ακομα τοσες θα σου γεννιοντουσαν, και δεν θα σταματαγε ποτε αυτο το αγαπημενο "παιγνιο", του φιλοπεριεργου ανθρωπινου νοος.

Ειρηνευε λοιπον, και μην χανεσαι μεσα σε αποριες, αλλα προσπαθησε να κατευθυνεις τον νου σου, σε κατα Θεον.. πορειες.

Oσο μπορει να χωρεσουν σε ενα ποτηρι, ολοι οι ωκεανοι του κοσμου, αλλο τοσο μπορει ο ανθρωπινος νους να χωρεσει τις ακαταληπτες βουλες και αποφασεις του Θεου.

Ενα ειναι σιγουρο ομως αδερφε. Οτι αυτην την στιγμη, ο Θεος απεργαζεται την σωτηρια σου.

Με τροπο μυστικο και μη κατανοητο για εσενα. Φροντισε λοιπον να Τον ευχαριστεις, και να τον ευγνωμονεις, και απεφυγε να Τον εκπειραζεις, και να Τον προσβαλεις, εστω και εν αγνοια σου.

Φιλικα, και απο αγαπη κινουμενος, σου εξεφρασα αυτα τα λιγα ανοητα ψελλισματα.

Καλη συνεχεια στον αγωνα σου, και μην ξεχνας, οτι εχουμε Σαρακοστη, και πρωτη μας ασχολια, ειναι η Προσευχη, η Μετανοια, ο Εκκλησιασμος, η Μελετη των Γραφων και των Πατερων, και ολα οσα ειναι διατεταγμενα απο την Εκκλησια μας, ιδιαιτερα γιαυτην την αγιασμενη περιοδο.

[sverkalo]

Άρα δεν πρέπει να αναρωτιόμαστε γιατί έτσι μπορεί να χαθούμε; Αυτό δεν μου αρέσει καθόλου σαν ιδέα. Αν ο Θεός με αγαπάει δεν θα με αφήσει να χαθώ. Και η απόδειξη της αγάπης μου για αυτόν -πέρα από κάθε νόμο- είναι η δίψα μου να τον καταλάβω. Ο καθένας αγγίζει διαφορετικά το Θεό. Εγώ δεν είμαι καλός στην νηστεία, στην ανάγνωση των γραφών και στον εκκλησιασμό, είμαι μέτριος όπως έχω ξαναπεί. Εμένα ο αγώνας μου είναι διαφορετικός. Ποτέ δεν θα πω όμως σε κάποιον τι να κάνει γιατί δεν ξέρω αν είναι σωστό. Ούτε να κάνει ότι εγώ γιατί και αυτό δεν ξέρω αν είναι σωστό. Η Παναγία μου έκανε την χάρη παρ΄όλα αυτά, μια φορά να έρθει στον ύπνο μου όταν παρακαλούσα για την ίαση ενός δικού μου προσώπου και να μου πει ότι θα γίνει καλά. Και έγινε. Τώρα μπορεί να μην ήταν αυτή αλλά κάποια άλλη. Πάντως ήταν.

[sverkalo]

Αδερφε αγαπητε, sverkalo, κοιταξε να δεις δυο πραγματακια.

Επισης οταν ερωτας κατι, σαν να εχεις αγνοια επι ενος θεματος, δεν ειναι πρεπον, αφου παρεις απαντηση απο καποιον, να την κρινεις ταχα, με αυθεντια, ως λαθος η σωστη, διοτι ετσι φανερωνεις, οτι εχεις ηδη διαμορφωμενη γνωμη, και ρωτας, με αλλο σκοπο απο τον οποιο φαινεται εξ'αρχης.

Γιατί δεν πρέπει να το κρίνω; Τι εννοείς σαν αυθεντία; Τι εννοείς να την κρίνεις τάχα; Πως έχω διαμορφωμένη γνώμη αφού ρωτάω; Εννοείς ότι φοβάμαι να πω αυτό που πιστεύω; Πάντα λέω ότι πιστεύω. Και όταν δεν το κάνω απόλυτα όπως τώρα είναι για να μην σε προσβάλω όπως κάνεις εσύ.

[dionysisgr]

Αδερφε, εγω δεν σου ειπα τι να κανεις, αλλα τι δεν θα πρεπει να κανεις, και αυτο χαριν της ειλικρινους διαλεκτικης με τους αδελφους σου, τους οποιους υποβαλεις εις την βασανον των ερωτησεων σου.

Ο ιδιος μαλιστα, παραπανω, ομολογεις οτι δεν θα πρεπει να ρωτας και να απαντας ταυτοχρονα το ιδιο θεμα.

Μπορεις οπως ομολογεις ειλικρινα, να πιστευεις στον Θεο, οπως θελεις, αλλα εφοσον μενεις σε αυτην την σταση, τοτε μην περιμενεις, οντας θετοντας εαυτον, εκτος θεολογικου περιβαλλοντος, να απαντησεις καθαρα θεολογικα ερωτηματα στον εαυτο σου. Δεν γινεται αυτο.

Επισης το να ακους καποιον αλλον, και να ταπεινωνεσαι με την πατερικη φυσικα, εννοια, ειδικα σε θεματα Πιστεως, που ο ιδιος ομολογεις οτι δεν γνωριζεις, μονο ωφελεια θα σου φερει.

Το θεμα δεν ειναι να "αναρωτηθουμε", αλλα να μετανοουμε. Ο Χριστος ζητησε την μετανοια και την προσευχη μας, οχι το μυαλο και την λογικη μας. Δεν ηρθε να Σαρκωθει και να Σταυρωθει, για να μας κανει πιο σοφους, αλλα για να μας σωσει.

Μηπως μπορεις εσυ να μου εξηγησεις "λογικα" πως: ο Υιος και Λόγος του Θεου, σάρξ εγένετο και εσκήνωσε εν ημίν;

Πως ο αχωρητος εν παντι, χωρεσε σε ενα ανθρωπινο σωμα; Πως ο αχρονος, ελαβε αρχη;

Πως η Παναγια Παρθενος, Τον εφερε στην ευλογημενη κοιλια της, αυτον που την δημιουργησε και την επελεξε προ καταβολης κοσμου;

Και πως εμεινε Παρθενος, πριν, κατα, και μετα τον τοκο του Κυριου μας;

Πως μετεστη μετα του Παναχραντου σωματος της, εν τω ουρανω, τρεις ημερες μετα την μακαρια κοιμηση της;

Και μυριαδες αλλες "αποριες", ποιος θα μας τι λυσει αγαπητε; KANEIΣ, παρα μονο η Πιστη μας.

Η οποια, ειναι ασυγκριτως ανωτερη απο την λογικη και την ανθρωπινη αναλυτικη πλην ομως, πεπερασμενη σκεψη.

Συνεπως, το να πιστευεις, ειναι ανυπερθετως και ασυγκριτως ανωτερο απο το να αναρωτιεσαι.

Το πρωτο θα σε δικαιωσει, το δευτερο, καποια στιγμη θα σε συρει μακραν του Θεου, χωρις να το καταλαβεις καν.

Μεινε στην Εκκλησια, κανε αυτα που σου λεει, και θα σου δοθουν πολλα περισσοτερα απο οσα επιδιωκεις, τοσο σε νοητο οσο και σε πνευματικο επιπεδο.

Ασε τον προσωπικο τροπο, και μπες στον Εκκλησιαστικο τροπο. Εκει αδιεξοδα λογικα και μη, δεν υπαρχουν.

Ενω ο προσωπικος μας, εγωϊστικος τροπος, μπορει καλλιστα να γινει ο προσωπικος μας γκρεμος.

Καλο αγωνα, εν Χριστω.

[sverkalo]

Αδερφε, εγω δεν σου ειπα τι να κανεις, αλλα τι δεν θα πρεπει να κανεις, και αυτο χαριν της ειλικρινους διαλεκτικης με τους αδελφους σου, τους οποιους υποβαλεις εις την βασανον των ερωτησεων σου.

Γιατί είναι βάσανος των ερωτήσεων αδερφέ;

[sverkalo]

Μπορεις οπως ομολογεις ειλικρινα, να πιστευεις στον Θεο, οπως θελεις, αλλα εφοσον μενεις σε αυτην την σταση, τοτε μην περιμενεις, οντας θετοντας εαυτον, εκτος θεολογικου περιβαλλοντος, να απαντησεις καθαρα θεολογικα ερωτηματα στον εαυτο σου. Δεν γινεται αυτο.

Τι θα πει όπως θέλω; Τι εννοείς μένω σε αυτή την στάση; Πως θέτω τον εαυτό μου εκτός θεολογικού περιβάλλοντος; Τι είναι το θεολογικό περιβάλλον; Ένας απλός άνθρωπος είμαι, ούτε ιερέας, ούτε μοναχός, ούτε θεολόγος. Απλές ερωτήσεις κάνω. Απαγορεύεται; Αν απαγορεύεται να σταματήσω. Αν προσέβαλα κανέναν συγγνώμη.

[dionysisgr]

Σχημα λογου ειναι αυτο αγαπητε.

Δεν εχει φυσικα την εννοια του βασανου οπως εσφαλμενα το προσελαβες, αλλα της καλως εννοουμενης ταλαιπωριας, να σου απαντησει καποιος, λογω αδελφικης αγαπης, προς οικοδομην σου πνευματικη.

Παντως ψαξε λιγο στο φορουμ, πιθανον, αν οχι βεβαιο, πολλα απο τα οποια ρωτας, να εχουν ηδη γινει θεμα και να εχουν απαντηθει σε καποια απο τις δεκαδες χιλιαδες αναρτησεις που εχουμε παραθεσει.

Και να μην ξανασκεφτεις καν, οτι σε προσβαλω, δεν εχω τετοια προθεση ουτε στην φαντασια μου.

Προσβολη ειναι οταν καποιος ρωταει και τον αγνοεις, ενω γνωριζεις, οχι οταν τον βοηθας να καταλαβει οτι εχει παρει λαθος δρομο, για να φτασει εκει που θελει.

[sverkalo]

Και η προσβολή δεν έχει το νόημα που εσύ κατάλαβες. Δεν ξέρω αν ήταν η πρόθεσή σου -δεν νομίζω- αλλά κατάφερες να σταματήσεις την ροή μιας συζήτησης. Κάποια στιγμή μου έδωσες την εντύπωση ιεροεξεταστή αλλά μάλλον έκανα λάθος. Ένα από τα πράγματα που κρατάνε τους ανθρώπους μακριά από το Θεό είναι ότι τον φοβούνται. Πάνω απ΄όλα δεν είναι η πίστη, ούτε οι ερωτήσεις αλλά η αγάπη. Μια έννοια που όλοι νομίζουν ότι την ξέρουν αλλά κανείς δεν την κατέχει. Και η αγάπη έτσι όπως την καταλαβαίνω εγώ δεν εμπεριέχει τον φόβο μέσα της. Και όλοι μιλάνε για αυτήν σαν να την ξέρουν αλλά την αγνοούν για αυτόν ακριβώς τον λόγο που αγνοούν και τον Θεό. Γιατί νομίζουν ότι τον ξέρουν και τον κατέχουν.