Τι ήταν ο σκόλοπας,η ασθένεια που έπασχε ο Απ. Παύλος;

[theodosis79]

Τι ήταν ο σκόλοπας,η ασθένεια απο την οποία έπασχε ο Απ. Παυλος;

Παιδιά συγχωρήστε με που παρεμβαίνω και αλλάζω το θέμα αλλά επιδή είδα πως το θέμα έγραφε "ερωτήσεις" που αφορούν την Αγια Γραφή θα ήθελα και εγω να ρωτήσω κάτι και σας παρακαλώ πολύ συγχωρήστε μου την περιέργεια. Θα ήθλα να ρωτήσω τι ήταν ο σκόλωπας η ασθένεια απο την οποία έπασχε ο Απ. Πάυλος και μάλιστα λέγεται πως ήταν πολύ επώδυνη. Και ήθελα επίσης να ρωτήσω, τι ήταν ο ιδρωπικός που θεράπευσε ο Κύριος? Συγχωρήστε με για την περιέργεια. Αν θέλετε απαντηστε μου αν όχι δεν πειράζει.

[dionysisgr]

Οταν λεει ο Αποστολος των εθνων Παυλος, περι σκωλωψ, δεν εννοει την ιδια την ασθενεια, αλλα το σαρακι που τον κατατρωει εσωτερικα, δοθεντος παρα Θεου, ωστε να μην πεσει σε επαρση και αλαζονεια απο την "υπερβολη των Θειων αποκαλυψεων".

Λενε οι Πατερες οτι ειχε 3 η 4 διαφορετικες ασθενειες, και δεν μπορουσε να βρει γιατρεια και ησυχια. Παρακαλεσε μια και δυο και τρεις τον Χριστο, αλλα δεν του επαιρνε τις ασθενειες ο Κυριος, γιατι κυριολεκτικα τον φοβοταν, μην πεσει σε υπερηφανεια.

Ειχε φτασει σε τοσο υψηλα μετρα, του ειχαν αποκαλυφθει ουρανια Μυστηρια, και ολα κρεμοντουσαν σε μια κλωστη, απο την επαρση στην ταπεινωση. Και οταν παρακαλεσε και δεν εισακουσθει, ακουσε το φοβερο λογο απο τον Κυριο: "ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου· ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται".

Συμπερασματικα δεν ξερουμε τι ασθενειες ειχε. Αλλα αυτο δεν εχει και τοση σημασια, η μαλλον δεν εχει καθολου, οσο ο αποκαλυπτικος λογος του Κυριου, που μας διδασκει οτι εκει που ολα φαινονται δυσκολα η ακομα και χαμενα, ο Κυριος με απολυτη εξουσια και δυναμη, βγαζει καλο απο το κακο, σωτηρια απο το αδιεξοδο, και αγιοτητα απο την ακαθαρσια.

Οσον αφορα το αλλο που ρωτας, χωρις να ειμαι απολυτος, καπου εχω διαβασει οτι ειναι μια ασθενεια, οπου πρηζεται ολο το σωμα υπερβολικα, απο πυωδεις φλεγμονες, με υγρο, και ο ανθρωπος φτανει σε απελπιστικη κατασταση να γινει σαν μπαλονι, λιγο πριν πεθανει με φρικτο θανατο.

Ελεγχεται αυτο, ψαξτο καλυτερα, παραπανω, δεν σε καλυπτω απολυτα, γιατι και εγω δεν ειμαι βεβαιος.

Αλλα και παλι σημασια εχει το θαυμα και η ασυλληπτη φιλανθρωπια του Κυριου, που εδινε παντα αυτο που χρειαζοταν ο καθε Ανθρωπος, πρωτα παντοτε για την αθανατη και αιωνια ψυχη και μετα και για το φθαρτο σωμα.

[theodosis79]

Σε ευχαριστώ πολύ Διονύση που μου απάντησες. Ευχαριστώ και τους συντονηστές που έθεσαν σε ξεχωριστή ενότητα τα ερωτήματα μου. Ο Θεός να σας έχει κάλά όλους!

[Dionysios_Anat]

http://www.symbole.gr/forum/viewtopic.php?f=45&t=980

[dionysisgr]

Μια παρατηρηση..

Ειναι καθαρα θεμα ερμηνειας και οχι ζητημα πιστεως.

Η Αποστολικη Διακονια της Εκκλησιας της Ελλαδος εχει διαφορετικη ερμηνεια. Οπως και πολλοι ακομα Πατερες της Εκκλησιας, που μιλανε για σωματικη ασθενεια, χωρις να την προσδιοριζουν επακριβως, για ευνοητους λογους.

Oσον αφορα τους "συγχρονους σοβαρους θεολογους", ας εχουμε και καποιες επιφυλαξεις, και ας κραταμε και μικρο καλαθακι, μην μας πεσουν βαρια τα διαφορα φρουτα που εχουν προκυψει εσχατως, με την φιλελευθερη θεολογια..

Ιδου ενα κειμενο της Αποστολικης Διακονιας: www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/fk/20030629.PDF

Oπου μιλαει ξεκαθαρα για ασθενειες και ταλαιπωριες, κλπ.

Αλλωστε οταν λεει ο Κυριος: "ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται".

μαλλον ξεκαθαρα εννοει περι ασθενειας.. Οποτε μαλλον περι προσωπικης ερμηνειας τιθεται το προβλημα.

Σε καθε περιπτωση, ομως το νοημα ειναι το σημαντικο.

Οτι ειτε μας πειραζει καποιος και μας διαβαλει, ειτε εχουμε μια ασθενεια, γενικα εναν πειρασμο και μας δημιουργει προβληματα, δεν ευαρεστειται ο Θεος καθολου, με το να γογγυζουμε,
αλλα εφοσον ταπεινωθουμε και δεχθουμε το θελημα Του, και το αντιμετωπισουμε ευχαριστιακα,
θα μας ενδυναμωνει, και θα μας προβιβαζει σε ανωτερη πνευματικη ταξη, και εν τελει θα μας δικαιωσει.

Αυτο μετραει, και οχι τοσο οι προσωπικες, διαφορετικες ερμηνειες, που αλλωστε στο τελικο νοημα δεν διαφωνουν.

Και σε αυτο συμφωνουν ολοι οι Πατερες και οι θεολογοι και εμεις φυσικα.

Καλο ομως ειναι για να προαγεται ο διαλογος, να μην απανταμε σε ερωτηματα αδελφων, με ξερες παραπομπες και Links, γιατι ειναι λιγο απροσωπο, και ακομψο, και αυτο που μετραει εδω ειναι η διαπροσωπικη επικοινωνια, και λιγοτερο η επιμορφωση σε θεματα πιστεως, που μπορει να την εχει και καποιος εφοσον στρωθει απο μονος του στο διαβασμα..

Ο προσωπικος λογος εχει σημασια, γιατι ετσι οι ψυχες θερμαινονται, και μενουν κοντα στον Χριστο, και εχουν την μνημη του, εντονη, και χαραγμενη και οχι τοσο πολυ, η απλη συλλογη-αποκτηση, ξερων γνωσεων, εστω και σε θεματα πιστεως.

Να με συγχωρειτε, μπορει να κανω και λαθος.

[Captain Yiannis]

Μια παρατηρηση..

.............................

Καλο ομως ειναι για να προαγεται ο διαλογος, να μην απανταμε σε ερωτηματα αδελφων, με ξερες παραπομπες και Links, γιατι ειναι λιγο απροσωπο, και ακομψο, και αυτο που μετραει εδω ειναι η διαπροσωπικη επικοινωνια, και λιγοτερο η επιμορφωση σε θεματα πιστεως, που μπορει να την εχει και καποιος εφοσον στρωθει απο μονος του στο διαβασμα..

Ο προσωπικος λογος εχει σημασια, γιατι ετσι οι ψυχες θερμαινονται, και μενουν κοντα στον Χριστο, και εχουν την μνημη του, εντονη, και χαραγμενη και οχι τοσο πολυ, η απλη συλλογη-αποκτηση, ξερων γνωσεων, εστω και σε θεματα πιστεως.

Να με συγχωρειτε, μπορει να κανω και λαθος.

Αν και έκανες πολλές παρατηρήσεις και όχι μία σεβαστέ Διονύση συμφωνώ και υπογραμίζω τα λεγομενά σου Η τουλάχιστον αυτά που αφορούν ή αναρτόνται στο παρόν φόρουμ , το οποίο είναι ένας χώρος συζητήσεων και διαλόγου. Προσωπικά θα μου άρεσε να μην υπάρχουν ξερές παραπομπές αλλά να συνοδεύονται ......
Βέβαια θα μπορούσε να μου πεί κάποιος , αφού τα λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας μας , τι να πώ εγώ ?:105

Νάναι ευλογημένο

[Dionysios_Anat]

Μια παρατηρηση..

Ειναι καθαρα θεμα ερμηνειας και οχι ζητημα πιστεως.

Η Αποστολικη Διακονια της Εκκλησιας της Ελλαδος εχει διαφορετικη ερμηνεια. Οπως και πολλοι ακομα Πατερες της Εκκλησιας, που μιλανε για σωματικη ασθενεια, χωρις να την προσδιοριζουν επακριβως, για ευνοητους λογους.

Oσον αφορα τους "συγχρονους σοβαρους θεολογους", ας εχουμε και καποιες επιφυλαξεις, και ας κραταμε και μικρο καλαθακι, μην μας πεσουν βαρια τα διαφορα φρουτα που εχουν προκυψει εσχατως, με την φιλελευθερη θεολογια..

Ιδου ενα κειμενο της Αποστολικης Διακονιας: http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_ma ... 030629.PDF

Oπου μιλαει ξεκαθαρα για ασθενειες και ταλαιπωριες, κλπ.

Αλλωστε οταν λεει ο Κυριος: "ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται".

μαλλον ξεκαθαρα εννοει περι ασθενειας.. Οποτε μαλλον περι προσωπικης ερμηνειας τιθεται το προβλημα.

Σε καθε περιπτωση, ομως το νοημα ειναι το σημαντικο.

Οτι ειτε μας πειραζει καποιος και μας διαβαλει, ειτε εχουμε μια ασθενεια, γενικα εναν πειρασμο και μας δημιουργει προβληματα, δεν ευαρεστειται ο Θεος καθολου, με το να γογγυζουμε,
αλλα εφοσον ταπεινωθουμε και δεχθουμε το θελημα Του, και το αντιμετωπισουμε ευχαριστιακα,
θα μας ενδυναμωνει, και θα μας προβιβαζει σε ανωτερη πνευματικη ταξη, και εν τελει θα μας δικαιωσει.

Αυτο μετραει, και οχι τοσο οι προσωπικες, διαφορετικες ερμηνειες, που αλλωστε στο τελικο νοημα δεν διαφωνουν.

Και σε αυτο συμφωνουν ολοι οι Πατερες και οι θεολογοι και εμεις φυσικα.

Καλο ομως ειναι για να προαγεται ο διαλογος, να μην απανταμε σε ερωτηματα αδελφων, με ξερες παραπομπες και Links, γιατι ειναι λιγο απροσωπο, και ακομψο, και αυτο που μετραει εδω ειναι η διαπροσωπικη επικοινωνια, και λιγοτερο η επιμορφωση σε θεματα πιστεως, που μπορει να την εχει και καποιος εφοσον στρωθει απο μονος του στο διαβασμα..

Ο προσωπικος λογος εχει σημασια, γιατι ετσι οι ψυχες θερμαινονται, και μενουν κοντα στον Χριστο, και εχουν την μνημη του, εντονη, και χαραγμενη και οχι τοσο πολυ, η απλη συλλογη-αποκτηση, ξερων γνωσεων, εστω και σε θεματα πιστεως.

Να με συγχωρειτε, μπορει να κανω και λαθος.

᾿Αγαπητοί, δὲν γνωρίζω τὴν ἰδιότητά οὔτε τὶς θεολογικὲς σπουδὲς καὶ γνώσεις τοῦ γράψαντος τὰ ἀνωτέρω, ποὺ τοῦ δίδουν τὸ δικαίωμα μὲ τέτοια ἐλαφρότητα καὶ κατάμεστη εἰρωνεία νὰ ἀντιμάχεται πατερικὲς ἑρμηνεῖες, νὰ ἑρμηνεύῃ κατὰ τὸ δοκοῦν τὰ ἱερὰ κείμενα, νὰ ἀμφισβητῇ τὴν σοβαρότητα συγχρόνων ὀρθοδόξων θεολόγων, ἐμφανιζόμενος ὡς ἄλλος πάπας, μὲ τοῦ ὁποίου τὴν ἁγία γνώμη ὅποιος δὲν συμφωνεῖ εἶναι αἱρετικὸς ἢ τέλος πάντων ὄχι ὀρθὰ σκεπτόμενος καὶ πορευόμενος, καὶ νὰ ἀντιδρᾷ σὲ θεολογικὸ σχόλιό μου, τὸ ὁποῖο συνέταξα ὄχι προχείρως ἀλλὰ κατόπιν σχετικῆς μελέτης καὶ ἀνήρτησα στὴν δική μου ἱστοσελίδα.

᾿Επὶ τῆς οὐσίας καὶ εἰς τὰ δύο μηνύματά του ἔκαμε ἀόριστες ἀναφορὲς στὶς γνῶμες τῶν πατέρων, καὶ μάλιστα καὶ πολλῶν, χωρὶς ὅμως νὰ παραθέσῃ οὔτε μία πατερικὴ μαρτυρία. ἡ «ἀποστολικὴ διακονία» δὲν εἶναι ὀργανισμὸς ἑρμηνείας τῆς Βίβλου (τοὐλάχιστον μέχρι τώρα ἡ ἐκκλησία δὲν ἔχει παραχωρήσει σὲ κανέναν ὀργανισμὸ ἢ σύλλογο ἢ ἑταιρεία αὐτὸ τὸ μοναδικὸ καὶ πανάκριβο δικαίωμά της καὶ προνόμιό της), ἀλλὰ ἔχει ἄλλη ἀποστολή· τὸ δὲ κήρυγμα τῆς «Φωνῆς Κυρίου», ὅπου παρέπεμψε, εἶναι ἐνυπόγραφο (ἔστω καὶ μὲ ἀρχικὰ εἰς ὀλίγους μόνον γνωστά), καὶ βεβαίως ὁ συντάκτης ἔχει τὴν εὐθύνη τοῦ γραπτοῦ του, δὲν ἔχει ἀναφορὰ σὲ πατερικὴ μαρτυρία, καὶ πορεύεται —ὡς συνήθως— σύμφωνα μὲ τὶς καθιερωμένες ἑρμηνεῖες καὶ ἐξηγήσεις, χωρὶς αὐτὸ νὰ σημαίνῃ ὅτι αὐτομάτως ἀναγάγεται εἰς πατερικὴν αὐθεντίαν καὶ θεοφώτιστον ἐκκλησιαστικὸν ἑρμηνευτὴν τῆς ῾Αγίας Γραφῆς. κανεὶς ποτὲ ἐκ τῶν συντελεστῶν τῆς «ἀποστολικῆς διακονίας» καὶ τῆς «Φωνῆς Κυρίου» εἰδικῶς δὲν εἶχε καὶ δὲν ἔχει τέτοιο φρόνημα, ἀλλὰ κάποιοι ἔχουν παρεξηγήσει τὰ πράγματα καὶ παραπλανοῦν ἀθελήτως τοὺς ἀναγνώστας τῶν κειμένων τους.

᾿Αγνοῶ γιὰ ποιόν λόγον ἐνωχλήθηκε ὁ ἀνωτέρω συντάκτης ἀπὸ τὴν ἑρμηνεία τοῦ ᾿Ιωάννου χρυσοστόμου, οὔτε εἶναι δική μου δουλειὰ νὰ ἐξετάζω τέτοια θέματα ποὺ ἀνήκουν σὲ ἄλλους ἐπιστημονικοὺς κλάδους. τὶς δὲ εἰρωνεῖες καὶ τὶς ἀπαξιωτικὲς φράσεις μὲ χρῆσι βοτανολογικῆς ὁρολογίας τὶς ἀφήνω ἐξ ὁλοκλήρου στὸν ἀρχικὸ χρήστη τους, ἀρνούμενος νὰ κατέλθω σὲ τέτοιο ἐπίπεδο.

Δὲν πρόκειται νὰ ἐπανέλθω στὸ συγκεκριμένο θέμα, δηλώνω γενικώτερα ἀπογοητευμένος ἀπὸ τὴν ἀψυχολόγητη ἀπέναντί μου στάσι κάποιων «ἀδελφῶν» ἐδῶ μέσα, συνήθως «διδασκάλων» ἐπὶ παντὸς θεολογικοῦ ἐπιστητοῦ καὶ ἐπὶ τῆς διαδικτυακῆς συμπεριφορᾶς, οἱ ὁποῖοι γίνονται (ἀσυνείδητα ἴσως) «σκόλοπες τῇ σαρκί μου» (τὸ ὄνομα εἶναι τριτόκλιτο, ὁ σκόλοψ — τοῦ σκόλοπος). δὲν πρόκειται ὅμως νὰ μὲ κάμψουν παρόμοιες ἐκδηλώσεις, παρὰ ὅποτε καὶ ὅπως καὶ ὅπου νομίζω θὰ κάνω χρῆσι τοῦ δικαιώματός μου ὡς μέλους τοῦ παρόντος διαδικτυακοῦ βήματος διαλόγου νὰ γνωστοποιῶ ὄχι τόσο τὴν γνώμη μου ἀλλὰ κυρίως ὅσα στοιχεῖα προκύπτουν ἀπὸ τὶς μελέτες μου καὶ τὶς ἔρευνές μου σχετικῶς μὲ τὴν θεματολογία διαφόρων συζητήσεων· ταῦτα ὑπὸ τὴν τριπλῆν ἰδιότητά μου τοῦ βαπτισμένου ὀρθοδόξως χριστιανοῦ, τοῦ πτυχιούχου τῆς θεολογίας καὶ τοῦ μελετητοῦ τῆς λειτουργικῆς παραδόσεως τῆς ἐκκλησίας (ἐξ οὗ καὶ τὸ χρέος μου ὡς συντάκτου τοῦ ἐτησίου τυπικοῦ τῆς ἐκκλησίας). ἐκτὸς φυσικὰ ἂν οἱ συντονισταὶ καὶ ὁ διαχειριστὴς θεωροῦν ὅτι δὲν ἔχω θέσιν ἐδῶ μέσα, ὁπότε ἂς μὲ ἐνημερώσουν καὶ ἂς μὲ διαγράψουν, μὲ ὅ,τι θὰ σημαίνῃ μία τέτοια ἐνέργεια ἀπὸ πάσης ἀπόψεως.