Μόνο ο Θεός!

[fotios]

Είναι μερικές φράσεις (αν όχι όλο το Ευαγγέλιο...) που είναι τόσο δυνατές, τόσο
προκλητικές, τόσο έντονες που μόνο ο Θεός θα μπορούσε να τις πει...
Αλλιώς, όποιος και να τις έλεγε θα τον "πέρναν με τις πέτρες"...
Σήμερα στο Ευαγγέλιο περιέχει κάτι τέτοιο:
"Ο φιλών πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος· και ο φιλών υιόν η θυγατέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος·
και ος ου λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί οπίσω μου, ουκ έστι μου άξιος."

Είναι συγκλονιστική η φράση του Κυρίου.
Μόνο ο Θεός, μόνο ο Δημιουργός των πάντων "εκ του μη όντος", από άπειρη
αγάπη θα μπορούσε να το πει αυτό!!!
Και εφαρμόζεται τόσο πολύ στην πράξη! Πραγματικό σκάνδαλο για την κοινή ανθρώπινη λογική!

Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!

[panagiotisspy]

Πράγματι, είναι ορισμένα πράγματα που αισθάνεσαι πως είναι αδύνατον να τάχει γράψει ανθρώπινο χέρι!

Προσωπικά με εντυπωσιάζει φοβερά η αρχή του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου:

"Εν αρχή ην ο Λόγος
και Λόγος ην προς τον Θεόν
και Θεός ην ο Λόγος"

Ασύλληπτο το νόημα της φράσης και ολοφάνερη η Θεοπνευστία της!

Και μετά μιλούν ορισμένοι για μετάφραση αυτών των φράσεων!
Τι να πει κανείς.....

[ψυχουλα]

μα πως μπορουμε να πουμε οτι αγαπαμε αν δεν αγαπαμε πρωτα την ιδια την Αγαπη;

[filotas]

Πολύ σωστό αυτό "ψυχούλα". Ο Χριστός δε λέει ο φιλών πατέρα ή μητέρα ουκ έστι μου άξιος, αλλά "ο φιλών πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος". Ούτως ή άλλως όποιος βάζει κάποιον άνθρωπο (κτίσμα) πάνω από τον Κτίστη, περιορίζει την αγάπη του στα γήινα και χάνει το δρόμο για τη Βασιλεία των Ουρανών.

Πολλές φορές η υπερβολική αγάπη μας για κάποιο άνθρωπο, παιδί, σύζυγο, γονιό, αδελφό καταλήγει σε τραγωδία, είτε γιατί το πρόσωπο αυτό αποδεικνύεται κατώτερο των προσδοκιών μας είτε επειδή συμβαίνει κάτι που το χωρίζει από μας είτε επειδή η εμπαθής αγάπη μας τον πνίγει και τον διώχνει μακρυά μας.

Η μόνη απαθής αγάπη είναι η εν Χριστώ αγάπη, γι αυτό μόνο αυτή η αγάπη συνδέει σταθερά τους ανθρώπους και τους βοηθά να προχωρήσουν μαζί στο δρόμο για να συναντήσουν το Χριστό.

[aposal]

Όσο περισσότερο αγαπάμε κάποιον άνθρωπο ή κάποιο αντικείμενο (άμεσα), τόσο λιγότερο χώρο αφήνουμε για να αγαπήσουμε τον Θεό. Μόνον εφόσον η αγάπη μας προς οποιοδήποτε κτίσμα έρχεται ως φυσική συνέπεια της λατρείας μας προς τον Κύριο έχει νόημα και είναι η μόνη αγάπη που δεν πεθαίνει ποτέ και από την οποία δεν κινδυνεουμε ούτε να πληγωθούμε, αλλά ούτε και να μπλέξουμε σε επικίνδυνα μονοπάτια.

[terzagelos]

ΑΥΤΗ ΔΕ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΩΝΙΟΣ ΖΩΗ,ΤΟ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΩΣΙ ΣΕ ΤΟΝ ΜΟΝΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ ΘΕΟΝ,
ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΑΠΕΣΤΕΙΛΑΣ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ.
Ιωαννη 17,3.

[Dimitris39]

Όσο περισσότερο αγαπάμε κάποιον άνθρωπο ή κάποιο αντικείμενο (άμεσα), τόσο λιγότερο χώρο αφήνουμε για να αγαπήσουμε τον Θεό. Μόνον εφόσον η αγάπη μας προς οποιοδήποτε κτίσμα έρχεται ως φυσική συνέπεια της λατρείας μας προς τον Κύριο έχει νόημα και είναι η μόνη αγάπη που δεν πεθαίνει ποτέ και από την οποία δεν κινδυνεουμε ούτε να πληγωθούμε, αλλά ούτε και να μπλέξουμε σε επικίνδυνα μονοπάτια.

επιτελους ειπες και κατι σωστο Αποστολε

[giorgospet]

Όσο περισσότερο αγαπάμε κάποιον άνθρωπο ή κάποιο αντικείμενο (άμεσα), τόσο λιγότερο χώρο αφήνουμε για να αγαπήσουμε τον Θεό. Μόνον εφόσον η αγάπη μας προς οποιοδήποτε κτίσμα έρχεται ως φυσική συνέπεια της λατρείας μας προς τον Κύριο έχει νόημα και είναι η μόνη αγάπη που δεν πεθαίνει ποτέ και από την οποία δεν κινδυνεουμε ούτε να πληγωθούμε, αλλά ούτε και να μπλέξουμε σε επικίνδυνα μονοπάτια.

"ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρός ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.." Αυτό τα λέει όλα ΄.