Πώς ενεργεί η Χάρις του Θεού;

[melos]

Όμορφα μιλήσατε στις τελευταίες απαντήσεις και εσυ dionysisgr.

Και... έχετε δίκιο.

Λοιπόν.

Τα αποσπάσματα που παρέθεσα από το άρθρο του π. Μεταλληνού με την ερμηνεία που τους δίνω με αναπαύει. Το πρόβλημα μου είναι ότι ανησυχώ μήπως είμαι λάθος στην ερμηνεία και με τιμωρήσει ο Θεός και για αυτό ζητώ επιβεβαίωση μέσω του forum.

Αυτή είναι η θέση μου.

[melos]

Και πρόκειται να περάσω από κάποιες εξετάσεις προσεχώς και η ανασφάλειες και οι ανησυχίες μεγαλώνουν...

[Andreasmas]

Συμφωνώ μαζί σου Βασίλη.
Θέλω να πιστεύω το Μέλος να το κατάλαβε.

[aposal]

Αδελφέ melos, αν θέλεις να είσαι σωστός στη Χριστιανική ζωή σου και να μην έχεις αμφιβολίες για το αν κάτι που κάνεις είναι σωστό ή όχι, θα πρέπει να κάνεις αυτό που θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ για όλους εμάς του Χριστιανούς: Να επιλέξεις έναν πνευματικό, στον οποίο θα θέτεις όλους τους ποβληματισμούς σου, στον οποίο θα εξομολογείσαι και τον οποίο θα συμβουλεύεσαι και θα κάνεις υπακοή. Η λέξη κλειδί είναι η υπακοή (στον πνευματικό). Μόνο τότε θα πορεύεσαι σωστά.

[melos]

Φίλε μου aposal να είσαι σίγουρος ότι από βδομάδα που θα έχω χρόνο να φιερώσω θα ρωτήσω όχι μονο τον πνευματικό μου αλλά και τον ίδιο τον π. Γεώργιο

Επίσης θέλω να πω ότι δεν έχω την πολυτέλεια να αφιερώνω πολύ χρόνο στο internet και για αυτό έχω επιλέξει να συμμετέχω σε συζητήσεις μέσω ερωτήσεων σαν να μην έχω θέσεις.

Συγχώρέστε με άλλα τώρα που βρήκα χρόνο θα απαναδιατυπώσω τους προβλξματισμούς μου όσο καλύτερα μπορώ και βάβαια όταν έρθει η ώρα θα μιλήσω και με τον Πνευματικό και όχι μόνο

Μπορεί να έχει την έμπνευση κάποιος από εσας βρε παιδια (επί της ερμηνείας του άρθρου)...

Λοιπόν.
Να τα ξαναπάρουμε από την αρχή.

Διαβάζουμε στο άρθρο (http://www.oodegr.com/oode/psyxotherap/therapeia1.htm):

[...]Η φυσική (αυθεντική) κατάσταση του ανθρώπου προσδιορίζεται, αγιοπατερικά, από την λειτουργία μέσα του, τριών μνημονικών συστημάτων, δύο από τα οποία γνωρίζει και ελέγχει η επιστήμη της ιατρικής, ενώ το τρίτο είναι υπόθεση της ποιμαντικής θεραπευτικής. Το πρώτο είναι η κυτταρική μνήμη (DNA), που καθορίζει τα πάντα στον ανθρώπινο οργανισμό. Το δεύτερο είναι η εγκεφαλική κυτταρική μνήμη, η λειτουργία του εγκεφάλου, που ρυθμίζει την σχέση μας με τον εαυτό μας και το περιβάλλον. Τα δύο αυτά συστήματα γνωρίζει η επιστήμη της ιατρικής και μεριμνά για την εύρυθμη λειτουργία τους.[...]

Ερμηνεία: Η σχέση μου με τον εαυτό μου και τους αλλους (το πριβάλλον) είναι υπόθεση του εγκεφάλου μου που τον ελέγχει η Ιατρική

Προχωράμε

[...]Ακόμη κατά την πατερική διδασκαλία, δεν είναι ο εγκέφαλος και το νευρικό σύστημα το κέντρο της αυτοσυνειδησίας μας, αλλά η καρδιά. Διότι πέρα από τη φυσική έχει και μια υπερφυσική λειτουργία[...]

Ερμηνεία: Πολύ ωραία ο πατέρας εδώ μας λέει ότι η καρδιά είναι κατώτερη του εγκεφάλου διότι αποτελεί Ορθόδοξά αυτή αποτελεί το κέντρο της αυτοσυνειδησίας μας. Ακόμη, προσθέτω εγώ ότι το σημείο αυτό είναι και ενωτικό για τους ανθρώπους. Και ο Einstein και ο καθυστερημένος διανοητικά είναι ίσοι λόγω του ίδιου και κατά τα κοσμικά αλλά και κατά το Θεό καρδιακού χώρου. Μας ενώνει όλους η ίδια καρδιά, όλα τα υπόλοιπα όργανα δημιουργούν εταιρότητες.

Ακόμη στο σημείο αυτό διαφαίνεται ότι υπερφυσική λειτουργία έχει μόνο η καρδια και όχι ο εγκέφαλος ή τα άλλα όργανα του σώματος.

Προχωράμε:

[...]Η ενέργεια του νου μέσα στην καρδιά ονομάζεται «νοερά λειτουργία» (noetic faculty) της καρδιάς. Διευκρινίζουμε, και πάλι, ότι Νους και Λόγος (Λογική) ορθόδοξα δεν ταυτίζονται, διότι η λογική ενεργείται στον εγκέφαλο, ενώ ο νους στην καρδιά.[...]

Ερμηνεία: Εδώ γίνεται μια αποσαφήνηση όρων. Πολύ σωστά μας δίδεται η διάκριση Νοός και Λογικής για την κατανόηση των υπόλοιπων που περιλαμβάνονται στο άρθρο.

Πρχωράμε:

[...]Έχοντας ο άνθρωπος μέσα στην καρδιά του τη «μνήμη του Θεού», ακούοντας δηλαδή στην καρδιά του την «φωνή» (Α΄ Κορ. 14,11ε. Γαλ. 4,6.κ.α.) έχει αίσθηση της «ενοικήσεως» του Θεού μέσα του (Ρωμ. 8,11).{...}

Ερμηνεία: Εδώ μας εξηγείται τι συμβαίνει όταν λειτουργεί και το τρίτο μνημονικό σύστημα. Κάποιος θα έχει την αίσθηση "ενοικίσεως" του Θεού μέσα του.

Προχωράμε:

[...]Αυτό όμως δεν σημαίνει, ότι ο ενεργούμενος από την θεία ενέργεια πιστός αποφεύγει τις αναγκαίες φροντίδες της ζωής, μένοντας στην απραξία ή σε κάποια εκ-στάση, αλλά την απελευθέρωση του νου από τις φροντίδες αυτές, με τις οποίες ασχολείται η λογική. Για να χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα που μας αγγίζει: Ένας επιστήμονας που έχει αποκτήσει και πάλι την νοερά λειτουργία, με την λογική ασχολείται με τα προβλήματα του, ενώ ο νους μέσα στην καρδιά διατηρεί αδιάλειπτη τη μνήμη του Θεού. Ο άνθρωπος που διασώζει και τα τρία παραπάνω μνημονικά συστήματα είναι ο Άγιος. Αυτός είναι ορθόδοξα ο υγιής (normal) άνθρωπος. Γι’ αυτό η θεραπεία της Ορθοδοξίας συνδέεται με την πορεία του ανθρώπου προς την αγιότητα.[...]

Ερμηνεία: Στο σημείο αυτό αντιλαμβάνομαι ότι τα προβλήματα της ζωής (με την λογική ασχολείται με τα προβλήματα του) είναι υπόθεση του εγκεφάλου ό οποίος με τη σειρά του είναι υπόθεση της Ιατρικής και όχι της Ποιμαντικής Θεραπευτικής.

Προχωράμε:

[...]Η αδρανοποίηση της νοεράς λειτουργίας ή της μνήμης του Θεού και η σύγχυσή της με την λειτουργία του εγκεφάλου, όπως συμβαίνει με όλους μας, υποδουλώνει τον άνθρωπο στο άγχος και στο περιβάλλον και στην εκζήτηση της ευδαιμονίας μέσα από τον ατομικισμό και της αντικοινωνικότητα. Στην κατάσταση της νόσου της πτώσεως ο άνθρωπος χρησιμοποιεί τον Θεό και τον συνάνθρωπο για την κατοχύρωση της προσωπικής του ασφάλειας και ευτυχίας. Η χρήση του Θεού γίνεται με την «θρησκεία» (προσπάθεια απόσπασης της δύναμης του Θεού), που μπορεί να εκφυλιστεί σε αυτοθεοποίηση του ανθρώπου («αυτείδολον εγενόμην» λέει ο άγιος Ανδρέας Κρήτης στον «Μέγαν Κανόνα» του). Η χρήση του συνανθρώπου και κατ' επέκταση της κτίσης γίνεται με την εκμετάλλευση της με κάθε δυνατό τρόπο. Αυτή, λοιπόν, είναι η νόσος, την οποία ζητεί να θεραπεύσει ο άνθρωπος, εντασσόμενος ολόκληρος [4] στο «πνευματικό θεραπευτήριο» της Εκκλησίας.

Ερμηνεία: Το απόσπασμα αυτό μου δίνει να καταλάβω τα εξής: Πρώτον ότι ο Νούς και η Λογική δεν είναι υγιές να αλληλεπιδρούν (η σύγχυσή της με την λειτουργία του εγκεφάλου, όπως συμβαίνει με όλους μας, υποδουλώνει τον άνθρωπο στο άγχος και στο περιβάλλον) και δεύτερον και το σημαντικότερο για εμένα ότι η χρήση του Θεού (που είναι κατάσταση της πτώσεως) γίνεται με την ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ.

Εδω είναι που με μπερδεύει το κείμενο.
Είναι σαν να καταργεί ή σαν να υποβαθμίζεται ο ρόλος των προσευχών ή Ευχών που έχει η Εκκλησία μας για κοινωνικές-κοσμικές υποθέσεις.

Προχωράμε
[...]Η εγκυρότητα της επιστήμης τεκμηριώνεται από την επίτευξη των στόχων της (π.χ. στην ιατρική, από τη θεραπεία του ασθενούς). Έτσι, διαφοροποιείται η αυθεντική επιστημονική ιατρική από τον κομπογιαννιτισμό. Κριτήριο της ποιμαντικής θεραπευτικής της Εκκλησίας είναι η επίτευξη της πνευματικής θεραπείας, με το άνοιγμα της πορείας προς την θέωση. Η θεραπεία δεν μετατίθεται στην μεταθανάτια ζωή, αλλά συντελείται στη ζωή του ανθρώπου σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο (hinc et nunc). Αυτό διαπιστώνεται από τα άφθαρτα λείψανα των Αγίων, που νικούν την βιολογική φθορά, όπως αυτά των Αγίων της Επτανήσου: Σπυρίδωνος, Γερασίμου, Διονυσίου και Θεοδώρας της Αυγούστας. Τα άφθαρτα ιερά λείψανα είναι στη παράδοση μας οι αδιαφιλονείκητες τεκμηριώσεις της θεώσεως, της ολοκληρώσεως δηλαδή της ασκητικής θεραπευτικής της Εκκλησίας. Θα παρακαλούσα δε τον ιατρικό κόσμο της Χώρας μας να προσέξει ιδιαίτερα την περίπτωση των ακεραίων ιερών λειψάνων, διότι όχι μόνο δεν έχουν δεχτεί επιστημονική επέμβαση, αλλά φανερώνεται σ’ αυτά η ενέργεια της θεϊκής Χάρης, διότι τη στιγμή ακριβώς που αρχίζει η διάλυση του κυτταρικού συστήματος, σταματά αυτόματα και αντί δυσοσμίας εκπέμπεται ευωδία. Περιορίζομαι στα ιατρικά συμπτώματα, και δεν επεκτείνομαι στα θαύματα ως αποδείξεις της θεώσεως διότι ανήκουν σε άλλη σφαίρα.

ε) Τα ιερά κείμενα της Εκκλησίας (Γραφή, συνοδικά και πατερικά κείμενα) δεν κωδικοποιούν κάποια Χριστιανική ιδεολογία, αλλά έχουν θεραπευτικό χαρακτήρα λειτουργώντας όπως τα πανεπιστημιακά συγγράμματα στην ιατρική επιστήμη. Αυτό ισχύει και για τα λειτουργικά κείμενα, λ.χ. τις Ευχές. Η απλή ανάγνωση μιας Ευχής (προσευχής), χωρίς παράλληλη ένταξη του πιστού στη θεραπευτική διαδικασία της Εκκλησίας, δεν θα διέφερε από την περίπτωση που ο ασθενής καταφεύγει στον γιατρό με ισχυρούς πόνους, και εκείνος αντί να επέμβει δραστικά, περιορίζεται στο να τον ξαπλώσει στο χειρουργικό κρεβάτι και να του διαβάσει το σχετικό με τη νόσο του κεφάλαιο.

Ερμηνεία: Από τα τελευταία γραφόμενα καταλαβαίνει ο αναγνώστης ότι στο Νοσοκομείο αυτό που λέγεται Εκκλησία υπάρχει ένα περιθώριο υπέρβασης της φυσικής τάξης (θαύμα) πέρα από την καθημερινότητα της θεραπείας (ενεργοποίηση του Νου)

Λέω τώρα εγώ, μια Ευχή λοιπόν για κοσμικές υποθέσεις μπορεί λειτουργήσει θαυμαστά (να γίνει δηλαδή θαύμα) και οι Ακτιστες Ενέργειες του Θεού να εισχωρήσουν και σε χώρους που δεν είναι της καθημερινής τους ας το πούμε δραστηριότητας (δηλαδή από το να ενεργοποιούν υπερφυσικά μόνο την καρδία θέτουν σε υπερφυσική λειτουργία και άλλες δομές -εγκέφαλος κ.α.-)
Μια άλλη υπόθεση (πάντα σύμφωνα με το άρθρο) είναι ότι η Ευχή (π.χ. για εξετάσεις) θα βοηθήσει στην εύρυθμη λειτουργία του τρίτου μνημονικού συστήματος (Καρδιά - μνήμη Θεού) και αυτή με τη σειρά της θα επιφέρει Ορθόδοξη υγεία (Ο άνθρωπος που διασώζει και τα τρία παραπάνω μνημονικά συστήματα είναι ο Άγιος. Αυτός είναι ορθόδοξα ο υγιής (normal) άνθρωπος. Γι’ αυτό η θεραπεία της Ορθοδοξίας συνδέεται με την πορεία του ανθρώπου προς την αγιότητα) και ισσοροπία στο άτομο αυξάνοντας τις πιθανότητες να επιτύχει στις (κοσμικές) υποθέσεις του.

Τι λέτε για την προσέγγιση που κάνω;
Στέκεται Ορθόδοξα;
Το άρθρο έχει κενα;

[melos]

Στο δεύτερο παράθεμα έκανα λάθος... ο εγκέφαλος είναι κατώτερος της καρδιάς

[dionysisgr]

Aγαπητε, Melos, βασιζομενος στην καλη πιστη, απεναντι σου,
και θεωρωντας, οτι εχεις αγνες προθεσεις,
σου λεω ευθεως, και χωρις περιστροφες,
και δεν εχω κανενα προβλημα να με αντιπαθησεις,
γιατι η αληθεια δεν ειναι σχεδον ποτε συμπαθητικη,
οτι..

Δεν πας πουθενα, ετσι, με το μυαλο, και τον τροπο που σκεφτεσαι εναντι της Πιστεως.

Οταν θα καταλαβεις, οτι εδω δεν λυνουμε, ασκησουλες, αλλα αφηνουμε τα παντα στα αχραντα ποδια του Εσταυρωμενου, και βαδιζουμε δια Πιστεως, μπορει να προχωρησεις σιγα σιγα, χερι χερι με τον Πνευματικο σου, εαν εχεις,
που μαλλον δεν εχεις, γιατι εαν ειχες, στα σοβαρα, δεν θα ειχες αυτο το μπερδεμα.

Οπως με ενα φακο της πλακας, θα εξερευνησεις το συμπαν, ετσι με την κοσμικη μικροσκοπικη λογικη σου, θα μπορεσεις να "φωτισεις" τα μυστηρια της Πιστεως μας.

Εαν θες, επειδη εδω, μπορει να σκοτωνομαστε με καποιους που ψαχνουν καυγαδες, κατα καιρους, αλλα στην ουσια, ειμαστε μια συντροφια, φιλων και αδελφων, ακουσε με.

Αλλαξε τροπο σκεψης, οχι γενικα, δεν εχω εγω δικαιωμα να σου πω τι θα κανεις στην ζωη σου,
αλλα σχετικα με τον τροπο, που θεωρεις την Πιστη και την σχεση σου με τον Θεο.

Ο Θεος αγαπητε μου, ειναι Προσωπο. Δεν ειναι αφηρημενη εξισωση, α+β/γ*δ=αβγδ..

Οπως με μια κοπελλα, με εναν φιλο, με τα αδελφια σου, τους γονεις σου, εχεις μια ζωντανη σχεση και επαφη, και τους πιστευεις, και δεν τους βαζεις στο "μικροσκοπιο", αλλα τους ζεις, και τους ρουφας, και ανταλλασεις αγαπη, και υπαρξη διαπροσωπικη, ετσι και με τον Θεο, τον Χριστο, τον Θεανθρωπο, που ειναι ας το πουμε, πιο "κοντα" μας, πρεπει να χτισεις μια σχεση.

Και αυτη η σχεση με τον Χριστο, δεν βασιζεται στην λογικη, αλλα στην καρδια. Αλλος δρομος ΔΕΝ υπαρχει.

Πηγαινε σε Πνευματικο, παρτο λιγο σοβαρα, ανοιξε την καρδια σου, παρε την ευχη του, και προχωρα,
οπως οριζει η Εκκλησια.

Και τον Χριστο θα βρεις, και την ειρηνη σου, και οι αποριες σου, θα λυθουν χωρις να το καταλαβεις.

Και σταματα να κανεις αναλυτικη, συγκριτικη μελετη, τι γραφει ο ταδε καθηγητης, και ο ταδε θεολογος. Αυτοι δεν τα γραφουν για εσενα, η εμενα, αλλα ειναι κειμενα ειδικου σκοπου, πανω σε συγκεκριμεν ειδικα θεματα, που μπορει να απευθυνονται απο φτασμενους πνευματικα ανθρωπους, μεχρι και προσυλητους στην Πιστη μας, απο αλλες θρησκειες.

Εσυ δεν εχεις την ειδικη γνωση, τον φωτισμο, την διακριση, να καταλαβεις, που, και σε ποιον απευθυνονται αυτα τα ειδικα κειμενα, και βαδιζεις απο μπερδεμα σε χειροτερο μπερδεμα..

Παιρνεις ασχετη γνωση, και την αναμασας, και χανεις τον καιρο σου.

Ο Θεος μας εχει δωσει καιρον μετανοιας εδω, οχι να κανουμε μελετες, και κριτικη σε θεολογικα κειμενα.

Λοιπον, εαν θες, ακουσε με, εχουμε περασει απο τα ιδια μονοπατια με εσενα, πιο πριν, και αυτο που σου λεμε,
ειναι διαπιστωμενο, εδω και 20 αιωνες.

Και δεν λεμε δικα μας, αλλα οτι λεει η Εκκλησια.

Πηγαινε παρακατω, λοιπον, με την Εκκλησια, με τον Πνευματικο, και θα βρεις τα παντα.
Γιατι ο Θεος ειναι τα παντα για τους παντες.

Και ενα τελευταιο.

Να ξερεις οτι ακομα και η τελευταια γιαγιακα, (και δεν το λεω υποτιμητικα, προς Θεου, αλλα για να δειξω το νοημα), η οποια βαδιζει δια Πιστεως, και δεν ξερει καμμια θεολογια, η δεν εχει λυσει κανενα θεωρητικο προβλημα του νοος σε σχεση με την καρδια και τον εγκεφαλο,

θα ειναι πρωτη στον Παραδεισο, και σε υψηλοτατη θεση κοντα στον Κυριο, και θα εχει την αιωνια γνωση δικη της,
σε σχεση με πολλους "καθηγητες" που εχουν ξεσαλωσει και εχουν κανει την σωζουσα Πιστη στον Θεο,
μια ακομα κοσμικη επιστημη, με "μελετες" και "εργαστηρια",
και οι οποιοι θα βρεθουν προ πολλων και δυσαρεστων εκπληξεων..

Εαν καταφερει και μπει κανεις απο αυτους μεσα πρωτα.

Γιατι ειπε ο Κυριος, αγαπητε melos:

"..Αληθινά σας λέγω, όποιος δεν δεχθεί την Βασιλεία του Θεού σαν μικρό παιδί, δεν θα εισέλθει σε αυτή.."

Καταλαβες; Ετσι θα μπουμε μεσα μονο.

Καλη η γνωση, αλλα δεν σωζει απο μονη της..

Δες αυτα και σκεψου, και δοκιμασε..

[dionysisgr]

Εαν αυτο που λες, δεν αντιβαινει στα Δογματα της Πιστεως, οχι.

Οι οδοδεικτες ειναι τα δογματα. Γιαυτο σοφοτατα τα εθεσαν οι αγιοι Πατερες, για να μην μπορει καποιος να πεσει σε φιλοσοφικη απατη, και να βρεθει εξω απο την σωζουσα Πιστη.

Ειναι σαν να θες να πας Θεσσαλονικη, και δεν εχει ουτε πινακιδες ουτε τιποτα.

Αλλα εχεις ενα χαρτη. Ξερεις οτι υπαρχει βορεια η Θεσσαλονικη, αλλα και οτι υπαρχουν πολλοι δρομοι,
ομως χωρις χαρτη, κανεις δεν μπορει να σε βοηθησει στα σιγουρα, χωρις να ταλαιπωρηθεις.

Εαν αρχισεις και ρωτας απο εδω και απο εκει, οχι μονο θα καταταλαιπωρηθεις, εαν φτασεις πρωτα, αλλα θα χασεις τον χρονο σου.

Ενω με τον χαρτη, εχεις ενα πλαισιο ασφαλους πορειας. Αυτα ειναι τα δογματα.

Δεν καταργουν την σκεψη, ουτε την κατα Θεον φιλοσοφια, αλλα την εντασουν σε ενα ψυχοσωτηριο πλαισιο, εντος της Τριαδικοτητος, της Ορθης Πιστεως, και την διαφυλασουν.

Αλλωστε και μεσα στο δογματικο πλαισιο, δεν μας φτανουν 100 ζωες να φιλοσοφουμε περι του Θεου, με την βοηθεια των αγιων πατερων μας, της Αγιας Γραφης, και των πνευματικων βιβλιων της Εκκλησιας μας.

Μονο την Σταυρωση, η την Γεννηση του Κυριου, να βαλεις λογισμο, αλλη δουλεια δεν θα κανεις,
αλλα θα δοξολογεις τον Θεο και θα τον ευχαριστεις για οτι καταδεχτηκε να κανει για εσενα ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ.

Λοιπον μην χανεις τον καιρο σου, με ανουσια θεματα. Εαν χρειαζονται οι.. ευχες. Κατι θα ηξεραν οι Αγιοι.

Δηλαδη ειναι αστειο και μονο να το συζηταει κανεις.

Μην με παρεξηγησεις, ξεκολλα απο αυτα, και πορευσου με την Εκκλησια, στο γραφω για τελευταια φορα.

Δεν θα επανελθω, γιατι ψιλοντρεπομαι, και μονο που τα γραφω αυτα.

Αντε μην χανεις καιρο. Στο πετραχηλι του Πνευματικου, ολες σου οι αποριες θα λυθουν.

Εαν σε περιμενε σε συναντηση ο ιδιος ο Χριστος, θα Τον εστηνες;

5 ωρες πριν θα πηγαινες..

Τι περιμενεις και αργεις λοιπον, αφου σε περιμενει ηδη στην ενορια σου..

[ψυχουλα]

Αγαπημενο melos...
νιωθω λιγο οτι εχεις βαλει στο χειρουργικο κρεββατι τη Θεια Χαρι
μου θυμιζει καπως το μιλωντας για την αγαπη ξεχασα να αγαπω
συγνωμη για την παρεμβαση αλλα βρε παιδι μου γιατι βασανιζεσαι με αυτα; οσες απαντησεις παρεις αλλες τοσες αποριες θα σου γεννηθουν και θα βασανιζεσαι αιωνιως.

Αυτο το τελευταιο παλι Γι’ αυτό η θεραπεία της Ορθοδοξίας συνδέεται με την πορεία του ανθρώπου προς την αγιότητα) και ισσοροπία στο άτομο αυξάνοντας τις πιθανότητες να επιτύχει στις (κοσμικές) υποθέσεις του. δεν ξερω μοιαζει σα να λες οτι ολη η αξια της ορθοδοξιας εγκειται στο οτι εξυπηρετει τις κοσμικες υποθεσεις του ανθρωπου...

[melos]

Παιδιά...
δεν έχω χρόνο αυτές τις μέρες να το ψάξω το θέμα σωστά με τον Πνευματικό μου κτλ.

Έψαξα να βρω ανάπαυση στο forum

Πάντως είμαι γενικώς έτσι... όχι μόνο όταν κάνω απόπειρες να θεολογήσω
Τα αναλύω όλα και τα σκέφτομαι από 500 μεριές

Παθαίνω εύκολα εμπλοκές. Μπορώ να πω ότι πάντοτε έχω μια ανάγκη επεξήγησης

Μίλησα με ένα Γέροντα που ξέρω χθες και με ανάπαυσε κάπως αν και πρέπει να αφιερώσω χρόνο σε αυτά τα θέματα να αναδιαμορφωθούν μέσα μου.