Αυτοεκτίμηση ή Ταπείνωση?

[ψυχουλα]

ΑΓΑΠΗΤΗ ΕΛΠΙΔΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΟΠΩς ΤΟ ΘΕΤΕΙς ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΛΙΓΟ [ΤΟΛΜΗ ΚΑΙ ΓΟΗΤΕΙΑ] Η ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΜΟΝΤΕΡΝΟς [ Η ΖΩΗ ΤΗς ΑΛΛΗς ]

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΥΤΑ ..........ΟΣΟΙ ΖΟΥΜΕ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΘΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΞΑΝΑΛΕΩ ΜΟΝΟ

ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑς ΠΟΥ ΜΑΡΤΥΡΗΣΕ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥς

ΠΩς ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑ ς ΓΕΜΑΤΟς ΑΙΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΝΟ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ

ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑς ΤΑ ΠΑΝΤΑ

ΜΑς ΕΧΕΙ ΦΑΕΙ Η ΜΑΛΑ....... ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΡΑΒΑΜΕ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΜΕ ΘΕΩΡΙΑ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΡΟΚΟΠΗ

ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ

ΑΠΛΑ ΕΧΩ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΩ ΜΑΛΑΚΙ.......

Panosgreece νομιζω εχεις καπου λαθος.
Οπως τα λες ειναι σα να νομιζεις οτι καποιος ξυπνα ενα πρωι και λεει τι να κανω σημερα, ας στενοχωρηθω, ας τα βαψω μαυρα κτλ.
Οι καταθλιπτικοι ανθρωποι καταρχας εχουν κληρονομικο ιστορικο, δηλ εχουν μια επιρρεπεια.
Η καταθλιψη ειναι ακομα ενα παθος και αυτος που την εχει οταν γνωρισει το Χριστο αντιλαμβανεται μεν το μεγεθος της ανοησιας της αλλα παρολαυτα ξανακυλαει, ξανασηκωνεται κτλ. Καταλαβαινω οτι δε θες να κανεις επιθεση σε κανενα αλλα εξω απο το χορο πολλα τραγουδια ξερω! Θελω να πω οτι επειδη ειναι ενα παθος και φανταζομαι ολο και καποιο παθος θα εχεις κι εσυ οπως ολοι μας, αν το δεις ετσι ειναι ευκολο να καταλαβεις γιατι καποιος βασανιζεται απο αυτο και μια το νικα μια λυγαει.
επισης οι περισσοτεροι ανθρωποι με καταθλιψη δε γινονται ξαφνικα στα 30 τους τετοιοι. Ειναι ετσι απο παιδακια. Μπορεις λοιπον να κοιταξεις ενα παιδακι που το κακοποιουν, το βιαζουν, το ματωνουν στο ξυλο ή το βριζουν ολημερις, οποιαδηποτε απο αυτες τις περιπτωσεις, παιδι μου μη κανεις ετσι, κοιτα τι επαθε ο Χριστος; δε θα σε πολυκαταλαβει το ερμο! Θα μου πεις μιλας για ενηλικες. ομως οι καταθλιπτικοι ανθρωποι ειναι μονο στην οψη ενηλικες, για να ενηλικιωθει καποιος πρεπει να παρει αγαπη, αυτο τον ωριμαζει, τα καταθλιπτικα παιδια ακομα και να παρουν αγαπη δεν το καταλαβαινουν, σα να λεμε, δεν εχουν υποδοχεις!
θελω να πω εν ολιγοις, οτι καποιος καταθλιπτικος δε σημαινει οτι δεν ειναι χριστιανος και δεν αγωνιζεται, η καταθλιψη ειναι ακομη ενας Σταυρος που εχει δοθει σε καποιους συνανθρωπους μας, εσυ εχεις ενα αλλο Σταυρο να σηκωσεις ο καταθλιπτικος εχει αυτον, δεν εχει υποδοχεις για χαρα.

[filotas]

Το έχουμε συζητήσει πολλές φορές αυτό το θέμα.

Τι θα πει αυτοεκτίμηση; Τι ακριβώς να εκτιμήσουμε στον εαυτό μας; Τη συμπεριφορά μας απέναντι στο Θεό ή απέναντι στους συνανθρώπους μας; Τι να εκτιμήσουμε την εξυπνάδα μας ή την ομορφιά μας; Ο Θεός μας τα έδωσε και δεν είναι δικά μας, εμείς είμαστε απλοί διαχειριστές. Τις καλές μας πράξεις; Μ' αυτές κι αν έγιναν με τη βοήθεια του Θεού.

Αν αυτοεκτίμηση εννοούμε αυτοσεβασμός. Τότε ναι πρέπει να σεβόμαστε τον εαυτό μας, ως εικόνα του Θεού και ως μέλος της Εκκλησίας. Πρέπει να συμπεριφερόμαστε και να ντυνόμαστε επομένως με σεβασμό στον εαυτό μας και στους άλλους.

Κατά τα άλλα ταπείνωση και μόνο ταπείνωση.

[ψυχουλα]

Το έχουμε συζητήσει πολλές φορές αυτό το θέμα.

Τι θα πει αυτοεκτίμηση; Τι ακριβώς να εκτιμήσουμε στον εαυτό μας; Τη συμπεριφορά μας απέναντι στο Θεό ή απέναντι στους συνανθρώπους μας; Τι να εκτιμήσουμε την εξυπνάδα μας ή την ομορφιά μας; Ο Θεός μας τα έδωσε και δεν είναι δικά μας, εμείς είμαστε απλοί διαχειριστές. Τις καλές μας πράξεις; Μ' αυτές κι αν έγιναν με τη βοήθεια του Θεού.

Αν αυτοεκτίμηση εννοούμε αυτοσεβασμός. Τότε ναι πρέπει να σεβόμαστε τον εαυτό μας, ως εικόνα του Θεού και ως μέλος της Εκκλησίας. Πρέπει να συμπεριφερόμαστε και να ντυνόμαστε επομένως με σεβασμό στον εαυτό μας και στους άλλους.

Κατά τα άλλα ταπείνωση και μόνο ταπείνωση.

Αν ειχες μπει νωριτερα δε θα χρειαζοταν να γραψω ολο αυτο το κατεβατο!!! αλλη φορα θα περιμενω! ακριβως αυτο ηθελα να πω.



παραθετω και μια απαντηση που ειχε δωσει ο π. Αντωνιος σε ενα θεμα για τις αυτοκτονιες παλιοτερα και ειναι διαφωτιστικη ως προς την καταθλιψη:

Επειδή επικαλεστήκατε την επιστήμη μου (ιατρική-ψυχολογία) παίρνω την ευκαιρία να πω μερικά, αν και επιγραμματικά...

Η κατάθλιψη θεωρείται σε μεγάλο βαθμό σήμερα νόσος με κληρονομική βάση. Που σημαίνει ότι όπως και για τη σχιζοφρένεια δεν πρέπει να ενοχοποιούμε τις αμαρτίες και ...ξεμπερδέψαμε. Αυτό είναι μια υπεραπλούστευση που κάνουν πολλοί χριστιανοί και μάλιστα και πνευματικοί. Κατ αυτή την έννοια κάθε αρρώστια είναι αποτέλεσμα της αμαρτίας και της πτώσεως, δεν καταφεύγουμε όμως στον ιερέα αλλά στους γιατρούς (και σε πολλούς μάλιστα!).
Εδώ συμφωνώ απόλυτα με τον ΠΟΥ ότι αν είμασταν λιγότερο απόλυτοι και προκατειλημμένοι στα ψυχολογικά νοσήματα και ακούγαμε τις συμβουλές των ειδικών γιατρών, θα σώζαμε ζωές.

Το ότι δεν υπάρχει πλήρης καταλογισμός σε ορισμένα άτομα που πάσχουν από ψυχολογικά νοσήματα, δεν σημαίνει ότι δεν αμαρτάνουν. Απλώς η αμαρτίες τους είναι μικρότερες. Κανείς δεν έχει το ακαταλόγιστο, ακόμη και ένα παιδί μετά την ηλικία των επτά ετών!

Αναφορικά με την κακοποίηση παιδιών κλπ κλπ. Δεν είναι το μόνο κακό της ανθρωπότητας. Γιατί τα επιτρέπει όλα αυτά ο Θεός. Δεν τα βλέπει; Δεν μπορεί να τα αποτρέψει; Τα εγκρίνει;
Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε εκτός από του ότι φταίει ο Θεός! Εμείς φταίμε που φύγαμε από τον Παράδεισο και υποφέρουμε. Και έτσι όλα αυτά μας θυμίζουν ότι είμαστε περαστικοί από τον κοσμο αυτόν και πρέπει να επιζητούμε και πάλι την Άνω Ιερουσαλήμ. Άρα πολύ σχετικό είναι το κακό που προξενούν όλες αυτές οι βλάβες αφού αφορούν μόνον στο σώμα και είναι δυνατόν να οδηγήσουν την ψυχή σε μετάνοια και τους άλλους που τα βλέπουν σε ευσπλαγχνία.
Έτσι όταν ο Θεός επιτρέπει ένα κακό μπορεί να θέλει να αποτρέψει ένα χειρότερο κακό (Δεν δίνει ας πούμε παιδί σε κάποιον που θα το κακοποιούσε. Αν όμως επιμείνει μπορεί και να του δώσει, φυσικά δεν είναι απόλυτα αυτά) Επίσης μπορεί να θέλει να δείξει χαρακτηριστικά την παρουσία Του μετά από μια μεγάλη αδικία (όπως ίσως στο τσουνάμι).
Μπορεί όμως να είναι και άγνωστος και ακατανόητος ο λόγος στους ανθρώπους (όπως η σφαγή των νηπίων από τον Ηρώδη που όμως σηματοδότησε ιστορικά, έστω με δραματικό τρόπο, τον ερχομό του Μεσσία).
Αυτά σαν μερικές, πρόχειρες πάντα, σκέψεις.
Αδυνατώ να παρακολουθήσω την ταχύτητα εξέλιξης των φόρουμ και έτσι ευχαριστώ για την προσωπική ενημέρωση...

[panosgreece]

ΑΓΑΠΗΤΗ ΨΥΧΟΥΛΑ + ΦΙΛΟΤΑς ΜΑς ΚΑΝΕΙ ΛΕΞΑΡΙΘΜΟ 11880

ΤΥΧΑΙΟ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΕΙΑ ΣΑς

ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΩ ΜΗΝ ΤΑ ΠΕΡΝΕΤΕ ΣΟΒΑΡΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΚΑΙ ΟΠΩς ΛΕΕΙ ΚΑΙ Η ΣΜΑΡΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΖΗΤΑΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΕΠΙΔΗ ΖΗΤΗΣΑ ΣΥΓΝΩΜΗ

[ψυχουλα]

ΑΜΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΚΑΝΕ ΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ!!! ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΨΥΧΟΥΛΑ?????

[vasilisalt]

Το θεματάκι είναι πολύ καλό και οι τοποθετήσεις ομοίως.
Μ αρέσει πολύ η έννοια του αυτοσεβασμου που αναφέρθηκε από το Νίκο.
Πάντως το θέμα της αυτοεκτίμησης όπως αυτή προβάλλεται από τους ψυχολόγους
έχει θέμα...
Κατ αρχην να πω πως δεν έχω ιδιαίτερο σεβασμό γενικώς στους ψυχολόγους - ψυχίατρους.
Γενικά λέω...
Τους φοβάμαι όπως ο διάολος το λιβανι.
Είναι προσωπική μου άποψη και φαντάζομαι πως πολλοί θα διαφωνείτε.
Όμως θεωρώ πως η επιλογή ή η αποδοχή κάποιου ψυχιάτρου χρειάζεται μέγιστη διάκριση.
Συνήθως όταν υπάρχει και Χριστός είναι σαφώς καλύτερα τα πράγματα.
Έχω πολλά παραδειγματα ανθρώπων στο κύκλο μου που στην ουσία ή δεν βοηθήθηκαν καθόλου
ή έγιναν πολύ χειρότερα ή έπρεπε να βλέπουν τον ψυχίατρο εφ΄ όρου ζωής και με αμοιβή εννοείται.
Στο θέμα τώρα.
Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ταπείνωση είναι το μεγαλύτερο όπλο της ορθοδοξίας.
Μακάριοι οι έχοντες, δυστυχείς οι μη έχοντες.
Δεν συγκρούονται πουθενά οι δύο έννοιες στην πραγματική τους διάσταση.
Δηλαδή πιστεύει κάποιος ότι π.χ. ο π. Παίσιος δεν είχε αυτοεκτίμηση;
Δεν επικέντρωνε ποτέ όμως εκεί γιατί το ταγκαλάκι του εγωισμού παραμόνευε στη γωνία...
Από την άλλη ο χ καταθλιπτικός την έχει πατήσει από την χριστιανική ταπείνωση;
Όχι φυσικά.
Για να κλείσω - αφού επιμείνω πως το θέμα μ αρέσει - θα είναι καλό νομίζω τελικά
να προκείψει πως το ΄΄όπλο΄΄ της χριστιανικής ταπείνωσης δεν βρίσκεται απέναντι από
το συναίσθημα του σεβασμού κατ΄ αρχην στον ίδιο μας τον εαυτό.

[vasilisalt]

Η γνώμη μου είναι, ότι κάποιος που διακρίνεται πραγματική Χριστιανική ταπείνωση, θα έχει ή θα αποκτήσει διάκριση τέτοια, ώστε να αναγνωρίζει σαφέστατα τα όρια αυτών των δύο φαινομενικά αντικρουόμενων αισθήσεων, οι οποίες όμως σε τελική ανάλυση αποτελούν τις δύο όψεις του δύο νομίσματος.
Γνήσια Χριστιανική ταπείνωση=ταυτόχρονη αίσθηση αυτοεκτίμησης περί των εν Χριστώ θέσεων του ατόμου, με ταυτόχρονη απόρριψη όλων εκείνων που "συμφέρουν" μεν το άτομο, αλλά δεν λειτουργούν προς Δόξαν Θεού, αλλά προς ίδιον όφελος.

Άψογος

[ψυχουλα]

νομιζω οτι οπως σε ολα τα επαγγελματα, υπαρχουν καλοι και κακοι ψυχολογοι.
Ο ψυχολογος πιστευω οτι σε καμια περιπτωση δεν αντικαθιστα τον πνευματικο οπως και ο πνευματικος τον ψυχολογο.
Ο ψυχολογος βοηθα στο να κανεις ενδοσκοπηση και να συνειδητοποιησεις γιατι κανεις οσα κανεις και η συνειδητοποιηση αυτη ειναι ενα βημα που απομυθοποιει καποια πραγματα και λυνει καποια συμπλεγματα.
Για τον πνευματικο ειλικρινα δεν ξερω, εγω απλως λεω τις αμαρτιες μου και εκεινος μου δινει αφεση και αν εχω καποια απορια για το τι ειναι σωστο και τι ειναι λαθος οταν αυτο ειναι δυσδιακριτο για μενα μου δινει οδηγια τι να ακολουθησω, δε βλεπω καποια σχεση με την ψυχαναλυση!

γεγονος ειναι οτι οι επιστημονες εχουν μια ειρωνικη διαθεση προς τη θρησκεια και σε αντιμετωπιζουν καπως ως καποιον που ψαχνει παρηγορια στο θανατο και δημιουργει ενα Θεο για να νιωσει καλυτερα!
εχω μια φιλη ψυχολογο και απεφευγα συζητησεις περι θρησκειας γιατι δεν ειχα ορεξη για ατερμονους διαλογους που δε θα εβγαζαν πουθενα. Καποια στιγμη ομως αναφερθηκα εν τη ρυμη του λογου στο Θεό και ειδα οτι απογοητευτηκε γιατι με ειχε για πιο λογικη ας το πουμε. Γρηγορα ομως απογοητευτηκα κι εγω γιατι ειδα οτι η δικη της τετραγωνη λογικη δεν την εμποδιζε να πιστευει στα .....ζωδια!!!! Εγω την απογοητευσα με το Θεό εκεινη με τα ζωδια!
ακομα κι ο πιο ορθολογιστης φαινομενικα δεν ξερεις τι ιδεα θα σου πεταξει ξαφνικα. Αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου!

[dionysisgr]

Δεν εχει καμμια σχεση η βασιλισσα των αρετων, η πλεον περιεκτικη,
και δυσκολη στην αποκτηση, η υψοποιος ταπεινωση,
με τα καθε ειδους ψυχολογικα κατηγορηματα, των φυσικων και ας πουμε και ψυχικων επιστημων,
οπως αυτοεκτιμηση και αλλα περιεργα, και λιγο "αμερικανικα".

Και με την φραση: υψοποιος ταπεινωση, αγαπητη Ελπιδα,
απαντουμε στο διλημμα που βαζεις για το που συναντιουνται αυτα τα δυο.

Πουθενα, γιατι το ενα ειναι τα παντα, και το αλλο ειναι μια ανυπαρκτη εφευρεση της εποχης μας.

Πρωτα να ξεκαθαρισουμε τι ειναι ταπεινωση, ως αρετη και σκοπος του Χριστιανου.

Καταρχην αλλο ταπεινωση αυθεντικη, κερδισμενη, μετα απο αγωνα και παλη, με τον εαυτο μας, και τον Θεο,
και αλλο ταπεινοσχημια,
που ειναι της πλακας και την πουλανε φθηνα οι περισσοτεροι σημερα, ανεξοδα.

Ταπεινος ειναι εκεινος που ξερει, οτι ειναι το ελαχιστο μοριο του συμπαντος, και οτι εχει, και το οτι υπαρχει τα οφειλει στον Κυριο και Θεο του. Και αυτο ο Θεος το ενισχυει εφοσον δει οτι ειναι αυθεντικο. Απλα ειναι τα πραγματα.

Αυτο ομως δεν εχει καμμια καταθλιπτικη η αλλη επιπτωση στον αγωνιζομενο, αντιθετως τον κανει πιο αποφασιστικο και πιο θαρραλεο, γιατι τον απαλασσει απο την εμμονη στο εγω και την υπερηφανεια.

Αυτο το "αυτο-μηδενιστικο", για τους αμυητους, στα Πνευματικα, αισθημα, επιπλεον ειναι το κλειδι της σωτηριας.

Οτι πραγματικα, οντολογικα, οχι ψυχολογικα, δεν ειμαι τιποτα, οτι ειμαι ενα μη ον, ανευ Θεου, κ
αι γινομαι και δικαιωνομαι ως ον, μονο χαριτι Του και δια μεσω Πιστεως στον Θεο.

Γιατι εαν πας σε εναν ψυχολογο,

(που σημειωτεον κανει ευθεια καταχρηση του ορου "ψυχη",
αφου, η ψυχολογια δεν παραδεχεται την υπαρξη νοερας αυλης πολυδυναμης αθανατης κατα χαριν υπαρξεως,
δηλαδη της ψυχης, αλλα θεωρει τα παντα στον ανθρωπο, ως αποτελεσμα αλογων βιοχημικων λειτουργιων και αλληλεπιδρασεων),

και του πεις του ψυχολογου, οτι: "στα αληθεια δεν ειμαι τιποτα, και δεν αξιζω τιποτα, αλλα ολα ειναι εκ Θεου και απο εκει απορεουν και εκει καταληγουν",
το πολυ πολυ Ελπιδα, να σε πεταξει εξω, απο το γραφειο του,
ως ανιατα διαταραγμενο, η να σε γεμισει μια σακουλα πολυχρωμα χαπια, να εχεις να πορευεσαι.

Εφοσον μπουμε στο παιχνιδι, να συγεχουμε ορους θεολογικους-ασκητικους-νηπτικους, Πατερικους, απολυτα πρακτικους και αιωνιους, με ορους συγχρονης "κουλτουρας", και βιομηχανιας ψυχολογιας, εχουμε χασει τα αυγα και τα πασχαλια..

Θελει προσοχη να μην μπερδευομαστε..

[Gewrgiosgr]

εχουμε χασει τα αυγα και τα πασχαλια..[/b]

Θελει προσοχη να μην μπερδευομαστε..