Έσταξε θεία κοινωνία και ο ιερέας έγλυψε το μάρμαρο του ναού και το σκούπισε με τα γένια του
Στην συνέχεια έκαψε με οινόπνευμα το σημείο για να αποστειρωθεί τελείως ακολουθώντας όλα τα προβλεπόμενα…
Η εκκλησία ήταν κατάμεστη την Κυριακή όπου γινόταν η θεία λειτουργία στο ναό του Αγίου Γεωργίου Κομοτηνής και στο τέλος ακολούθησε η μετάληψη. Πολύς κόσμος είχε δημιουργήσει σειρά για να κοινωνήσει ενώ όπως είθισται προηγούνται τα μικρά παιδιά. Ο ιερέας παπά Σταύρος κοινώνησε τα πρώτα παιδάκια, πλησίασε και μια νεαρή μητέρα με το παιδάκι της που το κοινώνησε ο παπάς, αλλά όπως κουνήθηκε γιατί ήταν ζωηρό πριν προλάβει να καταπιεί την θεία κοινωνία έσκυψε και μια σταγόνα έπεσε στο πλατύσκαλο της ωραίας πύλης του ναού. Ο ιερέας πρόσεξε το συμβάν, ολοκλήρωσε την μετάληψη με τα υπόλοιπα παιδάκια που περίμεναν, έσκυψε και καθάρισε με την γλώσσα του το πλατύσκαλο, το σκούπισε με την γενειάδα του, ενώ έβαλε φωτιά κι έκαψε με οινόπνευμα το σημείο. Εμείς τον συναντήσαμε και μίλησε στον «Χρόνο» για το απρόβλεπτο συμβάν.
«Την ώρα που κοινωνούσαμε, επειδή κοινωνούν συνήθως πολλά παιδάκια, ένα από αυτά ήταν λίγο ζωηρό, η μητέρα βέβαια φταίει όχι το παιδάκι, περισσότερο φταίει η μητέρα, γιατί δεν το έπιασε καλά, το παιδάκι πήρε την θεία κοινωνία κανονικά, την ώρα που λέω «σκούπισε το», το σήκωσε το παιδάκι να το σκουπίσει και έφυγε από το στοματάκι μια σταγόνα, τίποτα παραπάνω. Έπεσε κάτω, το είδα εγώ βέβαια, ευτυχώς δεν έπεσε στα ρούχα του αλλά κάτω. Την ώρα εκείνη σταμάτησα και έκανα τα παιδάκια στην άκρη από την άλλη μεριά, τα κοινώνησα όλα και μετά κατέβηκα και αυτή την σταγόνα την έγλειψα, την καθάρισα, γιατί αυτό λένε οι κανόνες. Έγλειψα όλο το μάρμαρο γύρω-γύρω, το καθάρισα με την γλώσσα, το σκούπισα με την γενειάδα και μετά έριξα από πάνω οινόπνευμα και του έβαλα φωτιά για να είναι τέλεια η κάθαρση, τίποτα παραπάνω, αυτό ήταν. Τώρα από πού κυκλοφόρησε ότι μου έπεσε το αγιοπότηρο δεν ξέρω, 51 χρόνια παπάς είμαι, τέτοια ζημιά δεν έγινε, δόξα το Θεό δεν έχω πάρκινσον για να πω ότι τρέμει το χέρι και μου έφυγε. Τίποτε από όλα αυτά, απλώς το παιδάκι όπως σήκωσε το κεφαλάκι του έσταξε λίγο, αν ήταν και θεία κοινωνία, μπορεί να ήταν σάλιο.
Αυτό προβλέπετε έτσι;
-Βεβαίως, η θεία κοινωνία ξέρουμε ότι είναι αίμα και σώμα Χριστού, από την στιγμή που το αίμα ή το σώμα, έστω και ένας μαργαρίτης να πέσει, ο ιερέας είναι υποχρεωμένος να το πάρει και να το φάει.
Έχει συμβεί κάτι ποτέ ανάλογο; Έχετε ακούσει κάτι; Γιατί λένε ότι αν πέσει η θεία κοινωνία είναι πολύ κακό…
-Όχι, αυτό είναι ανθρώπινο. Μπορεί να πέσει. Είναι ένα παιδάκι και κάνει μια άγαρμπη κίνηση και χτυπάει την λαβίδα και πέφτει, δεν χάθηκε ο κόσμος, ότι είναι αμαρτία είναι. Πρέπει να προσέχουμε, αλλά μην το παίρνουμε ότι είναι και θανάσιμο αμάρτημα γιατί έπεσε η κοινωνία. Υπάρχουν κανόνες οι οποίοι λένε τι πρέπει να κάνουμε την ώρα εκείνη και αυτό έπραξα», θα πει ο παπα Σταύρος.
Ο ναός του Αγίου Γεωργίου όπου έγινε το συμβάν κατά την μετάληψη των πιστών χθες. Αν και καύσωνας, η εκκλησία ήταν γεμάτη.
Ο ιερέας παπά Σταύρος Σπορίκης μιλά για το περιστατικό. Έγλυψα το μάρμαρο και το καθάρισα με την γλώσσα μου, αφού η κοινωνία είναι αίμα και σώμα Χριστού
Αυτο το ζησα κι εγω πριν λιγο καιρο οταν ενα παιδακι στην εκκλησια περιπου 5-6 χρονων μολις του βαλε τη λαβιδα στο στομα τα εφτυσε ολα πανω στο ρασο του παπα....επαθε ενα σοκ κι ο ιερεας κι η μητερα.Φυσικα ο ιερεας τα βαλε με τη μητερα λεγοντας της οτι δε φερνει το παιδι συχνα για κοινωνια.
Κι ενα αλλο γεγονος που με εχει συγκλονισει ειναι οτι μιας οικογενειακης μας φιλης το παιδι ειναι τωρα 3 χρονων ποτε δεν το χει παει ουτε εκκλησια παρα μονο στη βαφτιση του, ουτε φυσικα και εχει μεταλαβει το παιδι,λογω του οτι κυκλοφορουν χιλιαδες ασθενειες και φοβουνται μη κολησει το παιδι.....το συνηθισμενο παραμυθι που ακουγεται απο ανθρωπους μακραν της Πιστης μας...το πιο κουφο βεβαια που ακουσα ειναι οτι οταν της ειπαν οτι ειναι μεγαλο αμαρτημα για μια μανα να μη φερνει το παιδι της στο Αγιο Ποτηριο αυτη ειπε το εξης "θα δωσω εγω λιγο κρασι και αρτο στον ιερεα σε δικο μου σκευος να το ευλογησει κανονικα οπως κανει με τη Θεια Κοινωνια και θα το κοινωνησει με δικο μου κουταλι"....τωρα για γελια για κλαματα αυτη η μανα η ουσια ειναι οτι ο Θεος ειμαι σιγουρη οτι θα μεριμνησει γι αυτο το παιδακι καποια στιγμη και ευχομαι να μεριμνησει κ γι αυτους τους ανεγκεφαλους γονεις.
«Το θάνατο δεν τον φοβάμαι, όχι βέβαια ένεκα των έργων μου, αλλά επειδή πιστεύω στο έλεος του Θεού».
Ο αληθινός χριστιανός έχει τρία γνωρίσματα:
1. Διαβάζει τον Λόγο του Θεού (Αγία Γραφή).
2. Τον εφαρμόζει στη ζωή του.
3. Φροντίζει να τον διαδίδει για να σώζονται και οι άλλοι και να γίνονται κοινωνοί του θαύματος που έζησε.
Έσταξε θεία κοινωνία και ο ιερέας έγλυψε το μάρμαρο του ναού και το σκούπισε με τα γένια του
Στην συνέχεια έκαψε με οινόπνευμα το σημείο για να αποστειρωθεί τελείως ακολουθώντας όλα τα προβλεπόμενα…
Η εκκλησία ήταν κατάμεστη την Κυριακή όπου γινόταν η θεία λειτουργία στο ναό του Αγίου Γεωργίου Κομοτηνής και στο τέλος ακολούθησε η μετάληψη. Πολύς κόσμος είχε δημιουργήσει σειρά για να κοινωνήσει ενώ όπως είθισται προηγούνται τα μικρά παιδιά. Ο ιερέας παπά Σταύρος κοινώνησε τα πρώτα παιδάκια, πλησίασε και μια νεαρή μητέρα με το παιδάκι της που το κοινώνησε ο παπάς, αλλά όπως κουνήθηκε γιατί ήταν ζωηρό πριν προλάβει να καταπιεί την θεία κοινωνία έσκυψε και μια σταγόνα έπεσε στο πλατύσκαλο της ωραίας πύλης του ναού. Ο ιερέας πρόσεξε το συμβάν, ολοκλήρωσε την μετάληψη με τα υπόλοιπα παιδάκια που περίμεναν, έσκυψε και καθάρισε με την γλώσσα του το πλατύσκαλο, το σκούπισε με την γενειάδα του, ενώ έβαλε φωτιά κι έκαψε με οινόπνευμα το σημείο. Εμείς τον συναντήσαμε και μίλησε στον «Χρόνο» για το απρόβλεπτο συμβάν.
«Την ώρα που κοινωνούσαμε, επειδή κοινωνούν συνήθως πολλά παιδάκια, ένα από αυτά ήταν λίγο ζωηρό, η μητέρα βέβαια φταίει όχι το παιδάκι, περισσότερο φταίει η μητέρα, γιατί δεν το έπιασε καλά, το παιδάκι πήρε την θεία κοινωνία κανονικά, την ώρα που λέω «σκούπισε το», το σήκωσε το παιδάκι να το σκουπίσει και έφυγε από το στοματάκι μια σταγόνα, τίποτα παραπάνω. Έπεσε κάτω, το είδα εγώ βέβαια, ευτυχώς δεν έπεσε στα ρούχα του αλλά κάτω. Την ώρα εκείνη σταμάτησα και έκανα τα παιδάκια στην άκρη από την άλλη μεριά, τα κοινώνησα όλα και μετά κατέβηκα και αυτή την σταγόνα την έγλειψα, την καθάρισα, γιατί αυτό λένε οι κανόνες. Έγλειψα όλο το μάρμαρο γύρω-γύρω, το καθάρισα με την γλώσσα, το σκούπισα με την γενειάδα και μετά έριξα από πάνω οινόπνευμα και του έβαλα φωτιά για να είναι τέλεια η κάθαρση, τίποτα παραπάνω, αυτό ήταν. Τώρα από πού κυκλοφόρησε ότι μου έπεσε το αγιοπότηρο δεν ξέρω, 51 χρόνια παπάς είμαι, τέτοια ζημιά δεν έγινε, δόξα το Θεό δεν έχω πάρκινσον για να πω ότι τρέμει το χέρι και μου έφυγε. Τίποτε από όλα αυτά, απλώς το παιδάκι όπως σήκωσε το κεφαλάκι του έσταξε λίγο, αν ήταν και θεία κοινωνία, μπορεί να ήταν σάλιο.
Αυτό προβλέπετε έτσι;
-Βεβαίως, η θεία κοινωνία ξέρουμε ότι είναι αίμα και σώμα Χριστού, από την στιγμή που το αίμα ή το σώμα, έστω και ένας μαργαρίτης να πέσει, ο ιερέας είναι υποχρεωμένος να το πάρει και να το φάει.
Έχει συμβεί κάτι ποτέ ανάλογο; Έχετε ακούσει κάτι; Γιατί λένε ότι αν πέσει η θεία κοινωνία είναι πολύ κακό…
-Όχι, αυτό είναι ανθρώπινο. Μπορεί να πέσει. Είναι ένα παιδάκι και κάνει μια άγαρμπη κίνηση και χτυπάει την λαβίδα και πέφτει, δεν χάθηκε ο κόσμος, ότι είναι αμαρτία είναι. Πρέπει να προσέχουμε, αλλά μην το παίρνουμε ότι είναι και θανάσιμο αμάρτημα γιατί έπεσε η κοινωνία. Υπάρχουν κανόνες οι οποίοι λένε τι πρέπει να κάνουμε την ώρα εκείνη και αυτό έπραξα», θα πει ο παπα Σταύρος.
Ο ναός του Αγίου Γεωργίου όπου έγινε το συμβάν κατά την μετάληψη των πιστών χθες. Αν και καύσωνας, η εκκλησία ήταν γεμάτη.
Ο ιερέας παπά Σταύρος Σπορίκης μιλά για το περιστατικό. Έγλυψα το μάρμαρο και το καθάρισα με την γλώσσα μου, αφού η κοινωνία είναι αίμα και σώμα Χριστού
Αυτο το ζησα κι εγω πριν λιγο καιρο οταν ενα παιδακι στην εκκλησια περιπου 5-6 χρονων μολις του βαλε τη λαβιδα στο στομα τα εφτυσε ολα πανω στο ρασο του παπα....επαθε ενα σοκ κι ο ιερεας κι η μητερα.Φυσικα ο ιερεας τα βαλε με τη μητερα λεγοντας της οτι δε φερνει το παιδι συχνα για κοινωνια.
Κι ενα αλλο γεγονος που με εχει συγκλονισει ειναι οτι μιας οικογενειακης μας φιλης το παιδι ειναι τωρα 3 χρονων ποτε δεν το χει παει ουτε εκκλησια παρα μονο στη βαφτιση του, ουτε φυσικα και εχει μεταλαβει το παιδι,λογω του οτι κυκλοφορουν χιλιαδες ασθενειες και φοβουνται μη κολησει το παιδι.....το συνηθισμενο παραμυθι που ακουγεται απο ανθρωπους μακραν της Πιστης μας...το πιο κουφο βεβαια που ακουσα ειναι οτι οταν της ειπαν οτι ειναι μεγαλο αμαρτημα για μια μανα να μη φερνει το παιδι της στο Αγιο Ποτηριο αυτη ειπε το εξης "θα δωσω εγω λιγο κρασι και αρτο στον ιερεα σε δικο μου σκευος να το ευλογησει κανονικα οπως κανει με τη Θεια Κοινωνια και θα το κοινωνησει με δικο μου κουταλι"....τωρα για γελια για κλαματα αυτη η μανα η ουσια ειναι οτι ο Θεος ειμαι σιγουρη οτι θα μεριμνησει γι αυτο το παιδακι καποια στιγμη και ευχομαι να μεριμνησει κ γι αυτους τους ανεγκεφαλους γονεις.
ΕΓΩ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΚΟΙΝΩΝΟΥΣΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΗΝ ΕΞΟΧΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΦΥΜΑΤΙΚΟΥΣ, ΚΟΙΝΩΝΟΥΣΑΝ ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΓΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΑΘΑ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΚΟΛΛΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΑ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ ΕΝ ΑΜΑΡΤΙΕΣ.
Θα σας εξολογογηθώ οτι είχε κλονιστεί κι εμένα ο λογισμός μου και είχα επιφυλάξεις για την Θεία κοινωνία και τα μικρά παιδιά. Είχα επηρεαστεί και απ'ολο το θέμα της ψευτο-γρίππης.
Ευτυχώς με την βοήθεια της Παναγίας και με μια ωραιότατη παιδαγωγία από τον Ύψιστο , ήρθα στα συγκαλά μου και δια παντός απέρριψα αυτή την πλάνη.
Τώρα πλέον κοινωνώ τα παιδιά μου πολύ συχνά και δεν σηκώνω κουβέντα επί του θέματος "ασφάλεια Θείας Κοινωνίας"
εγω παντως νομιζω οτι υπαρχει αμφιβολια ακομα και σε εκεινους που ταχα μου δε φοβουνται μη κολλησουν.
ή μήπως νομίζετε οτι οσοι κανουν ξεχωριστη ουρα με παιδακια που θα κοινωνησουν πριν τους μεγαλους καθε Κυριακή το κανουν μονο και μονο για να μη νευριασουν τα παιδια και αρχισουν τα κλαματα και τις φασαριες απο τη βαρεμαρα τους στην αναμονη;;;;;
να η υποκρισια παλι μπροστα μας!!
«Όπου έρως θείος ήψατο καρδίας, εκεί φόβος ρημάτων ουκ ίσχυσε».
Γενικά είμαι εναντίων της κάθε είδους σποράς πανικού.
Φυσικά και φοβάμαι τις ασθένειες όσο και τους σεισμούς και τις πλυμήρες αλλά δεν κυκλοφωρώ ούτε με μπενταντίν στην τσέπη,ούτε με κράνος,ούτε με μπρατσάκια!
Κοινωνώ και αφήνω τα υπόλοιπα στην Θεία χάρη!
