Τι σημαίνει "καλός πνευματικός" για εσάς?

Εδώ τίθενται Πνευματικά Ερωτήματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

Άβαταρ μέλους
ntinos
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 510
Εγγραφή: Παρ Αύγ 31, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Αθήνα

Τι σημαίνει "καλός πνευματικός" για εσάς?

Δημοσίευση από ntinos »

Ακούμε συχνά την έκφραση "αυτός είναι καλός πνευματικός"...ή πολλές φορές μας ρωτάνε: "κανά καλό πνευματικό ξέρετε?"...αλήθεια, τι σημαίνει για εσάς "καλός πνευματικός"?...αν και προσωπικά πιστεύω ότι μεγάλη σημασία έχει επίσης τι ΔΕΝ σημαίνει "καλός πνευματικός"....

Θα καταθέσω πρώτος την προσωπική μου άποψη, αποφεύγοντας υποκειμενικές απαντήσεις όπως "καλός είναι αυτός που με αναπαύει, κλπ", τα οποία φυσικά ισχύουν, αλλά θα ήθελα να το κάνω πιο «ταλιράκια» (αν γίνεται) κ να ακούσω κ τις δικές σας απόψεις...λοιπόν, ξεκινάω δίνοντας και κάποια ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ παραδείγματα για επεξήγηση!...κατ’εμέ καλός πνευματικός είναι αυτός που:

1. ΔΕΝ σε κάνει ενοχικό...π.χ. το ξέρω ότι έχω «τα χάλια μου» δεν χρειάζεται να μου το λες...αφού εγώ ο ίδιος στο εξομολογήθηκα εξάλλου!...απλά πες μου πως διορθώνεται.
2. ΔΕΝ σε κάνει φοβικό...π.χ. μην χρησιμοποιείς τις αδυναμίες μου (που εγώ σου εξομολογήθηκα!), για να συνετισθώ, προσομοιάζοντας μια μελλοντική /φανταστική κατάσταση.
3. ΔΕΝ είναι «καλός ψυχολόγος»...συναντούμε σήμερα πνευματικοί να δίνουν μεταξύ άλλον συμβουλές περισσότερο ψυχαναλυτικού χαρακτήρα, παρά πνευματικού!..λόγω κρίσης έχουμε τέτοια παραδείγματα δυστυχώς.
4. σου φέρνει παραδείγματα από βίους Αγίων, από τον βίο του ίδιου του Χριστού ή από πατερικά κείμενα...κοινώς οι συμβουλές του να έχουν αναφορές κ να μην είναι προσωπικές.
5. αν είσαι αρχάριος, να σε καθοδηγεί βήμα-βήμα...π.χ. αν δεν μπορώ να «φάω στερεά μορφή» ακόμα, γιατί είμαι αυτό που λέμε newbie, πρώτα με βάζει να φάω λαπά, κ σιγά-σιγά να μάθω να τρώω και το βουβάλι!
6. με συμβουλεύει σε ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, κ όχι σε άσχετα, θέματα (π.χ. πολιτικής ή κοινωνικής φύσεως).
7. ενώ του ανοίγεις την ψυχή σου, αυτός κάνει άσχετα πράγματα ταυτόχρονα! (σας φαίνεται περίεργο, αλλά το έχω ακούσει).

Η λίστα αυτή φυσικά είναι ενδεικτική κ όχι αποκλειστική!...αν σκεφτώ κάτι άλλο ακόμα θα συνεχίσω :-)

Υ.γ. για να μην χάσει την αξία το ποστ κ γίνει μύλος, καλύτερα ο καθένας να γράψει την προσωπική του άποψη, χωρίς να σχολιάζουμε τις απόψεις άλλων...δηλαδή σε κάποιο από τα παραπάνω μπορεί να μην συμφωνεί κάποιος, ή να πιστεύει ότι δεν είναι σημαντικό...το ζητούμενο δεν είναι αυτό, αλλά να γράψουμε ο καθένας προσωπικά τη σημαίνει για για τον ίδιο «καλός πνευματικός»!
Άβαταρ μέλους
Dimitris39
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 5841
Εγγραφή: Κυρ Ιούλ 05, 2009 5:46 pm

Re: Τι σημαίνει "καλός πνευματικός" για εσάς?

Δημοσίευση από Dimitris39 »

ntinos έγραψε:Ακούμε συχνά την έκφραση "αυτός είναι καλός πνευματικός"...ή πολλές φορές μας ρωτάνε: "κανά καλό πνευματικό ξέρετε?"...αλήθεια, τι σημαίνει για εσάς "καλός πνευματικός"?...αν και προσωπικά πιστεύω ότι μεγάλη σημασία έχει επίσης τι ΔΕΝ σημαίνει "καλός πνευματικός"....

Θα καταθέσω πρώτος την προσωπική μου άποψη, αποφεύγοντας υποκειμενικές απαντήσεις όπως "καλός είναι αυτός που με αναπαύει, κλπ", τα οποία φυσικά ισχύουν, αλλά θα ήθελα να το κάνω πιο «ταλιράκια» (αν γίνεται) κ να ακούσω κ τις δικές σας απόψεις...λοιπόν, ξεκινάω δίνοντας και κάποια ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ παραδείγματα για επεξήγηση!...κατ’εμέ καλός πνευματικός είναι αυτός που:

1. ΔΕΝ σε κάνει ενοχικό...π.χ. το ξέρω ότι έχω «τα χάλια μου» δεν χρειάζεται να μου το λες...αφού εγώ ο ίδιος στο εξομολογήθηκα εξάλλου!...απλά πες μου πως διορθώνεται.
2. ΔΕΝ σε κάνει φοβικό...π.χ. μην χρησιμοποιείς τις αδυναμίες μου (που εγώ σου εξομολογήθηκα!), για να συνετισθώ, προσομοιάζοντας μια μελλοντική /φανταστική κατάσταση.
3. ΔΕΝ είναι «καλός ψυχολόγος»...συναντούμε σήμερα πνευματικοί να δίνουν μεταξύ άλλον συμβουλές περισσότερο ψυχαναλυτικού χαρακτήρα, παρά πνευματικού!..λόγω κρίσης έχουμε τέτοια παραδείγματα δυστυχώς.
4. σου φέρνει παραδείγματα από βίους Αγίων, από τον βίο του ίδιου του Χριστού ή από πατερικά κείμενα...κοινώς οι συμβουλές του να έχουν αναφορές κ να μην είναι προσωπικές.
5. αν είσαι αρχάριος, να σε καθοδηγεί βήμα-βήμα...π.χ. αν δεν μπορώ να «φάω στερεά μορφή» ακόμα, γιατί είμαι αυτό που λέμε newbie, πρώτα με βάζει να φάω λαπά, κ σιγά-σιγά να μάθω να τρώω και το βουβάλι!
6. με συμβουλεύει σε ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, κ όχι σε άσχετα, θέματα (π.χ. πολιτικής ή κοινωνικής φύσεως).
7. ενώ του ανοίγεις την ψυχή σου, αυτός κάνει άσχετα πράγματα ταυτόχρονα! (σας φαίνεται περίεργο, αλλά το έχω ακούσει).

Η λίστα αυτή φυσικά είναι ενδεικτική κ όχι αποκλειστική!...αν σκεφτώ κάτι άλλο ακόμα θα συνεχίσω :-)

Υ.γ. για να μην χάσει την αξία το ποστ κ γίνει μύλος, καλύτερα ο καθένας να γράψει την προσωπική του άποψη, χωρίς να σχολιάζουμε τις απόψεις άλλων...δηλαδή σε κάποιο από τα παραπάνω μπορεί να μην συμφωνεί κάποιος, ή να πιστεύει ότι δεν είναι σημαντικό...το ζητούμενο δεν είναι αυτό, αλλά να γράψουμε ο καθένας προσωπικά τη σημαίνει για για τον ίδιο «καλός πνευματικός»!
Δεν το καταλαβα καλα αδελφε μου
καλος πνευματικος ειναι αυτος?
Κύριε,Θεέ μου,Νύμφιε της ψυχής μου, λυτρωτή μου.
Μνήσθητί μου εν τη βασιλεία σου

«Χαίροις μετά Θεόν ή Θεός, τα δευτερεία της Τριάδος ή έχουσα»

ἳνα ὦσιν ἓν, καθώς ἡμεῖς

Θεέ μου σ'αγαπώ
Άβαταρ μέλους
ntinos
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 510
Εγγραφή: Παρ Αύγ 31, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: Τι σημαίνει "καλός πνευματικός" για εσάς?

Δημοσίευση από ntinos »

Ουπσ...ξέχασα ενα ΔΕΝ :25
Αυτός που....
7. ενώ του ανοίγεις την ψυχή σου, αυτός ΔΕΝ κάνει άσχετα πράγματα ταυτόχρονα! (σας φαίνεται περίεργο, αλλά το έχω ακούσει).
Άβαταρ μέλους
johnge
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 656
Εγγραφή: Τρί Μάιος 25, 2010 7:35 pm
Τοποθεσία: π. Πρόδρομος, Εύβοια

Re: Τι σημαίνει "καλός πνευματικός" για εσάς?

Δημοσίευση από johnge »

Καλός πνευματικός είναι αυτός που θα σε καθοδογήσει πιο κοντά στον Χριστό μας. Είναι αυτός που θα μιλήσει στην καρδιά σου, θα την αναπαύσει και την ειρηνεύσει.

Ένας καλός πνευματικός δεν είναι καλός για όλους. Αν κάποιος πχ. έχει εγωισμό εννοείται δεν θα βρει ανάπαυση σε έναν πνευματικό που του κάνει παρατηρήσεις. Αν κάποιος πάλι έχει ταπείνωση, δεν θα αναπαυτεί σε κάποιον πνευματικό που δεν τον "μαλώνει".

Δεν υπάρχει απάντηση στην ερώτηση που θέτεις. Πρώτα βλέπει κανείς το μέσα του, και μετά τρέχει προς αναζήτηση.

Και βέβαια μην ξεχνάμε, ότι και οι πνευματικοί μας ειναι άνθρωποι κι αυτοί. Συνήθως συγχέουμε τον πνευματικό με άγιο και διορατικό γέροντα, κατά τα δικά μας μέτρα, κι όχι με το μέτρο που αγιοποιεί ο Θεός.
Άβαταρ μέλους
stathis73
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6455
Εγγραφή: Δευ Απρ 19, 2010 8:44 am
Τοποθεσία: Ευστάθιος-Λευκός Πύργος της Μακεδονίας.

Re: Τι σημαίνει "καλός πνευματικός" για εσάς?

Δημοσίευση από stathis73 »

Aν και δεν πολυ καταλαβαίνω το ερώτημα "τι σημαίνει για μας οτι ενας πνευματικός ειναι καλος" γιατι πολύ απλα τα κριτήρια μας μπορεί να ειναι παντελώς εσφαλμενα, παρ όλα αυτά θα πω την γνώμη μου.

Καλος πνευματικός ειναι αυτος που εχει στο μετρο που γινετε την κορωνίδα των αρετών την ΔΙΑΚΡΙΣΗ, γιατι αυτος δεν θα διώξει κανεναν με τον τροπο του καποιο πιστο, οσο βαρεί αμάρτημα και αν εχει κανει και θα θυμίσω το παράδειγμα του παπα Σαββα του πνευματικού στο Αγιον Ορος.


Στην όμορφη Νέα Σκήτη, δίπλα στην Ιερά Μονή του Αγίου Παύλου, επισκεφθήκαμε πριν από μερικά χρόνια στην Καλύβη της Υπαπαντής τον γερο-Συμεών. Με ενενηνταπέντε περίπου χρόνια στην πλάτη του, κατάκοιτος, πρόσμενε από ώρα σε ώρα να τον οδηγήση ο θάνατος στον Θεόν. Στο πλευρό του ο υποτακτικός π. Παντελεήμων, στοργικός υιός και φύλαξ άγγελος.
— Τον πρόλαβες, Γέροντα, τον παπα-Σάββα τον Πνευματικό;
— Ω, τον Πνευματικό! Τον οσιώτατο και άγιο εκείνο Πνευματικό παπα-Σάββα! Την ευχή του νάχουμε. Πώς δεν τον πρόλαβα; Σ’ αυτόν εξωμολογούμην. Δεν έλειπα από την Καλύβη του. Και πάρα πολλές φορές τον εβοηθούσα στις Λειτουργίες ως ψάλτης.
— Για πες μας λοιπόν κάτι γι΄ αυτόν. Έχουμε πολλά ακούσει και σκεπτόμαστε να του γράψουμε τον βίο. Λένε πως ήταν σπουδαίος Πνευματικός.
— Είχε μεγάλη χάρι επάνω του. Ήξερε να σκορπίζη θάρρος σ΄όλους. Ιδιαίτερα εμψύχωνε τους νεαρούς μοναχούς. Μόλις τους αντίκρυζε στο εξομολογητήριο του «καλώς τα αγγελούδια!» τους έλεγε χαμογελαστά. «Καλώς, καλώς ήρθαν τα αγγελούδια μου. Εγώ αυτά τα νεαρά καλογέρια αγγέλους τα θεωρώ, που για την αγάπη του γλυκυτάτου μας Χρίστου άφησαν του κόσμου την ματαιότητα και ήρθαν εδώ στας ερήμους». Σ’ όλους επίσης τους αποθαρρυμένους έδινε κουράγιο. «Να μην απογινώσκης (=να μην απελπίζεσαι) έλεγε και ξανάλεγε κάθε τόσο.
— Λένε, Γέροντα, πως είχε μεγάλη τέχνη στην Εξομολόγησι.
— Μεγάλη τέχνη και μεγάλη αγάπη. Δεν ήθελε να του κρύβουν τα αμαρτήματα. Έβλεπε κανένα νεαρό μοναχό η δόκιμο που ντρεπόταν να τα πή όλα, και τι μηχανευόταν; Τεχνάσματα. Τεχνάσματα της αγάπης. «Λέγε, παιδί μου, χωρίς δισταγμό τις αμαρτίες σου. Εγώ είμαι γεροντάκι. Μπορεί να με πάρη και ο ύπνος. Εσύ να συνεχίσης. Ο Χριστός είναι παρών και τα ακούει όλα. Εξομολογήσου τα όλα άφοβα, να καθαρίσης την ψυχή σου, να την κάνης λευκή σαν το χιόνι». Άρχιζε εκείνος να λέη. Ο Πνευματικός φαινόταν πως νυστάζει. Έγερνε το κεφάλι του και ροχάλιζε. Εκείνος εξαγόρευε τότε τις πιο βαρειές αμαρτίες. Ο Πνευματικός έκανε πως ξυπνούσε. Εκείνος συνέχιζε με ελαφρότερες. «Παιδί μου, σταμάτησε λίγο. Προηγουμένως είπες κάποια αμαρτία. Πως την είπες; Δεν άκουσα καλά. Πες την καθαρώτερα να καθαρίσης την ψυχή σου». Εκείνος έπαιρνε θάρρος και την διευκρίνιζε. Ξαλάφρωνε έτσι η ψυχή του, χαιρόταν ο Θεός και πληγωνόταν ο διάβολος.
— Ω, Γέροντα, σ΄ ευχαριστούμε. Μας έδωσες πολύτιμα στοιχεία. Μένουμε κι΄εμείς έκπληκτοι από την τέχνη του μεγάλου αυτού Πνευματικού. Τέχνασμα που σκέφθηκε! Παρόμοιο στο είδος του δεν έχουμε ξανακούσει.
— Σας είπα. Είχε μεγάλη τέχνη και μεγάλη αγάπη.
Τέτοιοι Πνευματικοί δεν βρίσκονται σήμερα.
***
Στην Σκήτη της Αγίας Άννης κάπου ψηλά είχε την Καλύβη του ένας Πνευματικός. Πνευματικός κι΄αυτός, αλλά χωρίς την πείρα και την διάκρισι του παπα-Σάββα. Στο εξομολογητήριό του κατέφθασε κάποια φορά ενας βαρειά, πολύ βαρειά αμαρτωλός. Άλλος με τόσα μεγάλα κρίματα δεν του ξανάτυχε.
Εκείνος, σωστός κάλαμος συντετριμμένος, άρχισε την εξαγόρευσι. Ο Πνευματικός καθώς τον άκουγε κυριεύθηκε από φρίκη. Αναταράχθηκαν τα σωθικά του. «Θεέ μου! Πω, πω,φρικαλεότητες! Τί ακούω! Τί σατανας είναι τούτος»!
Δεν πρόλαβε ο δυστυχής ν’ αποτελειώση και ο Πνευματικός γεμάτος ταραχή:
— Σταμάτησε, του λέει. Έχω φρίξει. Θα χάσω το μυαλό μου. Δεν είναι ανθρώπινες αμαρτίες αυτές. Σατανικές είναι. Φύγε. Η συγχώρησι σου έλειψε! Φύγε. Δεν μπορώ άλλο να σε ακούω. Φύγε.
Το μόνο που του είχε απομείνει στον κόσμο ήταν το έλεος του Θεού, αφού όμως και η πόρτα αυτή έκλεισε, δεν του απέμενε τίποτε. Αντικρύζοντας κάτω την θάλασσα σκεπτόταν την μόνη λύσι: Να ορμήση δηλαδή να πνιγή. Να θέση τέρμα στις τραγωδίες του.
Ο Θεός όμως είναι μεγάλος. Στην κατάστασι αυτή τον είδε κάποιος Αγιαννανίτης, που έτυχε να είναι και γνώριμος.
— Ε! τί συμβαίνει; Πώς είσαι έτσι; Τί έχεις;
Εκείνος δεν μιλούσε.
—Ε! τί έπαθες; Γιατί δεν μιλάς;
Με τα πολλά κατώρθωσε να μάθη τα καθέκαστα. Στενοχωρήθηκε, πικράθηκε η ψυχή του. Πώς να τον βοηθήση; Σκέφθηκε πως μία μόνο λύσις απέμενε, να τον οδηγήση πάση θυσία στον παπα-Σάββα. Κουράσθηκε πολύ, αλλά στο τέλος νίκησε.
Σαν τον αντίκρυσε ο παπα-Σάββας κατάλαβε όλο του το δράμα. Ο αδελφός μου σκέφθηκε βρίσκεται στην άβυσσο. Για να τον ανεβάσω χρειάζεται να κατεβώ κι’ εγώ ως εκεί.
— Πνευματικέ, υπάρχει για μένα σωτηρία;
— Για σένα, αδελφέ μου; Για όλους υπάρχει σωτηρία. Η ευσπλαγχνία του Θεού είναι πιο πλατειά από τον ουρανό και πιο βαθειά από την άβυσσο.
— Μπά! Για μένα τον αμαρτωλό δεν υπάρχει σωτηρία. Αδύνατον. Δεν υπάρχει για μένα.
— Για σένα; Αστείο. Αφού, να σκεφθής, υπήρξε για μένα σωτηρία.
— Και τί αμαρτίες έκανες εσύ;
— Μεγάλες, πολύ μεγάλες αμαρτίες.
— Τί μεγάλες! Ποιος μπορεί να έχη φταίξει στον Θεόν σαν εμένα τον ταλαίπωρο!
— Και όμως! Νά, κάποτε δεν πρόσεξα, παρασύρθηκα κι’ έπεσα στην έξης αμαρτία.
Και ανέφερε εδώ ο παπα-Σάββας κάποια σοβαρή αμαρτία. Ο άλλος τότε σαν να ζωντάνεψε. Πήρε θάρρος.
— Α! Πνευματικέ μου, την αμαρτία αυτή έτσι ακριβώς την έχω κάνει κι’ εγώ.
— Κι’ εσύ; Μην ανησυχής. Ο Θεός θα σε συγχωρήση. Αρκεί που το ωμολόγησες.
Ο παπα-Σάββας προχώρησε με τον ίδιο τρόπο. Το τέχνασμα πέτυχε απόλυτα. Ξεθάρρεψε ο δυστυχής και παρουσίασε με κάθε ειλικρίνεια όλο τον θλιβερό κατάλογο των εγκλημάτων του. Του έδινε κουράγιο η ιδέα πως και ο Πνευματικός ήταν όμοιός του.
— Εγώ, του λέει στο τέλος ο παπα-Σάββας, μετανόησα και έκλαψα πικρά. Έχω δύο χρόνια τώρα που άλλαξα ζωή. Μου έβαλαν κανόνα να γίνω Πνευματικός. Το έκανα κι΄ αυτό. Έκανα ελεημοσύνες. Έκανα νηστείες. Έγινα άλλος άνθρωπος.
— Κι’ εγώ, Πνευματικέ μου, μετανοώ μ΄ όλη μου την ψυχή. Και νηστείες και ό,τι άλλο μου πης θα το εφαρμόσω.
— Αφού αποφασίζεις ν’ αλλάξης ζωή, σκύψε να σου διαβάσω την συγχωρητική ευχή, να σου εξαλείψη ο Θεός όλες τις άμαρτίες.
Έπειτα από λίγο ένας άνθρωπος φτερούγιζε από χαρά, γιατί πέταξε από πάνω του δυσβάσταχτα φορτία. Συναντώντας στην Αγία Άννα τον γνωστό του:
— Μ’ έσωσες, του λέει. Έγινα άλλος άνθρωπος.
— Να δοξάζης τον Θεόν.
— Καλός Πνευματικός. Καλός. Πονετικός. Μόνο που ο καημένος έκανε στην ζωή του χειρότερα από μένα.
Ο άλλος που μπήκε αμέσως στο νόημα:
— Χειρότερα από σένα; Να γελάσω λίγο! Αυτός, Χριστιανέ μου, ζή από μικρός στο Άγιον Όρος και είναι σωστός άγγελος. Γι’ αυτό αξιώθηκε να γίνη και ιερεύς.
Ο άλλος έμεινε άναυδος. Τί συνέβαινε; Με τις εξηγήσεις όμως που του έγιναν κατάλαβε το τέχνασμα της αγάπης. Δοκίμασε μεγάλη έκπληξι. Πράγματι έπειτα από το πλήγμα που του έφερε ο προηγούμενος Πνευματικός, δεν υπήρχε άλλος τρόπος να σωθή από το χείλος της αβύσσου. Και από την στιγμή αυτή κορυφώθηκε μέσα του ένας απέραντος θαυμασμός και μία απεριόριστη αγάπη για τον υπέροχο αυτόν ιατρό και θεραπευτή των ψυχών.
Μερικοί Αγιορείτες, ας το σημειώσουμε κι΄ αυτό, δεν συμφωνούσαν με τούτα τα τεχνάσματα του Πνευματικού. Δεν είχαν όμως δίκιο, γιατί ο παπα-Σάββας, διακριτικός, διακριτικώτατος όπως ήταν, εγνώριζε πως και πότε και πόσο και σε ποιές περιπτώσεις να τα χρησιμοποιή, χωρίς να προκύπτη η παραμικρή βλάβη, το ελάχιστο σκάνδαλο.
Τις θεός Μέγας ως ο Θεός ημών.
vasilisalt
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6173
Εγγραφή: Παρ Ιουν 19, 2009 12:19 pm

Re: Τι σημαίνει "καλός πνευματικός" για εσάς?

Δημοσίευση από vasilisalt »

Τα παραδείγματα του Στάθη είναι εξαιρετικά!!! (περιέργως).

Ωραίο θέμα, αλλά δύσκολο, φίλε Ντινάρα.
Και σαφώς υποκειμενικό όπως είπες κι εσύ.
Αυτό που είπες βέβαια με τον ψυχολόγο, θέλει λίγο κουβεντούλα,
αλλά αφού προτείνεις να μην κάνουμε κρίσεις θα το σεβαστώ.
Πάντως θεωρώ πως η ψυχολογία βοηθάει. Τουλάχιστον στα βασικά.
Π.χ. πνευματικές συμβουλές για θανάτους, σοβαρές ασθένειες κλπ
Και επίσης θεωρώ το Α και το Ω την βιωματική κουβέντα.


Για μένα το βασικό είναι ο πνευματικός να είναι σχετικά κοντά ώστε να
μπορεί να υπάρχει μια σοβαρή επαφή.
Το ακούω βερεσε το κλασικό ΄΄έχω πνευματικό στο ΑΟ και πάω μια φορά το χρόνο΄΄
και όλα τα συναφή.

Από εκεί και πέρα νομίζω το βασικό είναι η σχέση με την εκκλησία και ο χριστιανικός αγώνας.
Αν είσαι κοντά στην εκκλησία όλα θα στα δώσει η Παναγία.
Αν είσαι τουρίστας και ψαχνεις μόνο πνευματικό είναι δύσκολο το θέμα, πραγματικό ΄΄ντέρμπυ΄΄ θα έλεγα.
Ενώ αν είσαι μέσα στα πράγματα ρωτώντας και ψάχνοντας πας στην πόλη.

Μεγάλο θεμα πάντως
Όταν βρω λίγο χρόνο, μάλλον θα επανέλθω.
Άβαταρ μέλους
ntinos
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 510
Εγγραφή: Παρ Αύγ 31, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: Τι σημαίνει "καλός πνευματικός" για εσάς?

Δημοσίευση από ntinos »

Γεια σου Βασίλη!...το ξέρω, είναι δύσκολο...μια μέρα το αναρωτήθηκα ακούγοντας διάφορα γύρω (και μέσα) μου, και λέω, για στάσου βρε παιδί μου, τι να απαντήσω όταν με ρωτάνε (ή με ρωτάει ο ευατός μου) για το τι σημαίνει “καλός πνευματικός"!...εντελώς προσωπικά, τη δική μου άποψη…τι σημαίνει για εμένα προσωπικά??

Είπαμε (και έχουν δίκιο τα παιδιά), είναι ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟ (το έγραψα εγώ πρώτος)...αλλά όταν συναντάς κάποιον και έχει «δίψα» μέσα του να έρθει κοντά στην Εκκλησία, δεν μπορείς να του λες: «μεγάλε, καλός πνευματικός είναι αυτός που σε αναπαύει, κάνε προσευχή και θα σου εμφανιστεί», κ ο άλλος να σε κοιτάει σαν ούφο!...πρέπει να του πεις βρε παιδί μου 2-3 πράγματα από την προσωπική σου εμπειρία, ώστε ο άλλος να πάρει έστω μια μικρή, ελάχιστη γεύση σε αυτό το θέμα από εσένα…αφού εσένα έχει μπροστά του!

Δεν θέλουμε να το εξαντλήσουμε το θέμα, ούτε να βάλουμε κανόνες…απλά, 2-3 δικές μας σκέψεις να γράψουμε για το τι σημαίνει για τον καθένα μας...
Λοιπόν, επειδή εμένα (σαν πρακτικός άνθρωπος που είμαι) μου αρέσουν τα "ταλιράκια", αυτό που αποκόμισα από τα παραπάνω είναι τα εξής:

8. Να έχει μεγάλη διάκριση!...π.χ. τον εσωστρεφή τον παίρνει «με το καλό», αυτόν που έχει έπαρση/εγωισμό «του ρίχνει και καμία στα αυτιά» (μεταφορικά)…αυτό εισπράτω από αυτά που έγραψε ο johnge καιτο stathis (φοβερό παράδειγμα, όντως!)
9. να είναι στοργικός, να σκύβει στο πρόβλημά/αμαρτία σου…να μην είναι αυτό που λέμε “ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε”….προσοχή εδώ! Δεν κατηγορούμε ιερείς, σαφώς είναι άνθρωποι κ αυτοί!...σαφώς μπορεί να συμβεί και αυτό…τη γενική ιδέα κρατάμε!
10. να σε τροφοδοτεί με δύναμη και ελπίδα να συνεχίσεις τον αγώνα σου, όσο μεγάλη και να είναι η πτώση, και φεύγοντας να έχεις μέσα σου αισιοδοξία για τον πνευματικό σου αγώνα και όχι απελπισία!
11. να βρίσκεται κοντά σου (πολύ πρακτικό αυτό Βασίλη!) ώστε όταν χρειάζεται, να τρέξεις για πνευματική καθοδήγηση και όχι να υπάρχουν 1002 εμπόδια κ μέχρι να πας να τον δεις (λόγω απόστασης) να έχεις πέσει στην ακηδία.
12. να χρησιμοποιεί κάποιες τεχνικές για να εξηγεί γιατί κάνουμε αυτό, εκείνο, το άλλο…π.χ. κάποτε (πριν χρόνια) είπα σε κάποιον Ιερέα: οκ, αυτό με την Παρασκευή το καταλαβαίνω αλλά γιατί να νηστεύω και Τετάρτη? Δεν το καταλαβαίνω!..μου λέει: Για να θυμάσαι ότι Τετάρτη πρόδωσαν τον Χριστό μας, και ότι και εσένα θα σε προδώσουν συνάθρωποί σου κάποια στιγμή, όπως και ότι εσύ θα προδώσεις κάποιον, οπότε να μάθεις να συγχωρείς αυτούς που σε πρόδωσαν και να προσέχεις να μην προδώσεις και εσύ γιατί είναι σκληρό…ουπς!!...έγραψε μέσα μου κατευθείαν!… βρήκα ουσιαστικό λόγο…δεν είναι ένας απλός θρησκευτικός κανόνας!

Υ.γ. Βασίλη όντως, θέλει μεγάλη κουβέντα αυτό περί ψυχολογίας,…προσωπικά πιστεύω ότι χρειάζεται και κάτι τέτοιο, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα…ωστόσο, αυτό το έβαλα στη λίστα πιο πολύ για τον «εξομολογούμενο» και όχι τον εξομολόγο…Δηλαδή, πολλοί που δεν είναι κοντά στην Εκκλησία, και θέλουν να έρθουν, νομίζουν ότι ο πνευματικός κάνει ψυχανάλυση, οπότε όταν πάνε κ τους λέει π.χ. για νηστεία, αυτοί κόβουν δρόμο!...βέβαια εδώ πρέπει ο πνευματικός να τους πει τα οφέλη της νηστείας κ γιατί την κάνουμε, οπότε μπαίνει η αρετή της «τεχνικής» του πνευματικού…ίσως δεν ήταν πολύ πετυχημένο αυτό που έγραψα στη «λίστα» αλλά μετά τη διευκρίνιση καταλαβαίνεται νομίζω το πνεύμα μου.
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24978
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Τι σημαίνει "καλός πνευματικός" για εσάς?

Δημοσίευση από aposal »

Ο καλός πνευματικός είναι αυτός που με κάνει να μπορώ να διαγνώνω και να θέλω να του πω όλα τα κρίματά μου και αυτός που με κάνει να συνειδητοποιώ ότι αυτά είναι πολύ περισσότερα από όσα νόμιζα στην αρχή. Είναι αυτός δηλαδή που με προσγειώνει, αλλά όχι απότομα, αυτός που με βοηθάει να αποκτήσω το γνώθι σ' αυτόν χωρίς ο εγωισμός μου να επαναστατήσει και να με εξουθενώσει.
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
Άβαταρ μέλους
dionysisgr
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 4278
Εγγραφή: Τρί Φεβ 12, 2008 6:00 am
Τοποθεσία: Νικαια

Re: Τι σημαίνει "καλός πνευματικός" για εσάς?

Δημοσίευση από dionysisgr »

"Kαλος Πνευματικος"... Χμμμ.
Τι κλιμακα υπαρχει αραγε;

Ας υποθεσουμε οτι η κλιμακα εχει 5 ***** Αστερια;

*
Ο απλος καταφρονεμενος πνευματικος της γειτονιας. Συνηθως οι περισσοτεροι τον αποφευγουν (ειναι λιγος και πολυ αυτονοητος..)
**
Ο Αρχιμανδριτης που ηρθε απο τον Μοναστηρι (εντος του οποιου υποτιθεται θα αφηνε την εσχατη πνοη του). Ε, αυτος εχει ενα κυρος!
***
Ο πνευματικος που παει ο ταδε, και η ταδε, ειναι πολυ μακρια, δεν τον ξερουν πολλοι, παρα μονο οι "εκλεκτοι", και δεν κανει για ολους..
****
Ο πνευματικος που μας λεει οτι μας αρεσει, και στον οποιο κανουμε ευκολα υπακοη, αφου στην ουσια κανει αυτος υπακοη στο θελημα μας.
*****
Ο ιπταμενος, ο υπερ-πνευματικος, αυτος που ειναι για τα "μετρα" μας, αυτος που δεν παταει κατω, που μου λεει τα παντα πριν σκεφτω, και αναλαμβανει τα παντα για μενα, γιατι ΕΓΩ, δεν εχω χρονο και ορεξη.. Αρκετα προβληματα εχουμε, δεν μπορουμε, ας τα λυσει ο Πνευματικος.

Το νεωτερικο, η καλυτερα μετανεωτερικο υποκειμενο.
Η αυτου εξοχοτης: το υπερεγω της αυτοματικης εποχης. Το κεντρο του συμπαντος κοσμου.

Τα παντα στο χερι, ολα ετοιμα, ολα με το πατημα ενος κουμπιου.
Κατι σαν το "anytime", με τις ασφαλειες για να κανω και μαυρη διαφημιση.

Τα θελω ολα στο πιατο, οι κανονες και οι θυσιες, οι προσευχες, οι μετανοιες, και τα υπολοιπα,
δεν ταιριαζουν με την ορθογωνια "λογικη" μου, θελω, "ειδικα επιχειρηματα", που να με πεισουν,
θελω ειδικη ρητρα-συμβαση, αιωνιας ατομικης αυτο εξασφαλισης-αυτοβεβαιοτητας.

Οτι κανω, ζητω να εχει ανταλλαγμα μετρητοις.
Στο ιδιο καλουπι μπαινει και η σχεση μου με τον Χριστο.

Γινεται μια σχεση δοσοληψιας, που ειναι ζωντανη μονο εφοσον ικανοποιει τα δυο "αντισυμβαλλομενα" μερη.

Εαν δω οτι χανω κατι, τα παραταω. Υποτιθεται οτι στην Εκκλησια και με τον Χριστο μονο "κερδιζουμε".
Αμα δουμε οτι "δεν συμφερει", δεν θα κατσουμε να καταστραφουμε αφου "μια ζωη την εχουμε".

Ατομικη βεβαιοτητα.
Ατομικη εξασφαλιση.
Οχι "κενο", οχι ακροβασια, οχι αθλημα ζωης, οχι ανοιγμα στο θελημα του Θεου.
Ολα ελεγχομενα, γιατι μπορει να βγουμε "χαμενοι"..

Ο Νοων νοειτω, και ουαι τω ανοητω!

Τα εχει αναλυσει επαρκεστατα ολα αυτα επι δεκαετιες ο Χ.Γιανναρας και γιαυτο εχει γινει και τοσο δυσαρεστος σε πολλους.
Οποιος δεν χαϊδευει αυτακια, γινεται "αιρετικος", περιθωριακος και δυσαρεστος. Ετσι ειναι η αληθεια, αιωνες τωρα. Ποναει!

Καλος Πνευματικος,
ειναι αυτος που πας, και με την διαθεση για θυσια, και αγωνα, και προσευχη, και σχεση αληθινη-αδολη-ειλικρινη με τον Χριστο,
θα τον κανεις εσυ να φαινεται καλος.
Δεν θα σε βοηθησει η φημη και οι αρετες του, αλλα μονο η σωστη συνεργασια, που οδηγει στον Χριστο.

Καλος Πνευματικος,
ειναι αυτος που γινεται γεφυρα, και σε περναει ευθεια στον Χριστο. Αυτος που εξαφανιζεται για να αναφανει ο Χριστος.
Οχι αυτος που τον κρυβει, και γινεται καθρεπτης, ειτε της δικης του, αυταρκειας, ειτε ακομα χειροτερα της δικης σου, κρυφης υπερηφανειας για τον "οσιο γεροντα πνευματικο", που τον διαφημιζεις κιολας, οπου γης..

Καλος Πνευματικος,
ειναι αυτος που στεκεται σωστα απεναντι στους κανονες και την παραδοση,
και δεν καινοτομει για να ξεχωρισει, λεει τα πραγματα οπως ειναι και οχι οπως αρεσουν,
και ζητα θυσιες αναλογα με το μετρο του καθενος, και δεν χαϊδευει μονιμα, ουτε τα αφηνει ολα στην λογικη του δε βαριεσαι.

Καλος Πνευματικος,
ειναι αυτος που μας γυρναει συνεχως το νου στα ανω και οχι μονο στα κατω.
Που μας προβληματιζει, και μας δινει νοημα ζωης και κοινωνιας με τον Χριστο,
και δεν μας κανει απλα να λεμε σαν χαζοχαρουμενες κορασιδες: "Αχ! Τι γαληνη, τι ωραια που ηταν, τι γλυκερα!!!"

Καλος Πνευματικος,
ειναι αυτος που μας ποναει, και φτανει το νυστερι βαθια.
Οπως οι Ιατροι που κανουν εργο και σωζουν ζωες. Με τα ψεμματα τιποτα δεν γινεται. ο Ασθενης πεθαινει.
Τον καρδιοπαθη τον ανοιγουν με ηλεκτρικο πριονι, και μυριζει ολος ο τοπος καμμενη σαρκα. Μονο ετσι ομως ζει!
Και μετα μια ζωη ευγνωμονει, και στελνει καθε χρονο δωρα στην εορτη του ιατρου που τον εσωσε.

Εφοσον ειμαστε ετοιμοι να λιωσουμε τον μεγαλυτερο σατανα που ζει επι γης, και ειναι το αρρωστο υπερτροφικο ΕΓΩ μας,
που θελει επιχειρηματα, και αποδειξεις, και ευκολια για ολα, χωρις να δινει τιποτα και να βγαζει και κερδος απο πανω,
τοτε μονο θα βρουμε τον "καλο πνευματικο".

Αλλιως θα βρουμε πολλους που να μας δουλευουν, ως "καλοι πνευματικοι".

Και το χειροτερο δεν ειναι οτι μας δουλευουν αυτοι. Οχι.

Το χειροτερο ειναι το οτι δουλευουμε εμεις τον Χριστο και Τον εμπαιζουμε, ζητωντας ταχα σχεση μαζι Του,
ενω στην ουσια, το μονο που ζηταμε ειναι να πανε ολα καλα, να περασουμε καλα, και να εξασφαλισθουμε εναντι παντος κινδυνου.

Ας δει ο καθενας το θεμα, και ας προχωρα οπως νομιζει, αρκει να εχει αληθεια, και αποφαση να συγκρουστει με τον εαυτο του,
και με τις λογικες βεβαιοτητες και τις ψευτοαυταρκειες του, και ολα τα μπιχλιμπιδια, τις φιγουρες και τα γαρνιρισματα.

Τοτε και καλο πνευματικο θα βρει, και θα φωτισθει, θα προχωρησει εν Πνευματι,
στην πολυποθητη και ζωογονο σχεση με το Προσωπο του Χριστου.

Αληθεια και αποφαση.
Ο Χριστος ουτως η αλλως, ειναι εκει απαξ δια παντος.
"ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν."
thomastampis
Απλό Μέλος
Απλό Μέλος
Δημοσιεύσεις: 14
Εγγραφή: Κυρ Δεκ 28, 2014 10:19 am

Re: Τι σημαίνει "καλός πνευματικός" για εσάς?

Δημοσίευση από thomastampis »

Θα σας πω κάποιες εμπειρίες μου μόνο και μόνο για να έχουν οι καλοπροαίρετοι κάποια γνώση που ψάχνουν για κάποιον πνευματικό όπως έψαχνα και εγώ εδώ στην αθηνα (ζω Αθήνα λόγο δουλειάς).

Στον τόπο που ζούσα είχα έναν πνευματικό που οτι και να είχα ήταν παρών! Οχι μόνο στα θέματα αμαρτίας αλλά αρρώστιας, εργασίας κ.α

Οταν ήρθα αθηνα νόμιζα θα ηταν το ίδιο! Αλλα καμιά σχέση! Πήγα σε γνωστά και άγνωστα ονόματα... και μάλιστα στην ενορία της περιοχής μου...


Απο την ενορία της περιοχής μου στην ερώτηση μου πότε εξομολογεί πήρα την απάντηση " τώρα ήρθες? έχουμε πολλές δουλειές" τον αφήνω και φευγω.

Μετα πηγα σε εναν πολυ γνωστο... την ωρα που ξεκινησα να εξομολογούμε μετα απο 5 λεπτα με σταματά και μου λεει "ενταξη, τα αλλα την αλλη φορα!" Μένω κάγκελο!! :shock:

Παω την αλλη φορά να πω τα άλλα μισα. Την ωρα που ξεκίνησα ειχε βγάλει τον φραπέ πάνω στο γραφείο και επινε κανονικά! Ε λεω άνθρωπος ειναι.... μετα βγάζει το καπάκι και ξεκίνησε να γλυφει τον αφρό απο το καπάκι! Πραγματικα αγανακτησα!!

Μετα παω σε αλλον, γνωστος και αυτος! Ήμασταν περιπου 5-6 ατομα μας πιανει και μας λεει 5- 10 λεπτα ο καθενας περασα 2 εγκεφαλικα αλλα εζησα τελικα και καταφερα να μπω... μετα τα 5 λεπτα ακουω εξω απο την πορτα "πατερ ο χρονος" εκει γούρλωσα τα ματια μου :shock: με καταλαβε και μου λεει "συνέχισε" . Καταφερα και εξομολογηθηκα...
Μετα απο 10-12 μερες επρεπε να ξαναπαω και τον καλο στο τηλεφωνο... απαντηση:

-μην ερχεσαι συχνα
-μα πρεπει να εξομολογηθω
-μηπως θες και τωρα?
-ναι του λεω
και ξεκινησε να γελα με ειρωνια. Απλα το εκλεισα....

Μετα απο λίγο καιρό με καλεί ενας φίλος σε μια ομιλία (σε σπίτι) που θα μιλούσε ένας ιερομόναχος απο το αγιον ορος. Αφου τελειωσε η ομιλια τον πιανω και του λεω τι εχω παθει!

Η απαντηση του:

-Οχι παιδι μου! Κανεις πολυ μεγαλο λαθος! Δεν θα πηγαινεις στον καθενα και θα ανοιγεις την καρδια σου! Αντε ολα στην φόρα? Τον ξερες και απο εχθες?Θα πηγαινεις και θα λες λιγα πραγματα και θα τον βλεπεις! Αν ειναι βιαστικος φυγε χωρις να πεις τιποτε αλλο. Αν κανει κατι αλλο και δεν σε ακουει φυγε! Υπαρχει πολυ βρωμα να ξερεις!

- Ναι, αλλα στην εξομολογηση δεν πρεπει να τα πουμε ολα?

-Τα λεμε ολα σε αυτον που μεσα μας ο Θεος μας δινει πληροφορία οτι αυτος ο πνευματικος ειναι για εμας. Τωρα ψαχνεις να δεις ποιος ειναι καπετανιος και ποιος μουτσος. Αν εχεις πλοίο και θελεις καποιον να το οδηγησει θα δωσεις το πηδαλιο στον καθενα?

-οχι φυσικα

-Ετσι και εδω. Δινει το πηδαλιο της ψυχης σου να το παει καποιος για 10 μετρα αν το παει καλα αστον στα 20 αν το παει παλι καλα βγαλε τον και λιγο στην φουρτουνα... αν ειναι μουτσος θα φανει στα 10 μετρα! Οπως ο φραπες που μου ειπες και τα αλλα..

Μου ειπε και κατι αλλα πραγματα προσωπικα....

Το εφάρμοσα και τελικα αυτο με εσωσε! Βρηκα τον πνευματικο που ειπα "εδω ειμαι". Περασα 6-7 πνευματικους για να φτασω σε αυτον! Μαλιστα οι 2 που ειχα παει ειχαν θρασύτητα!

Αυτα απο μενα!

Συγνωμη για τα λαθη μου αλλα εχω δυσλεξία.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Ερωτήματα”