Τα πάθη

[smarti]

Υ.Σ !!!!!!!!!ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΦΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[aposal]

Κάπνισμα;
Αυτό είναι πολύ σοβαρό!
Φαντάζομαι ότι στην περιόδο των νηστειών όλα τα ανωτέρω πάθη ψαλλιδίζονται, ε;

[smarti]

Για τα αλλα κατι γινετε αλλα για το τσιγγαρο ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ.

[aposal]

Για τα αλλα κατι γινετε αλλα για το τσιγγαρο ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ.

Αχ, αυτό το τσιγάρο!
Τα τελευταία χρόνια "χτυπάει" περισσότερο τις γυναίκες!
Ώστε δεν γίνεται τίποτα, ε; Ούτε κάποιος μικρός περιορισμός;
Για να δούμε τι λέει ο Γέροντας για τα πάθη μας :


Αποσπάσματα από το βιβλίο «Ο ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ» του Ιερομονάχου Χριστοδούλου Αγιορείτου

Ο Θεός δεν θέλει να ταλαιπωρείται το πλάσμα Του. Δίνονται όμως οι πειρασμοί, για την τελειοποίησή του. Όταν τελειοποιηθεί ο άνθρωπος, ΤΟΤΕ παύουν κι οι πειρασμοί.
Όταν μας αδικούν κι εμείς δεν αντιδρούμε, αλλά υπομένουμε και ελπίζουμε στη Θεία δικαιοσύνη, τότε στην ουσία ευεργετούμαστε. Την ωφέλεια μάλιστα αυτή δεν θα την απολαύσουμε μόνο εμείς, αλλά θα την βρουν και τα παιδιά μας αργότερα, σαν ευεργεσία. Το αντίθετο συμβαίνει όταν μας καταριούνται και η κατάρα είναι αιτιολογημένη.
Τους πειρασμούς, ο καλός Θεός τους παραχωρεί επειδή βλέπει ότι διακατεχόμαστε από υψηλοφροσύνη. Και μόνο τότε τους παίρνει από εμάς, όταν δει ότι μπήκαμε στο χώρο της ταπεινοφροσύνης.

Ο Θεός αγαπά πολύ τον άνθρωπο, γνωρίζει το πρόβλημα του καθενός πάρα πολύ καλά και θέλει να τον βοηθήσει, πριν εκείνος φθάσει να Του το ζητήσει. Και ενώ για τον Θεό δεν υπάρχουν δυσκολίες, αφού είναι παντοδύναμος, στην προκειμένη περίπτωση συναντά ο Θεός δυσκολία και μάλιστα μοναδική! Η δυσκολία λοιπόν που έχει ο Θεός είναι ότι δεν μπορεί να βοηθήσει όταν η ψυχή του ανθρώπου δεν είναι ταπεινή. Τότε ο καλός Θεός στενοχωριέται κατά κάποιον τρόπο, γιατί ενώ βλέπει το πλάσμα Του να ταλαιπωρείται, Εκείνος δεν μπορεί να βοηθήσει. Γιατί, ό,τι βοήθεια και να του προσφέρει, εφ’ όσον δεν έχει ταπεινό φρόνημα, θα βλαφτεί. Ό,τι γίνεται στον άνθρωπο είναι απόλυτα εξαρτημένο από την ταπείνωση. Βλέπουμε παραδείγματος χάριν κάποιον άνθρωπο να πολεμιέται και να νικιέται από κάποιο πάθος. Αυτό ο Θεός το παραχωρεί μόνο και μόνο γιατί η ψυχή είτε έχει υψηλόφρονα λογισμό, είτε κινδυνεύει να πέσει σ’ αυτόν. Έχει δηλαδή προδιάθεση υπερηφάνειας. Ο άνθρωπος αυτός, μπορεί να μισεί τα συγκεκριμένα πάθη και να μην τα θέλει και γι’ αυτό χύνει αίμα, για να τα βγάλει. Όμως δεν πρόκειται να καταφέρει τίποτε απολύτως, γιατί δεν τον βοηθά ο Θεός. Και θα συνεχίσει να μην τον βοηθά, μέχρι να ταπεινωθεί. Γιατί ναι μεν, μισεί τα συγκεκριμένα πάθη, είναι όμως υποδουλωμένος στο πάθος της υπερηφάνειας, το οποίο εισάγει όλα τα άλλα πάθη. («Υπερηφάνεια γεννήτρια εστί πάντων των παθών», Ιωάννου της Κλίμακος).

Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι όταν κάνουμε αγώνα για την εκδίωξη κάποιου πάθους και δεν φεύγει, τότε ή εγωισμό έχουμε και υψηλοφροσύνη, ή κατακρίνουμε τους άλλους.

Αποσπάσματα από το βιβλίο «ΒΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ» του Ιερομονάχου Ισαάκ (ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 2004).

Όταν μας πειράζει η σαρκική επιθυμία, δεν φταίει πάντα η σάρκα. Διότι μπορεί ο σαρκικός πόλεμος να προέρχεται και από λογισμούς κατακρίσεως και υπερηφανείας. Πρώτα να βρούμε την αιτία του πειρασμού και μετά να ενεργήσουμε ανάλογα. Όχι να αρχίσουμε αμέσως νηστείες, αγρυπνίες κλπ.

Αποσπάσματα από το βιβλίο «ΠΑΪΣΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ – ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ & ΔΙΔΑΧΕΣ» των Δ.Δ. Λιακόπουλου, Δ. Μεσσηνιάτη

(σελ. 68)
Ο Θεός θέλει να μας βοηθήσει να απαλλαγούμε από τα πάθη μας, αλλά εάν έχουμε υπερηφάνεια, ή προδιάθεση υπερηφάνειας, δεν θα μας βοηθήσει, γιατί θα νομίζουμε ότι τα καταφέραμε μόνοι μας.

(σελ. 68)
Όταν τα πάθη είναι καινούρια, δηλαδή «φρέσκα» και «τρυφερά», τότε μπορείς εύκολα να τα ξεριζώσεις από μέσα σου. Όταν όμως γίνουν μεγάλα και γεμάτα αγκάθια, πολύ δύσκολα μπορείς να τα ξεριζώσεις, αφού και να τα πιάσεις ακόμα είναι δύσκολο.

(σελ. 69)
Να μην αποθαρρύνεσαι όταν βλέπεις τα πάθη σου. Με θάρρος να παίρνεις ένα – ένα, αρχίζοντας από το πιο μεγάλο πάθος σου τον αγώνα. Στην αρχή βοηθάει να χτυπάς και να ξεριζώνεις τα πιο χοντρά που βλέπεις.
Καθώς θα αχρηστεύονται οι ρίζες των μεγάλων παθών, θα ξεραίνονται και οι μικρότερες ρίζες από τα πιο μικρά πάθη.

(σελ. 94)
Άλλες φορές πάλι μπορεί ο Θεός να μην επιτρέπει να απαλλαγούμε από τα πάθη μας, για να αγωνιστούμε περισσότερο και να πάρουμε μεγαλύτερο μισθό.

Αποσπάσματα από το βιβλίο «ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ – Γέροντας ΠΑΪΣΙΟΣ ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ 1924-1994» του Νικόλαου Ζουρνατζόγλου, Επισμηναγού ε.α.

(σελ. 331)
-Γέροντα, γιατί συμβαίνουν αυτού του είδους οι πειρασμοί;
-Βρε παιδί μου, αν και φαίνονται ότι δεν έχουν νόημα, είναι για να δοκιμάζεται η υπομονή μας και για να βοηθήσουμε αργότερα και κανέναν νεώτερο, που θα βασανίζεται κι εκείνος με τα ίδια.

[aposal]

Για τα αλλα κατι γινετε αλλα για το τσιγγαρο ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ.

Αχ, αυτό το τσιγάρο!
Τα τελευταία χρόνια "χτυπάει" περισσότερο τις γυναίκες!
Ώστε δεν γίνεται τίποτα, ε; Ούτε κάποιος μικρός περιορισμός;
Για να δούμε τι λέει ο Γέροντας για τα πάθη μας :


Αποσπάσματα από το βιβλίο «Ο ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ» του Ιερομονάχου Χριστοδούλου Αγιορείτου

Ο Θεός δεν θέλει να ταλαιπωρείται το πλάσμα Του. Δίνονται όμως οι πειρασμοί, για την τελειοποίησή του. Όταν τελειοποιηθεί ο άνθρωπος, ΤΟΤΕ παύουν κι οι πειρασμοί.
Όταν μας αδικούν κι εμείς δεν αντιδρούμε, αλλά υπομένουμε και ελπίζουμε στη Θεία δικαιοσύνη, τότε στην ουσία ευεργετούμαστε. Την ωφέλεια μάλιστα αυτή δεν θα την απολαύσουμε μόνο εμείς, αλλά θα την βρουν και τα παιδιά μας αργότερα, σαν ευεργεσία. Το αντίθετο συμβαίνει όταν μας καταριούνται και η κατάρα είναι αιτιολογημένη.
Τους πειρασμούς, ο καλός Θεός τους παραχωρεί επειδή βλέπει ότι διακατεχόμαστε από υψηλοφροσύνη. Και μόνο τότε τους παίρνει από εμάς, όταν δει ότι μπήκαμε στο χώρο της ταπεινοφροσύνης.

Ο Θεός αγαπά πολύ τον άνθρωπο, γνωρίζει το πρόβλημα του καθενός πάρα πολύ καλά και θέλει να τον βοηθήσει, πριν εκείνος φθάσει να Του το ζητήσει. Και ενώ για τον Θεό δεν υπάρχουν δυσκολίες, αφού είναι παντοδύναμος, στην προκειμένη περίπτωση συναντά ο Θεός δυσκολία και μάλιστα μοναδική! Η δυσκολία λοιπόν που έχει ο Θεός είναι ότι δεν μπορεί να βοηθήσει όταν η ψυχή του ανθρώπου δεν είναι ταπεινή. Τότε ο καλός Θεός στενοχωριέται κατά κάποιον τρόπο, γιατί ενώ βλέπει το πλάσμα Του να ταλαιπωρείται, Εκείνος δεν μπορεί να βοηθήσει. Γιατί, ό,τι βοήθεια και να του προσφέρει, εφ’ όσον δεν έχει ταπεινό φρόνημα, θα βλαφτεί. Ό,τι γίνεται στον άνθρωπο είναι απόλυτα εξαρτημένο από την ταπείνωση. Βλέπουμε παραδείγματος χάριν κάποιον άνθρωπο να πολεμιέται και να νικιέται από κάποιο πάθος. Αυτό ο Θεός το παραχωρεί μόνο και μόνο γιατί η ψυχή είτε έχει υψηλόφρονα λογισμό, είτε κινδυνεύει να πέσει σ’ αυτόν. Έχει δηλαδή προδιάθεση υπερηφάνειας. Ο άνθρωπος αυτός, μπορεί να μισεί τα συγκεκριμένα πάθη και να μην τα θέλει και γι’ αυτό χύνει αίμα, για να τα βγάλει. Όμως δεν πρόκειται να καταφέρει τίποτε απολύτως, γιατί δεν τον βοηθά ο Θεός. Και θα συνεχίσει να μην τον βοηθά, μέχρι να ταπεινωθεί. Γιατί ναι μεν, μισεί τα συγκεκριμένα πάθη, είναι όμως υποδουλωμένος στο πάθος της υπερηφάνειας, το οποίο εισάγει όλα τα άλλα πάθη. («Υπερηφάνεια γεννήτρια εστί πάντων των παθών», Ιωάννου της Κλίμακος).

Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι όταν κάνουμε αγώνα για την εκδίωξη κάποιου πάθους και δεν φεύγει, τότε ή εγωισμό έχουμε και υψηλοφροσύνη, ή κατακρίνουμε τους άλλους.

Αποσπάσματα από το βιβλίο «ΒΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ» του Ιερομονάχου Ισαάκ (ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 2004).

Όταν μας πειράζει η σαρκική επιθυμία, δεν φταίει πάντα η σάρκα. Διότι μπορεί ο σαρκικός πόλεμος να προέρχεται και από λογισμούς κατακρίσεως και υπερηφανείας. Πρώτα να βρούμε την αιτία του πειρασμού και μετά να ενεργήσουμε ανάλογα. Όχι να αρχίσουμε αμέσως νηστείες, αγρυπνίες κλπ.

Αποσπάσματα από το βιβλίο «ΠΑΪΣΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ – ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ & ΔΙΔΑΧΕΣ» των Δ.Δ. Λιακόπουλου, Δ. Μεσσηνιάτη

(σελ. 68)
Ο Θεός θέλει να μας βοηθήσει να απαλλαγούμε από τα πάθη μας, αλλά εάν έχουμε υπερηφάνεια, ή προδιάθεση υπερηφάνειας, δεν θα μας βοηθήσει, γιατί θα νομίζουμε ότι τα καταφέραμε μόνοι μας.

(σελ. 68)
Όταν τα πάθη είναι καινούρια, δηλαδή «φρέσκα» και «τρυφερά», τότε μπορείς εύκολα να τα ξεριζώσεις από μέσα σου. Όταν όμως γίνουν μεγάλα και γεμάτα αγκάθια, πολύ δύσκολα μπορείς να τα ξεριζώσεις, αφού και να τα πιάσεις ακόμα είναι δύσκολο.

(σελ. 69)
Να μην αποθαρρύνεσαι όταν βλέπεις τα πάθη σου. Με θάρρος να παίρνεις ένα – ένα, αρχίζοντας από το πιο μεγάλο πάθος σου τον αγώνα. Στην αρχή βοηθάει να χτυπάς και να ξεριζώνεις τα πιο χοντρά που βλέπεις.
Καθώς θα αχρηστεύονται οι ρίζες των μεγάλων παθών, θα ξεραίνονται και οι μικρότερες ρίζες από τα πιο μικρά πάθη.

(σελ. 94)
Άλλες φορές πάλι μπορεί ο Θεός να μην επιτρέπει να απαλλαγούμε από τα πάθη μας, για να αγωνιστούμε περισσότερο και να πάρουμε μεγαλύτερο μισθό.

Αποσπάσματα από το βιβλίο «ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ – Γέροντας ΠΑΪΣΙΟΣ ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ 1924-1994» του Νικόλαου Ζουρνατζόγλου, Επισμηναγού ε.α.

(σελ. 331)
-Γέροντα, γιατί συμβαίνουν αυτού του είδους οι πειρασμοί;
-Βρε παιδί μου, αν και φαίνονται ότι δεν έχουν νόημα, είναι για να δοκιμάζεται η υπομονή μας και για να βοηθήσουμε αργότερα και κανέναν νεώτερο, που θα βασανίζεται κι εκείνος με τα ίδια.

[smarti]

Ο Θεός θέλει να μας βοηθήσει να απαλλαγούμε από τα πάθη μας, αλλά εάν έχουμε υπερηφάνεια, ή προδιάθεση υπερηφάνειας, δεν θα μας βοηθήσει, γιατί θα νομίζουμε ότι τα καταφέραμε μόνοι μας.

(σελ. 6Cool
Όταν τα πάθη είναι καινούρια, δηλαδή «φρέσκα» και «τρυφερά», τότε μπορείς εύκολα να τα ξεριζώσεις από μέσα σου. Όταν όμως γίνουν μεγάλα και γεμάτα αγκάθια, πολύ δύσκολα μπορείς να τα ξεριζώσεις, αφού και να τα πιάσεις ακόμα είναι δύσκολο.

Oταν λεω οτι ειμαι ενα υπερηφανο γαιδουρι(το γαιδουρακι δεν φταιει σε τιποτα,σχημα λογου ειναι)μαλλον αυτο εννοω.Και ειναι ασχημο πραγμα η υπερηφανεια.


Οσο για το δευτερο μαλλον αυτο το παθος σε μενα εχει γινει
γαιδουραγκαθο γιατι ειναι παρα πολυ παλιο.

Το ξερω και εχω διαβασει πολλα βιβλια ,αλλα σε αυτο το θεμα συκωνω τα χερια ψηλα.Αυτη τη στιγμη το βλειπω σαν μια συντροφια το τσιγγαρο και σαν ενα εξηλαστηριο θυμα ,που ξεσπαω οποτε θελω επανω του.

Μαλλον δεν το γλιτωνω


: : :

[ktistos]

Σμαρώ προσπάθησε να το εκλογικέψεις. Και κάνε μια αρχή. Αν καπνίζεις 2 πακέτα την ημέρα προσπάθησε για το ενάμιση. Αργότερα το ενάμιση ένα,έπειτα μισό και μετά ΚΑΝΕΝΑ!!!!

Όπως ο γέροντας που ρώτησε τον δόκιμο πόσο ψωμί μπορεί να φάει κι εκείνος έφαγε ένα καρβέλι. Και σιγά-σιγά λιγοστεύοντάς το το έφτασε στις δύο φέτες.

Δοκίμασέ το, δεν χάνεις τίποτα!

[plagiaskepsi]

katalavate kati ti........
esis den iste anthropi iste aggeloudia....
giana simvadizun afta pu leo me tin logiki na exete
sto mialo sas to eksis....esis thimaste 2 3 i ke 5 pathi sas
ego den thimame kanena....giati ine ametrita
to ksanaleo isaste aggeludia
oso gia sena smaro stin glosa mu legese mariza
protino esi ena paketo ke ego pu den kapnizo arxizo me ena
etsi ke alios ipotis den ime ute xano ke tipota

[plagiaskepsi]

aggeludi su afierono ekseretika ke ena petiximeno logotipo
ena tsigaro tin imrera ton giatro ton kani pera

[plagiaskepsi]

i mipos kapnisto psari apo to egeo