Πώς θα κριθούν?

[eleimon]

Θελω να σας ρωτησω κατι που με απασχολει πολυ καιρο γιατι βιωνω κατι παρομοιο και προβληματιζομαι.Οι ανθρωποι που ειναι σε μια προχωρημενη ηλικια πανω απο 70-80 χρονων και δεν εχουν παει ποτε να εξομολογηθουν,ΠΟΤΕ,ομως,ουτε κι εχουν μεταλαβει ΠΟΤΕ,απ τη παιδικη τους ηλικια,και ερθει η ωρα να αποχωρησουν απ αυτο το κοσμο και δε δεχονται ουτε τοτε να μεταλαβουν και να εξομολογηθουν,εκει τι γινεται?

Οταν γνωριζουν καποια πραγματα,τους εχεις μιλησει οτι ειναι απαραιτητο για τη ψυχη τους να προσπαθησουν να τη σωσουν ακομα και σ αυτη την ηλικια,ποτε δεν ειναι αργα για το Θεο,κι εκεινοι σου απαντανε οτι ουτε εχω σκοτωσει,ουτε εχω κλεψει κανεναν ειμαι ενταξει με τον εαυτο μου και το Θεο.

Αυτοι οι ανθρωποι θα κριθουν απ τις πραξεις τους? Δηλαδη με λιγα λογια οταν καποιος φευγει ανεξομολογητος και ακοινωνητος κρινεται απ το τι εχει κανει στη ζωη του?Και αν δεν εχει βλαψει κανεναν,αλλα η συμμετοχη του στην εκκλησια και στα μυστηρια της ειναι μηδενικη εκει τι γινεται?
Κατα ποσο αυτοι που μενουν πισω μπορουν με τα μνημοσυνα και τις ελεημοσυνες να βοηθησουν αυτες τις ψυχες?

[LOCKHEART]

Θεωρώ οτι θα κριθούν κατά συνείδηση δεν μπορεί επηδεί αυτοί οι άνθρωποι δεν εξομολογήθηκαν ή δεν κοινώνησαν ενώ ήταν σεμνοί και ταπεινοι να πάνε στην άλλη πλευρά διότι αλλιώς μιλάμε για έναν ΘΕΟ φασίστα. Δηλαδή που λέει αν δεν με τιμάς και δεν κάνεις ότι λέω θα σε στείλω απο την άλλη που φυσικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Ολοι θα κριθούμε για λόγια , πράξεις , πάθη, αμαρτίες , και γενικά ΔΙΑΒΑΣΜΑ της ψυχής.

[eleimon]

Ναι αλλα η συμμετοχη τους στην εκκλησια? οι καποιες αμαρτιες που σιγουρα εχουμε ολοι μας,απλα για αλλους φαινονται βουνο και για αλλους δεν δινουν σημασια? οπως η κατακριση,η βλασφημια,αν εχουν καταραστει καποιον πανω στα νευρα τους?

[filotas]

Θελω να σας ρωτησω κατι που με απασχολει πολυ καιρο γιατι βιωνω κατι παρομοιο και προβληματιζομαι.Οι ανθρωποι που ειναι σε μια προχωρημενη ηλικια πανω απο 70-80 χρονων και δεν εχουν παει ποτε να εξομολογηθουν,ΠΟΤΕ,ομως,ουτε κι εχουν μεταλαβει ΠΟΤΕ,απ τη παιδικη τους ηλικια,και ερθει η ωρα να αποχωρησουν απ αυτο το κοσμο και δε δεχονται ουτε τοτε να μεταλαβουν και να εξομολογηθουν,εκει τι γινεται?

Οταν γνωριζουν καποια πραγματα,τους εχεις μιλησει οτι ειναι απαραιτητο για τη ψυχη τους να προσπαθησουν να τη σωσουν ακομα και σ αυτη την ηλικια,ποτε δεν ειναι αργα για το Θεο,κι εκεινοι σου απαντανε οτι ουτε εχω σκοτωσει,ουτε εχω κλεψει κανεναν ειμαι ενταξει με τον εαυτο μου και το Θεο.

Αυτοι οι ανθρωποι θα κριθουν απ τις πραξεις τους? Δηλαδη με λιγα λογια οταν καποιος φευγει ανεξομολογητος και ακοινωνητος κρινεται απ το τι εχει κανει στη ζωη του?Και αν δεν εχει βλαψει κανεναν,αλλα η συμμετοχη του στην εκκλησια και στα μυστηρια της ειναι μηδενικη εκει τι γινεται?
Κατα ποσο αυτοι που μενουν πισω μπορουν με τα μνημοσυνα και τις ελεημοσυνες να βοηθησουν αυτες τις ψυχες?

Δυστυχώς ο Χριστός μας είπε ότι, όποιος δεν τρώγει τη σάρκα Του και δεν πίνει το αίμα Του δεν έχει Ζωή μέσα του. Βέβαια ο Κύριος θα κρίνει τον καθένα κατά την πίστη του και τα έργα του, εμείς δεν έχουμε δικαίωμα κρίσεως, όμως τα δεδομένα αυτά είναι πολύ αποθαρρυντικά για το μέλλον της ψυχής ενός ανθρώπου. Τα μνημόσυνα και οι ελεημοσύνες, όπως λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας, αν δεν καταφέρουν να σώσουν την ψυχή ενός πνευματικά αμελή, μπορούν τουλάχιστον να βελτιώνουν την κατάστασή του εκεί που βρίσκεται.

[eleimon]

Δυστυχώς ο Χριστός μας είπε ότι, όποιος δεν τρώγει τη σάρκα Του και δεν πίνει το αίμα Του δεν έχει Ζωή μέσα του. Βέβαια ο Κύριος θα κρίνει τον καθένα κατά την πίστη του και τα έργα του, εμείς δεν έχουμε δικαίωμα κρίσεως, όμως τα δεδομένα αυτά είναι πολύ αποθαρρυντικά για το μέλλον της ψυχής ενός ανθρώπου. Τα μνημόσυνα και οι ελεημοσύνες, όπως λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας, αν δεν καταφέρουν να σώσουν την ψυχή ενός πνευματικά αμελή, μπορούν τουλάχιστον να βελτιώνουν την κατάστασή του εκεί που βρίσκεται.

Αν προλαβει καποιος και κοινωνησει μονο, χωρις να εξομολογηθει,θεωρειται βοηθεια αυτη για τη ψυχη του η εχει πιο πολυ ισχυ και η ομολογια των αμαρτιων μας?

[panos0]

Παιδια πρεπει να καταλαβουμε πολυ καλα οτι ο Θεος δεν ειναι ενας τσατισμενος Θεος που μας κοιταει με μισο ματι απο εκει πανω και θελει να μας βαλει στην κολαση αλλα ευτυχως τον κρατανε με νυχια και με δοντια οι Αγιοι και η Παναγια.
Φυσικα δεν πρεπει αυτη η πραγματικοτητα να μας οδηγησει σε ραθυμες συμπεριφορες και κακη θα ελεγα εμπιστοσυνη του στυλ "ελα μωρε ενταξει...ο Θεος θα με σωσει...."

Σιγουρα ειναι λαθος στο οτι δεν εψαξαν παραπανω το θεμα αφου ηταν διπλα τους και οχι 5000χλμ μακρια η αγνωστο οπως για εναν αλλο ανθρωπο.
Ειναι δυσκολη η απαντηση, φυσικα ο Χριστος δεν θα αδικησει κανενα θελω να πιστευω, ισα ισα το αντιθετο...
ἐκεῖνος δὲ ὁ δοῦλος, ὁ γνοὺς τὸ θέλημα τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ μὴ ἑτοιμάσας μηδὲ ποιήσας πρὸς τὸ θέλημα αὐτοῦ, δαρήσεται πολλάς
εἰ μὴ ἦλθον καὶ ἐλάλησα αὐτοῖς, ἁμαρτίαν οὐκ εἴχον νῦν δὲ πρόφασιν οὐκ ἔχουσι περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτῶν

Η Θ. Κοινωνια δεν ειναι πιοτο α-λα Αστεριξ μονο που αντι να σου δινει δυναμη σβηνει αμαρτιες, θα πιαστει ο Θεος βεβαια ακομα και απο το ...κρεμμυδι για να σε σωσει αλλα η μεγαλυτερη ισχυ ειναι να καταλαβουμε οτι αυτα που καναμε ηταν ασχημα και να αποφασισουμε να μην τα ξανακανουμε αλλαζοντας πορεια στην ζωη μας.
Το πρωτο κυρηγμα του Ιησου ηταν η αλλαγη ζωης Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς κηρύσσειν καὶ λέγειν, μετανοεῖτε, ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Τωρα οτι κανουμε καλο ειναι δεν ξερω τι και πως θα κρινει ο Θεος αλλα δεν θα πω μην κοινωνησεις σημασια εχει η μετανοια και μετα κοινωνια βαρα εκει με οτι οπλο διαθετεις και "εχει ο Θεος"....

[ΣΤΕΦΑΝΟΣ]

Ναι αλλα η συμμετοχη τους στην εκκλησια? οι καποιες αμαρτιες που σιγουρα εχουμε ολοι μας,απλα για αλλους φαινονται βουνο και για αλλους δεν δινουν σημασια? οπως η κατακριση,η βλασφημια,αν εχουν καταραστει καποιον πανω στα νευρα τους?

Οι αμαρτίες δε σβήνονται απλά συγχωρούνται...πιστεύω ότι ο Θεός κατανοεί και και συγχωρεί και τους μη εξομολογημένους...σίγουρα όμως ο άνθρωπος που εξομολογείται και μεταλαμβάνει παίρνει μεγάλη δύναμη στη πορεία της ζωής του.

[theodora]

Την συγκεκριμένη απορία δεν την έχω, γιατί ο Κύριος είναι η ίδια Η ΑΓΑΠΗ, και σίγουρα αγαπάει περισσότερο από εμάς τους ανθρώπους για τους οποίους ίσως εμείς να ανησυχούμε.

Αυτό που με μπερδεύει κάποιες φορές είναι γιατί να θέλουμε εμείς με επιμονή να πιστέψουν σώνει και ντε κάποιοι άνθρωποι που πραγματικά ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ. (το ζω στο δικό μου μακρύτερο περιβάλλον). Και ενώ έχουμε κατά καιρούς πει 2 κουβέντες σαν χριστιανοί, ίσως και να έχουμε επιμείνει και κάποιες άλλες, βλέπουν και την δική μας την ζωή (και την χλευάζουν για να μην πω χειρότερα) εμείς επιμένουμε εναγωνίως να γίνει το δικό μας και να πιστέψουν? !!!

Έχω αισθανθεί πως υποτιμάω τα «θέλω» τους, το «είναι» τους κάποιες φορές.

Σε κηδεία πριν λίγο καιρό συγγενικού μου προσώπου, κουβεντιάζουν ξεκάθαρα και το πιστεύουν ακράδαντα πως δεν υπάρχει πέρα από το θάνατο............ και ναι μεν θα γιορτάσουμε την γέννηση και την σταύρωση ΚΑΙ την Ανάσταση του Χριστού, αλλά βρε αδερφέ μέχρι εκεί.
Δεν πάει η ψυχή μας, η καρδιά μας, ο νους μας παραπέρα. Μην μας τυρρανάς άλλο.

Ξεκάθαρα πράγματα από μορφωμένους ανθρώπους, χριστιανούς με παιδιά και εγγόνια (!!!! και σκίζονται αν ακούσουν άσχημα για την Εκκλησία ή τον Χριστό και τους Αγίους)
Οπότε? Ο λόγος που θα πρέπει να ανησυχούμε και να γινόμαστε και πραγματικά ενοχλητικοί και γραφικοί ποιός είναι? Δεν πιστεύουμε δηλαδή πως ο Κύριος ΚΑΙ θέλει ΚΑΙ μπορεί να πάρει στην Ουράνια Βασιλεία Του τους αγαθούς και πραγματικά καλούς ανθρώπους? (με τον τρόπο που Αυτός γνωρίζει, αλλά εμείς όχι.)
Μήπως κατά βάθος μας διακρίνει μιά αδιόρατη και επικίνδυνη (για την δική μας ψυχή) ολιγοπιστία, ίσως και εγωϊσμός συγκεκαλυμένος ? (ερώτηση κάνω, όχι διαπίστωση!!! )

[max1]

Δε νομίζω πως πρέπει να επιμένουμε στις κουβέντες με τους άθεους. Προσωπικά μιλάω μόνο με όποιον θέλει να ακούσει. Όσοι είναι αρνητικοί, ότι και να τους πεις τα λόγια σου θα χάσεις και στο τέλος θα εκνευριστείς, γιατί άμα σου λένε ότι πεταέι ο γάιδαρος δεν υπάρχει αντεπιχείρημα.
Θα σας πω όμως κάτι άλλο, έχω μια θεία στην Αθήνα που πήγαινε συχνά στον π. Πορφύριο. Ο άντρας της (και θείος μου) ήταν τόσο αντίθετος όσο δεν πάει (ντρέπομαι να πω τι βλασφημίες έλεγε). Ξέρετε τι της είπε ο π. Πορφύριος; "Αστον, μη του μιλάς γιατί όσο πιο πολλά του λες, τόσο πιο θηρίο γίνεται". Και να φανταστείτε ότι δεν τον είχε δει ποτέ από κοντά.
Τελικά δεν ξέρω πως θα τον κρίνει αυτόν τον άνθρωπο ο Θεός αλλά πάντως έναν καρκίνο του τον έστειλε (μετά από 5-6 χρόνια κατέληξε πέρσι). Ίσως έτσι να τον βοήθησε να ξεπληρώσει κάποιες αμαρτίες του ενώ τα δικά μας λόγια ήταν μάταια. Τα αδύνατα δια τους ανθρώπους, δυνατά παρά τω Θεώ εστί.

[max1]

Δε νομίζω πως πρέπει να επιμένουμε στις κουβέντες με τους άθεους. Προσωπικά μιλάω μόνο με όποιον θέλει να ακούσει. Όσοι είναι αρνητικοί, ότι και να τους πεις τα λόγια σου θα χάσεις και στο τέλος θα εκνευριστείς, γιατί άμα σου λένε ότι πεταέι ο γάιδαρος δεν υπάρχει αντεπιχείρημα.
Θα σας πω όμως κάτι άλλο, έχω μια θεία στην Αθήνα που πήγαινε συχνά στον π. Πορφύριο. Ο άντρας της (και θείος μου) ήταν τόσο αντίθετος όσο δεν πάει (ντρέπομαι να πω τι βλασφημίες έλεγε). Ξέρετε τι της είπε ο π. Πορφύριος; "Αστον, μη του μιλάς γιατί όσο πιο πολλά του λες, τόσο πιο θηρίο γίνεται". Και να φανταστείτε ότι δεν τον είχε δει ποτέ από κοντά.
Τελικά δεν ξέρω πως θα τον κρίνει αυτόν τον άνθρωπο ο Θεός αλλά πάντως έναν καρκίνο του τον έστειλε (μετά από 5-6 χρόνια κατέληξε πέρσι). Ίσως έτσι να τον βοήθησε να ξεπληρώσει κάποιες αμαρτίες του ενώ τα δικά μας λόγια ήταν μάταια. Τα αδύνατα δια τους ανθρώπους, δυνατά παρά τω Θεώ εστί.

Sorry, τα μπέρδεψα. Μάλλον στο θέμα περί κουβέντας με τους άθεους κολλάει το παραπάνω.