Αν είχατε καρκίνο...

[aposal]

Ξερετε βαθια μεσα σας και οι δυο σας, οτι αυτο που διαπραξατε ηδη, ειναι και λεγεται συνωμοσια ετσι;

Οσο για σενα Αποστολε, θα ερθω ενα αφεγγαρο βραδυ, και θα σου κλεψω την κατσικα, να δω τι θα κανεις στα εσχατα..

Θα έχω τις ελιές...

[Dimitris39]

Συγνωμη εγω τωρα μπερδευτηκα
εχει η κατσικα σου ελιες ενοεις Αποστολε?
η εσυ εχεις ελιες
η το χωραφι σου ????????

παντως μια συμβουλη θα δοσω στον Διονυση αν μου το επιτρεπει
οταν πας για την κατσικα του Αποστολη παρε και ΚΟΦΤΗ μαζι σου ενα μικρο κοφτακι
για να κοψεις τα αυτια της κατσικας η μηπως θελεις και τα
ΤΣΙΠΑΚΙΑ μαζι

[dionysisgr]

Σωστο, και θα παρω και ενα τσουβαλι με δακο, να το αμολυσω στις ελιες, να τον φαει η μαυρη πεινα η ανελεητη..

Αυτο που φοβαμαι, ειναι μην φωναξει αποτομα η κατσικα, και με παρει με τις πετρες ο αθεοφοβος.

Μια λυση ειναι να ντυθω τραγος με στολη απο το jumbo 9,99€, και να την γοητευσω, ωστε να παραδοθει χωρις μιλιά στο αρρενωπο και θελκτικο ακαταμαχητο τραγί, που ξερει τι θελει, και πως να το παρει...

[Dimitris39]

Αν το κανεις αυτο και μεταμφιεστεις εχασες απο τωρα..
Η κατσικα δεν θα ερθει μαζι σου περναει τον Αποστολη πιο ομορφο......

[aposal]

Έλεος! Είμαστε εν μέσω νηστείας!

[Dimitris39]

Έλεος! Είμαστε εν μέσω νηστείας!

Γι αυτο κανουμε πλακα Αποστολε για να μην μας πειραζουνε τα Ταγκαλακια
ετσι και αλλιως για κατσικες μιλησαμε

[thomas25]

Το παρακάτο κείμενο ειναι απο το βιβλιο του Αγιου Θεοφάνους του εγκλειστου... εκανα τον κοπο να το γραψω γιατι βαζει τα πραγματα σε μια σειρα και ο λογος του ειναι με Πνευμα Αγιο!


Οι σωματικές ασθένειες: σωτήριες ή καταστροφικές.

Ή υγεία σας κλονίστηκε. Ή κλονισμένη υγεία του σώματος μπορεί να κλονίσει και την υγεία της ψυχής, διακυβεύοντας τη σωτηρία της, αν ό άρρωστος άνθρωπος βαρυγγωμάει, αγανακτεί ή απελπίζεται. Εύχομαι, με τη βοήθεια του Κυρίου, ν' απαλλαγείτε και από τη μία και από την άλλη συμφορά.
Τόσο ή υγεία όσο και ή ασθένεια χρησιμοποιούνται από τη θεία πρόνοια ως μέσα σωτηρίας μας, φτάνει να τα εκμεταλλευόμαστε με πνεύμα πίστεως. Τα ίδια, όμως, μπορούν να γίνουν και μέσα καταστροφής μας, αν τ' αντιμετωπίσουμε σφαλερά. Τί σας χρειάζεται, λοιπόν, τώρα, στον καιρό της αρρώστιας σας; Μεγαλόψυχη υπομονή και υποταγή στο θέλημα του Θεού. Μόλις ή ψυχή σας αποκτήσει αυτή τη διάθεση, θα μπει στο δρόμο της σωτηρίας, θα μπει στον παράδεισο!
Τα ίδια έχω να σας πω και για την ασθένεια της κόρης σας. Είναι μεγάλος ό πόνος σας, το καταλαβαίνω. Αφού, όμως, δοκιμάσατε όλους τούς τρόπους θεραπείας και χρησιμοποιήσατε όλα τα ανθρώπινα μέσα δίχως αποτέλεσμα, σάς απομένει ένα πράγμα,
ό, τι δηλαδή σας συμβούλεψα ήδη: Να συμφιλιωθείτε και μ' αυτή τη συμφορά και να τη σηκώσετε με διάθεση υποταγής στο Θεό, πιστεύοντας ότι είναι απαραίτητη για τη σωτηρία τη δική σας, της κόρης σας και του συζύγου σας,
Να θυμάστε τούς μάρτυρες, πού βασανίζονταν φρυχτά και ρίχνονταν στις φυλακές για πέντε, δέκα ή είκοσι ολόκληρα χρόνια. Και όλα τα υπέμεναν με γενναιότητα, έχοντας ως μοναδική παρηγοριά την προσδοκία του παραδείσου, πού τον κέρδιζαν χάρη στην υπομονή τους...

Να υπομείνετε μεγαλόψυχα την ασθένεια σας και να ευχαριστείτε γι' αυτήν το Θεό. Γιατί, αν δεν είχατε αρρωστήσει, θα πετούσατε στα σύννεφα, ενώ τώρα πατάτε σταθερά στη γη. Από το άλλο μέρος, αν ήσασταν υγιής και επιθυμούσατε τη σωτηρία σας, θα έπρεπε να κάνετε νηστείες, αγρυπνίες, κόπους πολλούς. "Όλα αυτά τα αντικαθιστάτε τώρα με την υπομονή στην ασθένεια. Κάνετε, λοιπόν, υπομονή και μην ανησυχείτε για τίποτ' άλλο, παρά μόνο για την ψυχή σας.
Πνευματικά είστε υγιής. Οφείλετε, επομένως, να διακονήσετε τον Κύριο ολοκληρωτικά -με τη νήψη, με τη γενναιοφροσύνη, με τη συντριβή και την ταπείνωση, με την αδιάλειπτη προσευχή, με την απόρριψη των κακών λογισμών, με την αποφυγή της καταλαλιάς, με τη μνήμη του Θεοί και του θανάτου, με το «χαίρειν μετά χαιρόντων καί κλαίειν μετά κλαιόντων», (Ρωμ. 12:15) και με άλλα παρόμοια. Να, λοιπόν, ή σωτηρία σας!
*
"Όλοι μας πρέπει να έχουμε πάντα στο νου μας το νόμο του Θεού. Με το νόμο Του κρίνει ό Κύριος την πολιτεία μας πάνω στη γη. "Ό, τι μάς συμβαίνει εδώ, καλό ή κακό, από το μικρότερο ως το μεγαλύτερο, προέρχεται ή παραχωρείται από το Θεό και είναι μέρος του συνόλου έργου της ετοιμασίας μας για τη μέλλουσα ζωή. Αυτόν το σκοπό υπηρετούν τόσο ή υγεία όσο και ή ασθένεια. Αυτόν το σκοπό υπηρετεί και της φίλης σας ή ασθένεια. Στην πορεία της προς την αιώνια μακαριότητα, πρέπει, σύμφωνα με τη σοφή και αγαθή κρίση του Θεού, να κάνει υπομονή. Αυτό να πιστεύετε. Αυτό να εμπνεύσετε και σ' εκείνη. Τότε το φορτίο της ασθένειας θα πάψει να βαραίνει την ψυχή της. Τότε θ' ανακουφιστεί και θα παρηγορηθεί. Το πιο δραστικό φάρμακο της ψυχής είναι ή πίστη, ενωμένη με την ελπίδα και την αγάπη.

Με μια τέτοια εσωτερική τοποθέτηση, φροντίστε την με στοργή και κάντε ό,τι μπορείτε για τη θεραπεία της, έχοντας ειρήνη στην καρδιά και απόλυτη εμπιστοσύνη στο Θεό. Το ίδιο και ή φίλη σας. Ή εγκόσμια ευτυχία είναι ένα αγαθό πού όλοι θέλουμε. "Αν, όμως, ό Κύριος κρίνει ότι είναι καλύτερα για μας να στερηθούμε το κομμάτι της ευτυχίας πού λέγεται υγεία, ας γίνει το θέλημα Του!...

Τα αίτια των ασθενειών.

Απευθυνθείτε στο γιατρό σας. Συνάμα, όμως, και πολύ περισσότερο, απευθυνθείτε με την προσευχή στον Κύριο. Παρακαλέστε Τον να φωτίσει το γιατρό, ώστε να δώσει στην αδελφή σας το κατάλληλο φάρμακο. Και στις πρεσβείες των αγίων να καταφεύγετε και όλα όσα κάνουν οι ευσεβείς χριστιανοί σ' αυτές τις περιπτώσεις να κάνετε -μόνο τούς κομπογιαννίτες ν' αποφεύγετε-, γιατί δεν γνωρίζετε που είναι κρυμμένη και από που θα έρθει ή θεία βοήθεια. "Ίσως ό Θεός ν' αφήσει ισόβια την αδελφή σας σ' αυτή την
κατάσταση, αν είναι πιο ωφέλιμη για την ψυχή της. "Ας την υπομείνει, λοιπόν, σ' όλη την υπόλοιπη ζωή της για χάρη της σωτηρίας της. "Ίσως πάλι ό Θεός να παρατείνει την αρρώστια για ένα χρονικό διάστημα, θέλοντας να δοκιμάσει την πίστη τη δική της, τη δική σας και των γονιών σας. Μόνο Εκείνος τα γνωρίζει όλα αυτά. Ή αρρώστια δεν είναι ντροπή ούτε δείγμα αποδοκιμασίας του Θεού. Απεναντίας, και αιδώ βρίσκεται το έλεος Του. "Ο,τι προέρχεται ή παραχωρείται από το Θεό είναι έλεος ασθένεια, φτώχεια, συμφορά.
"Ας προσεύχεται ή αδελφή σας εγκάρδια, λέγοντας:
"Κύριε, κάνε με καλά! "Ας μη γίνει, όμως, το δικό μου θέλημα, αλλά το δικό Σου. Δόξα σ' Εσένα, Θεέ μου! Πιστεύω πώς όσο καλή είναι ή υγεία, άλλο τόσο και τούτη ή αρρώστια. Σ' ευγνωμονώ για όλα, πολυεύσπλαχνε Πλάστη μου!".
Ή αντιμετώπιση των ασθενειών.
"Όλα δίνονται από το Θεό. Και όλα δίνονται για τη σωτηρία μας. Μ' αυτή τη σκέψη να δεχθείς κι εσύ την ασθένεια σου, ευχαριστώντας το Θεό, πού φροντίζει για τη σωτηρία σου. Τώρα, το πώς συντελεί στη σωτηρία μας
οτιδήποτε παραχωρεί ό Κύριος, μόνο Εκείνος το γνωρίζει. Εμείς συνήθως δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε. Στέλνει λ.χ. μια συμφορά άλλοτε για να μας παιδαγωγήσει, άλλοτε για να μας αφυπνίσει πνευματικά, άλλοτε για να μας γλυτώσει από ένα μεγαλύτερο κακό, άλλοτε για να μας αυξήσει τον ουράνιο μισθό, άλλοτε για να μας απαλλάξει από κάποιο πάθος κ.ο.κ. Εσύ, λοιπόν, ν' αναλογίζεσαι τις αμαρτίες σου και να λες: "Δόξα σ' Εσένα, Κύριε, πού με τιμωρείς δίκαια!". Να συλλογίζεσαι ότι πρωτύτερα είχες ξεχάσει το Θεό και να λες: "Δόξα σ' Εσένα, Κύριε, πού μου έδωσες αφορμή και γνώση για να Σε θυμάμαι συχνά!". Να σκέφτεσαι ότι, αν ήσουν υγιής, πιθανότατα δεν θα έκανες το καλό, και να λες: "Δόξα σ' Εσένα, Κύριε, πού μ' εμπόδισες από την αμαρτία!". "Αν αντιμετωπίζεις μ' αυτόν τον τρόπο και μ' αυτές τις σκέψεις την ασθένεια σου, το φορτίο σου θα γίνει πολύ ελαφρό.
Από το άλλο μέρος, μολονότι οι ασθένειες παραχωρούνται από το Θεό, ή φροντίδα για τη θεραπεία δεν είναι αμαρτία. Γιατί τόσο ή ιατρική επιστήμη όσο
και τα φάρμακα είναι δώρα κι αυτά του Θεού στο ανθρώπινο γένος. Καταφεύγοντας, λοιπόν, στους γιατρούς, πάλι στο Θεό καταφεύγουμε.
Μέσ' από την αρρώστια ας μαθαίνουμε και ας αποκτούμε την ταπείνωση, την υπομονή, τη γενναιοψυχία, το αίσθημα της ευγνωμοσύνης προς το Θεό. Ανθρώπινη, βέβαια, είναι ή ανυπομονησία, ή λιποψυχία. Μόλις, όμως, εμφανιστεί, πρέπει να τη διώχνουμε. "Όλες οι δύσκολες καταστάσεις έχουν ένα βάρος, αυτό πού πρέπει να σηκώσουμε, αυτό πού πρέπει να υπομείνουμε. Χωρίς βάρος, δεν μπορούμε να μιλάμε για υπομονή. Πάντως, ή επιθυμία απαλλαγής από το βάρος δεν είναι εφάμαρτη. Είναι φυσική ανάγκη της ψυχής. Αμαρτία διαπράττουμε, όταν, από τη φυσική αυτή ανάγκη, οδηγούμαστε στην αδημονία και το γογγυσμό. "Αν νιώσεις μέσα σου κάτι τέτοιο, απομάκρυνε το αμέσως, ευχαριστώντας το Θεό.

"Αν αρρωστήσατε από υπαιτιότητα σας, μετανοήστε ενώπιον του Θεού και ζητήστε Του συγχώρηση, επειδή δεν φυλάξατε το δώρο της υγείας, το δώρο πού Εκείνος σας πρόσφερε. "Αν πάλι ή αρρώστια σας παραχωρήθηκε από τον Κύριο γιατί τυχαία τίποτα δεν γίνεται-, ευχαριστήστε Τον εγκάρδια. Και ή αρρώστια, βλέπετε, είναι θείο δώρο, γιατί ταπεινώνει, μαλακώνει την ψυχή και απαλλάσσει από τις πολλές μέριμνες.

Πώς να προσευχόμαστε, όταν είμαστε άρρωστοι;

Δεν αμαρτάνουμε, όταν ζητάμε από το Θεό να μας θεραπεύσει. Κάθε φορά πού το ζητάμε, όμως, ας προσθέτουμε και τη φράση: "αν είναι θέλημα Σου, Κύριε!". ‘Όταν υποτασσόμαστε ολοκληρωτικά στο θείο θέλημα και δεχόμαστε το καθετί ως θεία ευεργεσία, τότε και ή ψυχή μας παραμένει ειρηνική και ό Θεός γίνεται πιο ελεητικός απέναντι μας. "Έτσι μας χαρίζει είτε την υγεία είτε, τουλάχιστον, παρηγοριά και παράκληση μέσα στον πόνο.
Γιατί ό Θεός επιτρέπει την παράταση μιας ασθένειας;
Ό Κύριος αφήνει μιαν αρρώστια να παρατείνεται, όταν βλέπει ότι αυτή συμβάλλει περισσότερο από την υγεία στη σωτηρία του άνθρωπου.
Ας οικοδομήσουμε μέσα μας ναό πνευματικό.
Είστε κατάκοιτη και γι' αυτό δεν μπορείτε πια να πηγαίνετε στον μοναστηριακό σας ναό για τις ιερές ακολουθίες. Εύχομαι να οικοδομήσετε μέσα σας, με τη βοήθεια του Κυρίου, ένα ναό αχειροποίητο, πνευματικό, όπου ή ψυχή σας αδιάλειπτα θα προσφέρει «θυσίας ευπρόσδεκτους τω Θεώ διά Ιησού Χρίστου» (Α' Πέτρ. 2:5) με τη νοερά και καρδιακή προσευχή.
"Όλοι οι χριστιανοί, βέβαια, είμαστε ζωντανοί ναοί, όπως μας λέει ό άγιος απόστολος: «Ναός Θεού έστε καί τό Πνεύμα του Θεού οικεί εν υμίν» (Α Κορ. 3:16). «Το σώμα υμών ναός του έν υμίν Αγίου Πνεύματος εστίν, ου έχετε από Θεού» (Α Κορ. 6:19). Ό καθένας μας, λοιπόν, οφείλει όχι μόνο να διατηρεί καθαρό, αγνό, άσπιλο και αμόλυντο από κάθε
αμαρτία το «ναό» του, αλλά και να τον καταστήσει τόπο ακατάπαυστης δοξολογίας του Θεού. Οι κοσμικοί άνθρωποι, βυθισμένοι στις μέριμνες του βίου, λησμονούν ή υποβαθμίζουν τον υψηλό τούτο σκοπό, την ιερή τούτη λειτουργία της ψυχοσωματικής μας οντότητας. Οι μοναχοί και οι μοναχές, όμως, γι' αυτό ακριβώς ακλουθούν έναν ιδιαίτερο τρόπο ζωής, για να πραγματώσουν, με ευνοϊκές συνθήκες, τα παραπάνω αποστολικά λόγια.
Εσείς, λοιπόν, που είστε μοναχή αλλά και βαριά άρρωστη, διαθέτετε τις καλύτερες προϋποθέσεις για την καλλιέργεια της εσωτερικής προσευχής, για την εκτέλεση αδιάλειπτης νοερής εργασίας, για τη δόμηση του ναοί της ψυχής σας. Κλείστε τα μάτια σας. Ξεχάστε τα εγκόσμια. Ατενίστε νοερά τον Κύριο, πού είναι «πανταχού παρών και τα πάντα πληρών». Μόνο Αυτός ας είναι μέσα στο νου σας. Δοξάζετε, ευχαριστείτε, αινείτε Τον... Να, έτσι γίνεστε ναός Του. Τοιχοδομή του ναού αυτού είναι ή υπομονή. Θυσιαστήριο του είναι ή καρδιά πού ξεχειλίζει από αγάπη και ευγνωμοσύνη προς το Θεό. "Ύμνοι είναι οι προσευχές και τα ευλαβικά αισθήματα. Και ψάλτης του ναού είναι το καλοπροαίρετο πνεύμα, πού συνθέτει τούς ύμνους και τούς εκτελεί με σταθερό ευσεβή λογισμό.

Θεραπεία με θεία και ανθρώπινα μέσα.

Ή θεία Κοινωνία και ό Αγιασμός έχουν αναμφισβήτητη ιαματική δύναμη. Θεραπεύουν όχι μόνο την ψυχή, αλλά και το σώμα. Ωστόσο σε κάθε περίπτωση ή αποτελεσματικότητα τους εξαρτάται από τη δική μας πίστη και από τη βουλή του Θεού. Δεν είναι κακό, πάντως, να χρησιμοποιούμε και φάρμακα για τη θεραπεία μας. Είναι, βέβαια, μέσα ανθρώπινα, αλλά και σ' αυτά υπάρχει ή ιαματική ενέργεια του Θεού, αφού αποτελούν δώρα Εκείνου στο γένος μας. Τα θεία και τα ανθρώπινα, λοιπόν, άλληλοπεριχωρούνται. Τα θεία δώρα προσφέρονται σ' εμάς με ανθρώπινα μέσα.

Ή προσευχή, προσευχή! Και ό γιατρός, γιατρός! Ό Θεός μάς έδωσε και τούς γιατρούς. Γι' αυτό το θέλημα Του είναι να καταφεύγουμε στη γνώση και την πείρα τους, όταν χρειάζεται. "Άμεσα παρέχει τη βοήθεια Του ό Κύριος, όταν τα ιατρικά μέσα αποδεικνύονται ανεπαρκή. Και προσευχή, λοιπόν, θα κάνουμε για τη θεραπεία μας, όταν αρρωσταίνουμε, αλλά και την ιατρική επιστήμη δεν θα περιφρονούμε. «Αιτείτε και λήψεσθε!» (Τω. 16:24).

Ή αρνητική θέση σας για τη φαρμακευτική αγωγή δεν είναι σωστή. Ό Θεός δημιούργησε τα φάρμακα και τούς φαρμακοποιούς όχι μόνο για να υπάρχουν, αλλά και για να χρησιμοποιούνται από τούς ασθενείς. "Όλα από τον Κύριο εξαρτώνται και προέρχονται. Αυτός παραχωρεί τις αρρώστιες, Αυτός μάς δίνει και τη δυνατότητα της θεραπείας. "Αν έχουμε χρέος να προστατεύουμε και να διαφυλάσσουμε τη ζωή, ως θείο δώρο, τότε έχουμε χρέος να ενδιαφερόμαστε και για τη θεραπεία μας, όταν αρρωσταίνουμε. "Ίσως, βέβαια, να μην το κάνουμε, είτε γιατί θέλουμε ν' ασκήσουμε τον εαυτό μας στην υπομονή είτε γιατί προσμένουμε από το Θεό
τη γιατρειά. Τέτοιοι σκοποί, όμως, είναι πολύ υψηλοί και γι' αυτό πολύ τολμηροί. "Αν θέλετε ν' ασκηθείτε στην υπομονή και αν εγκαταλείπετε την υγεία και τη ζωή σας στα χέρια του Θεού, τότε, όσο κι αν υποφέρετε, στην καρδιά και στα χείλη σας δεν πρέπει να έχετε άλλο τίποτε από την ευγνώμονα ευχαριστία. Σ'
αυτή την περίπτωση κάθε "ωχ!" είναι ανεπίτρεπτο.
*
Σάς έγραψα και σάς ξαναγράφω ότι δεν είναι αμαρτία να χρησιμοποιούμε φάρμακα, όταν είναι απαραίτητα, γιατί κι αυτά του Θεού είναι. Ό Θεός δημιούργησε τα φαρμακευτικά βότανα και ό Θεός φώτισε τούς ανθρώπους, ώστε ν' ανακαλύψουν τις θεραπευτικές ιδιότητες αυτών των βοτάνων, όπως παραδέχονται οι ειλικρινείς και ταπεινοί γιατροί. Επομένως κι εσείς δεν αμαρτάνετε, καταφεύγοντας στους γιατρούς και τα φάρμακα, φτάνει να έχετε την ελπίδα της γιατρειάς σας στον Κύριο.
Ό Πλάστης μας, όμως, έκτος από τα φυσικά μέσα θεραπείας, μας έδωσε και τα υπερφυσικά. Από κανένα μας δεν έχει αφαιρεθεί ή δυνατότητα χρησιμοποιήσεως αυτών των μέσων. "Όλοι μπορούμε να περάσουμε τη θύρα του θείου ελέους. Μόνο πού χρειαζόμαστε ένα κλειδί: την πίστη. "Αν, λοιπόν, ή πίστη μας δεν είναι δυνατή, ας παρακαλάμε τον Κύριο: «Βοήθει μου τή απιστία!» (Μάρκ. 9:24). Κι Εκείνος θα μας δώσει και πίστη δυνατή και υγεία, αν μας συμφέρει πνευματικά.
"Ας χρησιμοποιούμε για τη θεραπεία μας όλα τα μέσα πού μάς παρέχει ή ευσπλαχνία του Θεού, τόσο τα φυσικά όσο και τα υπερφυσικά, γιατί δεν ξέρουμε που βρίσκεται κρυμμένο κάθε φορά το έλεος Του.

[smarti]

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τον μεγάλο κόπο που έκανες να γράψεις αυτό το υπέροχο κείμενο και να μου απαντηθεί η ερώτηση που είχα. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Πολύ ωφέλιμο κείμενο. Το βιβλίο αυτό από όπου έγραψες το κείμενο λέγεται Αγίου Θεοφάνους του έγκλειστου? Η έχει κάποιον άλλο τίτλο?

[Andreasmas]

Ο κόπος σου , Θωμά, του να γράψεις το κείμενο αυτό που είναι και μεγάλο, αξίζει συγχαρητήρια .
Σίγουρα σε δύσκολες στιγμές,έχουμε ανάγκη τα λόγια των Αγίων της Εκκλησίας μας.

[thomas25]

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τον μεγάλο κόπο που έκανες να γράψεις αυτό το υπέροχο κείμενο και να μου απαντηθεί η ερώτηση που είχα. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Πολύ ωφέλιμο κείμενο. Το βιβλίο αυτό από όπου έγραψες το κείμενο λέγεται Αγίου Θεοφάνους του έγκλειστου? Η έχει κάποιον άλλο τίτλο?

"ΧΕΙΡΑΓΩΓΙΑ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ ΟΣΙΟΥ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ ΕΚΔΟΣΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ":)