Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ για τις απαντήσεις σας..... πάνω στο υποθετικό ερώτημα μου, που όμως ταλαιπωρεί πολλούς ανθρώπους αυτή η αρρώστια και κάπου είχα διαβάσει από έναν άγιο γέροντα ότι είναι ευλογία να έχεις καρκίνο..γιατί ξέρεις ότι θα φύγεις κάποια στιγμή από αυτή τη μάταια ζωή...και με αυτή την αρρώστια έχεις την ευκαιρία που σου δίνεται από τον Κύριο να προετοιμαστείς κατάλληλα , να ματανοήσεις και με φιλότιμο αγώνα και κουβαλώντας αυτόν τον βαρύ Σταυρό με υπομονή να φύγεις έτοιμος πια για την άλλη την αιώνια ζωή . Στο περίπου έγραψα αυτά που διάβασα.
Το βασικό ερώτημα μου σε όλο αυτό το θέμα αυτής της αρρώστιας όμως ήταν το παρακάτω
...θα το έλεγα στους γύρο μου και στους δικούς μου και θα το πολεμούσα με την ιατρική ή θα τα άφηνα όλα στον Κύριο?
Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν Γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών.
Σμαρω, καλη και αγαπημενη, μην εχεις τετοιες ανησυχιες, ασε το μελλον στον Θεο, και κανε καθετι το ανθρωπινο που περναει απο τα χερια σου, για να σωθεις.
Ξερει ο Θεος που στελνει το καθετι. Μην σκεπτομαστε με τετοιο τροπο, φανταστικο. Δηλαδη εαν ειχα το ενα τι θα γινοταν, η εαν ειχα το αλλο πως θα ημουνα..
Ας βαδιζουμε με πραγματικα δεδομενα. Με μικρα και σταθερα βηματα. Με Πιστη και υπομονη.
Και που ξερεις εσυ για τον εαυτο σου, η ο καθενας, οτι εαν μας ερχοταν ο καρκινος, η καποια αλλη συμφορα, δεν θα γογγυζαμε, και δεν θα τα αναποδογυριζαμε ολα με βλασφημιες εναντιον του Θεου, και οτι δεν θα χαναμε και την ψυχη μας, εν τελει.. Λιγες ειναι οι περιπτωσεις; Μηπως δεν ξερουμε ολοι παραδειγματα..
Λεει ο Ιδιος ο Κυριος: "..ουκ εκπειρασεις κυριον τον θεον σου."
Βεβαια το λεει στον διαβολο εν μεσω πειρασμων, αλλα ταιριαζει απολυτα και εδω.
Ας μην εκπειραζουμε τον Κυριο. Οτι ειναι να στειλει θα το στειλει οταν ΚΡΙΝΕΙ, Εκεινος.
Μπορει να πεθανεις 98 χρονων, εχοντας ζησει υγιεστατη, και με θανατο ειρηνικο και αγιασμενο. Μπορει να πεθανεις σε μια εντατικη καλωδιωμενη, και μη εχοντας καμμια συναισθηση, μπορει, μπορει, μπορει...
Τι σημασια εχει; Το πνευματικο ταμειο εχει σημασια τι θα δειξει. Μειον; Συν; Αγαπαμε τον Χριστον;
Mην χανεστε με τετοιες αποριες που συνηθως ειναι και υποκινουμενες, ξερετε απο που, και μονο σκοπο εχουν να μας καταθλιβουν, να μας αποπροσανατολιζουν, να μας μπερδευουν μεσα σε υποτιθεμενες αντιδρασεις μας, σε υποτιθεμενες καταστασεις..
Διωχνετε τις σκεψεις αυτες, οσο μπορειτε, βαζετε καλο λογισμο, ο Χριστος, κατευθυνει τον κοσμο, και τις ψυχες που θελουν να σωθουνε, προς την σωτηρια τους. Τελεια και παυλα.
Τωρα τι θα ερθει, τι θα γινει, ΔΕΝ ειναι δικη μας δουλεια. Αφου το αψευδες και παντοδυναμο θειο στομα, του Κυριου το εχει διακυρηξει:
"Ζητάτε πρώτα την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνη του και τότε όλα αυτά θα σας χορηγηθούν.Μη μεριμνάτε λοιπόν δια την αύριον, διότι η αυριανή μέρα θα φροντίσει δια τα δικά της πράγματα.Φτάνει η στενοχώρια της ημέρας."
Ας αφεθουμε στην Προνοια του Θεου, ασκωντας εργο Πιστεως, και ας μην ταλανιζουμε τον νου μας, και την ψυχη μας, με φθοροποιες σκεψεις-λογισμους.
Ας σκεφθουμε οτι πιθανοτατα με τετοιους λογισμους, ισως και να εμποδιζουμε το εργο οικοδομης του Θεου, επανω στην ψυχη μας..
Eιρηνη να εχουμε, οχι θολουρα και μπερδεμα και ανησυχια.
Σμαρώ μου, για το θέμα της ενημέρωσης απάντησα. Για το θέμα της καταφυγής στην ιατρική επιστήμη θα πω μόνο ότι και ο Γέροντας Παΐσιος και ο Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης, ενώ είναι βέβαιο ότι προγνώριζαν ότι πλησίαζε το τέλος τους, δεν αρνήθηκαν να καταφύγουν στην βοήθεια της επιστήμης.
Η πρόοδος στην ιατρική είναι δώρο του Θεού γι ν' ανακουφίσει τον ανθρώπινο πόνο και το να μην υπακούμε στις οδηγίες των γιατρών είναι κατ' ουσίαν αυτοκτονία. Όμως η ελπίδα μας είναι πάντα στηριγμένη στον Θεό, αφού Αυτός είναι Κύριος της Ζωής και του Θανάτου, κι απ' Αυτόν αποκλειστικά εξαρτάται αν και πότε θα φύγουμε απ' αυτό τον κόσμο, ότι κι αν κάνουμε εμείς. Άλλωστε αυτό, που πρέπει να μας ενδιαφέρει κυρίως είναι το που θα πάμε όταν φύγουμε απ' αυτή τη ζωή κι όχι το πότε και πως θα φύγουμε. Γι αυτό "Μετανοείτε, ήγγικεν γάρ η βασιλεία των ουρανών" (Ματθ. 4, 17), πλησίασε δηλαδή ο καιρός για τον καθένα μας που θα κριθεί η είσοδός μας στη Βασιλεία των Ουρανών ή η αιώνια απομάκρυνση απ' αυτή.
dionysisgr έγραψε:Σμαρω, καλη και αγαπημενη, μην εχεις τετοιες ανησυχιες, ασε το μελλον στον Θεο, και κανε καθετι το ανθρωπινο που περναει απο τα χερια σου, για να σωθεις.
Ξερει ο Θεος που στελνει το καθετι. Μην σκεπτομαστε με τετοιο τροπο, φανταστικο. Δηλαδη εαν ειχα το ενα τι θα γινοταν, η εαν ειχα το αλλο πως θα ημουνα..
Ας βαδιζουμε με πραγματικα δεδομενα. Με μικρα και σταθερα βηματα. Με Πιστη και υπομονη.
Και που ξερεις εσυ για τον εαυτο σου, η ο καθενας, οτι εαν μας ερχοταν ο καρκινος, η καποια αλλη συμφορα, δεν θα γογγυζαμε, και δεν θα τα αναποδογυριζαμε ολα με βλασφημιες εναντιον του Θεου, και οτι δεν θα χαναμε και την ψυχη μας, εν τελει.. Λιγες ειναι οι περιπτωσεις; Μηπως δεν ξερουμε ολοι παραδειγματα..
Λεει ο Ιδιος ο Κυριος: "..ουκ εκπειρασεις κυριον τον θεον σου."
Βεβαια το λεει στον διαβολο εν μεσω πειρασμων, αλλα ταιριαζει απολυτα και εδω.
Ας μην εκπειραζουμε τον Κυριο. Οτι ειναι να στειλει θα το στειλει οταν ΚΡΙΝΕΙ, Εκεινος.
Μπορει να πεθανεις 98 χρονων, εχοντας ζησει υγιεστατη, και με θανατο ειρηνικο και αγιασμενο. Μπορει να πεθανεις σε μια εντατικη καλωδιωμενη, και μη εχοντας καμμια συναισθηση, μπορει, μπορει, μπορει...
Τι σημασια εχει; Το πνευματικο ταμειο εχει σημασια τι θα δειξει. Μειον; Συν; Αγαπαμε τον Χριστον;
Mην χανεστε με τετοιες αποριες που συνηθως ειναι και υποκινουμενες, ξερετε απο που, και μονο σκοπο εχουν να μας καταθλιβουν, να μας αποπροσανατολιζουν, να μας μπερδευουν μεσα σε υποτιθεμενες αντιδρασεις μας, σε υποτιθεμενες καταστασεις..
Διωχνετε τις σκεψεις αυτες, οσο μπορειτε, βαζετε καλο λογισμο, ο Χριστος, κατευθυνει τον κοσμο, και τις ψυχες που θελουν να σωθουνε, προς την σωτηρια τους. Τελεια και παυλα.
Τωρα τι θα ερθει, τι θα γινει, ΔΕΝ ειναι δικη μας δουλεια. Αφου το αψευδες και παντοδυναμο θειο στομα, του Κυριου το εχει διακυρηξει:
"Ζητάτε πρώτα την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνη του και τότε όλα αυτά θα σας χορηγηθούν.Μη μεριμνάτε λοιπόν δια την αύριον, διότι η αυριανή μέρα θα φροντίσει δια τα δικά της πράγματα.Φτάνει η στενοχώρια της ημέρας."
Ας αφεθουμε στην Προνοια του Θεου, ασκωντας εργο Πιστεως, και ας μην ταλανιζουμε τον νου μας, και την ψυχη μας, με φθοροποιες σκεψεις-λογισμους.
Ας σκεφθουμε οτι πιθανοτατα με τετοιους λογισμους, ισως και να εμποδιζουμε το εργο οικοδομης του Θεου, επανω στην ψυχη μας..
Eιρηνη να εχουμε, οχι θολουρα και μπερδεμα και ανησυχια.
Δεν ειναι του Χριστου αυτα.
Ετσι;
Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν Γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών.
filotas έγραψε:Σμαρώ μου, για το θέμα της ενημέρωσης απάντησα. Για το θέμα της καταφυγής στην ιατρική επιστήμη θα πω μόνο ότι και ο Γέροντας Παΐσιος και ο Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης, ενώ είναι βέβαιο ότι προγνώριζαν ότι πλησίαζε το τέλος τους, δεν αρνήθηκαν να καταφύγουν στην βοήθεια της επιστήμης.
Η πρόοδος στην ιατρική είναι δώρο του Θεού γι ν' ανακουφίσει τον ανθρώπινο πόνο και το να μην υπακούμε στις οδηγίες των γιατρών είναι κατ' ουσίαν αυτοκτονία. Όμως η ελπίδα μας είναι πάντα στηριγμένη στον Θεό, αφού Αυτός είναι Κύριος της Ζωής και του Θανάτου, κι απ' Αυτόν αποκλειστικά εξαρτάται αν και πότε θα φύγουμε απ' αυτό τον κόσμο, ότι κι αν κάνουμε εμείς. Άλλωστε αυτό, που πρέπει να μας ενδιαφέρει κυρίως είναι το που θα πάμε όταν φύγουμε απ' αυτή τη ζωή κι όχι το πότε και πως θα φύγουμε. Γι αυτό "Μετανοείτε, ήγγικεν γάρ η βασιλεία των ουρανών" (Ματθ. 4, 17), πλησίασε δηλαδή ο καιρός για τον καθένα μας που θα κριθεί η είσοδός μας στη Βασιλεία των Ουρανών ή η αιώνια απομάκρυνση απ' αυτή.
Ευχαριστώ πολύ Νίκο και Διονύση για τις απαντήσεις σας
Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν Γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών.
Εντάξει, αρχίζω και βαριέμαι να ταυτίζομαι με το Διονύση, όμως τι να κάνω; Μου ΄΄πειράζει΄΄ θετικά τον εγκέφαλο. Τοποθέτηση για σεμινάριο!
Και ο Νίκος ως συνήθως...
Απλά να προσθέσω πως αν μπούμε στη λογική να αρνηθούμε την ίαση ιατρικώς και φαρμακευτικώς αυτό δεν θα αφορά μόνο τον καρκίνο αλλά όλες τις ασθένειες.
Ας φανταστούμε λοιπόν την περίπτωση π.χ. ενός μικροβίου.
Μάλλον σε παραλογισμό μου κάνει...
Επίσης ας εξετάσουμε και την περίπτωση πιθανής δοκιμασίας μας.
Κάθε ΄΄σταυρός΄΄ που κουβαλάμε δεν καταλήγει λοιπόν υποχρεωτικά στην άμεση σταύρωση μας.
Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν Γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών.
Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον η άποψη πως τις περισσότερες ασθένειες τις καλούμε είτε ως άτομα είτε ως σύνολο. Δηλαδή π.χ. ένας ευτραφής κύριος που καπνίζει και αγχώνεται τι είναι πιθανότερο; Να πάθει έμφραγμα ή να μη πάθει; (για ποιον άραγε χτυπά η καμπάνα; vasilisalt είσαι εδώ;)
Ένας στρατιωτικός που παθαίνει μπλακάουτ με την αποστράτευσή του και ζει καταθληπτικά καμμια 10αριά χρονάκια, δεν το καλεί το καρκινάκι ή την καρδιοπάθεια;
Ή η έγγυος που καπνίζει; και πολλές άλλες περιπτώσεις (αν όχι οι περισσότερες).
Καλά να μη πούμε για μόλυνση περιβάλλοντος κλπ
Για το θέμα έχει γράψει δύο εξαιρετικά βιβλία ο π. Φιλόθεος Φάρος. ΄΄Βάδιζε υγιαίνων΄΄ ή κάπως έτσι λέγεται το ένα. Αχ περνάνε τα ρημαδια τα χρόνια...
