Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης
Δημοσιεύτηκε: Τετ Δεκ 31, 2008 12:40 pm
Γεννήθηκε στο Αμπελοχώρι Θηβών το 1912. Οι γονείς του ήταν ο Ιωάννης Παπανικήτας και η Βικτώρια.
Η οικογένεια του γέροντος είχε χριστιανικές ρίζες. Κρατούσε από την ανατροφή του τη ζύμη της ανόδου και προκοπής και αυτό φάνηκε από την αρχή της υποταγής του.
Η οικογένεια του γέροντος είχε αναγκασθεί να μετακομίσει από το χωριό στη Θήβα για τις σπουδές των παιδιών της όπου εκεί ο γέροντος γνώρισε αρκετούς μοναχούς και μοναχές. Εδώ γνώρισε και τους μετέπειτα Γέροντες του π. Εφραίμ και του π. Νικηφόρο, που κατάγονταν από την πατρίδα του και έγιναν το έναυσμα για το μέλλον του.
Η μητέρα του, όταν πληροφορήθηκε την επιθυμία του για τον μοναχισμό, είδε στον ύπνο της τον Όσιο Εφραίμ τον Σύρο να την πληροφορεί ότι θα πετύχει, γιατί είναι θέλημα θεού.
Έτσι στις 14 Σεπτεμβρίου του 1933 ο Ευάγγελος προσήλθε στη συνοδεία των συμπατριωτών του Εφραίμ και Νικηφόρου στην οποία παρέμεινε σ';όλη του τη ζωή. Το 1935 κείρεται μεγαλόσχημος μοναχός με το όνομα Εφραίμ προς τιμήν του οσίου Εφραίμ του Σύρου. Την επομένη χρονιά χειροτονήθηκε ιερέας.
Γνωρίζοντας τον γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή προσκολλήθηκε ολόψυχα, όχι μόνο υπακούοντας τις συμβουλές του, αλλά και αντιγράφοντας τον, όσο ήταν δυνατό. Ο Γέροντας εκτελούσε χρέη εφημερίου και λειτουργού της συνοδείας του γέροντος Ιωσήφ
Διακρινόταν πάντοτε για την ακρίβεια της φιλοπονίας με την υποταγή και υπακοή, όχι με την μορφή του φόβου και της δουλείας αλλά με την ευγενική μορφή της αγάπης προς τον Γέροντα που έδινε την εντολή. Ο παπα-Εφραίμ με καρτερία αληθινού υποτακτικού υπηρέτησε τον Γέροντα του π. Νικηφόρο ως τον θάνατο του, που έγινε στις 25 Σεπτεμβρίου 1973. Ο Γέροντας του όταν βρισκόταν στα τελευταία του, κάλεσε τον π. Εφραίμ κοντά του, ύψωσε τα χέρια του στον ουρανό και άρχισε να φωνάζει: Ο Θεός να σε βάλει στο κέντρο του παραδείσου. Εσύ δεν είσαι άνθρωπος, είσαι άγγελος.
Με την κοίμηση του Γέροντός του τελείωσε η ζωή του ως υποτακτικού και άρχισε η ζωή του ως Γέροντος και πνευματικού. Μετά το 1980 είχε συγκροτηθεί η συνοδεία του.
Το 1996 έπεσε κλινήρης από εγκεφαλικό επεισόδιο. Μετά από ενάμισι έτος σε αυτή τη μαρτυρική κατάσταση στις 27 Φεβρουαρίου 1998 παρέδωσε την ψυχή του σε αυτόν που δούλευσε με αληθινή υποταγή και αγαπούσε εξ';όλης της καρδίας του από τη νεότητά του.
ΕΙΝΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ¨ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΟΣ,ΟΧΙ ΕΜΕΝΑ ΠΟΥ ΜΕ ΛΕΝΕ ΑΓΙΟ,ΕΓΩ ΑΝΑΣ ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΟΣ ΤΕΝΕΚΕΣ ΕΙΜΑΙ.(ΤΕΤΙΑ ΤΑΠΥΝΟΣΗ)
Η οικογένεια του γέροντος είχε χριστιανικές ρίζες. Κρατούσε από την ανατροφή του τη ζύμη της ανόδου και προκοπής και αυτό φάνηκε από την αρχή της υποταγής του.
Η οικογένεια του γέροντος είχε αναγκασθεί να μετακομίσει από το χωριό στη Θήβα για τις σπουδές των παιδιών της όπου εκεί ο γέροντος γνώρισε αρκετούς μοναχούς και μοναχές. Εδώ γνώρισε και τους μετέπειτα Γέροντες του π. Εφραίμ και του π. Νικηφόρο, που κατάγονταν από την πατρίδα του και έγιναν το έναυσμα για το μέλλον του.
Η μητέρα του, όταν πληροφορήθηκε την επιθυμία του για τον μοναχισμό, είδε στον ύπνο της τον Όσιο Εφραίμ τον Σύρο να την πληροφορεί ότι θα πετύχει, γιατί είναι θέλημα θεού.
Έτσι στις 14 Σεπτεμβρίου του 1933 ο Ευάγγελος προσήλθε στη συνοδεία των συμπατριωτών του Εφραίμ και Νικηφόρου στην οποία παρέμεινε σ';όλη του τη ζωή. Το 1935 κείρεται μεγαλόσχημος μοναχός με το όνομα Εφραίμ προς τιμήν του οσίου Εφραίμ του Σύρου. Την επομένη χρονιά χειροτονήθηκε ιερέας.
Γνωρίζοντας τον γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή προσκολλήθηκε ολόψυχα, όχι μόνο υπακούοντας τις συμβουλές του, αλλά και αντιγράφοντας τον, όσο ήταν δυνατό. Ο Γέροντας εκτελούσε χρέη εφημερίου και λειτουργού της συνοδείας του γέροντος Ιωσήφ
Διακρινόταν πάντοτε για την ακρίβεια της φιλοπονίας με την υποταγή και υπακοή, όχι με την μορφή του φόβου και της δουλείας αλλά με την ευγενική μορφή της αγάπης προς τον Γέροντα που έδινε την εντολή. Ο παπα-Εφραίμ με καρτερία αληθινού υποτακτικού υπηρέτησε τον Γέροντα του π. Νικηφόρο ως τον θάνατο του, που έγινε στις 25 Σεπτεμβρίου 1973. Ο Γέροντας του όταν βρισκόταν στα τελευταία του, κάλεσε τον π. Εφραίμ κοντά του, ύψωσε τα χέρια του στον ουρανό και άρχισε να φωνάζει: Ο Θεός να σε βάλει στο κέντρο του παραδείσου. Εσύ δεν είσαι άνθρωπος, είσαι άγγελος.
Με την κοίμηση του Γέροντός του τελείωσε η ζωή του ως υποτακτικού και άρχισε η ζωή του ως Γέροντος και πνευματικού. Μετά το 1980 είχε συγκροτηθεί η συνοδεία του.
Το 1996 έπεσε κλινήρης από εγκεφαλικό επεισόδιο. Μετά από ενάμισι έτος σε αυτή τη μαρτυρική κατάσταση στις 27 Φεβρουαρίου 1998 παρέδωσε την ψυχή του σε αυτόν που δούλευσε με αληθινή υποταγή και αγαπούσε εξ';όλης της καρδίας του από τη νεότητά του.
ΕΙΝΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ¨ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΟΣ,ΟΧΙ ΕΜΕΝΑ ΠΟΥ ΜΕ ΛΕΝΕ ΑΓΙΟ,ΕΓΩ ΑΝΑΣ ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΟΣ ΤΕΝΕΚΕΣ ΕΙΜΑΙ.(ΤΕΤΙΑ ΤΑΠΥΝΟΣΗ)
