Γέροντας Μωυσής ο Αγιορείτης

[angieholi]

Η κρίση σήμερα,γράφει ο Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης

moisis34.jpg

Η κρίση των καιρών μας οδήγησε αρκετούς, υπεύθυνους, γνώστες και μη, σε διαπιστώσεις θλιβερές και απαισιόδοξες.

Μιλούν για ναυάγιο της χώρας, για πτώχευση του κράτους, για νοσηλεία της πατρίδος μας σε εντατική μονάδα. Ο κόσμος δεν ξέρει ποιον να ακούσει και να πιστέψει. Τα έχει χαμένα και έχει την αίσθηση ότι κανείς δεν του λέει την όλη αλήθεια. Αν κάποιον εμπιστευθεί, σύντομα απογοητεύεται. Η κατάσταση είναι μάλλον τραγική. Στις διαδηλώσεις θρηνούνται νεκροί, αθώοι νέοι άνθρωποι.

Όλοι μα όλοι ψάχνουν να μεταθέσουν τις ευθύνες από πάνω τους. Ο ένας βρίζει σκληρά τον άλλο συνεχώς. Βγάζει με περισσή χαρά τα άπλυτα του άλλου στη φόρα. Μα έτσι δεν λύνεται τίποτε. Χρειάζεται οπωσδήποτε καταμερισμός και καταλογισμός των ευθυνών. Δεν φταίνε ασφαλώς όλοι το ίδιο. Όμως όλοι σε κάτι φταίμε. Άλλος για τον υπερκαταναλωτισμό, άλλος για τη σπατάλη, άλλος για τη φοροδιαφυγή, άλλος για το ψεύδος, άλλος για την αποσιώπηση, άλλος για την απάτη, άλλος για την ατιμία, άλλος για την απόκρυψη, τη δωροδοκία, τη σιωπή, τον φόβο, τη δειλία, την υποχώρηση, τον παρασυρμό, τον πλουτισμό, το εύκολο κέρδος, τα μασημένα λόγια, το “πέρα βρέχει”, την απερισκεψία, το βόλεμα, την κοροϊδία, τον ατομισμό, τον εγωισμό, την αήθεια και την αναίδεια…

Είναι ανάγκη να μετρήσει κανείς ειλικρινά και αυστηρά το προσωπικό ποσοστό ευθύνης του για την κατιούσα πορεία της χώρας μας. Είναι απαραίτητη η έγκαιρη και έγκυρη συνειδητοποίηση ότι ο δρόμος της ζωής που πάρθηκε ήταν λάθος. Ποιες είναι οι βάσεις και οι αρχές και ποιος ο σκοπός της ζωής; Χρειάζεται επανατοποθέτηση κι επαναπροσδιορισμός. Δεν μπορεί ο κύριος και μόνος σκοπός της ζωής του Νεοέλληνα να είναι η συλλογή όλο και περισσότερου χρήματος. Καλούμεθα σε μία εκ βαθέων ειλικρινή μετάνοια με όλη τη σημασία της λέξεως. Αλλαγή νου, αλλαγή φρονήματος, αλλαγή σκοπού. Άλλο ευημερία και άλλο ευμάρεια, άλλο πρόοδος και ευτυχία και άλλο πλουτοκρατία και υποδούλωση στην ύλη, δουλειές του ποδαριού, κάτω από το τραπέζι, κρυφά, μυστικά ύπουλα, φθονερά και σκοτεινά…

Η κατάρρευση δεν είναι οικονομική αλλά ηθική. Η κρίση είναι κύρια πνευματική. Η εξαθλίωση ήλθε από τη σήψη της διαφθοράς. Αποτέλεσμα και σύμπτωμα της μεγάλης διαφθοράς είναι η οικονομική κρίση. Ακόμη και τώρα την κρίση πολλοί και διάφοροι την εκμεταλλεύονται, για να κερδίσουν δικούς τους πόντους. Δεν φαίνεται πάντως επί του παρόντος η κρίση να μας κρίνει, αφυπνίζει και διδάσκει. Έχει ειπωθεί πως η Ελλάδα μεγαλουργεί τις στιγμές των μεγάλων κρίσεων. Κάτι τέτοιο πάντως, τουλάχιστον προς το παρόν, δεν φαίνεται μάλλον καθόλου…

Είναι γεγονός πως οι μισές αλήθειες αποτελούν παραπληροφόρηση του κοινού. Δυστυχώς, τον τελευταίο καιρό η παραπληροφόρηση αυτή είναι σε έξαρση. Μπορεί να έχουν φθαρεί μερικές λέξεις από την παράχρηση, αλλά χρειάζεται σύντομα η επαναφορά τους και η χρησιμοποίησή τους στο πρώτο τους και ακέραιο νόημα όπως ήθος, αλήθεια. Τιμιότητα, ακεραιότητα και ενότητα. Όμως η κρίση διχάζει πιο πολύ πολλούς, ακόμη και μέσα στα ίδια τα κόμματα. Όπως εύστοχα ειπώθηκε, ο λαός σήμερα έχει μεγάλη ανάγκη μιας ηγεσίας με τιμιότητα, ενότητα, ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια…

Ο πολυυμνημένος και πολυδιαφημισμένος πολυπολιτισμός, η μη τέχνη επιβληθείσα υπερκατανάλωση, ο άκρατος προσωπικός πλουτισμός δεν δημιουργεί πλέον εθνικούς ευεργέτες, φιλάνθρωπους και δωρητές, αλλά αποταμιευτές στο εξωτερικό. Φυσικά να πληρώσουν πιο πολλά οι έχοντες και κατέχοντες και οπωσδήποτε όσοι δημιούργησαν την κρίση, αλλά πιστεύουμε ότι δεν είναι λίγοι εκείνοι που καλλιεργούν την άνθηση της παραοικονομίας με διάφορους, μικρούς ή μεγάλους, “έξυπνους” τρόπους. Άρα, είναι αρκετά πολλοί όσοι έχουν μερίδιο ευθύνης. Αυτοί που ξέρουν, λένε δικαιολογημένα πως το αυτί των αχόρταγων δεν ιδρώνει με τίποτε…

Μάταια αναζητούμε μια Ελλάδα με φιλότιμο, ησυχία, ειρήνη και αλήθεια... Η Ελλάδα κατάντησε να παρακαλεί συνεχώς για ρουσφέτια, εύκολα κέρδη, πολλά κέρδη και οικονομικά κόλπα. Μας αξίζει μια καλύτερη τύχη. Η αγωνία δεν παύει. Η ελπίδα δεν πέθανε. Η αισιοδοξία δεν αποκοιμήθηκε. Η πίκρα όμως είναι μεγάλη και ο πόνος πολύς. Ο θείος φωτισμός που περιγελάστηκε από αρκετούς “σοφούς” είναι μεγάλη ανάγκη να έλθει επί όλων μας τις κεφαλές μήπως ανανήψουμε και μετανοήσουμε ειλικρινά. Η κρίση να δώσει ανάκριση και ανάταση αναψυχής…

πηγή: «Μακεδονία, 16/5/2010 & Θρησκευτικά
αναδημοσίευση από: http://aktines.blogspot.com/2010/05/blog-post_2016.html

[angieholi]

Θλίψη και κατάθλιψη, Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης

Ο γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης συχνά έλεγε πως η σήμερα τόσο διαδομένη κατάθλιψη συχνά και κύρια οφείλεται στον μεγάλο εγωισμό. Από μικροί μεγαλώνουμε με μια λαθεμένη αγωγή. Των περισσότερων η ανατροφή από μικρά παιδιά είναι μία επιμελής καλλιέργεια ενός λίαν εγωιστικού πνεύματος. Γεννιέται από νωρίς η σφοδρή επιθυμία για διάκριση, έπαινο, εντυπωσιασμό και πρωτοκαθεδρία. Γεννιέται ένα υπερβολικό ενδιαφέρον για την ενδυμασία, την κόμμωση και την επίδοση σε ανάξια λόγου πράγματα. Ο πολύς εγωισμός οδηγεί στον πρωταγωνιστισμό, την απόρριψη των άλλων, τη χρησιμοποίηση υπερβολών, ψευδών και ύβρεων. Ορισμένοι φθάνουν μάλιστα να υπηρετούν το άσχημο και το κακό μόνο και μόνο για να συζητιούνται και να προβάλλονται.

Με μια τέτοια πλεύση και προοπτική τι συμβαίνει; Πολύ συχνά, επειδή τα πράγματα δεν μας έρχονται όπως ακριβώς θέλουμε, αμέσως στεναχωριόμαστε, ταραζόμαστε, αγχωνόμαστε, απογοητευόμαστε και κλεινόμαστε στον εαυτό μας. Παρουσιάζεται μια βαθιά θλίψη μέσα μας ότι δεν μας προσέχουν πολύ, δεν μας αγαπάνε όσο θέλουμε, δεν αναγνωρίζουν την αξία μας και δεν εκτιμούν τα προσόντα και τις δυνατότητές μας. Μία λοιπόν μη αναγνώριση, μια παρατήρηση, μια επίπληξη μας θυμώνει, μας ντροπιάζει, μας αναστατώνει, μας θλίβει. Τούτο συμβαίνει γιατί έχει θιγεί ο εγωισμός, έχει ανατραπεί η ωραία ιδέα που υπήρχε για τον εαυτό μας, την οποία επιθυμούμε να έχουν οπωσδήποτε και οι άλλοι.

Είναι μεγάλη λύπη άξιοι νέοι άνθρωποι να φθάνουν και σ' αυτήν την αποτρόπαιη αυτοχειρία, γιατί δεν αντέχουν μία αποτυχία, μία απογοήτευση, μία υποτίμηση, μία προσβολή, μία ξαφνική πτώχευση. Ένας ταπεινός, ένας αληθινός Χριστιανός, όλα αυτά τα πικρά γεγονότα τα αντιμετωπίζει πιο ψύχραιμα, πιο αισιόδοξα, πιο καρτερικά και πιο ελπιδοφόρα. Μάλιστα, μερικές φορές μπορούν να γίνουν δυνατές αφορμές πνευματικής ωρίμανσης και ψυχικής καλλιέργειας.

Μια παρατεινόμενη στενοχώρια φέρνει θλίψη και αυτή πάλι τη φοβερή κατάθλιψη, που σήμερα μαστίζει πολλούς. Η κατάθλιψη μπορεί να αδρανοποιήσει τον άνθρωπο κουραστικά. Η κατάθλιψη έχει συνήθη αιτία τον άφθονο εγωισμό. Ο ταπεινός έχει ισχυρά αντισώματα, δεν είναι εύκολο να κυριευθεί από την κατάθλιψη. Τελικά, πιστεύουμε πως ο υπερβολικός εγωισμός είναι μια σκέτη ανοησία και η γνήσια ταπείνωση μια επιλογή ενός υψηλού πνευματικού κέρδους. Ο εγωιστής είναι πάντοτε αχόρταγος, ανικανοποίητος, ανασφαλής και αγχώδης. Αντίθετα, ο ταπεινός είναι ήσυχος, ικανοποιημένος, ευχαριστημένος, άφοβος και ήρεμος. Ο εγωιστής πάσχει να ξέρει πώς τον βλέπουν, πώς τον εκτιμούν και πόσο τον θαυμάζουν. Έτσι είναι συνεχώς ανήσυχος. Αυτό σημαίνει ότι του λείπει η αυτοεκτίμηση και εναγώνια την αποζητά από τους άλλους. Οι άλλοι όμως έχουν τα δικά τους προβλήματα και δεν ασχολούνται τόσο μ' αυτόν. Αυτοβασανιζόμενος και ταλαιπωρούμενος από νοσηρές επιθυμίες, φαντασίες και ιδέες πονά πολύ. Μην αντέχοντας, καταφεύγει σε διάφορα χάπια, ακόμη και σε αλκοόλ και ναρκωτικά, για να αποφύγει τον εσωτερικό πόλεμο.

Είναι γεγονός πως καταναλώνονται τεράστιες ποσότητες και μεγάλα ποσά για αντικαταθλιπτικά φάρμακα, αλλά και σε προγράμματα αποτοξινώσεως. Το πρόβλημα όμως δεν θεραπεύεται στη ρίζα του, γιατί παραμένει ισχυρός ο εγωισμός, που δημιουργεί όλα αυτά τα προβλήματα. Το αταπείνωτο φρόνημα των καιρών μας, οι συγκρούσεις, η μη αγωνιστικότητα, η νωχέλεια, οι συχνές απογοητεύσεις οδηγούν στην κατάθλιψη. Ευγενείς, ευαίσθητοι, αδύναμοι και αδρανείς νέοι μπορεί να κυριευθούν από την κατάθλιψη. Θεωρήσαμε την ταπείνωση ολέθριο ελάττωμα.

Αγωνιστήκαμε για άλλα πολλά που δεν ήταν ουσιαστικά και πρωτεύοντα. Μπερδέψαμε την ταπείνωση με την κακομοιριά και την απλοϊκότητα. Μόνο όμως ο αληθινά ταπεινός μπορεί να είναι πραγματικά χαρούμενος, αστεναχώρητος, νηφάλιος, γαλήνιος και υπερβολικά ειρηνικός. Οι ημέρες μας έχουν ιδιαίτερη ανάγκη πνευματικής ενισχύσεως.

πηγή: «Μακεδονία» 13/06/2010
αναδημοσίευση από: http://aktines.blogspot.com/2010/06/blog-post_483.html

[panosgreece]

Uploaded with ImageShack.us

[angieholi]

Οι θησαυροί του Αγίου Όρους, Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης

monk.jpg

Το Άγιον Όρος έχει μια μοναδικότητα αδιαμφισβήτητη. Αυτό δεν το λέμε βαυκαλιζόμενοι για την ιστορία του και την πλούσια προσφορά του, ούτε γιατί κατοικούμε μόνιμα σε αυτό, ούτε γιατί το είπαν και το έγραψαν πολλοί κατά καιρούς και με ενθουσιασμό το ομολόγησαν. Παρά την επιλεγμένη σιωπή του μιλά με την υπερχιλιόχρονη ιστορία του, τα ανεκτίμητα κειμήλιά του, την καταπληκτική φύση του, τον τρόπο ζωής του και το ήθος των μοναχών του.

Κατά τον μητροπολίτη Μεσογαίας Νικόλαο, "μιλάει εντυπωσιάζοντας, μιλάει εμπνέοντας, μιλάει συγκινώντας, μιλάει συγκλονίζοντας, μιλάει προκαλώντας αλλαγές ζωής, μεταμόρφωση σκέψης, απροσδόκητες αφιερώσεις. Μιλάει πάντοτε πολύ, βαθιά και σε όλους..." Είναι πράγματι ένας πολύ ιδιαίτερος τόπος που συνήθως κατανύσει και προβληματίζει. Το Άγιον Όρος έχει ακριβά φυλαχτά, μυστικά σωτήρια και αλήθειες απελευθερωτικές. Γοητεύει συναρπαστικά ακόμη και αυτούς που ποτέ δεν θα περίμενες. Δεν γνωρίζω αν για άλλο μέρος της Ελλάδας έχουν γραφεί τόσα πολλά.

Οπωσδήποτε η αξία του Αγίου Όρους δεν είναι από τα πολύτιμα κειμήλια και τις άφθαστες φυσικές καλλονές του. Είναι κυρίως ο ήσυχος, ταπεινός, απλός τρόπος της ζωής του. Η παρουσία του Θεού, της Παναγίας και των αγίων. Η προσευχή, η άσκηση, ο αγώνας, το φιλάγαθο και φιλάρετο, το φιλόθεο και το φιλάδελφο, το μισόκακο και το μισόφθονο. Το Άγιον Όρος αναπαύει τους εραστές του απόλυτου, του τέλειου, του Θεού, της αγιότητας και πλήρους αφιερώσεως. Ικανοποιεί σημαντικά λίαν απαιτητικά πνεύματα επί αιώνες απ’ όλο τον κόσμο.

Η ησυχία, η γαλήνη, η ηρεμία έφεραν τον ησυχασμό, την πραότητα και ημερότητα. Η κακοπάθεια, η εγκράτεια, η σκληραγωγία. Η αγρυπνία και ορθοστασία έφεραν τη νήψη, την κάθαρση, την ισορροπία. Κατόπιν τον θείο φωτισμό και την κατά χάρη και μέθεξη θέωση στους άξιους, τους ταπεινούς, τους καθαρούς, τους αφοσιωμένους. Το Άγιον Όρος δεν είναι μουσείο με ακριβά εκθέματα προς καλή φωτογράφηση. Είναι το τόπος του Θεού, το Περιβόλι της Παναγιάς, ο χώρος των αγίων, η χερσόνησος των αγωνιστών. Οι πολλοί προσκυνητές έρχονται να δουν και να αγγίξουν τα ίχνη του Θεού και των αγίων και να προσκυνήσουν. Τις θαυματουργές εικόνες της Παναγίας, τα τίμια και χαριτόβρυτα λείψανα των αγίων που ευωδιάζουν, τα κατάλευκα, σιωπηλά, κυρτωμένα γεροντάκια.

Παρά το άβατο που επικρατεί στο Άγιο Όρος επί χίλια χρόνια και πλέον το πιο τιμώμενο πρόσωπο ήταν, είναι και θα είναι ένα γυναικείο, της Παναγίας. Οι Αγιορείτες δεν είναι μισογύνηδες. Σέβονται την παράδοση, τιμούν ιδιαίτερα την Παναγία και μαζί της όλο τον ευγενή γυναικείο κόσμο. Καθημερινά μαζί με τα ονόματα των μητέρων και αδελφών τους μνημονεύουν χιλιάδες ονόματα γυναικών σε διάφορες ανάγκες. Το άβατο δεν είναι μια χθεσινοβραδινή νομοθέτηση, ούτε μια παραξενιά των μοναχών. Είναι ασκητικός θεσμός αιώνων και θα πρέπει να είναι σεβαστός απ’ όλους και όλες. Γενικά είναι αποδεκτό, κατανοητό και σεβαστό.

Είναι γεγονός πως το Άγιον Όρος στη μακραίωνη ιστορία του πέρασε διάφορες περιπέτειες, κρίσεις και αμφισβητήσεις. Η αγιότητά του όμως, έστω κάποτε και ως μειοψηφία, δεν χάθηκε ποτέ. Ο καθένας ό,τι επιθυμεί ψάχνει και βρίσκει. Το θέμα είναι να μην περιμένουμε τον ανθρώπινο έπαινο λαίμαργα, να μη θέλουμε να ακούσουμε ούτε μία δίκαιη και δικαιολογημένη παρατήρηση, να απαιτούμε από τους άλλους εκτίμηση.

Γι’ αυτό μακαρίζω πάντοτε τα μακάρια τους Όρους γεροντάκια, τα σεμνά, τα σιωπηλά, τα φτωχά, τα ταπεινά, τα νηφάλια και ήσυχα, που προσδοκούν μόνο τις θείες αύρες του πνεύματος.

Όταν ο άγιος Νεκτάριος πήγε στο Άγιον Όρος, ξεναγήθηκε από έναν ηγούμενο στα κειμήλια της μονής. Όταν ο ηγούμενος τον πήγε και στο γηροκομείο της μονής, ο άγιος πήγε και ασπάσθηκε ένα γεροντάκι, λέγοντας:
"Αυτοί είναι, άγιε καθηγούμενε, οι θησαυροί της μονής σας!"

«Μακεδονία»18/07/2010/

Αναδημοσίευση από: http://aktines.blogspot.com/2010/07/blog-post_5639.html

[Andreasmas]

Μοναχός Μωυσής, Η δυσκολία των καιρών
Η δυσκολία των καιρών
Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης
Μεγάλες φυσικές καταστροφές με τεράστιες δυσμενείς οικολογικές συνέπειες, με πολλούς θανάτους, δημιουργούν ανησυχία, φόβο και αγωνία. Κάποιοι μιλούν για “σημεία των καιρών” και για “το τέλος του κόσμου”. Κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν ζούμε σε μία δύσκολη εποχή και ότι δεν χρειάζεται μεγάλη εγρήγορση. Ο κόσμος πέρασε και άλλες δύσκολες καταστάσεις. Το τέλος του κόσμου κάποτε θα έλθει. Δεν μπορούμε να το ορίσουμε εμείς. Κανείς δεν γνωρίζει πότε θα έλθει. Σε κανέναν ποτέ δεν αποκαλύφθηκε από το Θεό. Η ερμηνεία των “σημείων των καιρών” είναι δύσκολη και δεν είναι έργο του κάθε ευφάνταστου θρησκόληπτου και φανατικού.......
Για τις τραγωδίες του κόσμου δεν ευθύνεται ο Θεός. Ο Θεός δεν είναι τιμωρός, εκδικητικός, φθονερός και σαδιστής. Για ορισμένα κακά ευθύνεται ο άνθρωπος, που έκανε κακή χρήση της ελευθερίας του. Ακόμη και για κάποια δυσμενή καιρικά φαινόμενα, λέγουν οι επιστήμονες, ευθύνονται οι άνθρωποι με την κατάχρηση και παράχρηση, την υπερκατανάλωση, τον πλεονασμό και κορεσμό, τη σπατάλη, την ασυδοσία και την απροσεξία.
Είναι γεγονός πως οι πόλεις έχουν γίνει αφιλόξενες, κουραστικές, παγερές και ξένες. Κλοπές, εγκλήματα, θόρυβος, ταραχή, ανταγωνισμός, ασυνεννοησία, άγχος, ανεργία, ταλαιπωρία. Η μόλυνση του περιβάλλοντος έχει περάσει στα μάτια και τις καρδιές των ανθρώπων. Καχυποψία, υστεροβουλία, πονηρία, ζηλοφθονία, ασέβεια και κακεντρέχεια δυστυχώς επικρατεί. Η ηθική ποδοπατιέται. Η πολλή ελευθερία έδωσε ασυδοσία. Ο νους του ανθρώπου έχει σκοτιστεί από το συνεχές και ασταμάτητο κυνηγητό της σάρκας, του χρήματος και της δόξας. Όραμα του νεοέλληνα έγινε η υπεραφθονία, ο υπερκαταναλωτισμός, ο ευδαιμονισμός. Να περνάμε καλά σήμερα και τίποτε άλλο. Με τη συσκότιση της λογικής και την αποχαύνωση του κόσμου έρχεται μία πρόγευση της κόλασης.
Ο άνθρωπος αυταπατάται με το να νομίζει πως κάνοντας ό,τι θέλει ότι είναι και τέλεια ελεύθερος. Κάποιοι τον ξεγέλασαν με νόθες υποσχέσεις και φαντάζεται ότι είναι πράγματι ελεύθερος δίχως αρχές, ηθική και όρια. Ελευθερία είναι να επιλέγεις όχι απλά το καλό, πάντα το καλύτερο, και να πορεύεσαι προς την αλήθεια και την τελειότητα και όχι συνεχώς να παρασύρεται από το εύκολο κακό. Κάποιοι επιτήδειοι κατάφεραν να πείσουν τους πολλούς ότι είναι ελεύθεροι… Υπάρχουν όμως και σήμερα αυτοί που δεν αγάπησαν το σκοτάδι και που είναι πραγματικά ελεύθεροι και ας αποτελούν μειοψηφία. Πολλοί δυστυχώς έχουν παρασυρθεί από το ωραία τυλιγμένο δώρο της “ελευθερίας” και ενώ έχουν χάσει τον πόλεμο κατά του κακού συνεχίζουν να νομίζουν ότι είναι νικητές.
Φθάσαμε μάλιστα στο σημείο να θεωρούνται όσοι αντιστέκονται σε αυτήν την επικίνδυνη κατρακύλα της διαφθοράς οπισθοδρομικοί, καθυστερημένοι και καταπατητές της ελευθερίας των “ελευθέρων”. Σήμερα χάρη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών λησμονούνται οι ηθικές αξίες. Είναι σπάνιο να υπερασπίζεται το ιερό και ωραίο, το ηθικό και αληθινό και σύνηθες φαινόμενο είναι να ειρωνεύεται και σπιλώνεται ότι το καθαρό και όσιο. Οι νέοι με τη συναρπαστική γοητεία αυτής της “ελευθερίας” παγιδεύονται στον πανσεξουαλισμό, τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και λοιπά. Ύψιστος σκοπός της ζωής τίθεται η καλοπέραση, η εύκολη ζωή, η διασκέδαση και αυτό ονομάζεται ευτυχία.
Τα ποσοστά ευθύνης για τη δυσκολία των καιρών δεν ανήκουν μόνο στους ηγέτες αλλά και στον καθένα μας, όταν επιλέγουμε έναν τρόπο ζωής “ελεύθερο” εύκολο, ανίερο, πρόχειρο, μέτριο, επιπόλαιο. Αξίζει κανείς να αντισταθεί στο ρεύμα που κατηφορίζει στη ρηχότητα. Οι νέοι είναι πλασμένοι για ανώτερα ιδανικά. Όλοι αξίζουμε μία καλύτερη τύχη. Έχουμε λησμονημένες δυνάμεις, ας τις επανενεργοποιήσουμε. Ο θερμός Αύγουστος θα δροσίσει

Read more: http://pentapostagma.blogspot.com/2010/ ... z0wnn5IIlM

[Andreasmas]

Διέξοδος στην σύγχρονη πνευματική κρίση

http://www.youtube.com/watch?v=zwR4J03Vp48&NR=1

[filotas]

Πολυσήμαντη συνέντευξη έδωσε πρόσφατα ο Γέροντας Μωυσής ο Αγιορείτης (την Ι. Σκήτης Αγίου Παντελεήμονα του Αγίου Όρους) στον δημοσιογράφο κ. Πολυγένη, η οποία δημοσιεύεται σήμερα στη σελίδα του Πρακτορείου Ρομφαία (www.romfea.gr). Ο Διονύσης επέλεξε να δημοσιεύσει μόνο ένα τμήμα της με τον τίτλο: "Ένας άκρως διδακτικός διάλογος", επειδή όμως η συνέντευξη περιέχει απόψεις του Γέροντα και σ' άλλα σημαντικά θέματα της επικαιρότητας εκκλησιαστικής και μη, την αναδημοσιεύω ολόκληρη για να τη σχολιάσουμε:

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης:«Σκάνδαλο» κατ’ εμέ είναι η μη ενότητα του Αγίου Όρους
Τρίτη, 24 Αύγουστος 2010 - Συντάχθηκε απο τον/την Συνέντευξη στον Αιμίλιο Πολυγένη 00:47



Συνέντευξη στο 24ωρο Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «Romfea.gr», παραχώρησε ο λόγιος μοναχός Μωυσής Αγιορείτης, τον οποίο επισκεφτήκαμε στην Καλύβη του, στην Σκήτη του Αγίου Παντελεήμονα Αγίου Όρους.

Ο γέροντας Μωυσής μιλώντας στον Διευθυντή της «Romfea.gr» Αιμίλιο Πολυγένη, δίνει ουσιαστικές απαντήσεις σε θέματα που αφορούν το Άγιον Όρος, τον Καθ. Χρ. Γιανναρά, την υπόθεση Βατοπαιδίου και τον Ηγούμενο Εφραίμ, την οικονομική κρίση και την Πατριαρχική Λειτουργία στην Σουμελά.

Η συνέντευξη του γέροντα Μωυσή έχει ως εξής:

Πατέρα Μωυσή, είναι για μένα ιδιαίτερη χαρά που βρίσκομαι σήμερα κοντά σας, εδώ στο Θεοφρούρητο Περιβόλι της Παναγίας. Είστε μοναχός πάνω από 35 χρόνια, πείτε μας για το Άγιον Όρος του χθες και το Άγιον Όρος του σήμερα.

Αγαπητέ κύριε Πολυγένη, χαίρομαι κι εγώ που σας γνωρίζω σήμερα από κοντά, ως επισκέπτη της ταπεινής Καλύβης μας του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, για την ειλικρινή αγάπη σας προς την Εκκλησία και την αντικειμενικότητα του Πρακτορείου Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «Ρομφαία», που από τριετίας με επιτυχία αναγνωρισμένη διευθύνετε.

Το Άγιον Όρος είναι αλήθεια, όπως το λέτε, Θεοφρούρητο, Θεομητροσκέπαστο, αγιοτρόφο, οσιοπερπάτητο κι ευώδες Περιβόλι της Παναγίας.

Τον μήνα αυτό ψέλνουμε καθημερινά τις Παρακλήσεις Της και με πόθο αναμένουμε τη μεγάλη Θεομητορική εορτή της ένδοξης Κοιμήσεώς Της και της εις ουρανούς Μεταστάσεώς Της.

Η Παναγία είναι το πιο αγαπητό γυναικείο πρόσωπο για τους Αγιορείτες. Οι εξήντα θαυματουργές εικόνες Της, τα Καθολικά, τα Κυριακά, τα παρεκκλήσια, το Πρωτάτον, η Τιμία Ζώνη Της, όλα μιλούν γι’ Αυτήν σε έναν άβατο για τις γυναίκες τόπο.

Πέρασαν 36 χρόνια από τότε που πέρασα το κατώφλι της ουρανογείτονης Σιμωνόπετρας και 25 έτη από τότε που εισήλθα στην Καλύβη του Χρυσορρήμονος Ιωάννου. Αλήθεια, νομίζω, πως είναι μόνο 36 ημέρες.

Δεν νομίζω ότι στα χρόνια αυτά άλλαξε στην ουσία το Άγιον Όρος. Το μοναστικό τυπικό συνεχίζεται το αυτό επί χίλια και πλέον χρόνια. Αυτό έχει μεγάλη σημασία για τη ζωή των μοναχών, που αφιερώνουν καθημερινά αρκετές ώρες στη Θεία Λατρεία. Η προσευχή είναι το κύριο έργο των μοναχών και αυτή αρωματίζει τη ζωή τους.

Το αν προστέθηκαν κάποιοι δρόμοι και κάποια τροχοφόρα είναι μικρότερης σημασίας. Χρειάζεται όμως μεγάλη προσοχή και στον σεβασμό του τόπου και του τοπίου. Κατεστράφησαν παλαιά καλντερίμια και αυτό ήταν λάθος.

Ο τεχνικός πολιτισμός θέλει διακριτική και λελογισμένη χρήση. Δεν νομίζω ότι χαλά η παράδοση με την αντικατάσταση του πετρελαιοφάναρου ή λαδοφάναρου από ηλιακή ενέργεια.

Ορισμένοι έρχονται μία φορά στη ζωή τους στο Άγιον Όρος με μία ρομαντική διάθεση, ένα φολκλορισμό και νομίζουν πως το Άγιον Όρος είναι ένα απολιθωμένο μουσείο, δίχως ζωή, κίνηση και συνέχεια.

Είναι αυστηροί κριτές, όλο υποδείξεις και κατηγορίες. Για να μετακινηθούν όμως ζητούν καλό όχημα, τους ενοχλεί η σκόνη και θέλουν ανέσεις για τη διαμονή τους ως να βρίσκονται σε ξενοδοχείο.

Φρονώ πως αν το Άγιον Όρος έχει αλλοιωθεί είναι μόνο εξωτερικά και όχι εσωτερικά. Έγιναν τα τελευταία έτη σημαντικά ανακαινιστικά έργα, λίαν απαραίτητα και συνεχίστηκε η υπερχιλιόχρονη μοναστική ζωή, βασισμένη σε αρχαίους, ιερούς θεσμούς που συντηρούν το μοναχικό πολίτευμα, τη ζωή της αφιερώσεως, αφοσιώσεως και ησυχίας.

Υπάρχουν σήμερα στο Άγιον Όρος μορφές, όπως ο γέροντας Παΐσιος, ο γέροντας Πορφύριος, ο γέροντας Ιωσήφ και άλλοι;

Ένα βράδυ δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από μία γυναίκα.

- Πάτερ Μωυσή, τώρα που εκοιμήθη ο Γέροντας Παΐσιος ποιος είναι στη θέση του;

- Ο πνευματικός σας.

- Τον γνωρίζετε;

- Όχι.

- Πώς το λέτε;

- Ακούστε, κυρία μου, η αγιότητα δεν είναι μεταδοτική, αλλά κατορθωτή. Δεν μεταδίδεται η αγιότητα, αν ο ίδιος ο άνθρωπος δεν αγωνισθεί υπομονετικά…

- Ευχαριστώ…

Μάλλον δεν της άρεσε η απάντησή μου. Οι άνθρωποι σήμερα ψάχνουν συνεχώς για εύκολες και γρήγορες λύσεις. Το fast food της κοσμικής ζωής έχει περάσει και στην πνευματική.

Ακόμη και οι πιστοί δεν θέλουν καθόλου να κουράζονται και να καθυστερούν. Θέλουν άμεσες λύσεις των προβλημάτων τους. Γι’ αυτό ψάχνουν να βρουν χαρισματούχους Γέροντες, να τους λύσουν τα προβλήματα αμέσως. Δεν θέλουν να επιμείνουν στην προσευχή, να ταπεινωθούν, να υπομείνουν.

Μάλιστα όταν δεν βρίσκουν τέτοιους Γέροντες, τους δημιουργούν. Αυτό είναι η έσχατη πλάνη και για τις δύο πλευρές. Στο Άγιον Όρος λένε, «να πλανεθείς είναι εύκολο, να ξεπλανεθείς δύσκολο».

Το χειρότερο είναι να νομίσεις ότι είσαι άγιος. Η ψευδοαγιότητα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Ο Θεός να μας φυλάει από τους ψευτοαγίους.

Ο μακαριστός και χαριτωμένος Γέροντας Παΐσιος έλεγε: «Αυτός που νομίζει ότι είναι καλά είναι ο χειρότερος, γιατί δεν θα πάει ποτέ στον ιατρό».

Η αναζήτηση λοιπόν εναρέτων Γερόντων σήμερα μπορεί να λάβει νοσηρές διαστάσεις και ο Γέροντας να νομισθεί με «γκουρού», «μάγο», ή «μέντιουμ».

Χρειάζεται ιδιαίτερα μεγάλη προσοχή και από τις δύο πλευρές. Άλλοτε πάλι υποκειμενικές ιδέες, αντιλήψεις και φαντασίες τις φορτώνουν ορισμένοι στους Γέροντες περί εσχατολογίας, δαιμονολογίας, αντιχριστολογίας, πολέμων και παρσίματος κάστρων της Ανατολής.

Αξιωθήκαμε να ασπασθούμε πολλές φορές το τίμιο χέρι των μακαριστών Γερόντων Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου († 1991), Παϊσίου Αγιορείτου († 1994), πνευματικών τέκνων του Ιωσήφ του Σπηλιώτη († 1959) και αρκετών άλλων.

Φυσικά και οπωσδήποτε υπάρχουν και σήμερα και στο Άγιον Όρος και αλλού ενάρετοι Γέροντες όπως οι ανωτέρω μακαριστοί, τους οποίους οι πιστοί επικαλούνται ως αγίους.

Όσο θα υπάρχει η Εκκλησία, θα τελείται η Θεία Λειτουργία, θα γεννώνται άγιοι. Το Άγιον Πνεύμα δεν αργεί, δεν κοιμάται, δεν παύει να εμπνέει.

Η αγιότητα πάντως αγαπά πολύ τη μυστικότητα, την αδοξία και την αφάνεια. Η αγιότητα δεν έχει φωτεινή επιγραφή, οδοδείχτες, κράχτες, δυνατούς προβολείς και διαφήμιση. Όποιος πει ότι είναι άγιος παύει να είναι άγιος.

Ετοιμάζουμε ένα Μέγα Γεροντικό του Αγίου Όρους προς έκδοση με πεντακόσιες περίπου ενάρετες μορφές του 20ου αιώνος.

Το Άγιον Όρος ονομάσθηκε έτσι λόγω της αγιότητος των πατέρων του. Το αθωνικό καντήλι της αγιότητος δεν έσβυσε ποτέ. Διατηρείται ακοίμητο μέχρι σήμερα παραμυθώντας πολλούς.

Τον περασμένο μήνα ο Πρωθυπουργός κ. Γεώργιος Παπανδρέου συνέστησε μία Επιτροπή που αποτελείται από πολιτικά πρόσωπα, σχετικά με την προστασία του Αγίου Όρους. Ποια είναι η άποψή σας;

Το Άγιον Όρος όπως είπαμε προστατεύεται από την Παναγία. Έχει ανάγκη και από την προστασία της Πολιτείας. Η νεοσύστατη αυτή πολιτική Επιτροπή δεν γνωρίζω καλά τι λόγο υπάρξεως θα έχει, σκοπό και στόχο.

Τα προβλήματα του Αγίου Όρους τα γνωρίζουν καλύτερα οι Αγιορείτες. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις βοήθησαν κατά καιρούς με διαφόρους τρόπους τις ανάγκες του Αγίου Όρους.

Φοβάμαι όμως ότι δεν κατάλαβαν την ιστορία, αξία, σημασία και προσφορά του Αγίου Όρους.

Στην πρόσφατη κρίση δεν υψώθηκε ούτε μία φωνή πολιτικού ανδρός να πει: «Κύριοι, η Ελλάδα έχει την Ακρόπολη και το Άγιον Όρος. Σεβαστείτε την ιερότητά τους. Μη αποϊεροποιείτε τα πάντα. Μη χρησιμοποιείτε το Άγιον Όρος για κομματικές επιδιώξεις».

Μακάρι η συσταθείσα Επιτροπή να συνεργασθεί, όχι μονομερώς, με την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους, για το καλό του Αγίου Όρους.

Ευχή όλων είναι να επιτύχει και να συνδράμει ουσιαστικά στις ανάγκες του Αγίου Όρους.

Όμως, ενώ ο Πρωθυπουργός συνέστησε Επιτροπή για την προστασία του Αγίου Όρους, την ίδια στιγμή η Κυβέρνηση απέρριψε αίτημα της Ιεράς Κοινότητας από το πρόγραμμα «Κοινωνία της Πληροφορίας», το οποίο αφορούσε την ψηφιοποίηση των βυζαντινών κειμηλίων του Αγίου Όρους. Αυτό δεν είναι μία τραγική ειρωνεία;

Είναι πράγματι μία τραγική και μεγάλη ειρωνεία δίχως άλλο. Ευχόμεθα να αναθεωρηθεί η απόφαση αυτή σύντομα.

Γέροντα, υπάρχει συνεργασία μεταξύ των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους; Αν ναι, τυπική ή ουσιαστική;

Νομίζω ότι υπάρχει συνεργασία μεταξύ των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους, κυρίως στις αποφάσεις των συνεδριάσεων της Ιεράς Κοινότητος.

Οι αποφάσεις φυσικά λαμβάνονται πλειοψηφικά. Πρόκειται για την αρχαιότερη δημοκρατία του κόσμου, που λειτουργεί συνεχώς επί δέκα και πλέον αιώνες.

Ίσως θα μπορούσε αυτή η συνεργασία να είναι ακόμη πιο ουσιαστική για το κοινό καλό.

Η αγαστή συμβίωση επί χίλια έτη και πλέον ανθρώπων από διαφόρους τόπους σε ένα τόπο έχει πολλά να πει σε ένα κόσμο διηρημένο και αντιμαχόμενο.

Τον Απρίλιο είχατε γράψει ένα καυστικό κείμενο κατά των απόψεων του καθηγητή Χρήστου Γιανναρά, το οποίο είχε μεγάλη αναγνωσιμότητα. Ποια ήταν η αφορμή που συντάξατε εκείνο το κείμενο;

Ο λόγος της συντάξεως εκείνου του κειμένου ήταν προφανής. Ο κ. Χρήστος Γιανναράς είναι γνωστός καθηγητής και πολυγραφώτατος συγγραφέας και πιστεύω ότι θα έπρεπε να προσέχει περισσότερο τα άρθρα που υπογράφει.

Φυσικά έχει δικαίωμα να έχει την όποια γνώμη ή κρίση, αλλά δεν τον τιμά να υβρίζει μία πολυμελή Αδελφότητα του Αγίου Όρους με πεζοδρομιακές εκφράσεις.

Πιστεύω και εύχομαι να μετανόησε για όσα τότε έγραψε βιαστικά και πρόχειρα.

Τελικά π. Μωυσή υπάρχει «σκάνδαλο» Βατοπαιδίου;

Ήδη ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Ε. Βενιζέλος και ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως κ. Α. Σαμαράς είπαν ότι δεν υφίσταται «σκάνδαλο» Βατοπαιδίου.

Επί δύο έτη σε καθημερινή βάση τα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως προσπάθησαν να πείσουν τον κόσμο για μεγάλο «σκάνδαλο» της Μονής Βατοπαιδίου.

Οπωσδήποτε επηρεάστηκαν πολλοί πολύ. Δημιουργήθηκε ένα ανόσιο κλίμα. Κάποιοι κέρδισαν υψηλές θέσεις, ψήφους, προαγωγή και τα λοιπά. Η έρευνα έως τώρα δεν βρήκε μαύρο χρήμα, παρανομίες και καταχρήσεις.

Στην ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε είναι δύσκολο να εκφράσει κανείς μία άλλη γνώμη. Θα κατηγορηθεί ότι πληρώθηκε.

Επί δύο έτη μία αγιορείτικη Μονή με 110 μοναχούς, ιστορία, προσφορά, λιθοβολήθηκε, υβρίσθηκε, γελοιοποιήθηκε, ειρωνεύθηκε, χλευάσθηκε κι ελάχιστοι άνθρωποι κατάφεραν να την υπερασπισθούν και ας μην έχει αποδειχθεί καμία απάτη.

«Σκάνδαλο» κατ’ εμέ είναι η μη ενότητα του Αγίου Όρους. Κανένας δεν είπε ποτέ να υποστηρίξει μία ατασθαλία ή να μην καταθέσει την όποια γνώμη του στα αρμόδια όργανα, αλλά όχι δημόσια κάποιοι Αγιορείτες να κατηγορούν Αγιορείτες αδελφούς τους.

Ποια είναι η άποψή σας για τον Ηγούμενο Εφραίμ;

Ο Ηγούμενος Εφραίμ κατάντησε ο πιο κατηγορημένος άνθρωπος των τελευταίων δεκαετιών.

Κανένας ποτέ δεν κτυπήθηκε τόσο πολύ, ούτε εγκληματίας πολέμου να ήταν, ούτε έμπορος ναρκωτικών, ούτε σωματέμπορος. Η πίστη του, η αοργησία του, η υπομονή του, η συγχωρητικότητά του φανερώνουν μία εσωτερική δύναμη που θα έπρεπε να λένε πολλά στους κατηγόρους του.

Δεν γνωρίζω πολλές λεπτομέρειες της υποθέσεως, όμως η στάση του Ηγουμένου με προβληματίζει θετικά και η στάση των κατηγόρων του, ακόμη και ρασοφόρων, με λυπεί.

Δεν θέλω να κουράσω με πολλά. Εύχομαι και προσεύχομαι να λάμψει όλη η αλήθεια και να μην επικρατήσει η προκατάληψη και η εμπάθεια.

Αν υπάρχουν λάθη φυσικά να διορθωθούν, όχι όμως κανείς προκαταβολικά να καταδικάζεται. Η δικαιοσύνη ασφαλώς αμερόληπτα κι ελεύθερα θα πράξει το δύσκολο έργο της.

Τους τελευταίους μήνες η Ελλάδα, περνάει μεγάλες δυσκολίες λόγω της οικονομικής κρίσης, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μην έχει πολλές φορές ούτε τα απαραίτητα. Πού οδηγούμαστε, υπάρχει ελπίδα σωτηρίας;

Είναι αλήθεια πως υπάρχει σοβαρή οικονομική κρίση και αρκετοί συνάνθρωποί μας δυσκολεύονται υπερβολικά.

Αξίζει όμως να παρατηρήσουμε πως ο νεοελληνικός βίος από καιρό έχει σοβαρές ρωγμές. Το όραμα του μέσου Νεοέλληνα στάθηκε ο πλουτισμός, ο κορεσμός, η σπατάλη, η κατάχρηση και η διασκέδαση.

Θεοποιήθηκε η φιλοχρηματία, η φιλοσαρκία, η φιλοδοξία και η φιλαυτία. Το χρήμα, η σάρκα και η δόξα προσκυνούνται μέρα και νύχτα από νέους και γέρους. Μόνος σκοπός ο ευδαιμονισμός, η ευμάρεια, η καλοπέραση, ο ατομισμός.

Η άνεση έφερε ανία. Η Δύση κραυγάζει κουραστήκαμε να είμαστε ξεκούραστοι. Η αξία του Έλληνα έγκειται πλέον στα χρήματα, τα οικήματα, τα κτήματα και τα οχήματα. Επικρατεί η ύλη. Η λιτότητα θεωρήθηκε μιζέρια, η απλότητα χαζομάρα, η φτώχεια κατάρα, η εγκράτεια ανοησία. Η απάτη νομίσθηκε καπατσοσύνη, το ψέμα ευφυΐα, η μοιχεία λεβεντιά, η τιμιότητα επιπολαιότητα.

Η κρίση μάς κρίνει. Η κρίση βέβαια είναι οικονομική αλλά περισσότερο πνευματική. Όπως και να ναι δεν πρέπει ποτέ να μελαγχολήσουμε, να απελπισθούμε, να οκνεύσουμε και να κλαίμε τη μοίρα μας.

Ας κάνουμε ό,τι μπορούμε και μπορεί μέσα από το πικρό να φανερωθεί κάτι γλυκό. Να νιώσουμε κάποια στιγμή ότι δεν γεννηθήκαμε για την απόκτηση νέου πολυτελούς οχήματος και ότι δεν αξίζει να ζούμε για κάτι τέτοιο, ούτε ο Θεός μάς έφερε στη ζωή γι’ αυτόν τον σκοπό και μόνο…

Κλείνοντας, π. Μωυσή θα ήθελα να σχολιάσετε την ιστορική Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά.

Η Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στη θαυμαστή Ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά του Πόντου, ύστερα από ερήμωση 88 ετών, ήταν συγκινητική και μεγάλο ιστορικό γεγονός.

Δεν χαροποίησε μόνο τον Ποντιακό λαό αλλά σύμπαντα τον απανταχού οικουμενικό Ελληνισμό. Το καύχημα του Πόντου, με την υπερχιλιετή πλούσια προσφορά σε πνεύμα, πολιτισμό, παιδεία, γνώρισε κάτι από την παλαιά αίγλη της.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος βαθύτατα και δικαιολογημένα συγκινημένος μίλησε στις καρδιές των πιστών. Ασφαλώς και η Θεία Λειτουργία αυτή θα αποτελεί σημαντικό σταθμό της πορείας του.

Η παρουσία του Ποντιακής καταγωγής μητροπολίτου Δράμας κ. Παύλου, οι λόγοι του και οι στίχοι του, έδωσαν θερμά δάκρυα σε πολλών μάτια.

Η Παναγία η Σουμελά, η Παναγία η Αθωνίτισσα, η Ελληνίδα Παναγία, η Παναγία της Οικουμένης να πρεσβεύει πάντοτε.

Έχουμε μεγάλη ανάγκη των πρεσβειών της όλοι. Η ταπεινή, αγνή, σιωπηλή, σεμνή Αειπάρθενη Κόρη να εμπνέει τους πάντες, να σκέπει αδιάπτωτα το εράσμιο αθωνικό Περιβόλι Της.

Σας ευχαριστώ κύριε Πολυγένη για την ευκαιρία που μου δώσατε και συγχωρέστε τον πόνο της ειλικρίνειάς μου και το αυστηρό της μη διπροσωπίας μου προς ανισόρροπη ισορρόπηση διεστώτων.

Η Παναγία να ενισχύει κι εσάς πλούσια πάντοτε στο έργο της αντικειμενικής ενημερώσεως.

Γέροντα, σας ευχαριστώ για την συζήτηση. Επίσης, θέλω να ευχαριστήσω και τον π. Χρυσόστομο για την Αβραμιαία φιλοξενία.

Πηγή: www.romfea.gr

[filotas]

Ας κάνω εγώ το πρώτο σχόλιο για να ξεκινήσει η συζήτηση:

1. Ο π. Μωυσής πιστεύει ότι δεν έχει τρωθεί η ταυτότητα του Αγίου Όρους από τον "εκσυγχρονισμό" και την ανακατασκευή των κτιριακών εγκαταστάσεων:

"Ο τεχνικός πολιτισμός θέλει διακριτική και λελογισμένη χρήση. Δεν νομίζω ότι χαλά η παράδοση με την αντικατάσταση του πετρελαιοφάναρου ή λαδοφάναρου από ηλιακή ενέργεια.

Ορισμένοι έρχονται μία φορά στη ζωή τους στο Άγιον Όρος με μία ρομαντική διάθεση, ένα φολκλορισμό και νομίζουν πως το Άγιον Όρος είναι ένα απολιθωμένο μουσείο, δίχως ζωή, κίνηση και συνέχεια.

Είναι αυστηροί κριτές, όλο υποδείξεις και κατηγορίες. Για να μετακινηθούν όμως ζητούν καλό όχημα, τους ενοχλεί η σκόνη και θέλουν ανέσεις για τη διαμονή τους ως να βρίσκονται σε ξενοδοχείο.

Φρονώ πως αν το Άγιον Όρος έχει αλλοιωθεί είναι μόνο εξωτερικά και όχι εσωτερικά. Έγιναν τα τελευταία έτη σημαντικά ανακαινιστικά έργα, λίαν απαραίτητα και συνεχίστηκε η υπερχιλιόχρονη μοναστική ζωή, βασισμένη σε αρχαίους, ιερούς θεσμούς που συντηρούν το μοναχικό πολίτευμα, τη ζωή της αφιερώσεως, αφοσιώσεως και ησυχίας."

Συμφωνώ απόλυτα με το Γέροντα. Αυτή την άποψη έχω εκφράσει κι εγώ επανηλειμμένα στο forum (χωρίς σε καμιά περίπτωση να συγκρίνω την αξία της δικής μου άποψης μ' εκείνη του π. Μωυσή).

2. "Άλλοτε πάλι υποκειμενικές ιδέες, αντιλήψεις και φαντασίες τις φορτώνουν ορισμένοι στους Γέροντες περί εσχατολογίας, δαιμονολογίας, αντιχριστολογίας, πολέμων και παρσίματος κάστρων της Ανατολής."

Πολύ σημαντική επισήμανση αυτή για την εγκυρότητα της μεταφοράς των λόγων των Αγίων Γερόντων με υποκειμενικό τρόπο από διάφορους συγγραφείς (μεταξύ άλλων κι από ανθρώπους άσχετους με το Ορθόδοξο πνεύμα (Λιακόπουλος, Χαρδαβέλας κλπ)).

3. "Όσο θα υπάρχει η Εκκλησία, θα τελείται η Θεία Λειτουργία, θα γεννώνται άγιοι. Το Άγιον Πνεύμα δεν αργεί, δεν κοιμάται, δεν παύει να εμπνέει.

Η αγιότητα πάντως αγαπά πολύ τη μυστικότητα, την αδοξία και την αφάνεια. Η αγιότητα δεν έχει φωτεινή επιγραφή, οδοδείχτες, κράχτες, δυνατούς προβολείς και διαφήμιση. Όποιος πει ότι είναι άγιος παύει να είναι άγιος.

Ετοιμάζουμε ένα Μέγα Γεροντικό του Αγίου Όρους προς έκδοση με πεντακόσιες περίπου ενάρετες μορφές του 20ου αιώνος.

Το Άγιον Όρος ονομάσθηκε έτσι λόγω της αγιότητος των πατέρων του. Το αθωνικό καντήλι της αγιότητος δεν έσβυσε ποτέ. Διατηρείται ακοίμητο μέχρι σήμερα παραμυθώντας πολλούς."

Μια αισιόδοξη νότα στη σημερινή ζοφερή πραγματικότητα. Ευτυχώς, παρ' όλο που οι άγιοι κρύβονται, το Άγιο Πνεύμα φροντίζει να τους προβάλει για να επωφελούνται πνευματικά από το παράδειγμά οι υπόλοιποι άνθρωποι της εποχής τους και οι μεταγενέστεροι.

4. Πολύ ψύχραιμη η τοποθέτησή του για την περίφημη Επιτροπή συνεργασίας της Κυβέρνησης με το Άγιο Όρος.

5. Σημαντική η επισήμανσή του ότι ακόμη κι η Κυβέρνηση σήμερα αναγνωρίζει ότι το "σκάνδαλο" Βατοπαιδίου δεν ήταν παρά μια επικοινωνιακή φούσκα με ιδιοτελείς σκοπούς. Πολύ σημαντικότερη όμως είναι η άποψη που εκφράζει για την προσωπικότητα του Ηγουμένου της Μονής Γέροντα Εφραίμ.

Προσωπική μου άποψη ότι η τόση καταταλαιπώρηση, κατακραυγή και λασπολογία σε βάρος του θα εξισορροπήσει στα μάτια του Δίκαιου Κριτή τα όποια λάθη έκανε στη διαχείριση των οικονομικών της Μονής.

6. Συνδέει κι αυτός τα δεινά που προκαλεί η οικονομική κρίση στον Ελληνικό λαό με τον πνευματικό κατήφορο των τελευταίων ετών.

[smarti]

Γάμος και Μοναχισμός

[smarti]

Π. ΜΩΥΣΗΣ- ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ