Άγιος Νεομάρτυς Γεώργιος εξ Ιωαννίνων - 17 Ιανουαρίου

Βιογραφία των Αγίων και Γερόντων τις Εκκλησίας μας

Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές

Άβαταρ μέλους
marinam
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1018
Εγγραφή: Δευ Νοέμ 08, 2010 3:47 pm
Τοποθεσία: ΕΝ ΙΩΑΝΝΙΝΟΙΣ

Re: Άγιος Νεομάρτυς Γεώργιος εξ Ιωαννίνων - 17 Ιανουαρίου

Δημοσίευση από marinam »

Πολλά δεινά εξάλλου υπέφεραν οι Ιωαννίτες από την έλλειψη στρατώνα στην πόλη. Τόσο οι χριστιανοί όσο και οι σύνοικοι Εβραίοι αναγκάζονται να συγκατοικούν στα στενάχωρα σπίτια τους με τους Τούρκους στρατιώτες, που διακρίνονταν για την ακόλαστη συμπεριφορά τους.

Αλλά και η ανικανότητα και η σκληρότητα των διάδοχων του Ρεσίτ πασά, από «τον έκδοτον εις μέθην και μικροπρεπείς ενασχολήσεις» Ιμίν πασά μέχρι τον άμοιρο προσόντων και λίαν φιλοχρήματο Μαχμούτ πασά, τον «κακοηθέστατον και σκληροκάρδιον» νεανίσκο Χαλίν πασά και τον χριστιανομάστιγα Κεχαγιάμπεη επεσώρευαν πλήθος δυστυχίων στους χριστιανούς των Ιωαννίνων.

Φιλοξενούμενοι σε αρχοντόσπιτο των Ιωαννίνων, Τούρκοι στρατιώτες έρριψαν βέβηλα βλέμματα στα δυο κορίτσια της οικογένειας. Τα κορίτσια δεν υπέκυψαν στις ορέξεις των στρατιωτών, οι οποίοι διέδωσαν ότι οι δυο κόρες ήθελαν να αλλαξοπιστήσουν. Οι τελευταίες, για ν΄αποφύγουν τις πιέσεις και τον πιθανό εξαναγκασμό, κατέφυγαν στο Μητροπολιτικό Οίκο και ζήτησαν την προστασία του Μητροπολίτη. Εν τούτοις οι τουρκικές αρχές δεν δίστασαν να μεταβούν στην Μητρόπολη και ν΄αποσπάσουν τις δυο κόρες, οι οποίες όμως, μετά από παρέμβαση συνετών Τούρκων, αφέθηκαν ελεύθερες να επιστρέψουν στο σπίτι τους.

Ατυχώς όμως και η χριστιανική κοινότητα των Ιωαννίνων ήταν βαθιά διχασμένη. Σφοδροί οι ανταγωνισμοί στις εκλογές για την ανάδειξη των Επιτρόπων των 4 Εκκλησιών (Μητροπόλεως, Αρχιμανδρείου, Αγίου Νικολάου και Αγίας Μαρίνης) και του Νοσοκομείου, οι οποίοι διεχειρίζοντο και τα «Ελέη». Στις διαμάχες εμπλέκεται και ο εκάστοτε Μητροπολίτης Ιωαννίνων, είτε διότι είχε υποστηριχθεί από κάποια παράταξη, είτε διότι υποχρεώνονταν κάποτε να στηριχθεί σε μια από τις δυο αντιμαχόμενες παρατάξεις. Η εμφύλια σύγκρουση των Ιωαννιτών του έτους 1838 κατέληξε στην εκθρόνιση του Ιωαννίνων Ιωακείμ του Χίου (1835 - 1838).

Στο μέσον της έξαψης και της κορύφωσης της εμφύλιας διαμάχης των Ιωαννιτών ένα εξαιρετικό γεγονός σημάδεψε τη ζωή και την ιστορία της πόλεως: το μαρτύριο του Γεώργιου.

Ο Γεώργιος γεννήθηκε το 1808 στο Τσούρχλι, χωριό των Γρεβενών. Οι γονείς του, Κωνσταντίνος και Βασίλω, ασχολούνταν με την γεωργία και ήταν πάμπτωχοι. Σε ηλικία μόλις 8 ετών έχασε τους γονείς του και ζούσε πια με τον αδελφό και την αδελφή του.

Κατά τον καιρό της ανωμαλίας, μετά δηλαδή την πτώση του Αλή πασά, όταν αλβανικές συμμορίες περιέτρεχαν την Ήπειρο και την Δ. Μακεδονία, ο Γεώργιος, έρημος και απροστάτευτος, προσκολλήθηκε σε διάφορους αγάδες για να καταλήξει ως σεϊτζής (ιπποκόμος) του Χατζή Αβδουλά, αξιωματικού του Ιμίν πασά των Ιωαννίνων.


συνεχιζεται...
Μὴ χωρίσεις μὲ τῆς δόξης τῶν μαρτύρων σου γλυκύτατε Ἰησοῦ ὅτι τέτρωμαι τῆς σῆς ἀγάπης ἐγώ ἀλλὰ ἐνίσχυσον μὲ διὰ τὸ μέγα σου ἔλεος, Χριστέ * Τίς Θεὸς μέγας ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν; σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος * Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ Υἱὲ τοῦ Θεοῦ ἐλέησόν με
Άβαταρ μέλους
marinam
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1018
Εγγραφή: Δευ Νοέμ 08, 2010 3:47 pm
Τοποθεσία: ΕΝ ΙΩΑΝΝΙΝΟΙΣ

Re: Άγιος Νεομάρτυς Γεώργιος εξ Ιωαννίνων - 17 Ιανουαρίου

Δημοσίευση από marinam »

Στην υπηρεσία του Χότζα Αβδουλά, ο Γεώργιος, που ακολουθούσε τον αφέντη του και στις εκτός Ιωαννίνων μετακινήσεις του, παρέμεινε οκτώ περίπου χρόνια. Ο Αβδουλά είχε όλο τον καιρό να εκτιμήσει τον υπηρέτη του ως απλό, πράο, άκακο, αυθεντικό, ηθικά ακέραιο. Τον εμπιστεύτηκε και τον περιέβαλε με την στοργή και την αγάπη του. Δεν ενοχλούνταν ο Αβδουλά επειδή ο Γεώργιος ήταν χριστιανός, γιατι εκτιμούσε «την προς πάσαν σεμνήν υπηρεσίαν και οικονομίαν αρίστη αυτού ικανότητα», την οποία αναγνώριζαν και αυτοί οι συνάδελφοι του. Έτσι του επέτρεπε να εκτελεί ακώλυτα τα θρησκευτικά του καθήκοντα και να συχνάζει στους ναούς των Ιωαννίνων.

Όμως κατά την μετάβαση του Αβδουλά στο τέμενος γα την προσευχή της Παρασκευής, ο Γεώργιους προπορευόταν και όσο διαρκούσε η προσευχή, ανέμενε τον αφέντη του στο προαύλιο. Κατόπιν επέστρεφαν μαζί στο σπίτι…

Η ολοφάνερη εύνοια του Αβδουλά προς τον χριστιανό Γεώργιο προκάλεσε τη ζηλοφθονία των συνεπηρετών του, οι οποίοι δεν ανέχονταν ν ‘ ακούν το χριστιανικό του όνομα, γι’ αυτό τον αποκαλούσαν «γκιαβούρ Χασαν», δηλαδή άπιστο Χασάν. Έτσι, με τον καιρό και τη συνήθεια, εδραιώθηκε στους πολλούς η πίστη ότι ο Γεώργιος ήταν Μουσουλμάνος… φαίνεται ότι τα πράγματα δεν ήσαν τόσο απλά. Τον καιρό του Γεωργίου, όπως ματρυρεί ο Ιωαννίτης λόγιος Ν. Τσιγάρας, οι Τούρκοι χρησιμοποίησαν μια δόλια τακτική για να επιτύχουν την εξώμοση των Χριστιανών της Ηπείρου. Οι Τούρκοι αξιωματούχοι προσλάμβαναν ως υπηρέτες χριστιανούς τους οποίους, αμέσως με την πρόσληψη τους, έδιναν μουσουλμάνικο όνομα «προς αποφυγήν δήθεν διακρίσεων και αντιζηλιών». Σύμφωνα με άλλον Ηπειρώτη λόγιο, τον Β. Δ. Ζώτο Μολοττό, η διπλωματία των Τούρκων είχε διατάξει, περί το 1830, όλους τους αξιωματικούς που είχαν στην υπηρεσία τους χριστιανούς καταγόμενους από τις όμορες προς τότε ελληνικό κρατίδιο περιοχές της Ηπείρου, της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας, να τους εξισλαμίσουν «όπως μη έχωσιν οι Έλληνες απαιτήσεις των επαρχίων τούτων».

Έτσι, με την ψευδομαρτυρία των μουσουλμάνων ότι τάχα είχαν ασπαστεί τον μουσουλμανισμό, αλλά και με απειλές και υποσχέσεις, πέτυχαν να κερδίσουν «πολλούς ποταπούς το φρόνημα και την καρδίαν». Η τακτική αυτή, την οποία ακολούθησαν ακριβώς και στην περίπτωση του Γεωργίου, ήταν αποτελεσματική και το φαινόμενο του εξισλαμισμού έπαιρνε τη μορφή επιδημίας.

Ωστόσο ο Γεώργιος παρέμενε βαθύτατα χριστιανός μη παραλείποντας να εκτελεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα, όσο του το επέτρεπε η υπηρεσία του Αβδουλά. Φαίνεται μάλιστα ότι ο Γεώργιος παράλληλα προς τα χρέη του ιπποκόμου εκτελούσε και εκείνα του μάγειρα. Και ενώ είχε την δυνατότητα να σιτίζεται πλουσιοπάροχα, ο Γεώργιος, εγκρατής και σταθερός στην πίστη του, νήστευε κάθε Τετάρτη και Παρασκευή κι όλες τις μέρες όχι μόνο από κρέατα, αλλά και από ψάρια και λάδι.

Το 1836 ο Ιμίν πασάς έγινε για δεύτερη φορά ηγεμόνας των Ιωαννίνων. Μεταξύ των αξιωματικών του επιτελείου του και ο έμπιστος του Χατζή Αβδουλά με τον δικό του έμπιστο υπομίσθιο, τον Γεώργιο. Ήταν τότε που κάποιοι φίλοι του τον παρακίνησαν να αρραβωνιαθεί με μια ενάρετη Γιαννιώτισσα, την Ελένη.

Η Ελένη ήταν και αυτή ορφανή. Γονείς της, οι απλοί και άκακοι και «εις το άκρον ευσεβείς» Βασίλειος και Περιστέρα. Ο συναξαριστής μνημονεύει ιδιαίτερα την μητέρα της, Περιστέρα «όνομα και πράγμα». Ποτέ, λέει, δεν είχε μάθει η Ελένη το κακό κι ούτε ήθελε να το διαπράξει, κατά το παράδειγμα των γονέων της. Ο Βασίλειος και η Περιστέρα πεθαίνοντας και οι δυο άφησαν εκτός από την Ελένη και άλλα δυο παιδιά, τον Αλέξιο και τον Κωνσταντίνο. Την επιμέλεια, τη χειραγωγία και την καλή ανατροφή της Ελένης ανέλαβε ο θείος της μητέρας της και η αδελφή του Θεοφανώ.


συνεχιζεται...
Μὴ χωρίσεις μὲ τῆς δόξης τῶν μαρτύρων σου γλυκύτατε Ἰησοῦ ὅτι τέτρωμαι τῆς σῆς ἀγάπης ἐγώ ἀλλὰ ἐνίσχυσον μὲ διὰ τὸ μέγα σου ἔλεος, Χριστέ * Τίς Θεὸς μέγας ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν; σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος * Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ Υἱὲ τοῦ Θεοῦ ἐλέησόν με
Άβαταρ μέλους
fotis
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 4712
Εγγραφή: Δευ Σεπ 12, 2011 7:01 am
Τοποθεσία: ΑΓ.ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗΣ

Re: Διάφοροι βίοι Αγίων

Δημοσίευση από fotis »

Ο Άγιος Γεώργιος ο Νεομάρτυρας εξ Ιωαννίνων


Ο Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε το 1808 στο χωριό Τζούραλη της επαρχίας Γρεβενών από γονείς φτωχούς, τον Κωνσταντίνο και την Βασιλική, και λόγω της φτώχειας της οικογένειάς του έμεινε αγράμματος. Σε μικρή ηλικία απορφανίσθηκε και μετέβη στα Ιωάννινα, όπου έγινε ιπποκόμος του Χατζή Αβδουλά, αξιωματικού του Ιμίν Πασά, πλησίον του οποίου παρέμεινε επί οκτώ χρόνια.
Κατά τον Οκτώβριο του 1836 συκοφαντήθηκε από τους Τούρκους, ότι είχε εξισλαμισθεί κατά τα προηγούμενα χρόνια και επανήλθε στην ορθόδοξη πίστη. Προσαχθείς στο κριτήριο απολογήθηκε και με πνευματική ανδρεία απέδειξε ότι ουδέποτε έγινε αρνησίθρησκος. Μετά από αυτά και επειδή τον βρήκαν και απερίτμητο, απολύθηκε.
Αργότερα έλαβε σύζυγο, την Ελένη και προσλήφθηκε ως ιπποκόμος στον μουσελίμι των Φιλιατών επί του ηγεμόνος Ιωαννίνων Μουσταφά Πασά. Χρειάσθηκε όμως να μεταβεί και πάλι στα Ιωάννινα για ιδιωτικές του υποθέσεις. Εκεί, στις 12 Ιανουαρίου 1838, ημέρα Τετάρτη, ένας Οθωμανός τον συκοφάντησε και πάλι ότι προηγουμένως ήταν Τούρκος και τώρα είναι Χριστιανός. Αφού τον συνέλαβαν τον έκλεισαν στην φυλακή και τον εκβίαζαν να αλλαξοπιστήσει. Εκείνος παρέμεινε αμετάπειστος, ομολογώντας την πίστη του στον Χριστό.
Ο κλήρος και ο λαός των Ιωαννίνων μάταια προσπάθησαν να προλάβουν την άδικη απόφαση κατά του Γεωργίου και να τον πείσουν να δραπετεύσει από τη φυλακή και να φυγαδευτεί στην ελεύθερη Ελλάδα. Το μαρτύριο άρχισε.
Του τρυπούσαν τα νύχια με βελόνες και έβαζαν στα στήθη του μεγάλες πέτρες. Εκείνος υπέμενε γενναία λέγοντας : «Είμαι Χριστιανός». Στις 17 Ιανουαρίου, ημέρα Δευτέρα, ο Άγιος απαγχονίστηκε στην αγορά και δέχθηκε από τον Σταυρωθέντα Κύριο το στέφανο του μαρτυρίου.
Το ιερό λείψανό του παρέμεινε κρεμασμένο μέχρι τις 19 Ιανουαρίου και κατόπιν δωρίθηκε από τον Μουσταφά πασά στον Μητροπολίτη Ιωαννίνων Ιωακείμ, ο οποίος τον ενταφίασε με τιμές στο ιερό βήμα του μητροπολιτικού ναού του Αγίου Αθανασίου.
Επί του τάφου και στην οικία του Αγίου τελέσθηκαν πλείστα θαύματα. Στις 26 Οκτωβρίου 1971 έγινε η ανακομοιδή των ιερών λειψάνων αυτού, τα οποία εναπετέθησαν στο φερώνυμο ναό των Ιωαννίνων, όπου ήταν πριν η οικία του Αγίου.

Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Τον πανεύφημον Μάρτυν Χριστού Γεώργιον, Ιωαννίνων το κλέος και πολιούχον λαμπρών, εν ωδαΐς πνευματικαίς ανευφημήσωμεν ότι ενήθλησε στερρώς και κατήνεγκεν έχθρόν, του Πνεύματος τη δυνάμει και νυν απαύστως πρεσβεύει, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Ο υπομείνας,εις τέλος ούτος,σωθήσεται.
Άβαταρ μέλους
ΜΙΧΣ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 5035
Εγγραφή: Πέμ Φεβ 23, 2012 9:24 am

Re: Άγιος Νεομάρτυς Γεώργιος εξ Ιωαννίνων - 17 Ιανουαρίου

Δημοσίευση από ΜΙΧΣ »



Βαρυχειμωνιά είχε πλακώσει τέτοιες ημέρες   όχι πολλά χρόνια πριν   στην Δυτική Μακεδονία. Ήταν οι χρονιές  που "έψηναν" στα κάστανα την συμφωνία των Πρεσπών. 

Η Εγνατία οδός φρακαρισμένη στο χιόνι και μετά δυσκολίας γινόταν η κυκλοφορία με αλυσίδες.

Κάποιος αδελφός είχε μια υποχρέωση  στην όμορφη πόλη των Γρεβενών της Ελληνικοτάτης Μακεδονίας μας ( για να μην ξεχνιόμαστε ) και επέστρεφε στην Θεσσαλονίκη.

Λίγο έξω από τα Γρεβενά εκεί στον κόμβο με το χωριό του ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ που η παράδοση το θέλει γενέτειρα του Αγίου Νεομάρτυρος εξ Ιωαννίνων , σταμάτησε για να βάλει αλυσίδες.

Τα χέρια του είχαν παγώσει και δυσκολευόταν, αλλά μόλις σήκωσε τα μάτια μπροστά στο καπό, βλέπει ένα παλληκαράκι με λεπτό μουστακάκι να του χαμογελάει και να του προτείνει να τον βοηθήσει.

Πράγματι όλα τελείωσαν στο άψε - σβήσε.

Ευχαριστώντας το παλληκάρι αυτό, άκουσε να του λέει: 

" αν πας Θεσσαλονίκη, μπορείς να με πάρεις και εμένα , θέλω να πάω στον ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ για να τον προσκυνήσω."

Τάχασε ο οδηγός , το μυαλό του κατακλύστηκε από σκέψεις διάφορες 

"τόσες ώρες με έναν άγνωστο και που ξέρεις τι είναι και τι μπορεί να σου κάνει στην διαδρομή;"  

Βλέποντας όμως το καθαρό πρόσωπο του νέου δεν δίστασε να του πει:

- εντάξει παλληκάρι μου , ευκαιρία να προσκυνήσω και εγώ μαζί σου  την ΧΑΡΗ του ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. 

O νέος του συστήθηκε:

" με λένε Γιώργο και ασχολούμαι με άλογα στην περιοχή " 

Όλα γύρω παγωμένα αλλά το αυτοκίνητο τσουλούσε λες και ήταν πάνω σε ένα αερόστρωμα.

Και φυσικά η συζήτηση με τον νέο περιεστράφει γύρω από τα τότε τεκταινόμενα για το Σκοπιανό και τις αντιδράσεις του κόσμου.

Έλεγε, έλεγε ο οδηγός...είχε πιάσει όλους τους πολιτικούς και τους ανεβοκατέβαζε γενιές 14ερες.

Ο συνοδηγός τον άκουγε με προσοχή , κουνώντας το κεφάλι του , λες και επικροτούσε, ότι άκουγε από τον συνομιλητή του.

Αφού πέρασαν τις σήραγγες της Εγνατίας και στην μεγάλη κατηφοριά της Βέροιας ο νέος άρχισε να σταυροκοπιέται συνέχεια.

Καλά του λέει ο οδηγός 

-τι σε έπιασε ξαφνικά, για πόσες εκκλησίες και αγίους σταυροκοπιέσαι;, τον ρώτησε.

και ο νέος του απάντησε:

"η Βέροια είναι γεμάτη με πολλούς νεομάρτυρες από τα χρόνια της σκλαβιάς που δεν τους ξέρετε, αλλά για μένα είναι φίλοι μου"

Παράξενα πράγματα είπε μέσα του οδηγός και ξεκίνησε πάλι να του μιλάει για τους πολιτικούς που διαπραγματευόταν για την ονομασία της Μακεδονίας.

Αφού πέρασαν τον Κόμβο στο ΚΛΕΙΔΙ μπήκαν στην μεγάλη ευθεία προς την Θεσσαλονίκη.

Στέγνωσε το στόμα του οδηγού να μιλάει και σώπασε για λίγο, 

όταν  άκουσε τότε  τον συνοδηγό του να του αποκαλύπτει, ότι αυτό που άνοιξαν οι Σκοπιανοί με τους φίλους τους 

"θα το λύσει ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ, όταν ξαναεπιτεθούν οι τούρκοι στην Ελλάδα" 

Μόλις το παλληκάρι είπε την λέξη ¨τούρκοι¨ το πρόσωπο του έκανε συσπάσεις πόνου και κοιτούσε τα πόδια του.

- τι έχεις τον ρώτησε , σαστισμένος ο οδηγός

Αμίλητος ο νέος δίπλα του. 

Σε ένα φανάρι μέσα στην Θεσσαλονίκη έσκυψε ο οδηγός να δει τα πόδια του νέου που έδειχνε ότι πονάει.

και τι να δει ..

τα πάντα είχαν γεμίσει αίματα

- ΠΑΝΑΓΙΑ μου είπε ,να σε πάω σε κοντινό νοσοκομείο.

" όχι αδελφέ μου , δεν είναι τίποτε πάντα τέτοια μέρα ανοίγουν οι πληγές στα πόδια μου που μου έκαναν οι τούρκοι, να με πας στον ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ" του σύστησε.

-ποιοι τούρκοι και γιατί να μην τον πάω στο νοσοκομείο , αφού είμαι υπεύθυνος για την υγεία του; αναρωτήθηκε ο οδηγός για τα παράδοξα 

Τελικά τον έπεισε να τον πάει σε νοσοκομείο της πόλης. 

Εκείνη την στιγμή δεν μπορούσε να σκεφτεί τίποτε από όσα του είπε ο νέος για τους τούρκους, έβλεπε τα αίματα στις μοκέτες της θέσης του συνοδηγού και τρόμαζε με τις εικόνες αυτές.

Έξω από το νοσοκομείο μεταξύ της στάθμευσης των επειγόντων και μέχρι να φωνάξει ένα καροτσάκι , ο νέος είχε εξαφανιστεί από την θέση του συνοδηγού, ρώτησε , ξαναρώτησε σε όλο το νοσοκομείο , κανείς δεν είδε τον νέο αυτό , όπως τον περιέγραφε.

Πήγε και στον ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ αλλά και εκεί δεν τον βρήκε μόνο προσκύνησε τον ΑΓΙΟ στην λάρνακα του που μυρόβλυζε

Στο μυαλό του μπήκαν πάλι πολλοί λογισμοί

- τι παράξενα πράγματα είναι όλα αυτά , καλύτερα να μην τον έπαιρνα μαζί μου στο ταξίδι.

Μέχρι και στην αστυνομία σκέφτηκε να πάει και να καταγγείλει το συμβάν.

Το βράδυ αποκαμωμένος από τα γενόμενα, βλέπει τον νέο, συνταξιδευτή του κατ όναρ  να του λέει:

" - καλά έκανες κύριε Κώστα και με πήρες για την Θεσσαλονίκη. 

- πάντα τέτοιες μέρες πριν την γιορτή μου έρχομαι με άλλους νεομάρτυρες αδελφούς  και συναντούμε στην Θεσσαλονίκη τον ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ... πάνω στο μαρτύριο του στηρίχτηκαν και τα δικά μας μαρτύρια για τον ΧΡΙΣΤΟ.

- είμαι ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ο εξ Ιωαννίνων που με κρέμασαν  οι τούρκοι κτυπώντας αλύπητα πρώτα τα πόδια μου , σέρνοντας με.

- από τα αίματα που είδες, θα μείνει ένα μόνο μικρό σημείο πάνω στην μοκέτα ξεραμένο αίμα, να το κόψεις και  είναι το δώρο που σου κάνω για το ταξίδι που μου χάρισες.

- όλα θα γίνουν κατά το ΑΓΙΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ  για την πατρίδα και μην ανησυχείς , έχουν γνώση οι φύλακες.  

-αυτά τα αίματα μας θα τρομάξουν  τους τούρκους που θα ξαναέλθουν με τις πλάτες άλλων"

+Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον, Τριάς Αγία, δόξα σοι.
Άβαταρ μέλους
nickzark
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 4403
Εγγραφή: Τετ Μαρ 02, 2011 10:19 am
Τοποθεσία: Νικόλαος@θεσσαλονίκη

Re: Άγιος Νεομάρτυς Γεώργιος εξ Ιωαννίνων - 17 Ιανουαρίου

Δημοσίευση από nickzark »

Θαυμαστός είσαι Κύριε
Απάντηση

Επιστροφή στο “Βίοι Αγίων και Γερόντων”