Άγιος Νεομάρτυς Γεώργιος εξ Ιωαννίνων - 17 Ιανουαρίου

Βιογραφία των Αγίων και Γερόντων τις Εκκλησίας μας

Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές

angieholi
Συντονιστής
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 3227
Εγγραφή: Τρί Μάιος 05, 2009 5:25 pm
Τοποθεσία: Αγγελική@Αθήνα

Άγιος Νεομάρτυς Γεώργιος εξ Ιωαννίνων - 17 Ιανουαρίου

Δημοσίευση από angieholi »

Μαρτύρησε στις 17 Ιανουαρίου 1838 στα Ιωάννινα
Neomartis Georgios.jpg
Ο άγιος νεομάρτυς Γεώργιος, ο πολιούχος των Ιωαννίνων , καταγόταν από ένα χωριό των Γρεβενών, το οποίο ονομαζόταν Τζούρχλη, σήμερα Άγιος Γεώργιος.

Ήταν φτωχός και αγράμματος άνθρωπος
. Σε ηλικία οκτώ ετών έμενε ορφανός. Και από τους δύο γονείς του. Όταν μεγάλωσε εργαζόταν ως ιπποκόμος σε κάποιον τούρκο αγά. Οι Τούρκοι, όπως συνήθιζαν, δεν τον αποκαλούσαν με το όνομά του αλλά Γκιαούρ Χασάν.

Το έτος 1836 ο αγάς, τον οποίο υπηρετούσε ο άγιος, εγκαταστάθηκε για υπηρεσιακούς λόγους στα Ιωάννινα. Εκεί στα Ιωάννινα ο άγιος αρραβωνιάστηκε με μια νέα ονόματι Ελένη, ορφανή και αυτή από γονείς, πτωχή υλικά αλλά πλούσια ψυχικά. Κάποιος Χότζας, ο οποίος γνώριζε τον άγιο και άκουγε να τον φωνάζουν Γκιαούρ Χασάν παραξενεύτηκε που αρραβωνιάστηκε Χριστιανή και τον κατηγόρησε στο δικαστήριο πως ενώ είναι μουσουλμάνος παντρεύεται Χριστιανή. Μπροστά στο δικαστήριο ο άγιος ομολόγησε πως είναι Χριστιανός. Ο δικαστής δεν πείστηκε και τον έστειλε στον βεζύρη, όπου ανακρινόμενος ο άγιος ομολόγησε ξανά τη χριστιανική του πίστη. Ο βεζύρης μάλιστα κάλεσε και τον αφέντη του αγίου, ο οποίος επιβεβαίωσε την χριστιανική του ιδιότητα, πράγμα το οποίο καταγράφηκε στον κώδικα του δικαστή, πως είναι Χριστιανός. Μετά το γεγονός αυτό έκανε τον γάμο του με την Ελένη.

Στο μεταξύ ο αφέντης του μετατέθηκε στην Προύσα της Μ. Ασίας, όπου αρχικά τον ακολούθησε, αργότερα όμως επέστρεψε στα Ιωάννινα. Προσκολλήθηκε σε κάποιον αγά πάλι ως ιπποκόμος. Όταν έφυγε και αυτός ο άγιος δεν τον ακολούθησε αλλά παρέμεινε με την οικογένειά του, διότι στο μεταξύ η σύζυγός του γέννησε γιό τον οποίο βάπτισαν με το όνομα Ιωάννη.

Κάποια μέρα ο άγιος πηγαίνοντας στην αγορά για αναζήτηση εργασίας συνάντησε εκείνον τον Χότζα που τον είχε κατηγορήσει. Μόλις τον είδε εκείνος αμέσως τον άρπαξε και του λέει :
- Μέχρι πότε θα παίζεις με την πίστη ; Ή Τούρκος ή Χριστιανός ;

Ο άγιος του ζητούσε να τον αφήσει, έτυχε μάλιστα να περνά εκείνη την ώρα ο κουνιάδος του, ο οποίος προσπαθούσε να τον βγάλει από τα χέρια του χότζα.

Εξαιτίας της φασαρίας στο μεταξύ μαζεύτηκαν και άλλοι Τούρκοι και Ρωμιοί. Απέναντι ακριβώς ήταν το σπίτι του πασά, ο οποίος βλέποντας τη φασαρία έστειλε ανθρώπους του και τους έφεραν μπροστά του. Ο χότζας κατηγόρησε τον άγιο πως, ενώ ήταν τούρκος, τώρα έγινε Χριστιανός. Στη σχετική ερώτηση του πασά ο άγιος απάντησε με πολύ θάρρος, Χριστιανός γεννήθηκα και Χριστιανός θα πεθάνω. Ο πασάς τότε τον έστειλε στον δικαστή.

Ο δικαστής μολονότι γνώριζε την υπόθεση ρώτησε τον άγιο:
- Χριστιανός είσαι εσύ ;
Στην καταφατική απάντηση του αγίου του λέει πάλι:
- Κάποτε ήσουν Χριστιανός αλλά τώρα είσαι Τούρκος.
- Όχι, όχι, του απάντησε ο άγιος, Χριστιανός είμαι καθώς κι εσύ το ξέρεις και είναι περασμένο και στα χαρτιά σου.
- Ναι, του λέει ο δικαστής, αλλά τότε ήταν ένας ο μάρτυρας ,τώρα όμως μαρτυρούν πολλοί πως είσαι Τούρκος. Σύμφωνα με τη μαρτυρία τους, ένα από τα δύο πρέπει να κάμεις, ή να γίνεις Τούρκος ή να θανατωθείς.
- Κάνε ό,τι θέλεις ,ήταν η απάντηση του αγίου.

Τότε , αφού τον ήλεγξαν αν του είχαν κάνει περιτομή και δεν βρήκαν τίποτε , τον οδήγησαν στον ανθύπατο. Μετά από νέα ανάκριση και ομολογία τον έκλεισαν στη φυλακή. Εκεί βρίσκονταν δύο Χριστιανοί από τη Βούρμπιανη, οι οποίοι τον ρώτησαν για την υπόθεσή του και, όταν έμαθαν πως ήταν για την πίστη, τον παρότρυναν να μείνει σταθερός και αν χρειαστεί να μαρτυρήσει ακόμη.

Την άλλη μέρα τον οδήγησαν πάλι στον δικαστή, ο οποίος με τους παρακαθημένους του τον προέτρεπε να εξισλαμισθεί. Ο άγιος έμενε σταθερός λέγοντας:
- Χριστιανός και Χριστιανός πεθαίνω.

Τον οδήγησαν τότε πάλι στη φυλακή, τον ξάπλωσαν, κάτω του έβαλαν τα πόδια στο τιμωρητικό ξύλο και πάνω του τοποθέτησαν μια πλάκα βάρους πενήντα οκάδων περίπου. Ο άγιος κοιμήθηκε σαν να ήταν σκεπασμένος με πάπλωμα. Το πρωί τον ρωτούσαν οι άλλοι φυλακισμένοι:
- πώς πέρασες τη νύχτα, αδελφέ; εμείς φοβηθήκαμε μήπως πεθάνεις από το βάρος της πλάκας.
- Δεν κατάλαβα τίποτα, τους απάντησε ο άγιος, μάλιστα είδα και όνειρο, ένα νέο ασπροφορεμένο που μου είπε:"μη φοβάσαι, Γεώργιε."

Τον οδήγησαν και πάλι στο δικαστήριο, όπου ο άγιος ομολόγησε για τρίτη φορά τον Χριστό.
- Ήρθε η ώρα να βγάλω απόφαση, του λέει ο δικαστής, να καταδικαστείς.
Χωρίς να φοβηθεί ο άγιος, με πολύ θάρρος του απάντησε:
- Κάνε ό,τι θέλεις, δεν φοβούμαι τίποτε, όχι μια απόφαση μα εκατό να βγάλεις.

Βλέποντας την γενναιότητά του ο δικαστής για μια στιγμή σκέφτηκε να τον ελευθερώσει ,όμως ο τουρκικός όχλος φώναζε να θανατωθεί ως υβριστής του Ισλάμ.

Έτσι εκδόθηκε καταδικαστική απόφαση. Την ώρα εκείνη,λένε, μια μεγάλη αστραπή έσκισε τον ουρανό, συνοδευόμενη από ένα τρομερό κρότο ενώ συγχρόνως έγινε αναβρασμός στη λίμνη ώστε οι άνθρωποι φοβήθηκαν.

Οι Μητροπολίτες Ιωαννίνων, Άρτης και Γρεβενών προσπάθησαν με την παρέμβασή τους να τον ελευθερώσουν αλλά δεν κατάφεραν τίποτα.

Μέχρι να γίνει η εκτέλεση έκλεισαν τον Γεώργιο στη φυλακή, όπου δεν σταμάτησαν να τον ενοχλούν οι Τούρκοι με διαφόρους απεσταλμένους τους να αρνηθεί τον Χριστό. Από την άλλη μεριά οι Χριστιανοί φυλακισμένοι τον στήριζαν και τον παρακινούσαν να μείνει σταθερός στην πίστη, ώστε υπομένοντας λίγο πόνο να βρεθεί κοντά στον Χριστό.

Την άλλη μέρα, εορτή του Αγίου Αντωνίου, οι δήμιοι τον οδήγησαν στον τόπο της εκτέλεσης.

Ο άγιος δόξασε τον Θεό και χάρηκε που τον αξίωνε να μαρτυρήσει για το όνομά Του.

Ήταν θαυμαστό να τον βλέπει κανένας πως έτρεχε με πόση χαρά και αγαλλίαση, σα να μην πατούσε στη γη, λες και πετούσε στον αέρα. Το πρόσωπό του κυριολεκτικά άστραφτε από χαρά.

Όταν έφθασαν στον τόπο της εκτέλεσης, στην πύλη του φρουρίου, ομολόγησε για τελευταία φορά:
- Χριστιανός είμαι, προσκυνώ τον Χριστό μου και την Δέσποινά μου Θεοτόκο.

Παρακάλεσε τους δημίους να του λύσουν τα χέρια, έκανε το σημείο του σταυρού και φώναξε προς τους Χριστιανούς:
- Συγχωρέστε με αδελφοί και ο Θεός να σας συγχωρήσει.
Κι όπως έλεγε αυτά, τον απαγχόνισαν. Ήταν τριάντα ετών.

Το λείψανό του έμεινε τρία μερόνυχτα, κατά τη συνήθεια, κρεμασμένο. Κάθε νύχτα ερχόταν ουράνιο φως και τον περιέβαλε. Μετά τις τρεις ημέρες , ύστερα από παράκληση του συλλόγου των ιπποκόμων, δόθηκε άδεια ταφής.

Μετέφεραν το άγιο λείψανο στον Μητροπολιτικό ναό του Αγίου Αθανασίου, όπου ήσαν συγκεντρωμένοι οι Μητροπολίτες, ο κλήρος και πλήθος Χριστιανών.

Αφού το ετοίμασαν για την ταφή στο παρεκκλήσιο της Αγίας Μαρίνης έψαλαν την ακολουθία με δάκρυα συγκίνησης και χαράς. Το ενταφίασαν στην αυλή, στην βόρεια πλευρά του ναού.

Αργότερα χτίστηκε παρεκκλήσιο που περιέβαλε τον τάφο.

Αμέσως ακολούθησαν άπειρα και καταπληκτικά θαύματα.

Το έτος 1975 έγινε η ανακομιδή των λειψάνων, τα οποία ευρίσκονται στον νεόδμητο ναό προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου του Νεομάρτυρος.

http://vatopaidi.wordpress.com/2010/01/ ... %BF%CF%82/

Ἀπολυτίκιον
Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.
Τον πανεύφημον Μάρτυν Χριστού Γεώργιον, Ιωαννίνων το κλέος και πολιούχον λαμπρών, εν ωδαΐς πνευματικαϊς άνευφημήσωμεν ότι ένήθλησε στερρώς και κατήνεγκεν έχθρόν, του Πνεύματος τη δυνάμει και νυν άπαύστως πρεσβεύει, έλεηθήναι τάς ψυχάς ημών.
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
Φώς στους μοναχούς είναι οι Άγγελοι... και φώς στους κοσμικούς οι Μοναχοί...
Domna
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6147
Εγγραφή: Τετ Μαρ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Γερμανία
Επικοινωνία:

Ο Άγιος Νεομάρτυς Γεώργιος εξ Ιωαννίνων

Δημοσίευση από Domna »

Ο Άγιος Νεομάρτυς Γεώργιος εξ Ιωαννίνων
17 Ιανουαρίου, 2010 — VatopaidiFriend


Μαρτύρησε στις 17 Ιανουαρίου 1838 στα Ιωάννινα

Ο άγιος νεομάρτυς Γεώργιος, ο πολιούχος των Ιωαννίνων , καταγόταν από ένα χωριό των Γρεβενών, το οποίο ονομαζόταν Τζούρχλη, σήμερα Άγιος Γεώργιος.

Ήταν φτωχός και αγράμματος άνθρωπος . Σε ηλικία οκτώ ετών έμενε ορφανός. Και από τους δύο γονείς του. Όταν μεγάλωσε εργαζόταν ως ιπποκόμος σε κάποιον τούρκο αγά .Οι Τούρκοι ,όπως συνήθιζαν, δεν τον αποκαλούσαν με το όνομά του αλλά Γκιαούρ Χασάν.

Το έτος 1836 ο αγάς, τον οποίο υπηρετούσε ο άγιος, εγκαταστάθηκε για υπηρεσιακούς λόγους στα Ιωάννινα. Εκεί στα Ιωάννινα ο άγιος αρραβωνιάστηκε με μια νέα ονόματι Ελένη, ορφανή και αυτή από γονείς, πτωχή υλικά αλλά πλούσια ψυχικά. Κάποιος Χότζας , ο οποίος γνώριζε τον άγιο και άκουγε να τον φωνάζουν Γκιαούρ Χασάν παραξενεύτηκε που αρραβωνιάστηκε Χριστιανή και τον κατηγόρησε στο δικαστήριο πως ενώ είναι μουσουλμάνος παντρεύεται Χριστιανή. Μπροστά στο δικαστήριο ο άγιος ομολόγησε πως είναι Χριστιανός. Ο δικαστής δεν πείστηκε και τον έστειλε στον βεζύρη , όπου ανακρινόμενος ο άγιος ομολόγησε ξανά τη χριστιανική του πίστη. Ο βεζύρης μάλιστα κάλεσε και τον αφέντη του αγίου, ο οποίος επιβεβαίωσε την χριστιανική του ιδιότητα, πράγμα το οποίο καταγράφηκε στον κώδικα του δικαστή, πως είναι Χριστιανός. Μετά το γεγονός αυτό έκανε τον γάμο του με την Ελένη.

Στο μεταξύ ο αφέντης του μετατέθηκε στην Προύσα της Μ. Ασίας, όπου αρχικά τον ακολούθησε, αργότερα όμως επέστρεψε στα Ιωάννινα. Προσκολλήθηκε σε κάποιον αγά πάλι ως ιπποκόμος. Όταν έφυγε και αυτός ο άγιος δεν τον ακολούθησε αλλά παρέμεινε με την οικογένειά του , διότι στο μεταξύ η σύζυγός του γέννησε γιό τον οποίο βάπτισαν με το όνομα Ιωάννη.

Κάποια μέρα ο άγιος πηγαίνοντας στην αγορά για αναζήτηση εργασίας συνάντησε εκείνον τον Χότζα που τον είχε κατηγορήσει. Μόλις τον είδε εκείνος αμέσως τον άρπαξε και του λέει :

Μέχρι πότε θα παίζεις με την πίστη ; Ή Τούρκος ή Χριστιανός ;

Ο άγιος του ζητούσε να τον αφήσει, έτυχε μάλιστα να περνά εκείνη την ώρα ο κουνιάδος του, ο οποίος προσπαθούσε να τον βγάλει από τα χέρια του χότζα.

Εξαιτίας της φασαρίας στο μεταξύ μαζεύτηκαν και άλλοι Τούρκοι και Ρωμιοί. Απέναντι ακριβώς ήταν το σπίτι του πασά , ο οποίος βλέποντας τη φασαρία έστειλε ανθρώπους του και τους έφεραν μπροστά του. Ο χότζας κατηγόρησε τον άγιο πως, ενώ ήταν τούρκος, τώρα έγινε Χριστιανός. Στη σχετική ερώτηση του πασά ο άγιος απάντησε με πολύ θάρρος, Χριστιανός γεννήθηκα και Χριστιανός θα πεθάνω. Ο πασάς τότε τον έστειλε στον δικαστή.

Ο δικαστής μολονότι γνώριζε την υπόθεση ρώτησε τον άγιο: Χριστιανός είσαι εσύ ;

Στην καταφατική απάντηση του αγίου του λέει πάλι : Κάποτε ήσουν Χριστιανός αλλά τώρα είσαι Τούρκος.

Όχι, όχι, του απάντησε ο άγιος, Χριστιανός είμαι καθώς κι εσύ το ξέρεις και είναι περασμένο και στα χαρτιά σου.

Ναι, του λέει ο δικαστής, αλλά τότε ήταν ένας ο μάρτυρας ,τώρα όμως μαρτυρούν πολλοί πως είσαι Τούρκος. Σύμφωνα με τη μαρτυρία τους , ένα από τα δύο πρέπει να κάμεις , ή να γίνεις Τούρκος ή να θανατωθείς.

Κάνε ό,τι θέλεις ,ήταν η απάντηση του αγίου.

Τότε , αφού τον ήλεγξαν αν του είχαν κάνει περιτομή και δεν βρήκαν τίποτε , τον οδήγησαν στον ανθύπατο. Μετά από νέα ανάκριση και ομολογία τον έκλεισαν στη φυλακή. Εκεί βρίσκονταν δύο Χριστιανοί από τη Βούρμπιανη, οι οποίοι τον ρώτησαν για την υπόθεσή του και ,όταν έμαθαν πως ήταν για την πίστη, τον παρότρυναν να μείνει σταθερός και αν χρειαστεί να μαρτυρήσει ακόμη.

Την άλλη μέρα τον οδήγησαν πάλι στον δικαστή, ο οποίος με τους παρακαθημένους του τον προέτρεπε να εξισλαμισθεί. Ο άγιος έμενε σταθερός λέγοντας : Χριστιανός και Χριστιανός πεθαίνω.

Τον οδήγησαν τότε πάλι στη φυλακή, τον ξάπλωσαν, κάτω του έβαλαν τα πόδια στο τιμωρητικό ξύλο και πάνω του τοποθέτησαν μια πλάκα βάρους πενήντα οκάδων περίπου. Ο άγιος κοιμήθηκε σαν να ήταν σκεπασμένος με πάπλωμα. Το πρωί τον ρωτούσαν οι άλλοι φυλακισμένοι : πώς πέρασες τη νύχτα, αδελφέ ; εμείς φοβηθήκαμε μήπως πεθάνεις από το βάρος της πλάκας.

Δεν κατάλαβα τίποτα, τους απάντησε ο άγιος, μάλιστα είδα και όνειρο, ένα νέο ασπροφορεμένο που μου είπε : μη φοβάσαι, Γεώργιε.

Τον οδήγησαν και πάλι στο δικαστήριο, όπου ο άγιος ομολόγησε για τρίτη φορά τον Χριστό.

Ήρθε η ώρα να βγάλω απόφαση, του λέει ο δικαστής, να καταδικαστείς.

Χωρίς να φοβηθεί ο άγιος, με πολύ θάρρος του απάντησε:

Κάνε ό,τι θέλεις, δεν φοβούμαι τίποτε, όχι μια απόφαση μα εκατό να βγάλεις.

Βλέποντας την γενναιότητά του ο δικαστής για μια στιγμή σκέφτηκε να τον ελευθερώσει ,όμως ο τουρκικός όχλος φώναζε να θανατωθεί ως υβριστής του Ισλάμ.

Έτσι εκδόθηκε καταδικαστική απόφαση. Την ώρα εκείνη ,λένε, μια μεγάλη αστραπή έσκισε τον ουρανό, συνοδευόμενη από ένα τρομερό κρότο ενώ συγχρόνως έγινε αναβρασμός στη λίμνη ώστε οι άνθρωποι φοβήθηκαν.

Οι Μητροπολίτες Ιωαννίνων , Άρτης και Γρεβενών προσπάθησαν με την παρέμβασή τους να τον ελευθερώσουν αλλά δεν κατάφεραν τίποτα.

Μέχρι να γίνει η εκτέλεση έκλεισαν τον Γεώργιο στη φυλακή, όπου δεν σταμάτησαν να τον ενοχλούν οι Τούρκοι με διαφόρους απεσταλμένους τους να αρνηθεί τον Χριστό. Από την άλλη μεριά οι Χριστιανοί φυλακισμένοι τον στήριζαν και τον παρακινούσαν να μείνει σταθερός στην πίστη, ώστε υπομένοντας λίγο πόνο να βρεθεί κοντά στον Χριστό.

Την άλλη μέρα, εορτή του Αγίου Αντωνίου, οι δήμιοι τον οδήγησαν στον τόπο της εκτέλεσης.

Ο άγιος δόξασε τον Θεό και χάρηκε που τον αξίωνε να μαρτυρήσει για το όνομά Του.

Ήταν θαυμαστό να τον βλέπει κανένας πως έτρεχε , με πόση χαρά και αγαλλίαση, σα να μην πατούσε στη γη, λες και πετούσε στον αέρα. Το πρόσωπό του κυριολεκτικά άστραφτε από χαρά.

Όταν έφθασαν στον τόπο της εκτέλεσης , στην πύλη του φρουρίου, ομολόγησε για τελευταία φορά : Χριστιανός είμαι, προσκυνώ τον Χριστό μου και την Δέσποινά μου Θεοτόκο.

Παρακάλεσε τους δημίους να του λύσουν τα χέρια, έκανε το σημείο του σταυρού και φώναξε προς τους Χριστιανούς : Συγχωρέστε με , αδελφοί και ο Θεός να σας συγχωρήσει. Κι όπως έλεγε αυτά ,τον απαγχόνισαν. Ήταν τριάντα ετών.

Το λείψανό του έμεινε τρία μερόνυχτα, κατά τη συνήθεια, κρεμασμένο. Κάθε νύχτα ερχόταν ουράνιο φως και τον περιέβαλε. Μετά τις τρεις ημέρες ,ύστερα από παράκληση του συλλόγου των ιπποκόμων , δόθηκε άδεια ταφής.

Μετέφεραν το άγιο λείψανο στον Μητροπολιτικό ναό του Αγίου Αθανασίου, όπου ήσαν συγκεντρωμένοι οι Μητροπολίτες, ο κλήρος και πλήθος Χριστιανών.

Αφού το ετοίμασαν για την ταφή στο παρεκκλήσιο της Αγίας Μαρίνης έψαλαν την ακολουθία με δάκρυα συγκίνησης και χαράς. Το ενταφίασαν στην αυλή, στην βόρεια πλευρά του ναού.

Αργότερα χτίστηκε παρεκκλήσιο που περιέβαλε τον τάφο.

Αμέσως ακολούθησαν άπειρα και καταπληκτικά θαύματα.

Το έτος 1975 έγινε η ανακομιδή των λειψάνων, τα οποία ευρίσκονται στον νεόδμητο ναό προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου του Νεομάρτυρος.

http://vatopaidi.wordpress.com/2010/01/ ... %BF%CF%82/

http://apantaortodoxias.blogspot.com/20 ... _3749.html
Ο αληθινός χριστιανός έχει τρία γνωρίσματα:
1. Διαβάζει τον Λόγο του Θεού (Αγία Γραφή).
2. Τον εφαρμόζει στη ζωή του.
3. Φροντίζει να τον διαδίδει για να σώζονται και οι άλλοι και να γίνονται κοινωνοί του θαύματος που έζησε.
Άβαταρ μέλους
marinam
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1018
Εγγραφή: Δευ Νοέμ 08, 2010 3:47 pm
Τοποθεσία: ΕΝ ΙΩΑΝΝΙΝΟΙΣ

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΕΞ ΙΩΑΝΙΝΝΩΝ

Δημοσίευση από marinam »

Άγιος Γεώργιος ο Νέος εξ Ιωαννίνων

Άγιος που εορτάζει στις: 17/01/2011

Βιογραφία
Ο Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε το 1808 μ.Χ. στο χωριό Τζούρχλι (ή Τζούραλη) της επαρχίας Γρεβενών (σήμερα φέρει την ονομασία Άγιος Γεώργιος), από γονείς φτωχούς γεωργούς, τον Κωνσταντίνο και τη Βασίλω. Ο Γεώργιος, επειδή οι γονείς του ήταν φτωχοί, παρέμεινε αγράμματος. Ορφάνεψε σε παιδική ηλικία και πήγε στα Ιωάννινα, όπου έγινε Ιπποκόμος του Χατζή Αβδουλά, αξιωματικού του Ιμίν πασά, στον οποίο και παρέμεινε για οκτώ χρόνια.

Κατά τον Οκτώβριο του 1836 μ.Χ. συκοφαντήθηκε από εχθρούς του Τούρκους, ότι δήθεν, προηγουμένως εξισλαμίστηκε και κατόπιν επανήλθε στη χριστιανική θρησκεία. Μπροστά στον κριτή ο Γεώργιος απολογήθηκε με θάρρος και απέδειξε ότι ποτέ δεν έγινε αρνησίθρησκος. Έτσι, αφού βρέθηκε και απερίτμητος τον άφησαν ελεύθερο.

Αργότερα πήρε σύζυγο ονόματι Ελένη και στις 30 Δεκεμβρίου του 1837 μ.Χ. γεννήθηκε το παιδί τους, που 8 μέρες μετά, στις 7 Ιανουαρίου, εορτή του Προδρόμου, βαπτίστηκε και, λόγω της ημέρας, έλαβε το όνομα Ιωάννης.

Στην συνέχεια, ο Γεώργιος, προσλήφθηκε Ιπποκόμος του μουσελίμη Φιλιατών και πήγε στην πόλη αυτή. Κατόπιν με άδεια του αφέντη του, ήλθε στα Ιωάννινα για δικές του υποθέσεις, όπου την 12η Ιανουαρίου 1838 μ.Χ., ημέρα Τετάρτη, κάποιος Οθωμανός τον συκοφάντησε ότι δήθεν ήταν προηγουμένως Τούρκος και ξανάγινε χριστιανός. Έτσι συνελήφθη, φυλακίστηκε και με τη βία οι Τούρκοι προσπαθούσαν να τον αλλαξοπιστήσουν. Ο Γεώργιος όμως, παρέμεινε αμετάπειστος, ομολογώντας τον Χριστό. Μάταια λαός και κλήρος προσπαθούσαν να τον πείσουν να δραπετεύσει από τη φυλακή. Αυτός επέμενε να μαρτυρήσει για τον Χριστό. Τρεις φορές που οδηγήθηκε στον κριτή, συνεχώς ομολογούσε την πίστη του.

Έτσι τη Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 1838 μ.Χ., ο Γεώργιος απαγχονίστηκε στην αγορά. Τρεις ημέρες έμεινε κρεμασμένος στην αγχόνη και στο διάστημα αυτό κάθε βράδυ ένα ουράνιο φως έλαμπε στο κεφάλι του. Από την ώρα δε εκείνη ένας καταιγισμός θαυμάτων πλημμύρισε την πόλη. Πλήθος παραλύτων και πασχόντων από ποικίλες ασθένειες προστρέχοντας στον άγιο λάμβαναν τη θεραπεία τους. Ακόμη και «μια Τούρκα (Τουρκάλα) άρπαξε την κάλτσα από το πόδι του αγίου και έτρεξεν εις μίαν άρρωστη Τούρκα, ήτις εθεραπεύθη αμέσως». Γι’ αυτό και στις εικόνες ο άγιος εικονίζεται κρεμασμένος και φορώντας κάλτσα μόνο στο ένα πόδι, η πρώτη μάλιστα εικόνα του φιλοτεχνήθηκε 13 μόλις ημέρες μετά το μαρτύριό του. Έπειτα, το λείψανο του, δωρήθηκε από τον Μουσταφά πασά στον Μητροπολίτη Ιωαννίνων Ιωακείμ και τάφηκε με τιμές δίπλα στο ιερό Βήμα του Μητροπολιτικού ναού του Αγίου Αθανασίου.

Την 26η Οκτωβρίου 1971 μ.Χ. έγινε η ανακομιδή των Ιερών λειψάνων του Αγίου, στο ναό που έφερε το όνομα του και κτίστηκε στον τόπο που πριν ήταν το σπίτι του. Ο Άγιος τιμάται και στην Κέρκυρα στην «Παναγία των ξένων», όπου εικονίζεται ως νεαρός φουστανελοφόρος.

Ἀπολυτίκιον *
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὸν πανεύφημον Μάρτυν Χριστοῦ Γεώργιον, Ἰωαννίνων τὸ κλέος καὶ πολιοῦχον λαμπρόν, ἐν ᾠδαῖς πνευματικαῖς ἀνευφημήσωμεν· ὅτι ἐνήθλησε στερρῶς, καὶ κατήνεγκεν ἐχθρόν, τοῦ Πνεύματος τῇ δυνάμει· καὶ νῦν ἀπαύστως πρεσβεύει, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Εὐκλεῶς ἀγάλλεται μεγαλαυχοῦσα, τῇ σεπτῇ ἀθλήσει σου, δι’ ἧς ἡ πόλις θησαυρόν, Ἰωαννίνω ἐκτήσατο, τῶν ἱερῶν σου Λειψάνων Γεώργιε.

Μεγαλυνάριον
Χαίροις τῆς Ἠπείρου θεῖος πυρσός, καὶ Ἰωαννίνων, ἀντιλήπτωρ καὶ ἀρωγός· χαίροις τῶν θαυμάτων, ἀκένωτος χειμάρρους, Γεώργιε παμμάκαρ, ἡμῶν βοήθεια.

*υπάρχει μια διαφορά την οποία παρατήρησα και σήμερα στην Θεία Λειτουργία, αλλά το είδα και το επιβεβαίωσα και σε μια εικόνα πλαστικοποιημένη μικρή που υπάρχει στον Ιερό Ναό στην Πλατεία Πάργης και μπορούν να πάρουν οι πιστοί που αφορά το Απολυτίκιον. Η διαφορά είναι … το κλέος και πολυούχον στερρόν, άσμασιν εγκωμίων ανευφημήσωμεν… …ότι ενήθλησε λαμπρώς … …πρεσβεύει υπέρ των ψυχών…

δηλαδή : Τὸν πανεύφημον Μάρτυν Χριστοῦ Γεώργιον, Ἰωαννίνων τὸ κλέος καὶ πολιοῦχον στερρόν, άσμασιν εγκωμίων ανευφημήσωμεν· ὅτι ἐνήθλησε λαμπρώς, καὶ κατήνεγκεν ἐχθρόν, τοῦ Πνεύματος τῇ δυνάμει· καὶ νῦν ἀπαύστως πρεσβεύει, υπέρ των ψυχών ἡμῶν.

Δεν γνωρίζω για ποιόν λόγο στο site είναι διαφορετικά γραμμένο από ότι υπάρχει στην εικόνα και από ότι άκουσα σήμερα στην Θεία Λειτουργία, το οποίο είναι και το σωστό Απολυτίκιον.

Πηγή: http://www.saint.gr/1663/saint.aspx

Επίσης αυτό που έχω ακούσει στον Ναό λίγο πριν την Αρτοκλασία 16 του Ιανουαρίου, είναι ότι πριν τον πιάσουν οι Τούρκοι, κοιμόταν για 2 μέρες και δεν μπορούσαν να τον ξυπνήσουν. Όταν σηκώθηκε ζήτησε από την σύζυγό του την καλή φορεσιά του (στολή), ντύθηκε, αρματώθηκε που λέμε εδώ στα Γιάννενα όπως άρμοζε τον καιρό εκείνο, τους φίλησε, πήγε έως την πόρτα, γύρισε ξανά φίλησε και την γυναίκα του και το παιδί και έφυγε. Εκείνη την μέρα τον πιάσανε οι Τούρκοι και οδηγήθηκε στην φυλακή. Και κατά την διάρκεια της νύχτας που ήταν φυλακισμένος, στο διπλανό κελί ήταν και κάποιος άλλος, κάθε βράδυ ο Αι Γιώργης κοιμόταν ενώ είχαν προηγηθεί βασανιστήρια, και όταν ξύπναγε το πρωί ο άλλος κρατούμενος απορούσε πως κοιμάται με τόσο πόνο που του είχαν προκαλέσει και αν πονούσε (του είχαν βγάλει τα νύχια, τον κάρφωναν), και του έλεγε ότι δεν πονά τα βράδια που κοιμάται γιατί είναι η Παναγιά μαζί του και ότι σύντομα θα τελειώσει το βασανιστήριο του.

….Αφέντη Γιώργη βόηθαμε… Ελπίζω ο Άγιος Γεώργιος να είναι πάντα δίπλα μας και φύλακας μας.
Μὴ χωρίσεις μὲ τῆς δόξης τῶν μαρτύρων σου γλυκύτατε Ἰησοῦ ὅτι τέτρωμαι τῆς σῆς ἀγάπης ἐγώ ἀλλὰ ἐνίσχυσον μὲ διὰ τὸ μέγα σου ἔλεος, Χριστέ * Τίς Θεὸς μέγας ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν; σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος * Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ Υἱὲ τοῦ Θεοῦ ἐλέησόν με
Άβαταρ μέλους
marinam
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1018
Εγγραφή: Δευ Νοέμ 08, 2010 3:47 pm
Τοποθεσία: ΕΝ ΙΩΑΝΝΙΝΟΙΣ

Re: ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΕΞ ΙΩΑΝΙΝΝΩΝ

Δημοσίευση από marinam »

Εικόνα

Ο "ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ο εξ Ιωαννίνων"
Η πρώτη φορητή εικόνα του Αγίου Γεωργίου του εξ Ιωαννίνων, η οποία έγινε στις 30 Ιανουαρίου 1838 - 13 ημέρες μετά το μαρτύριο του Αγίου - "δια χειρός Ζήκου Χιοναδίτου" και με έξοδα του ιερομόναχου Χρύσανθου Λαϊνά.
Μὴ χωρίσεις μὲ τῆς δόξης τῶν μαρτύρων σου γλυκύτατε Ἰησοῦ ὅτι τέτρωμαι τῆς σῆς ἀγάπης ἐγώ ἀλλὰ ἐνίσχυσον μὲ διὰ τὸ μέγα σου ἔλεος, Χριστέ * Τίς Θεὸς μέγας ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν; σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος * Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ Υἱὲ τοῦ Θεοῦ ἐλέησόν με
Άβαταρ μέλους
marinam
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1018
Εγγραφή: Δευ Νοέμ 08, 2010 3:47 pm
Τοποθεσία: ΕΝ ΙΩΑΝΝΙΝΟΙΣ

Re: ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΕΞ ΙΩΑΝΙΝΝΩΝ

Δημοσίευση από marinam »

Μὴ χωρίσεις μὲ τῆς δόξης τῶν μαρτύρων σου γλυκύτατε Ἰησοῦ ὅτι τέτρωμαι τῆς σῆς ἀγάπης ἐγώ ἀλλὰ ἐνίσχυσον μὲ διὰ τὸ μέγα σου ἔλεος, Χριστέ * Τίς Θεὸς μέγας ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν; σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος * Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ Υἱὲ τοῦ Θεοῦ ἐλέησόν με
Άβαταρ μέλους
stathis73
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6455
Εγγραφή: Δευ Απρ 19, 2010 8:44 am
Τοποθεσία: Ευστάθιος-Λευκός Πύργος της Μακεδονίας.

Re: ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΕΞ ΙΩΑΝΙΝΝΩΝ

Δημοσίευση από stathis73 »

Την ευλογια του Αγιου να εχεις Μαρινα.
Τις θεός Μέγας ως ο Θεός ημών.
Άβαταρ μέλους
marinam
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1018
Εγγραφή: Δευ Νοέμ 08, 2010 3:47 pm
Τοποθεσία: ΕΝ ΙΩΑΝΝΙΝΟΙΣ

Re: Άγιος Νεομάρτυς Γεώργιος εξ Ιωαννίνων - 17 Ιανουαρίου

Δημοσίευση από marinam »

Αγγελική μου σε ευχαριστώ. θα συνεχίζω απο εδώ τις αναρτήσεις μου.
Σταθάκο όλοι μας να έχουμε την ευλογία του.

Εικόνα

ο Σεπτός Οίκος του Αγίου.

:8
Μὴ χωρίσεις μὲ τῆς δόξης τῶν μαρτύρων σου γλυκύτατε Ἰησοῦ ὅτι τέτρωμαι τῆς σῆς ἀγάπης ἐγώ ἀλλὰ ἐνίσχυσον μὲ διὰ τὸ μέγα σου ἔλεος, Χριστέ * Τίς Θεὸς μέγας ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν; σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος * Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ Υἱὲ τοῦ Θεοῦ ἐλέησόν με
Άβαταρ μέλους
marinam
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1018
Εγγραφή: Δευ Νοέμ 08, 2010 3:47 pm
Τοποθεσία: ΕΝ ΙΩΑΝΝΙΝΟΙΣ

Βίος του Αγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου του εν Ιωαννίνοις

Δημοσίευση από marinam »

Απο το βιβλίο του κου Κ.Π. Βλάχου.

ΒΙΟΣ
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΤΟΥ ΕΝ ΙΩΑΝΝΙΝΟΙΣ

Ιωάννινα 2010
*********

ΒΙΟΣ
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Του εν τη περιφανεί πόλει των Ιωαννινων
εν έτει αωλή Ιανουαρίου ιζ΄ αθλήσαντος

***
Σ υ ν τ ε θ ε ί ς
βάσει παλαιών τε και νέων πηγών παρά του ελαχίστου αεν φιλόλογοις
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Π. ΒΛΑΧΟΥ
Άρχοντος Διδασκάλου του Γένους της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας

ΠΡΟΣ ΩΦΕΛΕΙΑΝ
ΤΩΝ ΕΥΣΕΒΩΝ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

Π ρ ο τ ρ ο π ή
ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ΚΥΡΙΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ

Απόφασει μέν των εντιμοτάτων μελών
του Διοικητικού Συμβουλίου, δαπάνη δε του Ιερού Προσκυνηματος
"Αγιος Γεώργιος ο Νεομάρτυς ο εν Ιωαννίνοις"

Επιμέλεια
Χαραλάμπους Δ. Λέγγα, βιβλιοδέτου


Ι ω ά ν ν ι ν α
ΕΝ ΕΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΕΝΣΑΡΚΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΒΙ

******************************************************************





ΠΡΟΛΟΓΟΣ


Ο άνθρωπος, μάρτυρας και μαρτυρία του Δημιουργού Του στον κόσμο, ζει στην ανυπακοή του την τραγικότητα της ελευθερίας του. Αποτέλεσμα της αγαπητικής κένωσης του Θεού προσπαθεί να κοινωνήσει μαζί Του με λογική αιτιότητα. Και η αιτιότητα αυτή είναι μια λογική ακολουθία που τον τοποθετεί μεν μπροστά στο υπερβατικό και υπέρλογο Ιν, αφήνει όμως ανερμήνευτη τη σκοπιμότητα, υποκρύπτει το τέλος. Αυτό μόνο με την πίστη γίνεται προσπελάσιμο και αποδεκτό. «Έτσι δε πίστις ελπιζόμενων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλέπομενων.» (Εβρ. Ια΄1).

Ο Θεός απροσδιόριστος, απερινόητος, απερίφραστος, άχρονος, αιώνιος, πανταχού παρών, ούτε καταφατικά ούτε αποφατικά προσλαμβάνεται. Είναι και παραμένει προσμένοντας την δική μας αγαπητική διάθεση να Τον βιώσουμε και όχι να Τον περιγράψουμε.

Είναι Αυτός που είπε: «ποιήσωμεν άνθρωπον κατ΄εικόνα ημετέραν και καθ΄ ομοίωσιν, και αρχέτωσαν των ιχθύων της θαλάσσης και των πετεινών του ουρανού και των κτηνών και πάσης της γης και των πάντων των ερπετών των ερπόντων επί της γης.» (Γεν. α΄, 26).

Είναι Αυτός που στο όρος Σινά παρέδωση την Διαθήκη στον Μωυσή.

Είναι Αυτός που απέστειλε τον Υιόν Του στην γη «ότε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου.» (Γαλ., 8, 4-6).

Είναι Αυτός που στο υπερώο της Ιερουσαλήν, θεμέλιοι την Εκκλησίαν Του με την αποστολή του Παρακλήτου: «εγένετο άφνω εκ του ουρανού ήχος ώσπερ φερομένης πνοής βιαίας, …και ώφθησαν αυτοίς διαμεριζόμεναι γλώσσαι ώσει πυρός, εκάθισε τε εφ΄ ένα έκαστον αυτών, και επλήθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου.» (Πράξ. β΄ 2-4).

Είναι σήμερα και θα είναι πάντοτε μαζί μας διά της Εκκλησίας Του, όπως ο ίδιος διαβεβαιώνει τους μαθητές Του: «και ιδού εγώ μεθ υμών ειμί πάσας τας ημέρας έως της συντέλειας του αιώνος.» (Ματθ. κη΄ 20).

Ο μόνος τρόπος να βιώσουμε την παρουσία του Θεού είναι να εκχωρηθούμε στην πίστη της ύπαρξής Του, να αφεθούμε στην Αγάπη Του. Δεν υπάρχει δε καλύτερος τρόπος για να δούμε πως κάποιος όμοιός μας βίωσε αυτή την παρουσία του Θεού από το να διαβάσουμε ένα συναξάρι.

Με αυτή την σκέψη και βιούντες εδώ και είκοσι εννέα χρόνια μια άρρητη μυστική σχέση που μας πρόσφερε ή, κατά παραχώρηση του Θεού, εκ του τάφου ανάσυρση των Ιερών λειψάνων του Αγίου, παραδίδουμε στα μέλη της Εκκλησίας μας το συναξάρι του Νεομάρτυρα Γεωργίου του εν Ιωαννίνοις αθλήσαντος επιμελημένο από τον μάρτυρα της Ανακομιδής Εντιμολογιώτατο κ. Κων/νο Π. Βλάχο, Άρχοντα διδάσκαλο του Γένους της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, ευχόμεθα δε και παρακαλούμε τον Θεόν όπως, δια πρεσβειών του Αγίου Νεομαρτυρος Γεωργίου, μας αξιώσει της Θεοπτίας Του.

Ωσαύτως διά των πρεσβειών του Αγίου ευχόμεθα όπως, ο πάντων των δωρημάτων Κύριος επιδαψιλεύει την Χάριν Αυτού επί τον άοκνον διάκονον του Ιερού Προσκυνήματος Αρχιμ. Παγκράτιον Βαγιάδην, τον ενθέρμως παρακαλέσαντα και ημάς δια την έκδοσιν του παρόντος, ως και τους πονήσαντας την συγγραφήν εντιμολογιώτατον Κων/νο Π. Βλάχον, την φιλοτέχνησιν εντιμωτατον κύριον Μάρκον Καμπάνην και την επιμέλειαν της εκδόσεως εντιμώτατον κύριον Χαράλαμπον Δ. Λέγγαν.

+ Ο ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ


Μὴ χωρίσεις μὲ τῆς δόξης τῶν μαρτύρων σου γλυκύτατε Ἰησοῦ ὅτι τέτρωμαι τῆς σῆς ἀγάπης ἐγώ ἀλλὰ ἐνίσχυσον μὲ διὰ τὸ μέγα σου ἔλεος, Χριστέ * Τίς Θεὸς μέγας ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν; σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος * Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ Υἱὲ τοῦ Θεοῦ ἐλέησόν με
Άβαταρ μέλους
marinam
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1018
Εγγραφή: Δευ Νοέμ 08, 2010 3:47 pm
Τοποθεσία: ΕΝ ΙΩΑΝΝΙΝΟΙΣ

Re: ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΙΩΑΝΝΙΝΟΙΣ

Δημοσίευση από marinam »

Τον Ιανουάριο του 1822, σε κελλί του μονύδριου του Αγίου Παντελεήμονος στο Νησί των Ιωαννίνων, γράφτηκε αιματηρός ο επίλογος του πολυκύμαντου και περιπετειώδους βίου του Αλή πασά του Τεπελενλή. Η διετής πολιορκία του κάστρου των Ιωαννίνων από τα σουλτανικά στρατεύματα, η πυρκαϊά που κατέστρεψε μεγάλο μέρος της πόλεως και αυτό το τέλος του Αλή, μιας από τις πιο υπολογίσιμες και αμφιλεγόμενες πολιτικές προσωπικότητες της εποχής, σημάδεψαν αρνητικά τη ζωή της ηπειρώτικης πρωτεύουσας.

Η πόλη άργησε να συνέλθει. Πρόκριτοι, διδάσκαλοι, λόγιοι και ονομαστές οικογένειες εγκατέλειψαν τα Ιωάννινα και κατέφυγαν στα Ζαγοροχώρια, την Άρτα, την Κέρκυρα και αλλού. Σκότος πηχτά κάλυψε την πόλη. Οι βιβλιοθήκες και τα περιώνυμα σχολεία καθώς και τρεις από τους ενοριακούς ναούς, μεταξύ των οποίων και ο μητροπολιτικός είχαν καταστραφεί ολοσχερώς. Η άλλοτε ανθηρή οικονομία των Ιωαννίνων είχε σβήσει. Οι ξένοι και οι ξενιτεμένοι μιλούσαν πλέον και έγραφαν περί της «ποτέ πόλεως των Ιωαννίνων».

Σαν να μην έφθανε η άλλη συμφορά, η πόλη των Ιωαννίνων, έγινε έκθεση και αγορά πλήθους αιχμαλώτων, οι οποίοι είχαν συλληφθεί μετά την πτώση του Μεσολογγίου (1826). Οι δυστυχισμένοι πωλούνται στον πλειοδότη Οθωμανό!

Το έτος 1828 στον παλαίφατο μητροπολιτικό θρόνο των Ιωαννίνων αναρρήθηκε ένας διαπρεπής Ιεράρχης, ο από Νύσσης Βενέδικτος ο Βυζάντιος. Ο Βενέδικτος προσέλαβε ως μυστικοσύμβουλο και διδάσκαλο της αυλής του τον μετέπειτα πρώτο και επί σειράν ετών χρηματίσαντα σχολάρχη της Ζωσιμαίας Σχολής Αναστάσιο Σακελλάριο. Μαθητής του Σακελλαρίου ήταν και ο αρχιδιάκονος του Βενέδικτου, Ιωακείμ Κοκκώδης, ο οποίος από Δρυϊνουπόλεως κατεστάθη (1835) Ιωαννίνων και κατόπιν (1860) από Κυζίκου Οικουμενικός Πατριάρχης. Φαίνεται ότι η διδακτική δραστηριότητα του Σακελλαρίου στην αυλή του Βενέδικτου αποτέλεσε την απαρχή της πνευματικής αναγεννήσεως των Ιωαννίνων μετά την καταστροφή που υπέστη η πόλη κατά το 1822.

Αυτή η περιωρισμένη στην αυλή του Μητροπολίτη εκπαιδευτική κίνηση κορυφώθηκε το έτος 1833 με την ίδρυση από την περιωνυμη αδελφότητα των Ζωσιμάδων της Γενικής Ελληνικής Σχολής Ιωαννίνων, η οποία θα επωνυμηθεί αργότερα Ζωσιμαία Σχολή και θα αποβεί μια από τις σχολές του Γένους.

Την ίδια χρονιά (1833) ένα ακόμα σημαντικό γεγονός λαμβάνει χώραν στα Ιωάννινα. Τον Οκτώβριο μήνα εγκαινιάζεται ο μητροπολιτικός ναός του Αγίου Αθανασίου, που είχε καταστραφεί κατά τη μεγάλη πυρκαϊά του 1820. Για την ανάγερση του ναού, που ολοκληρώθηκε μέσα σ΄ένα χρόνο, πρωτοστάτησε ο τότε Ιωαννίνων Ιωακείμ ο από Σοφίας (1830 - 1835), μεγάλα όμως χρηματικά ποσά διέθεσαν οι αδελφοί Ζωσιμάδες.

Το 1828 ο Σουλτάνος είχε τοποθετήσει ως Διοικητή των Ιωαννίνων τον Μεχμέτ Ρεσιτ πασά, ο οποίος «υπήρξεν ο ικανώτερος και ευεργετικώτερος» των πασάδων των Ιωαννίνων. Ο Ρεσιτ πασάς επανέφερε στην τάξη τους Αλβανούς, οι οποίοι, μετά τον θάνατο του Αλή, είχαν αποβεί η μάστιγα των Ιωαννίνων και της Ηπείρου γενικότερα.

Κατά την απουσία όμως του Ρεσιτ πασά, λόγω συμμετοχής του ως αρχιστρατήγου στον Ρωσσοτούρκικο πόλεμο, ο αναπληρωτής γυιός του ο Ιμίν πασάς, νεανίσκος στην ηλικία, ήταν σκιά διοικητού. Τον Ιούλιο του 1830 οι Αλβανοί βρήκαν την ευκαιρία να λεηλατήσουν την πόλη, ενώ μεγάλη πυρκαϊά κατέκαυσε το κεντρικότερο τμήμα της. Μετά την επάνοδο του όμως ο Ρεσίτ πασάς με ακραιφνή ζήλο επιδόθηκε στην εξασφάλιση ησυχίας και τάξης στραφείς και πάλιν εναντίον των αλβανικών ληστρικών στιφών, που ταλαιπωρούσαν τα Ιωάννινα και την γύρω περιοχή.


συνεχιζεται...
Μὴ χωρίσεις μὲ τῆς δόξης τῶν μαρτύρων σου γλυκύτατε Ἰησοῦ ὅτι τέτρωμαι τῆς σῆς ἀγάπης ἐγώ ἀλλὰ ἐνίσχυσον μὲ διὰ τὸ μέγα σου ἔλεος, Χριστέ * Τίς Θεὸς μέγας ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν; σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος * Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ Υἱὲ τοῦ Θεοῦ ἐλέησόν με
Απάντηση

Επιστροφή στο “Βίοι Αγίων και Γερόντων”