O Αγιορείτης Όσιος Θεόφιλος ο Μυροβλήτης

[NIKOSZ]

ΚΑΤΑΓΩΓΗ-ΑΝΑΤΡΟΦΗ
Ο Οσιος Θεοφιλος υπηρξε ο γνησιος,ο αληθινος φιλος του θεου.Καταγοταν απο τη πολη Ζιχνη της Μακεδονιας και γεννηθηκε περι τα μεσα του 15ου μ.χ αιωνα.Οι γονεις του ηταν ευσεβεις και εναρετοι και τον ανεθρεψαν<<εν παιδεια και νουθεσια Κυριου>>
Οταν ηρθε στην κανονικη ηλικια,οι γονεις του τον εστειλαν στο σχολειο να μαθει τα ιερα γραμματα,τα λεγομενα κοινα.
Αφου συμπληρωσε τα μαθηματα αυτα,στη συνεχεια παρακολουθησε και τα ελληνικα μαθηματα.Ο θειος Θεοφιλος ηταν ευφυεστατος,γι'αυτο και πολυ γρηγορα προοδευσε στις σπουδες του.Περα των αλλων γνωσεων εμαθε και καλλιγραφια και αναδειχτηκε σε αριστο καλλιγραφο.
Ηταν φρονιμος και συνετος απο μικρης ηλικιας.Αποφευγε να συνομιλει με ατακτους νεους και αρεσκοταν να συναναστρεφεται με φρονιμους γεροντες.Ιδιαιτερα τον εθελγε η μελετη των Θειων Γραφων.Παντοτε ειχε στο μυαλο του την παραγγελια του σοφου Σειραχ<<Μετα συνετων εστω ο διαλογισμος σου και πασα διηγησης σου εν νομω Υψιστου>>(Σειραχ θ'15)

ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΟΝΑΧΟΣ,ΙΕΡΕΥΣ ΚΑΙ ΚΥΡΗΤΤΕΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Οσο μεγαλωνε τοσο προοδευε πνευματικα.Η μελετη του ευαγγελιου,τον εκανε να δει την προσκαιρη ζωη ματαια,,αν δεν ακολουθουσε με ολη του τη δυναμη της ψυχης του τον Σωτηρα και Λυτρωτη Ιησου Χριστο.Στη διαπιστωση του αυτη συνετεινε και η μελετη των βιων,οσιων και μαρτυρων της πιστεως μας.Η αγαπη του στο χριστο τον εκανε να απαρνηθει την πατριδα του,συγγενεις,φιλους,πλουτο και καθε ματαιοτητα του κοσμου και να μονασει.
Ακολουθωντας τον μοναχικο βιο εγνωρισε πιο πολυ τον Κυριο μας,ο Οποιος,λιγο αργοτερα,τον αξιωσε να γινει και Λειτουργος Του.
Μετα την χειροτονοια του εις Ιερεα επισκεφτηκε διαφορους τοπους,διδασκωντας και ωφελωντας τους χριστιανους με τους λογους και το παραδειγμα του.Σημαντικο ρολο στην μετεπειτα ζωη του επαιξε η συναντηση και γνωριμια του με τον Επισκοπο της Ρενδινης Ακακιο,ανδρα ευλαβη και εναρετο,με τον οποιο και συγκατοικησε.Τον ευσεβεστατο Ακακιο χειροτονησε Αρχιεραια,ο Ανωτατος Πατριαρχης Νηφων,οταν ηταν ακομη Μητροπολιτης Θεσσαλονικης.Αυτος ηταν και ο λογος,που ο Επισκοπος Ακακιος συνδεοταν με στενη φιλια με τον Πατριαρχη Αγιο Νηφωνα.

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΣΙΝΑ,ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ
Επειτα απο καποιο ταξιδι στη Αλεξανδρεια για την καταγραφη 2 θαυματων,μαζι με τον Ακακιο αφου πηραν την ευλογια του Πατριαρχη Ιωακειμ,ανεχωρησαν για το Θεοβαδιστο Ορος Σινα.Απ'εκει μετα το προσκυνημα τους,συνεχισαν το ταξιδι τους δια ξηρας και εγυρισαν στην Αγια Πολη της Ιερουσαλημ.Ακολουθως,επηγαν για προσκυνημα στη Δαμασκο,οπου συναντησαν και τον Πατριαρχη Αντιοχειας.Επηραν και απο αυτον επιστολες και επανεκαμψαν στα Ιεροσολυμα.εδω αππωστησε σοβαρα ο Επισκοπος Ακακιος και εκοιμηθει εν Κυριω.Μετα την εκδημεια του επεστρεψε στην Κωνσταντινουπολη.Εκει βρηκε Πατριαρχευοντα τον Μητροπολητη Ζιχνης Παχωμιο γιατι εν τω μεταξυ ειχε εκθρονισθει ο Αγιος πατριαρχης Νηφων.Ο Πατριαρχης χαρηκε πολυ διοτι ηταν συμπατριωτης του και τον παρακαλεσε να μεινει στο πατριαρχειο διοτι τον θεωρουσε χρησιμο μιας και ο Θεοφιλος εξετιματο απ'ολους για την σοφια και την αρετη του.Ο Οσιος υπακουσε και παρεμεινε πλησιον αυτου.Διορισθηκε Νοταριος και Εξαρχος της Μεγαλης Εκκλησιας οπου και παρεμεινε για αρκετο μεγαλο διαστημα.

ΜΕΤΑΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ<<ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗς ΠΑΝΑΓΙΑΣ>>
Επιθυμωντας ομως να βρει ησυχια καταφρονησε τις τιμες και τη δοξα και ανεχωρησε για το Αγιο Ορος.Πρωτα πηγε στη μονη Βατοπεδιου οπου βρηκε τον Επισκοπο Μηθυμνης στον οποιο υποταχθηκε προθυμα και με ταπεινωση.Αγωνιζοταν ο παμμακαριστος να συγκεντρωσει ολες τις αρετες,οπως η φιλοπονη μελισσα.Ετσι σε λιγο διαστημα ειχε γινει σκευος εκλογης και δοχειο αρετων.Μετα το θανατο του Επισκοπου πηγε στη μονη Ιβηρων.Εκει αντεγραψε ολα τα βιβλια των Ιερων Ακολουθιων,κατα παρακληση των Πατερων,διοτι ηταν αριστος καλλιγραφος.Παντως μερικα απο αυτα σωζονται μεχρι σημερα.

ΔΕΝ ΕΞΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ
ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο Οσιος Θεοφιλος λαμπωντας και φωτιζοντας γυρω του με το φως των αρετων του εγινε ξακουστος,οχι μονο στο Ορος αλλα και εκτος αυτου.Πολλοι ακουοντας την ενθεη πολιτεια του και τα θαυμαστα του κατορθωματα επιθυμουσαν να τον εχουν πνευματικο πατερα,ποιμενα και δασκαλο.Οταν ετυχε να διαβαινει απο τη Θεσσαλονικη,ο Πατριαρχης Κων/πολεως Θεοκλητος εγραψε ιδιοχειρο επιστολη προς τον οσιο παρακαλωντας τον να συναντηθουν.Στην επιστολη δεν εκανε καμμια μνεια περι της Αρχιεροσυνης.Μολις την διαβασε ο Οσιος καταλαβε το σκοπο.Γι'αυτο μισωντας δοξα και αξιωματα πηρε οριστικα την αποφαση να μην εξερχεται απο το Ορος.Απηυθηνε επιστολη προς τον Πατριαρχη οπου αναφερε οτι,επειδη αρρωστησε βαρια,ελαβε μεγαλο σχημα,γι'αυτο παραιτηθηκε απο την ιεροσυνη.Μαλιστα του ειπε οτι δεν μπορουσε να παει ουτε πεζος ουτε σε ζωο ει μη μονο σε φορειο(κρεββατι).Ζητωντας να τον συγχωρεσει τον παρακαλουσε να ευχεται υπερ αυτου.Ο Πατριαρχης αφου διαβασε την επιστολη λυπηθηκε μεν,αλλα χαρηκε δε γιατι ειχε την ευκαιρια να θαυμασει την αρετη του Οσιου.

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΙ ΚΑΛΥΒΗΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΙΒΗΡΩΝ
Ο Οσιος Θεοφιλος,αγαπωντας την ησυχια,ζητησε αδεια απο τον ηγουμενο και την Αδελφοτητα και εκανε μικρο καλυβη πλησιον του Προηγουμενου Διονυσιου.Εντος ολιγου και με διαρκη συζητηση πνευματικων θεματων δημιουργηθει ενας αδελφικος δεσμος μεταξυ τους.Αργοτερα ακουσε για την εναρετη βιοτη καποιου Κυριλλου που κατοικουσε στις Καρυες ως και των αδελφων του.Εγκατελειψε τη μονη Ιβηρων και συγκατοικησε μαζι τους με σκοπο να μιμηθει τη πολιτεια αλλα και την ασκηση τους.Εκει γνωρισθηκε με τον Ιερομοναχο Σεραφειμ ο οποιος προεβει στην συγγραφη του βιου του οσιου οταν αυτος εκοιμηθει.Κατοπιν εψαξε και βρηκε το κελλι του Αγιου Βασιλειου και αφου το ανακαινησε κ επιμεληθηκε των τοιχογραφιων του εμινε με τον αδελφο Ισαακ.Εκει αφοσιωθηκε με περισσοτερους αγωνες στην ασκηση και ιδιαιτερα στην νοερη προσευχη.Χωρις ενδοιασμο,θα μπορουσε να ειπωθει,οτι ζουσε,ως Αγγελος,ασωματος πλεον,<<φθασας εις ανδρα τελειον και μετρον ηλικιας του πληρωματος του Χριστου>>

ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΖΗΤΕΙ
ΝΑ ΡΙΞΟΥΝ ΤΟ ΣΚΗΝΩΜΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ
Αφου περασαν αρκετα χρονια και εγηρασε,καποια μερα ο παμμακαριστος,προεγνωρισε το θανατο του.Εγραψε ομολογια πιστεως και ιδιοχειρο διαθηκη.Επειτα,προσεκαλεσε ιερεις και εκανε ευχελαιο ημερα πεμπτη.Αφου επηρε συγχωρεση απο ολους,την παρασκευη ησυχασε.Το Σαββατο εκοινωνησε και αφου ευχαριστησε το Θεο,εκαλεσε τον μαθητη του Ισαακ και του εδωσε την εξης εντολη<<Οταν πεθανω μην το ανακοινωσεις σε κανεναν.Ουτε τα εθιμα της ταφης να εκτελεσεις.Μονο δεσε σχοινι στα ποδια μου και συρε με,ριχνοντας με στο δασος σε μερος κρυφο,για να με φανε τα θηρια.Λειτουργιες και μνημοσυνα κανε οσα μπορεις>>.Αυτο ειπε ο Οσιος για να αποφυγει τις τιμες και τις δοξες των ανθρωπων.

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ Κ Η ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΤΟΛΗΣ ΤΟΥ
μετα την παραγγελια αυτη ο Οσιος εξαπλωσε τα ποδια του και ειπε<<Κυριε,Ιησου Χριστε δεξαι το πνευμα μου>>Παρευθης,εκοιμηθει εν Κυριω τον υπνο,που πρεπει στους Οσιους,το ετος 1558,Ιουλιου 8,ημερα κυριακη.Ευθυς μετα την κοιμηση του πνευματικου του πατερα ο Ισαακ,χωρις αμφιταλαντευσεις,εκανε,οτι διαταχθηκε απο τον διδασκαλο του,Οσιο.Επειδη δε ακουσθηκε η φημη του θανατιυ του ερχονταν απο παντου Μοναχοι,γνωστοι και φιλοι αυτου ελπιζωντας,οτι βλεποντας το ταφο,θα επαιρναν ευλογια και αγιασμο.Ο Ισαακ αναγκασθηκε και εφτιαξε εναν ταφο,ως δηθεν του Οσιου,για να τον προσκυνουν οι ερχομενοι αδελφοι.Αυτο δεν κρατησε πολυ καιρο,διοτι τα δυο μοναστηρια,ητοι της Ι.Μ Ιβηρων και του Παντοκρατωρος η απο πολυ περιεργεια η απο αλλη αιτια εμαθαν την αληθεια.Ετσι μετα απο ερευνα,βρηκαν στο δασος,αυτο που ζητουσαν.Αφου το πηραν κρυφα το τοποθετησαν στην Ι.Μ Παντοκρατορος. χωρις να το γνωριζει ο Ισαακ.

ΤΟ ΙΕΡΟ ΛΕΙΨΑΝΟ ΜΥΡΟΒΛΙΖΕΙ
Μετα απο 40 ημερες,ηρθε ο μαθητης του Οσιου,Ισαακ,στο τοπο που ερριψε το σκηνωμα,για να δει αν βρισκεται ακομη εκει.Δυστυχως το Ιερο λειψανο ειχε εξαφανισθει.Το γεγονος αυτο τον λυπησε,αλλα του προκαλεσε και θαυμασμο.Η εξαφανιση τον εθορυβησε,γι'αυτο αρχισε μεθοδικα,να ερευνα.Μετα απο λιγες
μερες εμαθε οτι βρισκοταν στν Ι.Μ Παντοκρατορος.Επηγε λοιπον και το ζητησε.Αλλα οι Παντοκρατοριανοι δεν ηθελαν να κανουν καμμια συζητηση περι αυτου,γι'αυτο ηρθε σε προστριβες επι πολυ χρονικο διαστημα με αυτους.
Την περιοδο αυτη επηγε στο Αγιο Ορος ο Επισκοπος Ιερρισου και Αγιου Ορους,Μακαριος.μολις πληροφορηθηκε την μεταβαση του Επισκοπου,ο Ισαακ,εσπευσε αμεσως και ανεφερε λεπτομερως την υποθεση σ'αυτον.Ο Θεοφιλεστατος αφου συζητησε το ολο θεμα με τους Ηγουμενους των δυο Μονων,αποφασισε να δοθει το Ιερο λειψανο στον Ισαακ,στους δε Παντοκρατοριανους να παραμεινει το ενα χερι του Οσιου.
Ετσι,μετα την ανωτερα αποφασιν,ο Ισαακ,παρελαβε το Ιερο λειψανο του Οσιου και το τοποθετησε στο Ναο του Αγιου Βασιλειου,παρουσια Κληρικων και Μοναχων,με υμνους και ψαλμωδιες.Εκτοτε,ω του θαυματος,το ιερο λειψανο αρχισε να αναβλυζει ευωδεστατο μυρο σε ενδειξη της Θεαρεστου βιοτης του Αγιου.Ειθε,με τις πρεσβειες του Οσιου Θεοφιλου,του Μυροβλητου,να αξιωθουμε και ημεις της βασιλειας των Ουρανων.
Αμην