Ιάκωβος, ο εκλεκτός του Θεού

[Domna]

ΛΟΓΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΑΚΩΒΟΥ
( Καθηγουμένου Ι.Μ. Οσίου Δαυίδ

«Αδελφέ μου,! που λέγεις ότι είσαι αμαρτωλός, όλοι οι άνθρωποι αμαρτωλοί είμεθα, μόνον ο Θεός είναι άναμάρτητος, γι' αυτό θα κάνουμε θυσίες στο Θεό, πίστη, πραότητα, υπομονή, ταπείνωση, αποχή των κακών, θείες λειτουργίες, μετάνοιες, νηστείες, για να συγχωρέσει τας αμαρτίας μας.
Μην απελπίζεσαι ο Θεός βλέπει την ψυχή σου και θα σε βοηθήσει.
"Τίς ήλπισεν εις τόν Κύριον καί κατησχύνθη!... έχετε τήν ελπίδα σας εις τον επί ξύλου τανυθέντα ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ" και όλα θα έλθουν κατ' ευχήν».

Ας Εχουμε την ευχή του και την ευλογία του. Αμήν!!!

Ιάκωβος, ο νέος ασκητής, γεννήθηκε το 1920 στα αγιασμένα χώματα της Μικρασιατικής Μάκρης από γονείς ευσεβείς και ανδρώθηκε στο χωριό Φαράκλα της Ευβοίας.

Από μικρή ηλικία ξεχώριζε στο χωριό του για την πολλή ευσέβεια και σύνεση, ώστε όλοι τον αποκαλούσαν «παπα-Ιάκωβο». Αν και αποστερήθηκε την κοσμική σοφία, πλουτίσθηκε δαψιλώς από την σοφία του Θεού.
Καθαγίασε την εποχή μας με τη θεοφιλή πολιτεία του στη μονή του Οσίου Δαβίδ, όπου ασκήτευσε επί σαράντα συναπτά έτη και αναδείχθηκε πρότυπο ταπεινώσεως και αδιάλειπτου προσευχής διακονώντας την ήμερα τους πατέρες της μονής με περισσή αγάπη και αγρυπνώντας τη νύκτα στο ασκητήριο του Οσίου Δαβίδ.

Ως ηγούμενος της μονής επί δεκαέξη έτη την ανέδειξε φάρο τηλαυγή της Ορθοδοξίας προσελκύοντας πλήθος μοναστών καί προσκυνητών.

Βράχος ακλόνητος υπομονής καί πραότητος δείχθηκε ισοστάσιος των παλαιών ασκητών διακρινόμενος για την απλότητα και διακριτικότητα του. Προικίσθηκε με προορατικό χάρισμα και με την προσευχή του εστήριξε και εθεράπευσε πολλούς.

Οασις πνευματική η παρουσία του στον κόσμο ανέψυχε τους οδοιπόρους της ζωής και ξεκούραζε τις ταλαίπωρες ψυχές παρέχων φιλοξενία σε κάθε προσερχόμενο.

Στύλος φωτοειοδής γενόμενος αρετών εφώτισε την εσκοτισμένη γενέα μας με τις χρυσόλαμπρες ακτίνες των λόγων και των έργων εύποίιας του. Αφησε τον κόσμο τούτο για να εορτάση τα προσωπικά του Εισόδια στην Βασιλεία των Ουρανών ανήμερα των Είσοδίων της Θεοτόκου του 1991.

[efthumhs]

Προσωπικά πιστεύω ότι για να έχουμε την ευχή του γέροντα,θα μπορούσαμε να πούμε προς τιμήν του Οσίου Ιακώβου το απολυτίκιο πάντων των Οσίων:

Της ερήμου πολίτης και εν σώματι άγγελος και θαυματουργός ανεδείχθεις Θεοφόρε πατήρ ημών Ιάωκωβε.Νηστεία αγρυπνία προσευχή, ουράνια χαρίσματα λαβών.Θεραπεύεις τους νοσούντας και τας ψυχάς των πίστει προσιόντων σοι.Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα


Υπάρχει ένα μεγαλυνάριο προς τιμήν των Οσίων Δαυίδ και Ιακώβου:

Χαίροις πανυπέρτιμε ξυνωρίς, φίλοι του Υψίστου σωφροσύνης πυρσέ Δαυίδ, άσβεστε και λύχνε Ιάκωβε αγάπης, Ευβοίας φωτοδόται αειφεγγέστατοι