Αγ. Θεοδώρα η Πελοπονήσια

Βιογραφία των Αγίων και Γερόντων τις Εκκλησίας μας

Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές

Απάντηση
123
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1768
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 27, 2006 5:00 am

Αγ. Θεοδώρα η Πελοπονήσια

Δημοσίευση από 123 »

Εικόνα
Εικόνα

ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ Η ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΙΑ

Κατά τους Βυζαντινούς χρόνους τμήμα του στρατού αποτελείτο από μισθοφόρους. Για τη συντήρηση αυτών των στρατιωτών όφειλε η κάθε οικογένεια να πλήρωνε ένα ποσό για τα έξοδα του μισθοφόρου σε περίπτωση που δεν είχε να στείλει ένα γιο.

Στα σύνορα Αρκαδίας και Μεσσηνίας, στην αρχαία Μέλπεια, κοντά στο αντρικό μοναστήρι «Παναγίτσα», ζούσε μια Χριστιανική και φτωχή οικογένεια που είχαν τρία κορίτσια.
Επειδή όλοι προσέφεραν στο στρατό, έπρεπε κι η οικογένεια να δώσει χρήματα αφού δεν είχε γιούς. Αλλά δεν είχαν χρήματα και ο πατέρας συνεχώς στεναχωριόταν γι αυτό.
Τότε η μεσαία κόρη, η Θεοδώρα, πήρε δυναμικά την απόφαση να παρουσιαστεί ως γιος στο στρατό, παρά τις αντιρρήσεις των γονιών και των αδελφών της. Προσευχήθηκε στο Θεό να την προστατεύει και πήρε θάρρος και δύναμη.
Πράγματι αφού γυμνάστηκε λίγο καιρό για να δυναμώσει και να καταφέρει να τους ξεγελάσει, παρουσιάστηκε στο στρατόπεδο ως Θοδωρής πετυχαίνοντας το σκοπό της. Δήλωσε το όνομα του πατέρα της και ότι η οικογένειά της στέλνει αυτόν στο στρατό. Κανείς δεν κατάλαβε ότι ήταν κοπέλα.

Εκείνη την εποχή το στρατό τον συντηρούσαν επίσης τα μοναστήρια. Και το συγκεκριμένο στρατόπεδο είχε το διοικητήριο μέσα στο μοναστήρι.
Ο Θοδωρής γρήγορα κέρδισε την αγάπη όλων για την ομορφιά του και την καλοσύνη του. Όλους τους ευχαριστούσε με τον τρόπο και τις πράξεις του. Παρακολουθούσε στην αρχή το Απόδειπνο στο μοναστήρι και όλο και περισσότερο λάμβανε μέρος αφού ήταν υποταγμένος στον Θεό. Έτσι σιγά σιγά όλοι τον εμπιστευόντουσαν και μάλιστα τον πρότειναν κι έγινε καπετάνιος διοικώντας το μοναστηριακό στρατό.

Υπήρχε μια κοπέλα που έπαιρνε τα ρούχα των στρατιωτών και τα έπλενε, αλλά πήγαινε και με πολλούς άντρες του στρατού. Η ομορφιά του Θοδωρή την έκανε να τον πλησιάσει αλλά εκείνος προσπάθησε να την συνετίσει. Εκείνη θυμωμένη έκανε σχέση με άλλον στρατιώτη κι έμεινε έγκυος. Σύμφωνα με τους νόμους της εποχής έπρεπε ο υπαίτιος άντρας να την παντρευτεί αλλιώς καταδικαζόταν σε θάνατο. Εκείνη θέλοντας να εκδικηθεί τον Θοδωρή που την αρνήθηκε, τον υπέδειξε ως πατέρα του παιδιού της.
Βρέθηκαν πολλοί που μίλησαν εναντίον του καπετάν Θοδωρή κι ότι τους είχαν δει μαζί.. Συκοφαντήθηκε άδικα και εκτελέστηκε αδιαμαρτύρητα ενώ ήταν τόσο εύκολο να αποδείξει την αθωότητα της και όμως δεν το έκανε... Προσπάθησε να υπερασπιστεί τον εαυτό της αλλά δεν αποκάλυψε ότι είναι γυναίκα.

Το στρατοδικείο απεφάσισε και καταδικάστηκε σε θάνατο.
Το πιο πιθανό είναι η εκτέλεση της απόφασης να έγινε δια τουφεκισμού,. Υπάρχει και μία εκδοχή να έγινε δια αποκεφαλισμού.
Πριν την εκτέλεση ζήτησε να προσευχηθεί στο Θεό παρακαλώντας Τον να συγχωρέσει τους συκοφάντες της και να γίνει το αίμα της νερό, το σώμα της εκκλησία και τα μαλλιά της δέντρα.

Οι γονείς της το έμαθαν την άλλη μέρα και ερχόμενοι στον τόπο της εκτέλεσης απεκάλυψαν ότι ήταν η κόρη τους η Θοδώρα. Όλοι λυπήθηκαν πάρα πολύ γι αυτή την αδικία που έγινε. Η νεκρώσιμη ακολουθία ήταν αυτή των μοναχών και η ενδυμασία επίσης (Αγγελικό σχήμα). Η Αγία Θεοδώρα τάφηκε στο σημείο εκτέλεσης και ευωδίαζε.

Αμέσως κάτω από το μνημείο της άρχισε να αναβλύζει νερό από μια πηγή που δεν υπήρχε πριν. Πολλοί προσκυνητές επισκέπτονταν τη Βάστα Μεγαλούπολης για να προσκυνήσουν το μνημείο της. Έτσι. αργότερα, περί τον 12ο αιώνα, λόγω πληθώρας κόσμου, αποφάσισαν να χτίσουν μια εκκλησία πάνω από τον τάφο της. Το εκκλησάκι που είναι σήμερα.
Έκθαμβος παρατηρεί ο προσκυνητής πάνω στην περίεργη πλακοσκέπαστη στέγη του ναΐσκου να έχουν φυτρώσει, άγνωστο πότε ακριβώς, 18 μικρά και μεγάλα δένδρα, ώστε η σκεπή να παρουσιάζει όψη πραγματικού πυκνού αλσυλλίου. Το σύμπλεγμα αυτό των δέντρων προστατεύει το εκκλησάκι της Οσιοπαρθενομάρτυρος από τη φθορά.
Εικόνα
Είναι αλήθεια, ότι ο απλός και πτωχός αυτός ναΐσκος προκαλεί και σήμερα το θαυμασμό σε κάθε καλόβουλο και θεοσεβή επισκέπτη. Ο κυρίως ναός στο εσωτερικό του εκτιμάται, ότι μπορεί να χωρέσει περί τα 20 άτομα.
Αν κανείς παραθεωρήσει τα προηγηθέντα θαυμάσια, δεν μπορεί ούτε να εθελοτυφλήσει ούτε και να κωφεύσει εμπρός στο συνεχές θαύμα, το οποίο όχι μόνο συγκινεί και ηλεκτρίζει το θεατή, αλλά συγκλονίζει και καταπείθει περί της αληθείας των θαυμάτων και τον πλέον δύσπιστο επισκέπτη.

Την ευλογία του Ιησού Χριστού
και την αγάπη της Αγίας
να έχουμε όλοι
<div><img width="111" height="148" border="0" src="ierosolimitisa.jpg" /></div>
123
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1768
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 27, 2006 5:00 am

Δημοσίευση από 123 »

Εικόνα


Των δωρεών των θεικών εντρυφώσα, Οσιομάρτυς του Χριστού Θεοδώρα, υπέρ ημών ικέτευε δεόμεθα, όπως λητρωθείημεν πειρασμών και κινδύνων, και παντοίων θλίψεων, οι τω θείω ναώ σου, μετά σπουδής προστρέχοντες αεί, και την θερμήν σου αιτούντες βοήθειαν.


Εικόνα
<div><img width="111" height="148" border="0" src="ierosolimitisa.jpg" /></div>
123
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1768
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 27, 2006 5:00 am

Δημοσίευση από 123 »

Εικόνα

Η πηγή κάτω από τον ναό

Εικόνα
<div><img width="111" height="148" border="0" src="ierosolimitisa.jpg" /></div>
YiaVi
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 737
Εγγραφή: Παρ Νοέμ 24, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Αθήνα

Δημοσίευση από YiaVi »

Λυπούμαι που θα σας στενοχωρήσω ίσως, αλλά και άλλοτε είχα γράψει σχετικά με την υποτιθέμενη "αγία Θεοδώρα την Πελοποννησία". Νομίζω πως τα πράγματα έχουν ως εξής: Η τοπική παράδοση της Βάστας Αρκαδίας για την αγία Θεοδώρα βασίζεται στον βίο της αγίας Θεοδώρας της Αλεξανδρείας (11 Σεπτεμβρίου). Άλλωστε, αυτή την ημερομηνία εορτάζει και το εκκλησάκι με τα κυπαρίσσια στη στέγη.
Η αγία Θεοδώρα, ιστορικό πρόσωπο αυτή τη φορά, ήταν πλούσια από την Αλεξάνδρεια, απάτησε τον άνδρα της και μετά, μετανοιωμένη, κατέφυγε σε ανδρική μονή μεταμφιεσμένη σε άνδρα, έζησε με αυστηρότατη άσκηση και μεγάλη μετάνοια και εκοιμηθη εν ειρήνη.
Η τοπική παράδοση του χωριού πήρε το συναξάρι της αγίας και το "μετάλλαξε", κατασκευάζοντας μία "οσιομάρτυρα", που δήθεν υπηρετούσε ως άνδρας στον βυζαντινό στρατό. Για όποιον γνωρίζει έστω και ελάχιστα τα σχετικά με τον βυζαντινό στρατό, είναι αυτονόητο ότι τέτοια περίπτωση δεν υπήρχε. Η τοπική παράδοση συνδύασε επιπλέον το συναξάρι της αγίας Θεοδώρας με τον βίο της οσίας Μαρίας (όχι της Αιγυπτίας) που έζησε επίσης σε ανδρικό μοναστήρι ως Μαρίνος και συκοφαντήθηκε ότι δήθεν διέφθειρε μία κοπέλλα. Η μνήμη της οσίας αυτής τελείται στις 12 Φεβρουαρίου. Ίσως αυτό δεν είναι συμπτωματικό: Την προηγούμενη ημέρα (11 Φεβρουαρίου) τελείται η μνήμη μίας άλλης αγίας Θεοδώρας, της Αυγούστης, της οποίας το λείψανο σώζεται άφθαρτο στην Κέρκυρα.

Συνοψίζω τα του αγιολογικού "γρίφου": Πιστεύω ότι στο χωριό Βάστα Αρκαδίας δημιουργήθηκε σύγχυση μεταξύ της αγίας Θεοδώρας της Αλεξανδρείας και της οσίας Μαρίας που εορτάζει την παραμονή της αγίας Θεοδώρας της Αυγούστης. Επιπλέον, στον μύθο που δημιουργήθηκε, εντάχθηκε και η πηγή και τα κυπαρίσσια στη στέγη, προκειμένου να δοθεί μία εξήγηση, ειδικά στο φαινόμενο των κυπαρισσιών στη στέγη, και να συνδεθούν άμεσα αυτά με τον Βίο της αγίας στην οποία είναι αφιερωμένο το ναϋδριο. Εννοείται ότι τέτοια "οσιομάρτυς Θεοδώρα" δεν μνημονεύεται σε κανένα απολύτως μηνολόγιο ή συναξαριστή, βυζαντινό ή νεώτερο.

Μέχρις εδώ καλά. Τέτοιες τοπικές παραδόσεις και θρύλοι υπάρχουν σε πάμπολλα μέρη του κόσμου. Το πρόβλημα αρχίζει όταν η ποιμαίνουσα Εκκλησία αδιάκριτα τους υιοθετεί και μάλιστα όταν ο μακαριστός μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Θεόφιλος εκδίδει βιβλίο με τον "Βίο" της φανταστικής "οσιομάρτυρος Θεοδώρας", έναν "Βίο" βασισμένο αποκλειστικά σε έναν τοπικό θρύλο. Και φυσικά κυκλοφορούν και εικόνες της φανταστικής "οσιομάρτυρος Θεοδώρας" (με την επιγραφή "η αγία Θεοδώρα η εν Βάστα") και φυσικά το χωριό ζει από το προσκύνημα αυτό. Οι προκάτοχοι του μακαριστού κυρού Θεοφίλου ήταν προσεχτικότεροι στο θέμα αυτό και δεν είχαν προβάλει και υιοθετήσει άκριτα ένα θρύλο χωρίς καμία ιστορική βάση.

Βέβαια, η πραγματική αγία Θεοδώρα ακούει τις προσευχές των πιστών, ακόμη και αν αυτές απευθύνονται σε μία ανύπαρκτη "οσιομάρτυρα", όμως είναι κρίμα να παραμερίζονται άγιοι που τιμώνται στην Εκκλησία από αιώνες και να αντικαθίστανται από ομώνυμούς τους "αγίους-φαντάσματα", δημιουργήματα λαϊκών παραδόσεων.[/b]
123
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1768
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 27, 2006 5:00 am

Δημοσίευση από 123 »

Αυτά που έγραψα είναι περίληψη του βίου της Αγίας Θεοδώρας γραμμένος στο επίισημο βιβλίο που εκδίδει η μητρόπολη της περιοχής.

Ως Ιστορικός ο γιάβι γνωρίζει καλλίτερα.

Από κει και πέρα το θαυμαστό του αλσυλλίου της σκεπής εξακολουθεί να διαιωνίζεται και ή ιστορική αλήθεια να χάνεται στο βάθος των αιώνων.
Αλλά η παρουσία του Θεού είναι δίπλα μας.
<div><img width="111" height="148" border="0" src="ierosolimitisa.jpg" /></div>
YiaVi
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 737
Εγγραφή: Παρ Νοέμ 24, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Αθήνα

Δημοσίευση από YiaVi »

Και εγώ νομίζω ότι τα τόσα δέντρα στη στέγη είναι θαυμαστό γεγονός. Και βέβαια, η αγία Θεοδώρα της Αλεξανδρείας, με τη θαυμαστή της μετάνοια, εισακούει τις προσευχές αυτών που την επικαλούνται ακόμη και ως "αγία Θεοδώρα της Αρκαδίας". Απλά, πιστεύω πως η Ιερά Μητρόπολις Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως θα πρέπει να είναι πιο προσεχτική ως προς την άκριτη υιοθέτηση τοπικών θρύλων.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Βίοι Αγίων και Γερόντων”