Θέλω να ρωτήσω με ποια διαδικασία γίνεται κάποιος εξομολόγος κι αν αυτός αξιολογείται για κάποιες αρετές ποια είναι γενικότερα, τα κριτήρια αξιολόγησης;
Υ.Σ.1
Μου κάνει εντύπωση που σημαντικοί σύγχρονοι γέροντες δεν είχαν αυτό το "αξίωμα" ...άσχετα αν αυτοί ξέραν για σένα πριν τους πεις οτιδήποτε...
Υ.Σ.2
Αν είναι εύκολο ας γίνει κάποια αναφορά στην ιερατική ιεραρχία γιατί απ' αυτά έχω μαύρα μεσάνυχτα.
Οι βαθμοί της ιερωσύνης είναι τρείς:
Διάκονος, Πρεσβύτερος και Επίσκοπος.
Τυπικά ο επίσκοπος έχει ολόκληρη την πνευματική ευθύνη της επαρχίας δικαιοδοσίας του. Από αυτόν εξαρτώνται όλες οι ενέργειες, αυτός χειροτονεί τους ιερείς και αυτός δίνει την ευλογία για ο,τιδήποτε γίνεται.
Ο Επίσκοπος λοιπόν χειροθετεί και τους πνευματικούς με βάση τα κριτήρια κυρίως ηλικία, φώτιση και μόρφωση. Κανονικά πρέπει να διαβάζεται ειδική ευχή και να δίδεται γραπτό ενταλτήριο γράμμα όπως ορίζουν οι Ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας. Όμως όπως κάθε κανόνας υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.
Ο πνευματικός λοιπόν είναι ένα χάρισμα που δίδεται από την Εκκλησία για να διακονήσει με αυτοθυσία τους πιστούς.
Όποιος το λαμβάνει σημαίνει τουλάχιστον ότι έχει καθαρθεί από τα πάθη του και είναι σε θέση να καθαρίσει και τους άλλους. Βρίσκεται δηλαδή στο στάδιο του φωτισμού.
Οι άγιοι γέροντες ξεπέρασαν και το στάδιο αυτό και φτάσαν στο στάδιο της έλλαμψης, όπου εκεί κανείς γίνεται μέτοχος του ακτίστου φωτός.
Ανεξάρτητα με το ότι μερικοί δεν ήσαν όχι μόνον πνευματικοί αλλά ούτε και ιερείς, όπως ο γ. Παίσιος που ήταν απλός μοναχός. Δεν το θέλησε ο ίδιος να γίνει ιερέας θεωρώντας ανάξιο τον εαυτό του.
Άλλοι πάλι όπως ο γ.Πορφύριος έλαβαν το χάρισμα του πνευματικού πολύ νωρίς σε ηλικία μόλις 22 ετών, ενώ συνήθως δίδεται μετά τα 35.
Άλλο πνευματικός λοιπόν και άλλο άγιος, αν και ο πνευματικός θα πρέπει επαναλαμβάνω να βρίσκεται στο στάδιο του αγιασμού ήδη.
