Ταυτότητες

[christos_ts]

Θα σας στείλω ένα κείμενο από κάποιον φίλο μου σε μια συζήτηση που είχαμε σε ένα forum σχετικά με τις ταυτότητες και το σφράγισμα. Θα ήθελα να με βοηθούσατε τι να του απαντήσω. Το κείμενο που μου έστειλε είναι το παρακάτω.

Η άρχουσα τάξη χρησιμοποιεί τη θρησκεία σαν μέσο για την ιδεολογική χειραγώγηση του λαού. Η θρησκεία στο σύγχρονο κόσμο είναι μια από τις βασικές αντι¬δραστικές δυνάμεις στήριξης των αστικών καθεστώτων.
Στη χώρα μας η θρησκεία εξακολουθεί να παίζει κυρίαρχο ρόλο, γιατί, όπως σε όλα τα αιτήματα της αστικής τάξης απέναντι στο φεουδαρχικό καθεστώς, έτσι και στο αίτημα του χωρισμού της εκκλησίας από το κράτος, η αστική επανάσταση στην Ελλάδα έμεινε ανολο¬κλήρωτη. Έτσι, κάτι που στην Ευρώπη και στην Αμερική έχει γίνει πριν πολλές δεκαετίες στην Ελλάδα είναι ακόμα άπιαστο όνειρο.
Κι όμως, σε μια εποχή που η θρησκευτική πίστη φαίνεται να αναζωπυρώνεται, που άνομα και βρομερά συμφέροντα καλύπτονται πίσω από θρησκευτικούς μανδύες και που κάθε λογής θρησκευτικές αναθυμιάσεις χρησιμοποιούνται για να θολώσουν τα μυαλά των λαϊκών μαζών, προβάλλει επιτακτική για τη χώρα μας η ανάγκη να γίνει επιτέλους ο χωρι¬σμός της εκκλησίας από το κράτος, για να μην ενισχύεται από το κράτος η διάδοση της θρησκευτικής θολούρας με χρήματα ή με παροχή ειδικών προνομίων.
Πρέπει οι παπάδες να πληρώνονται από τους πιστούς τους και όχι από το κράτος, να πάψει κάθε επιχορήγηση με οποιοδήποτε τρόπο προς την εκκλησία, ή τις εκκλησιαστικές οργανώσεις, να καταργηθεί το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία, οι οποιοιδήποτε εκκλησιασμοί, αγιασμοί, η προπαγάνδα στους μαθητές για τα κατηχητικά σχολεία, να πά¬ψει η μετάδοση της λειτουργίας από το κρατικό ραδιόφωνο και την κρατική τηλεόραση.
Πρέπει να γίνει υποχρεωτικός ο πολιτικός γάμος και να απαλλαγούν η ονοματοδοσία στα παιδιά και η ταφή των νεκρών από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της εκκλησίας. Πρέπει για το κράτος η θρησκεία να είναι «ιδιωτική υπόθεση» του καθενός, να μην ενδιαφέρεται το κράτος αν ο πολίτης είναι οπαδός της μιας ή της άλλης θρησκείας ή άλλου δόγματος ή είναι άθεος. Πρέπει κάθε μνεία σχετική με τη θρησκεία να απαλειφθεί από οποιοδήποτε κρατικό έγγραφο και πρώτα πρώτα να καταργηθεί το άρθρο 3 του Συντάγματος που προ¬βλέπει την «επικράτηση» της Ορθόδοξης Εκκλησίας (και να απαλειφθεί από το άρθρο 16 §2 το ότι «η παιδεία... έχει σκοπό... την ανάπτυξη... της θρησκευτικής συνειδήσεως...).
Μόνο τότε, όταν η εκκλησία στηριχτεί στις δικές της δυνάμεις και οι λειτουργοί της πληρώνονται μόνο από όσους πιστεύουν, τότε ο αγώνας της κατά των αντιπάλων της θα είναι καθαρά ιδεολογικός και με ίσους όρους.
Στην Ελλάδα το πρόβλημα των σχέσεων εκκλησίας-κράτους απέκτησε ιδιαίτερο ενδια¬φέρον όχι τόσο για τη διένεξη Ιεράς Συνόδου-Κυβέρνησης για την τροπολογία Παλαιο¬κρασσά και τη διαμάχη για τους τρεις μητροπολίτες, όσο για το θέμα των νέων ταυτοτήτων και την περιβόητη αναγραφή ή μη, σε αυτές, του θρησκεύματος.
Η ιστορία ξεκίνησε, ως γνωστόν, με τον νόμο 1599 του 1986, που προέβλεπε την προαι¬ρετική αναγραφή του θρησκεύματος στις νέες ταυτότητες. Φυσικά ήταν και αυτό ένα μεσο¬βέζικο μέτρο που άφηνε ολάνοιχτη την πόρτα για τη σιωπηρή κατάργησή του, όπως έγινε και στο θέμα του πολιτικού γάμου.
Όταν αναγνωρίζεις την ισοτιμία -πολιτικού και θρησκευτικού γάμου, σημαίνει ότι σε ένα σημαντικότατο κοινωνικό γεγονός που σφραγίζει τη ζωή των περισσότερων πολιτών και παράγει ένα σωρό πολιτικής φύσης δικαιώματα και υποχρεώσεις, για τα οποία, καθώς και για την κατάργηση του ίδιου του γεγονότος, καλούνται κάθε φορά να αποφανθούν τα πολιτικά δικαστήρια, υποκλίνεσαι μπροστά στη εκκλησία και της αναγνωρίζεις το δικαίω¬μα να σε υποκαθιστά. Και επειδή υπάρχει η δύναμη της παράδοσης, οι πιέσεις των συγγε¬νών στα νέα ζευγάρια και πάνω απ’ όλα ο φόβος της σύγκρουσης με μια δύναμη, που το ίδιο το κράτος φαίνεται τόσο ανίσχυρο απέναντί της, είναι προφανές ότι μια τέτοια ρύθμι¬ση, όσο κι αν ο δημιουργός της κόπτεται για την ισοτιμία πολιτικού-θρησκευτικού γάμου που καθιέρωσε, θα λειτουργεί τελικά υπέρ του θρησκευτικού γάμου. Η πράξη το επιβεβαί¬ωσε. Η δύναμη αυτή στις 20/1/1982, με απόφαση της Ι. Συνόδου, αποφαίνεται ότι αυτοί που τελούν πολιτικό γάμο «αποκόπτονται της Εκκλησίας εξ ιδίας υπαιτιότητας» είχαμε ακόμα και κρούσμα άρνησης του θρησκευτικού ενταφιασμού προσώπου που είχε παντρευ¬τεί με πολιτικό γάμο. Φαίνεται πως για την Ι. Σύνοδο το να παντρευτείς με πολιτικό γάμο είναι θανάσιμο αμάρτημα, χειρότερο και από το φόνο, την πορνεία, τη μοιχεία, το βιασμό, τη ληστεία, την παρά φύση ασέλγεια, κλπ., κλπ., γιατί δεν είναι γνωστό να υπάρχουν ανά¬λογες αποφάσεις για τέτοιου είδους αμαρτήματα.
Τα ίδια ισχύουν και για την προαιρετική αναγραφή του θρησκεύματος στην ταυτότητα. Η ταυτότητα είναι κρατικό έγγραφο και σ’ αυτό δεν έχουν καμιά θέση οι θρησκευτικές πε¬ποιθήσεις του κατόχου της. Το κράτος δεν μπορεί να ζητάει από τους πολίτες να γράφουν στην ταυτότητα τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, όπως δεν μπορεί να ζητάει να γράφουν τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, ή όποιες άλλες πεποιθήσεις τους (ηθικές, αισθητικές, ποδο¬σφαιρικές, ή γαστριμαργικές). Όσο για τη μεσοβέζικη λύση της προαιρετικής αναγραφής του θρησκεύματος, ποιος θα ήταν ευχαριστημένος να έχει δίπλα στη λέξη «Θρήσκευμα» της ταυτότητάς του ένα κενό, πράγμα που θα τον καθιστούσε ύποπτο αθεΐας ή πίστης σε άλλοθρησκευτικό δόγμα από το δόγμα της «επικρατούσης Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού» του άρθρου 3 του Συντάγματος του 1985;
Μετά το νόμο του 1986, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ψήφισε το 1991 στη Βουλή το νόμο 1288, που προέβλεπε την υποχρεωτική αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότη¬τες. Τον Απρίλη του 1993, ο Υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας Ι Κεφαλογιάννης (προφανώς μετά από πιέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης) προσπάθησε να περάσει μια τροπολογία στη Βουλή που προέβλεπε την προαιρετική αναγραφή του θρη¬σκεύματος στις νέες ταυτότητες, Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Μπέης, Κακλαμάνης, Τσοχα¬τζόπουλος, Παπαθεμελής, μαζί με άλλους της Ν.Δ., του ζήτησαν να την αποσύρει και να παραμείνει η αναγραφή του θρησκεύματος υποχρεωτική, σύμφωνα με το νόμο 1288 του 1991. Στην ψηφοφορία που ακολούθησε η τροπολογία Κεφαλογιάννη καταψηφίστηκε. Στο «θεάρεστο έργο» συνέβαλαν βουλευτές της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού. Τι αγαστή σύμπνοια διαφόρων πολιτικών τάσεων για τη διατήρηση του μεσαιωνισμού! Ας δούμε τώρα τα επιχειρήματα υπέρ της υποχρεωτικής αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες.
Στην «Ορθόδοξη πληροφόρηση για τις νέες ηλεκτρονικές ταυτότητες», αρ. φύλλου 1, Μάιος 1993, της «Επιτροπής Πρωτοβουλίας Συλλόγων και Οργανώσεων δια την κατάργησιν του νόμου 1599/86» και κάτω από τον τίτλο «Οι νέες ταυτότητες είναι απαράδεκτες» βρίσκονται 3 κείμενα. Ένα ανακοινωθέν της Ι. Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (9-3¬1993), μια επιστολή της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης προς την Κυβέρνηση (22-3-1993) και μια ανακοίνωση της Ιεράς Κοινότητος Αγίου Όρους Άθω (5/18-3-1993).
Η Ιερά Σύνοδος βλέπει «ενορχηστρωμένες επιθέσεις εξωτερικών, κυρίως, εχθρών» που επιβάλλουν στο έθνος «να αντιτάξει τα στέρεα πνευματικά του ερείσματα, κυριώτερον των οποίων είναι η Ορθοδοξία». Η προαιρετική αναγραφή του θρησκεύματος κινείται να «απο¬συνδέσει» τον Ελληνισμό από την Ορθοδοξία για να «συμπορευθεί το κράτος μας» με τα «θρησκευτικώς αδιάφορα» κράτη της Ευρώπης. Προς Θεού, μην κάνουμε κανένα βήμα για το χωρισμό της εκκλησίας από το κράτος, γιατί θα μας καταβροχθίσουν οι εξωτερικοί εχθροί! Αυτομάτως δηλαδή όποιος ζητάει την προαιρετική αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες πρέπει να είναι εχθρός του Έθνους. Γι’ αυτό και η Εκκλησία της Ελλάδος «τάσσεται υπέρ της υποχρεωτικής δι’ όλους τους Έλληνας αναγραφής του θρησκεύματός των εις τας νέας ταυτότητας... δεδομένου ότι η υποχρεωτική αναγραφή δεν... υποθάλπει, τυχόν, εις βάρος των πιστών άλλων δογμάτων ή θρησκευμάτων, κινδύνους. Άλλωστε εις την δημοκρατικήν Ελλάδα οι πιστοί αυτοί απολαμβάνουν πλήρους θρησκευτικής ελευθερίας». Μα, δεν καταλαβαίνουν οι σεβασμιότατοι Άγιοι Πατέρες πως, όταν ζητάς την υποχ
ρεωτική αναγραφή της θρησκευτικής πίστης (ή απιστίας) στην ταυτότητα του πολίτη σαν μέσο για να μην «αποσυνδεθεί ο Ελληνισμός από την Ορθοδοξία», είναι σαν να ομολογείς ξεκάθαρα ότι την υποχρεωτική αναγραφή τη βλέπεις σαν μέσο πίεσης του πολίτη για να τον συγκρατήσεις στην Ορθοδοξία; Δεν καταλαβαίνουν πως είναι μια ολοφάνερη άσκηση ψυχολογικής βίας, που προφανώς «αντίκειται» στο Σύνταγμα, όσο και αν η Ι. Σύνοδος μας διαβεβαιώνει για το αντίθετο; Αλλά, οι Άγιοι Πατέρες έχουν και ένα άλλο συντριπτικό επιχείρημα. Με την ηλεκτρονική λουρίδα που υπάρχει στις νέες ταυτότητες, η οποία θα περιλαμβάνει στοιχεία άγνωστα στον κάτοχό της που θα μπορούν να διαβαστούν μόνο με κομπιούτερ, «υπάρχει η δυνατότης μιας εφιαλτικής απειλής κατά των ατομικών ελευθεριών του Πολίτου». Να λοι¬πόν που η Εκκλησία μας ανησυχεί για τις ατομικές μας ελευθερίες και προσπαθεί να τις προστατεύσει! Δεκαετίες ολόκληρες φακελώνονταν οι Έλληνες πολίτες και ποδοπατούνταν οι ατομικές ελευθερίες τους, και η Εκκλησία της Ελλάδος δεν ύψωσε ποτέ φωνή διαμαρτυ¬ρίας. Πρόσφατα ακόμα, τον Αύγουστο του 1993, σαν ειρωνεία στη διαβεβαίωση της Ι. Συνό¬δου για την «πλήρη ελευθερία» που απολαμβάνουν «οι πιστοί άλλων δογμάτων ή θρησκευ¬μάτων», αποκαλύφθηκε ότι η ΥΠΕΑ (με διαταγή που ακυρώθηκε τον Αύγουστο) φακέλωνε επί 5 μήνες, για τα θρησκευτικά τους φρονήματα και τις θρησκευτικές τους δραστηριότητες, αυτούς ακριβώς τους πιστούς άλλων δογμάτων και θρησκευμάτων. Και φυσικά και γι’ αυτό το φακέλωμα η Εκκλησία μας δεν βρήκε ούτε λέξη να πει. Ανησυχεί όμως για το «ηλεκτρονι¬κό φακέλωμα». Ουαί υμίν, Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί!
Ας δούμε όμως τι λέει η Εκκλησία της Κρήτης και η Ιερά Κοινότης Αγίου Όρους. Η πρώτη για το θέμα της «αναγραφής της πίστεως» στις ταυτότητες μας παραπέμπει στο Σύ¬νταγμα για να δούμε τη σχέση Πολιτείας-Εκκλησίας και να καταλάβουμε, ίσως, πως, μια και η θρησκεία της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι η «επικρατούσα θρησκεία» στην Ελλάδα, πρέπει η «αναγραφή της πίστεως» να είναι υποχρεωτική. Τώρα, πώς από το ένα προκύπτει το άλλο παραμένει μυστήριο. Παρακάτω μας διαβεβαιώνει πως «η εθνική συ¬νείδηση αποβάλλεται και διαγράφεται», γιατί του Έλληνα η πίστη είναι η «Ορθόδοξος Χρι¬στιανική τοιαύτη». Συμπέρασμα: ο μη ορθόδοξος Χριστιανός (άσε πια τους άθεους, να μην το συζητάμε καν) δεν μπορεί να είναι Έλληνας. Το έγγραφο της ΥΠΕΑ έλεγε πως οι μη ορ¬θόδοξοι Έλληνες έχουν μειωμένη εθνική συνείδηση. Κάθε ομοιότητα είναι τελείως συμπτω¬ματική! Η Εκκλησία της Κρήτης διαπιστώνει, περαιτέρω, ένα «νέο είδος φακελώματος» μέ¬σω «της λευκής μαγνητικής ταινίας κάτωθεν της ταυτότητος» (θέλει να πει «στο κάτω μέρος της ταυτότητας». Συνήθως οι πολύ πολύ Έλληνες δεν τα πάνε και τόσο καλά με την ελληνι¬κή γλώσσα). Εδώ, επειδή έχουμε απλή διαπίστωση, δεν κάνουμε κανένα σχόλιο.


Εκτός όμως από την «αναγραφή» και το «φακέλωμα» υπάρχει και ένα άλλο στοιχείο, μία ακόμα «ένσταση»: «ο αριθμός του αντίχριστου ως κωδικός τοιούτος δια τας μαγνητι¬κάς ταυτότητας θεωρείται παντελώς απαράδεκτος». Ο μόνος κωδικός των νέων ταυτοτή¬των είναι ο Ε.Κ.Α.Μ. (Ενιαίος Κωδικός Αριθμός Μητρώου), όσο δε για τον «αριθμό του αντίχριστου», για όσους δεν τον έμαθαν ακόμα, είναι το 666. Παρακάτω θα ασχοληθούμε με αυτό. Για την ώρα αναφέρουμε πως ο Ε.Κ.Α.Μ. αποτελείται από 13 ψηφία (άλλη σατα¬νική γρουσουζιά αυτό!), από τα οποία το 1ο είναι η ένδειξη αιωνόβιου, το 2ο και 3ο προσ¬διορίζουν τον κωδικό του νομού γέννησης, το 4ο, 5ο και 6ο τον αύξοντα αριθμό καταχώ¬ρησης των γεννήσεων, τα 7ο, 8ο, 9ο, 10ο, 11ο και 12ο σχηματίζουν τη χρονολογία γέννησης και το 130 είναι το ψηφίο ελέγχου. Τώρα, που το βρήκαν το 666 στον Ε.Κ.Α.Μ. είναι και θα παραμείνει μυστήριο.

Περνάμε τώρα και στην Ιερά Κοινότητα Αγίου Όρους. Είναι (τι έκπληξη!) και οι αγιο¬ρείτες μοναχοί μας υπέρ της υποχρεωτικής αναγραφής του θρησκεύματος, που «δεν είναι δυνατόν να παραβιάζει την ελευθερίαν της θρησκευτικής συνειδήσεως», γιατί (άκουσον! άκουσον!) «η δήλωσις του θρησκευτικού ή του φιλοσοφικού πιστεύω εκάστου ανθρώπου αποτελεί αυτή καθ’ εαυτήν πράξιν ελευθερίας και καυχήσεως». Ξέχασε να προσθέσει «και παλικαριάς», για να θυμηθούμε την κλασική φράση των αστυνόμων της Ασφάλειας: «να ‘σαι άντρας, ρε, να ‘σαι παλικάρι, όταν σε ρωτάμε αν είσαι κομμουνιστής, να ‘χεις το θάρ¬ρος να λες "ναι, είμαι και το καυχιέμαι! "».
Και για να μην κατηγορηθούμε ότι κάνουμε ανίερες συγκρίσεις, παραθέτουμε κατά λέ¬ξη τι λέει αμέσως παρακάτω η ανακοίνωση των μοναχών του Αγίου Όρους. «Το κράτος, όμως, έχει πάντοτε το δικαίωμα, αλλά πολλάκις και το καθήκον, να γνωρίζει αν ο συγκε¬κριμένος πολίτης θεωρεί εαυτόν ανήκοντα εις την "επικρατούσαν" Ορθόδοξον Χριστιανι¬κήν θρησκεία, ή εις κάποιαν άλλην "γνωστήν" ή "μη γνωστή", ή αν είναι άθρησκος ή άθε¬ος». Τώρα, γιατί πρέπει το κράτος να το γνωρίζει αυτό; Η απάντηση μας δίνεται πιο κάτω, όπου μαθαίνουμε ότι «Όσοι θέλουν να παραμείνουν Έλληνες, μόνο ως Χριστιανοί Ορθό¬δοξοι δύνανται να το κατορθώσουν». Φυσικό λοιπόν είναι όσοι δεν είναι Ορθόδοξοι Χρι¬στιανοί (άσε πια όσους δεν είναι καν Χριστιανοί, ή, ακόμα χειρότερα, όσους είναι «άθρη¬σκοι» ή «άθεοι»), μια και δεν μπορούν να «παραμείνουν Έλληνες», να έχουν «μειωμένη εθνική συνείδηση», αν δεν την έχουν χάσει ολότελα. Αυτούς λοιπόν πρέπει να τους γνωρί¬ζει το κράτος, και τι καλύτερος τρόπος υπάρχει από το να τους υποχρεώσει με «ελευθερία»και «καύχηση» να το δηλώνουν στην ταυτότητά τους;
Το κράτος βέβαια την ώρα που έφερνε στη Βουλή την τροπολογία για την κατάργήση του θρησκευτικού φακελώματος μέσω της ταυτότητας (το Μάρτη 1993) έδινε διαταγή στην ΥΠΕΑ (πάλι το Μάρτη 1993) να το κάνει αυτή. Η μόνη διαφορά είναι πως η Κυβέρνηση ήθελε να γίνεται το φακέλωμα αυτό στα κρυφά, για να μην έρχεται σε αντίθεση με την ΕΟΚ, στις χώρες της οποίας η εκκλησία είναι χωρισμένη από το κράτος (γι’ αυτό εξάλλου ακυρώθηκε η διαταγή προς την ΥΠΕΑ, όταν είχε διαρρεύσει η πληροφορία για την ύπαρξη της διαταγής και θα έβγαινε στο εξωτερικό), ενώ οι μοναχοί του Αγίου Όρους, που δεν έχουν τέτοιες έγνοιες, ζητάνε αυτό να γίνεται στα φανερά.
Και τώρα το περιβόητο 666, ο αριθμός του Αντίχριστου, του θηρίου της Αποκάλυψης, που τόσος θόρυβος γίνεται γι’ αυτό και που με λίγη καλή θέληση μπορεί κανείς να τον ανα¬καλύψει παντού. Αυτός ο αριθμός βρίσκεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννη. Όπως διαδίδουν όσοι έχουν συμφέρον απ’ αυτό, είναι ο αριθμός του Αντίχριστου, παρόλο που ο Ιωάννης δεν μιλάει για Αντίχριστο, αλλά για «θηρίο». Τα σχετικά με το θηρίο αυτό βρίσκονται σε 3 σημεία της Αποκάλυψης και αρκεί να τα διαβάσει κανείς για να πεισθεί ότι δεν έχουν καμιά μεταφυσική έννοια, αλλά μιλάνε με αλληγορικό τρόπο για κάποιον άνθρωπο, που η σκληρό¬τητά του τον κάνει άξιο να χαρακτηριστεί «θηρίο». Ο Ιωάννης γράφει επί λέξει «είδα ν’ ανε¬βαίνει από τη θάλασσα θηρίο με δέκα κέρατα και εφτά κεφάλια... ένα από τα κεφάλια του φαινόταν να έχει θανάσιμη πληγή και η θανάσιμη πληγή είχε θεραπευθεί ... του επιτράπηκε να κάνει πόλεμο με τους αγίους και να τους νικήσει... το θηρίο, του οποίου η θανάσιμη πληγή έχει θεραπευθεί... το θηρίο, το οποίο είχε πληγεί από μαχαίρι και όμως έζησε... και υποχρέωσε όλους, μικρούς και μεγάλους, πλούσιους και φτωχούς, ελεύθερους και δούλους, να έχουν ένα σημάδι χαραγμένο στο δεξί τους χέρι, ή στο μέτωπό τους, ώστε να μην μπορεί ν’ αγοράσει κανείς, ή να πουλήσει, παρά εκείνος που έχει το χαραγμένο σημάδι, δηλαδή το όνομα του θηρίου, ή τον αριθμό του ονόματός του. Εδώ είναι αναγκαία η σοφία. Εκείνος που έχει μυαλό ας λογαριάσει τον αριθμό του θηρίου. Είναι αριθμός ανθρώπου και ο αριθ¬μός του είναι 666». «Δε θα έχουν ανάπαυση μέρα και νύχτα όσοι προσκυνούν το θηρίο και την εικόνα του και όποιος έχει χαραγμένο το σημάδι του ονόματός του». «Τότε ήρθε ένας από τους 7 αγγέλους... και με έφερε στην έρημο. Και είδα μια γυναίκα να κάθεται πάνω σ’ ένα κόκκινο θηρίο ... είχε 7 κεφάλια ... η γυναίκα είχε ρούχο πορφυρό και κόκκινο ... και στο μέτωπό της ήταν γραμμένο ένα όνομα, ένα μυστήριο, “Η Βαβυλώνα η μεγάλη, η μητέρα των πορνών και των σιχαμάτων της γης” ... Όταν την είδα, έμεινα κατάπληκτος. Αλλά ο άγ¬γελος μου είπε “Γιατί εκπλήσσεσαι; Εγώ θα σου εξηγήσω το μυστήριο της γυναίκας και του θηρίου που
την υποβαστάζει και έχει τα 7 κεφάλια... Το θηρίο που είδες υπήρχε και δεν υπάρχει τώρα, αλλά θα ανεβεί από την άβυσσο και θα πάει στο χαμό του... εδώ χρειάζεται να έχει κανείς μυαλό. Τα 7 κεφάλια είναι 7 λόφοι, πάνω στους οποίους κάθεται η γυναίκα. Παριστάνουν επίσης 7 βασιλιάδες. Οι 5 έπεσαν, ο ένας υπάρχει, ο άλλος ακόμα δεν ήρθε και, όταν έρθει, θα μείνει λίγο χρόνο. Και το θηρίο, που υπήρχε και δεν υπάρχει τώρα, αυ¬τός είναι όγδοος και όμως είναι ένας από τους 7 και τραβάει για το χαμό του ... Και η γυ¬ναίκα που είδες είναι η μεγάλη πόλη, που βασιλεύει πάνω στους βασιλιάδες της γης”».


Η εξήγηση όλων αυτών δόθηκε το 1836, από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου του Βε¬ρολίνου Φερδινάνδο Μπέναρι. Η πορφυρή γυναίκα, η μεγάλη πόρνη, η Βαβυλώνα, είναι η Ρώμη, που ήταν χτισμένη πάνω σε 7 λόφους. Οι 7 βασιλιάδες είναι οι πρώτοι 7 Αυτοκράτο¬ρες της Ρώμης: Αύγουστος, Τιβέριος, Καλιγούλας, Κλαύδιος, Νέρωνας, Γάλβας, Όθωνας. Την εποχή που γράφτηκε η Αποκάλυψη λοιπόν βασίλευε ο Γάλβας, μια και είχαν πέσει οι 5, με πέμπτο τον Νέρωνα. Ο Ιωάννης προφητεύει ότι μετά τον Γάλβα θα βασιλεύσει ο έβδο¬μος, αλλά για λίγο διάστημα, και μετά θα έρθει ο όγδοος, που θα είναι ένας από τους 7 και που έχει τραυματιστεί θανάσιμα, αλλά θεραπεύτηκε, και του οποίου το όνομα καλείται όποιος έχει μυαλό να το μαντέψει από τον αριθμό 666. Αυτός είναι ο Νέρωνας, ο πρώτος μεγάλος διώκτης των Χριστιανών, που η σκληρότητά του δικαιολογεί το χαρακτηρισμό «θηρίο». Όταν ο Νέρωνας, μετά την ανακήρυξη του Γάλβα ως Αυτοκράτορα στην Ισπανία, κατάλαβε ότι είχε χάσει το παιχνίδι και ζήτησε από το γραμματέα του να τον σκοτώσει, ενώ έφευγε από τη Ρώμη μεταμφιεσμένος, διαδόθηκε η φήμη πως δεν είχε πεθάνει, αλλά πως ήταν βαριά τραυματισμένος και θα ξαναγύριζε μια μέρα για να σπείρει και πάλι τον τρόμο. Την εποχή μάλιστα που γράφτηκε η Αποκάλυψη, παρουσιάστηκε ένας ψευτοΝέρω¬νας και εγκαταστάθηκε μ’ έναν τεράστιο αριθμό οπαδών στην Κύθνο, μέχρι που σκοτώθη¬κε ενώ βασίλευε ακόμα ο Όθωνας.
Ήταν πολύ φυσικό λοιπόν ο Ιωάννης να προφητεύει την επιστροφή του «θηρίου». Ο Άγιος Ειρηναίος (140-202 μ.Χ.) ήξερε ότι το θηρίο της Αποκάλυψης ήταν ο Νέρωνας, αλλά αντί για τον αριθμό 666 δίνει τον αριθμό 616. Το 666 βασίζεται στις λέξεις Νέρων Καίσαρ, αν γραφτεί με εβραϊκά γράμματα και αθροίσουμε την αξία σε αριθμούς των γραμμάτων αυτών. Έχουμε λοιπόν: νουν = 50, ρες = 200, βάου = 6, νουν = 50, καφ = 100, σαμέτες = 60 και ρες = 200. Σύνολο 666. Αν τώρα πάρουμε σαν βάση το συλλαβισμό των λέξεων στα λα¬τινικά, εκεί ο Νέρων είναι Nero, το δεύτερο νουν εξαφανίζεται και έχουμε 666-50 = 616, που είναι ο αριθμός του Ειρηναίου.


Συμπέρασμα

Όλες αυτές οι κραυγές για τα ηλεκτρονικά φακελώματα, όλη αυτή η όψιμη επίδειξη δημοκρατισμού από τη μεριά της Εκκλησίας και των κάθε είδους ρασοφόρων είναι μια απέ¬ραντη υποκρισία, ένα προπέτασμα καπνού, μια στάχτη στα μάτια, για να κρυφτεί ο πραγ¬ματικός στόχος τους, που είναι να μην καταργηθεί η αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, γιατί αυτό θα ήταν ένα βήμα στην κατεύθυνση του χωρισμού της Εκκλησίας από το Κράτος. Όλες αυτές οι κωμικοτραγικές ιστορίες με τον αριθμό του Αντίχριστου, που εμφανίζεται στα μπουκάλια της Κόκα Κόλα, στα πεντοχίλιαρα, με τον οποίο σφραγί¬ζονται όσοι επισκέπτονται ένα ορισμένο καζίνο, και που έχει τρυπώσει και σε πολλούς αριθμούς τηλεφώνων και όπου αλλού μπορεί να τον φανταστεί ο (συσκοτισμένος) ανθρώ¬πινος νους, είναι μέρος μιας χοντροκομμένης, αλλά καλοστημένης, απάτης, που έχει τον ίδιο ακριβώς στόχο.
Στην πορεία έγινε ένα μικρό βηματάκι προς τα εμπρός στο θέμα των ταυτοτήτων. Το ΠΑΣΟΚ έφτασε στο σημείο (με χίλιους κόπους και ταλαντεύσεις, έντονη εσωτερική αντι¬πολίτευση και επιμονή, σίγουρα, της Ευρωπαϊκής ένωσης) να «προωθεί» ταυτότητες (τις οποίες κανείς δεν έχει δει ακόμα) χωρίς αναγραφή του θρησκεύματος. Η Εκκλησία υποχώ¬ρησε από την υποχρεωτική αναγραφή και ζητάει την προαιρετική (γνωρίζοντας πως, στην πράξη, και η προαιρετική αναγραφή θα παίζει τον ίδιο ρόλο βιασμού της συνείδησης των μη Ορθόδοξων Χριστιανών, αλλόθρησκων, άθεων κλπ.). Η Νέα Δημοκρατία συμφωνώντας με την Εκκλησία (αυτό δα έλειπε!) ζητάει κι αυτή την προαιρετική αναγραφή.
Επιβεβαιώθηκε λοιπόν πλήρως το συμπέρασμα του άρθρου μας, ότι όλος ο θόρυβος γι¬νόταν για «να μην καταργηθεί η αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες». Όσο για την Ιερά Σύνοδο, τώρα που ζητάει την προαιρετική αναγραφή, θα πρέπει να συγκαταλεχθεί κι αυτή -με βάση τα ίδια της τα λεγόμενα του 1993- στους «εξωτερικούς» μας «εχθρούς», που «επιβουλεύονται την πνευματικήν ακεραιότητα του λαού και επιδιώκουν την οριστι¬κήν υποταγήν του Ελληνισμού» και «κινούνται να αποσυνδέσουν τον Ελληνισμό από την Ορθοδοξία», για να «συμπορευθεί το κράτος» μας με τα «θρησκευτικώς αδιάφορα» κράτη της Ευρώπης.
Μήπως ένα κράτος «θρησκευτικώς αδιάφορο» είναι το αντίθετο του «θεοκρατικού κράτους», που, όπως φαίνεται, ήταν (ή είναι ακόμα;) το πρότυπο του κράτους για την Ιερά μας Σύνοδο; Γιατί, τότε, οργίζονται οι ιεράρχες μας, όταν τους αποκαλούν «μουλάδες της Ευρώπης»;

[Misha]

Eγώ στη θέση σου θα του πρότεινα να διαβάσει λίγο Νοάμ Τσόμσκυ για να αντιληφθεί πώς η τεράστια κιμαδοχανή της παγκοσμιοποίησης που κινείται από το ελεύθερο κεφάλαιο(βλ.Σορος),τις ανώνυμες πολυεθνικές,κάτι λέσχες τυπου Μπίλντεμπεργκ κλπ ευαγή ιδρύματα ,εξυπηρετείται απόλυτα από την απώλεια της ιδιοπροσωπείας των λαών και την εξασθένηση των παραδοσιακών κοινωνιών.


Γιατί αλήθεια οι Εβραιοι (που ως γνωστον μοναδικο κοινο χαρακτηριστικο της εθνικης τους ταυτοτητας ειχαν το θρησκευμα τους) στην Ελλάδα απαιτουσαν απο τις εκαστοτε κυβερνησεις και εν τελει πετυχαν να απαλειφθει το θρησκευμα από τις ταυτότητες???

[yparxei]

κομμουνιστικη προπαγανδα.ετσι απλα.και γω τα ιδια παπαγαλιζα καποτε.αυτο που προτασσουν οι υπερμαχοι αριστεριστες τετοιων θεωριων ειναι η ισοπεδωση,η πολτοποιηση ολων των παραδοσεων,ολων γενικοτερα των προσδιοριστικων στοιχειων που καθοριζουν την ταυτοτητα ενος λαου.Γενικα γι αυτους δεν υπαρχουν λαοι.Το ατομο παιρνει την θεση μιας coca cola(και ας μαχονται τις πολυεθνικες!!οξυμωρο)στο παγκοσμιο σουπερμαρκετ.Χωρις να το γνωριζουν υπερασπιζονται αυτους που υποτιθεται αντιμαχονται τους ιμπεριαλιστες δηλ της οικονομιας.
Για να πολεμησεις την παγκοσμιοποιηση και το οπλο αυτης που ειναι η ισοπεδωση θα πρεπει να ενισχυεις τα τοπικα χαρακτηριστικα που διαφοροποιουν τις εθνοτητες.Την θρησκεια θα πρεπε ολοι αυτοι οι ιδιοφυεις(αφου σαν θεοι στην θεση του θεου προβαλλονται) να την δεχτουν εστω ως παραδοση,μια απαραιτητη παραδοση στην μαχη εναντια της παγκοσμιοποιησης,αφου αδυνατουν να την δουν(την ορθοδοξια)ως απολυτρωση.
Δυστυχως τετοιες θεωριες τις κατεβαζουμε αμασητες ειδικα εδω στην ελλαδα.Το ονειρο καθε αριστεριστη ειναι ενας ακομη σοβιετικος φασιστικος πολτος.Αρκετα με τα απολιθωματα ομως,ας παρουν την θεση που τους αρμοζει σε καποιο γεωλογικο...μουσειο.
Σε καθε περιπτωση αφου εχουμε δημοκρατια και στην χωρα μας πανω απο 95 τα εκατο δηλωνουν ορθοδοξοι χριστιανοι(Ανεξαρτητα αν ειναι χλιαροι η οχι στην πιστη τους) τοτε ζητημα μοναχα στους εγκεφαλους τους υπαρχει.Εδω μοναχα για τις ταυτοτητες μαζευτηκαν περισσοτερες υπογραφες απο οσους ψηφους εχει η κυβερνηση(και υπαρχουν πολλοι χριστιανοι π.χ εγω και η κοπελια μου που δνε πηγαν να υπογραψουν).Συνεπως θεμα δεν υπαρχει,εκτος και αν θελουν να ανατρεψουν την δημοκρατια και να ιδρυσουν κανενα σοβιετ.Στην γωνια λοιπον κυριοι ακουστηκατε υπερβολικα για μικρη μειοψηφια.

υς:πισω απο αυτην την ρητορικη με τους δηθεν αγαθους σκοπους κρυβεται μια πολεμικη εναντια στον Χριστιανισμο,τιποτα λιγοτερο.Αυτο ειναι το κομπλεξ και το αχτι τους.Μονο που ο χριστιανισμος πρεσβευει στον απολυτο βαθμο αυτα για τα οποια μαχονται ολοι οι αριστεριστες και οι πατρωνοι τους χιλιετιες μετα τον Χριστο δηλ την ,ελευθερια,ισοτητα,δημοκρατια,αδελφοσυνη,αγαπη.
Αντιθετα στα σοβιετ ανα γης ειδαμε,δικτατορια,ανελευθερια,μισος,δολοφονιες,διαφθορα και αλλα καλουδια και ολα στον υπερθετικο βαθμο.Ουσιαστικα δηλαδη την υποκρισια,το ιδιο χαρακτηριστικο που εγω τουλαχιστον βλεπω στο αρθρο που επισυναψες αδερφε.
Συνεπως ανθρακας ο θησαυρος

Την καλησπερα μου ο Θεος να σας εχει καλα

[pAntonios]

Μου φαίνεται ότι συμφωνώ με τον προλαλήσαντα...

Να συμπληρώσω μόνον ότι οι άνθρωποι της Εκκλησίας δεν φοβούνται μήπως πάθει κάτι η πίστη και ο Χριστός, διότι είμαστε βέβαια ότι αυτά θα παραμείνουν απαρασάλευτα μέχρι τη συντέλεια του κόσμου, σύμφωνα με τη ρητή διαβεβαίωση του Χριστού.
Εκείνο που ανησυχούμε είναι μήπως χαθούνε κάποιες ψυχές και μάλιστα οι αδύνατοι στην πίστη (μπορεί και εμείς οι ίδιοι μέσα σ αυτούς!).
Επίσης επειδή τυχαίνει να είμαστε και Έλληνες θέλουμε οι αρχές αυτές που μας γαλούχησαν και μας διατήρησαν τόσα χρόνια να εξακολουθούν να μας γαλουχούν και να έχεουμε έτσι τη χάρη και τη φώτιση του Θεού στη ζωή μας, σαν άτομα και σαν έθνος.