Η αγάπη που ΔΕΝ είναι ο Θεός.

[avvas]

Όταν όμως φθάση εις την αίσθησιν της θείας Αγάπης, όπου είναι ο ίδιος ο Θεός, κατά τον λέγοντα· «ο Θεός Αγάπη εστί και ο μένων εν τή αγάπη εν τώ Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ», τότε πως ικανή πλέον γλώσσα βρότειος και μή έχουσα θείαν ενέργειαν όλως περί του Θεού και περί των αγίων αυτού χαρισμάτων διαλέγεσθαι; Καθώς και πολλοί την σήμερον ενάρεροι και αγαθώς πολιτευόμενοι και με έργον και λόγον τον Θεόν ευαρεστούντες, και τον πλησίον ωφελούντες, νομίζουσι, και παρά των άλλων νομίζονται ότι πεφθάκασι την Αγάπην, διά του μικρού έργου ελέους και συμπαθείας όπου έχουν προς τον πλησίον. Αλλ' όμως δεν έχει ούτως η αλήθεια. Αλλ' εντολήν μέν αγάπης ποιούσιν, διά τον λέγοντα Κύριον «αγαπάτε αλλήλους». Και ο ταύτην φυλάγων είναι άξιος επαίνων ως φύλαξ των θείων εντολών. Αλλ' ουχί όμως πως είναι και της θείας Αγάπης ενέργεια.
Είναι μέν δρόμος προς την πηγήν, ουχί όμως και η πηγή.
Είναι μέν βαθμίδες προς το ανάκτορον, ουχί όμως και η θύρα των ανακτόρων
Είναι μέν φόρεμα βασιλικόν, ουχί όμως και Βασιλεύς.
Είναι μέν εντολή του Θεού, αλλ' όχι και Θεός.

Λοιπόν, ο θέλων λέγειν περί Αγάπης, πρέπει να γευθή καλώς εν αισθήσει το μυστήριον της Αγάπης, και κατόπιν, εάν επιτρέπη η πηγή της Αγάπης ο γλυκύς Ιησούς, να μεταδώση τον καρπόν εξ ών έλαβε, και ασφαλώς τον πλησίον να ωφελήση. Καθότι μέγας κίνδυνος εις ημάς, του λαλείν εσφαλμένως, και φρονείν αγνώστως και οίεσθαι ότι οίδαμεν, ό ούκ οίδαμεν.

Τούτο, λοιπόν, αγαπητόν μοι τέκνον ακριβώς γίνωσκε· ότι άλλο μέν είναι εντολή αγάπης εξ έργων τελουμένης προς την αλληλοφιλαδελφίαν, και άλλο ενέργεια της θείας Αγάπης. Και το μέν πρώτον δύνανται όλοι οι άνθρωποι, εάν θελήσουν και βιασθούν να το πληρώσουν, το δε δεύτερον όχι. Καθότι μήτε εξ έργων ημών γίνεται, μηδέ της ημετέρας θελήσεως είναι να γένη, εάν θέλωμεν, όταν θέλωμεν, και όπως θέλωμεν. Αλλά τούτο έγκειται εις την πηγήν της Αγάπης, τον γλυκύτατόν μας Ιησούν, όπου μας δίδει, εάν θέλη, όπως θέλει, και όποτε Αυτός θέλει.

Άλλη λοιπόν η αγάπη της εντολής «αγαπάτε αλλήλους» που ΔΕΝ είναι ο Θεός παρά
μόνον οδός προν τον Θεόν και άλλο η Αγάπη του «ο Θεός Αγάπη εστί» που είναι ο Θεός.

Αν λοιπόν η εν Χριστώ αγάπη προς τον πλησίον ΔΕΝ είναι ο Θεός
πολλώ δε μάλλον ΔΕΝ είναι ο Θεός η κατά κόσμον αγάπη προς τον πλησίον,
τουτέστιν η σαρκική αγάπη, όπως πολλοί μή γνωρίζοντες ισχυρίζονται.

Μεγάλος κίνδυνος εις ημάς «του λαλείν εσφαλμένως και φρονείν αγνώστως»
και το να υπερηφανευόμαστε ότι γνωρίζουμε πράγματα που δεν γνωρίζουμε.

Το κείμενο απ το βιβλίο...
Γέροντος Ιωσήφ: Έκφρασις μοναχικής εμπειρίας. σελ. 455 (τέλος) και 456
Έκδοσις Ιεράς Μονής Φιλοθέου, Άγιον Όρος, Έκδοσις Τρίτη, 1985