"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Ευλογείτε πάτερ

προσφατα έχασα τον μπαμπά μου και με βασανιζουν πολλά ερωτήματα. Άλλα έχουν σχέση με την ψυχή του και άλλα έχουν σχέση με τον εαυτο μου και μου έχουν δημιουργήσει κάποιες τύψεις.
Ξέρω πως η ψυχή του μπαμπα μου είναι στα χέρια του Θεού και οτι δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερα.
Ακόμα η θλίψη δεν έχει κοπάσει μέσα μου και δεν έχω ξεσπάσει καλά. Έφυγε ξαφνικά και όλο αυτό ήταν πολύ δυσκολο διότι αφ' ενός ήταν στα "πόδια του", εφ' ετέρου ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ οτι θα έφευγε τόσο γρήγορα χωρίς προδιάθεση κάποιας ασθένειας και το χειρότερο για μένα ήταν που έφυγε μπροστά στα μάτια μου. Ξέρω οτι δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο απο το να προσεύχομαι για την ψυχή του και να την μνημονεύω.

Ο μπαμπάς μου πέθανε απο επιθετικό μεταστατικό καρκίνο μέσα σε τέσσερεις μέρες μετα τη διαγνωσή του.
Οσοι γιατροι τον εξέτασαν, είπαν πως δεν μπορούσε να γίνει τίποτα για την βελτίωση της υγείας του και οτι όσο νωρίτερα και αν πηγαίναμε για εξετάσεις το μόνο που θα γινόταν θα ήταν να μείνει περισσότερες μέρες στο νοσοκομείο.

Τι άλλο μπορώ να κάνω για την ψυχή του;

τις τελευταίες μέρες μου έχει δημιουργηθεί η σκέψη πως μπορούσα να κάνω κάτι παραπάνω για την υγεία του, παρόλο που οι γιατροί μου λένε το αντίθετο. Αρνούμαι να πιστέψω οτι έχει φύγει και οι κινήσεις μου γίνινται μηχανικά. όλη αυτή η σκέψη μου έχει δημιουργήσει μια αρνητική κατάσταση γενικά στην συμπεριφορά μου και πραγματικά θέλω την βοήθειά σας πάτερ γιατί δεν μπορω να ανταπεξέλθω σε αυτή την κατάσταση.
Θα ήθελα πολυ τη συμβουλή σας

σας ευχαριστώ εκ των προτέρων
νικολεττα

Ζητώ συγνώμη διότι μόλις τώρα διάβασα την ερώτησή σας και καταλαβαίνω ότι είναι ίσως αργά να δώσω μιαν απάντηση.

Η ζωή μας είναι απόλυτα στα χέρια του Θεού. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ούτε για τους άλλους αλλά ούτε και για τον εαυτό μας. ειδικά σήμερα που συμβαίνουν τοσα πολλά τροχαία και όλοι μας είμαστε καθημερινά υποψήφιοι για το ταξίδι προς τον ουρανό!!!
Από την άλλη ακόμη και αυτά όλα που θεωρούνται δικές μας αμέλειες και παραλείψεις κλπ κλπ και αυτά είναι στα χέρια του Θεού! Οπότε δεν έχει πολύ μεγάλη σημασία να έχουμε ενοχές!
Αυτού του είδους οι ενοχές είναι συνήθως ψυχολογικής φύσεως. Δηλ. μήπως δεν έδειξα την αγάπη που θα έπρεπε στον άνθρωπό μου;;;

Οι πνευματικές ενοχές ενώπιον του Θεού φεύγουν με την εξομολόγηση.
Η δική μας εξομολόγηση επίσης, βοηθάει και τους νεκρούς μας, διότι η προσευχή μας φεύγει πλέον με δύναμη προς τον ουρανό και είναι η μόνη τους παρηγοριά. Τι προσευχή να κάνει κάποιος, όταν εκείνος έχει ανάγκη να του κάνουν προσευχές όταν έχει χρωστούμενα ενώπιον του Θεού...

Ο Κύριος ας αναπαύσει την ψυχή του πατέρα σας. Αμήν!