31/3 Γ΄Νηστειών [Ι.Μ.Μεσογαίας] ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ (Μρκ. η’ 34-θ΄1)

Ότι έχει σχέση με την Ορθοδοξία γενικότερα.

Συντονιστές: konstantinoupolitis, Συντονιστές

Απάντηση
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

31/3 Γ΄Νηστειών [Ι.Μ.Μεσογαίας] ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ (Μρκ. η’ 34-θ΄1)

Δημοσίευση από toula »

31/3 Γ΄Νηστειών [Ι.Μ.Μεσογαίας]
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ (Μρκ. η’ 34-θ΄1)

Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως σή­μερα καὶ καθὼς βρισκόμαστε ἤδη στὸ μέσο τῶν πνευματικῶν ἀγώνων τῆς Με­γάλης Τεσσαρακοστῆς, καὶ ἡ ἁγία μας Ἐκ­­κλη­σία προβάλλει τὸ πολυτιμότερο κό­σμημά της, τὸ ἀκαταμά-χητο ὅπλο της. Τὸν Τίμιο καὶ Ζωοποιὸ Σταυρὸ τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος προ­βάλ­­­λεται ἐνώπιόν μας ὄχι μόνο γιὰ νὰ Τὸν προσκυνήσουμε ἀλλὰ κυρίως γιὰ νὰ ἀναλογιστοῦμε τὴ σχέση μας μὲ αὐτὸν καὶ τὸ δικό μας χρέος, μὲ τὴν κλήση ποὺ κάνει ὁ Θεὸς σὲ κάθε πιστὸ μαθητή Του «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑ­­­αυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκο­λου­θείτω μοι». Ὅποιος θέλει νὰ μὲ ἀ­­­κολου­θήσει ὡς μαθητής μου, ἂς διακόψει κάθε σχέση μὲ τὸν κακὸ καὶ διεφθαρμένο ἑ­­­αυ­τό του, μὲ σταθερὴ ἀπόφαση νὰ σηκώ­σει σταυρό, νὰ ὑποστεῖ κάθε δοκιμασία, ἀκόμη καὶ θάνατο, καὶ τότε νὰ μὲ ἀκολουθήσει.

«Ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ». Ὁ Κύριος ζητᾶ ἀπὸ τοὺς μαθητές Του τὴν τέλεια αὐταπάρνηση· νὰ σηκώσουν τὸν σταυρό τους μὲ ἀπόφαση θανάτου. Ποιός ὅ­­­μως εἶναι αὐτὸς ὁ σταυρὸς ποὺ καλεῖται νὰ ἀναλάβει κάθε πιστὸς μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ;

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος σημειώνει «...οἱ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις» (Γαλ. ε΄ 24). Εἶναι ἡ νέκρωση τῶν παθῶν καὶ τῶν σαρκικῶν φρονημάτων. Ὅσοι ἀνήκουν πραγματικὰ στὸν Χριστό, νέκρωσαν τὸ σαρκικὸ φρόνημα, τὰ πάθη καὶ τὶς κακὲς ἐπιθυμίες τους, ποὺ σημαίνει ὅτι ἀγωνίζονται νὰ ἀποκόψουν ὁριστικὰ τὶς ἁμαρτωλὲς συνήθειες, τὰ πάθη καὶ τὰ ἐλαττώματα ποὺ ἔ­­χουν ριζώσει βαθειὰ μέσα στὴν ψυχή τους. Ἀγώνας σκληρὸς καὶ ὀδυνηρός, ἀλ­λὰ καὶ σωτήριος. Ὑπάρχουν πάθη ποὺ μᾶς τα­­λαιπωροῦν καὶ δὲν μποροῦμε νὰ τὰ ξεριζώσουμε. Ἡ ζήλεια, ὁ φθόνος, τὸ ψέμα, ἡ ἀπάτη, ἡ κατάκριση, ἡ πλεονεξία καὶ ἡ φιλαργυρία διατηροῦν μέσα μας ζωντανὸ τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο καὶ ἀφήνουν νὰ κυριαρχεῖ τὸ δικό μας ἐγώ.

Ὁ ἀγωνιζόμενος πιστός, ποὺ παίρνει­ ἀπόφαση νὰ νεκρωθεῖ ὡς πρὸς τὴν ἁ­­­μαρ­τία, στέκεται ἀπέναντι στὸ κακὸ σὰν νεκρός. Πῶς εἶναι ἕνα νεκρὸ καὶ ἄψυχο σῶμα; Ἔτσι καὶ ὁ πιστὸς ποὺ νέκρωσε τὸν ἁμαρτωλὸ ἑαυτό του. Δὲν βλέπει, δὲν ἀκούει, δὲν ἐνεργεῖ ὁτιδήποτε ἁμαρτωλό. Δὲν ἐπιδιώκει νὰ ἐξυπηρετεῖ ἀποκλειστικὰ τὸ συμφέρον του, ἀλλὰ διακονεῖ μὲ ἀγάπη τὶς ἀνάγκες τοῦ πλησίον. Γενικὰ δὲν ἀκολουθεῖ τὰ ἐγωιστικὰ θελήματά του, ἀλλὰ ὑποτάσσεται στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Δὲν τὸν ἑλκύει ἡ ματαιότητα τοῦ κόσμου, οὔτε τὸν συγκινεῖ ὁ πλοῦτος καὶ ἡ ἐφήμερη δόξα. Ἐκεῖνο ποὺ θέλγει τὴν ψυχή του εἶναι ἡ αἰώνια δόξα καὶ ζωή, τὸ ἄφθαρτο κάλλος τοῦ οὐρανοῦ.

Ἐκτὸς ὅμως ἀπὸ τὴ σταύρωση τῶν παθῶν, ποὺ εἶναι ἑκούσιος σταυρὸς γιὰ τὸν πιστό, ὑπάρχει καὶ ὁ ἀκούσιος σταυρός, ποὺ καλεῖται νὰ σηκώσει μὲ τὴν ἴδια ἀφοσίωση καὶ αὐταπάρνηση καὶ ἔχει νὰ κάνει μὲ τὶς θλίψεις καὶ τὶς δοκιμασίες τῆς ζω­ῆς. Μιὰ ξαφνικὴ ἀποτυχία, ἕνα ἀξεπέρα­στο πρόβλημα, μία ὁλοφάνερη ἀδικία, μία ἀνί­ατη ἀσθένεια, ἕνα ἀβάσταχτο πέν­θος.

Ὁ πιστὸς ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ δέχεται νὰ σηκώσει τὸν σταυρὸ αὐτὸ ὄχι μὲ ἀντίδρα­ση ἐσωτερικὴ οὔτε μὲ παθη­τικὴ ἀποδοχή, ἀλλὰ πρόθυμα καὶ καρτερικά, μὲ εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεό, ἐπειδὴ γνωρίζει ὅτι Αὐτὸς ποὺ τοῦ δίνει τὸν σταυρὸ εἶναι Ἐκεῖνος ὁ Ὁποῖος πρῶτος βάστασε τὸν Σταυρό Του, καὶ μάλιστα Σταυρὸ τέτοιας ὀδύνης, ποὺ κανεὶς ἄνθρωπος δὲν γνώρισε καὶ δὲν ἔχει ποτὲ ἀναλάβει.

Ἀδελφοί μου,
ἡ ἐποχή μας ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ μάρτυρες. Χριστιανοὺς ἀποφασισμένους νὰ σηκώσουν τὸν σταυρό τους καὶ νὰ ἀκο­λουθήσουν τὸν Χριστὸ μέχρι θανάτου. Μὲ τέτοιο ἡρωικὸ καὶ μαρτυρικὸ φρόνημα πρέπει νὰ ἀναλάβουμε κι ἐμεῖς τὸν σταυρὸ τοῦ Κυρίου, γνωρίζοντας ὅτι στὴ σταυρικὴ αὐτὴ πορεία δὲν εἴμαστε μόνοι. Ἔχουμε συγκυρηναίους ὅσους σήκωσαν τὸν δικό τους σταυρό. Τοὺς ἁγίους Ἀποστόλους, τοὺς Μάρτυρες, τοὺς Ὁσίους, τοὺς Ἀσκητὲς καὶ τοὺς Ὁμολογητές. Ἐξαιρέτως δὲ τὴν ὑπερευλογημένη Θεοτόκο, ἡ ὁποία στεκόταν κοντὰ στὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου καὶ συνεχίζει νὰ στέκεται κοντὰ στὸν ἀγώνα, στὸν πόνο καὶ στὴ δοκιμασία τοῦ κάθε πιστοῦ.

Καλὴ δύναμη.

www.imml.gr
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ορθοδοξία”