O λόγος της Εκκλησίας σήμερα.

Ότι έχει σχέση με την Ορθοδοξία γενικότερα.

Συντονιστές: konstantinoupolitis, Συντονιστές

Άβαταρ μέλους
dionysisgr
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 4278
Εγγραφή: Τρί Φεβ 12, 2008 6:00 am
Τοποθεσία: Νικαια

O λόγος της Εκκλησίας σήμερα.

Δημοσίευση από dionysisgr »

Ο λογος της Εκλησιας ειναι ο Λογος του Ευαγγελιου. Ειναι ο λογος περι του Λογου και Υιου του Θεου.

Η Εκκλησια κομιζει το ευαγγελικο μυνημα της σωτηριας μας, δια της ενανθρωπησεως του Λογου, και της εν χρονω εισβολης Του, στην ανθρωπινη ιστορια επ'εσχατων των ημερων.

Αποστολη, σκοπος, αιτια, νοημα, αρχη και τελος της Εκκλησιας ειναι ο Χριστος. Η Εκκλησια ως Σωμα Χριστου, με κεφαλη τον ιδιο τον Χριστο, εχει ως μονη και κυρια αποστολη, να δωσει τον Χριστο σε οσους Τον δεχονται, και Κοινωνουν ελευθερα μαζι Του, μεσω των Αχραντων Μυστηριων, και λαμβανοντας το Σωμα και το Αιμα Του, εχουν ζωην Αιωνιον.

Κεντρο της Εκκλησιας ειναι η Θεια Ευχαριστια. Αρχη το Βαπτισμα, και τελος η Βασιλεια των Ουρανων οπου η Εκκλησια, θα ειναι το πολιτευμα ολων των σεσωσμενων, το πολιτευμα εν τοις ουρανοις ως θεα θεου, μετοχη και αλληλοπεριχωρηση κτιστου και Ακτιστου.

Μεχρι ομως και ενοσω, διαβιουμε και πορευομαστε εν τω κοσμω ακομη,
υπαρχει ενα καυτο θεμα που κυριαρχει τοσο στο ποιμνιο οσο και γενικα στην κοινωνια.

Σημερα γινεται πολυς λογος περι του λογου, τον οποιο πρεπει να αρθρωνει η Εκκλησια. Απο φιλους και εχθρους.

Κυριαρχουν οι παρακατω αποψεις σχετικα με τον λογο της Εκκλησιας:

Σε οτι αφορα το υφος:

1. Kαποιοι λενε οτι πρεπει να ειναι ομολογιακος, επιθετικος, να καυτηριαζει τα κακως κειμενα, να μην χαριζεται σε κανεναν.
Να κυρησει μετανοια με προφητικο και σκληρο τροπο, για να ξυπνησει κοιμισμενες και νεκρες συνειδησεις, εν οψει απωλειας.
Οτι δεν ειναι καιρος για "χαϊδεματα", αλλα ειμαστε στα εσχατα και πρεπει να ταρακουνηθουμε, για να σωθουμε.

2. Αλλοι λενε οτι πρεπει να ειναι παρηγορητικος, λογος παρακλησεως και οικοδομης, να συγκινει ψυχες και να τις φερνει κοντα στον Χριστο με λεπτο τροπο. Να μιλα αγαπητικα, με στοργη, να μην καυτηριαζει τις πληγες αλλα να τις περιποιειται με τρυφεροτητα, και να δειχνει υπομονη και συγκαταβαση στα συγχρονα προβληματα, και τις συνηθειες των ανθρωπων.

3. Ο λογος λενε αλλοι, πρεπει να ειναι θεολογικος, εχουμε αναγκη απο επανευρεση και διαδοση της ορθοδοξου πατερικης υψηλης θεολογιας μας, φτανει πια με τις κρεμες για μωρα, χρειαζεται στερεα πνευματικη τροφη, και να ανεβει το επιπεδο, σε θεολογικα θεματα. Επιπεδο που ειχαμε και το απωλεσαμε.
Η θεολογια ειναι γνωση σωτηριας, ειναι αναβαση απο τα αισθητα στα νοητα, απο την γη στον ουρανο. Ανευ θεολογιας δεν συντηρειται ο ποθος και η ερωτικη διαθεση-κινηση προς τον Θεον. Ο απλος λογος, ο λαϊκος, δεν μπορει να ανταποκριθει στην υψηλη αποστολη της Εκκλησιας. Επειδη εχει πεσει το πνευματικο επιπεδο, δεν σημαινει οτι η Εκκλησια πρεπει να "πεσει", και αυτη στις υψηλες και θειες εννοιες που εκφραζει στον λογο της προς τον πιστο η μη. Ειναι σφαλμα αυτο, και σημειο της εποχης.

4. Τελος πολλοι λενε, οτι η θεολογια ειναι δυσνοητη, κουραζει και αποκαρδιωνει τους μη εχοντας αντικειμενο γνωστικο.
Χρειαζεται λογος ευπεπτος καθημερινος, πεζος, χωρις περιπλοκα λεκτικα σχηματα, και εννοιες που ταλαιπωρουν την κουρασμενη μεση διανοια απο τα προβληματα της καθημερινοτητας. Πρεπει να μιλησει την γλωσσα του λαου η Εκκλησια.
Γιατι εαν δεν καταλαβει καποιος, τοτε πως θα κατανυχθει, πως θα προλαβει το νοημα, πως θα συμμετασχει;

Σε οτι αφορα ειτε το ποιμνιο, ειτε την κοινωνια γενικα ως αποδεκτες του λογου:

1.Μια αποψη ειναι οτι η Εκκλησια, δεν χρειαζεται να μιλαει επι παντος επιστητου, ουτε να αγεται και να φερεται απο την εκαστοτε πεπερασμενη και προσωρινη επικαιροτητα, την οποια κακως παρακολουθει ασθμαινοντας.

Οτι "ξοδευεται" ασκοπα η Εκκλησια οταν διαλεγεται με τον καθενα και για καθε θεμα.

Οτι η θεση της ειναι εντος του Ναου, απο τον αμβωνα και αφορα το πιστο Χριστεπωνυμο πληρωμα, και οχι αυτους που δεν θελουν να ακουσουν τον λογο της, αλλα τους ενοχλει κιολας, οταν επεμβαινει σε καθε θεμα.

Οτι οσοι ειναι βαπτισμενοι ειναι υποχρεωμενοι να ειναι κοντα η μαλλον μεσα στην Εκκλησια, και δεν εχει καμμια υποχρεωση η Εκκλησια, να τους "κυνηγαει" για να τους επαναφερει πισω.

Εχουν αυτεξουσιο, εχουν γνωση, ας προσεχαν, να μην απομακρυνθουν απο αυτην. Eχει αρκετα να κανει με το πιστο ποιμνιο της, ας μην χανει καιρο και πορους με αυτους που δεν θελουν.

2. Αλλη αποψη ειναι οτι πρεπει να κανει μια "επιθεση" λογου, η Εκκλησια, να χρησιμοποιησει καθε θεμιτο μεσο, τεχνολογικο η μη, για να βγει προς τα εξω, και να ακουστει παντου, ακομα και εαν η κοινωνια δεν το θελει, η το αγνοησει αυτο, γιατι παντου υπαρχουν ψυχες που εχουν την προαιρεση και θα ακουσουν τον λογο της, και θα καρποφορησουν.

Εαν δεν βγει να μιλησει η Εκκλησια στους πορευομενους εν απωλεια, τοτε ποιος θα το κανει; Για ολους και ολα. Παντου.

Νομιζω ειναι ενα καυτο θεμα για συζητηση, το βαζω λοιπον, και μπορουμε να το δουμε, μιας και μας αφορα ολους.

Ξερω καλοκαιρι ειναι, πολλοι πιθανον να θελουν πιο χαλαρα και δροσερα θεματα, αλλα η πνευματικη ζωη δεν γνωριζει εποχες και κλιματα, ουτε απο θερμοκρασιες και καιρο καταλαβαινει.

Οσοι πιστοι ενδιαφερεστε προσελθετε στο θεμα, και καταθεσατε τον οβολο της αποψης σας,
στο κοινο ταμειο να ωφεληθουμε ολοι απο τα συμπερασματα που θα προκυψουν.
"ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν."
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35665
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: O λογος της Εκκλησιας σημερα.

Δημοσίευση από toula »

Πολύ ωραίο το θέμα που άνοιξες Διονύση !

Διερωτώμαι όμως ποιό απ' όλα αυτά που ανέφερες είναι το ΑΠΟΛΥΤΑ σωστό είτε εκ μέρους του ύφους είτε εκ μέρους της κοινωνίας. Και το λέω αυτό γιατί ως συνειδητό μέλος της εκκλησίας, που μετέχω στην εκκλησιαστική ζωή βλέπω και ακούω πολλά. Έχω και ιδίαν άποψη γιατί μεγάλωσα μέσα στην εκκλησία, λόγω του ιερέα πατέρα μου. Ο πατέρας μου ήταν υπεύθυνος των κατηχητικών σχολείων της ενορίας μας για πάρα πολλά χρόνια. Πήγαινε στα σχολεία και με τον λόγο του προσπαθούσε να "τραβήξει" τα παιδιά στην εκκλησία. Αλλά όχι μόνο αυτό. Και από άμβωνος στα κηρύγματά του, παρότρυνε τους γονείς να φέρουν τα παιδιά στο κατηχητικό και στην εκκλησία και ομολογώ ότι με τον αγώνα του είχε αποτελέσματα. Βέβαια ήταν και οι εποχές διαφορετικές. Την δεκαετία του 60, του 70 και του 80 επειδή τα πράγματα ήταν, ας το πούμε, πιο αγνά υπήρχε και ενας μεγαλύτερος σεβασμός του κόσμου προς την εκκλησία και η προσέλευση ήταν μεγαλύτερη. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Το κατηχητικό έχει ατονίσει και ελάχιστα είναι τα παιδιά που προσέρχονται συνειδητά.
Όσον αφορά τα κηρύγματα που γινόντουσαν τότε στους ναούς είχαν περισσότερη αποδοχή από τον κόσμο. Τώρα με το που βγαίνει ο ιερέας να κηρύξει στον άμβωνα, ακούω γύρω μου διάφορους ψιθύρους.

Θεωρώ πια ότι ο λόγος της εκκλησίας πρέπει να είναι μεστός, κατανοητός και όχι κουραστικός για τον κόσμο. Ο κόσμος τώρα βαριέται εύκολα. Δεν έχει υπομονή να ακούσει και να διαβάσει. Δυστυχώς είναι η εποχή μας έτσι. Έτσι μας καταντήσανε. Ποιοί ; Oι πολιτικοί, τα διάφορα σκάνδαλα, τα προβλήματα, η αδιαφορία ; Ίσως όλα αυτά μαζί και άλλα πολλά.

Είναι όμως και θέμα ανθρώπων και επιπέδου. Ο πολύς κόσμος θέλει λόγια απλά, κατανοητά. Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που ζητούν το διαφορετικό. Αυτοί θέλουν να ακούσουν και τον θεολογικό λόγο της εκκλησίας. Νομίζω ότι πρέπει να υπάρξει ένας συνδυασμός αυτών για να είναι όλοι ευχαριστημένοι.
Σε όλα τα παραπάνω που έγραψες πρέπει να υπάρξει η σωστή αναλογία, αν μπορώ να το πω έτσι. Να συνυπάρξουν όλα μαζί από λίγο για να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Αυτό θεωρώ ότι μπορεί να επιτευχθεί από καλά καταρτισμένους θεολόγους αρχιερείς και ιερείς που θα καταφέρουν με τον τρόπο τους να τα συνδυάσουν.

Αυτή είναι η άποψή μου.
Άβαταρ μέλους
Μ.Δ.Κ.
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1312
Εγγραφή: Τετ Ιουν 16, 2010 8:55 am

Re: O λογος της Εκκλησιας σημερα.

Δημοσίευση από Μ.Δ.Κ. »

Οτι "ξοδευεται" ασκοπα η Εκκλησια οταν διαλεγεται με τον καθενα και για καθε θεμα.

Οτι η θεση της ειναι εντος του Ναου, απο τον αμβωνα και αφορα το πιστο Χριστεπωνυμο πληρωμα, και οχι αυτους που δεν θελουν να ακουσουν τον λογο της, αλλα τους ενοχλει κιολας, οταν επεμβαινει σε καθε θεμα.

Οτι οσοι ειναι βαπτισμενοι ειναι υποχρεωμενοι να ειναι κοντα η μαλλον μεσα στην Εκκλησια, και δεν εχει καμμια υποχρεωση η Εκκλησια, να τους "κυνηγαει" για να τους επαναφερει πισω.

Εχουν αυτεξουσιο, εχουν γνωση, ας προσεχαν, να μην απομακρυνθουν απο αυτην. Eχει αρκετα να κανει με το πιστο ποιμνιο της, ας μην χανει καιρο και πορους με αυτους που δεν θελουν.[/quote]


Αυτή δεν μπορεί να είναι Εκκλησιαστική άποψη, και μάλιστα Ορθόδοξη, περιττό και να τη σχολιάσει κανείς.
.........................................................................................................................................................................................
Κατά τα άλλα ουδείς είναι σε θέση να εφαρμόσει στρατηγικές και τακτικές που να έχουν σχέση με τον Εκκλησιαστικό λόγο, παρα μόνο σε προσωπικό επίπεδο, και αλοί και τρις αλοί, αν αυτό δεν γίνεται με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, αλλά επειδή έτσι ΄΄έδοξεν΄΄ ( μας φάνηκε καλό) , ή οτιδήποτε άλλο.

Ο Λόγος του Θεού θα ακούγεται όπως ακούγεται,και θα ακουστεί στη διαπασών όταν και μόνο και όποτε Αυτός το θελήσει.
...........................................................................................................................................................................................
Κατα τα άλλα:
- ΄΄Έχουσι τον Μωησέα και τους προφήτας ακουσάτωσαν αυτών΄΄

- Μα οχι, και πάλι όχι, και πάλι όχι, ( εμείς ξέρουμε καλύτερα πως πρέπει να ακουστεί ο Λόγος του Θεού), μόνο αν κάποιος απο τους νεκρούς αναστηθεί θα ακούσωμε σε αυτόν....

Τα ίδια και τα ίδια δηλαδή, απο τότε μέχρι και σήμερα.

Τέλος έχω να πώ ότι την Εκκλησία και τον Θεό, δεν τον ευρίσκει ο άνθρωπος, διότι συνήθως ο Θεός ευρίσκει τον άνθρωπο και κατα τρόπο άρρητο τον ελκύει .
Αληθές είναι το πραγματικό, και Αλήθεια ο ίδιος ο Κύριος, μόνο Αυτός μπορεί να μας ελευθερώσει.
Άβαταρ μέλους
ψυχουλα
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 2324
Εγγραφή: Σάβ Δεκ 06, 2008 11:36 am
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: O λογος της Εκκλησιας σημερα.

Δημοσίευση από ψυχουλα »

Νομιζω ότι καταλληλος λογος είναι εκεινος που καρποφορει και εχει αποτελεσμα και όχι εκεινος που ικανοποιει τον πνευματικο του ιδιοκτητη ή τον αποδέκτη.
Και αν θυμηθουμε τη παραβολη με το σπορεα, υπαρχουν εδαφη και εδαφη. Αλλιως θα αντιμετωπισεις την κάθε περιπτωση. Όταν απευθυνεσαι σε πολλους βεβαια ενας συνδυασμος ολων είναι η καλυτερη λυση.


Kαποιοι λενε οτι πρεπει να ειναι ομολογιακος, επιθετικος, να καυτηριαζει τα κακως κειμενα, να μην χαριζεται σε κανεναν.

Πιστευω ότι για να καυτηριασει καποιος τα κακως κειμενα του αλλου πρεπει να είναι αλλα και να φαινεται τιμιος αλλιως μονο χλευασμο μπορει να πετυχει. Δε μπορω εγω πχ να κατηγορησω καποιον για κλοπη όταν μου εχουν κανει εκατο αγωγες για το ιδιο παραπτωμα δικαιως ή αδίκως!
Δε πιστευω ότι πρεπει να καυτηριαζει γιατι η λεξη αυτή εμπεριεχει την κατακριση. Τι σημαίνει να μη χαρίζεται; Το Δικαστή κανει η Εκκλησία; Θα ήθελα αυτό να μου το διευκρινήσεις.


Πιστευω ότι απλως πρεπει να εκθετει το τι είναι συμφωνο με το δογμα μας και τι όχι. Όταν βγαίνει πχ το συμφωνο συμβίωσης δε χρειαζονται ηθικές κορωνες και χαρακτηρισμοι ότι οσοι το κανουν είναι πορνοι κτλ. Μπορει πολύ απλα να πεις αυτό συνεπαγεται πορνεια για αυτό και αυτό το λογο συμφωνα με τις Γραφες και τους Πατερες της Εκκλησιας, να εξηγησεις τι είναι πορνεια γιατι οι περισσοτεροι νομιζουν ότι είναι μονο η συνευρεση επι χρήμασι, να πεις ότι οποιος θελει το κανει βεβαιως δημοκρατια εχουμε αλλα και η Ορθοδοξια εχει τους δικους της νομους και δε γινεται φυσικα να τους αλλαζει κατά το δοκουν αφου είναι θειοι και όχι ανθρωπινοι! Δε χρειαζονται ουτε νευρα ουτε θυμος ουτε φανφαρες. Λες απλως το σωστο είναι αυτό, το εξηγεις, εξηγεις και το νοημα και απαραιτητο του μυστηριου του Γαμου και οποιος θελει να είναι μελος της Εκκλησιας το ακολουθει, οποιος δε θελει να είναι μελος παλι δικαιωμα του.


Να κυρησει μετανοια με προφητικο και σκληρο τροπο, για να ξυπνησει κοιμισμενες και νεκρες συνειδησεις, εν οψει απωλειας.

¨Όχι πιστευω ότι το να φωναζεις μετανοειτε ηγγικεν η ωρα μονο γραφικο σε κανει και προκαλει γελια. Αυτό το στυλ μονο σε ηδη πολύ πιστους γινεται κατανοητο τους υπολοιπους τους απομακρυνει.

Οτι δεν ειναι καιρος για "χαϊδεματα", αλλα ειμαστε στα εσχατα και πρεπει να ταρακουνηθουμε, για να σωθουμε.
Μπορει καποιος να ταρακουνηθει ακουγοντας κατι που του αποκαλυπτει και του καταδεικνυει το ματαιο της μεχρι τωρα ζωης του χωρις πολλες φανφαρες και απειλες για εσχατους καιρους κτλ.
Γενικως το στυλ προφητειας και εσχατολογιας ειδικα στους πιο μορφωμενους το μονο που καταφερνει είναι να κατατασσει αυτόν που το λανσαρει στο ιδιο τσουβαλι με αυτους που φωναζουν για εξωγηινους, το 2012 κτλ και αδικει πολύ την πραγματικότητα της ορθοδοξίας.

Νομιζω ότι σκληρο λογο πρεπει να αρθρωνει η Εκκλησια όταν απευθυνεται σε κακοβουλους, σε αιρετικους, που δεν ενδιαφερονται πραγματικα για διαλογο, ουτε ακουνε αλλα προσπαθουν να τρυπωσουν καπου και να περασουν τα δικα τους. Όταν ενοχλουν δηλαδη και πανε να βλαψουν και να αρπαξουν τα προβατα.


2. Αλλοι λενε οτι πρεπει να ειναι παρηγορητικος, λογος παρακλησεως και οικοδομης, να συγκινει ψυχες και να τις φερνει κοντα στον Χριστο με λεπτο τροπο.

Τι εννοείς παρακλήσεως; Να παρακαλά; Όχι σε καμία περίπτωση γιατί έτσι χανει το σεβασμό. Πρεπει να είναι παρηγορητικος και τρυφερος αλλα κατευθυνοντας στη μετανοια όχι στην παραδοχη και αποδοχη των μικροελαττωματων μας.

Να μιλα αγαπητικα, με στοργη, να μην καυτηριαζει τις πληγες αλλα να τις περιποιειται με τρυφεροτητα, και να δειχνει υπομονη και συγκαταβαση στα συγχρονα προβληματα, και τις συνηθειες των ανθρωπων.

Εξαρταται τι εννοεις συγκαταβαση; Οι νομοι πρεπει να παραμενουν νομοι ως εχουν δε μπορει να αλλαζουν κατά το δοκουν γιατι ετσι ακομα και οι ανθρωποι θα ολιγοπιστησουν γιατι θα πουν καλα αυτοι ετσι λενε τη μια μερα αλλιως την άλλη;
Είναι σαν τη διαπαιδαγωγηση των νηπιων, πρεπει να τους βαζεις ορια και τα ιδια εχουν αναγκη από αυτά ακομα κι όταν γκρινιαζουν. Όταν υποχωρησεις στην πραγματικοτητα δε χαιρονται αλλα μπερδευονται για την ειλικρινεια και εγκυρότητά σου.
Νομιζω ότι η αγαπη και η τρυφεροτητα δεν είναι θεμα λογου μονο. Νομιζω ότι οι ανθρωποι εχουν αναγκη από μορφες που εκπεμπουν την αγαπη αυτή και την τρυφεροτητα στο βλεμμα και στον τροπο τους και εκει περιλαμβανεται και ο λογος. Όταν βλεπεις ένα ιερεα και σου θυμιζει το γειτονα σου και δεν εκπεμπει κατι πνευματικο, μια πραοτητα, μια εσωτερικη ηρεμια, αυτό το κατι, πως θα πας σε αυτόν για να σε βοηθησει στη δικη σου εσωτερικη αναζητηση; Αν ενας ιερεας μοιαζει με τον εαυτο σου με οση αγαπη και να σου μιλησει δε θα καταφερει τιποτα γιατι δε θα δωσεις μεγαλη αξια στα λογια του πολύ απλα. Φυσικα οι ιερεις είναι ανθρωποι δεν είναι αγιοι αλλα δε μπορει και να μην εκπεμπουν τιποτε το πνευματικο και να τους κοιτας και να λες τωρα αυτος σκεφτεται τι φαγητο να του φτιαξε η παπαδια.


3. Ο λογος λενε αλλοι, πρεπει να ειναι θεολογικος, εχουμε αναγκη απο επανευρεση και διαδοση της ορθοδοξου πατερικης υψηλης θεολογιας μας, φτανει πια με τις κρεμες για μωρα, χρειαζεται στερεα πνευματικη τροφη, και να ανεβει το επιπεδο, σε θεολογικα θεματα. Επιπεδο που ειχαμε και το απωλεσαμε.
Η θεολογια ειναι γνωση σωτηριας, ειναι αναβαση απο τα αισθητα στα νοητα, απο την γη στον ουρανο. Ανευ θεολογιας δεν συντηρειται ο ποθος και η ερωτικη διαθεση-κινηση προς τον Θεον. Ο απλος λογος, ο λαϊκος, δεν μπορει να ανταποκριθει στην υψηλη αποστολη της Εκκλησιας. Επειδη εχει πεσει το πνευματικο επιπεδο, δεν σημαινει οτι η Εκκλησια πρεπει να "πεσει", και αυτη στις υψηλες και θειες εννοιες που εκφραζει στον λογο της προς τον πιστο η μη. Ειναι σφαλμα αυτο, και σημειο της εποχης.

Ο θεολογικος λογος είναι πραγματι αναγκαιος για εκεινους που ηδη πιστευουν και πεινανε για τετοια πνευματικη τροφη. Όμως δεν είναι και αυτος για ολους.

4. Τελος πολλοι λενε, οτι η θεολογια ειναι δυσνοητη, κουραζει και αποκαρδιωνει τους μη εχοντας αντικειμενο γνωστικο.
Χρειαζεται λογος ευπεπτος καθημερινος, πεζος, χωρις περιπλοκα λεκτικα σχηματα, και εννοιες που ταλαιπωρουν την κουρασμενη μεση διανοια απο τα προβληματα της καθημερινοτητας. Πρεπει να μιλησει την γλωσσα του λαου η Εκκλησια.
Γιατι εαν δεν καταλαβει καποιος, τοτε πως θα κατανυχθει, πως θα προλαβει το νοημα, πως θα συμμετασχει;

Πιστευω ότι οι ιερεις πρεπει να είναι οι ιδιοι παραδειγματα βιωσης της ορθοδοξιας και ο λογος τους πρεπει να εχει λιγο από όλα γιατι όλα χρειαζονται. Όταν αρχιζει καποιος να σου μιλα με αυστηροτητα αρχιζεις να αναρωτιεσαι για τον εαυτο σου αν το παρατραβηξει όμως θυμωνεις, όταν όμως το γυρισει στην τρυφεροτητα συγκινεισαι, αν μετα προσθεσει και υψηλη θεολογια την ακους με ενδιαφερον ενώ αν αρχιζε κατευθειαν με τα δυσνοητα δε θα καθοσουν να ακουσεις, καπως ετσι!

Σε οτι αφορα ειτε το ποιμνιο, ειτε την κοινωνια γενικα ως αποδεκτες του λογου:

1.Μια αποψη ειναι οτι η Εκκλησια, δεν χρειαζεται να μιλαει επι παντος επιστητου, ουτε να αγεται και να φερεται απο την εκαστοτε πεπερασμενη και προσωρινη επικαιροτητα, την οποια κακως παρακολουθει ασθμαινοντας.

Οτι "ξοδευεται" ασκοπα η Εκκλησια οταν διαλεγεται με τον καθενα και για καθε θεμα.

Φυσικα και δε πρεπει να μιλα επι παντος επιστητου γιατι φτασαμε να δουμε ιερεις να σχολιαζουν το διαζυγιο τηλεπερσονας με δακρυα στα ματια. Να ένα παραδειγμα οπου ο ιερεας ηταν παρηγορητικος και τρυφερος αλλα εκνευρισε πολύ κοσμο δεν τον προσείλκυσε. Επισης καλο είναι να μη ξεπερνανε καποια ορια και να φτανουν να κατηγορουνται ότι ασκουν πολιτικη. Να μενει επικεντρωμενη στα της ψυχης.

Οτι η θεση της ειναι εντος του Ναου, απο τον αμβωνα και αφορα το πιστο Χριστεπωνυμο πληρωμα, και οχι αυτους που δεν θελουν να ακουσουν τον λογο της, αλλα τους ενοχλει κιολας, οταν επεμβαινει σε καθε θεμα.

Υπαρχει και ένα άλλο τμημα που ναι μεν δεν είναι πιστο όμως θα ακουγε το λογο της αν καπου τον εβρισκε και καλο θα ηταν να εβρισκε το δικο της λογο και όχι της Σκοπιας που μοιραζεται παντου αφειδως…


Οτι οσοι ειναι βαπτισμενοι ειναι υποχρεωμενοι να ειναι κοντα η μαλλον μεσα στην Εκκλησια, και δεν εχει καμμια υποχρεωση η Εκκλησια, να τους "κυνηγαει" για να τους επαναφερει πισω.

Εχουν αυτεξουσιο, εχουν γνωση, ας προσεχαν, να μην απομακρυνθουν απο αυτην. Eχει αρκετα να κανει με το πιστο ποιμνιο της, ας μην χανει καιρο και πορους με αυτους που δεν θελουν.

Το να βαπτιστεις δε λεει τιποτα ως προς τις υποχρεωσεις σου αφου γινεται σε ηλικια που δεν ξερεις ουτε ότι υπαρχεις καν και συνηθως μενει εκει χωρις να ακολουθειται μετα από καμια κατηχηση από γονεις ή το νονο τη νονα ως οφειλαν.
Ουτε βεβαια θα τρεχει η Εκκλησια να κανει προσηλυτισμο όμως καλο είναι οι ιερεις να πηγαινουν παντού όπου τους καλεσουν γιατι ποτε δεν ξερεις αν θα συναντησεις ένα προβατο που ψαχνεται και δεν ξερει που να απευθυνθει. Μπορει καποιος να είναι σε ένα πνευματικο αδιεξοδο και να τυχει να δει στη παρεα ένα παπα και να σκεφτει για να ρωτησω αυτο, ενώ από μονος του δε θα πηγαινε μεχρι την Εκκλησια λόγω της ανοικειότητάς του.


2. Αλλη αποψη ειναι οτι πρεπει να κανει μια "επιθεση" λογου, η Εκκλησια, να χρησιμοποιησει καθε θεμιτο μεσο, τεχνολογικο η μη, για να βγει προς τα εξω, και να ακουστει παντου, ακομα και εαν η κοινωνια δεν το θελει, η το αγνοησει αυτο, γιατι παντου υπαρχουν ψυχες που εχουν την προαιρεση και θα ακουσουν τον λογο της, και θα καρποφορησουν.

Εαν δεν βγει να μιλησει η Εκκλησια στους πορευομενους εν απωλεια, τοτε ποιος θα το κανει; Για ολους και ολα. Παντου.

Να βγει από κάθε μεσο η Εκκλησια είναι καλο. Να υπαρχει παντου αυτή η οαση. Π.χ. κανεις ζαπινγκ στα καναλια και πεφτεις πανω στο π. Μεταλληνο. Μπορει αυτό να κανει κακο; Ψάχνεις στο ραδιοφωνο και πεφτεις πανω στην πειραική εκκλησία μια, δυο, εκατο φορες μπορει ακομη και μετα από χρονια μια φορα να κατσεις να δεις τι λεει. Ψαχνεις στο διαδικτυο και τσουπ το ερασιτεχνικο αφιερωμα στο περιβολι της Παναγιας!
Φυσικα δεν εννοω να στελνει και επιστολες στα σπιτια όπως οι βουλευτες πριν τις εκλογες! Εννοω να υπαρχει παντου ως επιλογή όχι να μπαινει με το ετσι θελω γιατι αυτό θα οδηγουσε σε κατηγοριες παλι ότι ψαχνει κοσμο να στηριξει τα παγκαρια.
«Όπου έρως θείος ήψατο καρδίας, εκεί φόβος ρημάτων ουκ ίσχυσε».
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24958
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: O λογος της Εκκλησιας σημερα.

Δημοσίευση από aposal »

Πάρα πολύ ενδιαφέρον το θέμα.
Νομίζω πως η Εκκλησία δεν μπορεί να μπει σε καλούπια και να προτάξει ένα συγκεκριμένο ύφος. Ο στόχος είναι να έλθουν κοντά της ΟΛΟΙ οι άνθρωποι, που ο καθένας αποτελεί μια μοναδικότητα μέσα στο όλο. Ο σκοπός βέβαια είναι από την μοναδικότητα να γίνουμε όλοι ένα ("ίνα ωσιν εν"), αλλά αυτό προϋποθέτει μεγάλη ζύμωση (πολύν αγώνα) εκ μέρους του πιστού.
Θεωρώ ότι ο λόγος την Εκκλησίας, όσον αφορά στο ύφος, πρέπει να είναι ένας συνδυασμός όλων όσων αναφέρει ο Διονύσης, ώστε να είναι δυνατόν να συγκινήσει όλον τον κόσμο.
Για το Β μέρος (ποίμνιο) είμαι αναφανδόν υπέρ την συχνής παρέμβασης της Εκκλησίας, με κάθε τεχνολογικό μέσον, προκειμένου να ακουστεί από τους πιστούς, γιατί η εποχή μας είναι η κατ' εξοχήν εποχή της σύγχυσης, της παρερμηνείας και της διαστρέβλωσης. Είναι ανάγκη λοιπόν ο λόγος της να ακούγεται καθαρός και γνήσιος.
Δεν θεωρώ ότι η ανάμιξη της Εκκλησίας σε θέματα της επικαιρότητας την "ξοδεύει". Αυτό που την ξοδεύει είναι όταν επιχειρεί μια μη πνευματική προσέγγιση σε κάποιο θέμα.
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
Άβαταρ μέλους
dionysisgr
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 4278
Εγγραφή: Τρί Φεβ 12, 2008 6:00 am
Τοποθεσία: Νικαια

Re: O λόγος της Εκκλησίας σήμερα.

Δημοσίευση από dionysisgr »

Ψυχουλα, δεν ειναι γνωμες δικες μου ολες αυτες!

Θα ημουν για το τρελλαδικο εαν ειχα ταυτοχρονα ολες αυτες τις γνωμες..
η αλλιως το ακρον αωτον της διχασμενης προσωπικοτητας. :20

Προσπαθησα να εκφρασω οτι κυκλοφορει εκει εξω, οσο μπορουσα πιο αντικειμενικα.
Και επανω σε αυτα που κυκλοφορουν ως αποψεις να κανουμε μια συζητηση.

Πιθανον να υπαρχουν και αλλες αποψεις που μου διεφυγαν.

Οποτε δεν θα σου διευκρινισω τιποτα, επανω σε καποιο θεμα, που δεν σε καλυψε, κατι το οποιο ζητας,
αλλα θα τοποθετηθουν πρωτα οσοι θελουν,
και στην συνεχεια θα γραψω και εγω την γνωμη μου,
για να μην επηρεαζω καποιον με το καλημερα, ακομα δεν εβαλα το θεμα,
να αρχισω να γραφω τα δικα μου. :wink:

Ενταξει;
"ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν."
Άβαταρ μέλους
ψυχουλα
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 2324
Εγγραφή: Σάβ Δεκ 06, 2008 11:36 am
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: O λόγος της Εκκλησίας σήμερα.

Δημοσίευση από ψυχουλα »

dionysisgr έγραψε:Ψυχουλα, δεν ειναι γνωμες δικες μου ολες αυτες!

Θα ημουν για το τρελλαδικο εαν ειχα ταυτοχρονα ολες αυτες τις γνωμες..
η αλλιως το ακρον αωτον της διχασμενης προσωπικοτητας. :20

Προσπαθησα να εκφρασω οτι κυκλοφορει εκει εξω, οσο μπορουσα πιο αντικειμενικα.
Και επανω σε αυτα που κυκλοφορουν ως αποψεις να κανουμε μια συζητηση.

Πιθανον να υπαρχουν και αλλες αποψεις που μου διεφυγαν.

Οποτε δεν θα σου διευκρινισω τιποτα, επανω σε καποιο θεμα, που δεν σε καλυψε, κατι το οποιο ζητας,
αλλα θα τοποθετηθουν πρωτα οσοι θελουν,
και στην συνεχεια θα γραψω και εγω την γνωμη μου,
για να μην επηρεαζω καποιον με το καλημερα, ακομα δεν εβαλα το θεμα,
να αρχισω να γραφω τα δικα μου. :wink:

Ενταξει;
ok! για το τρελλαδικο ειμαστε ολοι αφου δεν το παραδεχομαστε!
παντως μπραβο, πολυ ωραιο θεμα, πολυ ενδιαφερον!
«Όπου έρως θείος ήψατο καρδίας, εκεί φόβος ρημάτων ουκ ίσχυσε».
vasilisalt
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6173
Εγγραφή: Παρ Ιουν 19, 2009 12:19 pm

Re: O λόγος της Εκκλησίας σήμερα.

Δημοσίευση από vasilisalt »

Πράγματι ωραίο θεματάκι.
Βέβαια θα μου πεις ποιος μας ακούει;
Όμως έχει ενδιαφέρον στο τι πρεσβεύει ο ΄΄΄λαός΄΄.
Προσωπικά με μια γλυκιά ΄΄ντρίμπλα΄΄ θα ξεφύγω λίγο
και θα πω πως εμένα μου λείπει ο καθαρός βιωματικός λόγος.
Όλα τα υπόλοιπα που αναφέρει ο Διονύσης νομίζω πως γενικώς υπάρχουν.
Κάποιος μιλάει θεολογικά, κάποιος ΄΄γεροντικά΄΄, κάποιος......
Και γενικώς πιστεύω πως καλούπια δεν μπορούν να μπουν.
Προσωπικά θα επιλέξω ύφος κατά περίπτωση.
Σε άλλες περιπτώσεις νομίζω επιβάλλεται ο βούρδουλας,
σε άλλες ο συμπονετικός λόγος κλπ.

Πάντως (η ντρίμπλα πάλι) εμένα μου λείπει γενικά ο βιωματικός λόγος.
Μπορώ να μιλάω ατέλειωτες ώρες για την αξία της δίαιτας και του
σωστού βάρους. Και γνωρίζω και αρκετά.
Πιστεύω θα είναι λίγο για γέλια ο λόγος μου.
Ακόμα και ο επιθετικός λόγος πρέπει να είναι βιωματικός.
Π.χ οι περισσότεροι φιλοπόλεμοι δεν έχουν πάει στρατό ή την έχουν
βγάλει σε γραφεία.
Δεν είναι δυνατόν να μιλάς ως λίβας και στη ζωή σου να είσαι
ο ορισμός του συμβιβασμού. Τζάμπα μάγκας δηλαδή.
Άβαταρ μέλους
filotas
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 4117
Εγγραφή: Σάβ Αύγ 11, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Νίκος@Κοζάνη
Επικοινωνία:

Re: O λόγος της Εκκλησίας σήμερα.

Δημοσίευση από filotas »

dionysisgr έγραψε:Ο λογος της Εκλησιας ειναι ο Λογος του Ευαγγελιου. Ειναι ο λογος περι του Λογου και Υιου του Θεου.

Η Εκκλησια κομιζει το ευαγγελικο μυνημα της σωτηριας μας, δια της ενανθρωπησεως του Λογου, και της εν χρονω εισβολης Του, στην ανθρωπινη ιστορια επ'εσχατων των ημερων.

Αποστολη, σκοπος, αιτια, νοημα, αρχη και τελος της Εκκλησιας ειναι ο Χριστος. Η Εκκλησια ως Σωμα Χριστου, με κεφαλη τον ιδιο τον Χριστο, εχει ως μονη και κυρια αποστολη, να δωσει τον Χριστο σε οσους Τον δεχονται, και Κοινωνουν ελευθερα μαζι Του, μεσω των Αχραντων Μυστηριων, και λαμβανοντας το Σωμα και το Αιμα Του, εχουν ζωην Αιωνιον.

Κεντρο της Εκκλησιας ειναι η Θεια Ευχαριστια. Αρχη το Βαπτισμα, και τελος η Βασιλεια των Ουρανων οπου η Εκκλησια, θα ειναι το πολιτευμα ολων των σεσωσμενων, το πολιτευμα εν τοις ουρανοις ως θεα θεου, μετοχη και αλληλοπεριχωρηση κτιστου και Ακτιστου.
Ως εδώ συμφωνούμε απόλυτα.
dionysisgr έγραψε:Σημερα γινεται πολυς λογος περι του λογου, τον οποιο πρεπει να αρθρωνει η Εκκλησια. Απο φιλους και εχθρους.

Κυριαρχουν οι παρακατω αποψεις σχετικα με τον λογο της Εκκλησιας:

Σε οτι αφορα το υφος:

1. Kαποιοι λενε οτι πρεπει να ειναι ομολογιακος, επιθετικος, να καυτηριαζει τα κακως κειμενα, να μην χαριζεται σε κανεναν.
Να κυρησει μετανοια με προφητικο και σκληρο τροπο, για να ξυπνησει κοιμισμενες και νεκρες συνειδησεις, εν οψει απωλειας.
Οτι δεν ειναι καιρος για "χαϊδεματα", αλλα ειμαστε στα εσχατα και πρεπει να ταρακουνηθουμε, για να σωθουμε.

2. Αλλοι λενε οτι πρεπει να ειναι παρηγορητικος, λογος παρακλησεως και οικοδομης, να συγκινει ψυχες και να τις φερνει κοντα στον Χριστο με λεπτο τροπο. Να μιλα αγαπητικα, με στοργη, να μην καυτηριαζει τις πληγες αλλα να τις περιποιειται με τρυφεροτητα, και να δειχνει υπομονη και συγκαταβαση στα συγχρονα προβληματα, και τις συνηθειες των ανθρωπων.

3. Ο λογος λενε αλλοι, πρεπει να ειναι θεολογικος, εχουμε αναγκη απο επανευρεση και διαδοση της ορθοδοξου πατερικης υψηλης θεολογιας μας, φτανει πια με τις κρεμες για μωρα, χρειαζεται στερεα πνευματικη τροφη, και να ανεβει το επιπεδο, σε θεολογικα θεματα. Επιπεδο που ειχαμε και το απωλεσαμε.
Η θεολογια ειναι γνωση σωτηριας, ειναι αναβαση απο τα αισθητα στα νοητα, απο την γη στον ουρανο. Ανευ θεολογιας δεν συντηρειται ο ποθος και η ερωτικη διαθεση-κινηση προς τον Θεον. Ο απλος λογος, ο λαϊκος, δεν μπορει να ανταποκριθει στην υψηλη αποστολη της Εκκλησιας. Επειδη εχει πεσει το πνευματικο επιπεδο, δεν σημαινει οτι η Εκκλησια πρεπει να "πεσει", και αυτη στις υψηλες και θειες εννοιες που εκφραζει στον λογο της προς τον πιστο η μη. Ειναι σφαλμα αυτο, και σημειο της εποχης.

4. Τελος πολλοι λενε, οτι η θεολογια ειναι δυσνοητη, κουραζει και αποκαρδιωνει τους μη εχοντας αντικειμενο γνωστικο.
Χρειαζεται λογος ευπεπτος καθημερινος, πεζος, χωρις περιπλοκα λεκτικα σχηματα, και εννοιες που ταλαιπωρουν την κουρασμενη μεση διανοια απο τα προβληματα της καθημερινοτητας. Πρεπει να μιλησει την γλωσσα του λαου η Εκκλησια.
Γιατι εαν δεν καταλαβει καποιος, τοτε πως θα κατανυχθει, πως θα προλαβει το νοημα, πως θα συμμετασχει;
Ο Χριστός δεν "έκρυβε λόγια" για να είναι αρεστός, ούτε και στους ίδιους τους μαθητές του. Μάλιστα, όταν είδε ότι κάποια στιγμή σκανδαλίστηκαν απ' αυτά που άκουσαν:

"66 Eξαιτίας των λόγων αυτών, λοιπόν, πολλοί από τους μαθητές του αποχώρησαν και δεν τον ακολουθούσαν πια. 67 Eίπε, τότε, ο Iησούς στους δώδεκα: Mήπως θέλετε κι εσείς να φύγετε; 68 Tότε ο Σίμων Πέτρος του αποκρίθηκε: Kύριε, σε ποιον να πάμε; Eσύ έχεις λόγια που προσφέρουν ζωή αιώνια. 69 Kι εμείς έχουμε πια πιστέψει και βεβαιωθεί ότι εσύ είσαι ο Xριστός, ο Υιός του Zωντανού Θεού. (Ιωαν. 6, 66-69)"

Παρ' όλα αυτά ο Χριστός προσάρμοζε το λόγο Του σύμφωνα με το ακροατήριο, ώστε να γίνεται κατανοητός, γι αυτό τι περισσότερες φορές μιλούσε με παραβολές, δηλαδή με παραδείγματα βγαλμένα μέσα απ' τη ζωή των ακροατών Του.

Η γνώμη μου είναι, ότι ο λόγος της Εκκλησίας πρέπει να τα περιέχει και τα 4 πιο πάνω, δηλαδή να είναι και ομολογιακός και παρηγορητικός και θεολογικός και προσιτός. Χρειάζεται μεγάλη διάκριση απ' αυτούς, που κηρύττουν το Ευαγγέλιο, ώστε και τους ακροατές ν' αναπαύουν και να μένουν μέσα στο πνεύμα και την Παράδοση της Εκκλησίας.
dionysisgr έγραψε:Σε οτι αφορα ειτε το ποιμνιο, ειτε την κοινωνια γενικα ως αποδεκτες του λογου:

1.Μια αποψη ειναι οτι η Εκκλησια, δεν χρειαζεται να μιλαει επι παντος επιστητου, ουτε να αγεται και να φερεται απο την εκαστοτε πεπερασμενη και προσωρινη επικαιροτητα, την οποια κακως παρακολουθει ασθμαινοντας.

Οτι "ξοδευεται" ασκοπα η Εκκλησια οταν διαλεγεται με τον καθενα και για καθε θεμα.

Οτι η θεση της ειναι εντος του Ναου, απο τον αμβωνα και αφορα το πιστο Χριστεπωνυμο πληρωμα, και οχι αυτους που δεν θελουν να ακουσουν τον λογο της, αλλα τους ενοχλει κιολας, οταν επεμβαινει σε καθε θεμα.

Οτι οσοι ειναι βαπτισμενοι ειναι υποχρεωμενοι να ειναι κοντα η μαλλον μεσα στην Εκκλησια, και δεν εχει καμμια υποχρεωση η Εκκλησια, να τους "κυνηγαει" για να τους επαναφερει πισω.

Εχουν αυτεξουσιο, εχουν γνωση, ας προσεχαν, να μην απομακρυνθουν απο αυτην. Eχει αρκετα να κανει με το πιστο ποιμνιο της, ας μην χανει καιρο και πορους με αυτους που δεν θελουν.

2. Αλλη αποψη ειναι οτι πρεπει να κανει μια "επιθεση" λογου, η Εκκλησια, να χρησιμοποιησει καθε θεμιτο μεσο, τεχνολογικο η μη, για να βγει προς τα εξω, και να ακουστει παντου, ακομα και εαν η κοινωνια δεν το θελει, η το αγνοησει αυτο, γιατι παντου υπαρχουν ψυχες που εχουν την προαιρεση και θα ακουσουν τον λογο της, και θα καρποφορησουν.

Εαν δεν βγει να μιλησει η Εκκλησια στους πορευομενους εν απωλεια, τοτε ποιος θα το κανει; Για ολους και ολα. Παντου.
Η Εκκλησία, όπως λέει κι Απόστολος, υπακούοντας στο "μαθητεύσατε πάντα τα έθνη" (Ματθ. 28, 19), πρέπει ν' απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους και στον καθένα χωριστά. Για να το κάνει αυτό πρέπει ν' αναγνωρίζει της ανάγκες των ανθρώπων πνευματικές και υλικές και να μεριμνά γι αυτές, με λόγο και με έργο. Η βαρύτητα της μέριμνας για τις πνευματικές ή για της υλικές ανάγκες του κάθε ποιμνίου, εξαρτάται από την εκάστοτε περίσταση.

Βεβαίως η Εκκλησία απευθύνεται και στους "πορευομένους εν απωλεία", όπως άλλωστε έκανε κι ο Χριστός απευθυνόμενος σε πόρνες και τελώνες μάλλον, παρά στους Γραμματείς και τους Φαρισαίους: "ου γάρ ήλθον καλέσαι δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν." (Ματθ. 9,13). Παρ' όλ' αυτά χρειάζεται διάκριση και σύνεση στα μέσα και στον τρόπο που χρησιμοποιούνται, ώστε να ωφελήσουν και να καλέσουν αμαρτωλούς σε μετάνοια, χωρίς όμως να υπάρξει συμβιβασμός ή συμπόρευση με την αμαρτία.
Άβαταρ μέλους
panagiotisspy
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 7181
Εγγραφή: Πέμ Ιουν 04, 2009 4:57 am
Τοποθεσία: ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ

Re: O λόγος της Εκκλησίας σήμερα.

Δημοσίευση από panagiotisspy »

Το θέμα είναι εξαιρετικό, ίσως από τα πιό καίρια και ουσιαστικά για έναν τέτοιο ιστοχώρο.

Βέβαια χρειάζεται πολύ χρόνο και σπουδή, για ανάλυση και συζήτηση, τον οποίον δεν πολυέχω.

Εν πάση περιπτώσει και επί τροχάδην.

dionysisgr έγραψε:Ο λογος της Εκλησιας ειναι ο Λογος του Ευαγγελιου. Ειναι ο λογος περι του Λογου και Υιου του Θεου.

Η Εκκλησια κομιζει το ευαγγελικο μυνημα της σωτηριας μας, δια της ενανθρωπησεως του Λογου, και της εν χρονω εισβολης Του, στην ανθρωπινη ιστορια επ'εσχατων των ημερων.
Κατά τη γνώμη μου, όλα ενπεριέχονται στα παραπάνω.
Θεωρώ τα υπόλοιπα ( αριθμημένα με 1,2,3,4 κλπ), απλά και μόνο συμπληρωματικά αυτών και σε κάθε περίπτωση, διαφορετικούς ενδεχόμενους δρόμους, ανάλογα με του καθενός την αντίληψη, προς την επίτευξη του ίδιου πράγματος.

Από την άλλη, αν θάπρεπε να μιλήσω για βίωμα προσωπικό:
Εμένα με έφερε κοντά στην Εκκλησία κατά κύριο λόγο η παρακάτω παράγραφος.
dionysisgr έγραψε:2. Αλλοι λενε οτι πρεπει να ειναι παρηγορητικος, λογος παρακλησεως και οικοδομης, να συγκινει ψυχες και να τις φερνει κοντα στον Χριστο με λεπτο τροπο. Να μιλα αγαπητικα, με στοργη, να μην καυτηριαζει τις πληγες αλλα να τις περιποιειται με τρυφεροτητα, και να δειχνει υπομονη και συγκαταβαση στα συγχρονα προβληματα, και τις συνηθειες των ανθρωπων.
Βέβαια δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι.


Ενα άλλο που σκέφτομαι, σε σχέση με την άρθρωση συγκεκριμένης μορφής λόγου από πλευράς της Εκκλησίας, είναι το εξής:

Τι ακριβώς έρχεται στο μυαλό μας, όταν μιλάμε για Εκκλησία?

Μήπως η συμπαγής συγκροτημένη συνοδική φωνή της Ιεραρχίας?
Και αν ναι, ποιού ακριβώς τμήματός της?
Του Πατριαρχείου?
Της Αρχιεπισκοπής?
Της οικείας για τον καθέναν Μητροπόλεως?

Ολα τα παραπάνω, δεν τηρούν κατ' ανάγκην την ίδια στάση, στο θέμα που αναφερόμαστε.
Αλλη φωνή χρησιμοποιεί ο ένας, άλλη ο άλλος.
Και με άλλο τρόπο προσεγγιζει ο καθένας και το ποίμνιο, αλλά και τις εξελίξεις που επηρεάζουν και το στενό Εκκλησιαστικό, αλλά και το κοινωνικό γίγνεσθαι.

Γνώμη μου επομένως, είναι πως υπάρχει μιά ανάγκη, να γίνει μιά μεγάλη διαβούλευση, όλων των Ιεραρχικών σωμάτων, ώστε να υπάρξει μία απόφαση που να ορίζει σε γενικές γραμμές την "τακτική" που θα εφαρμοστεί, αφού αναλύσει τα πάντα, σε επίπεδο πνευματικό αλλά και κοσμικό.

Θα μου πείτε:
"Δηλαδή μιλάς για Σύνοδο? Μήπως για Οικουμενική?"
Απαντώ "'οχι δε νομίζω". Μιλάω για μιά ανάγκη που βλέπω ότι υπάρχει, για απόφαση επί της εμπέδωσης ενός λόγου σαφούς, εμπεριστατωμένου, από τη μιά μεριά Θεολογικού, από την άλλη "αποκωδικοποιημένου" για το ευρύ κοινό.
Ο κόσμος υποφέρει.
Εχει ανάγκη στήριξης.

Πρέπει να αποφασιστεί ο τρόπος, και να διερευνηθούν οι μέθοδοι, οι οποίες θα βοηθήσουν προς κάθε κατεύθυνση.

Νομίζω πως οι καιροί το απαιτούν αυτό.

Και δεν θεωρώ ωραίο και ωφέλιμο, να αλλάζει σε μεγάλο βαθμό η κεντρική κατευθυντήριος "γραμμή" του Εκκλησιαστικού λόγου, αναλόγως του προσώπου το οποίο προΐσταται στις διάφορες θέσεις της Ιεραρχίας.


Εάν πρέπει να σχολιάσω τις επιμέρους τακτικές και πρακτικές εφαρμογές που αριθμητικά παρέθεσε ο Διονύσης, θα έλεγα ότι περισσότερο συμφωνώ με την άποψη που εξέφρασε ο Νίκος (filotas).
Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων,Αγάπην δε μη έχω,γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν και έχω πάσαν την πίστιν,ώστε όρη μεθιστάνειν,Αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ορθοδοξία”