Ασώματοι - Αγγελοι

[AngelsGR]

Είναι παρήγορο να γνωρίζουμε πως δεν καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μόνοι μας τις προκλήσεις των καιρών. Δίπλα μας έχουμε πάντα ισχυρούς προστάτες, ουράνιους φύλακες, πρόθυμους και ικανούς να μας συμπαρασταθούν σε κάθε μας ανάγκη. Είναι τα Ασώματα Τάγματα, κοινός σε όλους μας ως Αγγελοι. Οι άγγελοι είναι ουράνιες υπάρξεις που δημιουργήθηκαν από τον Θεό και παίζουν ενεργό ρόλο τόσο στην προσωπική μας ζωή όσο και στην ιστορία όλου του κόσμου.

Η παράδοση της Εκκλησίας μας διδάσκει πως κάθε άνθρωπος έχει τον προσωπικό του φύλακα άγγελο. Στο αρχαιότατο βιβλίο “Ποιμήν” του αποστολικού πατρός Έρμα γίνεται αναφορά στο φύλακα άγγελο ο οποίος είναι τρυφερός, σεμνός, πράος και ήσυχος. Έρχεται στην καρδιά του ανθρώπου και τον διδάσκει για την δικαιοσύνη, την αγνεία, την σεμνότητα, για κάθε έργο αγαθό και κάθε αρετή. Όλα όσα κάνουν οι άγγελοι για τον άνθρωπο έχουν εσχατολογική προοπτική, δηλαδή αποβλέπουν στην είσοδο του ανθρώπου στην βασιλεία του Θεού. Ο κάθε πιστός προστρέχει κοντά τους για ασφάλεια και προστασία. Θέλει να τους νιώθει φύλακες και παρηγορητές στους κινδύνους και τα βάσανα της ζωής. Κυρίως όμως συνεργούς της σωτηρίας του και χειραγωγούς του στην πορεία προς την ουράνια βασιλεία του Θεού.

[AngelsGR]

Οι άγγελοι είναι ουράνια πνεύματα που υπηρετούν τον Θεό. Εκτελούν με πίστη και αφοσίωση το άγιο θέλημα Του. Είναι χωρισμένα σε εννέα τάγματα. Αυτά είναι τα Σεραφείμ, τα Χερουβίμ, οι Θρόνοι, οι Κυριότητες, οι Εξουσίες, οι Δυνάμεις, οι Αρχές, οι Αρχάγγελοι και οι Αγγελοι. Τα εννέα τάγματα των αγγέλων χωρίζονται σε τρεις ομάδες.

Η πρώτη ομάδα είναι τα Σεραφείμ, τα Χερουβίμ και οι Θρόνοι. Αυτά τα τάγματα δεν έχουν άμεση σχέση με τον άνθρωπο. Είναι απορροφημένα από την ατέρμονη αγάπη λατρεία του Θεού. Κανένα άλλο δημιούργημα δεν έχει τόσο μεγάλη ικανότητα αγάπης προς το Θεό. Τα Σεραφείμ εικονίζονται εξαπτέρυγα, ενώ τα Χερουβίμ και οι Θρόνοι σαν πύρινη τροχοί που έχουν γύρω τους φτερά και πάνω στα φτερά μάτια (πολυόμματα).

Η δεύτερη ομάδα είναι οι Κυριότητες, οι Εξουσίες και οι Δυνάμεις. Οι άγγελοι αυτοί θεωρούνται οι κυρίαρχοι του διαστήματος και των άστρων. Ο δικός μας πλανήτης, κατά συνέπεια, ως μέρος του σύμπαντος, βρίσκεται κάτω από την δική τους κυριαρχία. Δεν έχουμε όμως άμεση επαφή με τα τάγματα αυτά. Η ομάδα αυτή εικονίζεται συνήθως με ποδήρη ιερατικά άμφια, χρυσή ζώνη και πράσινο ωμοφόριο. Κρατούν στο δεξί χέρι χρυσή ράβδο, σύμβολο που δείχνει ότι είναι φορείς θεϊκής εξουσίας, ενώ στο αριστερό χέρι κρατούν σφραγίδα με το μονόγραμμα του Χριστού.

Η Τρίτη ομάδα είναι οι Αρχές, οι Αρχάγγελοι και οι Αγγελοι. Αυτοί έχουν την γη μας κάτω από την ιδιαίτερη φροντίδα και προστασία τους. Είναι οι εκτελεστές του θελήματος του Θεού, οι διαρκείς φύλακες των τέκνων (δηλαδή εμείς) του Θεού και οι αγγελιοφόροι Του. Η ομάδα αυτή εικονίζεται συνήθως με πολεμική στολή, με χρυσή ζώνη και κρατούν ρομφαία στο χέρι.

Οι Αρχάγγελοι έχουν έντονη ατομικότητα και αποτελούν ένα ιδιαίτερο τάγμα ουρανίων πνευμάτων τα οποία συνδυάζουν και την φύση των Αρχών και την φύση των Αγγέλων. Υπάρχουν επτά Αρχάγγελοι. Μας είναι όμως γνωστά μόνο τα ονόματα των τεσσάρων. Αυτοί είναι:
· Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ (ποιος ομοιάζει με τον Θεό?). Είναι ο κορυφαίος των ουρανίων πνευμάτων. Είναι αυτός που νίκησε τον Δράκοντα (Εωσφόρο) και τον έβγαλε έξω από τον Παράδεισο.
· Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ (ο Ανθρωπος του Θεού). Είναι ο άγγελος που εμφανίστηκε στη Θεοτόκο κατά τον Ευαγγελισμό.
· Ο Αρχάγγελος Ραφαήλ (ο Υπηρέτης του Θεού). Είναι ο επικεφαλής στους φύλακες αγγέλους. Είναι αυτός που μεταφέρει τις προσευχές μας στον Κύριο.
· Ο Αρχάγγελος Ουριήλ (το Πυρ του Θεού). Είναι αυτός που ερμηνεύει τις προφητείες.

[AngelsGR]

Τα μυστήρια της άλλης ζωής

Περπατώντας κάποτε στην έρημο ο αββάς Μακάριος ο Μέγας (4ος αι.), συνάντησε ένα μοναχό με αγγελική ομορφιά και χάρη.
-Σε βλέπω, παιδί μου, και σε θαυμάζω, παρατήρησε ο όσιος. Μήπως δεν είσαι άνθρωπος;
-Αγγελος είμαι, αποκρίθηκε εκείνος, βάζοντας μετάνοια στον όσιο. Ήρθα να σου διδάξω μυστήρια που δεν γνωρίζεις και θέλεις να μάθεις.
-Πες μου άγγελε του Θεού, στην άλλη ζωή οι άνθρωποι γνωρίζονται μεταξύ τους;
-Όπως γνωρίζονται εδώ, το ίδιο και εκεί. Συνευφραίνονται, συνομιλούν, χαιρετούν και ζητούν να γνωρίσουν ο ένας τον άλλο. Αυτό όμως γίνεται μόνο με τους δίκαιους.
-Τι γίνεται μετά το χωρισμό της ψυχής από το σώμα; Ρώτησε ο αββάς.
-Ύστερα από αυτόν, οι άγγελοι παίρνουν την ψυχή και την οδηγούν στον ουρανό, για να προσκυνήσει τον Κύριο. Από την γη μέχρι τον ουρανό υπάρχει μια μεγάλη αόρατη σκάλα. Σε κάθε σκαλοπάτι βρίσκεται και ένα τάγμα δαιμόνων, που λέγονται τελώνια. Αυτά θέλουν να αρπάξουν την ψυχή, γι’ αυτό δείχνουν στους αγγέλους γραμμένες τις κακές της πράξεις. Οι άγγελοι αντίθετα, παρουσιάζουν τις καλές. Ζυγίζουν τις πράξεις και γίνεται μεγάλη λογομαχία μεταξύ τους. Και αν οι καλές είναι περισσότερες, τότε η ψυχή προχωράει στο πιο πάνω σκαλοπάτι. Διαφορετικά, την κατεβάζουν οι δαίμονες στον Αδη. Το τι υποφέρουν εκεί οι κολασμένοι, είναι ανεκδιήγητο. Αλλά και το τι απολαμβάνουν στον ουρανό όσοι σώθηκαν, δεν περιγράφεται.
-Γιατί γίνονται μνημόσυνα;
-Τα τριήμερα, αποκρίθηκε ο άγγελος, γίνονται σαν μια προσφορά στον Κύριο για την ψυχή, επειδή αυτή δεν έχει φτάσει ακόμα στον θρόνο Του για να Τον προσκυνήσει. Μετά την προσκύνηση, ξαναφέρνουν οι άγγελοι την ψυχή στην γη και της δείχνουν τους τόπους όπου έζησε και έκανε έργα καλά ή πονηρά. Αυτό συνεχίζεται μέχρι την ένατη μέρα, οπότε η ψυχή ανεβαίνει και πάλι για να προσκυνήσει στο θρόνο του Θεού. Τα μνημόσυνα, που γίνονται στα εννιάμερα, προσφέρονται στο Θεό για να δεχτεί την ψυχή με ιλαστικό βλέμμα. Τα μνημόσυνα, οι ελεημοσύνες και οι λειτουργίες ωφελούν πολύ την ψυχή. Μπορούν ακόμα και να τη βγάλουν από την κόλαση, φτάνει να μην έχει πέσει σε βαριές και θανάσιμες αμαρτίες. Μετά την δεύτερη προσκύνηση, οδηγούν και πάλι οι άγγελοι την ψυχή στον κόσμο. Και ύστερα της δείχνουν τον παράδεισο και την κόλαση. Δεν υπάρχει χειρότερο μαρτύριο στον Αδη από εκείνο του πόρνου και του κλέφτη. Ιδιαίτερα του πόρνου μοναχού ή ιερέα και της μοιχαλίδας πρεσβυτέρας. Της τεσσαρακοστή ημέρα η ψυχή οδηγείται πάλι για προσκύνηση. Τότε βγαίνει και η απόφαση από τον φιλάνθρωπο Θεό που θα καταταγεί μέχρι την ανάσταση και την τελική Κρίση. Γι’ αυτό και την ημέρα εκείνη γίνεται πάλι μνημόσυνο για την ανάπαυσή της.
-Ο αμαρτωλός, ξαναρώτησε ο γέροντας, έχει καμιά άνεση; Τα βάσανά του έχουν κάποιο τέλος;
-Όχι. Ούτε η βασιλεία των δικαίων έχει τέλος ούτε η κόλαση των αμαρτωλών.
-Ποιοι άγιοι είναι πιο ευσπλαχνικοί στον άνθρωπο, ώστε να τους παρακαλεί και να πρεσβεύουν γι’ αυτόν;
-Όλοι οι άγιοι είναι ευσπλαχνικοί. Εσείς όμως οι άνθρωποι είστε αχάριστοι και τους θλίβετε. Εκτός από τους αγίους, και οι άγγελοι βοηθούν τους ανθρώπους. Περισσότερο όμως από όλους φροντίζει για σας η Κυρία Θεοτόκος. Θα ‘πρεπε καθένας σας να έχει διαρκώς το όνομά της στο στόμα του και να την δοξολογεί. Γιατί χάρη στις δικές της πρεσβείες και ικεσίες στέκει μέχρι σήμερα ο κόσμος. Οι άνθρωποι εγκατέλειψαν το Θεό και τους αγίους, γι’ αυτό Θεός και άγιοι εγκατέλειψαν τους ανθρώπους.
-Αγιες άγγελε, ποια είναι η μεγαλύτερη αμαρτία;
-Κάθε αμαρτία χωρίζει τον άνθρωπο από το Θεό. Η μνησικακία όμως και η βλασφημία, μόνο αυτές οι δύο, είναι ικανές να κατεβάσουν τον άνθρωπο στον Αδη.
-Ποιο πάθος μισεί περισσότερο ο Θεός;
-Την υπερηφάνεια. Αυτή κατέστρεψε τον κόσμο. Εξαιτίας της ο Αδάμ εξορίστηκε από τον παράδεισο. Εξαιτίας της έπεσε ο Εωσφόρος. Αν πέσει ο άνθρωπος σε αυτό το πάθος, δύσκολα θα σηκωθεί.
-Ποιοι από τους κολασμένους βασανίζονται χειρότερα;
-Σου είπα, ο πόρνος και ο βλάσφημος. Ιδίως οι πόρνοι ιερείς και μοναχοί. Επίσης, όσοι από τους τελευταίους παραβαίνουν θεϊκούς νόμους και καταφρονούν τα πνευματικά έργα, προτιμώντας τις βιοτικές φροντίδες. Και για μία μόνο λειτουργία που θα τελέσουν ανάξια οι ιερείς, θα δώσουν λόγο στο Θεό. Αλίμονο και στους ιερείς που μεθούν.
-Τι γίνεται με εκείνους που καταφρονούν την άγια ημέρα της Κυριακής;
-Αλίμονο τους. Φρικτή κόλαση τους περιμένει! Όποιος καταφρονεί αυτή την αγία ημέρα, καταφρονεί τον ίδιο τον Κύριο, αλλά και ο ίδιος καταφρονείτε από Αυτόν. Η ημέρα της Κυριακής ανήκει στον Κύριο. Και όποιος την τιμά, τιμά τον Κύριο. Όποιος δεν την τιμά, Θεού πρόσωπο δεν βλέπει ούτε έχει ελπίδα σωτηρίας.
-Πες μου, σε παρακαλώ, ποια προσευχή ταιριάζει στον μοναχό;
-Αν είναι μορφωμένος, οι Ψαλμοί του Δαβίδ. Αν όχι, τότε το “Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν”. Αυτή η προσευχή είναι η πιο δυνατή. Πολλοί σπουδαγμένοι τα εγκατέλειψαν όλα, κράτησαν μόνο την ευχή του Ιησού και σώθηκαν. Γιατί αυτή μπορούν να την καλλιεργήσουν άνδρες, γυναίκες, μοναχοί, γραμματισμένοι και αγράμματοι, έμπειροι και άπειροι. Όποιος θέλει να σωθεί, αυτήν ας επαναλαμβάνει μέρα και νύχτα, στο κελί και στο δρόμο, είτε κάθεται είτε εργάζεται. Και να την λεει με πόθο και προθυμία, γιατί είναι ικανή να βοηθήσει τον καθένα στην σωτήρια του.
-Τώρα, σε παρακαλώ, απάντησέ μου σε τούτο. Αν κάποιος αμαρτωλός οδηγήσει άλλον σε μετάνοια, έχει μισθό;
-Αυτός που θα οδηγήσει αμαρτωλό στο σωστό δρόμο, ωφελεί πολύ και την δική του ψυχή. Αν όμως τον οδηγήσει στο κακό, πέφτει σε βαρύτερη αμαρτία.
-Αγιε άγγελε, θα υπάρχουν άραγε, άγιοι μέχρι τη συντέλεια του κόσμου;
-Ποτέ δεν θα λείψουν οι δίκαιοι και οι προφήτες, ούτε όμως και οι υπηρέτες του σατανά. Πάντως, στους έσχατους καιρούς, όσοι υπηρέτησαν αληθινά το Χριστό, και αν ακόμα δεν κάνουν σημεία και τέρατα, αλλά βαδίζουν στο δρόμο της πρακτικής αρετής με ταπείνωση, αυτοί θα αναδειχθούν στη βασιλεία του Θεού ανώτεροι από εκείνους που έκαναν θαύματα. Γιατί στους έσχατους χρόνους δεν θα βλέπουν οι πιστοί κάποιον να θαυματουργεί, ώστε να θερμαίνεται ο ζήλος τους στον πνευματικό αγώνα. Αντίθετα, οι ποιμένες και οι άρχοντες, σε όλο τον κόσμο, θα είναι εντελώς αδόκιμοι στην αρετή.
Αυτά είπε ο άγγελος και πέταξε στον ουρανό.

[AngelsGR]

Ο γέροντας Χατζή-Γιώργης ο Αθωνίτης (1886), γόνος εκλεκτός της Καισαρείας, άφησε όνομα στο Όρος ως ασκητής και ιδίως ως νηστευτής και ελεήμων. Για να υπομένει με χαρά τους κόπους και τους πόνους της ασκήσεως, έφερνε πάντα στο νου του την ακόλουθη διήγηση του γέροντά του παπά-Νεοφύτου.
Κάποτε ένας άρρωστος έχασε την υπομονή του και παρακάλεσε τον Κύριο να τον απαλλάξει από τους φρικτούς πόνους. Παρουσιάζεται τότε ένας άγγελος και του λεει.
-Είναι ανάγκη να ζήσεις έναν ακόμα χρόνο στη γη, για να καθαριστεί η ψυχή σου με την δοκιμασία της αρρώστιας. Αν αυτό σου φαίνεται δύσκολο, ο πανάγαθος Θεός προτείνει να περάσεις τρεις ώρες στην κόλαση. Διάλεξε ένα από τα δύο.
-Προτιμώ να περάσω τρεις ώρες στην κόλαση, απάντησε ο άρρωστος, πιστεύοντας πως ο ένας χρόνος δοκιμασίας στη γη είναι συγκριτικά πολύ μακρύς.
Ο άγγελος πήρε αμέσως στα χέρια την ψυχή του, την άφησε στην κόλαση και είπε:
-Μετά από τρεις ώρες θα επιστρέψω.
Εκείνος ο δυστυχής, μόλις έμεινε μόνος, τρομοκρατήθηκε. Ακουγε κραυγές και ξεχώριζε μες το σκοτάδι την άγρια όψη των κολασμένων και τα φλογισμένα μάτια των δαιμόνων. Του φαινόταν πως πέρασαν αιώνες. Από στιγμή σε στιγμή περίμενε τον άγγελο. Ο άγγελος όμως δεν φαινόταν. Αρχισε τότε να βογκάει και κλαιει, γιατί έχασε την ελπίδα του παραδείσου. Να όμως που η γλυκιά μορφή του αγγέλου φάνηκε πάλι στην άβυσσο.
-Πως είσαι άνθρωπε; Τον ρωτάει με ένα παραδεισένιο χαμόγελο.
-Δεν πίστευα πως και οι άγγελοι λένε ψέματα, ψιθύρισε μισοπεθαμένος εκείνος. Υποσχέθηκες να με πάρεις σε τρεις ώρες και έχουν περάσει αιώνες ως τώρα με αφόρητα βάσανα.
-Τι λες άνθρωπε! Μία ώρα πέρασε μόνο και πρέπει να μείνεις άλλες δύο.
-Ωχ όχι, δεν αντέχω άλλο! Πάρε με από εδώ. Προτιμώ να υποφέρω για χρόνια στη γη!
-Εντάξει, συμφώνησε ο άγγελος. Ο καλός Θεός θα σε ελεήσει.
Με αυτά τα λόγια συνήλθε ο άρρωστος και είδε πως βρισκόταν πάλι στο κρεβάτι του πόνου.

[AngelsGR]

Η αγία μεγαλομάρτυς Χριστίνα (2ος – 3ος αι.) γεννήθηκε στην Τύρο και ήταν κόρη έπαρχου, του στρατηγού Ουρβανού. Οι γονείς της ήταν ειδωλολάτρες, αλλά τη Χριστίνα κατήχησε στην χριστιανική πίστη μια ευσεβής γυναίκα. Όταν το έμαθε ο πατέρας της, οργίστηκε και την έκλεισε σε ένα ψηλό πύργο, όπου με κάθε τρόπο προσπαθούσε να τη μεταστρέψει στην ειδωλολατρία. Επειδή όμως όλες οι προσπάθειές του έπεφταν στο κενό, αποφάσισε να την βασανίσει. Την προηγούμενη νύχτα η αγία προσευχήθηκε θερμά στον Κύριο.
-Ουράνιες Θεέ, Δεσπότη και Πλάστη του κόσμου, μη με εγκαταλείψεις την αμαρτωλή, τώρα που θα δοκιμαστώ. Συγχώρεσε τις ανομίες μου, ως αγαθός και φιλάνθρωπος, και δως μου δύναμη να νικήσω τους εχθρούς Σου, για να δοξαστεί το πανάγιο Όνομά Σου.
Τότε παρουσιάστηκε μπροστά της ένα άγγελος, σταλμένος από το Θεό και της είπε:
-Χαίρε Χριστίνα, αμόλυντη νύμφη και συνώνυμη του Χριστού. Ο Κύριος άκουσε τη δέησή σου. Μη φοβάσαι! Εκείνος είναι κοντά σου! Σε τρεις άρχοντες θα παρουσιαστείς και θα ομολογήσεις τον αληθινό Θεό και Σωτήρα σου. Θα Τον δοξάσεις και θα σε δοξάσει!
-Σφράγισέ με άγγελε του Θεού, με το σημείο του Κυρίου μου, για να πάρω δύναμη, παρακάλεσε η αγία.
Ο άγγελος τη σφράγισε με το σημείο του σταυρού και αναχώρησε. Την άλλη μέρα ο Ουρβανός την παρέδωσε στους βασανιστές. Την έδειραν ανελέητα, την κρέμασαν από το λαιμό, της ξέσκισαν τις σάρκες, την έβαλαν στη φωτιά. Έπειτα, βλέποντάς την αμετάπειστη, την έκλεισαν στη φυλακή και με εντολή του άσπλαχνου πατέρα της, της άφησαν νηστική για να πεθάνει από την πείνα. Μα ο στοργικός ουράνιος Πατέρας της έστειλε τρεις αγγέλους, που της έφεραν τροφή και γιάτρεψαν θαυματουργικά όλες τις πληγές της!
Όταν το έμαθε ο Ουρβανός, έστειλε πέντε δούλους του, που έδεσαν στο λαιμό της αγίας μια μεγάλη πέτρα και την έριξαν στην θάλασσα. Αλλά τότε, ω του παραδόξου θαύματος, και πάλι ο Κύριος έστειλε αγγέλους, που έλυσαν την πέτρα και κράτησαν την αγία στην επιφάνια! Ύστερα, με θεϊκή εντολή, ο αρχιστράτηγος Μιχαήλ την πήρε και την έφερε στο πατρικό της σπίτι.
Μα την ίδια νύχτα ο Ουρβανός πέθανε. Και τότε ανέλαβε να συνεχίσει το θεομίσητο έργο του ο νέος έπαρχος Δίων. Βασάνισε και αυτός σκληρά αλλά μάταια τη δούλη του Θεού, που υπέμεινε καρτερικά νέους ξυλοδαρμούς, σούβλες, φωτιές και δημόσια διαπόμπευση.
Τον Δίωνα τέλος, διαδέχθηκε ο Ιουλιανός, ο τρίτος και τελευταίος άρχοντας και βασανιστής της, όπως της είχε πει ο άγγελος. Αυτός την έριξε μέσα σε ένα πυρωμένο καμίνι, κλεισμένο ερμητικά. Η αγία έμεινε εκεί πέντε μέρες χωρίς να πάθει τίποτα! Οι στρατιώτες που φρουρούσαν το καμίνι, άκουγαν πολλές μελωδικές φωνές να ψάλλουν και να υμνούν το Θεό. Ήταν η αγία που έψαλε μαζί με χορό ολόκληρο αγγέλων, που ο Κύριος είχε στείλει για να την φυλάξουν από την φωτιά. Οι στρατιώτες, παραξενεμένοι και φοβισμένοι, έτρεξαν στον άρχοντα και του είπαν για τις φωνές που άκουγαν. Και εκείνος, την έκτη μέρα, πρόσταξε να ανοίξουν το καμίνι. Η αγία βγήκε σώα και χαρούμενη, σαν να ήταν σε λουτρό!
Τελικά η Χριστίνα έλαβα το στεφάνι του μαρτυρίου, αφού τη θανάτωσαν χτυπώντας την με λόγχες στην καρδιά και στα πλευρά.