Οικονομία Χριστού και Άγγελοι (Ομιλία Δικαίου Εφραίμ)

[angieholi]

Απομαγνωτοφωνημένη ομιλία του Δικαίου Εφραίμ,η οποία, λόγω του μέγεθους της, θα δημοσιεύεται σε συνέχειες για να μπορεί να διαβαστεί ευχάριστα και να μην κουράσει!
Από τον ιστοχώρο του Παντοκράτωρα,η ομιλία Νο 078, σε μορφή mp3:
http://pantocrator.info/gr/modules.php? ... eA&show=10


Τα Υπερκόσμια και Ασώματα 10 Αγγελικά Τάγματα, όταν εποιήθησαν εις την αρχήν, ετοποθετήθησαν από τον Άγιον Τριαδικόν μας Θεόν, εις τον Αγγελικόν Παράδεισον, σε ένα τόπον που ήτο αποκλειστική κατοικία των Αγγέλων, ο οποίος είναι της ακτίστου Θείας Δόξης του απαύγασμα, και ενώ ήταν δεύτεροι Νώες και δεύτερα φώτα ελούζονταν πυκνώς και τους εβομβάρδιζε ο Θεός μας δια ακτίστου φωτισμού.

Σε κάθε έλαμψη, σε κάθε αποκάλυψη, σε κάθε πληροφορία, σε κάθε επικοινωνία του Αγίου Θεού μας με τα Αγγελικά αυτά τάγματα, βολίδες μεγατόνων Ακτίστου Φωτός εκπέποντο από τον Θεόν προς αυτούς και εις την συνέχειαν αυτοί, τα μεταβίβαζαν εις τα κατώτερα Αγγελικά Τάγματα. Πρώτα εις τον τότε Εωσφόρον και αυτός εις τη συνέχειαν εις το τάγμα του, στον Αγγελικόν κολοφών της Θείας Δόξης και μετά εις τα Σεραφείμ, τα Χερουβίμ, τους θρόνους και ούτω καθεξής, μέχρι και το κατώτατο των Αγγέλων.

Έγινεν η πτώσις του 1ου τάγματος, δυστυχώς, λόγω της υπερηφανίας του νοός των εξέπεσον, έγιναν οι δαίμονες, παρέμειναν τα υπόλοιπα αγγελικά τάγματα και παρέμειναν εις τον ίδιον αυτόν τόπον. Όμως με το "στώμεν καλώς" του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, όπως γνωρίζουμε όλοι μας, ο Άγιος Θεός μας του έδωσε το δικαίωμα και την εξουσία και το διακόνημα καλύτερα, να είναι ο προεξάρχων όλων των 9 Αγγελικών Ταγμάτων. Όχι μόνον Αξιωματικός αλλά και Χαρισματικός. Από δω και πλέον, όλες οι χάριτες θα μεταβιβάζονται από τον Μιχαήλ στα υπόλοιπα Αγγελικά Τάγματα, διότι ξέρετε, υπάρχει αυστηρώς η ιεραρχία, εις τους Αγγέλους.

Όλα, μεταβιβάζονται με απόλυτη τάξη και αγγελική αρμονία, με την απόλυτη έννοια, που είναι αδιανόητη και ανέκφραστη στους ανθρώπους. Δεν υπάρχει τέτοια τάξις και τέτοια αρμονία και τέτοια πνευματική μεγαλοπρέπειαν που βασιλεύει εις τους Αγγέλους. Είναι ο Θεός της τάξεως και της ειρήνης, όπως την εννοούν οι Άγγελοι, όχι όπως την βιώνουμε εμείς. Και αυτό το πράγμα εκφράζεται και βιώνεται, όπως οι Άγγελοι ακριβώς το αισθάνονται.

Αυτό εκράτησε χιλιάδες χρόνους, μέχρι να σαρκωθεί ο Χριστός μας. Πλήρης Πνεύματος Αγίου, αυτά τα μακάρια όντα, δια Πνεύματος Αγίου, που είχαν και το προφητικό χάρισμα εις τους ευατούς των, ήταν γνώστες ότι κάτι περισσότερον είναι ο Θεός από ότι βλέπουν. Κάτι περισσότερο επεθύμουν, αλλά δεν ήταν σε θέση να το ιδούν. Μέχρι τη Σάρκωση του Χριστού μας, έβλεπαν οι Άγγελοι ως φώτα νοερά, ως οφθαλμοί χερουβικοί που είναι, το Άκτιστον Φως που έβγαινε από την μακαρίαν φύσιν και Θείαν ουσία Του. Αυτό τους διασκέδαζε, αυτό τους παρηγόρει, αυτό τους έτρεφε, αυτό ήταν το φαγητό και το ποτό των Αγγέλων, να είναι λουσμένοι μέσα στο Άκτιστο Φως. Και όπως σας είπα σε κάθε προσωπική αποκάλυψη, καινούργιες δέσμες φωτοχυσίας, εκπέποντο προς αυτούς και ηύξανων την λαμπρότητα και του Αγγελικού Παραδείσου και της προσωπικής των φωτοχυσίας.

Όμως δια Πνεύματος Αγίου, εγνώριζαν πως κάτι περισσότερον θέλουν να δουν και υπάρχει, αλλά δεν ήταν σε θέση, δεν είχε ακόμη σαρκωθεί ο Θεός. Και μεταβίβαζε αυτήν την δόξαν και αυτήν την πνευματικήν θεογνωσίαν και εμπειρίαν, ο Αρχιστράτηγος Μιχαήλ στα υπόλοιπα Αγγελικά Τάγματα ιεραρχικώς. Όταν όμως 490 χρόνια πριν από την σάρκωση του Χριστού μας, εις την Βαβυλώνα , ο Αρχάγγελος Γαβριήλ προς τον αγιότατο προφήτη Δανιήλ, που ήταν αιχμάλωτος εκεί στον Ναβουχοδονόσορα (και αυτό είναι εγεγραμμένο εις τις προφητείες του κεφ.9 στιχ. 24, συγκεκριμένα), εκεί αναφέρεται για την μεγάλη προφητεία του, συμβολικά και αλληγορικά, τα γράφει κωδικά! Πρέπει να γίνει αποκρυπτογράφησις της προφητείας, ότι μετά από 70κοντα εβδομάδες θα'ρθει το ποθούμενον, θα γίνει η Σάρκωσις του Θεού Λόγου.

Πρώτος το μαθαίνει ο Γαβριήλ και όχι ο Μιχαήλ. Πέμπεται, κάνει την υπακοή του, υπακούει ο Δανιήλ, το γράφει κωδικώς ότι μετά από 70κοντα εβδομάδες θα'ρθει ο Μεσσίας, ο αναμενόμενος Μεσσίας, ο προφητευθείς από όλους τους αγίους, και στη συνέχεια το μεταβιβάζει εις τον Αρχάγγελον Μιχαήλ και αμφότεροι Μιχαήλ και Γαβριήλ, στα υπόλοιπα Αγγελικά Τάγματα. Από τότε έχουμε 2 αρχηγούς στους Αγγέλους, και τον Μιχαήλ και τον Γαβριήλ, εις πάντας τους αιώνας. Διότι δεν είναι μικρό πράγμα και ένας Άγγελος να υπακούσει ότι ένας Θεός, όπως Τον γνώριζαν οι Άγγελοι, με την εμπειρία των Αγγέλων, με τη θεογνωσία των Αγγέλων, πως θα λάβει μορφή πεπερασμένην. Εν βροντία μορφή θα σαρκωθεί το δεύτερο πρόσωπο της Αγίος Τρίαδος. Όχι μόνο να το πιστέψει, αλλά και να το κηρύξει.

Ξέρετε οι Άγγελοι δεν έχουν λογισμούς, δεν έχουν σκέψεις, διότι αυτά τα μακάρια πλάσματα δεν έχουν έλλειψη γνώσεως, δεν έχουν έλλειψη μνήμης. Τα ενθυμούνται ΟΛΑ. Είναι πλήρη κατά πάντα. Δεν τους λείπει τίποτα. Και ουδέποτε θα τους λείψει. Επομένως ότι έχουν, το μεταβιβάζουν από αγάπη, μιμούμενα το Θεό που είναι όλος αγάπη.

(συνεχίζεται..........)

[angieholi]

Από το 490 και εντεύθεν και εις στους Αγγέλους παρατηρείται μια αναταραχή, ειρηνική όμως. Αυτά τα πλάσματα που είναι μέσα εις τον αιώνα, που είναι μια άχρονη χρονικότητα, πέρασαν τα 490 χρόνια και έγινε η Σάρκωσις και είδαν, εκείνο το βράδυ της 25ης Δεκεμβρίου, μέσα στο σπήλαιο της Βηθλεέμ, οι Άγγελοι με τους Αγγελικούς οφθαλμούς, τον Θεό εν πεπερασμένη βροντία μορφή.

Πρώτα η Παναγία μας, ο Ιωσήφ ο μνήστωρ, οι καλοί ποιμένες, όλοι οι Άγγελοι. Παρέστησαν ΟΛΟΙ οι Άγγελοι, δεν έλειψε κανένας από το μακάριο θέαμα. Διότι όπως λέγει ο Άγιος Διονύσης ο Αεροπαγίτης και όλοι οι Πατέρες, όπου είναι ο Θεός, εκεί είναι και όλοι οι Άγγελοι. Διότι το κέντρο των Αγγέλων είναι ο Θεός, και τα μάτια των Αγγέλων βλέπουν τον Θεό, δεν κοιτάζουν πουθενά αλλού, δεν τους απασχολεί κανένας λογισμός. Μόνο να βλέπουν τον Θεό, να απολαμβάνουν τον Θεό, να ασχολούνται με το Θείο και να κάνουν την υπακοή της εντολής Του. Τίποτα άλλο. Δεν έχουν 2 λογισμούς. Έχουν μόνο ένα λογισμό, αυτόν!

Και αυτός ο λογισμός είναι μονοειδής, εννοειδής, τους ενώνει, δεν τους διασπά και ενώνει και τα υπόλοιπα όντα, όσοι πιστεύουν εις τον ένα λογισμό. Πως λένε οι Άγιοι Πατέρες η ευχή, που είναι ένας λογισμός, ενώνει τα διεστώτα των λογισμών, αυτά τα κατακομματιασμένα των λογισμών λόγω των παθών μας και των αμαρτιών, των τόσο πολλών ενθυμήσεων, σιγά σιγά τα κλαδεύει, τα ενωποιεί, τα μορφώνει, τα χαριτώνει, τα ομορφαίνει και στο τέλος ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει να έχει έναν λογισμόν να περιφέρεται στην διάνοιά του, μόνο η ευχή του Χριστού μας.

Οι Άγγελοι λοιπόν είδαν τον Χριστό, τον Σεσαρκωμένο πλέον Χριστό μας, όχι όπως Τον βλέπουν οι άνθρωποι, διότι άλλη χάρη έχουν οι άνθρωποι και άλλη χάρη έχουν οι Άγγελοι. Η Παναγία, Τον έβλεπε καθαρότερα, έχει πιο πολύ Χάρη, από τους Αγγέλους, μετά Τον βλέπουν οι Άγγελοι. Αυτά τα πλάσματα που όπου και να πάνε λάμπουν από τον Άκτιστον Φωτισμό, εκεί εις την Σάρκωση του Χριστού, εις την Βηθλεέμ, εφωτίζοντο από τον Χριστό μας. Έβλεπαν ότι εκείνο το βρέφος λάμπει πιο πολύ από όλους τους μακαρίους Αγγέλους, από όλο τον Παράδεισο. Και όχι μόνο λάμπει περισσότερο, αλλά Αυτός είναι η πηγή του φωτισμού των. Από Αυτόν παίρνουν, αυτή είναι η γεννήτρια, Αυτός παράγει το φως, είναι το Ίδιο το Φως. Από τη Δόξα Του που βγαίνει, από την ουσία Του, απ'τη φύση Του, τους φωταγωγεί όλους.

Και έτσι λοιπόν διαφορετικά βλέπαν οι Άγγελοι τον Σαρκωμένο Χριστό, διαφορετικά οι άνθρωποι. Αυτό το λέγω διότι αλλιώς το βλέπαν μέχρι τότε, άλλη εμπειρία είχαν μέχρι τότε. Έβλεπαν μόνο το Άκτιστο Φως, τώρα βλέπουν την πηγή του Ακτίστου Φωτός. Αλλά το θαυμαστό είναι ότι το βλέπουν με μορφή ανθρώπου. Γυρίζουν βλέπουν την Παναγία, τον Ιωσήφ τον Μνήστορα, τους καλούς ποιμένες, εκείνα τα αθώα ματάκια που βλέπουν τον Χριστόν μας, τους υπολοίπους ανθρώπους, βλέπουν τον Χριστό, κάνουν την σύγκριση. Οι άνθρωποι μοιάζουν με το Θεό. Όλα τα πρόσωπα των ανθρώπων, όλοι οι άνθρωποι απο δω και πέρα, θα μοιάζουν με το Θεό και ο Θεός με τους ανθρώπους. Δεν το γνωρίζουν οι άνθρωποι, το γνωρίζουν οι Άγγελοι.

Βέβαια μέσα στην Ορθοδοξία αρχίζει αυτή η γνώσις να βιώνεται σιγά σιγά, με τη θεραπεία των παθών, με την ευχή, με την μυστηριακή ζωή, αλλά οι υπόλοιποι λαοί της γης δεν το γνωρίζουν. Το γνωρίζουν όμως οι Άγγελοι. Όπως λένε οι Πατέρες "στο πρόσωπο ενός ανθρώπου θα δεις τον Χριστό", αυτό το βιώνουν οι ουράνιοι Άγγελοι με την απόλυτη έννοια! Άσχετα αν έχουν τόσα αμαρτήματα και τόσα πάθη, διότι οι Άγγελοι ως απαθείς, απαθώς βλέπουν, χωρίς λογισμούς. Ούτε χαίρονται ούτε λυπούνται, ούτε βλάπτονται ούτε αλλιώνονται. Μόνο βλέπουν και βλέπουν απαθώς και αγίως. Και έτσι δεν μπορεί να φανταστεί ο άνθρωπος πως βλέπουν οι Άγγελοι τους ανθρώπους, ούτε εμείς μπορούμε να φτάσουμε να βλέπουμε με αυτήν την έννοια, σ'αυτό το μεγάλο χάρισμα. Από κει και μετά έχουμε μια άλλη αίσθηση του φωτισμού του Ακτίστου των Αγγέλων και των Αγίων.

(συνεχίζεται..........)

[angieholi]

Μετά όμως την ανάληψη του Χριστού μας, από κει και μετά πλέον, έχουμε το πλήρωμα της μακαρίας θέας των Αγγέλων. Τώρα απολαμβάνουν και θα απολαμβάνουν με την απόλυτη έννοια οι Άγγελοι που Τον βλέπουν, εκεί στο θρόνο τον δεδοξασμένο, ώστε άνθρωπο καθήμενον εκεί στο μακάριο θρόνο Του.

Επομένως αυτός ο Άκτιστος Φωτισμός που ήταν η πρώτη εμπειρία των Αγγέλων, η πρώτη τροφή των Αγγέλων, θέλησε ο ίδιος ο Χριστός μας, να γίνει το ίδιο πράγμα και εις τους ανθρώπους. Γι αυτό όταν έκανε την ψυχή, την έκανε δεκτική, με ένα χάρισμα, με ένα αξίωμα, με μια ιδιότητα, να μπορεί να βλέπει ή κάποτε να δει τελοσπάντων το Θεό. Της έδωσε το νού, το λογικό της ψυχής και αυτός ο νούς είναι ένα μάτι δεκτικό που μπορεί να βλέπει και μάλιστα διπλά βλέπει αυτό το μάτι.

Το μέσα ους, το μέσα μάτι του νοός είναι πλασμένο για να βλέπει μόνο τη μακαρία Θεά του Χριστού μας, Τον Άκτιστο Φωτισμό και το άλλο μάτι, το εξωτερικό του νοός, για να βλέπει την Παναγίας μας, τους Αγίους, τους Αγγέλους και τους δαίμονες, τις ψυχές, την ψυχή μας,τους λογισμούς, τα πάντα, κτιστά και άκτιστα. Διπλά ενεργεί ο νούς, όταν είναι φωτισμένος από το πνεύμα το Άγιον.

Αλλά το μέσα αυτό μάτι, είναι αποκλειστικά μόνο για το Θεό. Αυτό το κομμάτι λειτουργεί μόνο για την μακαρία Θέα του θεανθρωπίνου προσώπου. Όταν κανείς όποιος και να'ναι, εξωθεί του παραδείσου και εισέλθει εκεί μέσα, τότε αυτό το μάτι λειτουργεί κανονικά. Είτε είχε δει, είτε δεν είχε δει, είτε είχε δει λίγο, είτε πολύ, αυτό είναι μια άλλη υπόθεσις, εκεί κανείς καθώς εισέρχεται λαμβάνει το δίσεκτο χάρισμα της ατρεψίας, της παντοτινούς ατρεψίας, που είναι το χάρισμα το μόνο που δεν μπορεί να λάβει κανένας Άγιος επί της γης. Πρέπει να πεθάνει για να λάβει το χάρισμα. Εφόσον ζει δεν το έχει ακόμη. Το θέλησε έτσι ο Θεός να λειτουργεί και είναι νόμος αναλλοίωτος.

Όμως η δυνατή προαίρεσις με την πίστη και την αγάπη, ακόμη ενεργεί σαν ατρεψία, ενώ δεν έχει λαβεί κανείς ατρεψία. Έτσι ήταν όλοι οι Άγιοι που δεν είχαν πέσει, οι άλλοι που έπεσαν λίγο ή πολύ επειδή δεν είχαν την ατρεψία. Οι άλλοι όμως που δεν πέσανε στα βαριά σημαίνει πως η προαίρεσις είχε λειτουργήσει σχεδόν σαν ατρεψία επί της γης.

Έτσι οι μακάριοι Άγγελοι χρωστούν τα πάντα στην Παναγία μας, διότι χάρη της Παναγίας, ηξιώθησαν να δουν αυτό το οποίο επεθύμουν τόσες χιλιάδες χρόνια. Δηλαδή να βλέπουν την πηγή του Ακτίστου Φωτισμού. Όπως ο Χριστός μετεμορφώθει, έτσι τον βλέπαν οι Ουράνιοι Άγγελοι το Χριστό, όχι μεταμορφωμένο αλλά συνεχώς και λαμπρισμένο, διότι το φως βλέπει το φως.

Η εορτή της Μεταμορφώσεως μας προετοιμάζει για τον μέλλοντα αιώνα ή θα λέγαμε καλύτερα είναι μια γιορτή του άλλου κόσμου,που έρχεται εδώ στη γη και μας προετοιμάζει σιγά σιγά, σταδιακά σταδιακά, για να πάρουμε θέση. Θα αξιωθούμε ή δεν θα αξιωθούμε; Θα ιδούμε ή δεν θα ιδούμε; Θα τα καταφέρουμε; Είναι σαν να είναι ένα μεγάλο οφθαλμιατρείο εδώ η γη , που προσπαθούμε με τα κολλύρια της ασκήσεως, των δακρύων, της μετανοίας, της θείας εξομολογήσεως, της Θείας Κοινωνίας, της ευχής κυρίως, της υπακοής, όλων των υπολοίπων αρετών, να καθάρωμεν τον μέσα οφθαλμόν, του νοός και της καρδίας και έτσι θα εφαρμοστεί η εντολή: " οι καθαροί την καρδία" , όχι απλώς θα δουν τον Θεό αλλά θα βλέπουν συνεχώς τον Θεόν.