Τα δέκα πεντάλεπτα

Διάφορα Θέματα που δεν μπορούν να είναι σε άλλη κατηγορία

Συντονιστής: Συντονιστές

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
Μ.Δ.Κ.
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1312
Εγγραφή: Τετ Ιουν 16, 2010 8:55 am

Τα δέκα πεντάλεπτα

Δημοσίευση από Μ.Δ.Κ. »

Να μοιραστώ κάτι μαζί σας και ιδιαίτερα με το Βασίλη - ψυχή απ' τα παλιά ....

Έχω στη τσέπη δέκα πεντάλεπτα ίσα ίσα για ένα νερό απ' το περίπτερο,και περπάτημα κάποια χιλιόμετρα ( λέει κι ο γιατρός) γιατί αλλιώς Βασίλη λόγω και ηλικίας την έχουμε άσχημα....
Φτάσαμε λίγο πριν νυχτώσει Μοναστηράκι κοντά στον άγιο Φίλιππα.
Πλησιάζει ένα νεαρός γύρω στα 28 .
- Κύριε μήπως έχετε κάτι να με βοηθήσετε;
Μου έκανε εντύπωση ότι το είπε τελείως φυσικά, δίχως κακομοιριά, κλάψα και μιζέρια όπως το συνηθίζουν όσοι πράττουν κάτι ανάλογο .... Είχε χαρούμενο και φωτεινό πρόσωπο, αυτό μάλλον θα προδιέθετε μάλλον, ακόμα και αν είχε κάποιος να μην δώσει τίποτα, στην αρχή νόμιζα ότι είτε είναι θρασύς και ίσως μας δουλεύει. Τα μάτια του όμως δεν έδειχναν πονηριά ενώ η ομιλία του που ήταν κάπως κομπιαστή και έδειχνε ότι δεν ήταν έλληνας, ούτε γενικά η παρουσία του προκαλούσε αναστάτωση, δεν ήταν βρώμικος, και απλά και καθαρά ντυμένος.
- Απο που ε'ισαι;
- Απο τη Βουλγαρία.
-Μάλιστα, κοίτα δεν έχω άλλα παρά αυτά μόνο - και του έδωσα και το τελευταίο πεντάλεπτο που είχε χωθεί στο βάθος της τσέπης.
Και τότε άρχισε να επαναλαμβάνει με θέρμη:
-Δόξα τω Θεώ, Δόξα τω Θεώ, Δόξα τω Θεώ.........
Του λέω: - Χαίρομαι που δοξάζεις έτσι και με αυτό τον τρόπο το Θεό.
- Ναι κύριε, επειδή είδα Τον Χριστό, εσείς Τον γνωρίζετε Τον Ιησού; Έτσι ακριβώς είπε και έχω πάντα μιά αρχή, να μην προσθέτω τίποτα δικά μου σε μιά διήγηση περιστατικού, ούτε να προσθέτω αλατοπίπερα.
- Κάτι γνωρίζω και εγώ του απάντησα.
- Μήπως έχετε δεί κάτι και εσείς;
- ................. Τον ρώτησα γιά πέσμου τι ακριβώς είδες;
- Φως είδα πολύ Φως, πάρα πολύ Φως.
Δηλαδή; Φως ήταν παρα πολύ Φως, και έκανε με το χέρι του σαν όλα γύρω του.
Δεν ειπώθηκε τίποτα άλλο γιατί επέστρεψε κάποιος που είχε πάει να πληρώσει το λογαριασμό στο καφέ που είχαμε καθίσει ( συγγενής μου), και του είπα να του δώσει κάτι ακόμα.....Αν και είχε ακούσει τα τελευταία ήταν μάλλον καχύποπτος, τέλος πάντων του έδωσε, και αυτός έβγαλε επιφώνημα θαυμασμού για το τεράστιο ποσό του ένός επιπλέον ολόκληρου ευρώ που έλαβε....... Θύμιζε συμπεριφορά μικρού παιδιού .....
Οι του μαγαζιού που είδαν τι είχε γίνει, συμφώνησαν εμφαντικά όταν άκουσαν ότι αυτός ο νέος δεν ήταν πονηρός, φαίνεται τον γνώριζαν σε εκείνη τη γωνιά του δρόμου στο Μοναστηράκι κοντά στον άγιο Φιλιππα.
Αληθές είναι το πραγματικό, και Αλήθεια ο ίδιος ο Κύριος, μόνο Αυτός μπορεί να μας ελευθερώσει.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Διάφορα Θέματα”